ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): მეტოპროლოლი/ metoprolol

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანტიჰიპერტენზიული საშუალება,  ბეტა ადრენომაბლოკირებელი საშუალება

შემადგენლობა
პრეპარატი მეტოპროლოლ ტარტრატი ტაბლეტები, USP (METOPROLOL TARTRATE TABLETS, USP) აქტიური ნივთიერების სახით შეიცავს მეტოპროლოლ ტარტრატს.

ჩვენებები
არტერიული ჰიპერტენზია, სტენოკარდია, გულის რითმის დარღვევები (სუპრავენტრიკულური ტაქიკარდიის ჩათვლით), კომპლექსური თერაპიის შემადგენლობაში მიოკარდიუმის ინფარქტის შემდგომ პერიოდში, გულის მუშაობის ფუნქციური დარღვევები, რომლებსაც ახლავს ტაქიკარდია, შაკიკის შეტევების პროფილაქტიკა, ჰიპერთირეოზი (გულის რითმის სიხშირის შესამცირებლად).

მიღების წესები და დოზები
ტაბლეტების მიღება შესაძლებელია როგორც საკვებთან ერთად, ასევე უზმოზე.

არტერიული ჰიპერტენზიის დროს:
100-200მგ ერთჯერადად დილით ან ორჯერადად – დილით და საღამოს.

სტენოკარდიის დროს:
100-200მგ Dდღე-ღამეში ორ მიღებაზე, დილით და საღამოს.

გულის რითმის დარღვევების დროს:
100-200მგ Dდღე-ღამეში ორ მიღებაზე, დილით და საღამოს.

შემანარჩუნებელი თერაპია მიოკარდიუმის ინფარქტის შემდგომ:
შემანარჩუნებელი დოზა 200მგ Dდღე-ღამეში ორ მიღებაზე, დილით და საღამოს.

ტაქიკარდიის თანხლებით მიმდინარე გულის მუშაობის ფუნქციური დარღვევების დროს:
100მგ ერთჯერ დღეში, რეკომენდებულია პრეპარატის მიღება დილით. აუცილებლობის შემთხვევაში დოზა შეიძლება გაიზარდოს.

შაკიკის შეტავების პროფილაქტიკა:
100-200მგ Dდღე-ღამეში ორ მიღებაზე, დილით და საღამოს.

ჰიპერთირეოზის დროს:
150-200მგ დღეში 3-4 მიღებაზე.

გვერდითი მოვლენები
მეტოპროლოლი კარგად აიტანება პაციენტების მიერ, გვერდითი მოვლენები ჩვეულებრივ მსუბუქია და შექცევადი ხასიათის.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: შესაძლოა ბრადიკარდია, არტერიული ჰიპოტენზია, AAV-გამტარებლობის დარღვევა, გულის უკმარისობის სიმპტომების გაჩენა.

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: თერაპიის დასაწყისში შეიძლება აღინიშნოს პირის სიმშრალე, გულისრევა, ღებინება, დიარეა, ყაბზობა, ცალკეულ შემთხვევებში – ღვიძლის ფუნქციის დარღვევები.
ცნს-ისა და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ: თერაპიის დასაწყისში შეიძლება აღინიშნოს სისუსტე, ადვილად დაღლა, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, სიცივისა და პარესთეზიის შეგრძნება კიდურებში, საცრემლე სითხის სეკრეციის შემცირება, კონიუნქტივიტი, რინიტი, დეპრესია, ძილის დარღვევები, ღამის კოშმარები.
სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ცალკეულ შემთხვევებში – თრომბოციტოპენია.

ენდოკრინული სისტემის მხრივ: ჰიპოგლიკემიური მდგომარეობა შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულ პაციენტებში.

სასუნთქი სისტემის მხრივ: წინასწარი განწყობის მქონე პაციენტებში შესაძლოა ბრონქული ობსტრუქციის სიმპტომების გაჩენა.

ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე, ქავილი.

უკუჩვენება
II და III ხარისხის ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა; გულის უკმარისობა დეკომპენსაციის სტადიაში; კლინიკურად მნიშვნელოვანი სინუსური ბრადიკარდია;
სინუსური კვანძის სისუსტის სინდრომი; კარდიოგენული შოკი; პერიფერიული სისხლისმიმოქცევის გამოხატული დარღვევები, არტერიული ჰიპოტენზია, მომატებული მგრძნობელობა მეტოპროლოლის ან სხვა ბეტა-ბლოკატორების მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია
ორსულობის და ლაქტაციის დროს მეტოპროლოლი ინიშნება მხოლოდ მაშინ, როდესაც მოსალოდნელი სარგებელი დედისთვის ჭარბობს შესაძლო რისკს ნაყოფისთვის ან ჩვილისთვის.

განსაკუთრებული მითითებები
სიფრთხილით გამოიყენება პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ სასუნთქი გზების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადებები, შაქრიანი დიაბეტი, რეინოს დაავადება, ფეოქრომოციტომა, ღვიძლისა და თირკმლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევები. მეტოპროლოლით მკურნალობის ხანგრძლივი კურსის დასრულება უნდა მოხდეს თანდათანობით (არანაკლებ 10 დღის განმავლობაში) ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ. არ არის რეკომენდებული მეტოპროლოლის ერთდროული გამოყენება მაო-ს ინჰიბიტორებთან.
კლონიდინთან კომბინირებული თერაპიის დროს, ამ უკანასკნელის მიღება უნდა შეწყდეს მეტოპროლოლის მოხსნიდან რამოდენიმე დღეში ჰიპერტონული კრიზის თავიდან ასაცილებლად. ჰიპოგლიკემიურ საშუალებებთან ერთდროული მიღებისას საჭიროა მათი დოზირების რეჟიმის კორექტირება.
ანტიჰიპერტენზიულ საშუალებებთან, შარდმდენებთან, ანტიარითმულ საშუალებებთან, ნიტრატებთან ერთდროული გამოყენებისას ჩნდება გამოხატული არტერიული ჰიპოტენზიის, ბრადიკარდიის, AV-ბლოკადის განვითარების საფრთხე. ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ საშუალებებთან ერთდროული გამოყენებისას შესაძლოა მეტოპროლოლის ანტიჰიპერტენზიული მოქმედების შესუსტება.
პერორალურ კონტრაცეპტივებთან, ჰიდრალაზინთან, რანიტიდინთან, ციმეტიდინთან ერთდროული გამოყენებისას, იზრდება მეტოპროლოლის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში.

შენახვის პირობები და ვადები
ინახება 20-25°С ტემპერატურაზე.

მწარმოებელი: Ipca Laboratories, ინდოეთი

გამოშვების ფორმა: 50მგ ტაბლეტი №1000 100მგ ტაბლეტი №1000

გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): მეთოტრექსატი/methotrexate

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: სიმსივნის საწინააღმდეგო საშუალება, ფოლის მჟავას ანტაგონისტი

ათქ კოდი: L 01 BA 01

თვისობრივი და რაოდენობრივი შემადგენლობა
1მლ შეიცავს 10მგ მეთოტრექსატს აქტიური ინგრედიენტის სახით.
დამხმარე ნივთიერებების შესახებ ინფორმაცია იხილეთ  6.1.-პუნქტში.

ფარმაცევტული ფორმა
საინექციო და გადასხმის ხსნარი.

კლინიკური მახასიათებლები
თერაპიული ჩვენებები
ავთვისებიანი სიმსივნური დაავადებები:
ავთვისებიანი სიმსივნე, მაგალითად მწვავე ლიმფო-ლეიკოზი, არაჰოჯკინის ლიმფომა, მკერდის კიბო, ქორიოკარცინომა.
არასიმსივნური დაავადებები:
რევმატოიდული ართრიტის მკურნალობა.
ფსორიაზის, განსაკუთრებულად გავრცელებული ფსორიაზის, გავრცელებული პუსტულოზური ფსორიაზის, ფსორიატული ართრიტის ან ფრჩხილების ფსორიატული დაავადების მკურნალობა.

პოზოლოგია და მიღების წესი
ავთვისებიანი სიმსივნური დაავადებები:
ზრდასრულები და ბავშვები: მეთოტრექსატის მიღემა შესაძლებელია კუნთში, ინტრავენური (ბოლუსური ინექცია ან გადასხმა), ინტრატეკალური, ინტრაარტერიული და ინტრავენტრიკულარული გზით. დოზები დამოკიდებულია პაციენტის სხეულის წონაზე ან ზედაპირის ფართობზე, გარდა ინტრაარტერიული და ინტრავენტრიკულარული გზით მიღების შემთხვევებისა, როცა რეკომენდირებულია 15მგ მაქსიმალური დოზა და 5მგ/მლ მაქსიმალური კონცენტრაცია. დოზები უნდა შემცირდეს ჰემატოლოგიური უკმარისობისა და ღვიძლის ან თირკმლის უკმარისობის შემთხვევაში. დიდი დოზების (100მგ-ზე მეტი) მიღემა ხდება ვენაში გადასხმის სახით დროის ისეთი პერიოდის განმავლობაში, რომელიც 24 საათს არ აჭარბებს. შესაძლებელია დოზის ნაწილის მიცემა საწყისი სწრაფი ინტრავენური ინექციის სახით.
მედიკამენტის მიღების სქემა მნიშვნელოვნად იცვლება გამოყენების მიხედვით.
მეთოტრექსატი დადებითი ეფექტით გამოიყენება ნეოპლასტიკური დაავადებების ფართო სპექტრში, როგორც მარტო, ასევე სხვა ციტოტოქსიკურ საშუალებებთან, ჰორმონებთან, სხივურ თერაპიასთან და ქირურგიულ ჩარევასთან ერთად კომბინაციაში. დოზირების სქემა მნიშვნელოვნადაა დამოკიდებული კლინიკურ გამოყენებაზე. როცა ხდება 150მგ/მ2-ზე მეტის მიღება, მას თან ერთვის კალციუმის ფოლინატის მიღება, რომ მოხდეს ჯანსაღი უჯრედების დაცვა ტოქსიკური ეფექტებისაგან.
კალციუმის ფოლინატის დოზირების სქემა განსხვავებულია და მნიშვნელოვან წილად დამოკიდებულია მეთოტრექსატის მიღებულ დოზაზე. ზოგადად 150 მგ-მდე მედიკამენტის მიცემა ხდება დაყოფილი დოზებით 12-24 საათის განმავლობაში, კუნთში ინექციის, ბოლუსური ინტრავენური ინექციის და ინტრავენური გადასხმის სახით ან ხდება ორალურად მიღება, რასაც მოსდევს 12-25მგ კუნთში ან ინტრავენური სახით მიღება ან 15მგ-ს ორალურად მიღება (ერთი კაფსულა) ყოველ 6 საათში, შემდგომი 48 საათის განმავლობაში. დამხმარე თერაპია იწყება მეთოტრექსატის გადასხმის დაწყებიდან 8-დან 24 საათის შემდეგ. კალციუმ ფოლინატის ერთი კაფსულის (15მგ) მიღება ყოველ 6 საათში 48-72 საათის განმავლობაში შეიძლება იყოს საკმარისი, როცა ხდება მეთოტრექსატის დაბალი დოზების (100მგ-ზე ნაკლები) მიღება.
ქვემოთ მითითებული დოზები მოცემულია მაგალითის სახით:
ლეიკემია:
•             3.3მგ/მ2 სხვა ციტოსტატიკებთან ერთად დღეში ერთჯერ 4-6 კვირის განმავლობაში.
•             2.5მგ/კგ ყოველ მეორე კვირას.
•             30მგ/მ2/კვირა დამხმარე თერაპია
•             მაღალი დოზების 1-დან 12გრ/მ2  (ინტრავენური 1-6 სთ) გამეორება ყოველ 1-3 კვირაში.
•             20მგ/მ2 სხვა ციტოსტატიკებთან ერთად კვირაში ერთჯერ.
არა-ჰოჯკინის ლიმფომა:
•             კომბინირებული თერაპია 500მგ/მ2-დან 2000მგ/მ2-მდე კვირაში ერთჯერ ან სამ კვირიანი ინტერვალებით.
•             კვირაში ერთჯერ 7500მგ/მ2 ინტრავენურად.
მკერდი:
•             40მგ/მ2 სხვა ციტოსტატიკებთან ერთად 1-ელ დღეს, ან 1-ელ და მე-3 დღეს ან 1-ელ და მე-8 დღეს ან მე-3 დღეს ყოველწლიურად;
ქორიოკარცინომა:
•             15-30მგ დღეში 5 დღის განმავლობაში ერთკვირიანი ან მეტი თერაპიული ინტერვალით.
არასიმსივნური დაავადებები:
პოზოლოგია:
რევმატოიდული ართრიტი და ფსორიაზი: პრეპარატი შესაძლებელია გამოიყენებულ იქნას  შესაბამისი კვალიფიკაციის მქონე სპეციალისტების მიერ დერმატოლოგიაში, რევმატოლოგიაში და, აგრეთვე, შინაგანი დაავადებების მკურნალობის მიზნით. მეთოტრექსატის მიღება ხდება ორალურად, კუნთში და კანქვეშ.
რევმატოიდული ართრიტი: საწყისი დოზა კვირაში 7.5მგ ოდენობით მიიღება ერთჯერადი დოზის სახით.
ფსორიაზი: რეკომენდებული საწყისი სამკურნალო დოზა შეადგენს 2.5მგ კვირაში 3-ჯერ 12-საათიანი ინტერვალის დაცვით, ალტერნატიული სქემით: ერთჯერადი 7.5მგ დოზა კვირაში ერთხელ.
ორივე სამკურნალო დოზირების რეჟიმის დანიშვნისას, თერაპიული ეფექტი, როგორც წესი, მიიღწევა მკურნალობიდან 4-6 კვირის ან მეტის შემდეგ. ამასთან, პაციენტის მდგომარეობის გაუმჯობესდება აღინიშნება შემდეგი 8-10 კვირის ან მეტის შემდეგ. იმ შემთხვევაში, თუ სამკურნალო ეფექტის მიღწევა ვერ მოხერხდა მკურნალობის დაწყებიდან 6 კვირის განმავლობაში და, ამავდროულად, პაციენტს არ აღენიშნება რაიმე ტოქსიკური სიმპტომების გამოვლინება, პრეპარატის სამკურნალო დოზა შეიძლება გაიზარდოს თანდათანობით, 2.5მგ-ით კვირაში.
ოპტიმალური სამკურნალო დოზა კვირაში შეადგენს 10-25მგ-ს. თუმცა, იგი არ უნდა აღემატებოდეს 25მგ-ს/კვირაში.
რადგან მეთოტრექსატი წარმოადგენს დაავადების მამოდიფიცირებელ ანტირევმატულ მედიკამენტს, რომელიც პოტენციურად ტოქსიკურია ხანგრძლივად გამოყენების შემდეგ, საჭიროა ბალანსის დაცვა მეთოტრექსატით მკურნალობის გვერდით მოვლენებსა და რევმატოიდული ართრიტის პროგრესს და მწვავე გართულებებს შორის, როცა ჩატარებულია არაადეკვატური მკურნალობა. დოზის დარეგულირება უნდა მოხდეს პაციენტის რეაგირების მიხედვით. თუ სამკურნალო ეფექტის მიღწევა ვერ მოხერხდა 12 კვირის განმავლობაში 25 მგ-ს მიღების შემთხვევაში, პრეპარატ მეთოტრექსატის მიღება უნდა შეწყდეს. იმ შემთხვევაში, თუ მკურნალობის ეფექტი მიღწეულია, აუცილებელია პრეპარატის შემანარჩუნებელი დოზის შემცირება მინიმალურ დასაშებ ეფექტურ დოზამდე. ოპტიმალური თერაპიის ხანგრძლივობის მიზანშეწონილების შესახებ მონაცემები არ მოიპოვება, თუმცა, არსებული მონაცემები მიუთითებს იმაზე, რომ თავდაპირველად მიღწეული სამკურნალო ეფექტი შეიძლება შენარჩუნდეს მინიმუმ 2 წლის განმავლობაში, იმ შემთხვევაში, თუ მკურნალობა გაგრძელდა შემანარჩუნებელი დოზის უწყვეტად გამოყენებით. იმ შემთხვევაში, თუ პრეპარატით მკურნალობა შეწყდა, სიმპტომები შესაძლოა კვლავ გამოვლინდნენ 3-6 კვირის განმავლობაში. ფსორიაზის მქონე პაციენტებში მეთოტრექსატის გამოყენებამ, შეიძლება მოგვცეს პირობით ლოკალური თერაპიაზე დაბრუნების შესაძლებლობა, რასაც ხელი უნდა შეეწყოს. დამატებით, მკურნალობის დაწყებამდე ერთი კვირით ადრე შესაძლებელია საწყისი საცდელი დოზის მიცემა იდიოსინკრაზიის აღმოსაჩენად.
პაციენტს უნდა ეცნობოს თანმხლები რისკების შესახებ და ექიმმა განსაკუთრებული ყურადღება უნდა მიაქციოს ჰეპატოტოქსიკურობის წარმოშობას მეთოტრექსატით მკურნალობის დაწყებამდე ღვიძლის ფუნქციის შემოწმების ჩატარების გზითთ, რაც უნდა გაიმეოროს 2-დან 4 კვირიანი ინტერვალებით მკურნალობის განმავლობაში. უფრო მაღალი დოზების შემთხვევაში საჭიროა ღვიძლის, ძვლის ტვინის და ფილტვების ტოქსიკურობის ხანგრძლივი მონიტორინგი.
საჭიროა ფოლიუმის მჟავის (1-2მგ დღეში) ან ფოლინის მჟავის (2.5მგ – 5მგ კვირაში ერთჯერ, მეთოტრექსატის მიღებიდან 8-12 საათის შემდეგ) მიღება, რომ შემცირდეს შესაძლო გრძელვადიანი ტოქსიკურობა მეთოტრექსატის მიმართ. ფოლიუმის მჟავის ან ფოლინის (კალციუმის ფოლინატი) მჟავის დოზებს გავლენა არ აქვს მეთოტრექსატის თერაპიულ ეფექტურობაზე.
დამატებით, შეიძლება მეთოტრექსატთან ერთად ასპირინის და პარაცეტამოლის მიღებაც, ოღონდ საჭიროა სიფრთხილე, რადგან ეს კომბინაცია ხშირ შემთხვევაში იწვევს ღვიძლის პათოლოგიურ მაჩვენებლებს. ღვიძლის ტესტის პათოლოგიები ნაკლებადაა დაკავშირებული სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო მედიკამენტებთან.

უკუჩვენებები
ორსულობა და ლაქტაცია
ღვიძლის ფუნქციის მნიშვნელოვანი დარღვევები, მათ შორის, ფიბროზი, ციროზი, ან ჰეპატიტი.
თირკმელების ფუნქციის მნიშვნელოვანი დარღვევები.
პათოლოგიური ცვლილებები სისხლში, მათ შორის,  ძვლის ტვინის ჰიპოპლაზია, ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია, ანემია.
აქტიური ინფექციური დაავადებების განვითარება, იმუნო-დეფიციტის სინდრომის არსებობის ნიშნები.
მეთოტრექსატისადმი ცნობილი მომატებული მგრძნობელობა.
ზოგადი არადამაკმაყოფილებელი მდგომარეობა.

განსაკუთრებული გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები
მეთოტრექსატის გამოყენება შესაძლებელია მხოლოდ ონკოლოგიის დარგში  შესაბამისი კვალიფიციისა და სიმსივნის საწინააღმდეგო ქიმიოთერაპიის მკურნალობისას პრეპარატის გამოყენების გამოცდილების მქონე ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ.
მეთოტრექსატი განსაკუთრებული სიფრთხილით  უნდა იქნეს გამოყენებული  ჰემატოლოგიური დეპრესიის, თირკმლის უკმარისობის, კუჭის წყლულის, წყლულოვანი კოლიტის, წყლულოვანი სტომატიტის, დიარეიის შემთხვევაში და დასუსტებული, პედიატრიული ასაკისა და ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში.
პლევრის ეფუზიის ან ასციტის მქონე პაციენტებს უნდა გაუკეთდეთ დრენაჟი მკურნალობის დაწყებამდე, თუ ეს მიზანშეწონილია, ან მკურნალობა უნდა შეწყდეს.
კუჭ-ნაწლავის ტოქსიკურობის სიმპტომები, როგორც წესი, პირველ რიგში ვლინდება სტომატიტის სახით, რაც მიუთითებს თერაპიის შეწვეტის აუცილებლობაზე, წინააღმდეგ შემთხვევაში, პრეპარატით მკურნალობის გაგრძელებამ შესაძლოა გამოიწვიოს ჰემორაგიული ენტერიტის განვითარება, ან პაციენტის სიკვდილი ნაწლავის გახვრეტის შედეგად.

მეთოტრექსატით მკურნალობამ შესაძლოა გამოიწვიოს ნაყოფიერების უნარის დაქვეითება, ოლიგოსპერმია, მენსტრუალური ციკლის დარღვევა და ამენორეა. მსგავსი გამოვლინილებები შექცევადია პრეპარატით მკურნალობის შეწყვეტისას. გარდა ზემოაღნიშნულისა, მეთოტრექსატის გამოყენებამ შესაძლოა გამოიწვიოს ემბრიოტოქსიკურობა და ნაყოფის თანდაყოლილი დეფექტები, მათ შორის, გამოიწვიოს აბორტი. იმ შემთხვევაში, თუ ერთი პარტნიორი მკურნალობს პრეპარატ მეთოტრექსატით, აუცილებელია კვერცხუჯრედის განაყოფიერებისგან თავის არიდება როგორც მკურნალობის პერიოდში, ასევე არანაკლებ სამი თვის შემდეგ მკურნალობის დასრულებიდან.
პრეპარატ მეთოტრექსატით მკურნალობის დაწყებამდე, ან შესვენების პერიოდის შემდეგ მკურნალობის განახლების შემთხვევაში, აუცილებელია მოხდეს თირკმელების  ფუნქციის, ღვიძლის ფუნქციისა და სისხლის შემადგენლობის შეფასება ანამნეზის, ფიზიკური გამოკვლევისა და ლაბორატორიული ანალიზების საფუძველზე. პაციენტები, რომლებსაც უტარდებათ მკურნალობა, აუცილებელია იმყოფებოდნენ სათანადო მეთველყურეობის ქვეშ, რათა, დაუყოვნებლივ ან რაც შეიძლება მინიმალური დაგვიანებით მოხდეს შესაძლო ტოქსიკური ეფექტების ან  გვერდითი მოვლენების გამოვლენა და შეფასება.
განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია, რომ პაციენტებს, რომლებსაც უტარდებათ მკურნალობა პრეპარატ მეთოტრექსატის გამოყენებით, რეგულარულად ჩაუტარდეს შემდეგი ლაბორატორი გამოკვლევები, კლინიკური შეფასება და მონიტორინგი, კერძოდ: სრული ჰემატოლოგიური ანალიზი, შარდის საერთო ანალიზი, თირკმელების ფუნქციის ანალიზები, ღვიძლის ფუნქციის ანალიზები, ხოლო, მაღალი დოზებით მკურნალობის შემთხვევაში, უნდა მოხდეს სისხლის პლაზმაში მეთოტრექსატის კონცენტრაციების შეფასება.
განსაკუთრებული ყურადღება უნდა მიექცეს ღვიძლის ტოქსიკურობის ნიშნების გამოვლენის შემთხვევებს, რომელიც შესაძლოა მიმდინარეობდეს ღვიძლის ფუნქციის რაიმე კორელაციური ცვლილებების გარეშეც. დაუშვებელია მკურნალობის განახლება და უნდა მოხდეს მკურნალობის შეწყვეტა, თუ ღვიძლის ფუნქციის შემოწმების ან ბიოპსიისას აღმჩნდება ანომალიები ან თუ ისინი განვითარდება მკურნალობის დროს. მსგავსი დარღვევები ნორმას დაუბრუნდება ორი კვირის განმავლობაში, რის შემდეგაც ექიმის გადაწყვეტილებით  შესაძლებელი გახდება მკურნალობის განახლება.

მეთოტრექსატის მოქმედების შედეგად გამოწვეული ჰემოპოეზის სუპრესიის განვითარება შესაძლოა მოხდეს მოულოდნელად და, როგორც ჩანს, უსაფრთხო დოზების მიღების შედეგადაც. სისხლის თეთრი უჯრედების ან თრომბოციტების ნებისმიერი მკვეთრი შემცირება მიუთითებს პრეპარატით მკურნალობის დაუყოვნებლივი შეწყვეტის  და შესაბამისი დამხმარე თერაპიის დანიშვნის აუცილებლობაზე.
პრეპარატის მაღალმა დოზებმა შესაძლოა გამოიწვიოს მეთოტრექსატის ან მისი მეტაბოლიტების დალექვა თირკმელების მილაკებში. პრევენციის მიზნით რეკომენდირებულია  სითხის მაღალი გამტარუნარიანობის და შარდის შეტუტვის pH 6.5-7.0-მდე დაყვანა ნატრიუმ-ბიკარბონატის (5 x 625მგ ტაბლეტი ყოველ სამ საათში) ორალურად ან ინტრავენურად ან აცეტაზოლამიდის (500მგ ორალურად ოთხჯერ დღეში) მიღება.
ციტოსტატიკების მოხმარების საკითხებთან დაკავშირებით, აუცილებელია იხელმძღვანელოთ სამუშაო გარემოს ეროვნული ორგანოს წესების შესაბამისად.

სხვა სამკურნალო პრეპარატებთან ურთიერთქმედება და ურთიერთქმედების სხვა ფორმები.
მეთოტრექსატი გამოირჩევა იმუნოსუპრესიული აქტივობით და, შესაბამისად, მისი იმუნოლოგიური რეაგირება თანმხლებ ვაქცინაციაზე შესაძლოა შემცირდეს. გარდა ამისა, მეთოტრექსატის ცოცხალ ვაქცინებთან ერთდრულმა გამოყენებამ, შესაძლოა გამოიწვიოს მკვეთრი ანტიგენური რეაქცია.
პლაზმის ცილასთან დაკავშირებული მეთოტრექსატი შესაძლებელია ჩანაცვლებულ იქნეს სალიცილატებით, სულფონამიდებით, დიფენილჰიდანტოინით,  ტეტრაციკლინებით, ქლორამფენიკოლით, სულფაზოლით, დოქსორუბიცინით, ციკლოფოსფამიდით და ბარბიტურატებით.  თავისუფალი მეთოტრექსატის მაღალმა პლაზმურმა დონემ შეიძლება გამოიწვიოს   ტოქსიკურობის ზრდა.
მეთოტრექსატი აქტიურად გამოიყოფა შარდთან ერთად. ის ახორციელებს ინტერფერენციას სხვა მედიკამენტებთან ერთად გამოყოფის იმავე გზით და ეს იწვევს მეთოტრექსატის კონცენტრაციის ზრდას პლაზმაში.
მეთოტრექსატის დოზის შემცირება რეკომენდირებულია  პრობენეციდთან კომბინაციაში გამოყენების შემთხვევაში.
ვინკა-ალკალოიდებმა შესაძლოა გამოიწვიონ უჯრედშიდა მეთოტრექსატის და მეთოტრექსატის პოლიგლუტამატების ზრდა.
ნეფროტოქსიკური ან ჰეპატოტოქსიური პოტენციალის მქონე (მათ შორის ალკოჰოლის) პრეპარატებთან ერთდროულად მეთოტრექსატის გამოყენება არ შეიძლება.
ვიტამინების პრეპარატების ან ორალური გზით მისაღები, ფოლიუმის მჟავას შემცველი რკინის პრეპარატების გამოყენებამ, შესაძლოა მოახდინოს ცვლილებები მეთოტრექსატზე რეაგირებაში.
ანთების საწინააღმდეგო, არასტეროიდული პრეპარატების მიღებამ, შესაძლოა გააუარესოს მეთოტრექსატის რენალური კლირენსი და გამოიწვიოს მძიმე ტოქსიკურობა.
ფოლიუმის ანტაგონისტებთან, როგორიცაა ტრიმეტოპრიმი/სულფამეთოქსაზოლი, ერდროულად გამოყენების დროს, იტყობინებიან აგრეთვე, მწვავე პანციტოპენიის განვითარების იშვიათი შემთხვევების შესახებ.
ერტეტინატმა შესაძლოა გამოიწვიოს შრატში მეთოტრექსატის კონცენტრაციის ზრდა. ერტეტინატთან ერთად გამოყენებისას იტყობინებიან ჰეპატიტის მძიმე ფორმის განვითარების შემთხვევების შესახებ.

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი
მეთოტრექსატი წარმოადგენს ტერატოგენულ პრეპარატს. აქედან გამომდინარე, რეპროდუქციულ პოტენციალის მქონე ქალების მკურნალობა პრეპარატ მეთოტრექსატით  არ არის რეკომენდებული, თუ მკურნალობის შედეგად მიღებული სარგებელი არ აღემატება შესაძლო  რისკებს. იმ შემთხვევაში, თუ მეთოტრექსატი გამოიყენება სიმსივნის საწინააღმდეგო ჩვენებების საფუძველზე ორსულობის პერიოდში, ან თუ პაციენტი დაორსულდა აღნიშნული პრეპარატით მკურნალობის პერიოდში, აუცილებელია შეფასებულ იქნას პაციენტის ნაყოფისთვის პოტენციური საფრთხის რისკი.

მეთოტრექსატი გადადის  დედის რძეში, შესაბამისად, პრეპარატით მკურნალობის პერიოდში ძუძუთი კვება უკუნაჩვენებია.

გავლენა ავტომობილისა და სხვა მექანიკური საშუალებების მართვაზე.
პაციენტის ინდივიდუალური მგრძნობელობის გათვალისწინებით მედიკამენტმა შესაძლებელია უარყოფითად იმოქმედოს ავტომობილისა და სხვა მექანიზმების მართვის შესაძლებლობებზე.

გვერდითი მოვლენები
ყველაზე გავრცელებულ გვერდით მოვლენებს განეკუთვნება:  წყლულოვანი სტომატიტი, ლეიკოპენია, გულისრევა და მუცლის ღრუს ტკივილები. მიუხედავად ძალიან იშვიათი ხასიათისა, იტყობინებიან  მეთოტრექსატის მიღების შედეგად ანაფილაქსიური რეაქციის განვითარების შესახებ. სხვა ცნობებით, გამოვლენილია გაღიზიანება თვალის არეში, სისუსტე, მომატებულიი დაღლილობა, შემცივნება და ცხელება, თავბრუსხვევა, ლიბიდოს დაქვეიტება/იმპოტენცია და ინფექციებისადმი წინააღმდეგობის უნარის შემცირება. ზოგადად, გვერდითი მოვლენების სიხშირე და სიმძიმე უკავშირდება პრეპარატის დოზებს. სხვადასხვა სისტემების გვერდითი მოვლენები:
გვერდითი მოვლენების სიხშირე შემდეგი სახისაა:

კანის ქსოვილის მხრივ: ერითემული ხასიათის გამონაყარი, ქავილი, ჭინჭრის ციება, ფოტომგრძნობელობა, პიგმენტების ცვლილება, ალოპეცია, ეკხიმოზი, ტელანგიოქტაზიები, აკნე, ფურუნკულოზი. ფსორიაზით გამოწვეული დაზიანებები შესაძლოა დამძიმდნენ ულტრაიისფერი გამოსხივების ერთდროული გამოყენების შედეგად. ფსორიაზით დავადებული პაციენტები იტყობინებიან კანის დაწყლულების შესახებ. კანის ქსოვილის დაზიანების შედეგად იტყობინებიან როგორც დასხივების, აგრეთვე,  მზის სხივებით მიღებული დაზიანების შემთხვევაში.
ცალკეულ შემთხვევებში იტყობინებიან სტივენს-ჯონსონის სინდრომის  და ეპიდერმული ნეკროლიზის განვითარების შესახებ.
სისხლბადი ორგანოების მხრივ: ძვლის ტვინის დეპრესია, განსაკუთრებით ხშირად გამოხატულია ლეიკოპენია, თუმცა, შესაძლებელია აგრეთვე, თრომბოციტოპენიის, ანემიის ან ნებისმიერი მათი კომბინაციის განვითარება. შესაძლებელია ადგილი ჰქონდეს ინფექციის ან სეპტიცემიის და ჰემორაგიის განვითარებას სხეულის სხვადსხვა ადგილებზე. იტყობინებიან აგრეთვე, ჰიპოგამაგლობულინანემიის განვითარების შემთხვევებზე.
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: მუკოზიტი (განსაკუთრებით ხშირად შესაძლოა განვითარდეს – სტომატიტი, გინგივიტი, ფარინგიტი და იშვიათად ენტერიტი, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზულ- წყლულოვანი დაზიანებები და სისხლდენები). იშვიათ შემთხვევებში იტყობინებიან კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ლორწოვან გარსზე მეთოტრექსატის ეფექტის შედეგად გამოწვეული მალაბსორბციის ან ტოქსიკური მეგაკოლონის შემთხვევების შესახებ.  შესაძლოა აგრეთვე, განვითარდეს გულისრევა, ანორექსია და ღებინება და/ან დიარეა.
ღვიძლის ფუნქციის მხრივ: ხშირად ვითარდება ტრანსამინაზას რევერსული ზრდა. ღვიძლის ტოქსიკურობის შედეგად ხდება ღვიძლის ფერმენტების მნიშვნელოვანი მომატება, ღვიძლის მწვავე ატროფია, ნეკროზი; როგორც წესი, ხანგრძლივი გამოყენების შემთხვევაში ვითარდება ცხიმოვანი დისტროფია, პერიპორტალური ფიბროზი ან ციროზი, ან დგება ფატალური შედეგი.

შარდსასქესო სისტემის მხრივ: თირკმელების ფუნქციის დარღვევა და ურემია,  ჩვეულებრივ, ვითარდება მეთოტრექსატის მაღალი დოზების მიღების შემთხვევაში. იტყობინებიან აგრეთვე, ვაგინიტის, ვაგინალური წყლულების, ცისტიტის, ჰემატურიას და ნეფროპათიის განვითარების შესახებ.

სასუნთქი სისტემის მხრივ:  იშვიათად -მწვავე ან ქრონიკული ინტერსტიციული პნევმონიტი, რომელიც ხშირ შემთხვევებში უკავშირდება სისხლის ეოზინოფილიას, იტყობინებიან აგრეთვე, ფატალური შედეგის დადგომის შესახებ. ფილტვების მწვავე შეშუპების შემთხვევების შესახებ იტყობინებიან, როგორც პრეპარატის ორალური, ასევე ინტრატეკალური გზით მიღების  შემდეგ. ფილტვების ფიბროზის შემთხვევები იშვიათად ვითარდება. არსებული მონაცემების თანახმად, მაღალი დოზების მიღების შემთხვევაში, აღინიშნება ტკივილი ფილტვებში და პლევრის გასქელება.
ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ: შესაძლოა განვითარდეს თავის ტკივილი, ძილიანობა და ხედვის დაბინდვა. მეთოტრექსატის დაბალი დოზების მიღებისას, იტყობინებიან ცალკეული გარდამავალი კოგნიტური დისფუნქციის, ხასიათის ცვალებადობისა ან თავის ქალას არეში უჩვეულო  შეგრძნებების შემთხვევების შესახებ. პრეპარატის მაღალი დოზების მიღების შემდეგ, ფიქსირდებოდა აფაზია, პარეზი, ჰემიპარეზი, და კრუნჩხვები.
გვერდითი მოვლენები, განსაკუთრებით მეთოტრექსატის ინტრათეკალურად შეყვანის შემდეგ შეიძლება დაიყოს შემდეგნაირად:
მწვავე: ქიმიური არაქნოიდიტი გამოიხატება ისეთი სიმპტომებით, როგორიც არის თავის და ზურგის ტკივილი, კისრის რიგიდობა და ცხელება.

ნაკლებად მწვავე: შესაძლოა მოიცავდეს პარეზს (ჩვეულებრივ გარდამავალს), პარაპლეგიას, ნერვის დამბლას და ცერებრალურ დისფუნქციას.
ქრონიკული: ლეიკოენცეფალოპათია გამოიხატება გაღიზიანებაით, დაბნეულობით, ატაქსიით, სპასტიურობით, ზოგჯერ კრუნჩხვებით, დემენციით, ძილიანობით, კომით, და იშვიათ შემთხვევებში,  დგება ფატალური შედეგიც. არსებობს ცნობები, რომ კრანალური დასხივების ინტრატეკალურ მეთოტრექსატთან კომბინაციაში გამოყენების შემთხვევაში, აღინიშნება ლეიკოენცეფალოპათიის შემთხვევების ზრდა.

სხვა, დამატებითი გვერდითი მოვლენები, რომელიც უკავშირდება, ან რომლებსაც ჩვეულებრივ მიაწერენ მეთოტრექსატის მოქმედებას, გამოიხატება ოსტეოპოროზის, ერიტროცირების პათოლოგიური (ჩვეულებრივ, “მეგალობლასტური”) მორფოლოგიის, დიაბეტის განვითარებით, ან სხვა მეტაბოლური სახის ცვლილებებით, მათ შორის, არსებობს მონაცემები მოულოდნელი ფატალური შედეგის დადგომის შემთხვევების შესახებ.
კანცეროგენეზი, მუტაგენეზი და ფერტილურობის უნარის გაუარესება:
იტყობინებიან მეთოტრექსატის მოქმედების შედეგად გამოწვეული ქრომოსომული დარღვევების შესახებ ცხოველების სომატურ უჯრედებში, ხოლო, ადამიანებში -ძვლის ტვინის უჯრედებში დარღვევების შესახებ, თუმცა, მსგავსი  ეფექტი გარდამავალ ხასიათს ატარებს და შექცევადია. პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობენ პრეპარატ მეთოტრექსატით, შესაძლოა გაიზარდოს ნეოპლაზიის განვითარების რისკი (ლიმფომა, რომელიც ჩვეულებრივ შექცევადია), თუმცა, ამგვარი ეფექტების საბოლოო შეფასებისთვის არსებული მტკიცებულებები მიჩნეულია არასაკმარისად. დღეისათვის ცნობილია, რომ ადამიანებში მეთოტრექსატის მიღების შედეგად, შესაძლოა განვითარდეს  ფერტილურობის უნარის დაქვეითება, ოლიგოსპერმია, მენსტრუალური ციკლის დარღვევები  ან ამენორეა, რომელიც ჩვეულებრივ, ვითარდება მკურნალობის პერიოდში  და შესაძლოა შენარჩუნდეს გარკვეული მოკლე პერიოდის განმავლობაშიც მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ.
გარდა ამისა, პრეპარატ მეთოტრექსატის მიღების შედეგად, ადამიანებში შესაძლოა განვითარდეს ემბრიოტოკსიკურობა, ან გამოწვეულ იქნას აბორტი, ან ნაყოფის თანდაყოლილი დეფექტები. შესაბამისად, რეპროდუქციული ასაკის მქონე პაციენტების მკურნალობისას, აუცილებელია ნაყოფიერებაზე გვერდითი მოვლენების გავლენის პოტენციური რისკისა და მკურნალობით მიღებული სარგებლიანობის განხილვა.

ჭარბი დოზა
კალციუმის ლეიკოვორინი წარმოადგენს მეთოტრექსატის ანტიდოტს და გამოიყენება მეთოტრექსატის შედეგად სისხლბად სისტემაზე უშუალო ტოქსიკური გავლენის  განეიტრალების მიზნით. მისი გამოყენება შეიძლება ორალური გზით, კუნთში შეყვანით ან ინტრავენური ბოლუსური ინექციის გზით, ან ინფუზიის სახით. შემთხვევით ჭარბი დიზის მიღებისას, აუცილებელია გამოყენებულ იქნას მიღებული დოზის ან მეტი ოდენობის კალციუმის ლეიკოვორინის დოზა, რომელიც შეყვანილ უნდა იქნას მეთოტრექსატის ჭარბი დოზის მიღებიდან ერთი საათის განმავლობაში, რის შემდეგ  დოზირება აუცილებელია გაგრძელდეს მანამ, სანამ შრატში მეთოტრექსატის კონცენტრაცია 10- 7M-ზე დაბლა არ დავა. შესაძლოა საჭირო გახდეს აგრეთვე, სხვა დამხმარე თერაპიის გამოყენება, როგორიცაა მაგალითად, სისხლის გადასხმა და თირკმლის დიალიზი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკური თვისებები
მეთოტრექსატი წარმოადგენს ფოლიუმის მჟავას დერივატივს და მიეკუთვნება ციტოტოქსიური საშუალებების კლასს, რომელიც ცნობილია ანტიმეტაბოლიტების ჯგუფის სახელით. ძირითადად, იგი ახდენს მოქმედებას უჯრედული მიტოზის ‘S ‘-ფაზაში ფერმენტ-დიჰიდროფოლატის რედუქტაზას ინჰიბირების გზით, და ამით ხელს უშლის დიჰიდროფოლატის ტეტრაჰიდროფოლატამდე შემცირებასა, რაც წარმოადგენს მნიშვნელოვან საფეხურს დნმ-ს სინთეზისა და  უჯრედული რეპლიკაციის პროცესში. მეთოტრექსატის მოქმედების მიმართ განსაკუთრებით მგრძნობიარენი არიან ქსოვილები მაღალი პროლიფერაციით: სიმსივნური ქსოვილი, ძვლის ტვინი, პირის ღრუს და ნაწლავის ლორწოვანი გარსები, ემბრიონული ქსოვილები, შარდის ბუშტის უჯრედები. იმ შეთხვევაში, როდესაც უჯრედული პროლიფერაცია სიმსივნურ ქსოვილებში აღემატება პროლიფერაციას უფრო ნორმალურ ქსოვილებში, მეთოტრექსატმა შესაძლოა შეამციროს ავთვისებიანი ქსივოლების ზრდა ნორმალური ქსოვილების შეუქცევადი დაზიანების გარეშე.

ფარმაკოკინეტიკური თვისებები
მეთოტრექსატი სრულად შეიწოვება პარენტერალური გზით. მეთოტრექსატის ინტრამუსკულარული შეყვანის შემდეგ, პიკური კონცენტრაცია შრატში  მიიღწევა 30 -დან 60 წუთის განმავლობაში. მეთოტრექსატის ინტრავენურად შეყვანის შემდეგ,  დისტრიბუციის საწყისი მოცულობა შეადგენს დაახლოებით 0.18ლ/კგ-ს (სხეულის წონის 18%), ხოლო თანაბარი დისტრიბუციის მდგომარეობისას – დაახლოებით 0.4 – 0.8ლ/კგ-ს (სხეულის წონის 40% – 80%). მეთოტრექსატი კონკურენციას უწევს შემცირებულ ფოლატებს უჯრედის მემბრანაში აქტიური ტრანსპორტირების თვალსაზრისით, რაც ხორციელდება გადამტანის მიერ განსაზღვრული აქტიური გადატანის პროცესის მეშვეობით. 100 მიკრომ-ზე მეტი შრატის კონცენტრაციის შემთხვევაში, მეთოტრექსატის ეფექტური უჯრედშიდა კონცენტრაცია მიიღწევა პასიური დიფუზიის გზით. შრატში მეთოტრექსატის დაახლოებით 50% უერთდება პლაზმის ცილებს.
ორალური გზით მიღებული ან პარენტერულად შეყვანილი მეთოტრექსატის თერაპიული კონცენტრაცია არ აღწევს სისხლში-თავ-ზურგ-ტვინის სითხეში. თავ-ზურგ-ტვინის სითხეში (CSF) პრეპარატის მაღალი კონცენტრაცია შესაძლებელია მიღწეულ იქნას  ინტრათეკალური შეყვანის შემდეგ.
მეთოტრექსატი  რევერსულად უერთდება პლევრის ექსუდატსა და ასციტს, რის შეეგადაც შესაძლებელია მისი ელიმინაცია ორგანიზმიდან მნიშვნელოვნად შეფერხდეს (იხ. ნაწილი 4.4).
მეთოტრექსატის მეტაბოლიზმი ძირითადად სამი ფორმით ხდება; 7-ჰიდროქსი- მეთოტრექსატის პროდუცირება ხდება ღვიძლის ალდეჰიდის ოქსიდაზას საშუალებით, განსაკუთრებით მაღალი დოზების გადასხმის შემდეგ. მიუხედავად იმისა, რომ მეთოტრექსატს გააჩნია 200-ჯერ ნაკლები მსგავსობა დიჰიდროფოლატის რედუქტაზასთან, მან შეიძლება ითამაშოს გარკვეული როლი მეთოტრექსატის უჯრედოვანი შეწოვის პროცესში, პოლიგლუტამილაციასა და დნმ-ის სინთეზის ინჰიბირებაში. 2,4დიამინო-N-მეთილპტეროის მჟავა (DAMPA) მიიღება ენტერალური ბაქტერიული კარბოქსიპეპტიდაზის საშუალებით. მეთოტრექსატის ინტრავენური შეყვანის შემდეგ, DAMPA წარმოდგენილია შარდში გამოყოფილი მეტაბოლიტების მხოლოდ 6%-ში.
მეთოტრექსატის პოლიგლუტამიზაციის შედეგად ხდება პრეპარატის უჯრედშიდა დაგროვება, რომელიც არ არის სტაბილური მეთოტრექსატის უჯრედის გარე კონცენტრაციის მიმართ. იმის გამო, რომ მეთოტრექსატი და ბუნებრივი ფოლატები კონკურირებენ  ფერმენტის პოლიგლუტამილ სინტეტაზასთვის, უჯრედშიდა მეთოტრექსატის მაღალი კონცენტრაციები  იწვევს  მეთოტრექსატის პოლიგლუტამატის სინთეზის ზრდას, და შესაბამისად, ზრდის  პრეპარატის ციტოტოქსიკურ ეფექტს.
მეთოტრექსატის საბოლოო ნახევარგამოყოფის პერიოდი არსებული ცნობების თანახმად, შეადგენს დაახლოებით 3-10 საათს ფსორიაზის ან რევმატოიდული ართრიტის მქონე პაციენტების მკურნალობის დროს,  ან დაბალი (30მგ/მ2-ზე ნაკლები) დოზების გამოყენებისას სიმსივნის საწინააღმდეგო მკუნალობის დროს. პაციენტებში, რომლებიც იღებენ  მაღალ სამკურნალო დოზებს, მეთოტრექსატის საბოლოო ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 8-15 საათს. ორგანიზმიდან მეთოტრექსატის ელიმინაცია ძირითადად ხდება თირკმლის ექსკრეციის საშუალებით და დამოკიდებულია დოზაზე და პრეპარატის მიღების გზაზე. მეთოტრექსატის ინტრავენურად შეყვანის შემდეგ, დოზის 80-90% გამოიყოფა შარდში უცვლელი სახით 24 საათის განმავლობაში. არსებული მონაცემებით, მიღებული დოზის 10%-ზე ნაკლები გამოიყოფა ნაღვლის საშუალებით. არსებობს ვარაუდი მეთოტრექსატის ენტეროჰეპატური რეცირკულაციის შესახებ.

პრეპარატის უსაფრთხოების კლინიკამდელი  მონაცემები
მეთოტრექსატი ახდენს მოქმედებას ძირითადად პროლიფერატებზე.
რეპროდუქციული ტოქსიკურობა: მეთოტრექსატმა შესაძლოა გამოიწვიოს ტერატოგენული და ემბრიოლეტალური ეფექტის ინდუცირება ზოგიერთ სახეობებში დედის ორგანიზმისთვის პრეპარატის არატოქსიკური დოზების გამოყენების შემთხვევაშიც.
კანცეროგენობის შეფასების მიზნით ცხოველებზე ჩატარებულმა კვლევებმა აჩვენა, რომ  მეთოტრექსატს არ გააჩნია კანცეროგენული პოტენციალი. მიუხედავად იმისა, რომ არსებული ცნობებით, მეთოტრექსატი იწვევს ქრომოსომულ დარღვევებს ცხოველების სომატურ უჯრედებში, ხოლო, ადამიანებში დარღვევებს ძვლის ტვინის უჯრედებში, ამგვარი ეფექტები  გარდამავალი ხასიათისაა და შექცევადი. არ მოიპოვება საკმარისი მტკიცებულება ნეოპლაზიის რისკის ზრდის შესახებ პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობენ პრეპარატ მეთოტრექსატის საშუალებით.
მუტაგენობა: მეთოტრექსატმა გამოავლინა გენოტოქსიკურობა რიგ in vitro და in vivo ძუძუმწოვარა კვლევებისას ექსპერიმენტულ სისტემებში.

ფარმაცევტული მახასიათებლები
დამხმარე ნივთიერებების ჩამონათვალი
ნატრიუმის ქლორიდი, ნატრიუმის ჰიდროქსიდი და საინექციო წყალი.

შეუთავსებლობა
ძლიერი ოქსიდანტები და მჟავები. მღვრიე ხსნარების დალექვა ან წარმოშობა აღინიშნება ქლორპრომაზინის ჰიდროქლორიდთან, დროპერიდოლთან, ოდარუბიცინთან, მეტოკლოპრამიდთან, ჰიდროქლორიდთან, ჰეპარინის ხსნართან, პრედნიზოლონ ნატრიუმის ფოსფატთან და პრომეთაზინის ჰიდროქლორიდთან კომბინაციისას.

შენახვის ვადა
შენახვის ვადა მითითებულია კოლოფზე და იარლიყზე.

შენახვის განსაკუთრებული პირობები
ინახება არაუმეტეს 25 ° C ტემპერატურაზე. შეინახეთ კონტეინერი გარე კოლოფში, რომ დაიცვათ სინათლისგან.

კონტეინერის მასალა და შემადგენლობა
ფლაკონი, უფერო მინა ჰიდროლიტური კლასის I რეზინის საცობით, მოთავსებულია მუყაოს ყუთში.
ამპულები, ყავისფერი მინა ჰიდროლიტური I კლასის, მოთავსებულია მუყაოს ყუთში.
10 ამპულა, თითოეული შეიცავს 10მგ/1მლ მეთოტრექსატს.
5 ამპულა, თითოეული შეიცავს 50მგ/5მლ მეთოტრექსატს.
1 ფლაკონი, თითოეული შეიცავს 10მგ/1მლ მეთოტრექსატს.
1 ფლაკონი, თითოეული შეიცავს 50მგ/5მლ მეთოტრექსატს.
1 ფლაკონი, თითოეული შეიცავს 500მგ/50მლ მეთოტრექსატს.

ინსტრუქცია გამოყენების /მოხმარების შესახებ
პარენტალური მეთოტრექსატის პრეპარატები არ შეიცავენ ანტიმიკრობულ კონსერვანტს. უნდა მოხდეს გამოუყენებელი ინექციების გადაყრა.
პარენტალური მეთოტრექსატის პრეპარატები სტაბილურია 24 საათის განმავლობაში, როცა ხდება მათი გახსნა ინტრავენური გადასხმის შემდეგ სითხეებთან: 0.9% ნატრიუმის ქლორიდი; გლუკოზა; ნატრიუმ ქლორიდი და გლუკოზა.
დაუშვებელია სხვა მედიკამენტების შერევა მეთოტრექსატთან გადასხმის იმავე კონტეინერში.
ციტოტოქსიკური მედიკამენტების განკარგვა: ციტოტოქსიკური მედიკამენტების განკარგვა უნდა მოხდეს მხოლოდ შესაბამის სფეროში გაწვრთნილი პერსონალის მიერ. სამუშაო ზედაპირი უნდა დაიფაროს ერთჯერადი, პლასტიკურ ზურგიანი აბსორბციული ქაღალდით.
საჭიროა დამცავი ხელთათმანების და სათვალეების ტარება, რომ თავიდან ავიცილოთ მედიკამენტის შეხება კანთან ან თვალებთან.
მეთოტრექსატი არ არის მომწამლავი ნივთიერება და არ გამოიწვევს დაზიანებას კანთან შეხების შემთხვევაში. თუმცა საჭიროა მისი მობანა წყლით. დროებითი წვის მკურნალობა შესაძლებელია კრემით. თუ არსებობს მეთატროქსიტის მნიშვნელოვანი რაოდენობის ნებისმიერი გზით შეწოვის საფრთხე, საჭიროა კალციუმის ლეიკოვორინის გამოყენება.
ციტიტიქსუკურ პრეპარატებს არ უნდა შეეხოს ორსული პერსონალი.
დაღვრის შემთხვევაში და ნებისმიერი ნარჩენის განკარგვა უნდა მოხდეს დაწვის გზით. არ არსებობს სპეციფიური რეკომენდაციები კრემატორიუმის ტემპერატურასთან დაკავშირებით.
განკარგეთ ციტოსტატიკების დირექტივების შესაბამისად.

მწარმოებელი: EBEWE Pharma, ავსტრია

გამოშვების ფორმა: 10მგ/მლ 1 მლ საინიექციო ხსნარი ფლაკონში 50მგ/5მლ 5 მლ საინიექციო ხსნარი ფლაკონში

გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)

გაფრთხილება

ქოლერის ვიბრიონი (ლათ. Vibrio cholerae) – გრამუარყოფითი ფაკულტატური ანაერობული მოძრავი ბაქტერიები. Vibrio cholerae გამოყოფს ეგზოტოქსინს, რომელიც ორი ნაწილისაგან შედგება. პირველი ნაწილი უკავშირდება ადამიანის ეპითელიოციტებს. მეორე რეგიონი, ხორციელებს ადფ-რიბოზილირებას.  გარდა ამისა, Vibrio cholerae პროდუცირებს ციტოლიზინებს.  Vibrio cholerae-ს სეროჯგუფი О1 და О139 წარმოადგენს ადამიანებში ქოლერის აღმძვრელს.
Vibrio cholerae მრავლდება მტკნარი და მლაშე წყლების პლანქტონში, დაავადების გამავრცელებელია ბაქტერიამტარებელი ორგანიზმი. V. Cholerae-ს გენომი შედგება ორი ქრომოსოსმისაგან. პირველის ზომა არის 2961149 ნ.წ. და გააჩნია 2770 ათვლის ღია ჩარჩო. მეორე ზომა არის 1072315 ნ.წ. და აქვს 1115 ათვლის ღია ჩარჩო. ქემოორგანოტროფია. მრავლდება მარტივ საკვებ არეზე.

პოსტი წარმოადგენს, ლალი დათეშიძისა და არჩილ შენგელიას სამედიცინო ენციკლოპედიის ნაწილს. საავტორო უფლებები დაცულია.

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): კომბინირებული/comb. drug

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ბიოლოგიურად აქტიური დანამატები, ანტიოქსიდანტი, მეტაბოლური დარღვევების კორექტორი

შემადგენლობა:
თითოეული ტაბლეტი შეიცავს:
α-ლიპოის მჟავა 600 მგ; L-კარნიტინ ტარტრატი 65 მგ; რიბოფლავინი 0,7 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი, ჰიდროქსიპროპილ მეთილცელულოზა, ორფუძიანი კალციუმის ფოსფატი, მიკროკრისტალური ცელულოზა.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:
გააჩნია ანტიოქსიდაციური და ანტიაციდოზური მოქმედება, უზრუნველყოფს ნახშირწყლოვანი და ცხიმოვანი ცვლის ოპტიმალურ მიმდინარეობას, განსაკუთრებით იშემიის პირობებში; ახდენს ჰიპოლიპიდემიურ და ჰიპოქოლესტერინემიულ მოქმედებას _ თრგუნავს ლიპოლიზის პროცესებს, სისხლში აქვეითებს საერთო ქოლესტერინის დონეს. ავლენს ანგიო-, ნეირო- და ჰეპატოპროტექციულ ეფექტებს; აქვეითებს სისხლში გლუკოზის დონეს, ახდენს ინსულინრეზისტენტობის აღმოფხვრას. ხელს უწყობს ქსოვილების რეგენერაციის პროცესს, აუმჯობესებს თვალის ბროლში მეტაბოლურ პროცესებს, ამცირებს თვალში დაღლილობის შეგრძნებას და დიდ როლს ასრულებს რეტინოპათიების მკურნალობასა და კატარაქტის პროფილაქტიკაში;

ჩვენებები:
_ მწვავე და ქრონიკული პოლინეიროპათია (დიაბეტური, ალკოჰოლური, ინფექციური, ტრავმული, კომპრესიული)
_ ნახშირწყლოვანი ცვლის მოშლა, დიაბეტური რეტინოპათია, ნეფროპათია
_ მეტაბოლური სინდრომი (სიმსუქნე, ინსულინრეზისტენტობა)
_ სხვადასხვა ლოკალიზაციის სისხლძარღვთა ათეროსკლეროზი, ქოლესტერინული ცვლის დარღვევა, ათეროგენული დისლიპიდემია
_ თავის ტვინის სისხლის მიმოქცევის ქრონიკული მოშლილობა
_ ტრავმის, ინსულტის და ინფარქტის შემდგომი რეაბილიტაცია
_ ქრონიკული ჰეპატიტი
_ ღვიძლის ციროზი

მიღების წესი:
რეკომენდებულია დღეში 1 – 3 ტაბლეტის მიღება; სასურველია ძირითადი საკვების მიღებამდე. არ გადააჭარბოთ რეკომენდებულ დღიურ დოზას. ოპტიმალური შედეგისთვის გაითვალისწინეთ ექიმის რეკომენდაციები.

შეფუთვა: ტაბლეტი #30

გაფრთხილება:
მოარიდეთ მზის პირდაპირი სხივების მოქმედებას, შეინახეთ მშრალ და გრილ ადგილას 25ºჩ ტემპერატურამდე. გამოიყენეთ კოლოფზე მითითებულ ვადამდე, შეინახეთ 3 წლამდე ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას. საკვები დანამატი არ ანაცვლებს ბალანსირებულ კვებას და ჯანსაღი ცხოვრების წესს.

მწარმოებელი: DIFASS S.A, იტალია
გამოშვების ფორმა: ტაბლეტი #30
გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): მიზოლასტინი/MIZOLASTINE

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: H1-ჰისტამინური რეცეპტორების ანტაგონისტი; ანტიალერგიული საშუალება:

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 10, 15 და 30 ც.
1 ტაბ.
მიზოლასტინი……….  10 მგ

მიღების წესი და დოზირება:
ალერგიული კონიუნქტივიტი, რინიტი, ჭინჭრის ციება – 10მგ 1–ჯერ დღეში (მოზარდებში და 12 წელზე ასაკის უფროს ბავშვებში).

უკუჩვენებები და სიფრთხილე:
პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა. ორსულობა, ლაქტაცია. გულის სერიოზული დაავდებები: არითმია, ბრადიკარდია, ეკგ–ზე QT–ინტერვალის გახანგრძლივება. იმ პრეპარატებთან ერთდროული მიღება, რომლებიც ახანგრძლივებენ QT–ინტერვალს. ბრონქული ასთმა, ღვიძლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევა, ელექტროლიტების დისბალანსი
სფრთხილეა საჭირო ღვიძლის დაავადებისას და ხანდაზმულებში ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადების არსებობისას.

გვერდითი ეფექტები:
ძილიანობა, არითმია, QT–ინტერვალის გახანგრძლივება, კუჭ–ნაწლავის მხრიდან წამოსული სიმპტომატიკა, ჰიპოტენზია.

მწარმოებელი: SYNTHELABO GROUPE

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): მიკაფუნგინი/micafungin

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:  სოკოს საწინააღმდეგო ანტიბიოტიკები

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა
მოქმედების მექანიზმი
მიკაფუნგინი არაკონკურენტულად აინჰიბირებს 1,3-β- გლუკონის სინთეზს, რომელიც წარმოადგენს სოკოების უჯრედების მნიშვნელოვან კომპონენტს. 1,3-β- D გლუკონი არ არის ძუძუმწოვრების უჯრედებში. მიკაფუნგინს ახასიათებს ფუნგიციდური მოქმედება Candida spp. მიმართ, ხოლო ფუნგოსტატური მოქმედება Aspergillus spp მიმართ.
მოქმედების სპექტრი
მიკაფუნგინი in vitro აქტიურია შემდეგი სოკოების Candida spp. სხვადასხვა სახეობის წინააღმდეგ: Candida albicans, Candida glabrata, Candida tropicalis, Candida krusei, Candida kefyr, Candida parapsilosis, Candida guilliermondii, Candida lisitaniae და Aspergillus spp სხვადასხვა სახეობის წინააღმდეგ: Aspergillus fumigatus, Aspergillus flavus, Aspergillus niger, Aspergillus terreus. Aspergillus nidulans, Aspergillus versicolor აგრეთვე დიმორფული სოკოების წინააღმდეგ (Histoplasma capsulatum, Blastomyces dermatitidis, Coccidioides immitis). პრეპარატი in vitro არააქტიურია შემდეგი მიკროორგანიზმების მიმართ: Cryptococcus spp.,Pseudallescheria spp. Scedosporium spp., Fusarium spp., Trichosporon spp, Zygotomycetes spp. პრეპარატისადმი მეორადი რეზისტენტობის განვითარების შესაძლებლობა ძალიან დაბალია.

ფარმაკოკინეტიკა
პრეპარატი შეჰყავთ ინტრავენურად. დღიური დოზის დიაპაზონით 12,5-200მგ და 3-8მგ/კგ მიკაფუნგინი ხასიათდება ხაზოვანი ფარმაკოკინეტიკით. არ არის მონაცემები პრეპარატის კუმულაციაზე განმეორებითი შეყვანისას, სტაციონარული კონცენტრაცია მყარდება 4-5 დღის განმავლობაში მიღების დაწყების მომენტიდან.
განაწილება
ინტრავენური შეყვანის შემდეგ მიკაფუნგინის კონცენტრაცია ბიექსპონენციალურად ქვეითდება. მიკაფუნგინი სწრაფად ნაწილდება ქსოვილებში. სისტემურ სისხლის მიმოქცევაში მიკაფუნგინი აქტიურად უკავშირდება პლაზმის ცილებს ( > 99%), ძირითადად ალბუმინებს. ალბუმინთან კავშირი სტაბილური რჩება 10-100მკგ/მლ კონცენტრაციის პირობებში. განაცილების მოცულობა სტაციონარული კონცენტრაციის მიღწევისას (Vss) შეადგენს 18-19ლ-ს.
მეტაბოლიზმი
მიკაფუნგინი ცირკულირებს სისტემურ სისხლმიმოქცევაში ძირითადად უცვლელი სახით. ნაჩვენები იყო, რომ მიკაფუნგინი მეტაბოლიზდება რამდენიმე ნაერთის წარმოქმნით; მათგან M-1 (კატექოლური ფორმა), M-2 (M1 მეტოქსიწარმოებული) და M-5 (წარმოიქმნება ძირითადი ჯაჭვის ჰიდროქსილირებით). მიკაფუნგინის წარმოებულები მცირე რაოდენობით ისაზღვრება სისტემურ სისხლმიმოქცევაში. მეტაბოლიტები არ ახდენენ მნიშვნელოვან გავლენას მიკაფუნგინის ეფექტურობაზე
იმის მიუხედავად, რომ in vitro მიკაფუნგინი შეიძლება მეტაბოლიზდებოდეს CYP3A იზოფერმენტებით, CYP3A იზოფერმენტების მონაწილეობით ჰიდროქსილირება არ წარმოადგენს in vivo მეტაბოლიზმის მთავარ გზას.
ელიმინაცია და ექსკრეცია
მიკაფუნგინის ნახევარგამოყოფის პერიოდი (T ½) შეადგენს 10-17 საათს, რომელიცარ იცვლება 8მგ/კგ დოზის დიაპაზონში ერთჯერადი და განმეორებითი შეყვანისას. საერთო კლირენსი ჯანმრთელ მოხალისეებში და მოზრდილ პაციენტებში როგორც ერთჯერადი, ასევე განმეორებითი შეყვანისას, შეადგენს 0,15-0,3 მლ/წთ/კგ-ს და დამოკიდებული არ არის დოზაზე. 14C მიკაფუნგინის 25მგ-ს ერთჯერადი შეყვანიდან 28 დღის შემდეგ ჯანმრთელ მოხალისეებში მხოლოდ 11,6% რადიოაქტიური ნარჩენები აღინიშნა შარდში, 71,0%-ფეკალურ მასებში, რაც მოწმობს მიკაფუნგინის უმეტესად არათირკმლისმიერ ელიმინაციაზე. M-1 და M-2 მეტაბოლიტები აღმოჩნდა პლაზმაში შესაბამისი კონცენტრაციებით, M-5 მეტაბოლიტმა შეადგინა საბოლოო შენაერთის 6,5%.
ფარმაკოკინეტიკა პაციენტების განსხვავებულ ჯგუფებში
ბავშვები: ბავშვებში ფარმაკოკინეტიკური მრუდი “კონცენტრაცია-დრო” (AUC) პროპორციულია პრეპარატის დოზის დიაპაზონით 0,5-4მგ/კგ. კლირენსი დამოკიდებულია ასაკზე: უმცროსი ასაკის ბავშვებში (2-11) კლირენსის საშუალო სიდიდე დაახლოებით 1,3 ჯერ დიდია ვიდრე უფროსი ასაკის ბავშვებში (12-17) და მოზრდილებში. საშუალო კლირენსი დღენაკლულ დაბადებულ ბავშვებში (დაახლოებით 26 კვირა) დაახლოებით 5ჯერ დიდია, ვიდრე მოზრდილებში.
ხანდაზმული პაციენტები: ინფუზიით შეყვანისას მიკაფუნგინის 50მგ-სი 1 საათის განმავლობაში ხანდაზმული ასაკის პირებში (66-78წელი) ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრები მნიშვნელოვნად არ განსხვავდებოდა ახალგაზრდებისგან (20-24 წელი).
პაციენტები ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით: გამოკვლევებში, რომლებშიც მონაწილეობდა 8 პაციენტი ღვიძლის ფუნქციის ზომიერი დარღვევით (ჩაიდ-პიუს ინდექსი 7-9), მიკაფუნგინის ფარმაკოკინეტიკა უმნიშვნელოდ განსხვავდებოდა ფარმაკოკინეტიკისგან 8 მოზრდილ მოხალისეში. პაციენტებში ღვიძლის მძიმე უკმარისობით მიკაფუნგინის ფარმაკოკინეტიკა შესწავლილი არ არის.
პაციენტები თირკმლის დისფუნქციით: თირკმლის მძიმე უკმარისობა (გორგლოვანი ფილტრაცია < 30მლ/წთ) მიკაფუნგინის ფარმაკოკინეტიკაზე მნიშვნელოვან გავლენას არ ახდენდა.

სქესი/რასა: სქესი და რასა მნიშვნელოვან გავლენას არ ახდენდა მიკაფუნგინის ფარმაკოკინეტიკურ პარამეტრებზე.

ჩვენებები
1. მოზრდილები, ხანდაზმულები, 16 წელზე უფროსი მოზარდები:
_ ინვაზიური კანდიდოზის მკურნალობა
_ საყლაპავის კანდიდოზის მკურნალობა პაციენტებში, რომლებსაც ესაჭიროებათ სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატების ინტრავენურად მიღება.
_ კანდიდოზის პროფილაქტიკა სისხლწარმომქმნელი ღეროვანი უჯრედების ალოგენური ტრანსპლანტაციის შემდეგ, ან ნეიტროპენიის დროს (ნეიტროფილების რაოდენობა < 500/მკლ) 10 დღის და უფრო დიდი ხნის განმავლობაში.
2. ბავშვები (მათ შორის ახალშობილები) და 16 წელზე უმცროსი მოზარდები
_ ინვაზიური კანდიდოზის მკურნალობა
_ კანდიდოზის პროფილაქტიკა სისხლწარმომქმნელი ღეროვანი უჯრედების ალოგენური ტრანსპლანტაციის შემდეგ, ან ნეიტროპენიის დროს (ნეიტროფილების რაოდენობა < 500/მკლ) 10 დღის და უფრო დიდი ხნის განმავლობაში.

მიღების წესები და დოზები
მიკამინი გამოიყენება ინტრავენურად.
მიკამინის დოზირების რეჟიმი ჩვენების, ასაკის და სხეულის მასის გათვალისწინებით მოცემულია 1 და 2 ცხრილებში.

ცხრილი 1. მიკამინის დოზირების რეჟიმი მოზრდილებში, მათ შორის ხანდაზმულებში და 16 წელზე უფროს მოზარდებში.

*დადებითი კლინიკური დინამიკის არ არსებობის ან გამომწვევის პერსისტირების შემთხვევაში დოზა შეიძლება გაიზარდოს 200მგ-მდე დღეში > 40კგ წონის პაციენტებში ან 4მგ/კგ-მდე დღეში პაციენტებში ≤ 40კგ წონით.

ცხრილი 2. მიკამინის დოზირების რეჟიმი ბავშვებში და < 16 წლის მოზარდებში

*დადებითი კლინიკური დინამიკის არ არსებობის ან გამომწვევის პერსისტირების შემთხვევაში დოზა შეიძლება გაიზარდოს 200მგ-მდე დღეში > 40კგ წონის პაციენტებში ან 4მგ/კგ-მდე დღეში ≤ 40კგ წონის პაციენტებში.
ინვაზიური კანდიდოზის მკურნალობა არ უნდა იყოს 14 დღეზე ხანგრძლივი. სოკოს საწინააღმდეგო მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს მინიმუმ ერთი კვირის განმავლობაში ორი მომდევნო უარყოფითი შედეგის მიღებიდან სისხლის გამოკვლევით და კანდიდოზის კლინიკური სიმპტომების გაქრობიდან.
საყლაპავის კანდიდოზის სამკურნალოდ: მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს კლინიკური სიმპტომების გაქრობიდან მინიმუმ ერთი კვირის განმავლობაში.
კანდიდოზის პროფილაქტიკისთვის მიკამინის მიღება უნდა გაგრძელდეს ნეიტროფილების დონის აღდგენიდან მინიმუმ ერთი კვირის განმავლობაში.
2 წელზე უმცროსი ასაკის ბავშვებში მიკამინის პროფილაქტიკის მიზნით გამოყენების გამოცდილება შეზღუდულია.

დოზირების რეჟიმი პაციენტთა ცალკეულ კატეგორიებში
ღვიძლის ფუნქციის მსუბუქი და ზომიერი დარღვევის დროს პრეპარატის დოზირების რეჟიმის კორექცია აუცილებელი არ არის. ამჟამად არ არსებობს მონაცემები მიკამინის გამოყენების შესახებ ღვიძლის მძიმე უკმარისობის მქონე პაციენტებში, ამიტომ ამ კატეგორიის პაციენტებში მისი გამოყენება რეკომენდებული არ არის. თირკმლის უკმარისობისას დოზირების რეჟიმი არ იცვლება.

მიკამინის საინფუზიო ხნსარი მზადდება ოთახის ტეპერატურაზე ასეპტიკის წესების დაცვით შემდეგნაირად:
1. პლასტიკური სახურავი უნდა მოიხსნას ფლაკონიდან, საჭიროა საცობის სპირტით დეზინფექცია.
2. 0,9% ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარის 5მლ ან 5%იანი დექსტროზის ხსნარი გათვლილი ფლაკონზე/პაკეტზე 100მლ; ნელა უნდა შეიყვანონ ფხვნილიან ფლაკონში. ხნსარის მომზადებისას მინიმუმამდე უნდა დაიყვანონ ქაფი. აუცილებელია მიკამინის ცხრილში მითითებული ფლაკონების რაოდენობის გამოყენება, რათა მიიღონ მგ-ში პრეპარატის სწორი საინფუზიო დოზა (იხ. ქვემოთ).
3. ფლაკონი უნდა გადააბრუნონ ფრთხილად. შენჯღრევა არ შეიძლება. ფხვნილი ბოლომდე უნდა გაიხსნას. კონცენტრატი უნდა გამოიყენონ დაუყოვნებლივ. ფლაკონი განკუთვნილია ერთჯერადი გამოყენებისთვის. გამოუყენებელი ხსნარი უნდა გადააგდონ.
4. მიღებულ კონცენტრატს ფლაკონიდან იღებენ და ათავსებენ ფლაკონში/პაკეტში ინფუზიურ ხსნართან ერთად, საიდანაც ის პირველად აიღეს (იხ.პ.2). დამზადებული საინფუზიო ხსნარი უნდა გამოიყენონ დაუყოვნებლივ. იგი სტაბილურია 96 საათამდე 25°C ტემპერატურაზე სინათლისგან დაცვის და სათანადო წესით მომზადების პირობებში.

5. საინფუზიო პაკეტი/ფლაკონი ფრთხილად უნდა გადააბრუნონ, მაგრამ არ შეანჯღრიონ რათა თავიდან აიცილონ ქაფის წარმოქმნა. ხსნარის გამოყენება არ შეიძლება თუ იგი მღვრიეა ან შეიცავს ნარჩენებს.

6. გამზადებული საუნფუზიო ხსნარის შემცველი პაკეტი/ფლაკონი უნდა მოთავსდეს გაუმჭვირვალე პარკში სინათლისგან დაცვისთვის.

ცხრილი 3. საინფუზიო ხსნარის მომზადება

ხსნარის მომზადების შემდეგ საჭიროა მისი ინტრავენურად შეყვანა 1 საათის განმავლობაში. უფრო სწრაფი ინფუზიისას შეიძლება გაიზარდოს ჰისტამინ განპირობებული რეაქციების რისკი.
აღდგენილი ხსნარი ფლაკონში
ქიმიური და ფიზიკური სტაბილურობა ინახება 48 საათი 25°C ტემპერატურაზე, თუ გამხსნელის სახით გამოიყენება ნატრიუმის ქლორიდის 0,9%-იანი დან დექსტროზის 5%-იანი ხსნარი.
მზა ხსნარი ინფუზიისთვის
ქიმიური და ფიზიკური სტაბილურობა ინახება 48 საათი 25°C ტემპერატურაზე, თუ უზრუნველყოფილია სინათლისგან დაცვა და გამხსნელის სახით გამოიყენება ნატრიუმის ქლორიდის 0,9%-იანი დან დექსტროზის 5%-იანი ხსნარი. მიკამინი არ შეიცავს კონსერვანტებს. დამზადებული ხსნარი უნდა გამოიყენონ დაუყოვნებლივ. ნორმაში შენახვის დრომ არ უნდა გადააჭარბოს 24საათს 2-8°C ტემპერატურაზე.

გვერდითი მოვლენები
უსაფრთოხების ანალიზისას სქესის და რასის მიხედვით კლინიკურად მნიშვნელოვანი განსხვავებები არ გამოვლენილა.
არასასურველი რეაქციები სხვადასხვა ორგანოების და სისტემების მხრივ სიხშირის მიხედვით მოყვანილია ქვემოთ: ხშირი 1/100- < 1/10, არახშირი: ≥ 1/1000- < 1/100, იშვიათი: ≥ 1/10 000-1/1000, სიხშირე უცნობია (არსებული მონაცემები არ იძლევა სიხშირის განსაზღვრის საშუალებას).
სისხლის სისტემა
ხშირი: ლეიკოპენია, ნეიტროპენია, თრომბოციტოპენია
არახშირი: პანციტოპენია, თრომბოციტოპენია, ეოზინოფილია, ჰიპოალბუმინურია.
იშვიათი: ჰემოლიზური ანემია, ჰემოლიზი.
იმუნური სისტემა
არახშირი: ანაფილაქსიური/ანაფილაქტოიდური რეაქციები, მომატებული მგრძნობელობის რეაქციები.
სიხშირე უცნობია: შოკი.
მეტაბოლიზმის და კვების დარღვევები
ხშირი: ჰიპოკალიემია, ჰიპომაგნიემია, ჰიპოკალციემია.
არახშირი: ჰიპონატრიემია, ჰიპერკალიემია, ჰიპოფოსფატემია.
ფსიქიური დარღვევები
არახშირი: უძილობა, შფოთვა, ცნობიერების დარღვევა, ანორექსია.
ნერვული სისტემა
ხშირი: თავის ტკივილი.
არახშირი: ძილიანობა, ტრემორი, თავბრუსხვევა, გემოვნების ცვლილება, ჰიპერჰიდროზი.
გულ-სისხლძარღვთა სისტემა
ხშირი: ფლებიტი (განსაკუთრებით აივ ინფიცირებულ პაციენტებში პერიფერიული კათეტერიზაციით)
არახშირი: ტაქიკარდია, გულის ფრიალი, ბრადიკარდია, ჰიპოტენზია, ჰიპერტენზია, ჰიპერემია.
სასუნთქი სისტემა:
არახშირი: ქოშინი
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტი
ხშირი: გულისრევა, ღებინება, დიარეა, მუცლის ტკივილი.

არახშირი: დისპეფსია, შეკრულობა.
ღვიძლი და სანაღვლე გზები
ხშირი: ტუტე ფოსფატაზის, ალტ, ასტ, ბილირუბინის მომატება შრატში, ღვიძლის ფუნქციური ტესტების ცვლილება.
არახშირი: ღვიძლის უკმარისობა, გგტ მომატება, სიყვითლე, ქოლესტაზი, ჰეპატომეგალია, ჰეპატიტი.
სიხშირე უცნობია: ჰეპატოცელულარული დაზიანებები, მათ შორის ლეტალური გამოსავალი.
კანი და კანქვეშა უჯრედები
ხშირი: გამონაყარი
არახშირი: ჭინჭრის ციება, ქავილი, ერითემა.
თირკმელები და საშარდე გზები.
არახშირი: კრეატინინის, შარდოვანას დონის მომატება შრატში, თირკმლის პროგრესული უკმარისობა.
სიხშირე უცნობია: თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, თირკმლის მწვავე უკმარისობა.
ადგილობრივი დარღვევები და რეაქციები შეყვანის ადგილზე
ხშირი: ჰიპერთერმია, შემცივნება.
არახშირი: თრომბის წარმოქმნა, ტკივილი ინექციის ადგილას, ანთება ინფუზიის ადგილას პერიფერიული შეშუპება.
ლაბორატორიული გამოკვლევების მონაცემები
არახშირი: ლდჰ დონის მომატება სისხლის შრატში.
პედიატრიული პაციენტები
ქვემოთ ჩამოთვლილი ზოგიერთი გვერდითი ეფექტის სიხშირე ბავშვებში უფრო მაღალი იყო, ვიდრე მოზრდილებში. ამას გარდა, 1 წლამდე ბავშვებში 2ჯერ უფრო ხშირი იყო ალტ, ასტ, ტუტე ფოსფატაზას დონის მომატება.
სისხლის სისტემა
ხშირი: თრომბოციტოპენია
გულ-სისხლძარღვთა სისტემა
ხშირი: ტაქიკარდია, ჰიპოტენზია, ჰიპერტენზია.
ღვიძლი და სანაღვლე გზები
ხშირი: ჰიპერბილირუბინემია, ჰეპატომეგალია.
თირკმელები და საშარდე გზები
ხშირი: თირკმლის მწვავე უკმარისობა, შრატში კრეატინინის, შარდოვანას დონის მომატება.

უკუჩვენება
მომატებული მგრძნობელობა აქტიური ნივთიერების ან პრეპარატის ნებისმიერი დამხმარე კომპონენტის მიმართ ან მათი აუტანლობა (გალაქტოზის აუტანლობა, ლაქტოზის უკარისობა, გლუკოზო-გალაქტოზური მალაბსორბცია).
სიფრთხილით
მიკაფუნგინის მიღებას შეიძლება მასთან ახლდეს ღვიძლის ფუნქციის მნიშვნელოვანი გაუარესება (ალანინამინოტრანსფერაზას (ალტ), ასპარტატამინოტრანსფერაზას (ასტ) ან საერთო ბილირუბინის მომატება ნორმის ზედა ზღვარზე 3-ჯერ და მეტად) როგორც ჯანმრთელ მოხალისეებში, ასევე პაციენტებში. ცალკეულ შემთხვევებში აღინიშნა უფრო მძიმე დისფუნქცია (ჰეპატიტი ან ღვიძლის უკმარისობა ლეტალური გამოსავლით). 2 წლამდე პაციენტებში იზრდება ჰეპატოტოქსიკურობის რისკი.

ვირთაგვებში პრეპარატის გამოყენებისას ≥ 3 თვის განმავლობაში აღინიშნა შეცვლილი ჰეპატოციტების ლოკალური უბნები ან ჰეპატოცელულური სიმსივნეების ფორმირება. ამ ფაქტის მნიშნველობა პრეპარატის კლინიკური გამოყენებისთვის დადგენილი არ არის. მიკაფუნგინით მკურნალობის პროცესში აუცილებელია ღვიძლის ფუნქციის მონიტორინგი. იმისთვის, რომ ადაპტაციური რეგენერაციის და ამის შედეგად ღვიძლის სიმსივნეების ფორმირების რისკი მინიმუმამდე დავიდეს, ალტ/ასტ-ს დონის მნიშვნელოვანი ან პერსისტირებადი მატებისას რეკომენდებულია პრეპარატის მოხსნა.

მიკაფუნგინით მკურნალობა უნდა ჩატარდეს რისკის და სარგებლის შეფასებით, განსაკუთრებით პაციენტებში ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით ან მისი ქრონიკული დაავადებებით, რაც ხელს უწყობს სიმსივნისწინა მდგომარეობებს, როგორიცაა: ღვიძლის გამოხატული ფიბროზი, ციროზი, ვირუსული ჰეპატიტი, ღვიძლის დაავადებები ახალშობილებში ან თანდაყოლილი ფერმენტოპათიები, აგრეთვე ჰეპატოტოქსიური და/ან გენოტოქსიკური პრეპარატების მიღება.

ორსულობა და ლაქტაცია
პრეპარატის ორსულებში გამოყენების კლინიკური გამოცდილება არ არსებობს. ამიტომ მიკამინი უნდა მიიღონ ორსულობის დროს მხოლოდ რისკის და სარგებლის შეფასების შემდეგ.
უცნობია აღწევს თუ არა მიკაფუნგინი რძეში. გადაწყვეტილება ძუძუთი კვების გაგრძელების/შეწყვეტის შესახებ ან მიკამინით მკურნალობის გაგრძელების/შეწყვეტის შესახებ უნდა მიიღონ ბავშვისთვის ძუძუთი კვების სარგებლის და დედისთვის მიკამინით მკურნალობის სარგებლის შეფასების შემდეგ.

განსაკუთრებული მითითებები
მიკაფუნგინის შეყვანისას შესაძლებელია ანაფილაქტოიდური რეაქციები, შოკის ჩათვლით. მათი აღმოცენებისას აუცილებელია შეწყდეს მიკაფუნგინის ინფუზია და დაინიშნოს აუცილებელი მკურნალობა.
იშვიათ შემთხვევებში პაციენტებში მიკაფუნგინით მკურნალობის ფონზე აღინიშნა ჰემოლიზი, მწვავე სისხლძარღვშიდა ჰემოლიზის ჩათვლით და ჰემოლიზური ანემია. ჰემოლიზის კლინიკური ან ლაბორატორიული ნიშნების გაჩენისას საჭიროა მონიტორინგი პაციენტის მდგომარეობაზე და მკურნალობის გაგრძელების სარგებლის და რისკის შეფასება.
მიკაფუნგინის გამოყენებისას აღნიშნულია თირკმელების ფუნქციის ცვლილება, მათ შორის თირკმლის უკმარისობის განვითარება, ამიტომ მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია თირკმელების ფუნქციის ინტენსიური მონიტორიგნი.

ჭარბი დოზირება
მიკაფუნგინის ჭარბი დოზირების მონაცემები არ არსებობს. შესაძლო ჭარბი დოზირების შემთხვევაში საჭიროა დამხმარე ზომების მიღება და სიმპტომური მკურნალობა. მიკაფუნგინი ხასიათდება პლაზმის ცილებთან მაღალი კავშირით და დიალიზით არ გამოიყოფა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
მიკაფუნგინს ახასიათებს დაბალი ურთიერთქმედება ისეთ სამკურნალო საშუალებებთან, რომლებიც მეტაბოლიზდებიან CYP3A იზოფერმენტების მონაწილეობით.
მიკამინის შერევა ან ერთდროულად შეყვანა არ შეიძლება იმ სხვა ფარმაცევტულ პროდუქტებთან ერთად, 0,9%-იანი ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარის და 5%-იანი დექსტროზის ხსნარის გარდა.
მიკაფუნგინის ისეთ პრეპარატებთან ერთად მიღებისას როგორიცაა მოფეტილი, ციკლოსპორინი, ტაკროლიმუსი, პრედნიზოლონი, სიროლიმუსი, ნიფედიპინი, ფლუკონაზოლი, რიტონავირი, რიფამპიცინი, იტრაკონაზოლი, ვორიკონაზოლი და ამფოტერიცინ B, დოზირების რეჟიმის კორექცია საჭირო არა არის.

მიკაფუნგინის გამოყენებისას იტრაკონაზოლის, სიროლიმუსის და ნიფედიპინის AUC მნიშვნელივნად გაიზარდა 22%-ით, 21%-ით და 18%-ით. პაციენტებში, რომლებიც იღებენ სიროლიმუსს, ნიფედიპინს ან იტრაკონაზოლს მიკამინთან კომბინაციაში, აუცილებელია მონიტორგინგი იტრაკონაზოლის, სიროლიმუსის და ნიფედიპინის ტოქსიური მოქმედების გამოსავლენად. აუცილებლობისას ქვეითდება აღნიშნული პრეპარატების დოზები.

შენახვის პირობები და ვადები
ორიგინალურ შეფუთვაში, სინათლისგან დაცულ ადგილას, არაუმეტეს 25oC ტემპერატურაზე.
ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვარგისობის ვადა
3 წელი. გამოყენება არ შეიძლება ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ.
გამოშვების ფორმა: 100მგ ლიოფილიზირებული ფხვნილი საინფუზიო ხსნარის მოსამზადებლად ფლაკონი №1
გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)
მწარმოებელი: Astellas Toyama Co, იაპონია

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): მეტრონიდაზოლი, კლოტრიმაზოლი/metronidazole, clotrimazole

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: პროტოზოას, მიკრობების და სოკოს საწინააღმდეგო საშუალებები ადგილობრივი გამოყენებისათვის

მწარმოებელი: Kaspar-Chabani Pharma, სირია
გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
ვაგინალური სუპოზიტორი №10

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): ბუტოკონაზოლი/BUTOCONAZOL

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: სოკოს საწინააღმდეგო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
კრემი 2%: პაკეტში 5 გ
1 პაკეტი
ბუტოკონაზოლის ნიტრატი………   100 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:
თხიერი სორბიტოლი (არაკრისტალური); მინერალური ზეთი; გლიცერილმონოიზოსტეარატი; პოლიგლიცერილ-3-ოლეატი; მიკროკრისტალური ცვილი; ჰიდროფობული, კოლოიდური სილიკონის დიოქსიდი; დინატრიუმის ედეტატი; მეთილპარაჰიდროქსიბენზოატი; პროპილპარაჰიდროქსიბენზოატი; პროპილენგლიკოლი; გასუფთავებული წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ვაგინალური კრემის აქტიური ინგრედიენტი – ბუტოკონაზოლის ნიტრატი წარმოადგენს იმიდაზოლის წარმოებულს, რომელიც ავლენს ფუნგიციდურ აქტივობას Candida-ს, Trichophiton-ის, icosporum-ისა და pidermaphyton-ის სოკოების მიმართ. ბუტოკონაზოლის ნიტრატი განსაკუთრებით ეფეტურია იმ ინფექციების სამკურნალოდ, რომლებიც გამოწვეულია Candida -ს სოკოებით. პრეპარატი ასევე აქტიურია ზოგიერთი გრამდადებითი ბაქტერიების მიმართ. პრეპარატი მოქმედებს სოკოს უჯრედების მემბრანაზე, სადაც იგი თრგუნავს ლანოსტეროლის ერგოსტეროლად გარდაქმნის პროცესს. რაც იწვევს სოკოს მემბრანის ლიპიდური შემადგენლობის ცვლილებას. მემბრანის განვლადობის დარღვევა იწვევს სოკოების უჯრედების სიცოცხლისუნარიანობის დარღვევასა და მათი ოსმოსური მდგრადობის დაქვეითებას.
კრემს გააჩნია წყლის ემულსიის ზეთში მაღალი თანაფარდობა რაც უზრუნველყოფს მის მაღალ ბიოადჰეზიურ თვისებებს. in vivo ცდებმა ცხადყო, რომ პრეპარატის გამოყენების შემდეგ იგი საშოს ლორწოვანზე აღინიშნება 4.2 დღის განმავლობშაი. in vitro ცდების შედეგად ასევე დადგენილ იქნა,  კრემის სტრუქტურა დამუშავებულია იმგვარად, რომ ბუტოკონაზოლის გამოთავისუფლება წარმოებს 6 დღის განმავლობაში, მაშინ როდესაც პრეპარატის სხვა ანალოგები ბუტოკონაზოლს გამოათავისუფლებენ სწრაფად 6 სთ-ის განმავლობაში.

ფარმაკოკინეტიკა:
მიკოგინის ვაგინალური კრემის საშოში შეყვანის შემდეგ შეყვანილი დოზის 1.7% აბსორბირდება. სისხლის პლაზმაში პრეპარატისა და მისი მეტაბოლიტების მაქსიმალური კონცენტრაცია აღინიშნება 13 სთ-ის შემდეგ.
იგი ექვემდებარება ინტენსიურ მეტაბოლიზმს. ნაწილობრივ გამოიყოფა შარდით, ასევე ნაწილობრივ ნაღველით.

ჩვენებები:
მიკოგინი გამოიყენება საშოს სოკოვანი დაავადების სამკურნალოდ, რომლებიც გამოწვეულია Candida albicans – ით, დიაგნოზი დასაბუთებული უნდა იყოს მიკროსკოპული და/ან საშოდან აღებული ნაცხის  გამოკვლევებით.

მიღების წესი და დოზირება:
რეკომენდებული დოზა- ერთი აპლიკატორის შემადგენლობა (დაახლოებით 5 გ) ერთხელ დღეში შეჰყავთ საშოში. კრემის ეს რაოდენობა შეიცავს დაახლოებით 100 მგ ბუტოკონაზოლის ნიტრატს.

გვერდითი მოვლენები:
შესაძლებელია წვისა და ქავილის შეგრძნების განვითარება, საშოს ტკივილი ან შეშუპება, მცირე მენჯის ან მუცლის მიდამოში ტკივილის შეგრძნება, აგრეთვე სპაზმები.

უკუჩვენებები:
* პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი რომელიმე კომპონენტის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა (ალერგია).
* ბავშვებსა და ორსულ ქალებში პრეპარატის უსაფრთხოებისა და ეფექტურობის შესახებ კვლევები არ ჩატარებულა.

ორსულობა და ლაქტაცია:
ორსულობის პერიოდში კვლევები პრეპარატის გამოყენების შესახებ არ ჩატარებულა. ამიტომ ორსულობის პერიოდში პრეპარატი გამოიყენება იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის პრეპარატის მოქმედების სასურველი შედეგი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე უარყოფითი მოქმედების მოსალოდნელ რისკს.
ორსულობის პერიოდში პრეპარატის გამოყენებისას სიფრთხილეა საჭირო, რათა არ გამოვიწვიოთ ნაყოფის მექანიკური დაზიანებები.
პრეპარატი გამოიყოფა თუ არა დედის რძეში დღესდღეობით ამის შესახებ მონაცემები არ მოიპოვება, რის გამოც ლაქტაციის პერიოდში მისი გამოყენებისას სიფრთხილეა საჭირო.

განსაკუთრებული მითითებები:
* პრეპარატის გამოყენების შემდეგ, თუკი არ აღინიშნება სასურველი შედეგი, საჭიროა ხელმეორე მიკრობიოლოგიური კვლევის ჩატარება ახალი გამომწვევის გამოსავლენად, ან უკვე დადგენილი დიაგნოზის დასადასტურებლად.
* პრეპარატის გამოყენების შემთხვევაში, თუკი აღინიშნება საშოს ლორწოვანის გაღიზიანება, ან ტკივილის შეგრძნება, საჭიროა კრემის მიღების შეწყვეტა.
მიკოგინი შეიცავს მინერალურ ზეთს, რომელმაც შესაძლებელია უარყოფითად იმოქმედოს კონდომისა და საშოს დიაფრაგმას შემადგენელ ნივთიერებებზე -ლატექსზე ან რეზინზე, ამიტომ ზემოთაღნიშნული საშუალების გამოყენება მიკოგინის შეყვანიდან 72 სთ-ის განმავლობაში არ არის რეკომენდებული.
* პრეპარატი უარყოფითად არ მოქმედებს სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარზე.
* პრეპარატს არ გააჩნია მუტაგენური აქტივობა.
* კანცეროგენობაზე კვლევები არ არის ჩატარებული.
* პრეპარატს ასევე არ ახასიათებს ტერატოგენობა და ფერტილობაზე არ ახდენს გავლენას.

ჭარბი დოზირება:
პრეპარატის შემთხვევით პერორალურად მიღებისას საჭიროა დაუყოვნებლივ კუჭის ამორეცხვა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
მიკოგინი შეიცავს მინერალურ ზეთს, რომელმაც შესაძლებელია უარყოფითად იმოქმედოს კონდომისა და საშოს დიაფრაგმის შემადგენელ ნივთიერებებზე -ლატექსზე ან რეზინზე, ამიტომ ზემოთაღნიშნული საშუალებების გამოყენება მიკოგინის შეყვანიდან 72 სთ-ის განმავლობაში არ არის რეკომენდებული.

შენახვის პირობები:
პრეპარატი ინახება 15-300C ტემპერატურაზე, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

მწარმოებელი: KV PHARMACEUTICAL CO., აშშ

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

მოქმედი ნივთიერება: ალფა-ტუიონი

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: სოკოს საწინააღმდეგო საშუალება

გამოშვების ფორმა: სპრეი 30მლ
გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

წამლის ფორმა
სპრეი

შეფუთვა
30მლ-იანი ფლაკონი საწვეთურით მუყაოს ყუთში

ჩვენებები
ადიუვანტური სამკურნალო საშუალება კანის ზედაპირის სოკოვანი ინფექციებისთვის, ლიქენი

შემადგენლობა:
Artemisia sieberi -ის ეთერზეთი
მოქმედი ნივთიერება
ალფა-ტუიონი

ფარმაკოლოგიური ეფექტები და მოქმედების მექანიზმი
არტემიზიას ეთერზეთს აქვს ანტიბაქტერიული და სოკოს საწინააღმდეგო  თვისებები.
ლაბორატორიულად, არტემიზიას ეთერზეთი ავლენს სოკოს საწინააღმდეგო თვისებებს. მაგალითად, მისი მინიმალური მაინჰიბირებელი კონცენტრაცია (MIC) ლიქენის წინააღმდეგ წარმოდგენილია 1: 1280 შეფარდებით. ერთ-ერთი ანგარიშის შედეგებზე დაყრდნობით ონიქომიკოზით დაავადებული პაციენტი, რომელიც ვერ იღებდა გრიზეოფულვინს ღვიძლის პრობლემების გამო, არტემიზიას ლოსიონით 14 კვირიანი მკურნალობის შემდეგ განიკურნა.

დოზირება და მიღების წესი
დამოკიდებულია ინფექციის უბანზე, 2 ჯერ დღეში,მაქსიმუმ 4 შესხურება ყოველ ჯერზე. მკურნალობის კურსი 2-4 კვირა, ექიმის დანიშნულების მიხედვით.

უკუჩვენებები
• ორსულობა,
• ლაქტაცია,
• ბავშვები 15 წლამდე
• პაციენტები რომელთაც აღენიშნებათ კრუნჩხვები
• პროდუქტში შემავალ რომელიმე კომპონენტზე მწვავე ალერგიული რეაქციის არსებობა

გვერდითი მოვლენები
• რეკომენდირებული რაოდენობით და სწორად გამოყენების შემთხვევაში არანაირი უარყოფითი ეფექტი არ გამოვლენილა.

ურთიერთქმედება სხვა წამლებთან
• სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება არ გამოვლენილა.

ორსულობის და ლაქტაციის დროს მიღება არ არის დაშვებული.

დამატებითი შენიშვნები
• სხვა მედიკამენტების მსგავსად  მიკოდერმის სპრეი შეინახეთ ბავშვების მხედველობის არეს მოშორებულ და მიუწვდომელ ადგილას.
• მოერიდეთ შესხურებას ღია ჭრილობაზე და ლორწოვან გარსზე
• სანამ გამოიყენებთ მიკოდერმს, აგრეთვე 15 დღეზე მეტი გამოყენების შემთხვევაში, კონსულტაციისთვის მიმართეთ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.
• შეინახეთ 15-30oC ტემპერატურზე,  სინათლისაგან მოშორებულ ადგილას.

აფთიაქიდან გაცემის წესი: გაიცემა ურეცეპტოდ

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): ფლუკონაზოლი/FLUCONAZOLE
აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: სისტემური მოქმედების სოკოს საწინააღმდეგო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
კაფსულები: შეფუთვაში 7 ც.
1 კაფს.
ფლუკონაზოლი…………  50 მგ
1 კაფს.
ფლუკონაზოლი………   100 მგ
კაფსულები: შეფუთვაში 1 ც.
1 კაფს.
ფლუკონაზოლი………..       150 მგ
დამხმარე ნივთიერებები:
სილიციუმის კოლოიდური უწყლო დიოქსიდი, ნატრიუმის ლაურილ სულფატი, მაგნიუმის სტეარატი, წინასწარ ჟელატინიზებული სახამებელი, ლაქტოზის მონოჰიდრატი, გამშრალი გამტვერვით.
კაფსულის გარსი:
კაფსულები 50 მგ: ტიტანის დიოქსიდი (E171), ჟელატინი.
კაფსულები 100 მგ და 150 მგ: ტიტანის დიოქსიდი (E171), ჟელატინი, არიავიტის ინდიგოკარმინი (E132).

ჩვენებები:
სისტემური კანდიდოზი, მათ შორის კანდიდემია, გენერალიზებული კანდიდოზი და კანდიდა სახეობის სოკოებით ინვაზიის სხვა სახეობები, მათ შორის მუცლის ფარის, ენდოკარდის, სასუნთქი და საშარდე გზების ინფექციები.
კრიპტოკოკული ინფექცია, მათ შორის კრიპტოკოკული მენინგიტი და სხვა ლოკალიზაციები (ფილტვები, კანი და სხვ.). პრეპარატი შეიძლება დაენიშნოს პაციენტებს ნორმალური იმუნიტეტით, ასევე შიდსის დროს, ორგანოების ტრანსპლანტაციის შემდეგ ან სხვა მიზეზით გამოწვეული დაქვეითებული იმუნიტეტის შემთხვევებში.
ფლუკონაზოლის მიღება შეიძლება დამხმარე თერაპიის სახით შიდსის დროს კრიპტოკოკული ინფექციის პროფილაქტიკისათვის.
ლორწოვანი გარსის კანდიდოზი: პირხახისა და საყლაპავი მილის კანდიდოზი, არაინვაზიური ბრონქული ინფექციები, კანიდურია, ლორწოვანი გარსისა და კანის კანდიდოზი, ასევე პირის ღრუს ქრონიკული ატროფიული კანდიდოზი (კბილის პროთეზის ხმარებასთან დაკავშირებით).
პრეპარატი შეიძლება დაენიშნოს ავადმყოფს დაქვეითებული იმუნიტეტით. ფლუკონაზოლი შეიძლება გამოყენებული იქნას პირის ღრუს კანდიდოზის პროფილაქტიკისათვის შიდსი-ს დროს.
სასქესო ორგანოების კანდიდოზი: კანდიდოზური ბალანიტის მკურნალობა, საშოს მწვავე და მორეციდივე კანდიდოზი, საშოს კანდიდოზის რეციდივის სიხშირის შემცირება (წელიწადში 3-ჯერ ან მეტჯერ გამწვავების დროს).
სოკოვანი ინფექციის პროფილაქტიკა ონკოლოგიური დაავადების, ნეიტროპენიის, ციტოტოქსიკური ქიმიოთერაპიის ან სხივური თერაპიის დროს.
დერმატომიკოზები: მათ შორის დერმატოფიტია, ადგილობრივი თერაპიის უშედეგობის შემთხვევაში, მაგალითად, ტერფის, საზარდულის ნაოჭისა და კანის მიკოზი. მრავალფეროვანი ლიქენი, კანის კანდიდა სახეობის სოკოვანი დაზიანება, ტერფის ეპიდერმოფიტია, კანის დერმატომიკოზი, საზარდულის ეპიდერმოფიტია, ონიქომიკოზი.
ენდემური მიკოზები: კოკციდიომიკოზი, პარაკოკციდიომიკოზი, სპოროტრიქოზი და ჰისტოპლაზმა-თი გამოწვეული ინფექცია ავადმყოფებში ნორმალური და არა დაქვეითებული იმუნიტეტის დროს.
მკურნალობა შეიძლება დაიწყოს დათესვისა და სხვა ლაბორატორიული გამოკვლევების შედეგების მიღებამდე; სოკოს საწინააღმდეგო თერაპია შეიძლება დაზუსტდეს შედეგების მიღების შემდეგ.

მიღების წესი და დოზირება:
ფლუკონაზოლი უნდა მიიღოთ დღეში ერთხელ. კაფსულები მთლიანად უნდა გადაიყლაპოს. ფლუკონაზოლის დღეღამური დოზა უნდა შეესაბამებოდეს სოკოვანი ინფექციის ბუნებასა და სიმძიმეს. გამონაკლისს წარმოადგენს საშოს კანდიდოზი, რომელიც  უმრავლეს შემთხვევაში  იკურნება 150 მგ-ის დოზის ერთჯერადი მიღებით.
ინფექციის სხვა სახეობების მკურნალობა საჭიროებს პრეპარატის მრავალჯერად გამოყენებას კლინიკური პარამეტრების ან ლაბორატორიული გამოკვლევების შედეგების შეცვლამდე, რაც მიუთითებს აქტიური სოკოვანი ინფექციის შეწყვეტას.
პრეპარატის მიღების არასაკმარისი ხანგრძლივობა შეიძლება გახდეს დაავადების რეციდივის მიზეზი. ინფექციის თავიდან აცილების მიზნით შიდსის, კრიპტოკოკური მენინგიტისა და პირხახის კანდიდოზის დროს, ჩვეულებრივ, საჭიროა ხანგრძლივი თერაპია.

რეკომენდებული დოზები:
მოზდილები:
– კანდიდემია, გენერალიზებული კანდიდოზი და კანდიდა–ს გვარის სოკოებით ინვაზიის სხვასახეები: 400 მგ მიღების პირველ დღეს და 200 მგ შემდგომ დღეებში. კლინიკური სურათიდან გამომდინარე, დასაშვებია 400 მგ-ის ყოველდღიური მიღება. მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია რეაქციაზე პრეპარატის მიმართ;
– კრიპტოკოკული მენინგიტისა და სხვა კრიპტოკოკული ინფექციების დროს: 400 მგ მიღების პირველ დღეს და 200-400 მგ დღეში ერთხელ შემდომ დღეებში. მკურნალობის კურსი ხანგრძლივობა დამოკიდებული კლინიკურ სურათზე და რეაქციაზე პრეპარატის მიმართ, თუმცა კრიპტოკოკული მენინგიტის დროს ის არ უნდა იყოს 6-8 კვირაზე ნაკლები.
შიდსის დროს, პირველადი სამკურნალო სრული კურსის შემდეგ კრიპტოკოკული მენინგიტის რეციდივის პროფილაქტიკის მიზნით, ავადმყოფმა შეიძლება მიიღოს ფლუკონაზოლის 200 მგ დღეში ერთხელ განუსაზღვრელი პერიოდის განმავლობაში;
– პირხახის კანდიდოზი: ჩვეულებრივი დოზა 50-100 მგ დღეში ერთხელ 7-14 დღის განმავლობაში. ჩვეულებრივ მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა არ უნდა აღემატებოდეს 14 დღეს, იმუნიტეტის დარღვევის მძიმე შემთხვევების გამოკლებით.
პირის ღრუს ატროფიული კანდიდოზი, რომელიც უკავშირდება კბილის პროთეზის გამოყენებას, ჩვეულებრივ იკურნება დღეში ერთხელ 50 მგ მიღებით 14 დღის განმავლობაში პროთეზის ადგილობრივ ანტისეპტიურ დამუშავებასთან ერთად.
ლორწოვანი გარსის სხვა კანდიდოზების დროს (საშოს კანდიდოზის გამოკლებით), მაგალითად, ეზოფაგიტის, ბრონქოპულმონური არაინვაზიური ინფექციის, კანდიდურიის, ლორწოვანი გარსებისა და კანის კანდიდოზებისა და სხვა ლოკალიზაციების დროს), ჩვეულებრივ, ეფექტურია დოზები 50-100 მგ დღეში 14-30 დღის განმავლობაში. პირხახის კანდიდოზის რეციდივის პროფილაქტიკის მიზნით შიდსის დროს, ავადმყოფმა შეიძლება მიიღოს ფლუკონაზოლი 150 მგ კვირაში ერთხელ შეუზღუდავი პერიოდის განმავლობაში პირველადი თერაპიის სრული კურსის შემდეგ;
– მწვავე კანდიდოზური ვაგინიტი ან ბალანიტი: 150 მგ ერთჯერადი მიღება. საშოს მორეციდივე კანდიდოზის შემთხვევაში გამწვავების სიხშირის შესამცირებლად შეიძლება დაინიშნოს 150 მგ თვეში ერთხელ 4-12 კვირის განმავლობაში. კანდიდოზური ბალანტი უნდა იკურნებოდეს 150 მგ დოზის ერთჯერადი მიღებით;
– სოკოვანი ინფექციის პროფილაქტიკისათვის დაქვეითებული იმუნიტეტის მქონე მაღალი რისკისავადმყოფებმა უნდა მიიღონ ყოველდღიური დოზები 50-400 მგ ოდენობით, იმუნური სტატუსის შესაბამისად.
– სისტემური ინფექციის მაღალი რისკის ავადმყოფებისათვის, მაგალითად, მაშინ, როდესაც მოსალოდნელია მნიშვნელოვანი ან ხანგრძლივი ნეიტროპენია, რეკომენდებულია 400 მგ მიღება დღეში ერთხელ. ფლუკონაზოლის მიღება უნდა დაიწყონ რამდენიმე დღით ადრე მოსალოდნელ ნეიტროპენიამდე და უნდა გაგრძელდეს 7 დღის განმავლობაში. ნეიტროფილების რაოდენობის გაზრდის შემდეგ 1000-ზე მეტი კუბ.მმ-ში;
– დერმატომიკოზების დროს (მაგალითად, ტერფის, კანის ან საზარდულის ნაოჭების, ან კანდიდოზის) რეკომენდებულია 150 მგ ერთხელ კვირაში ან 50 მგ ერთხელ დღეში. მკურნალობის კურსის ჩვეულებრივი ხანგრძლივობაა – 2-დან 4 კვირამდე, თუმცა ტერფის მიკოზის დროს მკურნალობა შეიძლება გაგრძელდეს 6 კვირამდე.
– მრავალფეროვანი ლიქენის მკურნალობისათვის რეკომენდებულია 300 მგ-ის მიღება დღეში ერთხელ 2 კვირის განმავლობაში. ზოგიერთ შემთხვევაში შესაძლოა საჭირო გახდეს დამატებითი 300 მგ დოზის მიღება მესამე კვირას, მაშინ როდესაც სხვებისთვის ერთჯერადი 300-400 მგ მიღება შეიძლება საკმარისი აღმოჩნდეს. შეიძლება აგრეთვე დაინიშნოს 50 მგ ერთხელ დღეში 2-4 კვირის განმავლობაში.
– ონიხომიკოზის დროს რეკომენდებულია 150 მგ მიღება კვირაში ერთხელ, სანამ ფრჩხილის ინფიცირებული ნაწილი არ შეიცვლება ჯანმრთელი ფრჩხილით.
ტერფის დიდი თითის ფრჩხილის მკურნალობა შეადგენს 6-დან 12 თვემდე. ხოლო ფეხის ან ხელის სხვა თითების მკურნალობა 3-დან 6 თვემდე. თუმცა კურსის აუცილებელი ხანგრძლივობა დამოკიდებულია ფრჩხილის ზრდის სისწრაფეზე და პაციენტის ასაკზე. ხანგრძლივი ინფექციის მკურნალობის შემდეგ ახალი ჯანმრთელი ფრჩხილი შეიძლება დეფორმირებული იყოს.
– ენდემური მიკოზის დროს შესაძლოა დაინიშნოს 200-400 მგ ფლუკონაზოლი დღეში ერთხელ 2 წლის განმავლობაში.
კოკციდიომიკოზის დროს უნდა შეირჩეს მკურნალობის ინდივიდუალური რეჟიმი. ასეთ შემთხვევებში კურსი ჩვეულებრივ გრძელდება 11-დან 24 თვემდე.
არსებობს ცნობები მკურნალობის კურსის 2-17, 1-16 და 17 თვიანი ხანგრძლივობის შესახებ, შესაბამისად, პარაკოკციოდიომიკოზის, სპოროტრიხოზისა და ჰისტოპლაზმოზის დროს.
ბავშვები:
სამკურნალო ფორმის (კაფსულები) თავისებურებებიდან გამომდინარე და პრეპარატის მიღების სირთულის გამო, ის მოუხერხებელია ბავშვების სამკურნალოდ.
ხანდაზმული ავადმყოფები:
ხანდაზმულ ავადმყოფებს თირკმელების ნორმალური ფუნქციით შეუძლიათ ჩვეულებრივი დოზის მიღება.
თირკმელების ფუნქციის დარღვევისას (კრეატინინის კლირენსი 50 მლ/წუთ-ზე ნაკლები) დოზა უნდა შემცირდეს დარღვევის სიმძიმის მიხედვით (იხ. ცხრილი).
თირკმლის ფუნქციის დარღვევა
ერთჯერადი მიღების დროს არ არის საჭირო დოზის შემცირება (მაგ., საშოს კანდიდოზის დროს).
მრავალჯერადი მიღებისას პაციენტებს თირკმლის ფუნქციის დარღვევით ჯერ უნდა დაენიშნოთ მაღალი დოზა 50-400 მგ რეკომენდებული შემანარჩუნებელი დოზები მოყვანილია ცხრილში:

გვერდითი მოვლენები:
ფლუკონაზოლის ამტანობა კარგია.
ფლუკონაზოლის ყველაზე ხშირი, კლინიკური ცდების დროს გამოვლენილი გვერდითი ეფექტებია:
ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, კრუნჩხვები;
კანის მხრივ: გამონაყარი, კანის ექსფოლიატური დაზიანება, მათ შორის სტივენ-ჯონსონის სინდრომი და ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი;
კუჭ–ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: მუცლის არეში ტკივილი, ფაღარათი, მეტეორიზმი, დისპეფსია, გულისრევა, ღებინება.
ღვიძლის და სანაღვლე გზების მხრივ: ღვიძლზე ტოქსიკური ზეგავლენა (იშვიათად ფატალური გამოსავლით), ჰეპატიტი, ჰეპატოცელულური ნეკროზი, სიყვითლე, და ასევე ტუტოვანი ფოსფატაზების, ბილირუბინის, ალანინტრანსფერაზასა(ALT) და ასპარაგინტრანსფერაზას (ACT) მომატება.
ნივთიერებათა ცვლის და კვების მხრივ: ჰიპერქოლესტერემია, ჰიპერტრიგლიცერიდემია, ჰიპოკალიემია.
მგრძნობელობის ორგანოების მხრივ: გემოვნების დარღვევა.
ზოგიერთ ავადმყოფს, განსაკუთრებით მძიმე ფონური დაავადებით (შიდსი ან კიბო) ფლუკონაზოლის მიღებისას აღენიშნებოდათ თირკმლისა და სისხლმბადი ორგანოების ფუნქციური მაჩვენებლების ცვლა და ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა, თუმცა ამ მოვლენების კლინიკური მნიშვნელობა და მათი კავშირი  პრეპარატის მიღებასთან არ არის ცნობილი.

უკუჩვენებები:
* მომატებული მგრძნობელობა ფლუკონაზოლისა და სხვა აზოლების მიმართ;
* ტერფენადინის ერთდროული შეყვანა ფლუკონაზოლის 400 მგ და მეტი დოზების მიღებისას;
* ციზაპრიდის ერთდროული გამოყენება;
*ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი.

ორსულობა და ლაქტაცია:
* ფლუკონაზოლი არ ენიშნებათ ფეხმძიმე ქალებს, გამონაკლისია მძიმე, სიცოცხლისათვის საშიში მდგომარეობა, როდესაც მოსალოდნელი თერაპიული ეფექტი ამართლებს ნაყოფის დაზიანების რისკს.
* ფლუკონაზოლი გამოიყოფა დედის რძეში. მისი დანიშვნა უკუნაჩვენებია ძუძუთი კვების დროს.
განსაკუთრებული მითითებები:
* ზოგიერთ პაციენტში აღინიშნა მძიმე სიმპტომები ღვიძლის მხრივ, ხანდახან ფატალური გამოსავლით, რომელიც არ არის დაკავშირებული ფლუკონაზოლის სადღეღამისო დოზის ხანგრძლივად გამოყენებასთან, პაციენტის ასაკთან და სქესთან. ჰეპატოტოქსიკური მოვლენები ჩვეულებრივ ქრება ფლუკონაზოლის მიღების შეწყვეტის შემდეგ.
პაციენტებს, რომლებსაც ფლუკონაზოლით მკურნალობის დროს განუვითარდათ ღვიძლის ფუნქციური მაჩვენებლების დარღვევები, ესაჭიროებათ კონტროლი ღვიძლის შედარებით მძიმე დაზიანების გამოსავლენად. ფლუკონაზოლის მიღება საჭიროა შეწყდეს, თუკი მისი გამოყენებისას ვითარდება კლინიკური ნიშნები ან სიმპტომები, რომლებიც ღვიძლის დაზიანებას ადასტურებენ.
* იშვიათ შემთხვევებში ფლუკონაზოლის მიღების დროს აღინიშნება კანის ექსფოლიატური ცვლილებები, მაგალითად სტივენ-ჯონსის სინდრომი, აგრეთვე ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი.
შიდსით დაავადებულ პაციენტებში ზოგჯერ აღინიშნება მძიმე ფორმის კანის რეაქციები. იმ შემთხვევაში, როდესაც პაციენტებს სოკოვანი ინფექციური დაავადებით მკურნალობის დროს ფლუკონაზოლის გამოყენებისას უვითარდებათ გამონაყარი, პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს.
ინვაზიური ან სისტემური სოკოვანი ინფექციის მქონე პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ გამონაყარი, უნდა დაწესდეს საგულდაგულო კონტროლი. ბულოზური ელემენტების, ან მრავალფორმიანი ერითემის განვითარებისას რეკომენდებულია ფლუკონაზოლის მიღების შეწყვეტა.
* ფლუკონაზოლის სადღეღამისო დოზით (400 მგ) ტერფენადინთან ერთდროულად გამოყენებისას აუცილებელია საგულდაგულო კონტროლი. ფლუკონაზოლი ხასიათდება მაღალი სპეციფიკურობით ციტოქრომ P450-ის ფერმენტების მიმართ.
ქალებსა და მამაკაცებში ფლუკონაზოლის ყოველდღიურად 50 მკგ-ის 28 დღის განმავლობაში მიღებისას არ აღინიშნებოდა სისხლის პლაზმაში ტესტოსტერონის კონცენტრაციის ცვლილება. ჯანმრთელ მამაკაცებში ფლუკონაზოლის ყოველდღიურად 200-400 მგ-ის მიღებისას არ აღინიშნებოდა კლინიკურად მნიშვნელოვანი ცვლილება ენდოგენური სტეროიდების დონის, ან ადრენოკორტიკოტროპული ჰორმონის სტიმულაციის რეაქციაზე.
* ნოფუნგის თითოეული 50 მგ, 100 მგ და 150 მგ კაფსულა შესაბამისად შეიცავს 50 მგ, 100 მგ და 150 მგ ლაქტოზას, რაც საჭიროა გათვალისწინებულ იქნას ლაქტოზას მიმართ მომატებული მგრძნობელობის მქონე პაციენტებში.

ფლუკონაზოლი არ ახდენს ზეგავლენას სატრანსპორტო საშუალებებებისა და მექანიზმებისმართვაზე.

ჭარბი დოზირება:
გადაჭარბებული დოზირების შემთხვევაში უნდა ჩატარდეს სიმპტომატური თერაპია. საჭიროებისას უნდა ამოირეცხოს კუჭი. ფორსირებული დიურეზი ზრდის თირკმელებით პრეპარატის გამოყოფას. სამსაათიანი ჰემოდიალიზი ამცირებს პრეპარატის დონეს სისხლის პლაზმაში დაახლოებით 50%-ით.
არსებობს ცნობა ფლუკონაზოლის ჭარბი დოზირების ერთი შემთხვევის შესახებ. ავადმყოფს განუვითარდა ჰალუცინაციები და ქცევის პარანოიდული ტიპი ფლუკონაზოლის 8200 მგ-ის მიღების შემდეგ. პაციენტის მდგომარეობა დაუბრუნდა ნორმას 48 საათის განმავლობაში.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
საჭიროა სიფრთხილე შემდეგ საშუალებებთან კომბინაციის  დროს:
– კუმარინები: ფლუკონაზოლმა შესაძლებელია გაზარდოს პროთორმბინის დრო. მიუხედავად იმისა, რომ ეს ცვლილება უმნიშვნელონა (12%), ავადმყოფებს, რომლებიც იღებენ ანტიკოაგულანტებს კუმარინების ჯგუფიდან, უნდა უკონტროლდებოდეს პროთრომბინის დრო;
– ხანმოკლე მოქმედების ბენზოდიაზეპინები: მიდაზოლამის პერორალურად მიღების შემდეგ ფლუკონაზოლი იწვევს მიდაზოლამის კონცენტრაციის მნიშვნელოვან გაზრდას და აძლიერებს მის ფსიქომოტორულ ეფექტებს. ეს ეფექტი განსაკუთრებით გამოკვეთილია ფლუკონაზოლის შიგნით მიღების დროს, ინტრავენურთან შედარებით. ბენზოდიაზეპინებისა და ფლუკონაზოლის ერთდროული დანიშვნის შემთხვევაში, გასათვალისწინებელია ბენზოდიაზეპინების დოზების შემცირების შესაძლებლობა და ზედმიწევნით დაკვირვება პაციენტებზე;
– სულფანილშარდოვანას პრეპარატები: ნაჩვენებია, რომ ჯანმრთელ მოხალისეებში ფლუკონაზოლი ახანგრძლივებს ქლოპროპამიდის, გლიბენკლამიდის, გლიპიზიდისა და ტოლბუტამინის ნახევარგამოყოფის პერიოდს. ფლუკონაზოლი და სულფანილშარდოვანას პრეპარატები შეიძლება დაენიშნოთ დიაბეტით დაავადებულ პაციენტებს, მაგრამ გათვალისწინებული უნდა იყოს ჰიპოგლიკემიის შესაძლებლობა;
– ჰიდროქლორთიაზიდი: პრეპარატების ურთიერთქმედების ფარმაკოკინეტიკური გამოკვლევის დროს, ჰიდროქლორთიაზიდის დანიშვნა ჯანმრთელ მოხალისეებში, რომლებიც იღებდნენ ფლუკონაზოლს, იწვევდა სისხლის პლაზმაში ფლუკონაზოლის კონცენტრაციის 40%-ით გაზრდას. ასეთი ეფექტი არ ითხოვს ფლუკონაზოლის დოზების ცვლილებას ავადმყოფებში, რომლებიც ამავდროულად იღებენ დიურეტიკებს;
– ფენიტოინი: ფლუკონაზოლისა და ფენიტოინის ერთდროულმა მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს ფენიტოინის დონის კლინიკურად მნიშვნელოვანი გაზრდა. ამ პრეპარატების კომბინირების შემთხვევაში საჭიროა ფენიტოინის დონის კონტროლი;
– პერორალური კონტრაცეპტივები: პრეპარატების ურთიერთქმედების ფარმაკოკინეტიკურმა გამოკვლევებმა აჩვენეს, რომ ფლუკონაზოლი 50 მგ დოზით ზეგავლენას არ ახდენს ჰორმონების დონეზე კომბინირებული პერორალური კონტრაცეპტივების გამოყენების შემთხვევაში. თუმცა ფლუკონაზოლის გამოყენება დღეში 200 მგ ზრდის ფართობს ეტინილესტრადიოლისა და ლევონორგესტრელის ფარმაკოკინეტიკური მრუდის ქვეშ AUC შესაბამისად 40%-ითა და 24%-ით. ამიტომ ფლუკონაზოლის მრავალჯერადი მიღება ასეთ დოზებში არ იმოქმედებს კომბინირებული პერორალური კონტრაცეპტივების ეფექტურობაზე;
– რიფამპიცინი: რიფამპიცინისა და ფლუკონაზოლის ერთდროული გამოყენება იწვევს  ფლუკონაზოლის ფარმაკოკინეტური მრუდის ქვეშ AUC ფართობის შემცირებას 25%-ით და მისი ნახევარგამოყოფის პერიოდის შემცირებას 20%-ით. მაშასადმე რიფამპიცინის ერთდროული შეყვანის დროს შეიძლება საჭირო გახდეს ფლუკონაზოლის დოზის გაზრდა;
– ციკლოსპორინი: თირკმელების ტრანსპლანტაციის შემდეგ 200 მგ ფლუკონაზოლის გამოყენების შემდეგ რამდენადმე იზრდება ციკლოსპორინების კონცენტრაცია. კვლევების შედეგად დადგენილ იქნა 100 მგ ფლუკონაზოლის მრავალჯერადი მიღება არ ახდენდა ზეგავლენას ციკლოსპორინის დონეზე ავადმყოფებში, რომლებსაც გადატანილი ჰქონდათ ძვლის ტვინის ტრანსპლანტაცია. ციკლოსპორინისა და ფლუკონაზოლის კომბინაციის შემთხვევაში რეკომენდებულია სისხლის პლაზმაში ციკლოსპორინის კონცენტრაციის კონტროლი;
– თეოფილინი: კლინიკურ კვლევებში 200 მგ ფლუკონაზოლის ყოველდღიურმა მიღებამ 14 დღის განმავლობაში გამოიწვია სისხლის პლაზმაში თეოფილინის კლირენსის 18%-ით შემცირება. ამიტომ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ თეოფილინის მაღალ დოზებს ან გააჩნიათ თეოფილინის ტოქსიკური ეფექტების გამოვლინების მაღალი რისკი, ფლუკონაზოლის მიღების დროს საჭიროებენ საგულდაგულო მეთვალყურეობას. თეოფილინის ტოქსიკური ნიშნების გამოვლენის შემთხვევაში მკურნალობის რეჟიმი უნდა იყოს შესაბამისად შეცვლილი;
– ტერფენადინი: ტერფენადინისა და აზოლის ჯგუფის სხვა ანტიმიკრობული საშუალებების გამოყენებისას ვითარდება გულის რითმის მძიმე ფორმის დარღვევები QT ინტერვალის გახანგრძლივებით. ერთ-ერთი კვლევით დადგენილ იქნა, რომ 200 მგ ფლუკონაზოლის ყოველდღიური მიღება არ იწვევდა QT-ს ინტერვალის გახანგრძლივებას.
სხვა კვლევების შედეგად დადგენილ იქნა, რომ ფლუკონაზოლის დოზით 400 მგ, 800 მგ ან მის ზევით ხანგრძლივად გამოყენებისას იგი იწვევდა სისხლის პლაზმაში ტერფენადინის დონის მნიშვნელოვან მომატებას მათი კომბინაციის დროს. წინააღმდეგნაჩვენებია ერთდროულად ფლუკონაზოლის სადღეღამისო დოზით 400 მგ-ისა და ტერფენადინის გამოყენება. ტერფენადინისა და 400 მგ-ზე ქვემოთ ფლუკონაზოლის გამოყენებისას პაციენტებს ესაჭიროებათ საგულდაგულო სამედიცინო დაკვირვება;
– რიფაბუტინი: ფლუკონაზოლისა და რიფაბუტინის ერთდროულად გამოყენება ზრდის სისხლის პლაზმაში რიფაბუტინის დონეს. მათი კომბინაციისას არსებობს უვეიტის განვითარების რისკი. პაციენტები, რომლებიც იღებენ რიფაბუტინს ფლუკონაზოლთან ერთად საჭიროებენ საგულდაგულო მეთვალყურეობას.
– ტაკროლიმუსი: ფლუკონაზოლისა და ტაკროლიმუსის ერთდროული გამოყენებისას არსებობს ნეფროტოქსიკურობის განვითარების რისკი. ტაკროლიმუსის და ფლუკონაზოლის ერთდროული მიღებისას პაციენტები საჭიროებენ საგულდაგულო დაკვირვებას;
– ზიდოვუდინი: ექსპერიმენტით დადგენილ იქნა ზიდოვუდინის დონის მომატება, რაც განპირობებულია მის ძირითად მეტაბოლიტად გარდაქმნის დაქვეითებით. ფლუკონაზოლისა და ზიდოვუდინის ერთდროული გამოყენებისას “კონცენტრაცია – დროს” მრუდი (სისხლის პლაზმაში) ზიდოვუდინისთვის მატულობდა 20-74%-ით. ზემოთაღნიშნული კომბინაციისას რეკომენდებულია პაციენტის მდგომარეობის საგულდაგულო კონტროლი.
– ფლუკონაზოლისა და ციზაპრიდის, ასტემიზოლის, რიფაბუტინის, ტაკროლიმუსისა და სხვაპრეპარატების ერთდროული გამოყენებისას, რომელთა მეტაბოლიზმში მონაწილეობს ციტოქრომ P450 სისტემა, სისხლის პლაზმაში ამ პრეპარატების დონე შესაძლებელია გაიზარდოს. ფლუკონაზოლის სხვა პრეპარატებთან ერთდროული გამოყენებისას არასაიმედო ინფორმაციის არსებობის დროს სიფრთხილეა საჭირო. ფლუკონაზოლის გამოყენებისას პაციენტებს ესაჭიროებათ საგულდაგულო კონტროლი;
– ფენაზონი: ფლუკონაზოლის დოზით 50 მგ-ის ერთჯერადად ან ხანგრძლივად გამოყენება ზეგავლენას არ ახდენს ფენაზონის მეტაბოლიზმზე.
– თუმცა ჩატარებული არ არის გამოკვლევები ფლუკონაზოლის სხვა სამკურნალო პრეპარატებთან ურთიერთქმედების შესახებ, ყოველთვის უნდა იყოს გათვალისწინებული სხვა ფარმაკოლოგიური ურთიერთმოქმედების შესაძლებლობა.
– ფლუკონაზოლის შეწოვაზე ზეგავლენას არ ახდენს საკვების ერთდროული მიღება, ციმეტიდინის, ანტაციდური საშუალებების ან სხივური თერაპიის (ძვლის ტვინის ტრანსპლანტაციის შემდეგ) ჩატარება.

შენახვის პირობები:
პრეპარატი ინახება 15-250C  ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა: მითითებულია კოლოფზე.

მწარმოებელი: EGIS PHARMACEUTICALS PLC,უნგრეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): მაზიპრედონი+ მიკონაზოლი
/MAZIPREDONE; MICONAZOLE

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
გლუკოკორტიკოსტეროიდი+ანტიმიკოზური სამკურნალო საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
მალამო: ტუბში 15 გ
1 გ
მაზიპრედონი……………. 2.5 მგ
მიკონაზოლი………..     20 მგ

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:
კომბინირებული პრეპარატი. ახასიათებს სოკოს, მიკრობების საწინააღმდეგო (დერმატოფიტებისა და გრამდადებითი მიკროორგანიზმების მიმართ) და გლუკოკორტიკოსტეროიდული მოქმედება.
მიკონაზოლი აქტიურია დერმატოფიტების, კანდიდას და გრამდადებითი მიკროორგანიზმების მიმართ.
მეზიპრედონი – პრედნიზოლინის წყალში ხსნადი წარმოებული, ახასიათებს ანთების, მადესენზიბილიზებელი და ქავილის საწინააღმდეგო მოქმედება.

ჩვენებები:
დერმატომიკოზი, ონიქომიკოზი, გამოყელვა (სოკოვანი წარმოშობის), გარეთა სასმენი მილის მიკოზი (მიმდინარე ანთებით); მიკოზები სუპერინფექციებთან ერთად.

მიღების წესი და დოზირება:
მაზი დააქვთ დაზიანებულ კანზე 1–2–ჯერ დღეში. ფრჩხილების დაზიანებისას გამოიყენება ოკლუზიური ნახვევი (ფრჩხილის სრულ რეგენერაციამდე). გარეთა სასმენი მილის დაზიანებისას დღეში 2–ჯერ მაზით გაჟღენთილ მარლის ტამპონს ათავსებენ სასმენ მილში.
მკურნალობის კურსი – საშუალოდ 2–5 კვირა.

უკუჩვენებები:
ჰიპერმგრძნობელობა, კანის ტუბერკულოზი, კანისა და ლორწოვანი გარსის ვირუსული დაავადებები (ჰერპეტული ინფექციები, ჩუტყვავილა).

გვერდთი მოქმედება:
იშვიათად – ალერგიული რეაქციები (წვა, დატანის ადგილის ჰიპერემია).

განსაკუთრებული მითითებები:
მკურნალობის პროცესში გამსაკუთრებული ყურადღება უნდა დაეთმოს პირად ჰიგიენას და კანის მოვლას.

მწარმოებელი: GEDEON RICHTER

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ფლუკონაზოლი/fluconazole
აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: სოკოს საწინააღმდეგო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
მყარი ჟელატინის კაფსულა: შეფუთვაში 1 ც.
1 კაფს.
ფლუკონაზოლი………………………………… 150 მგ
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზას მონოჰიდრატი, პრეჟელატინიზებული სახამებელი, კრემნიუმის დიოქსიდი კოლოიდური, მაგნიუმის სტეარატი, ნატრიუმის ლაურილსულფატი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფლუკონაზოლი, სოკოს საწინააღმდეგო საშუალებების ტრიაზოლური ჯგუფის წარმოადგენელი, სოკოს უჯრედებში სტეროლების სინთეზის ძლიერი სელექციური ინჰიბიტორია. პრეპარატი ეფექტურია ოპორტუნისტული მიკოზების, მათ შორის Candida spp., Cryptococcus neoformans, Microsporum spp., Trichophyton spp.-ით გამოწვეული მიკოზების დროს. აგრეთვე ნაჩვენებია ფლუკონაზოლის აქტივობა ენდემური მიკოზების მოდელებზე, Blastomyces dermatitidis, Coccidiodes immitis და Histoplasma capsulatum-ით გამოწვეული ინფექციების ჩათვლით.
ფარმაკოკინეტიკა
პერორალური მიღებისას ფლუკონაზოლი კარგად შეიწოვება, მისი ბიოშეღწევადობა შეადგენს 90%-ს. 150 მგ-ის უზმოზე პერორალური მიღების შემდეგ მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია შეადგენს პლაზმური შემცველობის 90%-ს ვენაში 2.5-3.5 მგ/ლ დოზის შეყვანისას. საკვების მიღება პერორალურად მიღებული პრეპარატის აბსორბციაზე არ მოქმედებს. პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაცია პლაზმაში მიიღწევა მიღებიდან 0.5-1.5 სთ-ში, ფლუკონაზოლის ნახევრად გამოყოფის პერიოდი დაახლოებით 30 სთ-ს შეადგენს. პლაზმური კონცენტრაცია პირდაპირ პროპორციულია მიღებულ დოზასთან. წონასწორული კონცენტრაციის 90%-იანი დონე აღინიშნება მკურნალობის დაწყებიდან მე-4-5 დღისათვის (დღე-ღამეში ერთხელ მიღებისას). დარტყმითი დოზის შეყვანა (პირველ დღეს), რაც 2-ჯერ აღემატება ჩვეულებრივ დღიურ დოზას, საშუალებას იძლევა მეორე დღისათვის მივაღწიოთ დონეს, რომელიც შეესაბამება  წონასწორული კონცენტრაციის 90%-ს.  განაწილების მოცულობა უახლოვდება ორგანიზმში წყლის საერთო შემცველობას. პლაზმის ცილებთან კავშირი – 11-12%. ფლუკონაზოლი კარგად აღწევს ორგანიზმის ყველა ბიოლოგიურ სითხეებში. ნერწყვსა და ნახველში პრეპარატის კონცენტრაცია პლაზმაში მისი დონის ანალოგიურია. სოკოვანი მენინგიტის მქონე ავადმყოფებში ფლუკონაზოლის შემცველობა თავზურგტვინოვან სითხეში აღწევს მისი პლაზმური დონის 80%-ს. რქოვანა შრეში, ეპიდერმისში, დერმასა და ოდლში მიიღწევა მაღალი კონცენტრაციები, რომლებიც შრატის კონცენტრაციებს აღემატება. ფლუკონაზოლი ძირითადად თირკმელებით გამოიყოფა; შეყვანილი დოზის დაახლოებით 80% გამოიყოფა შარდთან შეუცვლელი სახით. ფლუკონაზოლის კლირენსი კრეატინინის კლირენსის პროპორციულია. ფლუკონაზოლის მეტაბოლიტები პერიფერიულ სისხლში აღმოჩენილი არ არის.
ჩვენებები
– კრიპტოკოკოზი, კრიპტოკოკური მენინგიტისა და აღნიშნული ინფექციის სხვა ლოკალიზაციების ჩათვლით (მათ შორის ფილტვები, კანი), როგორც ნორმალური იმუნური პასუხის მქონე პაციენტებში, ასევე იმუნოსუპრესიის სხვადასხვა ფორმის შემთხვევაში (მათ შორის შიდსით დაავადებულ პაციენტებში, ორგანოთა ტრანსპლანტაციის დროს); პრეპარატის გამოყენება შეიძლება კრიპტოკოკული ინფექციის პროფილაქტიკისათვის შიდსით დაავადებულ პაციენტებში;
– გენერალიზებული კანდიდოზი, კანდიდემიის, დისემინირებული კანდიდოზისა და ინვაზიური კანდიდოზური ინფექციების სხვა ფორმების (მუცლის ღრუს ორგანოების, ენდოკარდიუმის, თვალის, სასუნთქი და საშარდე გზების ინფექციები) ჩათვლით. მკურნალობა შეიძლება ჩატარდეს ავადმყოფებში ავთვისებიანი სიმსივნეებით, ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში მყოფ პაციენტებში, ავადმყოფებში, რომლებიც ციტოსტატური ან იმუნოსუპრესული თერაპიის კურსს იტარებენ, აგრეთვე კანდიდოზის გამომწვევი სხვა ფაქტორების არსებობისას.

– ლორწოვნი გარსების კანდიდოზი, ხახისა და პირის ღრუს (მ.შ. კბილის პროტეზთან ასოცირებული პირის ღრუს ატროფიული კანდიდოზი), საყლაპავის ჩათვლით, არაინვაზიური ბრონქოპულმონური კანდიდოზები, კანდიდურია, კანის კანდიდოზები; ოროფარინგეალური კანდიდოზის  რეციდივების პროფილაქტიკა შიდსით დაავადებულ ავადმყოფებში;
– გენიტალური კანდიდოზი: ვაგინალური კანდიდოზი (მწვავე და ქრონიკული მორეციდივე), პროფილაქტიკური გამოყენება ვაგინალური კანდიდოზის რეციდივების სიხშირის სემცირების მიზნით (3 და მეტი ეპიზოდი წელიწადში); კანდიდოზური ბალანიტი;
– სოკოვანი ინფექციების პროფილაქტიკა ავადმყოფებში ავთვისებიანი სიმსივნეებით. რომლებიც ციტოსტატიკებით ქიმიოთერაპიის ან სხივური თერაპიის შედეგად აღნიშნული ინფექციებისადმი მიდრეკილნი არიან;
– კანის მიკოზები, ტერფების, სხეულის და საზარდულის კანის ჩათვლით; მრავალფეროვანი პიტირიაზი,  ონიქომიკოზი; კანის კანდიდოზი;
– ღრმა ენდემური მიკოზები, კოკციდიომიკოზის, პარაკოკციდიომიკოზის, სპოროტრიქოზისა და ჰისტოპლაზმოზის ჩათვლით პაციენტებში ნორმალური იმუნიტეტით.
დოზირების რეჟიმი
შიგნით.
მოზრდილებს კრიპტოკოკული მენინგიტისა და სხვა ლოკალიზაციების კრიპტოკოკული ინფექციების დროს პირველ დღეს ჩვეულებრივ ენიშნებათ 400 მგ, შემდეგ აგრძელებენ მკურნალობას დოზით 200-400 მგ ერთხელ დღე-ღამეში. კრიპტოკოკული ინფექციების დროს მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია მიკოლოგიური გამოკვლევებით დადასტურებულ კლინიკურ ეფექტურობაზე; კრიპტოკოკული მენინგიტის დროს მკურნალობა ჩვეულებრივ სულ მცირე 6-8 კვირა გრძელდება. შიდსით დაავადებულ ავადმყოფებში კრიპტოკოკული მენინგიტის რეციდივების პროფილაქტიკისათვის, პირველადი მკურნალობის სრული კურსის შემდეგ ფლუკონაზოლი ინიშნება დოზით 200 მგ/დღე-ღამეში ხანგრძლივი პერიოდის განმავლობაში. კანდიდემიის, დისემინირებული კანდიდოზისა და სხვა ინვაზიური კანდიდოზური ინფექციების დროს დოზა ჩვეულებრივ შეადგენს 400 მგ-ს პირველ დღეებში, ხოლო შემდეგ 200 მგ-ს დღე-ღამეში. არასათანადო კლინიკური ეფექტურობის დროს პრეპარატის დოზა შეიძლება გაიზარდოს 400 მგ-მდე დღე-ღამეში. მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია კლინიკურ ეფექტურობაზე. ოროფარინგეალური კანდიდოზის დროს ჩვეულებრივ ინიშნება 50-100 მგ ერთხელ დღე-ღამეში; მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 7-14 დღეს. საჭიროების შემთხვევაში, იმუნიტეტის გამოხატული დაქვეითების მქონე ავადმყოფებში მკურნალობა შეიძლება უფრო გახანგრძლივდეს. პირის პროტეზების ხმარებასთან დაკავშირებული პირის ღრუს ატროფიული კანდიდოზის დროს ფლუკონაზოლი ჩვეულებრივ ინიშნება 50 მგ ერთხელ დღე-ღამეში 14 დღის განმავლობაში პროტეზის დასამუშავებელ ადგილობრივ ანტისეპტიკურ საშუალებებთან ერთად. კანდიდოზის სხვა ლოკალიზაციების დროს (გენიტალური კანდიდოზის გარდა), მაგალითად ეზოფაგიტის, არაინვაზიური ბრონქოპულმონური დაზიანების, კანდიდურიის, კანისა და ლორწოვანი გარსების კანდიდოზის და ა.შ. დროს ეფექტური დოზა ჩვეულებრივ შეადგენს 50-100 მგ/დღე-ღამეში 14-30 დღის განმავლობაში. შიდსით დაავადებულ ავადმყოფებში ოროფარინგეალური კანდიდოზის რეციდივების პროფილაქტიკისათვის პირველადი მკურნალობის სრული კურსის შემდეგ პრეპარატის დანიშვნა შეიძლება დოზით 150 მგ კვირაში ერთხელ. ვაგინალური კანდიდოზის დროს ფლუკონაზოლი მიიღება ერთჯერადად დოზით 150 მგ პერორალურად. ვაგინალური კანდიდოზის რეციდივების სიხშირის შესამცირებლად პრეპარატის გამოყენება შეიძლება დოზით 150 მგ თვეში ერთხელ. მკურნალობის ხანგრძლივობა ინდივიდუალურად დგინდება; იგი მერყეობს 4-დან 12 თვემდე. ზოგიერთ ავადმყოფში შეიძლება საჭირო გახდეს უფრო ხშირი გამოყენება.Candida-თი გამოწვეული ბალანიტის დროს ფლუკონაზოლი ინიშნება ერთჯერადად დოზით 150 მგ პერორალურად. კანდიდოზის პროფილაქტიკისათვის ფლუკონაზოლის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 50-400 მგ-ს ერთხელ დღე-ღამეში სოკოვანი ინფექციის განვითარების რისკის ხარისხის მიხედვით. გენერალიზებული ინფექციის განვითარების მაღალი რისკის არსებობისას, მაგალითად ავადმყოფებში გამოხატული ან ხანგრძლივად შენარჩუნებული ნეიტროპენიით, რეკომენდებული დოზა შეადგენს 400  მგ-ს ერთხელ დღე-ღამეში. ფლუკონაზოლი ნეიტროპენიის მოსალოდნელ გამოვლინებამდე რამდენიმე დღით ადრე ინიშნება; ნეიტროფილების რიცხვის 1000/მმ3-ზე მეტი მომატების შემდეგ მკურნალობა კიდევ 7 დღის განმავლობაში გრძელდება. კანის მიკოზების, ტერფების, საზარდულის კანის მიკოზების ჩათვლით, და კანის კანდიდოზების დროს რეკომენდებული დოზა შეადგენს 150 მგ-ს ერთხელ კვირაში ან 50 მგ-ს ერთხელ დღე-ღამეში. მკურნალობის ხანგრძლივობა ჩვეულებრივ შეადგენს 2-4 კვირას, თუმცა ტერფების მიკოზების დროს შეიძლება საჭირო გახდეს უფრო ხანგრძლივი თერაპია (6 კვირამდე). მრავალფეროვანი პიტირიაზის დროს – 300 მგ კვირაში ერთხელ 2 კვირის განმავლობაში, ზოგიერთ პაციენტს ესაჭიროება მესამე დოზა 300 მგ კვირაში, მაშინ როდესაც ზოგიერთ შემთხვევაში შეიძლება საკმარისი აღმოჩნდეს 300-400 მგ ერთჯერადი დოზა; მკურნალობის ალტერნატიულ სქემას წარმოადგენს 50 მგ-ის მიღება დღეში ერთხელ 2-4 კვირის განმავლობაში. ონიქომიკოზის დროს რეკომენდებული დოზა შეადგენს 150 მგ-ს ერთხელ კვირაში. მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს ინფიცირებული ფრჩხილის შეცვლამდე (არაინფიცირებული ფრჩხილის გაზრდამდე). ხელისა და ფეხის თითებზე ფრჩხილების ხელახალი გაზრდისათვის საჭირო არის 3-6 თვე და 6-12 თვე შესაბამისად. ღრმა ენდემური მიკოზების დროს შეიძლება საჭირო გახდეს პრეპარატის გამოყენება დოზით 200-400 მგ/დღე-ღამეში 2 წლის განმავლობაში. მკურნალობის ხანგრძლივობა ინდივიდუალურად დგინდება; შეიძლება შეადგენდეს 11-24 თვეს კოკციდიომიკოზის  დროს; 2-17 თვეს პარაკოკციდიომიკოზის  დროს; 1-16 თვეს სპოროტრიქოზის დროს და 3-17 თვეს ჰისტოპლაზმოზის დროს.
ბავშვებში, ისევე როგორც მოზრდილებში მსგავსი ინფექციების დროს, მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია კლინიკურ და მიკოლოგიურ ეფექტზე. ბავშვებში პრეპარატის დღე-ღამის დოზა არ უნდა აღემატებოდეს მოზრდილების დღე-ღამის დოზას. პრეპარატი გამოიყენება ყოველდღიურად დღე-ღამეში ერთხელ. ლორწოვანი გარსების კანდიდოზების დროს ფლუკონაზოლის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 3 მგ/კგ/დღე-ღამეში. პირველ დღეს შეიძლება დარტყმითი დოზის 6 მგ/კგ დანიშვნა მდგრადი მუდმივი კონცენტრაციების უფრო სწრაფი მიღწევის მიზნით. გენერალიზებული კანდიდოზის ან კრიპტოკოკული ინფექციის სამკურნალოდ რეკომენდებული დოზა შეადგენს 6-12 მგ/კგ/დღე-ღამეში დაავადების სიმძიმის გათვალისწინებით. სოკოვანი ინფექციების პროფილაქტიკისათვის ბავშვებში დაქვეითებული იმუნიტეტით, რომლებშიც ინფექციის  განვითარების საშიშროება დაკავშირებულია ციტოტოქსიური ქიმიოთერაპიით ან სხივური თერაპიით გამოწვეულ  ნეიტროპენიასთან, პრეპარატი ინიშნება დოზით 3-12 მგ/კგ/დღე-ღამეში ინდუცირებული ნეიტროპენიის შენარჩუნების ხანგრძლივობისა და გამოხატულობის გათვალისწინებით.
თირკმელების ფუნქციის დარღვევების მქონე ბავშვებში პრეპარატის დღიური დოზა უნდა შემცირდეს (ისეთივე პროპორციით, როგორც მოზრდილებში) თირკმელების უკმარისობის გამოხატულობის ხარისხის შესაბამისად.
ხანდაზმული ასაკის ავადმყოფებში თირკმელების ფუნქციის დარღვევის არ არსებობისას გამოიყენება პრეპარატის დოზირების ჩვეული რეჟიმი. თირკმელების უკმარისობის მქონე ავადმყოფებში (კრეატინინის კლირენსი <50 მლ/წთ) დოზირების რეჟიმი უნდა მოწესრიგდეს ქვემოთ მითითებული წესით.
პრეპარატის გამოყენება თირკმელების ფუნქციის დარღვევების მქონე ავადმყოფებში: ფლუკონაზოლი ძირითადად გამოიყოფა შარდთან შეუცვლელი სახით. მისი ერთჯერადი გამოყენებისას დოზა შეცვლას არ საჭიროებს. თირკმელების დარღვეული ფუნქციის მქონე ავადმყოფებში პრეპარატის განმეორებით დანიშვნისას ჯერ შეჰყავთ დარტყმითი დოზა 50 მგ-დან 400 მგ-მდე. თუ კრეატინინის კლირენსი (კკ) 50 მლ/წთ-ზე მეტს შეადგენს, გამოიყენება პრეპარატის ჩვეულებრივი დოზა (რეკომენდებული დოზის 100%). კრეატინინის კლირენსის დროს 11-დან 50 მლ/წთ-მდე გამოიყენება დოზა, რომელიც მოზრდილთათვის რეკომენდებული დოზის 50%-ია. დიალიზზე მუდმივად მყოფ პაციენტებში, ჰემოდიალიზის ყოველი სეანსის შემდეგ პრეპარატის ერთი დოზა გამოიყენება.

გვერდითი მოვლენები
საჭმლის მონელების სისტემის მხრივ: გემოს შეცვლა, ღებინება, გულისრევა, დიარეა, მეტეორიზმი, აბდომინალური ტკივილები, იშვიათად – ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა (სიყვითლე, ჰეპატიტი, ჰეპატონეკროზი, ჰიპერბილირუბინემია, ალანინამინოტრანსფერაზის, ასპარტატამინოტრანსფერაზის აქტივობის მომატება, ტუტე ფოსფოტაზის აქტივობის მომატება).
ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, იშვიათად – კრუნჩხვები.
სისხლმბადი სისტემის მხრივ: იშვიათად – ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია, ნეიტროპენია, აგრანულოციტოზი.
ალერგიული რეაქციები: კანზე გამონაყარი, იშვიათად – ავთვისებიანი ექსუდაციური ერითემა (სტივენს-ჯონსონის სინდრომი), ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი (ლაიელის სინდრომი), ანაფილაქტოიდური  რეაქციები.
სხვა: იშვიათად – თირკმელების ფუნქციის დარღვევა, ალოპეცია, ჰიპერქოლესტერინემია, ჰიპერტრიგლიცერიდემია, ჰიპოკალიემია.
უკუჩვენებები
– ტერფენადინის ან ასთემიზოლის და QT ინტერვალის გამახანგრძლივებელი სხვა პრეპარატების თანმხლები გამოყენება.
– პრეპარატის ან აზოლური ნაერთების სტრუქტურის მსგავსი საშუალებების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.
– ბავშვთა ასაკი (3 წლამდე).

სიფრთხილით: ღვიძლის და/ან თირკმელების უკმარისობა, პოტენციურად ჰეპატოტოქსიკურ სამკურნალო საშუალებებთან ერთდროული მიღება, ალკოჰოლიზმი.

ორსულობა და ლაქტაცია
პრეპარატის გამოყენება ორსულებში არ არის მიზანშეწონილი, გარდა სოკოვანი ინფექციების მძიმე ან სიცოცხლისთვის სახიფათო ფორმებისა, თუ მოსალოდნელი ეფექტი აღემატება ნაყოფისათვის შესაძლო რისკს.

ფლუკონაზოლი დედის რძეში იმავე კონცენტრაციით ვლინდება, რაც პლაზმაში, ამიტომ მისი დანიშვნა ლაქტაციის პერიოდში რეკომენდებული არ არის.

განსაკუთრებული მითითებები
იშვიათ შემთხვევებში ფლუკონაზოლის გამოყენებას თან ახლდა ღვიძლის ტოქსიკური ცვლილებები, მათ შორის ლეტალური გამოსავალით, ძირითადად ავადმყოფებში მძიმე თანმხლები დაავადებებით. ფლუკონაზოლთან დაკავშირებული ჰეპატოტოქსიკური ეფექტების შემთხვევებში საერთო დღიურ დოზასთან, თერაპიის ხანგრძლივობასთან, ავადმყოფის სქესთან და ასაკთან აშკარა დამოკიდებულება არ აღინიშნება. ფლუკონაზოლის ჰეპატოტოქსიკური მოქმედება ჩვეულებრივ შექცევადი იყო; მისი ნიშნები თერაპიის შეწყვეტისას ქრებოდნენ. ფლუკონაზოლის მიღებასთან დაკავშირებული ღვიძლის დაზიანების კლინიკური ნიშნების გამოვლენისას პრეპარატი უნდა მოიხსნას. შიდსით დაავადებული ავადმყოფები ბევრი პრეპარატის  მიღებისას უფრო მიდრეკილნი არიან კანის მძიმე რეაქციების განვითარებისადმი. იმ შემთხვევაში, როდესაც ზედაპირული სოკოვანი ინფექციების მქონე პაციენტებში ვითარდება გამონაყარი, რომელიც ფლუკონაზოლის მიღებასთან არის დაკავშირებული, პრეპარატი უნდა მოიხსნას. ინვაზიური/სისტემური სოკოვანი ინფექციების მქონე ავადმყოფებში გამონაყარის გამოვლენისას აუცილებელია მათი საგულდაგულო დაკვირვება, ბულოზური ცვლილებების ან მრავალფორმული ერითემის განვითარებისას ფლუკონაზოლი უნდა მოიხსნას. სიფრთხილეა საჭირო ფლუკონაზოლის ერთდროული გამოყენებისას ციზაპრიდთან, ასთემიზოლთან, რიფაბუტინთან ან სხვა პრეპარატებთან, რომლებიც ციტოქრომ P450 სისტემით მეტაბოლიზდებიან.

ჭარბი დოზირება
სიმპტომები: ჰალუცინაციები, პარანოიდრი ქცევები.
მკურნალობა: სიმპტომატური, კუჭის გამორეცხვა, ფორსირებული დიურეზი. 3 საათის განმავლობაში ჰემოდიალიზი პლაზმაში პრეპარატის კონცენტრაციას დაახლოებით 50%-ით აქვეითებს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ფლუკონაზოლის ვარფარინთან ერთად გამოყენებისას იზრდება პროთრომბინის დრო (საშუალოდ 12%-ით). ამასთან დაკავშირებით რეკომენდებულია პროთრომბინული დროის მაჩვენებელზე სათანადო დაკვირვება პაციენტებში, რომლებიც პრეპარატს კუმარინულ ანტიკოაგულანტებთან კომბინაციაში ღებულობენ. ჯანმრთელ ადამიანებში ფლუკონაზოლი ზრდის პერორალური ჰიპოგლიკემიური საშუალებების – სულფონილშარდოვანას წარმოებულების (ქლორპროპანიდი, გლიბენკლამიდი, გლიპიზიდი, ტოლბუტამიდი) პლაზმიდან ნახევრად გამოყოფის პერიოდს. ფლუკონაზოლისა და პერორალური ჰიპოგლიკმიური საშუალებების ერთდროული გამოყენება დიაბეტით დაავადებულ პაციენტებში დასაშვებია, თუმცა ექიმმა მხედველობაში უნდა მიიღოს ჰიპოგლიკემიის განვითარების შესაძლებლობა. ფლუკონაზოლისა და ფენიტოინის ერთობლივმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს პლაზმაში ფენიტოინის კონცენტრაციის მომატება კლინიკურად მნიშვნელოვანი ხარისხით. ამიტომ ამ პრეპარატების ერთობლივი გამოყენების აუცილებლობისას საჭიროა ფენიტოინის კონცენტრაციის მონიტორინგი მისი დოზის კორექციით, თერაპიული ინტერვალის ფარგლებში პრეპარატის დონის შენარჩუნების მიზნით. რიფამპიცინთან კომბინაცია იწვევს AUC-ის შემცირებას 25%-ით და პლაზმიდან ფლუკონაზოლის ნახევრად გამოყოფის პერიოდის შემცირებას 20%-ით. ამიტომ ავადმყოფებში, რომლებიც ერთდროულად რიფამპიცინს ღებულობენ, მიზანშეწონილია ფლუკონაზოლის დოზის მომატება. პაციენტებში, რომლებიც ფლუკონაზოლს ღებულობენ, რეკომენდებულია სისხლში ციკლოსპორინის კონცენტრაციის კონტროლი, რადგან ფლუკონაზოლისა და ციკლოსპორინის გამოყენებისას გადანერგილი თირკმლის მქონე პაციენტებში, ფლუკონაზოლის მიღება დოზით 200 მგ/დღე-ღამეში პლაზმაში ციკლოსპორინის კონცენტრაციის ნელ მომატებას იწვევს. ავადმყოფებში, რომლებიც თეოფილინის მაღალ დოზებს ღებულობენ, ან რომლებშიც თეოფილინური ინტოქსიკაციის განვითარების საშიშროება არსებობს, უნდა იმყოფებოდნენ მეთვალყურეობის ქვეშ თეოფილინის ჭარბი დოზირების სიმპტომების ადრეული გამოვლენის მიზნით, რადგან ფლუკონაზოლთან ერთად მიღება პლაზმიდან თეოფილინის კლირენსის საშუალო სიჩქრის შემცირებას იწვევს. ფლუკონაზოლისა და ტერფენადინის, ციზაპრიდის ერთობლივი გამოყენებისას აღწერილია გულის მხრივ არასასურველი რეაქციების განვითარების შემთხვევები, პარკუჭოვანი ტაქიკარდიის პაროქსიზმების ჩათვლით (torsades de points). ფლუკონაზოლისა და ჰიდროქლორტიაზიდის ერთდროულმა მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს პლაზმაში ფლუკონაზოლის კონცენტრაციის მომატება 40%-ით. არსებობს ფლუკონაზოლისა და რიფაბუტინის ურთიერთქმედების შემთხვევები, რასაც თან ახლავს შრატში უკანასკნელის დონის მომატება. ფლუკონაზოლისა და რიფაბუტინის ერთობლივი გამოყენებისას აღწერილია უვეიტის შემთხვევები. პაციენტებში, რომლებიც რიფაბუტინსა და ფლუკონაზოლს ღებულობენ, აუცილებელია სათანადო კონტროლი.
ავადმყოფებში, რომლებიც რიფაბუტინსა და ფლუკონაზოლს ღებულობენ აუცილებელი სათანადო კონტროლი. ავადმყოფებში, რომლებიც ღებულობენ ფლუკონაზოლსა  და ზიდოვუდინს, აღინიშნება ზიდოვუდინის კონცენტრაციის მომატება, რაც გამოწვეულია უკანასკნელის გარდაქმნის შემცირებით მის მთავარ მეტაბოლიტად, ამიტომ მოსალოდნელია ზიდოვუდინის გვერდითი ეფექტების მომატება.

შენახვის პირობები და ვადა
პრეპარატი ინახება 10-25oC ტემპერატურაზე, მშრალ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა – 3 წელი.

მწარმოებელი: Zentiva,  ჩეხეთი

გამოშვების ფორმა: კაფსულა 150მგ. #1

გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)

გაფრთხილება

შავი ჭირის ჩხირი (ლათ. Yersinia pestis) – გრამუარყოფითი ბაქტერიების სახეობა. ოჯახი ენტერობაქტერიები. ბუბონური შავი ჭირის ინფექციური აგენტი, მას ასევე შეუძლია გამოიწვიოს პნევმონია და სეპტიკური ჭირი. აღნიშნული ფორმები, პასუხისმგებელია დედამიწაზე არაერთი მასიური ეპიდემიების წარმოშობაზე.
გვარი Yersinia – გრამუარყოფითი ბიპოლარული კოკობაცილაა. Yersinia pestis წარმოქმნის ანტიფაგოციტურ ლორწოს. მისი პათოგენურობა განისაზღვრება ანტიფაგოციტური ანტიგენებით: F1 და VW. აღნიშნულ ანტიგენებს ბაქტერია წარმოქმნის 37°C-ზე. შავი ჭირის ჩხირი მრავლდება მონოციტებში და სხვა სისხლის უჯრედებში, გამონაკლისია პოლიმორფულ-ბირთვული ნეიტროფილური გრანულოციტი. ვაქცინაცია არ იცავს ადამიანს ფილტვის ჭირისაგან. ადამიანის ჰაერ-წვეთოვანი ინფიცირების შემთხვევაში, ჰუმორულ იმუნიტეტს არანაირი მნიშვნელობა არ ენიჭება. Yersinia pestis-ის დნმ-ი აღმოჩენილია შვეიცარიაში, დაახლოებით 4900 წლის უკან მცხოვრებ ქალის ნაშთებში. Yersinia pestis-ის დნმ, გამოვლენილია ადამიანის უფრო ძველ ნაშთებშიც.
Yersinia pestis-ის  უძველესი შტამების  და მისი სავარაუდო წინაპრის Yersinia pseudotuberculosis-ის (ფსევდოტუბერკულოზის ჩხირი) გენების შედარებისას გამოვლინდა, რომ Yersinia pestis-მა მუტაცია განიცადა შედარებით უვნებელი მიკროორგანიზმიდან დაახლოებით 10 ათასი წლის უკან. დადგინდა, რომ ნიადაგში მცხოვრები, მსუბუქი კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაავადების გამომწვევმა Yersinia pseudotuberculosis-მა, შეიძინა მაშინ რამდენიმე გენი, რომლებმაც მას მიანიჭა ადამიანის ფილტვებში შეღწევის უნარი. მომავალში, საკვნაძო Pla გენში შეიცვალა ერთი ამინომჟავა, რის გამოც მიკროორგანიმმა შეძლო დაეშალა ფილტვის ცილოვანი მოლეკულები და გამრავლებულიყო მთელს ორგანიზმში ლიმფური სისტემის გზით. მეცნიერების აზრით, გენი Pla შავი ჭირის ჩხირმა მიიღო, გენების ჰორიზონტალური ცვლის შედეგად სხვა მიკრობისაგან.  აღნიშნულ მონაცემებს ასევე ადასტურებს დანიელი და ბრიტანელი მეცნიერების ექსპერიმენტები, რომლებმაც გამოიკვლიეს დნმ-ის მოლეკულა, რომელიც აღებული იყო ევრაზიის ტერიტორიაზე ნაპოვნი (პოლონეთიდან ციმბირამდე) ბრინჯაოს ხანის 101 ადამიანის კბილებიდან.

პოსტი წარმოადგენს, ლალი დათეშიძისა და არჩილ შენგელიას სამედიცინო ენციკლოპედიის ნაწილს. საავტორო უფლებები დაცულია.

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

ფარმაკოლოგიური თვისებები
პრეპარატი ხასიათდება ფუნგიციდური მოქმედებით დერმატოფიტებზე (Trichophyton rubrum, Trichophyton mentagrophytes, Epidermophyton floccosum, Microsporum canis), საფუარის და საფუარის მსგავს სოკოებზე (Candida albicans და სხვა), ასევე სხვა პათოგენურ სოკოებზე (Malassezia furfur,Aspergillus niger, Penicillium crus-taceum და სხვა).

მიკონაზოლის ნიტრატი აინჰიბირებს ერგოსტეროლის ბიოსინთეზს და ცვლის მემბრანის ლიპიდურ შემადგენლობას, რაც იწვევს სოკოს უჯრედის კვდომას. მიკონაზოლის კრემს ახასიათებს აგრეთვე უფრო მკვეთრად გამოხატული ანტიბაქტერიული მოქმედება გრამდადებითი ბაქტერიების (სტაფილოკოკების, სტრეპტოკოკების და სხვა), და ნაკლებად გამოხატული გრამუარყოფითი ბაქტერიების (ნაწლავის ჩხირის, ლურჯ-მწვანე ჩხირის, პროტეუსის და სხვა) მიმართ.
პრეპარატს გააჩნია ზომიერად გამოხატული ჰიპეროსმოსური აქტივობა, რის გამოც ხასიათდება ანტიექსუდაციური მოქმედებით.

ფარმაკოკინეტიკა
ადგილობრივი გამოყენების დროს მიკონაზოლის ნიტრატი სისხლში პრაქტიკულად არ შეიწოვება.

ჩვენებები
მიკონაზოლი გამოიყენება მიკონაზოლის ნიტრატის მიმართ მგრძნობიარე კანის და ფრჩხილების სოკოვანი დაავადებების დროს, აგრეთვე ბაქტერიული სუპერიინფექციით გამოწვეული დერმატომიკოზების დროს.

დოზირების რეჟიმი
დოზირება ინდივიდუალურია. იგი დამოკიდებულია დაავადების ფორმასა და მიმდინარეობის სიმძიმეზე.
კანის სოკოვანი დაავადების დროს პრეპარატის თხელ ფენას ისვამენ დაზიანებულ ზედაპირზე, აგრეთვე მის მიმდებარე ადგილებში და სწრაფად შეიზელენ 2-ჯერ დღეღამეში (დილით და საღამოს).
პრეპარატის გამოყენებამდე ნაკეცებს შორის ადგილებში, რომლებიც ადვილად სველდება (ნაკეცები თითებს შორის, ბარძაყსა და ბოქვენს შორის) აუცილებელია მარლის საფენით გამშრალება.
მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა შეადგენს 2-დან 6 კვირას, რაც დამოკიდებულია სოკოვანი დაავადების სახეობაზე, დაავადების ეფექტურ მკურნალობასა და მიკოლოგიური კვლევების შედეგებზე; მკურნალობა გრძელდება 7-10 დღის განმავლობაში დაავადების ყველა კლინიკური სიმპტომების გაქრობამდე.
ონიქომიკოზის (ფრჩხილების სოკოვანი დაზიანება) მკურნალობის დროს პრეპარატის თხელ ფენას ისვამენ დაზიანებული ფრჩხილის ზედაპირზე 1-2-ჯერ დღეში, შემდეგ ადებენ ოკლუზიურ საფენს, მკურნალობა გრძელდება ახალი ფრჩხილის წარმოქმნამდე, პათოლოგიური პროცესის კუპირებამდე და აგრეთვე სოკოების სულ ელიმინაციამდე.

გვერდითი მოვლენები
ადგილობრივი რეაქციები კანზე (წვის ან ქავილის შეგრძნება, კანის სიმშრალე ან ჰიპერემია), აგრეთვე კანის ალერგიული რეაქციები.

უკუჩვენებები
მომატებული მგრძნობელობა მიკონაზოლის ნიტრატის ან პრეპარატში შემავალი სხვა კომპონენტების მიმართ.

განსაკუთრებული მითითებები
რადგან მიკონაზოლის ნიტრატის ადგილობრივი გამოყენებისას არ ხდება სისტემური რეზორბცია, დასაშვებია მისი გამოყენება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში.
საჭიროა სიფრთხილე, რათა კრემი არ მოხვდეს თვალის ლორწოვანი გარსზე.

ჭარბი დოზირება
გამოვლენილი არ არის.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
რეკომენდებული არ არის პრეპარატთან ერთად სხვა მალამოების და კრემების გამოყენება.

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): კომბინირებული/ comb. drug

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატები გარეგანი გამოყენებისათვის

შემადგენლობა:-აქტიური სუბსტანცია: სალიცილის მჟავა 5%,გოგირდი 10%, დამხმარე სუბსტანცია: ვაზელინი და სხვა.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:-კომბინირებული პრეპარატია, აქვს სოკოს საწინააღმდეგო, ანტიბაქტერიული, ანტისეპტიკური, ანთების საწინააღმდეგო, ანტიალერგიული მოქმედება.

ჩვენება:
–ტერფისა და საზარდულის ეპიდერმოფიტია;
-თითებს შუა გლუვი კანის და სხვა სოკოვანი დაზიანებები;
-სხვადასხვა ფერის პიტირიაზი;
-კანის ჩირქოვანი დაავადებები;
-დერმატიტები;

გამოყენების წესი და დოზირება:-მიკონოლსანი თხელი ფენით დაიტანება კანის დაზიანებულ ზედაპირზე 1-2-ჯერ დღეში.მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს საშუალოდ 1-2 კვირას. სასურველია გამოყენება მიკოსანის ხსნართან კომბინაციაში შემდეგი წესით: ხსნარის წასმიდან  5-10 წუთის შემეგ ხდება მალამოს წასმა წრიული მოძრაობით 1-2ჯერ  დღეში. კანის გაღიზიანებისა და აქერცვლის შემდეგ ვწყვეტთ ხსნარით ზედაპირის დამუშავებას და მკურნალობას ვაგრძელებთ მალამოთი.

უკუჩვენება:– ინდივიდუალური აუტანლობა პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი კომპონენტების მიმართ, კანის ტუბერკულიოზი,ათაშანგის კანისმიერი გამოვლინებები, ჩუტყვავილა,მარტივი ჰერპესი,პოსტ-ვაქცინური კანისმიერი რეაქციები და ღია ჭრილობაზე დატანა.

ადგილობრივი რეაქციები:- კანის ჰიპერემია, პრეპარატის დატანის ადგილას წვის  და ჩხვლეტის შეგრძნება, ( გაღიზიანების განვითარების შემთხვევაში საჭიროა პრეპარატის მოხსნა)

შენიშვნა:- უკუნაჩვენებია თვალის მიმდებარე კანზე დატანა. ასევე  უნდა მოვერიდოთ დაზიანებულ კანზე  და ღია ჭრილობაზე პრეპარატის დატანას.არასასურველია გამოყენება სისველით მიმდინარე პროცესების დროს.

ვარგისიანობის ვადა:– 2 წელი.
ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

შენახვის პირობები:–ინახება სინათლისგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას არა უმეტეს 25C- ტემპერატურაზე.

მწარმოებელი: ვიტაფარმი, საქართველო

გამოშვების ფორმა: 25მგ მალამო პოლიმერული მასალის ფლაკონში

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): კომბინირებული/comb. drug

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: დერმატოლოგია

შემადგენლობა:- აქტიური სუბსტანცია: რეზორცინი 4,5%, სალიცილის მჟავა 4,5%, იოდი 4%, დამხმარე სუბსტანცია: კალიუმის იოდიდი,ეთილის სპირტი,ქაფური,წყალი და სხვა.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:-პრეპარატი მოქმედებს სხვადასხვა სახის დერმატოფიტებზე (Epidermophyton, Trichoppyton, Micospotum),საფუარა სოკოზე (Candida), აგრეთვე სხვადასხვა ფერის პიტირიაზის გამომწვევებზე (Malassezia furfur).

ჩვენება:– დერმატომიკოზები.

გამოყენების წესი და დოზირება:– ონიქომიკოზის (ფრჩხილის სოკოვანი დაავადება) დროს ფრჩხილის დამუშავება 2-ჯერ დღეში 1 თვის განმავლობაში. ეპიდერმოფიტიის  (ტერფის და თითებს შორის დაზიანება) დროს 2-ჯერ დღეში  7-10 დღე. კანის მიკოზების დროს 2-ჯერ დღეში 7-10 დღე.

უკუჩვენება:– მომატებული მგრძნობელობა.

გვერდითი მოვლენები:- ადგილობრივი ალერგიული რეაქციები.

შენიშვნა:– ხსნარს აქვს ძლიერი კერატოლიზური (ამქერჩლავი) მოქმედება, რაც ზოგჯერ კანის დამწვრობის სურათს ქმნის. ეს ჩვეულებრივი მოვლენაა და კანის აქერცვლამდე მისვლის შემდეგ ვწყვეტთ მის გამოყენებას და ვაგრძელებთ  მხოლოდ ფუნგიციდური მალამოთი მკურნალობას.

ვარგისიანობი ვადა:– 2 წელი.

შენახვის პირობები:– ხსნარი ინახება სინათლისაგან დაცულ და ბავსვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას,არა უმეტეს 25c- ტემპერატურაზე.

გამოშვების ფორმა:– 10მლ ხსნარი პოლიმერული მასალის ფლაკონში.1 ფლაკონი მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში ინსტრუქციასთან ერთად.

მწარმოებელი: ვიტაფარმი, საქართველო

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): უნდეცილენის მჟავა, უნდეცილენის მჟავის თუთიის მარილი/undecylenic acid, zinc undecylenate

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:  სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატები გარეგანი გამოყენებისათვის

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
მალამო: ტუბში 30 გ
30 გ
უნდეცილენის მჟავა….. 1.5 გ
უნდეცილენის მჟავის თუთიის მარილი….. 6 გ
დამხმარე ნივთიერებები: პარაფინი მყარი, პარაფინი თხევადი, პარაფინი მყარი (დნობის წერტილი 64-68oC), ვაზელინი თეთრი, სტეარინის მჟავა, თეთრი ცვილი, მეთილპარაბენი, ღორის ქონის მონოგლიცერიდები (დიმოდანი), ოლეომაკროგოლი (სლოვაპოლი), გასუფთავებული წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
უნდეცილენის მჟავა და მისი მარილები ახდენენ გამოხატულ ფუნგისტატურ მოქმედებას Trichophyton, Epidermophyton, Mikrosporum ოჯახის დერმატოფიტების მიმართ. პრეპარატის შემცველობაში შემავალი თუთია ახდენს დამაკავშირებელ მოქმედებას. კანის საფარის გაღიზიანების ნიშნების გამოვლენის შემცირებით, ხელს უწყობს სწრაფად შეხორცებას.

ჩვენებები
მიკოსეპტინი განკუთვნილია პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე სოკოების მიერ გამოწვეული კანის საფარის სოკოვანი დაავადებების სამკურნალოდ და პროფილაქტიკის მიზნით.

დოზირების რეჟიმი
გარეგანი გამოყენებისათვის.
წაისმევა დაზიანებული კანის სუფთა, მშრალ ზედაპირზე 2-ჯერ დღე-ღამეში. მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა შეადგენს 4-6 კვირას. დაავადების კლინიკური გამოვლენს გაქრობის შემდეგ, რეციდივის თავიდან ასაცილებლად მალამოს წასმა რეკომენდებულია ერთხელ დღე-ღამეში ერთი კვირის განმავლობაში და შემდეგ დღეგამოშვებით ან კვირაში 2-ჯერ ერთი თვის განმავლობაში, მკურნალობის კურსის შემცირება ზრდის დაავადების რეციდივის წარმოქნის რისკს.

გვერდითი მოვლენები
შესაძლებელია ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები პრეპარატის კომპონენტების მიმართ სიწითლის, კანის საფარის ქავილის, შეშუპების, წვის შეგრძნების, კანზე გამონაყარის სახით.
ჰიპერმგრძნობელობის ნიშნების გამოვლენისას პრეპარატის გამოყენება უნდა შეწყდეს და ამის შესახებ ეცნობოს ექიმს.

უკუჩვენებები
– ჰიპერმგრძნობელობა უნდეცილენის მჟავისა და მისი წარმოებულების, პარაბენების, პრეპარატის სხვა კომპონენტების მიმართ;
– ბავშვთა ასაკი (2 წლამდე).

ორსულობა და ლაქტაცია
პრეპარატის გამოყენების შესაძლებლობა ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში განისაზღვრება ექიმის მიერ ინდივიდუალურად.

განსაკუთრებული მითითებები
პრეპარატის წასმა არ შეიძლება ღია ჭრილობის ზედაპირზე, კანის საფარის დაზიანებულ ზედაპირზე, პერიორბიტალურ ზონაში, მოსარიდებელია პრეპარატის თვალში მოხვედრა.

ჭარბი დოზირება
ჭარბი დოზის შემთხვევები აღწერილი არ არის. შემთხვევით პრეპარატის შიგნით მიღებისას შესაძლებელია ღებინება და გულისრევა. აუცილებელია კუჭის გამორეცხვა და ექიმთან კონსულტაცია, საჭიროების შემთხვევაში ტარდება სიმპტომატური მკურნალობა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
მონაცემები მიკოსეპტინის სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედების შესახებ არ არის. გარეგანი გამოყენების სხვა

სამკურნალო საშუალებების გამოყენების შესაძლებლობა განისაზღვრება ექიმის მიერ.

შენახვის პირობები და ვადა
პრეპარატი ინახება 10-25°C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა – 3 წელი.

მწარმოებელი: ZENTIVA k.s., ჩეხეთი

გამოშვების ფორმა: 30გ გარეგანი გამოყენების მალამო ტუბში

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ჰომეოპათიური საშუალებები

კომპონენტების ორიგინალური კომბინაცია ახდენს სოკოვანი ინფექციების მკურნალობაში სინერგიულ და კომპლიმენტარულ ეფექტს. Micox-ის შემადგენლობაში შედის საფუარი და ობის სოკოების ნოზოდები, რაც სპეციფიკური ანტიმიკოზური ანტიგენების Mucor mucedo, Candida albicans, Aspergillus niger) იმუნიტეტს აძლიერებს.  Tecoma, Hydrocotyle asiatica, Sulphur, Mercurius sublimates corrosivus ახორციელებს მატრიქსის იმუნოკორექციას და დეტოქსიკაციას.

სოკოვანი ინვაზიის მნიშვნელოვანი ფაქტორის – მჟავა-ტუტოვანი ბალანსის დარღვევის კორექციას ახდენს Natrium oxalaceticum და Acidum DL-malicum -ით.

შემადგენლობა
Tecoma D4, Mercurius Sublimatus Corrosivus D4, Hydrocotyle asiatica D6, Sulphur D6, Candida albicans D6/D12/D30/D200, Mucor mucedo D6/D12/D30/D200, Aspergillus niger D6/D12/D30/D200,
Natrium oxalaceticum D6/D12/D30, Acidum DL Malicum D6/D12/D30. შეიცავს სპირტს (30%).

ჩვენებები
კანისა და ლორწოვანი გარსების მიკოზების მკურნალობა.

შეფუთვა, დოზირება
30 მლ მოცულობის ფლაკონი, დოზატორით. წვეთები პერორალური მიღებისათვის. 20 წვეთი სამჯერ დღეში პირველ თვეს. შემდგომი 30 დღის განმავლობაში – 10-10 წვეთი სამჯერ დღეში. ლორწოვანი გარსების მიკოზების დროს რეკომენდებულია Eubioflor-თან კომბინაცია.
მკურნალობის დროს იკრძალება საფუარის, შაქრის, ღორის ხორცის შემცველი საკვების მიიღება.

მწარმოებელი: GUNA,  იტალია

გამოშვების ფორმა: ფლაკონი 30 მლ დოზატორით

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): ეთინილესტრადიოლ+ლევონოგესტრელი (Ethinylestradiol+Levonorgestrel)

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:  კონტრაცეპტული საშუალება

სამკურნალწამლო ფორმა: დრაჟე, აბები, აბები დაფარული გარსით

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:
კონტრაცეპტიული კომბინირებული ესტროგენ-გესტაგენური პრეპარატი. შიგნით მიღებისას თრგუნავს გონოდოტროპული ჰორმონების ჰიპოფიზურ სეკრეციას. კონტრაცეპტული ეფექტი დაკავშირებულია რამდენიმე მექანიზმთან.
გესტაგენურ კომპონენტად (პროგესტინად) შეიცავს 19-ნორტესტოსტეროლ – ლევონოგესტრელის წარმოებულს, პროგესტერონს, რომელიც აქტივობით ჯობნის ყვითელი სხეულის ჰორმონს (და ამ უკანასკნელის სინთეტურ ანალოგს – პრეგნინს), მოქმედებს რეცეპტორების დონეზე წინასწარი მეტაბოლური გარდაქმნების გარეშე.
ესტროგენულ კომპონენტს წარმოადგენს ეთინილასტრადიოლი. ლევონოგესტრელის ზემოქმედებით ხდება ჰიპოთალამუსის რილიზინგ ფაქტორების გამოთავისუფლების ბლოკადა, ჰიპოფიზით გონოდოტროპული ჰორმონების სეკრეციის დათრგუნვა, რასაც მივყევართ განაყოფიერებისთვის მზა კვერცხუჯრედის მომწიფებისა და გამოსვლის დამუხრუჭებასთან (ოვულაცია). კონტრაცეპტული მოქმედება ძლიერდება ეთინილესტრადიოლით. ინარჩუნებს ყელის ლორწოს მაღალ სიბლანტეს (ართულებს სპერმატოზოიდების მოხვედრას საშოს ღრუში). კონტრაცეპტულ ეფექტთან ერთად, რეგულარული მიღების შემთხვევაში, ახდენს მენსტრუალური ციკლის ნორმალიზაციას და ხელს უწყობს რიგი გინეკოლოგიური დაავადებების განვითარების პრევენციას, მათ შორის სიმსივნურის.

ჩვენებები:
კონტრაცეპცია, მენსტრუალური ციკლის ფუნქციური მოშლა (მათ შორის დისმენორეა ორგანული მიზეზის გარეშე, დიფუნქციური მეტრორაგია, წინამენსტრუალური სინდრომი).

უკუჩვენებები:
ჰიპერმგრძნობელობა, თირკმლების უკმარისობა, თანდაყოლილი ჰიპერბილირუბინემიები (ჟილბერის, დუბინ-ჯონსონის და როტორის სინდრომები, ღვიძლის სიმსივნე (ჰემანგიომა, ღვიძლის კიბო). ავთვისებიანი სიმსივნეები (პირველ რიგში სარძევე ჯირკვლის, ენდომეტრიუმის კიბო).
მძიმე გულ-სისხლძარღვთა და ცერებროვასკულარული დაავადებები, თრომბოემბოლია ან მათდამი განწყობა (იშემიური ან ჰემორალგიური ინსულტი, გაფანტული ათეროსკლეროზი, მიოკარდიტი, დეკომპენსირებული გულის ქრონიკული უკმარისობა ან მათი ჩვენება ანამნეზში, გულის მანკი, არტერიული ჰიპერტენზიის მძიმე ფორმები).
შაქრიანი დიაბეტი მძიმე მიმდინარეობით (რომელიც თანხლებულია რეტინოპათიიტა და მიკროანგიოპათიით).
ნამგლისებრ-უჯრედოვანი ანემია, ქრონიკული ჰემოლიტური ანემია, უცნობი ეტიოლოგიის საშვილოსნოსმიერი სისხლდენა, შაკიკი.
ოტოსკლეროზი; ოტოსკლეროზი სმენის გაუარესებით, იდიოპათური სიყვითლე ან ქავილი – წინა ორსულობის დროს. თანდაყოლილი ჰიპერლიპიდემია, ქალები, რომელთაც დიდი დატვირთვა აქვთ ხმის იოგებზე ( დიქტორები, ლექტორები), მარფანის სინდრომი, 40 წელზე მეტი ასაკი.

სიფრთხილით: ღვიძლისა და ნაღვლის ბუშტის დაავადებები, ეპილეფსია, დეპრესია, წყლულოვანი კოლიტი, საშვილოსნოს მიომა, მასტოპათია, ტუბერკულოზი, თირკმლების დაავადებები, მოზარდის ასაკი (რეგულარული ოვულაციური ციკლების გარეშე).

გვერდითი მოვლენები:
გულისრევა, პირღებინება, თავის ტკივილი, სარძევე ჯირკვლების გაუხეშება, სხეულის მასის მომატება, ლიბიდოსა და განწყობის დაქვეითება, ხმის გაუხეშება, მენსტრუათაშორისი სისხლდენა, ცალკეულ შემთხვევებში – ქუთუთოების შეშუპება, კონიუქტივიტი, მხედველობის დარღვევა, კონტაქტური ლინზების ტარებისას დისკომფორტი, (ამ მოვლენებს აქვთ დროებითი ხასიათი და ქრება დამატებითი თერაპიის გარეშე მედიკამენტის შეწყვეტით). ხანგრძლივი მიღების შემთხვევაში ძალიან იშვიათად შეიძლება განვითარდეს ქლოაზმა, სმენის დაქვეითება, გენერალიზებული ქავილი, სიყვითვლე,  წვივის კუნთის კრუნჩხვა, ეპილეპტიკური მოვლების სიხშირის გაზრდა. იშვიათად აღინიშნება ჰიპერტრიგლიცერიდემია, ჰიპერგლიკემია, გლუკოზისადმი ტოლერანტობის დაქვეითება, არტერიული წნევის მომატება, თრომბოზები და ვენური ტრობოემბოლიები, კანის გამონაყარი, საშოს სეკრეციის ცვლილება, საშოს კანდიდოზი, მომატებული დაღლილობა, დიარეა.

მიღების წესები და დოზირება:
შიგნით, თითო დრაჟე ერთხელ დღეში, მენსტრუაციის ციკლის დაწყების პირველი ან მეხუთე დღიდან (დამოკიდებულია მიღებული პრეპარატის სახეობაზე: მონოფაზური, 2 ან 3 ფაზური) 21 დღის განმავლობაში, შემდგომი 7 დღიანი ინტერვალით. კალენდარულ შეფუთვაში 28 დრაჟის არსებობის შემთხვევაში უნდა მიიღოთ უწყვეტი რეჟიმით.
ერთი კალენდარული შეფუთვა შეიცავს სხვადასხვა (ორ- და სამ-ფაზიანი პრეპარატები) ან ერთდაიგივე ფერის (მონოფაზური) დრაჟეებს. დრაჟე არ უნდა დაიღეჭოს. უნდა მიაყოლოთ მცირე რაოდენობის სითხე. მიღების დროს მნიშვნელობა არ აქვს. თუმცა შემდგომი მიღებები ერთი და იმავე საათზე უნდა დანიშნოთ, უმჯობესია საუზმის ან ვახშმის შემდეგ (პლაზმაში ჰორმონების მუდმივი კონცენტრაციის უზრუნველსაყოფად, მიღებებს შორის ინტერვალი არ უნდა აღემატებოდეს 36 საათს, იგი უნდა შევინარჩუნოთ 22-26 სთ-ის დონეზე).
თუ მიღება დაწყებული იყო კვირის მეორე ნახევარში, პირველი მენსტრუალური ციკლი შეიძლება გამოვიდეს 4 კვირაზე ნაკლები. პრეპარატის მიღების დასრულების შემდეგ უნდა გააკეთოთ 7-დღიანი შესვენება, რის შემდეგაც უნდა დაიწყოს ტიპური მენსტრუალური სისხლდენა. იმისგან დამოუკიდებლად დაიწყო თუ არა ან რა ხანგრძლივობის იყო სისხლდენა, შემდეგი პრეპარატის მიღების 21-დღიანი კურსი უნდა დავიწყოდ 7-დღიანი შესვენების შემდეგ (ანუ მე-8-ე დღეს). ჩვეულებრივ პირველი მენსტრუალური ციკლი პრეპარატის მიღების შეწყვეტის შემდეგ გახანგრძლივებულია 1 კვირით. პრეპარატის მიღების გამოტოვების შემთხვევაში აუცილებელია მივიღოთ პრეპარატი შემდგომი 12 საათის განმავლობაში. 36 საათზე მეტი ინტერვალით მიღებისას საიმედო კონტრაცეპტიული მოქმედება არ არის გარანტირებული (ამის მიუხედავად, საჭიროა მკურნალობის გაგრძელება, იმისათვის, რათა თავიდან აიცილოთ ნაადრევი მენსტრუაციის დადგომა, რაც დაკავშირებულია პრეპარატის მიღების შეწყვეტასთან). ამ პერიოდში რეკომენდებულია სხვა არაჰორმონალური კონტრაცეპციის მეთოდების გამოყენება (გარდა კალენდარული ან ტემპერატურის გაზომვის მეთოდისა).
სამკურნალო მიზნებისთვის დოზებს არჩევენ ინდივიდუალურად. ჩვეულებრივ ღებულობენ 2-3 დრაჟეს დღეში 10 დღის განმავლობაში (ან სისხლდენის შეჩერებამდე).

განსაკუთრებული მითითებები:
2-ფაზიანი პრეპარატის გამოყენებისას საიმედო კონტრაცეპციული ეფექტი დგება მხოლოდ პრეპარატის მიღების მეორე ციკლში. მოზარდი გოგონებისა და 35 წელზე ახალგაზრდა ქალებითვის რეკომენდებულია 3-ფაზიანი დაბალდოზირებული პრეპარატი. 2-ფაზიანი პრეპარატი უფრო მეტად ესადაგება ზომიერი გესტაგენური ფენოტიპის ქალებს, ასევე შეიძლება გამოყენებულ იქნას ახალგაზრდა არანამშობიარები ქალებისთვის, რამდენადაც უზრუნველყოფს საშოს ლორწოვანი გარსის ტრანსფორმაციას.
სამკურნალო და პროფილაქტიკური მიზნით რეკომენდებულია მონოფაზური პრეპარატის გამოყენება.. პრეპარატის მიღების შეწყვეტის შემდეგ ფერტილობა საკმაოდ მალე აღდგება 1-3 მენსტრუალური ციკლის განმავლობაში.
მშობიარობისა ან აბორტის შემდეგ პრეპარატის დანიშვნა რეკომენდებულია არაუადრეს ვიდრე პირველი ნორმალური მენსტრუალური ციკლი არ გაივლის. კონტრაცეპციის დაწყების წინ და ყოველ 6 თვეში რეკომენდებულია ზოგადი სამედიცინო და გინეკოლოგიური გამოკვლევა (რომელიც მოიცავს სარძევე ჯირკვლებს, ღვიძლის ფუნქციას, არტერიული წნევისა და სისხლში ქოლესტერინის კონტროლს, შარდის ანალიზს).
მცირე რაოდენობით გამოიყოფა რძესთან ერთად. ჩვეულებრივ პერორალური კონტრაცეპტივის მიღება ნაჩვენებია მხოლოდ ხანგრძლივი ლაქტაციის პერიოდში, რადგან მოკლე პერიოდის განმავლობაში ძუძუთი კვებისას მენსტრუალური ციკლი, როგორც წესი, არ აღდგება.
ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის დანიშვნის აუცილებლობის შემთხვევაში საჭიროა შეწყდეს ძუძუთი კვება.
მწეველ ქალებს, რომლებიც ღებულობენ ჰორმონალურ კონტრაცეპციულ საშუალებებს, აქვთ მომატებული რისკი სისხლძარღვოვანი დაავადებების განვითარებისა, რომელთაც შეიძლება მოჰყვეს სერიოზული შედეგები (მიოკარდის ინფარქტი, ინსულტი). რისკი იზრდება ასაკთან ერთად და მოწეული სიგარეტების რაოდენობაზეა დამოკიდებული (განსაკუთრებით 35-ზე მეტი ასაკის ქალების შემთხვევაში).
დიარეისა და პირღებინების შემთხვევაში კონტრაცეპციული ეფექტი სუსტდება (პრეპარატის მიღების შეწყვეტის გარეშე საჭიროა სხვა არაჰორმონალური კონტრაცეპციის მეთოდების დამატება). მკურნალობა მყისიერად უნდა შეწყდეს, ორსულობის დადგომის შემთხვევაში, შაკიკისმაგვარი თავისტკივილის შემთხვევაში (თუ ის მანამდე არ აწუხებდა პაციენტს), ფლებიტის ან ფლებოთრომბოზის (ეხებზე ვენების უჩვეულო ტკივილები ან მათი შებერვა) ადრეული ნიშნების გაჩენისას, სიყვითლის გაჩენისას, მხედველობის დარღვევისას, ცერებროვასკულარული მოშლილობისას, სუნთქვის ან ხველების დროს გაუგებარი ეტიოლოგიის მჩხვლეტავი ტკივილებისას, გულმკერდის არეში ტკივილების ან უხერხულობის შეგრძნების გაჩენისას, არტერიული წნევის მომატებისას, ასევე დაგეგმილ ორსულობამდე 3 თვით ადრე და საორიენტაციოდ 6 კვირით ადრე ქირურგიულ ჩარევამდე, ხანგრძლივი იმობილიზაციისას.
ზომიერი სისხლიანი გამონადენი კურსის დროს არ საჭიროებს პრეპარატის მიღების შეწყვეტას.

ურთიერთქმედება:
ბარბიტურატებს, ზოგიერთ ეპილეფსიის საწინააღმდეგო სამკურნალწამლო საშუალებას (კარბამაზეპინი, ფენიტოინი), სულფანილამიდებს, პირაზოლონის წარმოებულებს შეუძლიათ გააძლიერონ მეტაბოლიზი სტეროიდული ჰორმონების შემადგენლობაში შემავალი ნივთიერებების. კონტრაცეპტიული ეფექტის შემცირება აღინიშნება ასევე ზოგიერთი ანტიმიკრობული სამკურნალო საშუალებების ერთდროული დანიშვნისას (ამპიცილინი, რიფამპიცინი, ქლორამფენიკოლი, ნეომიცინი, პოლიმიქსინი В, სულფანილამიდები ტეტრაციკლინი) რაც დაკავშირებულია ნაწლავის მიკროფლორის შეცვლასთან. გესტაგენ-ესტროგენის მიღებისას საჭიროა ჰიპოგლიკემიური საშუალებისა და არაპირდაპირი სამკურნალო საშუალებების დოზის კორექცია.

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება: ბეტაჰისტინი/ BETAHISTINE

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ვესტიბულარული აპარატის პათოლოგიის დროს გამოსაყენებელი საშუალებები;  ჰისტამინის სინთეტური ანალოგები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
8მგ ტაბლეტი #50

აქტიური ინგრედიენტი
ბეტაჰისტინის დიჰიდროქლორიდი……………..   8მგ
ინდიფერენტული ინგრედიენტები – სახამებელი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, პოლივიტამინი, სილიციუმის ორჟანგი, ტალკი.

აღწერა ტაბლეტები: მრგვალი თეთრი ფერის.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ბეტაჰისტინის ჰიდროქლორიდი წარმოადგენს ჰისტამინის სინთეზურ ანალოგს.
გააჩნია ჰისტამინური რეცეპტორების, სტიმულაციური და ვაზოდილატაციური მოქმედება შიდა ყურის რეცეპტორებზე და ცენტრალური ნერვული სისტემის ვესტიბულარულ ბირთვებზე. აუმჯობესებს შიდა ყურის მიკროცირკულაციას. ზრდის სისხლის ნაკადს შიდა ყურსა და ბაზალურ არტერიებში. ლაბირინთული სისხლის ნაკადის სტაბილიზაციისას ხდება ენდოლიმფატური წნევის აღდგენა როგორც ლაბირინთში, ასევე შიდა ყურის აპარატში, რაც ამცირებს თავბრუსხვევის სუბიექტურ შეგრძნებას.
მიუხედავად იმისა, რომ ბეტაჰისტინი არის ჰისტამინის მსგავსი ნივთიერება, ის არ იწვევს კაპილარების შეღწევადობის დარღვევას, არტერიული წნევის ცვლილებებს, არ მოქმედებს გლუვი მუსკულატურისა და შიდა ორგანოების ტონუსზე, არც კუჭის წვენის სეკრეციაზე.

ფარმაკოკინეტიკა:
შეწოვა: პერორალური მიღებისას პრეპარატი სწრაფად იწოვება ორგანიზმში და მესამე საათისათვის აღწევს სისხლში კონცენტრაციის პიკს.
მეტაბოლიზმი: ბეტაჰისტინის დიჰიდროქლორიდი მეტაბოლიზდება 2-პირიდილძმრის მჟავის სახით.
გამოყოფა: გამოიყოფა თირკმელებით. 24 საათის შემდეგ იგი პრაქტიკულად სრულად გამოიყოფა ორგანიზმიდან.

ჩვენებები:
სხვადასხვა გენეზისის თავბრუსხვევა (ხერხემლის კისრის ნაწილის ოსტეოხონდროზისას, ვერტებრობაზალური უკმარისობისას, თავის ტვინის კაპილარების ათეროსკლეროზისას, თავის ქალის ტრავმის შემდეგ, თავის ტვინზე ქირურგიული ოპერაციების შემდეგ, ფსიქოსომატური ბუნების, იდიოპათიური);
მენიერის სინდრომი.

მიღების წესები და დოზები:
პრეპარატის მიღება სასურველია ჭამის დროს.
ტაბლეტები: 1 ტაბლეტი დღეში 2-4-ჯერ

გვერდითი მოვლენები:
კუჭ–ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: გულისრევა, პირღებინება.
ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი.
ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე.

უკუჩვენება:
* კუჭისა ან თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლული გამწვავების ფაზაში;
* ფეოქრომოციტომა;
* ლაქტაცია;
* ბავშვებში;
* პრეპარატის კომპონენტების მიმართ ჰიპერმგრძნობელობა.

ორსულობა და ლაქტაცია:
ორსულობის პერიოდში პრეპარატის მიღება ხდება მკაცრად ჩვენებების შესაბამისად და სპეციალისტის კონტროლის ქვეშ. პრეპარატის გამოყენება უკუნაჩვენებია ლაქტაციის პერიოდში.

განსაკუთრებული მითითებები:
სიფრთხილით უნდა დაენიშნოს პაციენტებს ბრონქიალური ასთმით, ასევე პაციენტებს, რომელთაც ანამნეზში დადგენილი აქვთ კუჭისა ან თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლული.

ჭარბი დოზირება:
სიმპტომები: გულისრევა, პირღებინება, თავის ტკივილი, არტერიული წნევის ზრდა.
მკურნალობა სიმპტომატურია. სპეციფიკური ანტიდოტები არ არის ცნობილი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
არ შეიძლება მიკროზერის დანიშვნა მისი ეფექტის შემამცირებელ ანტიჰისტამინურ პრეპარატებთან ერთად.

შენახვის პირობები და ვადები:
სია ბ
ტაბლეტები – სინათლისგან დაცულ ადგილზე, ტემპერატურა არაუმეტეს +25˚C.
შეინახეთ ბავშვებისგან მიუწვდომელ ადგილზე !
ტაბლეტები: 5 წელი.

აფთიაქში გაცემის წესი: ექიმის რეცეპტით.

მწარმოებელი: პროდოტი ფორმენტი ს.პ.ა.იტალია

გაფრთხილება