ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო
დასახელება
(აქტიური
ნივთიერება):
furosemide,
spironolactone

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: დიურეზული საშუალებები, მარყუჟოვანი დიურეზული საშუალებები კალიუმის შემბოჭავ საშუალებებთან ერთად.

ათქ
კოდი:
C03EB01
შემადგენლობა

სპიროლაქტის ერთი შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს
აქტიური ნივთიერებების – სპირონოლაქტონის 50 მგ-ს და ფუროსემიდის 20 მგ-ს.

დამხმარე
ნივთიერებები:
ლაქტოზას მონოჰიდრატი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, პოვიდონი K25, ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი, ნატრიუმის ლაურილსულფატი, მაგნიუმის სტეარატი. გარსის შემადგენლობა: ჰიდროქსიპროპილმეთილცელულოზა 6, პოლიეთილენგლიკოლი 6000, ტიტანის დიოქსიდი.

ფარმაკოლოგიური
თვისებები

სპიროლაქტი – კომბინირებული პრეპარატი, რომლის დიურეზული და ჰიპოტენზიური მოქმედება განპირობებულია სპირონოლაქტონისა და ფუროსემიდის თვისებების შერწყმით. სპირონოლაქტონი წარმოადგენს კალიუმდამზოგველ დიურეზულ საშუალებას, ალდოსტერონის (თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის მინერალოკორტიკოსტეროიდული ჰორმონი) სპეციფიკურ ანტაგონისტს პროლონგირებული მოქმედებით. უკავშირდება რა ალდოსტერონის რეცეპტორებს, ზრდის წყლის, ნატრიუმის იონებისა და ქლორის ექსკრეციას შარდთან ერთად, ამცირებს კალიუმის იონების და შარდოვანას გამოყოფას, აქვეითებს შარდის მჟავიანობას.

ფუროსემიდი მიეკუთვნება ძლიერმოქმედ “მარყუჟოვან” შარდმდენ საშუალებებს, აბლოკირებს ნატრიუმისა და კალიუმის იონების, ქლორიდებისა და მაგნიუმის აქტიურ რეაბსორბციას ჰენლეს მარყუჟის აღმავალ მუხლში, ასევე თირკმლების პროქსიმალურ და დისტალურ ხვეულ მილაკებში; ზრდის წყლის ექსკრეციას.

ჩვენებები

– შეშუპებითი სინდრომი გულის უკმარისობის, ნეფროზული სინდრომის დროს (განსაკუთრებით მაშინ, თუ სხვა სამკურნალო საშუალებები არაეფექტურია ან აღინიშნება დიურეზული საშუალებებით გამოწვეული ჰიპოკალიემია); 

– შეშუპებები და ასციტი ელექტროლიტების ცვლის დარღვევის დროს ჰიპერალდოსტერონიზმის შედეგად; 

– ასციტი ღვიძლის ციროზის დროს; 

– არტერიული ჰიპერტენზია. 


უკუჩვენებები

– ჰიპერმგრძნობელობა სპირონოლაქტონის, ფუროსემიდის ან სულფანილამიდების მიმართ; 

– თირკმლის მწვავე უკმარისობა, ანურია; 

– ღვიძლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევები (ღვიძლის პრეკომა ან კომა);
– ელექტროლიტების ცვლის დარღვევები, რომელიც არ ექვემდებარება კორექციას: ჰიპო- 
ან ჰიპერკალიემია, ჰიპერკალციემია, ჰიპონატრიემია.

გვერდითი
მოვლენები
წყალ-ელექტროლიტური ცვლის მხრივ: ხანგრძლივი გამოყენებისას შესაძლებელია ჰიპონატრიემია, ჰიპო- ან ჰიპერკალიემია; იშვიათად – ჰიპერურიკემია, ჰიპერგლიკემია, გლუკოზურია.


ცენტრალური ნერვული სისტემის (ცნს) მხრივ: თავბრუსხვევა, ძილიანობა, თავის ტკივილი, ატაქსია, ცნობიერების დაბინდვა, ხმაური ყურებში, პარესთეზიები, სმენის დაქვეითება, არამკვეთრი მხედველობა.

კუჭ-ნაწლავის სისტემის მხრივ: მუცლის ტკივილი, გულისრევა, ღებინება, დიარეა, შეკრულობა, პანკრეატიტი, ქოლესტაზური სიყვითლე, ანორექსია, პირის ღრუსა და კუჭის ლორწოვანი გარსის გაღიზიანება.


შარდ-სასქესო სისტემის მხრივ: ერექციის დარღვევა, გინეკომასტია (მამაკაცებში); ტკივილი სარძევე ჯირკვლებში, დისმენორეა, ამენორეა, ჰირსუტიზმი, ხმის გაუხეშება (ქალებში).

ალერგიული რეაქციები: სისტემური ვასკულიტი, ინტერსტიციული ნეფრიტი, მანეკროზებელი ანგიიტი, ექსფოლიაციური დერმატიტი, მულტიფორმული ერითემა, ცხელება, კანზე გამონაყარი, ქავილი, ჭინჭრის ციება.


სისხლმბადი ორგანოების მხრივ: იშვიათად – აპლაზიური ანემია, ჰემოლიზური ანემია, ლეიკოპენია, აგრანულოციტოზი, თრომბოციტოპენია.

გამოყენების
წესი
და
დოზები
პრეპარატი სპიროლაქტი მიიღება შიგნით მთლიანად, დაუღეჭავად, ჭამის დროს, საკმარისი რაოდენობით სითხესთან ერთად.
დოზირების რეჟიმი დგინდება ინდივიდუალურად, დაავადების ნოზოლოგიური ფორმის და წყალ-ელექტროლიტური ცვლის დარღვევის გამოხატულების მიხედვით. მკურნალობის პირველი 3-6 დღის განმავლობაში პრეპარატი ინიშნება ყოველდღიურად 4 ტაბლეტამდე საშუალო დღიური დოზით. შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს – 1 ტაბლეტი სამჯერ დღეში. კლინიკური ეფექტის გამოხატულების მიხედვით ეს დოზა ინიშნება ყოველდღიურად, ან დღეგამოშვებით, ან ორ დღეში ერთხელ. მკურნალობის ხანგრძლივობა დგინდება ინდივიდუალურად. 


ჭარბი
დოზირება

სიმპტომები: დეჰიდრატაცია, მოცირკულირე სისხლის მოცულობის შემცირება, არტერიული ჰიპოტენზია; ელექტროლიტური დისბალანსი, მათ შორის ჰიპოკალიემია; ჰიპოქლორემიული ალკალოზი.
მკურნალობა: სიმპტომური – სითხის სისხლძარღვშიდა მოცულობისა და ელექტროლიტების დეფიციტის აღდგენა. ჰემოდიალიზი არ აჩქარებს ფუროსემიდის გამოყოფას. სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება 

– კალიუმის ან კალიუმდამზოგველ შარდმდენ პრეპარატებთან (ტრიამტერენი, ამილორიდი), ასევე ანგიოტენზინგარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორებთან ერთად გამოყენებისას შესაძლებელია ჰიპერკალიემიის განვითარება; 

– გლუკოკორტიკოიდებთან, ასევე საფაღარათო საშუალებებთან ერთად სპირონოლაქტონის გამოყენებისას, შესაძლებელია ჰიპოკალიემიის განვითარება; 

– სპირონოლაქტონმა შეიძლება შეასუსტოს წყლულის საწინააღმდეგო პრეპარატის კარბენოქსოლონის ეფექტი, აქვეითებს ნორადრენალინის ვაზოპრესულ ეფექტს, ზრდის დიგოქსინის ნახევარგამოყოფის პერიოდს;

– სალიცილატებმა შეიძლება დააქვეითოს სპირონოლაქტონის მოქმედება; 

– ფუროსემიდმა შეიძლება შეასუსტოს ჰიპოგლიკემიური საშუალებების და პრესორული ამინების მოქმედება და გააძლიეროს სალიცილატების, თეოფილინის, ლითიუმის პრეპარატებისა და არამადეპოლარიზებელი მიორელაქსანტების მოქმედება; 

– ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულმა საშუალებებმა (მაგალითად ინდომეტაცინი) შეიძლება შეასუსტოს ფუროსემიდის მოქმედება; 

– ფუროსემიდისა და ამინოგლიკოზიდური ანტიბიოტიკების ერთად გამოყენებისას შესაძლებელია ამინოგლიკოზიდების ნეფრო- და ოტოტოქსიკური გვერდითი ეფექტების გაძლიერება.

განსაკუთრებული
მითითებები
სპიროლაქტი სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში პოდაგრით, შაქრიანი დიაბეტით, ღვიძლის და/ან თირკმლის ფუნქციის დარღვევებით, პაციენტებში სუნთქვითი და მეტაბოლური აციდოზის მომატებული რისკით.
ხანგრძლივი გამოყენებისას აუცილებელია შრატში ელექტროლიტების, ასევე შარდოვანას, კრეატინინის, გლუკოზისა და შარდმჟავას კონტროლი. სპიროლაქტის გამოყენების დროს ალკოჰოლის მიღება აკრძალულია.

გამოყენება
ორსულობისა
და
ლაქტაციის
პერიოდში
ორსულობის დროს პრეპარატის გამოყენება შესაძლებელია მკაცრად ექიმის დანიშნულების მიხედვით, თუ მოსალოდნელი სარგებელი აღემატება პოტენციურ რისკს. სპიროლაქტის დანიშვნის აუცილებლობის შემთხვევაში, ძუძუთი კვება უნდა შეწყდეს.

ავტომობილის
მართვისა
და
მექანიზმებთან
მუშაობის
უნარზე
ზეგავლენა

პრეპარატის მიღების დროს, განსაკუთრებით თერაპიის დასაწყისში, აკრძალულია ავტოტრანსპორტის მართვა და სხვა სამუშაოების შესრულება, რომლებიც მოითხოვს სწრაფ ფიზიკურ და ფსიქიკურ რეაქციებს. მომავალში მათი განხორციელების შესაძლებლობა განისაზღვრება ინდივიდუალურად.

შენახვის
პირობები

ინახება არა უმეტეს 25˚C ტემპერატურაზე. შეინახეთ ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისობა

3 წელი წარმოების თარიღიდან.
ნუ გამოიყენებთ ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ. 

გამოშვების
ფორმა:
50მგ/20მგ აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტი №10 (1X10)
აფთიაქიდან
გაცემა
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა #3 რეცეპტით.
მწარმოებელი:
World Medicine ilac san ve tic as, თურქეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): სპირონოლაქტონი/spironolactone

კლინიკურ–ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: გულსისხლძარღვთა სისტემა, დიურეზული საშუალებები, კალიუმ-დამზოგავი დიურეზული საშუალებები, ალდოსტერონის ანტაგონისტები

ათქ კოდი: C03DA01

შემადგენლობა
ყოველი შემოგარსული ტაბლეტი (25 მგ) შეიცავს:
სპირონოლაქტონს ———- 25 მგ
ყოველი შემოგარსული ტაბლეტი (50 მგ)  შეიცავს:
სპირონოლაქტონს ———- 50 მგ
ყოველი შემოგარსული ტაბლეტი (100 მგ)  შეიცავს:
სპირონოლაქტონს ———- 100 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკური თვისებები
კალიუმ- და მაგნიუმ-დამზოგავი დიურეტიკია. წარმოადგენს ალდოსტერონის ანტაგონისტს ნეფრონის დისტალურ ნაწილებზე ზემოქმედების მხრივ, აძლიერებს Na+, Cl- და წყლის გამოყოფას და ამცირებს K+ და შარდოვანას გამოყოფას, ამცირებს შარდის ტიტრირებულ მჟავიანობას. დიურეზის გაძლიერება იწვევს ჰიპოტენზიურ ეფექტს, რომელიც არ არის მუდმივი. ჰიპოტენზიური ეფექტი არ არის დამოკიდებული სისხლის პლაზმაში რენინის დონეზე და არ ვლინდება ნორმოტენზიის  პირობებში.სპირონოლაქტონი საფეხურეობრივი და გახანგრძლივებული მოქმედებით ხასიათდება.
დიურეზული მოქმედება ვლინდება მკურნალობის მე-2 -5 დღიდან.

სპირონოლაქტონი ზემოქმედებს თირკმლებსა და თირკმელზედა ჯირკვალზე (როგორც ალდოსტერონის ანტაგონისტი თირკმლის არხებში და ალდოსტერონის სინთეზის ინჰიბიტორი – მაღალი კონცენტრაციების შემთხვევაში).
სპირონოლაქტონი ხელს უწყობს დიურეზს შეშუპების ან ასციტის შემთხვევაში, ზრდის რა ნატრიუმის ექსკრეციას შარდში. კალიუმის დანაკარგი, რასაც თიაზიდური დიურეზული საშუალებები იწვევენ, მცირდება.

ფარმაკოკინეტიკა
აბსორბცია
პერორალური მიღების შემდეგ სპირონოლაქტონის დაახლოებით 70% აბსორბირდება. სპირონოლაქტონის ბიოშეღწევადობა იზრდება საკვებთან ერთად მიღებისას. თუმცა, ამ ეფექტის კლინიკური მნიშვნელობა სრულად გარკვეული არ არის. საკვებთან ერთდროული მიღებისას, ჯანმრთელი მოხალისეების მიერ დღეში 100 მგ სპირონოლაქტონის 15 დღის მანძილზე მიღების შემდეგ, სპირონოლაქტონის პიკური პლაზმა-კონცენტრაციის მიღწევის დრო (tmax), პიკური პლაზმა-კონცენტრაცია (Cmax) და ელიმინაციის ნახევარპერიოდი (t1/2) შეადგენს 2.6 სთ, 80 ნგ/მლ და დაახლოებით 1.4 სთ, შესაბამისად. 7-ალფა- (თიომეთილის) სპირონოლაქტონის და კანრენონის მეტაბოლიტებისთვის, tmax შეადგენდა 3.2 სთ და 4.3 სთ, Cmax – 391 ნგ/მლ და 181 ნგ/მლ, ხოლო t1/2 – 13.8 სთ და 16.5 სთ, შესაბამისად.
გავრცელება
როგორც სპირონოლაქტონის, ისე კანრენონის შეკავშირება პლაზმა-პროტეინებთან შეადგენს 90%.
მეტაბოლიზმი
ღვიძლში სპირონოლაქტონი ექსტენსიურ მეტაბოლიზმს განიცდის და იშლება აქტიურ მეტაბოლიტებად, მათ შორის, თიომეთილ-სპირონოლაქტონად და კანრენონად.
ელიმინაცია
ნახევრადგამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 1.5 საათს, 7-თიომეთილ-სპირონოლაქტონის – დაახლოებით 9 – 12 საათს, ხოლო კანრენონის – 10 – 35 საათს. მეტაბოლიტების ელიმინაცია ხდება ძირითადად შარდში და, ასევე, განავალში – ბილიარული ექსკრეციის შედეგად. სპირონოლაქტონის ერთჯერადი დოზის რენალური მოქმედება პიკს 7 საათის შემდეგ აღწევს და აქტიურობა გრძელდება მინიმუმ 24 საათის განმავლობაში.
პედიატრიული პოპულაცია
პედიატრიულ პოპულაციაში გამოყენების შესახებ ფარმაკოკინეტიკური მონაცემები არ არსებობს. დოზების რეკომენდაციები პედიატრიაში ეფუძნება კლინიკურ გამოცდილებას და ინდივიდუალურ კვლევებს, რომლებიც დოკუმენტირებულია სამეცნიერო ლიტერატურაში.

თერაპიული ჩვენებები

• გულის ქრონიკული უკმარისობით (NYHA III-IV) გამოწვეული შეშუპება
• ღვიძლის ციროზი (განსაკუთრებით ჰიპოკალიემიის და ჰიპერალდოსტერონიზმის არსებობის დროს),
• ნეფროტული სინდრომი
• რეზისტენტული არტერიული ჰიპერტენზია (ადიუვანტური თერაპიის სახით), მათ შორის თირკმელზედა ჯირკვლის ალდოსტერონმაპროდუცირებელი ადენომის ფონზე განვითარებული ჰიპერტენზია
• ნეფროზული სინდრომი
• პირველადი ჰიპერალდოსტერონიზმის (კონის სინდრომი) დიაგნოსტიკა და მკურნალობა
• ჰიპოკალიემია და მისი პროფილაქტიკა სალურეტიკებით მკურნალობის დროს.
• საკვერცხეების პოლიკისტოზის სინდრომი, პრედმენსტრუალური სინდრომი

ბავშვების მკურნალობა უნდა ჩატარდეს მხოლოდ პედიატრის ზედამხედველობით. არსებული პედიატრიული მონაცემები შეზღუდულია.

დოზირება და მიღების წესი
დოზირება მოზრდილები
დოზები დადგენილი უნდა იქნას ინდივიდუალურად,  დიურეზის  გათვალისწინებით. დოზა შეიძლება მიღებული იქნას ერთი ან დაყოფილი დოზის სახით.

გულის  უკმარისობასთან დაკავშირებული შეშუპება
რეკომენდებულია 100 მგ სპირონოლაქტონის საწყისი დღიური დოზა ერთჯერადად ან დაყოფილი დოზების სახით. დღიური დოზები მერყეობს 25 მგ – 200 მგ-ს დიაპაზონის ფარგლებში. შესანარჩუნებელი დოზა შეირჩევა ინდივიდუალურად.

გულის მძიმე უკმარისობა (NYHA კლასი III-IV)
მკურნალობა, სტანდარტულ თერაპიასთან ერთად, უნდა დაიწყოს 25 მგ დოზით, დღეში ერთხელ, თუ შრატში კალიუმის შემცველობა ≤ 5.0 მილიექ/ლ, ხოლო კრეატინინის – ≤ 2.5 მგ/დლ (221 µმოლ/ლ). საჭიროების შემთხვევაში, შესაძლებელია ამ დოზის დღეში 50 მგ-მდე გაზრდა. პაციენტებში, რომლებიც ვერ იტანენ დღეში 25 მგ დოზას, შესაძლებელია მისი შემცირება 25 მგ-მდე ყოველ მეორე დღეს. იხ. თავი: << სპეციალური გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები გამოყენების დროს >> აუცილებელია შრატში კალიუმის და კრეატინინის მონიტორინგი.

რეზისტენტული ჰიპერტენზია
სპირონოლაქტონის საწყისი დოზა უნდა იყოს 25 მგ/დღე დღეში ერთხელ; საჭიროა მინიმალური ეფექტური დოზის განსაზღვრა საფეხურეობრივი ტიტრაციით დღეში 100 მგ-მდე ან >100 მგ-მდე.

ნეფროზული სინდრომი
ჩვეულებრივი დოზა შეადგენს 100-200 მგ/დღე. სპირონოლაქტონს არ გამოუვლენია ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება და არ დადასტურებულა მისი ზემოქმედება ძირითად პათოლოგიურ პროცესზე. მისი გამოყენება მიზანშეწონილია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ გლუკოკორტიკოსტეროიდები არასაკმარისად ეფექტურია.

ღვიძლის ციროზი ასციტით და შეშუპებით
საწყისი დოზა შეადგენს 100 – 200 მგ/დღე. თუ პირველი ორი კვირის განმავლობაში 200 მგ სპირონოლაქტონზე პასუხი არასაკმარისია, ემატება ფუროსემიდი და, საჭიროებისამებრ, სპირონოლაქტონის დოზა თანდათანობით იზრდება დღეში 400 მგ-მდე. შესანარჩუნებელი დოზა ინდივიდუალურად ირჩევა.

პირველადი ალდოსტერონიზმის დიაგნოსტიკა და მკურნალობა
თუ ეჭვი პირველად ალდოსტერონიზმზე არსებობს, სპირონოლაქტონი ინიშნება დღეში 100 – 150 მგ, ან 400 მგ-მდე დოზით. ძლიერი დიურეზული და ანტიჰიპერტენზიული ეფექტის სწრაფი განვითარება მიუთითებს ალდოსტერონის მომატებულ პროდუქციაზე. ამ შემთხვევაში, ქირურგიულ ოპერაციამდე, 3 – 5 კვირის განმავლობაში ინიშნება დღეში 100 – 150 მგ. თუ ქირურგიულ ოპერაცია საჭირო არ არის, ეს დოაზა ხშირად საკმარისია ნორმალური სისხლის წნევისა და კალიუმის კონცენტრაციის შესანარჩუნებლად. გამონაკლის შემთხვევებში აუცილებელია უფრო მაღალი დოზები, მაგრამ, საჭიროა მინიმალური ეფექტური დოზის განსაზღვრა.

პედიატრიული პოპულაცია
საწყისი დღიური დოზა შეადგენს 1 – 3 მგ სპირონოლაქტონს  1 კგ წონაზე. მიიღება დაყოფილი დოზებით. დოზების განსაზღვრა ხდება მიღწეული ეფექტის გათვალისწინებით. შესაძლებელია ტაბლეტის დაფხვნა ან დატეხვა და წყალში გახსნა, თუ მთლიანი ტაბლეტის მიღება შეუძლებელია.
ბავშვებში მკურნალობა მხოლოდ პედიატრიული სპეციალისტის ზედამხედველობით უნდა ჩატარდეს.

ხანდაზმული პაციენტები
მკურნალობის დაწყება რეკომენდებულია მინიმალური  დოზით, დოზის შემდგომი ტიტრაციით ოპტიმალური ეფექტის მიღწევამდე. წამალი ფრთხილად უნდა იქნას მიღებული, განსაკუთრებით, თირკმლის დისფუნქციის შემთხვევაში.

მიღების წესი
ტაბლეტები მიღებული უნდა იქნას საკვებთან ერთად. >100 მგ დოზები მიღებული უნდა იქნას რამდენიმე დაყოფილი დოზის სახით.

უკუჩვენებები
• მომატებული მგრძობელობა მომქმედი ნივთიერების (ნივთიერებების) ან რომელიმე დამხმარე ნივთიერების მიმართ.
• თირკმლის მძიმე უკმარისობა (eGFR <30 მლ/წთ/1.73 მ2), თირკმლის მწვავე ან პროგრესირებადი დაავადება (ანურიის თანხლებით, თუ მის გარეშე)
• ჰიპონატრიემია
• ჰიპერკალიემია (შრატში კალიუმის დონე > 5.0 მმოლ/ლ) მკურნალობის დაწყებისას
• ადისონის დაავადება
• დიაბეტური ნეფროპათია
• ორსულობა და ლაქტაცია
• მეტაბოლური აციდოზი
• სპირონოლაქტონის გამოყენება შემდეგ პრეპარატენთან ერთად: კალიუმდამზოგავი დიურეზული საშუალებები (მათ შორის ეპლერენონი) ან კალიუმის დანამატები, ან ორმაგი-RAAS ბლოკადა- ანგიოტენზინგარდამქმნელი ფერმენტის (ACE) ინჰიბიტორის და ანგიოტენზინის რეცეპტორის ბლოკატორის (ARB) კომბინაცია
• პედიატრიული პაციენტები თირკმლის ფუნქციის საშუალო-მძიმე ხარისხის დარღვევით.

სპეციალური გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები გამოყენების დროს
სითხისა და ელექტროლიტების ბალანსი
სპირონოლაქტონით ხანგრძლივი მკურნალობის დროს აუცილებელია სითხისა და ელექტროლიტების სტატუსის რეგულარული მონიტორინგი, განსაკუთრებით, ხანდაზმულ პაციენტებში. სპირონოლაქტონის მიღება არ არის რეკომენდებული, თუ პლაზმაში კალიუმის დონე მომატებულია, ხოლო თირკმლის მძიმე უკმარისობა – მისი უკუჩვენებაა. სპირონოლაქტონით მკურნალობის დროს შეიძლება მძიმე ჰიპერკალიემია განვითარდეს, რაც პოტენციურად გულის გაჩერებას (ზოგჯერ – სასიკვდილოს) იწვევს თირკმლის მძიმე დისფუნქციის მქონე პაციენტებში, რომლებიც პარალელურად კალიუმის დანამატებს იღებენ.

ჰიპერკალიემიას შეიძლება თან სდევდეს პარესთეზია, სისუსტე, კუნთების მსუბუქი სოსუსტე ან სპაზმი და, კლინიკურად, მისი განსხვავება ჰიპოკალიემიისგან რთულია. ეკგ ცვლილებები შეიძლება კალიუმის ბალანსის დარღვევის პირველ ნიშანს წარმოადგენდეს, თუმცა, ჰიპერკალიემიას ყოველთვის არ სდევს თან ანომალიური ეკგ.

კომბინაცია ძლიერ კალიუმდამზოგავ დიურეზულ საშუალებებთან, როგორიცაა ტრიამტერენი და ამილორიდი, უკუნაჩვენებია ჰიპერკალიემიის პრევენციის მიზნით და აუცილებელია, თავიდან იქნას აცილებული ჭარბი კალიუმის მიღება.

თირკმლის ფუნქციის დარღვევა
თირკმლის ფუნქციის დარღვევის, მათ შორის დიაბეტური მიკროალბუმინურიის შემთხვევაში, აუცილებელია კალიუმის დონის რეგულარული მონიტორინგი. ჰიპერკალიემიის რისკი იზრდება თირკმლის ფუნქციის დაქვეითებასთან ერთად. ამიტომ, ამ პაციენტებში მუდმივი მონიტორინგია აუცილებელი.

ღვიძლის მძიმე უკმარისობა
ღვიძის ფუნქციის დარღვევის დროს არსებობს ღვიძლის კომის განვითარების რისკი.

კანცეროგენეზი
ცხოველებზე ჩატარებული კვლევებიდან ჩანს, რომ სპირონოლაქტონი, მაღალი დოზებით და ხანგრძლივი გამოყენების დროს, სიმსივნეების ინდუქციას იწვევს. ამ მონაცემების კლინიკური მნიშვნელობა გაურკვეველია. თუმცა, ახალგაზრდა პაციენტებში სპირონოლაქტონის ხანგრძლივი პერიოდით დანიშვნამდე აუცილებელია თერაპიის სარგებლისა და შესაძლო გრძელვადიანი უვნებლობის შეფასება.

ლაქტოზა
წამალი შეიცავს ლაქტოზას. პაციენტებმა, რომლებსაც აღენიშნებათ გალაქტოზას აუტანლობის, ლაქტაზას დეფიციტის ან გლუკოზა-გალაქტოზას მალაბსორბციის იშვიათი მემკვიდრეობითი პრობლემები, არ უნდა მიიღონ სპირონოლაქტონი.

პედიატრიული პოპულაცია
კალიუმდამზოგავი დიურეზული საშუალებები ფრთხილად უნდა იქნას გამოყენებული ჰიპერტენზიის მქონე პედიატრიულ პაციენტებში, რომლებსაც თირკმლის მსუბუქი ხარისხის უკმარისობა აღენიშნებათ, ჰიპერკალიემიის რისკის გამო. (სპირონოლაქტონის უკუჩვენებაა პედიატრიული პაციენტები თირკმლის საშუალო-მძიმე ხარისხის დარღვევით.

ურთიერთქმედება სხვა სამედიცინო პროდუქტებთან და ურთიერთქმედების სხვა ფორმები
ურთიერთქმედება, რომელიც ზემოქმედებას ახდენს სპირონოლაქტონზე
ჰიპერკალიემიის გამომწვევი კომბინაციები
სპირონოლაქტონის გამოყენება შემდეგ პრეპარატენთან ერთად: კალიუმდამზოგავი დიურეზული საშუალებები (მათ შორის ეპლერენონი) ან კალიუმის დანამატები, ან ორმაგი-RAAS ბლოკადა- ანგიოტენზინგარდამქმნელი ფერმენტის (ACE) ინჰიბიტორის და ანგიოტენზინის რეცეპტორის ბლოკატორის (ARB) კომბინაცია – უკუნაჩვენებია ჰიპერკალიემიის რისკის გამო.

ACE ინჰიბიტორების გამოყენებამ სპირონოლაქტონთან კომბინაციაში შეიძლება გამოიწვიოს ჰიპერკალიემია, განსაკუთრებით იმ პაციენტებში, რომლებსაც თირკმლის ფუნქციის დარღვევა აღენიშნებათ. ერთდროული გამოყენებისას აუცილებელია დოზების კონტროლი და ელექტროლიტების ბალანსის მკაცრი მონიტორინგი.

სპირონოლაქტონისა და ციკლოსპორინის ერთდრულად მიღება არ არის რეკომენდებული, რადგან ორივე ზრდის შრატში კალიუმის დონეს და სიცოცხლისათვის საშიში ურთიერთქმედებების რისკს.

ჰეპარინი, დაბალი მოლეკულური წონის ჰეპარინი:
სპირონოლაქტონის და ჰეპარინის, ან დაბალი მოლეკულური წონის ჰეპარინის ერთდროულმა მიღებამ შეიძლება მძიმე ჰიპერკალიემია გამოიწვიოს. სპირონოლაქტონის და ჰეპარინის ერთდროულმა გამოყენებისას მომატებული დიურეზი აღინიშნა.

არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო წამლები
აცეტილსალიცილის მჟავამ და ინდომეტაცინმა შეიძლება შეასუსტოს სპირონოლაქტონის დიურეზული მოქმედება პროსტაგლანდინების ინტრარენალური სინთეზის ინჰიბიციის გამო. ჰიპერკალიემია ასოცირებული იქნა ინდომეტაცინისა და კალიუმდამზოგავი დიურეზული საშუალებების კომბინაციის გამოყენებასთან.

სხვა სამკურნალო პროდუქტებზე ზემოქმედებები
ანტიკოაგულანტები
სპირონოლაქტონი ამცირებს ანტიკოაგულანტების ეფექტს.

ნორადრენალინი
სპირონოლაქტონი ამცირებს ნორადრენალინის ვაზოკონსტრიქციულ ეფექტებს.

ანტიჰიპერტენზიული საშუალებები
სპირონოლაქტონმა შეიძლება გააძლიეროს ანტიჰიპერტენზიული საშუალებების ეფექტი. ასეთი წამლების, კერძოდ, განგლიობლოკატორების დოზები, ხშირ შემთხვევაში, შეიძლება განახევრდეს, თუ თერაპიას სპირონოლაქტონი ემატება.

ლითიუმი
დიურეზული საშუალებები ამცირებენ ლითიუმის რენალურ კლირენსს და ზრდიან ლითიუმის ტოქსიკურობის რისკს.

დიგოქსინი
სპირონოლაქტონი ახანგრძლივებს დიგოქსინის ნახევარგამოყოფის პერიოდს, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს შრატში დიგოქსინის დონის და, შესაბამისად, ტოქსიკურობის ზრდა.

ალკოჰოლი, ბარბიტურატები ან ნარკოტიკები
შეიძლება გაძლიერდეს ირთოსტატიკური ჰიპოტენზია.

ქოლესტირამინი
სპირონოლაქტონის და ქოლესტირამინის ერთდროულად მიღებისას აღინიშნა  ჰიპერქლორემიული მეტაბოლური აციდოზი, რომელიც ხშირად ჰიპერკალიემიასთან იყო ასოცირებული.

კორტიკოსტეროიდები, ადრენოკორტიკოტროპული ჰორმონი (ACTH)
შეიძლება განვითარდეს ელექტროლიტების გაძლიერებული დაკარგვა, კერძოდ – ჰიპოკალემია.

ურთიერთქმედების სხვა ფორმები
ამონიუმის ქლორიდი
სპირონოლაქტონის და ამონიუმის ქლორიდის (მაგალითად, ძირტკბილაში) ერთდროულად მიღებისას აღინიშნა  ჰიპერქლორემიული მეტაბოლური აციდოზი, რომელიც ხშირად ჰიპერკალიემიასთან იყო ასოცირებული.

პლაზმა-კორტიზონის კონცენტრაციები
სპირონოლაქტონი ზემოქმედებს მატინგლის ფლუორომეტრიულ მეთოდზე, რომლის მეშვეობით ადგენენ პლაზმაში კორტიზონის კონცენტრაციებს.

ფერტილობა, ორსულობა და ლაქატაცია
ორსულობა
ადამიანებში ორსულობის დროს სპირონოლაქტონის გამოყენების შესახებ მონაცემები შეზღუდულია.

ცხოველებზე ჩატარებული ექსპერიმენტული კვლევების თანახმად სპირონოლაქტონი ხასიათდება რეპროდუქციული ტოქსიკურობით, რაც დაკავშირებულია მის ანტიანდროგენულ მოქმედებასთან. სპირონოლაქტონი არ უნდა იქნას გამოყენებული ორსულობის დროს.

დიურეზულმა საშუალებებმა შეიძლება პლაცენტის პერფუზია და, შესაბამისად, საშვილოსნოსშიდა განვითარების შეფერხება გამოიწვიონ. ამიტომ, ორსულობის დროს არ არის რეკომენდებული მისი დანიშვნა ჰიპერტენზიის სტანდარტული თერაპიის სახით.
ლაქტაცია
კანრენონი, სპირონოლაქტონის მთავარი და აქტიური მეტაბოლიტი, მცირე რაოდენობით გამოიყოფა ქალის რძეში. სპირონოლაქტონი არ უნდა იქნას გამოყენებული ლაქტაციის დროს. მიღებული უნდა იქნას გადაწყვეტილება ძუძუთი კვების ან სპირონოლაქტონის თერაპიის შეწყვეტის შესახებ ბავშვისათვის ძუძუთი კვების, ხოლო ქალისთვის სპირონოლაქტონით მკურნალობის სარგებლის გათვალისწინებით.

ფერტილობა
სპირონოლაქტონმა შეიძლება გამოიწვიოს იმპოტენცია და მენსტრუალური ციკლის დარღვევები.

ზემოქმედება ავტოტრანსპორტის მართვისა და მანქანა–დანადგარებთან მუშაობის უნარზე
მონაცემები ავტოტრანსპორტის მართვის უნარზე ზემოქმედების შესახებ არ არსებობს. შეიძლება განვითარდეს ისეთი არასასურველი ეფექტები, როგორიცაა თავბრუსხვევა, გონების არევა და თავის ტკივილი. ავტოტრანსპორტის ან მანქანა-დანადგარების მართვისას ამ არასასურველი ეფექტების შესაძლო განვითარება უნდა იქნას გათვალისწინებული.

გვერდითი მოვლენები
არასასურველი ეფექტები დამოკიდებულია დოზებსა და მკურნალობის ხანგრძლივობაზე.

ყველაზე ხშირ გვერდით მოვლენებს წარმოადგენს: ჰიპერკალემია (9%), რეპროდუქციული სისტემის და სარძევე ჯირკვლების დარღვევები, მათ შორის, გინეკომასტია აღინიშნა პაციენტების 13%-ში (<100 მგ დოზის მიღებისას). გინეკომასტია დაკავშირებულია დოზებზე და თერაპიის ხანგრძლივობაზე და, ჩვეულებრივ, შექცევადია მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ. სხვა ხშირ არასასურველ ეფექტებს შორისაა თავის ტკივილი, საჭმლის მომნელებელი სისტემის დარღვევები, დიარეა, დაღლილობა და ძილიანობა.

ქვემოთ ჩამოთვლილი არასასურველი ეფექტები კლასიფიცირებულია შემდეგი სიხშირეების მიხედვით: ძალიან ხშირი (1/10), ხშირი (1/100, < 1/10), არახშირი (1/1,000, <1/100), იშვიათი (1/10,000, <1/1,000), ძალიან იშვიათი (< 1/10,000), უცნობი (არსებული მონაცემების საფუძვლად დადგენა შეუძლებელია)

კეთილთვისებიანი, ავთვისებიანი და დაუდგენელი ნეოპლაზმები (მათ შორის ცისტები და პოლიპები)
ძალიან იშვიათი: ძუძუს კიბო

სისხლის და ლიმფური სისტემის დარღვევები
იშვიათი: თრომბოციტოპენია, ეოზინოფილია, ლეიკოპენია (მათ შორის, აგრანულოციტოზი)

იმუნური სისტემის დარღვევები
იშვიათი: ეგზემა (I ტიპის ალერგიული რეაქცია), მომატებული მგრძნობელობა

ენდოკრინული დარღვევები
უცნობი: მსუბუქი ანდროგენური ეფექტები, მათ შორის ჰირსუტიზმი.

მეტაბოლური დარღვევები
ძალიან ხშირი: ჰიპერკალიემია იმ პაციენტებში, რომლებსაც თირკმლის მძიმე დისფუნქცია აღენიშნებათ და სპირონოლაქტონთან ერთად კალიუმის დანამატებს იღებენ.
ხშირი: ჰიპონატრიემია (განსაკუთრებით, თიაზიდურ დიურეზულ საშუალებებთან ერთად კომბინირებული ინტენსიური თერაპიიის დროს), ჰიპერკალიემია (1) პაციენტში, რომელსაც თირკმლის მძიმე დისფუნქცია აღენიშნებოდა, (2) პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობდნენ ACE ინჰიბიტორებით ან კალიუმის ქლორიდით, (3) ხნიერ პაციენტებში და (4) დიაბეტურ პაციენტებში.
არახშირი: სისხლის მჟავიანობა (აციდოზი) იმ პაციენტებში, რომლებსაც ღვიძლის პრობლემები აღენიშნებათ.
იშვიათი: არასაკმარისი სითხე ქსოვილებში (დეჰიდრატაცია), პორფირია, აზოტის დროებითი მომატება სისხლსა და შარდში, ჰიპერურიკემია (შეიძლება გამოიწვიოს პოდაგრა წინასწარ განწყობილ პაციენტებში)
უცნობი: შექცევადი ჰიპერქლორემიული მეტაბოლური აციდოზი – ჩვეულებრივ, თან სდევს ჰიპერკალიემია, აღინიშნა ზოგ პაციენტში, რომელსაც ღვიძლის დეკომპენსირებული ციროზი აღენიშნებოდა, თირკმლის ნორმალური ფუნქციის შემთხვევაშიც კი.

ფსიქიატრიული დარღვევები
არახშირი: გონების არევა

ნერვული სისტემის დარღვევები
ძალიან ხშირი: თავის ტკივილი
ხშირი: სისუსტე, ლეთარგია ციროზის შემთხვევაში, პარესთეზია
იშვიათი: პარალიჩი, კიდურების პარაპლეგია ჰიპერკალიემიის გამო
უცნობი: თავბრუსხვევა, ატაქსია

სისხლძარღვთა სისტემის დარღვევები
ძალიან იშვიათი: სისხლძარღვთა კედლების ანთება (ვასკულიტი)
უცნობი: მსუბუქი ჰიპოტენზია

გასტროინტესტინალური დარღვევები
ძალიან ხშირი: საჭმლის მოუნელებლობა, დიარეა
ხშირი: გულისრევა და ღებინება
ძალიან იშვიათი: კუჭის ანთებითი დაავადება, კუჭის წყლული, ნაწლავური სისხლდენა, სპაზმები

ჰეპატობილიარული დარღვევები
ძალიან იშვიათი: ჰეპატიტი

კანის და კანქვეშა ქსოვილების დარღვევები
არახშირი: კანზე გამონაყარი, ურტიკარია, ერითემა, ქლოაზმა, ქავილი, ეგზანთემა
ძალიან იშვიათი: ალოპეცია, ეგზემა, წრიული ერითემა (erythema annulare centrifugum) (EAC), ჰიპერტრიქოზი
უცნობი: სტივენს-ჯონსონის სინდრომი (SJS), ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი (TEN), წამლის გამონაყარი ეოზინოფილიით და სისტემური სიმპტომებით (DRESS)
ძვალკუნთოვანი და შემაერთებელი ქსოვილის დარღვევები
არახშირი: კუნთების სპაზმები, ქვედა კიდურების სპაზმები
ძალიან იშვიათი: სისტემური წითელი მგლურა (SLE), ოსტეომალაცია

რენალური და ურინარული დარღვევები
არახშირი: შრატში კრეატინინის დონის მომატება
ძალიან იშვიათი: თირკმლის მწვავე უკმარისობა

რეპროდუქციული სისტემის და სარძევე ჯირკვლების დარღვევები
ძალიან ხშირი: მამაკაცებში: ლიბიდოს დაქვეითება, ერექტილური დისფუნქცია, იმპოტენცია, სარძევე ჯირკვლების გადიდება (გინეკომასტია);
ქალებში: სარძევე ჯირკვლების დარღვევები, სარძევე ჯირკვლების მტკივნეულობა, მენსტრუალური დარღვევები, ხმის დაბოხება (ბევრ შემთხვევაში – შეუქცევადი)
ხშირი: ქალები: ცვლილებები ვაგინალურ სეკრეციაში, ლიბიდოს დაქვეითება, ამენორეა, პოსტ-მენოპაუზური სისხლდენა

ზოგადი დარღვევები და მიღების ადგილის პათოლოგიები
ძალიან ხშირი: დაღლილობა, ძილიანობა
ხშირი: ზოგადი სისუსტე

შეტყობინებები საეჭვო უკურეაქციების შესახებ
შეტყობინებას საეჭვო უკურეაქციების შესახებ სამედიცინო პროდუქტის ავტორიზაციის შემდეგ დიდი მნიშვნელობა ენიჭება; მისი მეშვეობით შესაძლებელია სამკურნალო პროდუქტის სარგებელი/რისკის ბალანსის მუდმივი მონიტორინგი.

დოზის გადაჭარბება
დოზის გადაჭარბება შეიძლება გამოვლინდეს გულისრევის და ღებინების და (უფრო იშვიათად) ძილიანობის, გონების არევის, კანზე გამონაყარის ან დიარეის სახით.
გარდა ამისა, ძალიან მაღალ დოზებზე (450 მგ/დღე) შეიძლება უშვილობა განვითარდეს.

შეიძლება განვითარდეს ჰიპონატრიემია ან ჰიპერკალიემია, მაგრამ, ეს ეფექტები არ უნდა იყოს დაკავშირებული დოზის მწვავე გადაჭარბებასთან. ჰიპერკალიემიის სიმპტომები შეიძლება გამოვლინდეს პარესთეზიის, სისუსტის, ატონიური პარეზის ან კუნთების სპაზმის სახით და, შესაძლოა, რთულად იქნას კლინიკურად დიფერენცირებული ჰიპოკალიემიისგან. ელექტროკარდიოგრაფიული ცვლილებები კალიუმის ბალანსის დარღვევის ადრეულ სპეციფიურ ნიშნებს წარმოადგენენ. სპეციფიური ანტიდოტი არ არსებობს. გაუმჯობესება მოსალოდნელია წამლის მიღების შეწყვეტის შემდეგ.

ელექტროლიტების ბალანსის დარღვევის და დეჰიდრატაციის განვითარების შემთხვევაში მკურნალობა სიმპტომატიური და დამხმარეა და შეიძლება მოიცავდეს სითხისა და ელექროლიტების შევსებას. ჰიპერკალიემიის შემთხვევაში, შემცირებული უნდა იქნას კალიუმის მიღება, უნდა დაინიშნოს კალიუმის გამომყვანი დიურეზული საშუალებები, ივ გლუკოზა ინსულინსა ან პერორალურ იონ-ცვლად ფისებთან ერთად.

ვარგისიანობის ვადა 3 წელი

შენახვის პირობები
შეინახეთ ორიგინალ შეფუთვაში არა უმეტეს 30°C ტემპერატურაზე, მშრალ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას

გადაყრის და სხვ. სპეციალური ზომები
ყოველგვარი გამოუყენებელი სამედიცინო პროდუქტი ან ნარჩენი მასალა გადაყრილი უნდა იქნას ადგილობრივი მოთხოვნების შესაბამისად.

გამოშვების ფორმა: 25მგ აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტი №100

გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)

მწარმოებელი: Celogen Generics Pvt., ინდოეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

მოქმედი ნივთიერება: მიკროწყალმცენარე სპირულინა

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: საშუალება იმუნიტეტისა და ბუნებრივი მიკროფლორის ნორმალიზაციისთვის

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 და 40 ც.
შემადგენლობა:
მიკროწყალმცენარე სპირულინა …… 0.250 გრ.
მიკროწყალმცენარე “სპირულინა პლატენსის” წარმოადგენს ვიტამინების კომპლექსს: A, E, C, B1, B3, B5, B6, B12, მიკროელემენტებს: K, Na, Ca, Mg, Zn, Cu, Fe, ცილებს, ცხიმოვან მჟავებს, ნახშირწყლებს.
ასკორბინის მჟავა ………………..  0.020 გრ.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
აუმჯობესებს ღვიძლის ბარიერულ ფუნქციას, ხელს უწყობს ორგანიზმის დეტოქსიკაციური ფუნქციების ნორმალიზაციას, არეგულირებს ნივთიერებათა ცვლას, ხელს უშლის ჭარბი წონის დაგროვებას, აქვეითებს ქოლესტერინის დონეს სისხლში, აძლიერებს ორგანიზმის იმუნიტეტს, აუმჯობესებს სხვადასხვა ორგანოების (თვალების, კუნთების, თმის, კანის, ძვლოვანი სისტემის) ფუნქციებს.

ჩვენება:
• ღვიძლის ბარიერული ფუნქციის, ლიმფური სისტემის და სისხლმბადი ორგანოების ფუნქციების  გაუმჯობესება;
• ორგანიზმის გაწმენდა შლაკებისაგან, ტოქსინებისგან;
• ნივთიერებათა ცვლის რეგულირება, ქოლესტერინის დონის შემცირება სისხლში;
• ორგანიზმის იმუნიტეტის გაძლიერება;
• ვიტამინებისა და მინერალების ნაკლებობის შევსება;

მიღების წესი და დოზირება: დღიური დოზა პროფილაქტიკისათვის – 1-2 ტაბლეტი,  3-4 კვირის განმავლობაში. მკურნალობა – 1-2 ტაბლეტი 3-ჯერ დღეში 2-3 კვირის განმავლობაში.

უკუჩვენება და გვერდითი მოვლენები: არ არის გამოვლენილი. პრეპარატი კარგად კომბინირდება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან.

შენახვის ვადა და პირობები: 3 წელი. ინახება მშრალ, მზისაგან დაცულ ადგილას, ოთახის ტემპერატურაზე.

მწარმოებელი: GEORGIAN PHARMACEUTICALS GROUP

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება:  ცეფოტრაქსიმი

შემადგენლობა: ყოველი ფლაკონი შეიცავს 1 მგ ცეფოტაქსიმს.

მოქმედების მექანიზმი:
ავლენს ანტიმიკრობულ მოქმედებას ბაქტერიის უჯრედული კედლის სინთეზის ინჰიბირების ხარჯზე. აქვს მოქმედების ფართო სპექტრი. მაღალაქტიურია გრამ-დადებითი და გრამ-უარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ. გააჩნია სტაბილურობის მაღალი ხარისხი ბეტა-ლაქტამაზის თანდასწრებით.

ჩვენება:
ნაჩვენებია სასუნთქი გზების და ყელ-ყურ-ცხვირის ორგანოების ინფექციების, შარდ–სასქესო სისტემის, კანის და რბილი ქსოვილების, ძვლების და სახსრების, გინეკოლოგიური ინფექციების, მუცლის ღრუს ორგანოების, ენდოკარდიტების, ბაქტერიული მენინგიტების, ბაქტერიემიის დროს, აგრეთვე პრე და პოსტოპერაციული პროფილაქტიკის დროს.

უკუჩვენებები:
* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტების მიმართ.

განსაკუთრებული სიფრთხილის ზომები:
ორსულობის დროს მისი გამოყენება შეიძლება მხოლოდ აბსოლუტური აუცილებლობის დროს. სიფრთხილის გამოჩენაა საჭირო ლაქტაციის პერიოდში, იმდენად, რამდენადაც პრეპარატი მცირე რაოდენობით გამოიყოფა დედის რძეში.

ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან:
შეუთავსებელია ერთ შპრიცში ამინოგლიკოზიდების ხსნარებთან.

გვერდითი ეფექტები:
შეიძლება აღინიშნოს გულისრევა, ღებინება, და ალერგიული რეაქციები.

მიღების წესები და დოზირება:
მოზრდილებში და 12 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში: გაურთულებელი ინფექციების შემთხვევაში შეჰყავთ ინტრამუსკულარულად 1 გრამი ყოველ 12 საათში. გართულებული ინფექციების დროს 1-2 გ ყოველ 8 საათში ინტრამუსკულურად.
პრე და პოსტოპერაციული პროფილაქტიკა: შეჰყავთ 1 გრამი ინტრამუსკულურად (30 წუთით ადრე ოპერაციამდე ან ოპერაციის შემდეგ).
თირკმელების დარღვეული ფუნქციის მქონე მოზრდილ პაციენტებში, როცა კრეატინინის კლირენსი 10 მლ/წთ-ზე ნაკლებია, გამოიყენება ერთჯერადი დოზის ნახევარი. შეყვანის ინტერვალი რჩება უცვლელი.
0-12 წლის ბავშვები: 50-100 მგ/კგ, გაყოფილი 2 მიღებაზე.
დღენაკლულ ბავშვებში სადღეღამისო დოზა არ უნდა აჭარბებდეს 50 მგ/კგ-ს.

ხსნარის მომზადება:
1.    ინტრამუსკულური შეყვანისთვის პრეპარატი უნდა გაიხსნას 4 მლ ლიდოკაინის  1%-ან ხსნარში. ხსნარი შეყვანილი უნდა იქნას ღრმად კუნთში.
2.    ინტრავენური შეყვანისთვის პრეპარატი უნდა გაიხსნას 4 მლ საინექციო წყალში. შეყავთ ნელა 3-5 წუთის განმავლობაში.
3.    წვეთოვანი შეყვანისთვის პრეპარატს ხსნიან 40-100 მლ საინექციო წყალში ან საინფუზიო ხსნარში.

შენახვის წესები:
ინახება სინათლისაგან დაცულ ადგილას არა უმეტეს 25°C-ის. ინახება ბავშვებისგან მიუწვდომელ ადგილას. არ შეიძლება პრეპარატის გამოყენება შეფუთვაზე მითითებული შენახვის ვადის გასვლის შემდეგ.

შეფუთვა: საინექციო ფხვნილი 1.0 გ ფლაკონში
ამპულა (ქსაილენი), რომელიც შეიცავს 5 მლ ლიდოკაინ HCL-ის 1%-ან ხსნარს.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი

აფთიაქიდან გაცემის წესი: რეცეპტით.

მწარმოებელი: Pharmacare Int. Co./Pharmacare PLC Palestine Ramallah-St. Bitounia 3

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): piperonyl butoxide, esdepallethrine

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: მუნის სამკურნალო საშუალებები

შემადგენლობა
აეროზოლი გარეგანი გამოყენებისთვის:
ფლაკონში 152 გ
10 გ
ესდეპალეტრინი……………. 63 მგ
პიპერონილის ბუტოქსიდი…….. 504 მგ
დამხმარე ნივთიერებები:
ეთანოლი, დიეთილენგლიკოლ მონოეთილის ეთერი, მაკროგლიცერიდი, პროპელენტური აირი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი ესდეპალეტრინი წარმოადგენს ნეიროტოქსიურ შხამს მწერებისთვის. მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია კათიონური ცვლის მოშლით, რომელიც დაკავშირებულია ნერვული უჯრედების მემბრანების შეღწევადობის დარღვევასთან. პიპერონილის ბუტოქსიდი აძლიერებს ესდეპალეტრინის მოქმედებას, ვინაიდან ახდენს მწერების მიერ გამოყოფილი დეტოქსიკაციური ფერმენტების ბლოკირებას. სპეციალურად შემუშავებული შემავსებელი საშუალებას იძლევა პრეპარატი დატანილი იქნას სხეულის მთელ ზედაპირზე და ხელს უწყობს აქტიური ნივთიერებების შეღწევას ეპიდერმისის ზედაპირული ფენის მეშვეობით მუნის შესასვლელი ხვრელების სიღრმეში.

ჩვენებები
– მუნი ყველა ასაკობრივი ჯგუფის პაციენტებში;
– დემოდეკოზი

მიღების წესები და დოზები
მკურნალობა უნდა ჩატარდეს საღამოს 18-19 საათზე, იმისათვის, რომ პრეპარატი ახდენდეს მოქმედებას მთელი ღამის განმავლობაში. დამუშავებისას უნდა იმყოფებოდეთ განიავების საშუალების მქონე საცხოვრებელში, ცეცხლის ნებისმიერი წყაროსაგან შორს.
პრეპარატით უნდა დამუშავდეს სხეულის მთელი ზედაპირი, გარდა სახისა და თმისა. პრეპარატის შესხურება უნდა წარმოებდეს კანის ზედაპირიდან 20-30 სმ-ის დაშორებით. განსაკუთრებით გულმოდგინედ უნდა დამუშავდეს ხელებისა და ფეხების თითებშორისი ნაოჭების, იღლიების არე, შორისი, ყველა ნაკეცი და დასნებოვნებული ადგილი. შემდეგ საჭიროა სუფთა ტანისამოსის ჩაცმა და 12 საათის განმავლობაში აკრძალულია დაბანვა.
12 საათის შემდეგ გულდასმით დაიბანეთ საპნით, თბილი გამდინარე წყლით და გაიმშრალეთ.
პრეპარატის გამოყენებამდე ბავშვებში (მათ შორის ახალშობილებში) აუცილებელია ცხვირის, პირისა და თვალების დაფარვა ხელსაწმენდით. მეძუძური ასაკის ბავშვებში საფენების შეცვლისას აუცილებელია განმეორებით დაუმუშავდეს დუნდულების მთელი არე. აუცილებლობის შემთხვევაში სახის კანი დამუშავდეს პრეპარატში დასველებული ბამბა-დოლბანდის ტამპონით.
დემოდეკოზის შემთხვევაში პრეპარატის შეზელვა ხდება სახის კანის დაავადებულ უბნებზე პრეპარატში დასველებული ბამბა-დოლბანდის ტამპონით. მკურნალობის ხანგრძლივობა დემოდეკოზის დროს შეადგენს 1-2 კვირას.

გვერდითი მოვლენები
სპრეგალი კარგად გადაიტანება. შესაძლებელია მსუბუქი წვის შეგრძნება, რაც სწრაფად გაივლის.

უკუჩვენება
ერთ-ერთი კომპონენტის ინდივიდუალური გადაუტანლობა.

განსაკუთრებული მითითებები
სპრეგალის ერთი ბალონი საკმარისია სამი ადამიანის სამკურნალოდ. Uუნდა ავიცილოთ პრეპარატის მოხვედრა თვალში და ლორწოვან გარსზე. პრეპარატის შემთხვევით თვალში მოხვედრისას აუცილებელია მისი გამორეცხვა თბილი წყლით. ხელახალი დასნეულებისაგან დაცვის მიზნით აუცილებელია ლოგინის თეთრეულის და ტანსაცმლის დამუშავება პრეპარატით A- პარი.

შენახვის პირობები და ვადები
პრეპარატი უნდა ინახებოდეს ოთახის ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა – 2 წელი.
ბალონი იმყოფება წნევის ქვეშ. დაიცავით მზის სხივების მოხვედრისა და 50ºC მეტი ტემპერატურის ზემოქმედებისაგან. არ ჩაჩხვლიტოთ და არ დაწვათ თუნდაც ცარიელი ბალონი.

გამოშვების ფორმა: აეროზოლი გარეგანი გამოყენებისათვის ფლაკონში

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: OMEGA PHARMA,  საფრანგეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

მოქმედი ნივთიერება: პირეტრუმას ექსტრაქტი+პიპერონილის ბუტოქსიდი

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ბოქვენის პედიკულოზის სამკურნალო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
აეროზოლი გარეგანი გამოყენებისათვის:
ბალონში 12 გ
1 ბალონი
პირეტრუმას ექსტრაქტი………………   160 მგ
პიპერონილის ბუტოქსიდი…………..   320 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
პრეპარატი წარმოადგენს ბოქვენის ტილებისა და წილების საწინააღმდეგო საშუალებას. პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი პირეტრინები წარმოადგენენ ნეიროტოქსიურ შხამს მწერებისთვის. მისი მოქმედების მექანიზმი მდგომარეობს მწერების ნერვული უჯრედების მემბრანების კათიონური ცვლის მოშლაში. პიპერონილის ბუტოქსიდი აძლიერებს პირეტრუმის მოქმედებას, ვინაიდან ახდენს მწერების მიერ გამოყოფილი დეტოქსიკაციური ფერმენტების ბლოკირებას.

ჩვენებები:
ბოქვენის პედიკულოზი.

მიღების წესი და დოზირება:
სპრეი-პაქსის ერთჯერადი გამოყენება საკმარისა ბოქვენის ტილებისა და წილების სრული განადგურებისათვის.
გამოყენების წესი:
_ ბალონზე ხანმოკლე ზეწოლით შეასხურეთ პრეპარატი ბოქვენის მთელი თმიანი ზედაპირის სრულ დასველებამდე;
_ დატოვეთ პრეპარატი დასამუშავებელ ზედაპირზე 30 წთ-ის განმავლობაში, შემდეგ დაიბანეთ საპნით და თბილი წყლით.

გვერდითი მოვლენები:
პრეპარატმა ზოგიერთ პაციენტებში შეიძლება გამოიწვიოს მეტ-ნაკლებად გამოხატული გვერდითი მოვლენები, როგორიცაა: კანის გაღიზიანება წვის ან ჩხვლეტის შეგრძნება.

უკუჩვენებები:
ალერგია პრეპარატის ერთ-ერთი კომპონენტის მიმართ.

განსაკუთრებული მითითებები:
პრეპარატი შეიცავს აალებად ნივთიერებებს (ბუტანი, პროპანი), ამიტომ არ შეიძლება მისი გამოყენება ცეცხლთან ანდა გავარვარებულ საგნებთან.
უსაფრთხოების ზომები: არ გადაყლაპოთ. პრეპარატის მოხვედრისას თვალში ან ლორწოვან გარსზე აუცილებელია მისი გამორეცხვა წყლის დიდი რაოდენობით. არ შეიძლება პრეპარატის გამოყენება თუ კანზე ნაკაწრები ინფიცირებულია. ასეთ შემთხვევაში რჩევისათვის მიმართეთ ექიმს. რეკომენდებულია დასნებოვნებული პარტნიორების ერთდროული მკურნალობა, ქვედა საცვლების, ლოგინის თეთრეულის და ტანსაცმლის დამუშავება პრეპარატით A-პარი.

შენახვის პირობები:
პრეპარატი უნდა ინახებოდეს ოთახის ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.
ბალონი იმყოფება წნევის ქვეშ. დაიცავით მზის სხივების მოხვედრისა და 500C მეტი ტემპერატურის ზემოქმედებისაგან. არ ჩაჩხვლიტოთ და არ დაწვათ თუნდაც ცარიელი ბალონი.

მწარმოებელი: OMEGA PHARMA, საფრანგეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): კომბინირებული/comb. drug

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: სედაციური საშუალება
ბუნებრივი კომპონენტებისაგან შემდგარი დამამშვიდებელი საშუალება, რომელიც უზრუველყოფს  ნერვულ სისტემის გაძლიერებას, შრომისუნარიანობის, გუნება განწყობილობის ამაღლებას და მშვიდ ძილს.

შემადგენლობა: 
L- ტრიფტოფანი -100 მგ
მაგნიუმი ოქსიდი  – 150 მგ
სვიის მშრალი ექსტრაქტი –  30 მგ
კაკაოს მშრალი ექსტრაქი – 50მგ
ვალერიანის მშრალი ექსტრაქტი –  60 მგ

L- ტრიფტოფანი ადამიანის ტვინისთვის აუცილებელი ამინომჟავაა, რომელიც წარმოადგენს ნეირომედიატორს გუნება-განწყობილების ასამაღლებლად. არეგულირებს ნერვული სისტემის წონასწორობას, ფიზიკურ სტაბილურობას, ხასიათს და ძილს. L-ტრიპტოფანი ახდენს ბუნებრივ სინთეზს სეროტონინის და მელატონინის, რომელიც უზრუნველყოფს ადამიანის გუნება-განწყობას და მშვიდ ძილს.
მაგნიუმის ოქსიდი- ასტიმულირებს ნერვული უჯრედის მემბრანას, ორგანიზმს ეხმარება Cu, Na, K იონების წონასწორობის შენარჩუნებაში. ადუნებს გლუვ მუსკულატურას, ხსნის ტკივილის შეგრძნებას და სპაზმს, არეგულულირებს არტერიულ წნევას.
სვია უძველესი ხალხური სამკურნალო საშუალებაა. სვიის გირჩების ექსტრაქტი   შეიცავს: ლუპულინს, ქოლინს, ეთერზეთებს, ფლავონოიდებს,  ლეიკოციანიდინს, კუმარინებს, B1, B3, B6, PP ვიტამინებს, მიკრო და მაკროელემენტებს.
სვიას ახასიათებს ნეიროტროპული მოქმედება.  ყველაზე აქტიურად იგი გამოყენება, როგორც  დამამშვიდებელი და საძილე საშუალება.
კაკაოს ექსტრაქტი- აუჯობესებს გუნება -განწყობილებას.მასში შემავალი აქტიური ნივთიერება, თეობრომინი,აფართოებს სისხლძარღვებს, ამარაგებს ორგანიზმს ჟანგბადით და უზრუნველყოფს მდგრადობას სხვადასხვა გამაღიზიანებლების მიმართ.
ვალერიანის ექსტრაქტი- გამოიყენება თავის ტკივილის პრეკლიმაქტერული და კლიმაქტერული პერიოდის დარღვევის დროს.

მიღების წესი და დოზირება:
1 კაფსულა დღეში ერთჯერ. უძილობის დროს 2 კაფსულა ძილის წინ ნახევარი საათით ადრე

გვერდითი მოქმედება
პრეპარატი კარგად გადაიტანება, პრეპარატის რეკომენდებული დოზების გამოყენებისას გვერდითი მოქმედება არ ვლინდება.

უკუჩვენება
ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ.

განსაკუთრებული მითითებები:
მიიღება 12 წლიდან
ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში საკვების ამ ბიოლოგიურად აქტიური დანამატის გამოყენების საკითხის განხილვა უნდა მოხდეს თქვენ ექიმთან.
არ უნდა მოხდეს რეკომენდებული დოზის გადაჭარბება.

ვარგისიანობის  ვადა  და შენახვა
ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

გამოშვების ფორმა: კაფსულა #15

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: Solepharm Pharmaceuticals, ლატვია

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ჰომეოპათიური საშუალებები

შემადგენლობა
Heavy water 5CH, Quercus pedunculata gemmae 5CH, Cina 5CH, Poterium sanguisorba 5CH, Lithium lacticum 5CH, Ac. boricum 5CH, Rosa canina 5CH.

ჩვენებები
ნებისმიერი ფუნქციური დაავადება, რომელიც სასიცოცხლო ენერგიის დაქვეითებასთანაა ასოცირებული; ფიზიკური და ფსიქიკური გამოფიტვა; გადაძაბვა; ქრონიკული, დეგენერაციული პათოლოგიები (რეკომენდირებული არ არის ნეოპლაზიური დაავადებების დროს). ჰომეოპათიური და აკუპუნქტურით მკურნალობის ოპტიმიზაციის მიზნით; სტრესით გამოწვეული ჰიპერტენზია.
არ გამოიყენება პრეპუბერტალური პერიოდის პაციენტებში.

უკუჩვენებები
ჰიპერადრენალიზმი. კუშინგის სინდრომი.

შეფუთვა, დოზირება
ფლაკონი 30 მლ მოცულობის, დოზატორით. წვეთები პერორალური მიღებისათვის.
10 წვეთი ერთხელ ან ორჯერ დღეში (დილით და დღისით).

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: GUNA,  იტალია

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

საერთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): სიმვასტატინი/SIMVASTATIN
კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ჰიპოლიპიდემიური საშუალება. ჰმგ-კო A-რედუქტაზას ინჰიბიტორი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
შემოგარსული ტაბლეტები: კონტურულ შეფუთვაში 30 ც.
1 ტაბ.
სიმვასტატინი……………   0.01 გ
დამხმარე ნივთიერებები:
მიკროკრისტალური ცელულოზა, სიმინდის სახამებელი, ბუთილჰიდროქსიტოლუოლი, ნატრიუმის კროსკარმელოზა, მაგნიუმის სტეარატი, გასუფთავებული ტალკი, შემომგარსავი ნივთიერებების ნარევი Tabcoat TC Orange (ჰიპრომელოზა, პოლიეთილენგლიკოლი, გასუფთავებული ტალკი, ტიტანის დიოქსიდი (E171), საღებავი Sunset Yellow FCF და Tabcoat TC Brown ჰიპრომელოზა, პოლეთილენგლიკოლი, გასუფთავებული ტალკი, ტიტანის დიოქსიდი (E171), რკინის ოქსიდი წითელი (E172).

ფარმაკოლოგიურ თვისებები:
სტატიკორი ჰიპოლიპიდემიური პრეპარატია, რომელიც მიიღება სინთეზური გზით Aspergillus terreus-ის ფერმენტაციის პროდუქტიდან. ორგანიზმში იგი წარმოადგენს არააქტიურ ლაქტონს და განიცდის ჰიდროლიზს, რის შედეგადაც წარმოიქმნება ძირითადი მეტაბოლიტი _ ჰიდროქსიმჟავას წარმოებული, რომელიც აინჰიბირებს ჰმგ-კო A-რედუქტაზას (3-ჰიდროქსი-3-მეთილ-გლუტარილ-კოენზიმ A-რედუქტაზა).
ეს ფერმენტი წარმოადგენს ქოლესტერინის სინთეზის, როგორც საწყისი სტადიის კატალიზატორს, ასევე ამ პროცესის სიჩქარის დამთრგუნველს. იგი ამცირებს სისხლის პლაზმაში საერთო ქოლესტერინის, ტრიგლიცერიდების, დაბალი (დსლპ) და ძალიან დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების (ძდსლპ) რაოდენობას, ხოლო მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების (მსლპ) რაოდენობას ზომიერად ზრდის. ამის შედეგად მცირდება შეფარდება დსლპ/მსლპ და საერთო ქოლესტერინი/მსლპ. სიმვასტატინის აქტიური მეტაბოლიტი წარმოადგენს ჰმგ-კო A-რედუქტაზას სპეციფიკურ ინჰიბიტორს. იგი ჰმგ-კო A-სგან მევალონატის წარმოქმნის აქციის კატალიზატორია. რადგან ჰმგ-კო A-ს მევალონატად კონვერსიის პროცესი წარმოადგენს ქოლესტერინის ბიოსინთეზის ადრეულ ეტაპს, ამიტომ პრეპარატის გამოყენება არ იწვევს ორგანიზმში პოტენციურად ტოქსიკური სტეროლების დაგროვებას. გარდა მისა, ჰმგ-კო A ადვილად მეტაბოლიზდება აცეტილ-კო A -მდე, რომელიც მონაწილეობს ორგანიზმში მიმდინარე ბიოსინთეზის მრავალ პროცესში.
პრეპარატი აქვეითებს საერთო ქოლესტერინის და დსლპ-ის დონეს ჰეტეროზიგოტური ოჯახური და არაოჯახური ჰიპერქოლესტერინემიის და შერეული ჰიპერქოლესტერინემიის დროს, როდესაც ქოლესტერინის რაოდენობის მომატება ითვლება რისკის ფაქტორად.
შესამჩნევი თერაპიული ეფექტი მიიღება 2 კვირაში, ხოლო მაქსიმალური ეფექტი _ 4-6 კვირის განმავლობაში. მკურნალობის შეწყვეტის შემთხვევაში საერთო ქოლესტერინის რაოდენობა უბრუნდება საწყის დონეს, რაც აღინიშნებოდა მკურნალობის დაწყებამდე.

ფარმაკოკინეტიკა:
სტატიკორს ახასიათებს მაღალი ხარისხის აბსორბცია. პერორალურად მიღებისას Cmax სისხლის პლაზმაში აღინიშნება დაახლოებით 1.3-2.4 სთ-ის შემდეგ, ხოლო კონცენტრაციის დაახლოებით 90%-ით დაქვეითება ხდება 12 სთ-ის შემდეგ, სისხლის პლაზმის ცილებთან შეკავშირება შეადგენს დაახლოებით 95%-ს. ღვიძლის ქსოვილში შეღწევისას განიცდის `პირველადი გავლის~ ეფექტს. ჰიდროლიზდება აქტიური წარმოებულის _ ბეტა-ჰიდროქსიმჟავას წარმოქმნით; აღმოჩენილია ასევე სხვა აქტიური და არააქტიური მეტაბოლიტები.
აქტიური მეტაბოლიტების T1/2 შეადგენს 1.9 სთ-ს, გამოიყოფა ძირითადად ფეკალურ მასასთან ერთად (60%) მეტაბოლიტების სახით. დაახლოებით 10-15% გამოიყოფა თირკმელებით არააქტიური მეტაბოლიტების სახით.

ჩვენებები:
გულის იშემიური დაავადების დროს პრეპარატი გამოიყენება:
ზოგადი სიკვდილიანობის შესამცირებლად, გულის იშემიური დაავადებით გამოწვეული სიკვდილიანობის შემცირების ხარჯზე;
კორონარული და სისხლძარღვოვანი გართულებების რისკის შესამცირებლად და მიოკარდიუმის ინფარქტის პროფილაქტიკისთვის;
ინსულტის და თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის გარდამავალი მოშლის რისკის შესამცირებლად;
კორონარული სისხლის მომარაგების აღსადგენად მიმართული ოპერაციული ჩარევის რისკის შესამცირებლად (აორტო-კორონარული შუნტირება ტრანსლუმინალური კორონარული ანგიოპლასტიკა);
კორონარული ათეროსკლეროზის პროგრესირების შესაჩერებლად.
ჰიპერქოლესტერინემიის დროს პრეპარატი გამოიყენება:
საერთო ქოლესტერინის და ქოლესტერინ/დსლპ-ის შეფარდების შესამცირებლად პირველადი ჰიპერქოლესტერინემიის დროს, როდესაც დიეტოთერაპია და სხვა არამედიკამენტური ღონისძიებები არაეფექტურია;
კომბინირებული ჰიპერქოლესტერინემიის და ჰიპერტრიგლიცერიდემიის დროს ქოლესტერინის დონის შესამცირებლად, როდესაც ჰიპერქოლესტერინემია წარმოადგენს რისკის ფაქტორს.

მიღების წესი და დოზირება:
სტატიკორის საწყისი დოზა განისაზღვრება პლაზმაში ქოლესტერინის შემცველობის მიხედვით და შეადგენს 5-10 მგ-ს დღე-ღამეში. დოზის მომატების შემთხვევაში უნდა იქნას დაცული 4 კვირიანი ინტერვალი. სტატიკორის სადღეღამისო დოზა, როგორც წესი, შეადგენს 40 მგ-ს. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა _ 80 მგ-ს. ოპტიმალური ეფექტი პაციენტების უმრავლესობაში მიიღწევა პრეპარატის მიღებისას დოზით 20 მგ დღე-ღამეში.
ჰომოზიგოტური მემკვიდრეობით ჰიპერქოლესტერინემიის დროს რეკომენდებული სადღეღამისო დოზა შეადგენს 40 მგ-ს (ერთჯერადად საღამოს) ან 80 მგ-ს სამ მიღებაზე (20 მგ დილით, 20 მგ შუადღისას და 40 მგ საღამოს). არასაკმარისი ეფექტურობისას და/ან გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ რისკის ფაქტორის (შაქრიანი დიაბეტი, გადატანილი ინსულტი ან რომელიმე სხვა ცერებრო-ვასკულარული დაავადება, პერიფერიული სისხლძარღვოვანი უკმარისობა და სხვა) არსებობისას, როგორც ჰიპერქოლესტერინემიით, ასევე მის გარეშე, დასაშვებია დოზის გაზრდა 80 მგ-მდე დღე-ღამეში.
გულის იშემიური დაავადების დროს საწყისი დოზა შეადგენს 20 მგ-ს დღე-ღამეში. აუცილებელობის შემთხვევაში დოზას თანდათანობით ზრდიან 4 კვირის განმავლობაში 40 მგ-მდე.
თუ დსლპ-ის შემცველობა 75 მგ/დლ-ზე (1.94 მმოლი/ლ) და საერთო ქოლესტერინის შემცველობა 140 მგ/დლ-ზე (3.6 მმოლი/ ლ) ნაკლებია, საჭიროა დოზის შემცირება.
ხანდაზმული პაციენტები და ასევე პაციენტები, რომლებსაც აღენიშნებათ მსუბუქი და ზომიერიხარისხის თირკმლის უკმარისობა, არ საჭიროებენ დოზის შემცირებას.
მძიმე ხარისხის თირკმლის უკმარისობის დროს (კრეატინინის კლირენსი <30 მლ/წთ) სტატიკორის დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 10 მგ-ს დღე-ღამეში. დოზის მომატება ამ კატეგორიის პაციენტებში უნდა განხორციელდეს მკაცრი სამედიცინო კონტროლის ქვეშ.
მიმდინარე დოზის გამოტოვების შემთხვევაში საჭიროა პრეპარატის მიღება რაც შეიძლება სწრაფად.
თუ შემდეგი დოზის მიღების დროა, დოზის გაორმაგება საჭირო არ არის.
მკურნალობის დაწყებამდე და მის პროცესში პაციენტი უნდა იმყოფებოდეს ჰიპოქოლესტერინულ დიეტაზე.

გვერდითი მოვლენები:
პრეპარატი ხასიათდება კარგი ამტანობით. გვერდითი მოვლენები, როგორც წესი, გარდამავალი ხასიათისაა.
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: დიარეა, მეტეორიზმი, გულძმარვა, მოვლითი ტკივილები მუცლის არეში, მადის დაქვეითება, გულისრევა, ღებინება. იშვიათად _  ჰეპატიტი, სიყვითლე, ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება, ღვიძლის ცხიმოვანი გადაგვარება, პანკრეატიტი;
ცენტრალური და პერიფერიულ ნერვული სისტემის მხრივ: ასთენიური სინდრომი, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, უძილობა, პარესთეზიები, პერიფერიული ნეიროპათია, დეპრესია, ტრემორი, წონასწორობის  დარღვევა, ფსიქიკური აშლილობა;
საყრდენ–მამოძრავებელი სისტემის მხრივ: მიოპათია, მიალგია, კუნთოვანი სისუსტე ან კრუნჩხვა, რაბდომიოლიზი, ართრალგია;
დერმატოლოგიური რეაქციები: გამონაყარი კანზე, ქავილი, თმის ცვენა, კანის სიმშრალე, პიგმენტაციის დარღვევა;
მხედველობის ორგანოს მხრივ: მხედველობის სიმახვილის დაქვეითება, კატარაქტის პროგრესირება, თვალის კუნთების სისუსტე;
ალერგიული რეაქციები: ანგიონევროზული შეშუპება, მგლურასმაგვარი სინდომი, რევმატიული პოლიმიალგია, ვასკულიტი, ჭინჭრის ციება, ფოტოსენსიბილიზაცია, ცხელება, კანის ჰიპერემია;
ჰემატოლოგიური რეაქციები: ანემია, თრომბოციტოპენია, ეოზინოფილია, ედს-ის მომატება;
სხვა: გულისცემის შეგრძნება, დისპნოე, თირკმლის მწვავე უკმარისობა (რაბდომიოლიზის მიერ გამოწვეული), კფკ-ს დონის მომატება, სხეულის მასის მომატება, პოტენციის დაქვეითება.

უკუჩვენებები:
* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტების ან სხვა ჰმგ-კო A–რედუქტაზას ინჰიბიტორების მიმართ;
* ღვიძლის მწვავე და ქრონიკული დაავადებები, შრატის ტრანსამინაზების მომატება დაუდგენელი მიზეზებით;
* ორსულობა და ლაქტაცია;
* პორფირიის დროს უსაფრთხოება დადგენილი არ არის;
* 18 წლის ასაკამდე უსაფრთხოება და ეფექტურობა დადგენილი არ არის.

ორსულობა და ლაქტაცია:
სტატიკორის გამოყენება ორსულობის დროს დაუშვებელია. არ არსებობს მონაცემები სიმვასტატინის გამოყოფის შესახებ დედის რძესთან ერთად, ამიტომ სტატიკორის გამოყენება ლაქტაციის დროს არ არის რეკომენდებული.

განსაკუთრებული მითითებები:
სტატიკორი სიფრთხილით ინიშნება ქრონიკული ალკოჰოლიზმის დროს;
ანამნეზში ღვიძლის დაავადებების არსებობისას ორგანოს ტრანსპლანტაციის დროს, იმუნოდეპრესანტებით მკურნალობისას (რაბდომიოლიზისა და თირკმლის უკმარისობის განვითარების მომატებული რისკის გამო);
მდგომარეობებისას, რომლებსაც შეუძლიათ გამოიწვიონ მძიმე ხარისხის თირკმლის უკმარისობა (მათ შორის არტერიულ ჰიპოტენზია, მძიმედ მიმდინარე მწვავე ინფექციური დაავადები, მძიმე მეტაბოლური და ენდოკრინული დარღვევები, წყლისა და ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევები, ქირურგიული სტომატოლოგიურ ჩარევები, ტრავმები);
დაუდგენელი ეტიოლოგის კუნთოვანი სისუსტისა და მომატებული ტონუსის დროს;
ეპილეფსიის დროს;
18 წლის ასაკამდე.
პრეპარატით მკურნალობის დასაწყისში შესაძლებელია ღვიძლის ტრანსამინაზების გარდამავალი მომატება. ღვიძლის ფუნქციის კონტროლი ტარდება მკურნალობის დაწყებამდე და რეგულარულად მიმდინარეობს მკურნალობის პროცესში, აგრეთვე პრეპარატის დოზის გაზრდისას. დოზის 80 მგ-მდე მომატებისას აუცილებელია ღვიძლის ფუნქციის კონტროლი ყოველ 3 თვეში ერთხელ. ტრანსამინაზების აქტივობის მდგრადი მომატებისას (3-ჯერ მეტი, ვიდრე თავდაპირველად) პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს.
ჰიპოთირეოზის, ნეფროზული სინდრომის დროს, ქოლესტერინის დონის მომატებისას თავდაპირველად ტარდება ძირითადი დაავადების მკურნალობა.
მიოპათიის განვითარების დროული დიაგნოსტირების მიზნით მკურნალობის დროს რეკომენდებულია კფკ-ს შემცველობის რეგულარული კონტროლი. მიალგიის, მიასთენიის და/ან კფკ-ს აქტივობის მნიშვნელოვანი მომატებისას პრეპარატის მიღებას წყვეტენ. პაციენტმა უნდა აცნობოს ექიმს კუნთოვანი სისტემის მხრივ რაიმე გამოვლინების შესახებ.
თირკმლის მძიმე უკმარისობის დროს სტატიკორით მკურნალობა ტარდება თირკმლის ფუნქციის კონტროლის ქვეშ.
პრეპარატი არ გამოიყენება როდესაც აღინიშნება I, IV და V ტიპის ჰიპერტრიგლიცერიდემია ფრედრიქსონის კლასიფიკაციით.
გრეიფრუტის წვენის მიღებამ შეიძლება გააძლიეროს სტატიკორით გამოწვეული გვერდითი ეფექტების გამოვლენის ხარისხი, ამიტომ მათი ერთდროული გამოყენება მიზანშეწონილი არ არის.

პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე: პრეპარატის მიღება არ ახდენს გავლენას სატრანსპორტო საშუალებებისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე. გამოკვლევების საფუძველზე მიღებული ინფორმაციის თანახმად პრეპარატის მიღებისას იშვიათად ვითარდება თავბრუსხვევა, რამაც შეიძლება გავლენა მოახდინოს სატრანსპორტო საშუალების და მექანიზმების მართვის უნარზე.

ჭარბი დოზირება:
აღწერილა დოზის გადაჭარბების რამოდენიმე შემთხვევა. კლინიკური თვალსაზრისით რაიმე მნიშვნელოვანი სიმპტომები არ აღინიშნებოდა. მკურნალობა სიმპტომურია: ღებინების გამოწვევა, გააქტივებული ნახშირი, მნიშვნელოვანი სასიცოცხლო ფუნქციების კონტროლი, ღვიძლისა და თირკმლის ფუნქციის მონიტორინგი, შრატში კფკ-ს დონის განსაზღვრა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
– სტატიკორის იტრაკონაზოლთან, კეტოკონაზოლთან, ერითრომიცინთან, კლარითრომიცინთან, ტელითრომიცინთან, აივ-პროტეაზას ინჰიბიტორებთან (ინდინავირი, რიტონავირი, ნელფინავირი) და ნეფაზოდონთან ერთდროული გამოყენებისას მცირდება სიმვასტატინის მეტაბოლიტების გამოყოფის სიჩქარე, შედეგად იზრდება მიოპათიის განვითარების რისკი.
– ციკლოსპორინთან, დანაზოლთან, ამიოდარონთან, ვერაპამილთან, დილთიაზემთან სტატიკორის მაღალი დოზით მიღებისას ასევე შესაძლებელია მიოპათიის და რაბდომიოლიზის განვითარება.
– პრეპარატის გამოყენება სხვა ჰიპოლიპიდემიურ პრეპარატებთან, რომლებსაც თავის მხრივ შეუძლიათ გამოიწვიონ მიოპათია მონოთერაპიის დროს  (ჰემიფიბროზილი, სხვა ფიბრატები ან ნიაცინის დიდი დოზა), შესაბამისად იწვევს მიოპათიის განვითარების რისკის ზრდას. სტატიკორის
– ციკლოსპორინთან, ფიბრატებთან და ნიკოტინის მჟავასთან ერთდროული გამოყენებისას პრეპარატის დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 10 მგ-ს დღე-ღამეში, ხოლო ამიოდარონთან და ვერაპამილთან ერთდროული გამოყენებისას _ 20 მგ-ს დღე-ღამეში.
სიმვასტატინისა და დიგოქსინის ერთდროული გამოყენება იწვევს სისხლის პლაზმაში დიგოქსინის კონცენტრაციის ზრდას.
– სიმვასტატინისა და არაპირდაპირი მოქმედების ანტიკოაგულანტების გამოყენებისას შესაძლებელია ანტიკოაგულანტური ეფექტის გაძლიერება. პაციენტებში, რომლებიც იღებენ კუმარინულ ანტიკოაგულანტებს სიმვასტატინით მკურნალობის დაწყებამდე წინასწარ უნდა იქნას განსაზღვრული პროთრომბინის დრო. მკურნალობის დასაწყისში საჭიროა პროთრომბინის დროის მონიტორინგის ხშირი ჩატარება. შემდგომში, როდესაც დადგენილი იქნება პროთრომბინის დროის სტაბილურობა, მონიტორინგი ტარდება იმ ინტერვალით, რაც რეკომენდებულია პაციენტებისათვის, რომლებიც მკურნალობენ არაპირდაპირი მოქმედების ანტიკოაგულანტებით.
– სტატიკორი ეფექტურია როგორც მონოთერაპიის სახით, ასევე ნაღვლის მჟავას სეკვესტრანტებთან ერთად. პრეპარატი მიღებული უნდა იქნას კოლესტირამინის და კოლესტიპოლის მიღებამდე 1 სთ-ით ადრე ან მათი მიღებიდან 4 სთ-ის შემდეგ. მათი ერთდროული გამოყენების შედეგად შესაძლებელია სტატიკორის ბიოშეღწევადობის დაქვეითება.

შენახვის პირობები: პრეპარატი ინახება 250C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები: პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

მწრმოებელი: DARNITSA

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

საერთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): სიმვასტატინი/SIMVASTATIN

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ჰიპოლიპიდემიური საშუალება. ჰმგ-კო A-რედუქტაზას ინჰიბიტორი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.
1 ტაბ.
სიმვასტატინი……………..  20 მგ

მწარმოებელი: SPECIFAR S.A.

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

აქტიური ნივთიერება: ზღვის ღრუბელას ექსტრაქტი.

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:  პოლივიტამინური პრეპარატი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
ტაბლეტები 0,32გ: შეფუთვაში 60 ც.
1 ტაბ.
ზღვის ღრუბელას ექსტრაქტი. . . . . . . . . D6

ფარმაკოლოგიური თვისებები
სტატურანის მიღებისას სიმაღლეში ზრდა მიმდინარეობს ორგანიზმში ნივთიერებათა ცვლისა და ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის მოწესრიგების გზით. პრეპარატი დამზადებულია ბუნებრივ სუბსტანციაზე და მისი მოქმედების მექანიზმი არ არის დაკავშირებული ორგანიზმში არასასურველ ჰორმონულ ცვლილებებთან.
სტატურანი ინიშნება 15 წლამდე გოგონებსა და 18 წლამდე ასაკის ვაჟებში. 18 წლის ზემოთ პრეპარატი მიიღება, თუ ორგანიზმში ოსიფიკაციის პროცესი არ არის დასრულებული (რენტგენოლოგიურად დადასტურებულია, რომ გაძვალების ცენტრები არ არის დახურული).

ჩვენებები
სიმაღლეში ზრდის შეფერხება.

დოზირების რეჟიმი
სტატურანი მიიღება კვებამდე 30 წუთით ადრე. 7 წლამდე: 1 ტაბლეტი ერთხელ დღეში. 7 წლის ზემოთ: 2 ტაბლეტი ერთხელ დღეში.
პრეპარატის მიღება რეკომენდებულია 6 კვირის განმავლობაში, 2 – კვირიანი ინტერვალის შემდეგ სავალდებულოა პრეპარატის მიღების განმეორება ისევ 6 კვირა. საჭიროების შემთხვევაში პრეპარატის მიღების კურსი მეორდება ანალოგიური სქემის მიხედვით. სიმაღლეში ზრდაშეიმჩნევაკურსის ბოლოს ან2 – კვირიანი შესვენების პერიოდში. ზრდის დინამიკაშეადგენს საშუალოდ 2 სმ-მდე თვეში.

უკუჩვენებები: არ არის გამოვლენილი.

გვერდითი მოვლენები: არ არის დადგენილი.

მწარმოებელი: EUCA, საქართველო

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

აქტიური ნივთიერება: სტაფილოკოკური ანატოქსინი/Anatoxinum staphylococcus

შემადგენლობა: პრეპარატის შემადგენლობაში შედის სტაფილოკოკური ანატოქსინი. წამალი არ შეიცავს კონსერვანტებს ან ანტიბიოტიკებს.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:
მოცემული სამკურნალო საშუალება ემსახურება გამომწვევსა და მის ტოქსინების მიმართ ორგანიზმის იმუნური პასუხის ინდუცირებას.

ფარმაკოდინამიკა და ფარმაკოკინეტიკა:
ანატოქსინი -ეს იმუნობიოლოგიურია საშუალებაა, რომელიც გამოიყენება აქტიური იმუნიტეტის გამოსამუშავებლად აცრილებში. მას იყენებენ სხვადასხვა დაავადებების პროფილაქტიკისთვის.
ანატოქსინი მიიღება ბაქტერიების ეგზოტოქსინების სპეციალური დამუშავებით, იგი არ ხასიათდება გამოხატული ტოქსიკური მოქმედებით, მაგრამ შეუძლია მოახდინოს ტოქსინის მიმართ ანტისხეულების გამომუშავების ინდუცირება.
ჩვეულებრივ, ანატოქსინები ეს პრეპარატებია, რომელსაც ამზადებენ გაწმენდილი კონცენტირებული ხსნარების სახით. სტაფილოკოკური ანატოქსინი სწორედ ასეთია.
მისი გამოყენება რეკომენდებულია არა მხოლოდ ინფექციის პროფილაქტიკის მიზნით, არამედ იმუნოდეფიციტური მდგომარეობისასაც.
როდესაც ანატოქსინი შეყავთ სისხლში, გამომუშავდება სპეციფიკური ანტისხეულები, ამის შედეგად განმეორებითი ავადობა თითქმის არ ხდება. როგორც მინიმუმი, მოცემული პათოლოგიის განვითარების ალბათობა მნიშვნელოვნად კლებულობს.
აღინიშნება ასევე, პრეპარატის აქტიობა არამონათესავე ანტიგენების მიმართ. ამ მიზეზით, მისი გამოყენება შეიძლება რიგი დაავადებების დროს, რომელიც პროვოცირებულია სხვადასხვა გამომწვევით.

გამოყენების ჩვენება:
მოცემული სამკურნალო საშუალება ნაჩვენებია სპეციფიური იმუნოთერაპიისთვის მწვავე და ქრონიკული სტაფილოკოკური ინფექციების დროს ზრდასრულ პაციენტებში.

უკუჩვენებები:
პრეპარატი უკუნაჩვენებია შემდეგი მდგომარეობებისას:
არაინფექციური წარმოშობის ქრონიკული დაავადებების გამწვავება;
მძიმე ალერგიული მდგომარეობა;
თავის ტვინის ინსულტი;
ღვიძლისა და თირკმელების მძიმე დაავადები;
ღვიძლის უკმარისობის გართულებული მდგოამრეობა;
კუჭქვეშა ჯირკვლისა და გულ-სისხლძარღვთა სისტემის პათოლოგიები;
ბრონქული ასთმა;
სტენოკარდია;
ჰიპერტონული დაავადება (III სტადია);
ორსულობა;
ინფარქტის ადრეული სტადია.

გვერდითი მოქმედება:
სტაფილოკოკური ანატოქსინის გამოყენების დროს შესაძლებელია ალერგიული რეაქციები და შეყვანის ადგილის მტკივნეული შეშუპება.
გარდა ამისა, შესალოა გამოვლინდეს ისეთი გვერდითი რეაქციები, როგორიცაა უღონობა, ტემპერატურის მომატება, საერთო სისუტე, ძირითადი ინფექციის გამწვავება. ამ სიმპტომების გაჩენის შემთხვევაში არ არის მკურნალობის შეწყვეტის აუცილებლობა, თუმცა ზოგ შემთხვევაში სასურველია ინექციებს შორის შუალედების გაზრდა დროებით.

გამოყენების წესი და დოზირება:
პრეპარატი შეიყვანება კანქვეშ, ბეჭის ქვედა კუთხეში; ყოველი ინექცია მონაცვლეობით მარჯვენა და მარცხენა მხარეს. არ შეიძლება წამლის გამოყენება თუ ამპულის მთლიანობა დარღვეულია ან დარღვეული იყო შენახვის პირობები. ამპულის გახსნა და ინექციის გაკეთება უნდა მოხდეს ასეპტიკის წესების ზუსტი დაცვით.
კურსი გათვლილია შვიდ (7) ინქციაზე, 2დღის შუალედით, დოზის თანდათან მატებით. თავდაპირველად შეყავთ 0,1მლ პრეპარტი. ყოველ ჯერზე დოზა იზრდება 0,2მლ-ით; მას შემდეგ რაც მიიღწევა 0,9მლ დოზა, შემდეგი დოზა იქნება 1,2მლ, შემდეგი -1,5მლ.
სწრაფი კლინიკური ეფექტის შემთხვევაში კურსი შეიძლება შემცირდეს 5 ინექციამდე.

ჭარბი დოზირება:
დოზის გადაჭრბებაზე მონაცემები არ არის წარმოდგენილი.

ურთიერთქმედება:
პრეპარტის გამოყენება შესაძლებელია სხვა ზოგად და ადგილობრივ თარაპიასთან ერთად. მაგრამ არ შეიძლება მასთან ერთად იმუნოგლობულინებისა და ანტისტაფილოკოკური პლაზმის გამოყენება.

გაცემის პირობები:
პრეპარატი აფთიაქიდან არ გაიცემა. ის ვრცელდება ამბულატორიული და სტაციონარული ტიპის სამკურნალო დაწესებულებაში.

შენახვის პირობები:
პრეპარატი უნდა ინახებოდეს მშრალ, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ, ბნელ ადგილზე. შენახვის ტემპერატურა -2-8 °С, დაუშვებელია ამპულის გაინვა.

შენახვის ვადა:
2 წელი. ვადის გასვლის შემდეგ დაუშვებელია ამპულის გამოყენება.

გამოშვების ფორმა: პრეპარატი გამოდის ამპულებში. თეთრი ფერის ხსნარი.

მწარმოებელი: Medgamal, (რუსეთი)

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): პიპერაცილინი, ტაზობაქტამი;/piperacillin, tazobactam

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: პიპერაცილინი ბეტა-ლაქტამაზების ინჰიბიტორებთან კომბინაციაში.

ათქ–კოდი: J01CR05.

შემადგენლობა:   1 ფლაკონი შეიცავს:
ნატრიუმის პიპერაცილინს, 2 გ ან 4 გ პიპერაცილინის ეკვივალენტურს;
ნატრიუმის ტაზობაქტამს, 0.25 გ ან 0.5 გ ტაზობაქტამის ეკვივალენტურს.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

სტეპტენბაქტი წარმოადგენს კომბინირებულ ანტიბაქტერიულ პრეპარატს. შეიცავს პიპერაცილინს – მოქმედების ფართო სპექტრის ნახევრადსინთეზურ ანტიბიოტიკს და ტაზობაქტამს – ბეტა-ლაქტამაზების ინჰიბიტორს (ბეტა-ლაქტამაზები ხშირად წარმოადგენენ მიკროორგანიზმების მდგრადობის მიზეზს პენიცილინებისა და ცეფალოსპორინების მიმართ). პიპერაცილინს გააჩნია ბაქტერიციდული მოქმედება; აბლოკირებს ტრანსპეპტიდაზას, იწვევს უჯრედული კედლის პეპტიდოგლიკანის სინთეზის დარღვევას, მიკროორგანიზმების ლიზისს. პრეპარატში ტაზობაქტამის არსებობა მნიშვნელოვნად აფართოებს პიპერაცილინის მოქმედების სპექტრს. მიკროორგანიზმების უმრავლესი შტამები, რომლებიც წარმოქმნიან ბეტა-ლაქტამაზებს და გამოირჩევიან რეზისტენტულობით პიპერაცილინისადმი, მგრძნობიარე არიან სტეპტენბაქტის მოქმედების მიმართ.
სტეპტენბაქტი აქტიურია შემდეგი მიკროორგანიზმების მიმართ: აერობული გრამუარყოფითი ბაქტერიები: Escherichia coli, Citrobacter spp., Klebsiella spp. (მათ შორის K. pneumoniae), Enterobacter spp. (მათ შორის E. cloacae), Proteus spp. (Proteus vulgaris, Proteus mirabilis), Serratia spp. (მათ შორის S. marcescens), Pseudomonas aeruginosa  და სხვა Pseudomonas spp., Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Moraxella catarrhalis, Acinetobacter spp., Haemophilus influenzae; აერობული გრამდადებითი ბაქტერიები: Streptococcus spp. (Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, Streptococcus agalactiae, Streptococcus viridans), Enterococcus spp. (Enterococcus faecalis, Enterococcus faecium), Staphylococcus aureus (მეტიცილინ-მგრძნობიარე შტამები), Staphylococcus epidermidis (კოაგულაზა-უარყოფითი სტაფილოკოკები); ანაერობული ბაქტერიები: Bacteroides spp. (Bacteroides fragilis), Fusobacterium spp., Peptostreptococcus spp.,  Eubacterium spp., Clostridium spp., Veillonella spp.
პრეპარატი აქტიურია ბეტა-ლაქტამაზების მაპროდუცირებელი მიკროორგანიზმების შტამების მიმართ.

ფარმაკოკინეტიკა:
პიპერაცილინის და ტაზობაქტამის ფარმაკოკინეტიკის ყველა მაჩვენებელი იდენტურია.
პერორალური მიღების შემდეგ პიპერაცილინი არ აბსორბირდება. მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია აღინიშნება ინტრავენურად შეყვანისთანავე. პლაზმის ცილებს უკავშირდება დაახლოებით 16%. ადვილად აღწევს ორგანიზმის ქსოვილებსა და სითხეებში, ძვლებისა და წინამდებარე ჯირკვლის ჩათვლით. იგი გამოიყოფა დედის რძესთან ერთად.
ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 36-72 წთ-ს. თირკმლის ფუნქციის უმნიშვნელო ან ზომიერი დარღვევის შემთხვევაში ნახევარგამოყოფის პერიოდი იზრდება 2-ჯერ, ხოლო მძიმე დაზიანებების დროს – 5-6-ჯერ. პრეპარატი გამოიყოფა უცვლელი სახით ძირითადად თირკმელებით.

ჩვენება:
სტეპტენბაქტი გამოიყენება ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების სამკურნალოდ, რომლებიც გამოწვეულია პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით:
•   ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები;
•   ინტრააბდომინალური ინფექციები (პერფორაციით ან აბსცესით გართულებული  აპენდიციტის ჩათვლით);
•   კანისა და რბილი ქსოვილების გაურთულებელი და გართულებული ინფექციები (ცელულიტის, აბსცესის, ინფიცირებული ტროფიკული წყლულების ჩათვლით);
•   შარდგამომყოფი გზების ინფექციები;
•   მცირე მენჯის ღრუს ორგანოების ინფექციები (ენდომეტრიტის ჩათვლით);
•   ძვლებისა და სახსრების ინფექციები;
•   ინფექცია ნეიტროპენიით შეპყრობილ პაციენტებში;
•   სეპტიცემია;
•   შერეული სახის ინფექციები, რომლებიც გამოწვეულია აერობული და ანაერობული მიკროორგანიზმებით.
პრეპარატი აგრეთვე გამოიყენება მძიმე ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების სამკურნალოდ გამომწვევის იდენტიფიკაციამდე.

მიღების წესი და დოზირება:
მიღების წესი და დოზირება დგინდება ინდივიდუალურად ინფექციის მიმდინარეობის სიმძიმისა და ლოკალიზაციის, პრეპარატის მიმართ გამომწვევის მგრძნობელობის მიხედვით.
პრეპარატი შეყავთ მხოლოდ ინტრავენურად ნელა ნაკადურად (3-5 წთ-ის განმავლობაში) ან წვეთოვნად (20-30 წთ-ის განმავლობაში).
მოზრდილებსა და 12 წლის ასაკის ზევით ბავშვებში საშუალო სადღეღამისო დოზა შეადგენს პიპერაცილინის 12 გ-ს და ტაზობაქტამის 1.5 გ-ს (4.5 გ სტეპტენბაქტი ყოველ 8 სთ-ში ერთხელ). Pseudomonas aeruginoza-ს მიერ გამოწვეული ინფექციების დროს ნაჩვენებია ამინოგლიკოზიდების დამატებითი დანიშვნა.
თირკმლის ქრონიკული უკმარისობის დროს პრეპარატის სადღეღამისო დოზას ადგენენ კრეატინინის კლირენსის მიხედვით: თუ კრეატინინის კლირენსია 20-40 მლ/წთ, პრეპარატის მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 12 გ/1.5 გ (4 გ/0.5 გ 8 სთ-ში ერთხელ), ხოლო, თუ კრეატინინის კლირენსი ნაკლებია 20 მლ/წთ – 8 გ/1 გ/დღეში (4 გ/0.5 გ
12 სთ-ში ერთხელ). ჰემოდიალიზზე მყოფ პაციენტებში პრეპარატის მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 2.25 გ ყოველ 8 სთ-ში ერთხელ. რადგან ჰემოდიალიზის დროს პიპერაცილინის 30-50% გამოიყოფა 4 სთ-ის შემდეგ, ყოველი დიალიზის სეანსის შემდეგ დამატებით შეყავთ პიპერაცილინის 2 გ და ტაზობაქტამის 0.25 გ.
მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 7-10 დღეს.

ხსნარის მომზადების წესი: ვენაში შესაყვანი ხსნარის მოსამზადებლად გამხსნელის სახით იყენებენ ნატრიუმის ქლორიდის 0.9%-იან ხსნარს, დექსტროზის 5%-იან ხსნარს ან სტერილურ საინექციო წყალს. ინტრავენურად ნაკადურად შეყვანისას პრეპარატის 2.25 გ-ს ხსნიან 10 მლ ერთ-ერთ ზემოთ აღნიშნულ გამხსნელში (1 გ პიპერაცილინი 5 მლ გამხსნელზე). შეყავთ 3-5 წთ-ის განმავლობაში. ინტრავენურად წვეთოვნად შეყვანისას პრეპარატის 2.25 ან 4.5 გ-ს ხსნიან შესაბამისად 10 ან 20 მლ ნატრიუმის ქლორიდის 0.9%-იან ხსნარში, ხოლო შემდეგ მიღებული ხსნარი განზავდება 50-150 მლ ერთ-ერთ ზემოთ აღნიშნულ გამხსნელში (სტერილური საინექციო წყალი – არა უმეტეს 50 მლ-ისა) ან დექსტროზის 5%-იან წყალხსნარში, ან დექსტროზის 5%-იანი ხსნარისა და ნატრიუმის ქლორიდის 0.9%-იანი ხსნარის ნარევში.

გვერდითი მოვლენები:
ალერგიული რეაქციები: ჭინჭრის ციება, ჰიპერემია, ქავილი, მაკულო-პაპულოზური გამონაყარი, ეგზემა, ეგზანთემა, მულტიფორმული ექსუდაციური ერითემა, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი, იშვიათად – ანაფილაქსიური შოკი;
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, ყაბზობა, დიარეა, სისხლიანი განავალი, აბდომინალური ტკივილი, იშვიათად – ფსევდომემბრანული კოლიტი, ღვიძლის ტრანსამინაზების და ტუტე ფოსფატაზას აქტივობის მატება, ჰიპერბილირუბინემია, ქოლესტაზური სიყვითლე;
სისხლის სურათის მხრივ: გარდამავალი ლეიკოპენია, ნეიტროპენია, ეოზინოფილია, აგრანულოციტოზი, პანციტოპენია, თრომბოციტოპენია, ჰემოლიზური ანემია, კუმბსის დადებითი რეაქცია;
ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, გადაღლილობა, უძილობა, შფოთვა, მიასთენია, ჰალუცინაციები, იშვიათად – ტრემორი, კრუნჩხვები;
შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: იშვიათად – ინტერსტიციული ნეფრიტი, თირკმლის უკმარისობა, შარდოვანასა და კრეატინინის კონცენტრაციის მომატება;
ადგილობრივი რეაქციები: შესაძლებელია – ტკივილი, ჰიპერემია ინექციის ადგილას;
სხვა: სუპერინფექცია (კანდიდოზის ჩათვლით), ჰიპოკალემია, ჰემორაგიული გამოვლინებები, პირის სიმშრალე, ჰიპოტენზია, მიალგია, ართრალგია, ცხელება, ფლებიტი, თრომბოფლებიტი, შეშუპება.

უკუჩვენება:
მომატებული მგრძნობელობა პენიცილინების, ცეფალოსპორინების და სხვა ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკების მიმართ.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:
სტეპტენბაქტის ერთდროული გამოყენებისას ჰეპარინთან, პერორალურ ანტიკოაგულანტებთან და სხვა პრეპარატებთან, რომლებიც მოქმედებს ჰემოსტაზის სისტემაზე, აუცილებელია სისხლის შემადედებელი სისტემის ხშირი კონტროლი.
მილაკოვანი სეკრეციის მაბლოკირებელი სამკურნალო საშუალებები ზრდის პიპერაცილინის და ტაზობაქტამის ნახევარგამოყოფის პერიოდს და ამცირებს მათ რენულ კლირენსს; ამ დროს ორივე პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაცია პლაზმაში რჩება უცვლელი.
ვეკურონიუმის ბრომიდის და სტეპტენბაქტის ერთდროულმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს ნერვ-კუნთოვანი ბლოკადის პროლონგირება.
პიპერაცილინმა შესაძლოა გამოიწვიოს მეტოტრექსატის კლირენსის რედუცირება.
პრეპარატის შერევა ამინოგლიკოზიდებთან, რინგერის ლაქტატით ხსნართან, სისხლთან, სისხლის შემცვლელებთან ან ალბუმინის ჰიდროლიზატებთან ერთ შპრიცში ან საინფუზიო ფლაკონში დაუშვებელია. ხსნარები, რომლებიც შეიცავს მხოლოდ ნატრიუმის ბიკარბონატს, ინტრავენური შეყვანისას არ გამოიყენება სტეპტენბაქტთან ერთად.

ჰიპერდოზირება:
სიმპტომები: ნერვ-კუნთოვანი აგზნებადობა, კრუნჩხვები (ინტრავენურად პრეპარატის მაღალი დოზის შეყვანისას), გულისრევა, ღებინება, დიარეა.
მკურნალობა: სიმპტომური, სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს. ნერვ-კუნთოვანი აგზნებადობის მომატების, კრუნჩხვების შემთხვევაში ინიშნება ანტიკონვულსიური თერაპია (დიაზეპამის ან ბარბიტურატების ჩათვლით). შრატში პიპერაცილინის და ტაზობაქტამის მაღალი კონცენტრაციის შემცირება ხდება დიალიზის საშუალებით.

ორსულობა და ლაქტაცია:
მონაცემები პრეპარატის გამოყენების უსაფრთხოებაზე ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში არ არსებობს. პრეპარატის გამოყენება ორსულობის პერიოდში შესაძლებელია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე მოსალოდნელი უარყოფითი მოქმედების რისკს.
პრეპარატი მცირე რაოდენობით გადადის დედის რძეში,  ამიტომ ძუძუთი კვების პერიოდში სტეპტენბაქტის გამოყენება არ არის რეკომენდებული.

გამოყენების თავისებურებები:
პრეპარატის გამოყენების უსაფრთხოება 12 წლამდე ასაკის ბავშვებსა და მოზარდებში დადგენილი არ არის.
სიფრთხილით ინიშნება ანამნეზში ალერგიული რეაქციების მქონე პაციენტებში.
პენიცილინებისადმი მომატებული მგრძნობელობის მქონე პაციენტებში შესაძლებელია აღინიშნებოდეს ჯვარედინი ალერგიული რეაქციები სხვა ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკების მიმართ. სერიოზული ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციების განვითარების დროს სტეპტენბაქტის გამოყენება უნდა შეწყდეს და განხორციელდეს გადაუდებელი სამედიცინო დახმარება ადრენალინის, ჟანგბადის, გლუკოკორტიკოსტეროიდების ინტრავენური შეყვანის და სასუნთქი გზების ინტუბირების გამოყენებით.
ისევე, როგორც სხვა ანტიბიოტიკების შემთხვევაში, პრეპარატის ხანგრძლივმა გამოყენებამ შესაძლოა გამოიწვიოს ნაწლავის ნორმალური მიკროფლორის დათრგუნვა და Clostridium difficile-ს ჭარბი ზრდა, რაც ხშირად ხდება დიარეისა და ფსევდომემბრანული კოლიტის განვითარების მიზეზი.
კოაგულაციის დარღვევის სიმპტომების გამოვლენისას საჭიროა პრეპარატის გამოყენების შეწყვეტა.
სტეპტენბაქტით მკურნალობისას შესაძლებელია აღინიშნოს კუმბსის სინჯის ცრუდადებითი რეაქცია.
პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენებისას აუცილებელია პერიოდულად ღვიძლისა და თირკმლის ფუნქციის კონტროლი.
ალკოჰოლის მიღება პრეპარატით მკურნალობის დროს დაუშვებელია.

შენახვის პირობები: ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

შეფუთვა:
2.25 გ ან 4.5 გ სტერილური ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად ფლაკონში, თითო ფლაკონი მუყაოს კოლოფში.

გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)

მწარმოებელი: ავერსი-რაციონალი, საქართველო.

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

საერთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): პიპერაცილინი/PIPERACILIN

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: პენიცილინების ჯგუფის ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად: ფლაკონში.
1 ფლ.
ნატრიუმის პიპერაცილინი………      1 გ
1 ფლ.
ნატრიუმის პიპერაცილინი…………..   2 გ.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
პიპერაცილინი წრამოადგენს ნახევრადსინთეზური პენიცილინების ჯგუფის ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკს პარენტერული გამოყენებისათვის. გააჩნია ბაქტერიციდული მოქმედება. ეფექტურია გრამდადებითი და გრამუარყოფითი, აერობული და ანაერობული მიკროორგანიზმების მიმართ. აბლოკირებს ტრანსპეპტიდაზას, იწვევს უჯრედული კედლის პეპტიდოგლიკანის სინთეზის დარღვევას, მიკროორგანიზმების ლიზისს.
სტეპტენი in vitro აქტიურია:
გრამუარყოფითი ბაქტერიების მიმართ – Escherichia coli, Proteus mirabilis და Proteus spp., (ინდოლდადებითი), Salmonella spp., Pseudomonas aeruginosa, Pseudomonas spp., Serratia spp. Acinetobacter spp. Klebsiella pneumoniae, Haemophilus influenzae (ბეტა-ლაქტამაზას არამაპროდუცირებელი შტამები), Enterobacter spp., Citrobacter spp., Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae  გრამდადებითი ბაქტერიების მიმართ – EnterºCºCcus spp. (EnterºCºCcus faecalis, EnterºCºCcus faecium), Streptococcus viridans, Staphylococcus aureus  (ბეტა-ლაქტამაზას არამაპროდუცირებლი შტამები), Streptococcus pyogenes A ჯგუფის ბეტა-ჰემოლიზური სტრეპტოკოკი), Streptococcus agalactiae, (B ჯგუფის ბეტა-ჰემოლიზური სტრეპტოკოკი), Streptococcus pneumoniae, Staphylococcus epidermidis (ბეტა-ლაქტამაზას არამაპროდუცირებელი შტამები); ანაერობების მიმართ – ბაქტერიები: Bacteroides spp. (Bacteroides fragilis, Bacteroides ovatus და სხვ.), Fusobacterium nucleatum; Clostridum spp. (Clostridum perfringens-სა და Clostridium difficile-ს ჩათვლით), PeptoStreptococcus spp., Eubacter spp., Veillonella spp., Actinomyces spp.
პიპერაცილინი იშლება სტაფილოკოკების და ზოგიერთი გრამუარყოფითი ბაქტერიების მიერ პროდუცირებული ბეტა-ლაქტამაზებით, მაგრამ აქტიურია ბეტა-ლაქტამაზას მაპროდუცირებელი გონოკოკების მიმართ.
გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების შტამები, Pseudomonas-ს სახეობების ჩათვლით, რომლებიც რეზისტენტული არიან ამპიცილინის, კარბენიცილინის, ცეფალოტინის ან ამინოგლიკოზიდების მოქმედების მიმართ. მგრძნობიარე არიან პიპერაცინილინისადმი.

ფარმაკოკინეტიკა:
პერორალური მიღების შემდეგ პიპერაცილინი არ აბსორბირდება.
2 გ სტეპტენის კუნთში შეყვანის შემდეგ მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია (36.4 მკგ/მლ) აღინიშნება 30 წთ-ის შემდეგ. 4 და 6 გ პიპერაცილინის ინტრავენური 30-წუთიანი ინფუზიისას მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია შეადგენს 244.5 და 353 მკგ/მლ შესაბამისად. პლაზმის ცილებს უკავშირდება დაახლოებით 16%. ადვილად გადის ჰისტოჰემატურ ბარიერებს, ჰემატოენცეფალური ბარიერის ჩათვლით (ტვინის გარსების ანთების დროს), აღწევს ორგანიზის სითხეებსა და ქსოვილებში (ძვლების, წინამდებარე ჯირკვლის, გულის, ნაღვლის ჩათვლით). ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 36-72 წთ-ს; თირკმლის ზომიერი უკმარისობის დროს, ნახევარგამოყოფის პერიდი იზრდება 2-ჯერ, ხოლო მძიმე უკმარისობისას – 5-6-ჯერ. პრეპარატი გამოიყოფა ძირითადად თირკმელებით (გლომერულული ფილტრაციისა და ტუბულარული სეკრეციის მეშვეობით) უცვლელი სახით, ნაწილობრივ – ნაღველთან ერთად. დაახლოებით 60-80% განიცდის ექსკრეციას 24 სთ-ის განმავლობაში. და ქმნის მაღალ კონცენტრაციას შარდში. მცირე ნაწილი გამოიყოფა დედის რძესთან ერთად.

ჩვენებები:
სტეპტენი გამოიყენება ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების სამკურნალოდ, რომლებიც გამოწვეულია პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე მიკროოორგანიზმებით;
ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები: მწვავე და ქრონიკული ბრონქიტი, პნევმონია, ფილტვის აბსცესი, პლევრის ემპიემა;
ოტორინოლარინგოლოგიური ინფექციები, პირის ღრუს ინფექციები;
ინტრააბდომინალური ინფექციები: ჰეპატობილიარული ინფექციები, პერიტონიტი, ინტრააბდომინალური აბსცესები;
შარდ-სასქესო გზების ინფექციები: მწვავე და ქრონიკული პიელიტი, ცისტიტი, პიელონეფრიტი, პროსტატიტი, ეპიდიდიმიტი, ურეთრიტი (გონოკოკური ურეთრიტის ჩათვლით);
მცირე მენჯის ღრუს ორგანოების ინფექციები: აბსცესები, ენდომეტრიტი, სალპინგიტი, ადნექსიტი, მშობიარობის შემდგომი ინფექციები;
კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები (ინფიცირებული ჭრილობებისა და დამწვრობების ჩათვლით);
ძვლებისა და სახსრების ინფექციები;
სეპტიცემია;
ენდოკარდიტი;
პოსტოპერაციული ინფექციური გართულებების პროფილაქტიკა.

მიღების წესი და დოზირება:
სტეპტენი შეჰყავთ ინტრამუსკულარულად (14 წლის ზევით პაციენტებში) ან ინტრავენურად (ნაკადურად 3-5 წთ-ის განმავლობაში ან წვეთოვნად 20-30 წთ-ის განმავლობაში.
პიპერაცილინის ერთჯერადი დოზა მძიმე ინფექციების დროს შეადგენს 3-4 გ-ს ყოველ 4-6 სთ-ში ერთხელ 20-30 წუთიანი ინფუზიის სახით.
მოზრდილებსა და 14 წლის ზევით პაციენტებში სადღეღამისო დოზა შეადგენს:
– სეპტიცემია, ნოზოკომიალური პნევმონია, შარდსასქესო სისტემის, კანისა და რბილი ქსოვილების ინტრააბდომინალური მძიმე ინფექციები – 12-16 გ ინტრავენურად (200-300 მგ/კგ/დღეში) თანაბრად დაყოფილი დოზებით ყოველ 4-6 სთ-ში ერთხელ (მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა – 24 გ);
– საშარდე გზების გართულებული ინფექციები – 8-16 გ ინტრავენურად (125-200 მგ/კგ-დღეში) თანაბრად დაყოფილი დოზერით ყოველ 6-8 სთ-ში ერთხელ;
– სასუნთქი გზების და საშარდე გზების გაურთულებელი ინფექციები _ 6-8 გ კუნთშით ან ვენაში (100-125 მგ/კგ-დღეში) თანაბრად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6-12 სთ-ში ერთხელ;
– გაურთულებელი გონორეა – 2 გ კუნთში ერთჯერადად (1 გ პრობენეციდი ინიშნება ინექციამდე 1/2 სთ-ით ადრე).
– თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში საჭიროა სტეპტენის დოზის კორექცია. თუ კრეატინინის კლირენსია 40-80 მლ/წთ, პრეპარატის მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 16 გ-ს (4 გ 6 სთ-ში ერთხელ), თუ 20-40 მლ/წთ -12 გ-ს (4 გ 8 სთ-ში ერთხელ), ხოლო თუ კრეატინინის კლირენსი ნაკლებია 20 მლ/წთ – 8 გ-ს (4 გ 12 სთ-ში ერთხელ).
– ჰემოდიალიზზე მყოფ პაციენტებში მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 6 გ-ს (2გ 8 სთ-ში ერთხელ), რადგან, ჰემოდიალიზის დროს გამოიყოფა პიპერაცილინის 30-50%, ყოველი დიალიზის სეანსის შემდეგ დამატებით შეყავთ პიპერაცილინის 1 გ.
14 წლამდე ასაკის ბავშვებსა და მოზარდებში სადღეღამისო დოზა შეადგენს 100-20 მგ/კგ თანაბრად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6-8 სთ-ში ერთხელ ინტრავენურად;
მძიმე და გართულებული ინფექციების დროს
(სეპტიცემია, სასუნთქი გზების, შარდ-სასქესო სისტემის ინტრააბდომინალური, კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები) – 200-300 მგ/კგ, თანაბრად დაყოფილი დოზებით ყოველ 6-8 სთ-ში ერთხელ, ინტრავენურად.
თირკმლის უკმარისობის დროს რეკომენდებულია შემდეგი დოზირების რეჟიმი:
კრეატინინის კლირენსი 40 მლ/წთ

საშარდე გზების გაურთულებელი ინფექციები: არ საჭიროებს კორექციას. საშარდე გზების გართულებული ინფექციები: არ საჭიროებს კორექციას.
მძიმე ინფექციები: არ საჭიროებს კორექციას.
კრეატინინის კლირენსი 20-40 მლ/წთ
საშარდე გზების გაურთულებელი ინფექციები: არ საჭიროებს კორექციას.
საშარდე გზების გართულებული ინფექციები: 150 მგ/კგ-დღეში.
მძიმე ინფექციები: 200 მგ/კგ-დღეში.
კრეატინინის კლირენსი 20 მლ/წთ
საშარდე გზების გართულებელი ინფექციები: 75 მგ/კგ/დღეში.
საშარდე გზების გართულებული ინფექციები: 100 მგ/კგ/დღეში.
მძიმე ინფექციები: 133 მგ/კგ/დღეში.
ახალშობილებში დოზირება დადგენილი არ არის.
მკურნალობის ხანგრძლივობა საშუალოდ შეადგენს 7-10 დღეს და დამოკიდებულია დაავადების სიმძიმის ხარისხზე. კლინიკური სიმპტომატიკის გაქრობის შემდეგ მკურნალობა გრძელდება მინიმუმ 48-72 სთ.
პოსტოპერაციული ინფექციების პროფილაქტიკის მიზნით სტეპტენი ინიშნება ანესთეზიამდე 20-30 წუთიანი ინტრავენური ინფუზიის სახით. ინტრააბდომინალური ქირურგიული ჩარევის დროს:ოპერაციის წინ შეყავთ 2 გ, ოპერაციის დროს -2 გ და ოპერაციიდან ყოველი 6 სთ-ის შემდეგ -2 გ (არაუმეტეს 4 შეყვანისა) ინტრავენურად;
საკეისრო კვეთის დროს: ჭიპლარის გადაკვანძვის შემდეგ შეჰყავთ 2 გ და 2-3 გ პირველი შეყვანიდან 4 და 8 სთ-ის შემდეგ ინტრავენურად;
ვაგინალური ჰისტერექტომიის დროს: ოპერაციის წინ – 2 გ, 2-2 გ პირველი შეყვანიდან 6 და 12 სთ-ის შემდეგ ინტრავენურად.
აბდომინალური ჰისტერექტომიის დროს:
2 გ შეჰყავთ ოპერაციის წინ, 2 გ ოპერაციის შემდეგ და 2 გ 6 სთ-ის შემდეგ ინტრავენურად. პიპერაცილინის პროფილაქტიკური გამოყენება უნდა შეწყდეს 24 სთ-ის შემდეგ.
ინტრავენური შეყვანა
ინტრავენური ინექციისათვის პიპერაცილინის ყოველი 1 გ იხსნება 5 მლ სტერილურ საინექციო წყალში. მომზადებული ხსნარი შეჰყავთ ნელა, 3-5 წთ-ის განმავლობაში.
ინტრავენური ინფუზიისათვის პიპერაცილინის ყოველი 1 იხსნება 5 მლ სტერილურ საინექციო წყალში, ხოლო შემდეგ მიღებული ხსნარი განზავდება სასურველ მოცულობამდე (არანაკლებ 50 მლ). გამხსნელის სახით შეიძლება გამოყენებული იქნას საინექციო წყალი, დექსტროზის 5%-იანი ხსნარი, ნატრიუმის ქლორიდის 0.9%-იანი ხსნარი, რინგერის ხსნარი. მიღებული ხსნარი შეყავთ 20-30 წთ-ის განმავლობაში ან წყვეტილი ინფუზიის სახით 30 წთ-იდან 2 სთ-მდე.
ინტრამუსკულარული შეყვანა.
პიპერცილინის ყოველი 1 გ იხსნება 2 მლ ლიდოკაინის (ადრენალინის გარეშე) 0.5-1.0%-იან ხსნარში ან სტერილურ საინექციო წყალში. ერთ დუნდულოში შეყვანილი პრეპარატის რაოდენობა არ უნდა აღემატებოდეს 2 გ-ს.

გვერდითი მოვლენები:
ალერგიული
რეაქციები: ჭინჭრის ციება, ჰიპერემია, ქავილი, გამონაყარი კანზე, ცხელება, ბრონქოსპაზმი, კვინკეს შეშუპება, რინიტი, კონიუნქტივიტი, ეოზინოფილია, იშვიათად _ ანაფილაქსიური შოკი, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი;
საჭმლის მომნელებელი სისტემის
მხრივ: იშვიათად – გულისრევა, ღებინება, ყაბზობა, დიარეა, სისხლიანი განავალი, ფსევდომემბრანული კოლიტი, დისბაქტერიოზი, ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის მატება ჰიპერბილირუბინემია, ქოლესტაზური სიყვითლე;
სისხლის სურათის მხრივ: პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენებისას – შექცევადი ნეიტროპენია, ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია, ჰემოლიზური ანემია, კუმბსის დადებითი რეაქცია;
ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, გადაღლილობა, ძილიანობა, პარესთეზიები, ნერვ-კუნთოვანი აგზნებადობის მომატება, კრუნჩხვები (ინტრავენურად მაღალი დოზების შეყვანისას);
შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, შარდოვანას აზოტის და კრეატინინის კონცენტრაციის მომატება, იშვიათად – ინტერსტიციული ნეფრიტი;
ადგილობრივი რეაქციები: შესაძლებელია ტკივილი ინექციის ადგილას, ერითემა, ინფილტრატი, ჰემატომა, ფლებიტი;
სხვა: სუპერინფექცია (კანდიდოზის ჩათვლით), ჰიპოკალემია, ჰემორაგიული გამოვლინებები.

უკუჩვენებები:
* მომატებული მგრძნობელობა პენიცილინების, ცეფალოსპორინების და სხვა ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკების მიმართ;
* ინფექციური მონონუკლეოზი.
* ლიდოკაინის მიმართ მომატებული მგრძნობელობის  დროს მისი გამხსნელის სახით გამოყენება ინტრამუსკულარული ინექციისას დაუშვებელია.

ორსულობა და ლაქტაცია:
მონაცემები პრეპარატის გამოყენების უსაფრთხოებაზე ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში არ არსებოს; პრეპარატის გამოყენება ორსულობის პერიოდში შესაძლებლია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე მოსალოდნელი უარყოფითი მოქმედების რისკს.
* პიპერაცილინი მცირე რაოდენობით გადადის დედის რძეში, ამიტომ ძუძუთი კვების პერიოდში პრეპარატის გამოყენება არ არის რეკომენდებული.

განსაკუთრებული მითითებები:
◄ სიფრთხილით ინიშნება ანამნეზში ალერგიული რეაქციების მქონე პაციენტებში, პენიცილინებისადმი მომატებული მგრძნობელობის მქონე პაციენტებში შესაძლებელია აღინიშნებოდეს ჯვარედინი ალერგიული რეაქციები ცეფალოსპორინების მიმართ. ალერგიული რეაქციის განვითარებისას სტეპტენის მიღება უნდა შეწყდეს და დაინიშნოს ანტიალერგიული საშუალებები.
◄ სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ თირკმლის (სისხლდენების რისკის ზრდა) და ღვიძლის (მცირდება კალიუმის დონე სისხლის შრატში), ფუნქციის დარღვევა. თირკმლის უკმარისობით შეპყრობილ პაციენტებში საჭიროა დოზირების რეჟიმის კორექცია. პრეპარატით ხანგრძლივი მკურნალობისას აუცილებელია კალიუმის  რაოდენობის სისტემატური კონტროლი, განსაკუთრებით იმ პირებში, რომლებიც იღებენ ციტოტოქსიკურ ან დიურეზულ საშუალებებს.
◄ სეფსისით შეპყრობილ პაციენტებში სტეპტენის გამოყენებისას შესაძლებელია ბაქტერიოლიზის რეაქციის განვითარება (იარიშ-ჰერკსჰეიმერის რეაქცია).
◄ ანტიმიკრობული პრეპარატების მაღალი დოზების გამოყენებამ დროის მოკლე მონაკვეთში გონორეის მკურნალობისთვის შეიძლება ხელი შეუწყოს სიფილისის ფარულ მიმდინარეობას. ამის გამო გონორეის მკურნალობის დაწყებისას რეკომენდებულია რომ პაციენტმა გაიაროს შემოწმება სიფილისის არსებობაზე.
◄ ისევე, როგორც სხვა ანტიბიოტიკების შემთხვევაში, პიპერაცილინის ხანგრძლივმა გამოყენებამ შესაძლოა გამოიწვიოს ნაწლავის ნორმალური მიკროფლორის დათრგუნვა და Clostridium difficile-ს ჭარბი ზრდა, რაც ხშირად ხდება დიარეისა და ფსევდომემბრანული კოლიტის განვითარების მიზეზი. შესაბამისად, სტეპტენი სიფრთხილით გამოიყენება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაავადებების, განსაკუთრებით კოლიტის მქონე პაციენტებში.
◄ პრეპარატის უსაფრთხოება 12 წლამდე ასაკის ბავშვებსა და მოზარდებში დადგენილი არ არის.

ჭარბი დოზირება:
პრეპარატის დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში ტარდება სიმპტომური მკურნალობა;
სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს. შრატში პიპერაცილინის მაღალი კონცენტრაციის შემცირება ხდება დიალიზის საშუალებით.
ნერვ-კუნთოვანი აგზნებადობის მომატების, კრუნჩხვების შემთხვევაში (ინტრავენურად პრეპარატის მაღალი დოზის შეყვანისას) ინიშნება ანტიკონვულსიური თერაპია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
– პიპერაცილინი ახანგრძლივებს არამადეპოლარიზებელი მიორელაქსანტების მიერ გამოწვეულ მიორელაქსაციას.
– ბეტა-ლაქტამაზების მიმართ მდგრადი ამინოგლიკოზიდები, პენიცილინები, ცეფალოსპორინები აძლიერებს პრეპარატის ანტიბაქტერიულ ეფექტს.
– ციტოტოქსიკურ ან დიურეზულ საშუალებებთან სტეპტენის ერთდროული გამოყენებისას შესაძლებელია ჰიპოკალემიის განვითარება.
– პიპერაცილინის ერთდროული გამოყენებისას ანტიკოაგულანტებთან და სხვა პრეპარატებთან, რომლებიც აქვეითებს თრომბოციტების აგრეგაციას, მატულობს სისხლდენის განვითარების რისკი.
– პიპერაცილინის შერევა ამინოგლიკოზიდებთან ერთ შპრიცში ან საინფუზიო ხსნარში დაუშვებელია (იწვევს ამინოგლიკოზიდების ინაქტივაციას).
– ხსნარები, რომლებიც შეიცავს მხოლოდ ნატრიუმის ბიკარბონატს, ინტრავენური შეყვანისას არ გამოიყენება პიპერაცილინთან ერთად.

შენახვის პირობები:
პრეპარატი ინახება 250C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები: პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

მწრმოებელი: ავერსი-რაციონალი, საქართველო

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ფლუკონაზოლი/fluconazole

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: აზოლების ჯგუფის სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატები

ფარმაკოლოგიური თვისება:
ფლუკონაზოლი წარმოადგენს ტრიაზოლურ სოკოს საწინააღმდეგო საშუალებას, რომელიც ახდენს სოკოს უჯრედში სტეროლების სინთეზის მძლავრ სელექტიურ ინჰიბირებას.  იგი აქტიურია შემდეგი მიკოზების მიმართ: საფუარა სოკოები: Candida spp. Cryptococcus neoformans;  დერმატოფიტები:Trichophyton, Microsporum და Epidermophyton spp; ენდემური მიკოზების გამომწვევები: Coccdioides immitis, Paracoccidioides brasiliensis, Histoplazma capsulatum, blastomyces dermatitis, Sporothrix schenkii.

ფარმაკოკინეტიკა: არ იცვლება პერორალური და ი/ვ მიღებისას, პერორალური მიღების
შემდეგ კარგადშეიწოვება; პლაზმური კონცენტრაცია მიიღწევა უზმოზე პრეპარატის მიღებისას 0,5-1,5 საათის შემდეგ.ნახევრადგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 30 საათს და პლაზმური
კონცენტრაციის პროპორციულია. პლაზმისცილებთან შეკავშირება 11-12%.
კარგად გადის ფიზიოლოგიურ სითხეებში; მისი კონცენტრაცია ნერწყვსა და ნახველში
უტოლდება პლაზმურ კონცენტრაციას; სოკოვანი მენინგიტის შემთხვევაში ფლუკონაზოლისკონცენტრაცია ლიქვორში შეადგენს პლაზმური კონცენტრაციის 80%-ს რქოვანა
გარსში, ეპიდერმისში და ოფლშიფლუკონაზოლის კონცენტრაცია აჭარბებს პლაზმისმიერს. გამოიყოფა თირკმელით 80% შეუცვლელი სახით,მოცირკულირე მეტაბოლიტები არ
აღინიშნება.

სტერინაზოლის ჩვენებები:  კრიპტოკოკოზი, კრიპტოკოკური მენინგიტის ჩათვლით;
გენერალიზებულიკანდიდოზი, კანდიდემია, დისემინირებული კანდიდოზი და ინვაზიური კანდიდოზური ინფექციის სხვა ფორმები;ლორწოვანის კანდიდოზი: პირის ღრუს, ხახის,
საყლაპავის კანდიდოზი, არაინვაზიური ბრონქოპულმონურიინფექციები, კანდიდურია,
პირის ღრუს ქრონიკული ატროფიული კანდიდოზი ნორმალური ან დაქვეითებულიიმუნური ფუნქციის დროს, ოროფარინგეალური კანდიდოზის რეციდივის პროფილაქტიკა შიდსითდაავადებულებში; გენიტალური კანდიდოზი: მწვავე ან მორეციდივე ვაგინალური
კანდიდოზი, კანდიდოზურიბალანიტი; სოკოვანი ინფექციების პროფილაქტიკა
ავთვისებიანი სიმსივნით დაავადებულ პირებში რომლებცგანწყობილნი არიან ამ
ინფექციებისადმი ციტოსტატიკური ან სხივური თერაპიის შედეგად; კანის მიკოზები:
ტერფის, სხეულის, საზარდულის მიდამოს მიკოზები, ბრტყელი ლიქენი, ონიქომიკოზი;
იმუნური სისტემისნორმალური ფუნქციის დროს ღრმა ენდემური მიკოზები,
კოკციდიოდომიკოზი, სპოროტრიქოზი დაჰისტოპლაზმოზი.

კაფსულის მიღება საუკეთესოა დღის ერთი და იგივე დროს. პრეპარტის მიღება შეიძლება
როგორც ჭამის დროს,ისე კვებებს შორის შუალედში.

გვერდითი მოვლენები:  პრეპარატი ძირითადად ხასიათდება კარგი ამტანობით.  მაგრამ ზოგჯერ შესაძლებელია შემდეგი გვერდითი მოვლენები: გულისრევა, ღებინება, დიარეა, მეტეორიზმი, გამონაყარი კანზე. ზოგჯერ შესაძლებელია თავის ტკივილი. იშვიათ შემთხვევებ-ში პრეპარატის გამოყენებისას აღინიშნება ღვიძლის მხრივ ტოქსიკური ცვლილებები, რომელიც, როგორც წესი, აღენიშნებათ მძიმე სოკოვანი ინფექციებით დაავადებულ ავადმყოფებს. ამიტომ ღვიძლის დაზიანების კლინიკური გამოვლინებისთანავე საჭიროა შეწყდეს პრეპარატით მკურნალობა.  შიდსით დაავადებულ ავადმყოფებში მნიშვნელოვნად მომატებულია კანის მძიმე რეაქციების განვითარების რისკი სხვადასხვა პრეპარატების გამოყენებისას. იშვიათად ზოგიერთ ავადმყოფებს აღენიშნებათ ალერგიული რეაქციები პრეპარატის მიმართ: მოხრჩობის უეცარი შეგრძნება, სუნთქვის გაძნელება ან მოჭერითი ხასიათის ტკივილი გულმკერდის არეში; ქუთუთოების, სახის და ტუჩების შეშუპება; კანზე გამონაყარი ან ქავილით მიმდინარე წითელი ლაქები; მთელი სხეულის ქავილი. აღნიშნული გვერდითი მოვლენების შემთხვევაში საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია.

უკუჩვენება:  მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის ან მისი შემადგენელი კომპონენტების მიმართ. ალერგიული რეაქციები, ქავილის, კანის ჰიპერემიის ან სუნთქვის გაძნელების ჩათვლით. პრეპარატის კომბინაცია ტერფენადინთან და ციზაპრიდთან ნებადართული არ არის.

განსაკუთრებული მითითებები:  პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ისეთი მდგომარეობების დროს როგორიცაა: – არსებული ან დაგეგმილი ორსულობა; – ლაქტაციის პერიოდი; – თირკმელების დაავადებები.

ჭარბი დოზირება:  დიდი რაოდენობით პრეპარატის ერთჯერადად მიღების შემთხვევაში შესაძლებელია სხვადასხვა გვერდითი მოვლენების განვითარება, რომელთა კორეგირება წარმოებს ექიმთან კონსულტაციით შესაბამისი მკურნალობის გამოყენებით სამკურნალო დაწესებულებაში.

ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან:  პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება ისეთ პრეპარატებთან კომბინაციაში როგორიცაა: ვარფარინი ან კუმარინის ტიპის ანტიკოაგულანტები, პერორალური ჰიპოგლიკემიური საშუალებები, რიგორიცაა ქლორპროპამიდი, გლიბენკლამიდი, გლიპიზიდი ან ტოლბუტამიდი, ჰიდროქლოროთიაზიდი, ფენიტოინი, რიფამპიცინი, რიფაბუტინი, ციკლოსპორინი, ტაკროლიმუსი, თეოფილინი, ტერფენადინი და ასთემიზოლი, ციზაპრიდი, ზიდოვუდინი.

გამოშვების ფორმა: 150 მგ კაფსულა №4

გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)

მწარმოებელი: NOVATOR PHARMA, დიდი ბრიტანეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ნაფტიფინი/naftifine

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანტიმიკოზური (სოკოს საწინააღმდეგო) საშუალება დერმატოლოგიაში გამოსაყენებლად.

ათქ კოდი: D01AE22

შემადგენლობა
ხსნარის 1 მლ შეიცავს ნაფტიფინის ჰიდროქლორიდის 10 მგ-ს, გადაანგარიშებულს 100% მშრალ ნივთიერებაზე.

დამხმარე ნივთიერებები:
პროპილენგლიკოლი, ეთანოლი 96%, გაწმენდილი წყალი.

გამოშვების ფორმა
ხსნარი გარეგანი (კანზე) გამოყენებისთვის.
ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები: გამჭვირვალე ხსნარი უფეროდან ღია ყვითელი ფერის შეფერილობამდე, სპირტის სუნით.

მოქმედების მექანიზმი
ფარმაკოდინამიკა
სტიბერილი – ალილამინების კლასის სოკოს საწინააღმდეგო საშუალება, რომლის მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია ერგოსტეროლის მოქმედების ინჰიბირებასთან.
სტიბერილი აქტიურია დერმატოფიტების, როგორიცაა ტრიქოფიტონი, ეპიდერმოფიტონი და მიკროსპორუმი, საფუარა (ჩანდიდა), ობის (Aსპერგილლუს) და სხვა სოკოების (მაგ.: შპოროტჰრიხ შცჰენცკიი) მიმართ.
დერმატოფიტებისა და ასპერგილის მიმართ ნაფტიფინი ინ ვიტრო ავლენს ფუნგიციდურ მოქმედებას, საფუარა სოკოების მიმართ – ფუნგიციდურ ან ფუნგისტატიკურ აქტივობას, მიკროორგანიზმის შტამიდან გამომდინარე.
სტიბერილი ასევე ავლენს ანტიბაქტერიულ აქტივობას გრამდადებითი და გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ, რომელთაც მიკოზურ დაზიანებებთან ერთად, ასევე შეუძლიათ მეორადი ბაქტერიული ინფექციების გამოწვევა.
გარდა ამისა, სტიბერილს ახასიათებს ანთების საწინააღმდეგო თვისებები, რაც ხელს უწყობს ანთების სიმპტომებისა და ქავილის გაქრობას.

ფარმაკოკინეტიკა
პრეპარატის კანში სწრაფად შეღწევის და კანის სხვადასხვა შრეებში ანტიმიკოზური მდგრადი კონცენტრაციების შექმნის გამო, სტიბერილი ინიშნება ერთხელ დღეში.

ჩვენება
ნაფტიფინისადმი მგრძნობიარე პათოგენებით გამოწვეული სოკოვანი ინფექციების ადგილობრივი მკურნალობა:
– კანისა და კანის ნაოჭების სოკოვანი ინფექციები;
– თითებშუა მიკოზები;
– ფრჩხილების სოკოვანი ინფექციები (ონიქომიზები);
– კანის კანდიდოზები;
– ქატოსებრი ლიქენი;
– ანთებითი დერმატომიკოზები, თანმხლები ქავილით ან მის გარეშე;
– გარეთა სასმენი მილის მიკოზი.

უკუჩვენება
ნაფტიფინისადმი ან პროპილენგლიკოლისადმი მომატებული მგრძნობელობა. პრეპარატის გამოყენება არ შეიძლება ჭრილობაზე. არ გამოიყენება თვალების სამკურნალოდ.

სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება
სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება გამოვლენილი არ არის.

უსაფრთხოების ზომები
პრეპარატი განკუთვნილია მხოლოდ გარეგანი გამოყენებისთვის!
პრეპარატი შეიცავს ეთანოლს, ამიტომ თავი უნდა ავარიდოთ ხსნარის თვალში ან ღია ჭრილობაზე მოხვედრისგან.

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი
ინსტრუქციის შესაბამისად გამოყენებისას, სტიბერილის გავლენა ნაყოფზე და ახალშობილზე ნაკლებსავარაუდოა. ტერატოგენობის გამოკვლევების შედეგები ამტკიცებენ ნაფტიფინის ემრიოტოქსიკური ეფექტის არარსებობას.
ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატი ინიშნება ექიმის მიერ სარგებელი/რისკის შეფასების შემდეგ.
მეძუძურმა დედებმა ყურადღება უნდა მიაქციონ, რომ პრეპარატი არ მოხვდეს ბავშვის კანზე და საჭმლის მომნელებელ სისტემაში.

ავტომობილისა და სხვა მექანიკური საშუალებების მართვაზე გავლენა
არ ახდენს გავლენას.

დოზის გადაჭარბება
სიმპტომები: გვერდითი ეფექტების გაძლიერება.
მკურნალობა: სიმპტომური.

დოზირება და მიღების წესი
სტიბერილის ხსნარი გამოიყენება კანის დაზიანებული უბნისა და მის ირგვლივ კანის დასამუშავებლად ერთხელ დღეში, დაზიანებული უბნის კარგად გასუფთავებისა და გაშრობის შემდეგ. ამასთანავე ხსნარით უნდა დამუშავდეს დაზიანებული უბნის ირგვლივ ჯანმრთელი კანის დაახლოებით 1 სმ-ის ჩათვლით არეალი.
მკურნალობის ხანგრძლივობა: დერმატომიკოზების დროს – 2-4 კვირა (საჭიროებისას 8 კვირამდე); კანდიდოზების დროს – 4 კვირა; ფრჩხილების ინფექციების დროს – 6 თვემდე.
ფრჩხილების სოკოვანი დაავადებების დროს რეკომენდებულია პრეპარატის დღეში 2-ჯერ გამოყენება. პირველად გამოყენების წინ, საჭიროა მაქსიმალურად მოიცილონ მაკრატლით ან ქლიბით ფრჩხილის დაზიანებული ნაწილი (პროცედურის გასაადვილებლად, ნებადართულია ექიმის რეკომენდაციით, ფრჩხილები დამუშავდეს სპეციალური დამარბილებელი საშუალებებით).
გარეთა სასმენი მილის მიკოზის დროს მკურნალობა გრძელდება არანაკლებ 14 დღე. ადგილობრივი მკურნალობა ტარდება სტიბერილის ხსნარში დასველებული ტამპონის ყურში მოთავსებით, 5-8 წუთის განმავლობაში დღეში 1-2-ჯერ.
რეციდივების თავიდან აცილების მიზნით, პრეპარატით მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს ძირითადი სიმპტომების გაქრობიდან, არანაკლებ 2 კვირის განმავლობაში.
ბავშვები.
პრეპარატის ეფექტურობისა და უსაფრთხოების შესახებ გამოყენების მონაცემები ბავშვთა ასაკში არასაკმარისია, ამიტომ ამ ჯგუფის პაციენტებში პრეპარატის დანიშვნა არარეკომენდებულია.

გვერდითი მოვლენები
ერთეულ შემთხვევაში შესაძლებელია ადგილობრივი რეაქციების გამოვლენა: კანის სიმშრალე, სიწითლე და წვის შეგრძნება, ერითემა, ქავილი, ადგილობრივი გაღიზიანება. გვერდითი მოვლენები შექცევადი ხასიათისაა და მკურნალობის შეწყვეტას არ საჭიროებს.

ვარგისობა და შენახვის პირობები
პრეპარატის ვარგისობის ვადა – 2 წელი.
პრეპარატი არ გამოიყენება შეფუთვაზე მითითებული ვადის გასვლის შემდეგ.
ინახება ორიგინალ შეფუთვაში არა უმეტეს 30°C ტემპერატურაზე.
ინახება ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილზე!

გამოშვების ფორმა: 15 ან 20 მლ სითხე ფლაკონში. 1 ფლაკონი მეორად შეფუთვაში.

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: Farmak JSC, უკრაინა

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ნაფტიფინი/naftifine

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანტიმიკოზური (სოკოს საწინააღმდეგო) საშუალება დერმატოლოგიაში გამოსაყენებლად.
ათქ კოდი: D01AE22

შემადგენლობა
სპრეის 1 მლ შეიცავს ნაფტიფინის ჰიდროქლორიდის 10 მგ-ს, გადაანგარიშებულს 100% მშრალ ნივთიერებაზე.

დამხმარე ნივთიერებები:
პროპილენგლიკოლი, ეთანოლი 96%, გაწმენდილი წყალი.

მოქმედების მექანიზმი
ფარმაკოდინამიკა
სტიბერილი – ალილამინების კლასის სოკოს საწინააღმდეგო საშუალება, რომლის მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია ერგოსტეროლის მოქმედების ინჰიბირებასთან.
სტიბერილი აქტიურია დერმატოფიტების, როგორიცაა ტრიქოფიტონი, ეპიდერმოფიტონი და მიკროსპორუმი, საფუარა (Candida), ობის (Aspergillus) და სხვა სოკოების (მაგ.: Sporothrix Schenckii) მიმართ.
დერმატოფიტებისა და ასპერგილის მიმართ ნაფტიფინი ინ ვიტრო ავლენს ფუნგიციდურ მოქმედებას, საფუარა სოკოების მიმართ – ფუნგიციდურ ან ფუნგისტატიკურ აქტივობას, მიკროორგანიზმის შტამიდან გამომდინარე.
სტიბერილი ასევე ავლენს ანტიბაქტერიულ აქტივობას გრამდადებითი და გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ, რომელთაც მიკოზურ დაზიანებებთან ერთად, ასევე შეუძლიათ მეორადი ბაქტერიული ინფექციების გამოწვევა.
გარდა ამისა, სტიბერილს ახასიათებს ანთების საწინააღმდეგო თვისებები, რაც ხელს უწყობს ანთების სიმპტომებისა და ქავილის გაქრობას.

ფარმაკოკინეტიკა
პრეპარატის კანში სწრაფად შეღწევის და კანის სხვადასხვა შრეებში ანტიმიკოზური მდგრადი კონცენტრაციების შექმნის გამო, სტიბერილი ინიშნება ერთხელ დღეში.

ჩვენება
ნაფტიფინისადმი მგრძნობიარე პათოგენებით გამოწვეული სოკოვანი ინფექციების ადგილობრივი მკურნალობა:
– კანისა და კანის ნაოჭების სოკოვანი ინფექციები;
– თითებშუა მიკოზები;
– ფრჩხილების სოკოვანი ინფექციები (ონიქომიზები);
– კანის კანდიდოზები;
– ქატოსებრი ლიქენი;
– ანთებითი დერმატომიკოზები, თანმხლები ქავილით ან მის გარეშე.

უკუჩვენება
ნაფტიფინისადმი ან პროპილენგლიკოლისადმი მომატებული მგრძნობელობა. პრეპარატის გამოყენება არ შეიძლება ჭრილობაზე. არ გამოიყენება თვალების სამკურნალოდ.

სხვა  სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება
სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება გამოვლენილი არ არის.

უსაფრთხოების ზომები
პრეპარატი განკუთვნილია მხოლოდ გარეგანი გამოყენებისთვის!
პრეპარატი შეიცავს ეთანოლს, ამიტომ თავი უნდა ავარიდოთ ხსნარის თვალში ან ღია ჭრილობაზე მოხვედრისგან.

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი
ინსტრუქციის შესაბამისად გამოყენებისას, სტიბერილის გავლენა ნაყოფზე და ახალშობილზე ნაკლებსავარაუდოა. ტერატოგენობის გამოკვლევების შედეგები ამტკიცებენ ნაფტიფინის ემრიოტოქსიკური ეფექტის არარსებობას.
ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატი ინიშნება ექიმის მიერ სარგებელი/რისკის შეფასების შემდეგ.
მეძუძურმა დედებმა ყურადღება უნდა მიაქციონ, რომ პრეპარატი არ მოხვდეს ბავშვის კანზე და საჭმლის მომნელებელ სისტემაში.

ავტომობილისა და სხვა მექანიკური საშუალებების მართვაზე გავლენა
არ ახდენს გავლენას.

დოზის გადაჭარბება
ნაფტიფინის ადგილობრივი გამოყენებისას დოზის გადაჭარბების მწვავე შემთხვევები არ გამოვლენილა.
გარეგანი გამოყენებისას სისტემური ინტოქსიკაცია ნაკლებსავარაუდოა, რადგან კანის საშუალებით შეწოვილი პრეპარატის რაოდენობა უმნიშვნელოა.
პრეპარატის შემთხვევით გადაყლაპვისას საჭიროა სიმპტომური თერაპია.

დოზირება და მიღების წესი
სტიბერილის ხსნარი გამოიყენება კანის დაზიანებული უბნისა და მის ირგვლივ კანის დასამუშავებლად ერთხელ დღეში, დაზიანებული უბნის კარგად გასუფთავებისა და გაშრობის შემდეგ. ამასთანავე ხსნარით უნდა დამუშავდეს დაზიანებული უბნის ირგვლივ ჯანმრთელი კანის დაახლოებით 1 სმ-ის ჩათვლით არეალი.
მკურნალობის ხანგრძლივობა: დერმატომიკოზების დროს – 2-4 კვირა (საჭიროებისას 8 კვირამდე); კანდიდოზების დროს – 4 კვირა; ფრჩხილების ინფექციების დროს – 6 თვემდე.
ფრჩხილების სოკოვანი დაავადებების დროს რეკომენდებულია პრეპარატის დღეში 2-ჯერ გამოყენება. პირველად გამოყენების წინ, საჭიროა მაქსიმალურად მოიცილონ მაკრატლით ან ქლიბით ფრჩხილის დაზიანებული ნაწილი (პროცედურის გასაადვილებლად, ნებადართულია ექიმის რეკომენდაციით, ფრჩხილები დამუშავდეს სპეციალური დამარბილებელი საშუალებებით).
რეციდივების თავიდან აცილების მიზნით, პრეპარატით მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს ძირითადი სიმპტომების გაქრობიდან, არანაკლებ 2 კვირის განმავლობაში.
ბავშვები.
პრეპარატის ეფექტურობისა და უსაფრთხოების შესახებ გამოყენების მონაცემები ბავშვთა ასაკში არასაკმარისია, ამიტომ ამ ჯგუფის პაციენტებში პრეპარატის დანიშვნა არარეკომენდებულია.

გვერდითი მოვლენები
ერთეულ შემთხვევაში შესაძლებელია ადგილობრივი რეაქციების გამოვლენა: კანის სიმშრალე, სიწითლე და წვის შეგრძნება, ერითემა, ქავილი, ადგილობრივი გაღიზიანება. გვერდითი მოვლენები შექცევადი ხასიათისაა და მკურნალობის შეწყვეტას არ საჭიროებს.

ვარგისობა და შენახვის პირობები
პრეპარატის ვარგისობის ვადა – 2 წელი.
პრეპარატი არ გამოიყენება შეფუთვაზე მითითებული ვადის გასვლის შემდეგ.
ინახება ორიგინალ შეფუთვაში არა უმეტეს 30°C ტემპერატურაზე.
ინახება ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილზე!

გამოშვების ფორმა: 1% 15მლ გარეგანი გამოყენების სპრეი ფლაკონი №1

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: Farmak JSC, უკრაინა

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ციტრულინის მალატი/citrulline malate

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:
საჭმლის მომნელებელ სისტემასა და მეტაბოლურ პროცესებზე მოქმედი საშუალებები.
ამინომჟავები და მათი წარმოებულები. ციტრულინი.

შემადგენლობა:
აქტიური ნივთიერება: ერთი პაკეტი შეიცავს ციტრულინის მალატის 1.0გ.
დამხმარე ნივთიერება: ფორთოხლის სანგრიის ნატურალური ხსნარი, ნატრიუმის ჰიდროქსიდის კონცენტრირებული ხსნარი, გასუფთავებული წყალი.
წამლის ფორმა: შუშხუნა ფხვნილი ხსნარის მოსამზადებლად.

ფარმაკოლოგიური თვისება:
სტიმოლი ახდენს ლაქტატისა და ამიაკის უტილიზაციას. უზრუნველყოფს ორგანიზმს ენერგიით, გადაჰყავს რა უჯრედი უფრო მაღალ ენერგეტიკულ საფეხურზე.

ჩვენება:
ფუნქციონალური ასთენიის სიმპტომური მკურნალობა:
• ფიზიკური ასთენია;
• ფსიქიკური ასთენია;
• პოსტინფექციური ასთენია;
• პოსტოპერაციული ასთენია;
• ასთენია ხანდაზმულ ასაკში;
• ასთენია ენდოკრინული დაავადებებისას (შაქრიანი დიაბეტის დროს);
• ასთენია სპორტსმენებში (ხსნის ინტენსიური ვარჯიშით გამოწვეულ კუნთის დაღლილობას);
• ასთენოვეგეტატიური სინდრომი ვეგეტოსისხლძარღვოვანი ასთენიის ჰიპოტონური ტიპის დროს;
• ალკოჰოლურ-აბსტინენციური სინდრომი;
• სექსუალური ასთენია.
გამოიყენება ასთენიის შემდეგი სიმპტომების დროს: საერთო სისუსტე, ემოციური ლაბილობა, ქრონიკული დაღლილობა, დაბალი შრომისუნარიანობა, ძილიანობა. რეკომენდებულია კუნთების ტკივილის და კრუნჩხვის დროს, რომელიც გამოწვეულია ლაქტატის დაგროვებით ფიზიკური დატვირთვის შემდეგ. პრეპარატი რეკომენდებულია აგრეთვე რეკონვალესცენციის პერიოდში, როცა ვითარდება ასთენოვეგეტატიური სინდრომი.

უკუჩვენება:
პრეპარატის რომელიმე კომპონენტზე მომატებული მგრძნობელობა. კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება. 6 წლამდე ასაკი. პრეპარატის გამოყენება არ არის მიზანშეწონილი ფეხმძიმობისა და ლაქტაციის პერიოდში.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:
არ არის გამოვლენილი.

მიღების წესი და დოზირება:
ბავშვები 6 წლიდან: 1 პაკეტი 2-ჯერ დღეში.
მოზრდილები: 1 პაკეტი 3-ჯერ დღეში.
რეკომენდებულია მიღება 4 კვირის განმავლობაში.
მიიღება საკვებთან ერთად. პაკეტის შიგთავსი იხსნება 100 მლ წყალსა ან წვენში.

გვერდითი ეფექტები:
იშვიათად დისკომფორტი ეპიგასტრიუმში, რომელიც არ საჭიროებს პრეპარატის მოხსნას. არასასურველი რეაქციის გამოვლენის დროს საჭიროა ექიმის კონსულტაცია.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი
კოლოფზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება არ არის რეკომენდებული.

შენახვის პირობები: პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე (+15-25°C) ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

გამოშვების ფორმა: 1გ შუშხუნა ფხვნილი შიგნით მისაღები ხსნარის მოსამზადებლად პაკეტი №18

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: ბიოკოდექსი, საფრანგეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): სერტრალინი/SERTRALINE

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანტიდეპრესანტი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 10, 20 და 30 ც.
1 ტაბ.
სერტრალინის ჰიდროქლორიდი……….   50 მგ
1 ტაბ.
სერტრალინის ჰიდროქლორიდი………..      100 მგ
დამხმარე ნივთიერებები:
მაგნიუმის სტეარატი ევრ. ფარმ., ჰიდროქსიპროპილცელულოზა ევრ. ფარმ., ნატრიუმის სახამებელის გლუკოლატი (ტიპიA) ბრიტ. ფარმ., კალციუმის ჰიდროფოსფატის დიჰიდრატი ევრ. ფარმ., მიკროკრისტალური ცელულოზა ევრ. ფარმ. ტაბლეტის მასაში.
გარსი: ჰიპრომელოზა 2910 ევრ. ფარმ., მაკროგოლი 6000 ევრ. ფარმ., ტიტანის დიოქსიდი C.1. 77891, E.E.C. 171 ევრ. ფარმ.

ჩვენებები:
დეპრესია (უნიპოლარული ან ბიპოლარული, თანხლებული შფოთვით);
მწვავე დეპრესია;
მორეციდივიე დეპრესიის პროფილაქტიკა;
უნიპოლარული დეპრესიის პროფილაქტიკური თერაპია;
მწვავე და ქრონიკული ობსესურ-კომპულსური აშლილობები (ოკა).
პანიკური აშლილობები (აგორაფობიით და მის გარეშე).

მიღების წესი და დოზირება:
მოზრდილები:
დეპრესიისა და ოკა–ს სამკურნალოდ: ჩვეულებრივი დღიური დოზა შეადგენს 50 მგ-ს დღეში ერთხელ ნებისმიერ დროს, საჭმლის მიღებისგან დამოუკიდებლად.
პაციენტები პანიკური აშლილობებით: მკურნალობის დაწყება რეკომენდებულია 25 მგ-იანი დღიური დოზით (ეს ავადმყოფები უფრო მგრძნობიარენი არიან პრეპარატის მიმართ და მათ შეიძლება განუვითარდეთ გვერდითი ეფექტები). ერთ კვირაში დღიური დოზა შეიძლება გაიზარდოს 50 მგ-მდე.
არასაკმარისი თერაპიული ეფექტის შემთხვევაში დღიური დოზა შეიძლება გაიზარდოს 50 მგ-ით კვირაში ერთხელ მაქსიმუმ 200 მგ-მდე, თუ პაციენტი კარგად იტანს პრეპარატს.
დამაკმაყოფილებელი თერაპიული შედეგები შეიძლება მიღწეული იქნას მკურნალობიდან 7 დღის განმავლობაში.
თუმცა სრული თერაპიული ეფექტურობის მისაღწევად საჭიროა 2-4 კვირა.
ოკა-თი დაავადებულებში დამაკმაყოფილებელი თერაპიული შედეგები შეიძლება მიღწეულ იქნას მკურნალობის დაწყებიდან 8-12 კვირის შემდეგ. უმცირესი თერაპიული დოზა უნდა გამოიყენებოდეს შემანარჩუნებელი თერაპიისათვის.
ხანდაზმული ავადმყოფები: ამ კატეგორიის პაციენტებში დოზის სპეციალური შერჩევა არ მოითხოვება.
პაციენტები ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით საჭიროებენ განსაკუთრებულ ყურადღებას პრეპარატ სტიმულოტონის გარსიანი ტაბლეტებით მკურნალობისას.
ღვიძლის ფუნქციის მძიმე დარღვევის შემთხვევაში შეიძლება საჭირო გახდეს დოზის შემცირება ან დროის ინტერვალის გაზრდა პრეპარატის მიღებებს შორის (იხ. ნაწილი `განსაკუთრებული მითითებები~).
პაციენტებში თირკმელების ფუნქციის დარღვევით დოზის დაზუსტება არ არის საჭირო (იხ. `განსაკუთრებული მითითებები~).

გვერდითი მოვლენები:
ვეგეტატიური ნერვული სისტემის მხრივ: ეაკულაციის დარღვევა (14%), პირის სიმშრალე (15%), ოფლიანობა (7%).
ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ: ძილიანობა (14%), თავბრუსხვევა (13%), ტრემორი (9%), უძილობა (22%), ლიბიდოს დაქვეითება (5%), გაღიზიანებადობა (6%).
კუჭ–ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: ანორექსია (6%), დიარეა (20%), დისპეფსია (8%), მეტეორიზმი (3%), გულისრევა (28%), ღებინება (4%).
სხვა შესაძლო ეფექტები: სისუსტე (12%), კანის სიწითლე (2%) და მხედველობის სიმახვილის დაქვეითება (4%).
სერტრალინის მიღებისას აღწერილია ექსტრაპირამიდული სიმპტომები, დისკინეზია, კრუნჩხვები, მენსტრუალური ციკლის დარღვევა, ჰიპერპროლაქტინემია, გალაქტორეა და გამონაყარი კანზე (იშვიათად – მულტიფორმული ერითემა), თუმცა პრეპარატთან მიზეზობრივი კავშირი არ არის დამტკიცებული. მოტორული დარღვევები ძირითადად შეიმჩნეოდა პაციენტებში, რომელთაც ადრე ჰქონდათ ამგვარი მოვლენები ან იღებდნენ ნეიროლეპსიურ საშუალებებს.
მოხსნის სიმპტომები მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ იშვითად ჩნდება.
შეიძლება განვითარდეს პარესთეზია, ჰიპესთეზია, დეპრესიის სიმპტომები, ჰალუცინაციები, აგრესიული რეაქციები, აგზნება, შფოთვითი მდგომარეობა ან ფსიქოზი. ამ სიმპტომების დიფერენცირება ძირითადი დაავადების სიმპტომებისგან ძნელია და შეიძლება აღინიშნებოდეს სხვა ანტიდეპრესანტებით მკურნალობისას.
ლაბორატორიული მაჩვენებლები: ტრანსამინაზების (ატს, ალტ) უსიმპტომო ზრდა იშვიათად გვხვდება (0.8%). ეს მოვლენები აღინიშნება სერტრალინის მიღების დაწყებიდან 9 კვირის შემდეგ. პრეპარატის მიღების შეწყვეტის შემდეგ ფერმენტების დონე ნორმალიზდება.
სერტრალინით მკურნალობისას, ასევე, აღწერილია გარდამავალი ჰიპონატრიემია. ეს ფენომენი, ჩვეულებრივ, გამოვლინდება ხანში შესულ პაციენტებში და დიურეზულებისა ან სხვა პრეპარატების მიღებისას. აქედან გამომდინარე, ის შესაძლოა უკავშირდება ანტიდიურეზული ჰორმონის არასაკმარის სეკრეციის სინდრომს.

უკუჩვენებები:
* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის აქტიური ნივთიერების ან ნებისმიერი სხვა კომპონენტის მიმართ;
* პაციენტებში, რომლებიც იღებენ მაო-ს ინჰიბიტორებს, ამ პრეპარატების ერთობლივი მიღება უკუნაჩვენებია. ერთი პრეპარატიდან მეორეზე გადასვლის დროს საჭიროა მკურნალობის შეწყვეტა 14 დღის განმავლობაში.
* პაციენტები, რომლებიც იღებენ ტრიპტოფანს ან ფენფლურამინს, უკუნაჩვენებია სტიმულოტონის ტაბლეტების ნებისმიერ მათგანთან ერთად გამოყენება;
* პაციენტები, რომელთაც აქვთ არასტაბილური ეპილეფსია;
* ბავშვები (უსაფრთხოება და ეფექტურობა ამ ასაკობრივ ჯგუფში არ არის დამტკიცებული);
* ორსული და მეძუძური ქალები: ორსულობისა ან ლაქტაციის პერიოდში სტიმულოტონის დანიშვნა შეიძლება მხოლოდ რისკისა და შესაძლო სარგებლობის ზედმიწევნითი შედარების შემდეგ.
* სპირტიანი სასმელების მიღება სტიმულოტონით მკურნალობის დროს უკუნაჩვენებია.

ორსულობა და ლაქტაცია:
ორსულად ყოფნის ან მისი დაგეგმვის, ან ბავშვის ძუძუთი კვებისას მკურნალობის დაწყებამდე რჩევისათვის მიმართეთ ექიმს.
რეპროდუქციულ ასაკში მყოფმა ქალებმა, რომლებიც იღებენ სერტრალინს, უნდა გამოიყენონ ეფექტური ჩასახვის საწინააღმდეგო საშუალებები.
* სერტრალინი გამოიყოფა დედის რძეში. არ არსებობს საკმარისი მონაცემები ადამიანზე ჩატარებული კონტროლირებადი კვლევებით. ამიტომაც სერტრალინის მიღება ლაქტაციის დროს რეკომენდებული არ არის. ასეთი მკურნალობის აუცილებლობის შემთხვევაში უნდა გადაწყდეს საკითხი ძუძუთი კვების დროებით შეწყვეტის შესახებ.

განსაკუთრებული მითითებები:
◄ არ არსებობს საკმარისი მონაცემები სტიმულოტონის გარსიანი ტაბლეტების გამოყენების შესახებ პაციენტებში, ელექტრო-კრუნჩხვითი თერაპიის დროს (ეკთ). სერტრალინისა და ეკთ-ს ერთდროული გამოყენების შესაძლო სარგებელი ან საფრთხე შესწავლილი არ არის.
◄ ისევე, როგორც სხვა ანტიდეპრესანტების მიღების დროს, ზოგიერთ ავადმყოფებში, რომლებიც იღებენ სერტრალინს, აღინიშნება მანიაკალური და ჰიპომანიაკალური მდგომარეობები.
◄ ავადმყოფებს დეპრესიით ხშირად აქვთ სუიციდის მცდელობა, ეს საფრთხე არსებობს რემისიის დაწყებამდე. სამკურნალო კურსის დასაწყისში ავადმყოფები საჭიროებენ განსაკუთრებულ სამედიცინო მეთვალყურეობას ოპტიმალური კლინიკური ეფექტის მიღებამდე.
◄ სერტრალინით მკურნალობის შემდეგ ეპილეფსიური შეტევები აღინიშნებოდა ავადმყოფებში დეპრესიით (0.08%) და ობსესურ-კომპულსიური აშლილობებით (0.2%),  თუმცა ამ მოვლენების მიზეზობრივი კავშირი სერტრალინთან დამტკიცებული არ არის. არ არსებობს სერტრალინის გამოყენების საკმარისი გამოცდილება ეპილეფსიის მქონე ავადმყოფებში. პაციენტებში არასტაბილური ეპილეფსიით ამ პრეპარატის დანიშვნა არ არის მიზანშეწონილი. რეკომენდებულია ხშირი გამოკვლევა. კრუნჩხვითი შეტევების განვითარების შემთხვევაში პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს.
◄ სერტრალინის ძირითადი და ინტენსიური მეტაბოლიზმის ადგილია ღვიძლი. ფარმაკოკინეტიკურმა გამოკვლევებმა ერთჯერადი დოზის შეყვანით პაციენტებში საშუალო სიმძიმის ღვიძლის ციროზით გამოავლინა სერტრალინის ნახევარგამოყოფის დროის გახანგრძლივება და დროის კონცენტრაციის მრუდის ფართობის ზრდა. ამიტომ საჭიროა სიფრთხილე სერტრალინით მკურნალობისას ავადმყოფებში ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით. ამ შემთხვევაში საჭიროა დოზის შემცირება ან სერტრალინის მიღებებს შორის ინტერვალების გაზრდა. არ არსებობს სერტრალინის მიღების საკმარისი კლინიკური გამოცდილება ავადმყოფებში ღვიძლის ფუნქციის მძიმე დარღვევებით. უმჯობესია, სერტრალინი ასეთ ავადმყოფებს არ დაუნიშნოთ.
◄ ავადმყოფებში თირკმელების ფუნქციის მსუბუქი ან ზომიერი დარღვევებით (კრეატინინის კლირენსი 20-50 მლ/წთ) და თირკმელების მძიმე უკმარისობით (კრეატინინის კლირენსი 20 მლ/წთ-ზე ნაკლები) სერტრალინის ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრების მნიშვნელოვანი ცვლილება არ აღინიშნება. ეს აისახა გამოკვლევებში ერთჯერადი და მრავალჯერადი დოზების მიღებით. ამიტომ ასეთი ავადმყოფები არ საჭიროებენ დოზის ინდივიდუალურ შერჩევას.

ტრანსპორტის მართვის შესაძლებლობა: თუ პაციენტი არ იღებს სხვა მედიკამენტს სტიმულოტონთან ერთად, სავარაუდოა, რომ სტიმულოტონი არ მოახდენს ზეგავლენას მის აქტივობაზე.
თუ სტიმულოტონთან ერთად გამოიყენება რომელიმე სხვა პრეპარატი (მაგალითად, ბენზოდიაზეპინი ან სხვა ტრანკვილიზატორი), ამან შეიძლება იქონიოს გავლენა ტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის შესაძლებლობაზე ან უბედური შემთხვევების მომატებული რისკის მქონე სამუშაოს შესრულებაზე. ნებისმიერი საკითხის გასარკვევად რჩევისათვის საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია.

ჭარბი დოზირება:
სერტრალინით მონოთერაპიის დროს არ არის აღწერილი ჭარბი დოზირების მძიმე სიმპტომების განვითარება. მაღალი დოზების მიღების შემდეგაც კი.
სხვა პრეპარატებთან ან ალკოჰოლთან ერთობლივი შეყვანა იწვევს ჭარბი დოზირების მძიმე მოვლენებს, ზოგჯერ სასიკვდილო შედეგით.
სიმპტომები: ძილიანობა, გულისრევა, ღებინება, ტაქიკარდია, შფოთვა და თვალის გუგების გაფართოვება.
მკურნალობა: სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს. პაციენტი საჭიროებს ინტენსიურ და შემანარჩუნებელ თერაპიას. არ არის რეკომენდებული ღებინების გამოწვევა. აქტივირებული ნახშირის შეყვანა შეიძლება უფრო ეფექტური იყოს, ვიდრე კუჭის ამორეცხვა. აუცილებელი სასუნთქი გზების გამავლობის შენარჩუნება. საჭიროა სასიცოცხლო მნიშვნელოვანი ფუნქციების მონიტორინგი. სერტრალინს ახასიათებს განაწილების დიდი მოცულობა. ამიტომ ფორსირებული დიურეზი, დიალიზი, ჩანაცვლებითი ინფუზია ან სისხლის ტრანსფუზია შეიძლება არაეფექტური ან ნაკლებად ეფექტური იყოს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
მონოამინოქსიდაზის (მაო) ინჰიბიტორები: სერტრალინისა და მაო-ს ინჰიბიტორის (უფრო ზუსტად, მაო-ს შერჩევითი ინჰიბიტორის სელეგილინისა და მაო-ს შექცევადი ინჰიბიტორის A მოკლობემიდის) ერთობლივი შეყვანის დროს ვითარდება მძიმე გართულებები. ზოგიერთი შემთხვევა აღწერით ემსგავსება სეროტონინის სინდრომს. ანალოგიური შემთხვევები, ზოგჯერ სასიკვდილო შედეგით, აღინიშნებოდა მაო-ს ინჰიბიტორების ჯგუფის ანტიდეპრესანტთან (სერტრალინის გარდა) კომბინირებული თერაპიის დროს და აგრეთვე ანტიდეპრესანტის მოხსნისთანავე მაო-ს ინჰიბიტორით მკურნალობის დაწყების შემდეგ.
სეროტონინის უკუმიტაცების შერჩევითი ინჰიბიტორების (სუში)-ის ჯგუფის პრეპარატების და მაო-ს ინჰიბიტორების კომბინაციის დროს შეიძლება განვითარდეს შემდეგი სიმპტომები: ჰიპერთერმია, რიგიდობა, მიოკლონუსი, ვეგეტატიური ნერვული სისტემის ლაბილობა (მაგალითად, სუნთქვის პარამეტრების და/ან სისხლის მიმოქცევის პარამეტრების სწრაფი ცვლილებები), ფსიქიკური მდგომარეობის შეცვლა (უფრო ზუსტად დაბინდული ცნობიერება), გაღიზიანებადობა, გამოხატული შფოთვა, რომელიც შეიძლება გადაიზარდოს დელირიუმსა ან კომაში. ამიტომ, სერტრალინის დანიშვნა არ შეიძლება მაო-ს ინჰიბიტორებთან ერთად ან 14 დღის განმავლობაში მათი შეწყვეტის შემდეგ. ანალოგიურად, სერტრალინით მკურნალობის დასრულების შემდეგ მაო-ს ინჰიბიტორებით მკურნალობის დაწყებამდე უნდა გავიდეს არანაკლებ 14 დღე.
საშუალებები ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე (ცნს) შემაკავებელი გავლენით და ალკოჰოლი:ალკოჰოლი, კარმაზეპინი და ჰალოპერიდოლი ჯანმრთელი მოხალისეების კოგნიტიურ და ფსიქომოტორულ აქტივობაზე არ ახდენდნენ გავლენას სერტრალინის შეყვანის შემდეგ 200 მგ დღიური დოზით. თუმცა სერტრალინის მიღების დროს, განსაკუთრებული სიფრთხილით უნდა მოხდეს იმ პრეპარატების გამოყენება, რომლებიც ზეგავლენას ახდენს ცნს-ზე, ხოლო ალკოჰოლის მიღებისგან თავი უნდა იქნას შეკავებული.
კუმარინის წარმოებულები: სერტრალინთან ერთად მათ შეუძლიათ პროთრომბინის დონის მნიშვნელოვანი შემცირება, სერტრალინის სამკურნალო კურსის დასაწყისში და ბოლოს რეკომენდებულია პროთრომბინის დროის კონტროლი.
სერტრალინი უკავშირდება სისხლის პლაზმის ცილებს. მისი ერთდროული შეყვანისას სხვა პრეპარატებთან ერთად, რომლებსაც აქვთ ასეთივე თვისებები, შეიძლება ურთიერთქმედების განვითარება.
ციმეტიდინი: სერტრალინის კლირენსი მნიშვნელოვნად მცირდება ციმეტიდინის ერთდროული შეყვანისას. ამ ფენომენის კლინიკური მნიშვნელობა უცნობია.
ციტოქტომ P450 იზოფერმენტით 2D6 მეტაბოლიზებული სამკურნალო საშუალებები: სერტრალინის ხანგრძლივი მიღება დღიური დოზით 50 მგ იწვევს დეზიპრამინის (ნივთიერება, რომელიც გამოიყენება ციტოქრომ P450-ის იზოფერმენტ 2D6 მარკერის სახით) თანაბარი კონცენტრაციის მატებას სისხლის პლაზმაში.
სამკურნალო საშუალებები, მეტაბოლიზირებული ციტოქრომ P450 სხვა იზოფერმენტულისისტემებით: ურთიერთქმედების შესწავლამ in vitroDგამოავლინა, რომ ენდოგენური კორტიზოლის ჰიდროქსილირება იზოფერმენტის CYP3A3/4 საშუალებით და, ასევე კარბამაზეპინისა და ტერფენადინის მეტაბოლიზმი, არ იცვლება სერტრალინის ხანგრძლივი მიღების დროს დღიური დოზით 200 მგ. ტოლბუტამიდის, ფენიტოინისა და ვარფარინის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში არ იცვლება სერტრალინის ხანგრძლივი მიღების დროს დღიური დოზით 200 მგ. აქედან გამომდინარე სერტრალინი არ თრგუნავს CYP2C9 აქტივობას. იგივე დოზა არ ცვლის დიაზეპამის დონეს სისხლის შრატში, რაც ადასტურებს CYP2C9 აქტივობის დათრგუნვის არარსებობას; in vitro ჩატარებულმა გამოკვლევებმა აჩვენა, რომ სერტრალინს არ გააჩნია ან აქვს მინიმალური დამთრგუნველი ეფექტი CYP1A2-ზე.
ლითიუმი: ჯანმრთელ მოხალისეებზე პლაცებო-კონტროლირებადი გამოკვლევებით ფარმაკოკინეტიკის არსებითი ცვლილებები აღწერილი არ არის სერტრალინთან ერთდროულად ლითიუმის მიღების შემდეგ. თუმცა ტრემორი აღინიშნებოდა უფრო ხშირად, ვიდრე პლაცებოს ჯგუფში, რაც შეიძლება მოწმობდეს ფარმაკოდინამიურ ურთიერთქმედებაზე. როგორც სეროტონინის უკუმიტაცების სხვა ინჰიბიტორების გამოყენების შემთხვევაში, სერტრალინის ერთდროული შეყვანა სეროტონინერგულ საშუალებებთან (მაგალითად, ლითიუმთან) მოითხოვს განსაკუთრებულ სიფრთხილეს,
სეროტონინერგული პრეპარატები: “გამორეცხვის პერიოდის” აუცილებლობა სეროტონინის უკუმიტაცების ერთი ინჰიბიტორიდან მეორეზე გადასვლისას დამტკიცებული არ არის. ამიტომ სამკურნალო საშუალებების ასეთი შეცვლის აუცილებლობის დროს განსაკუთრებული სიფრთხილე გვმართებს. თავი უნდა ავარიდოთ ტრიფტოფანისა ან ფენფლურამინის სერტრალინთან ერთდროულ შეყვანას.
მიკროსომული ფერმენტების ინდუქცია: კლინიკურ გამოკვლევებში სერტრალინი იწვევდა ღვიძლის ფერმენტების მინიმალურ ინდუქციას. ანტიპირინთან (200 მგ დღეში) ერთდროული გამოყენება მნიშვნელოვნად ამცირებდა ანტიპირინის ნახევარგამოყოფის პერიოდს, თუმცა ეს ეფექტი აღინიშნებოდა იშვიათად (5%).
ატენოლოლი: ატენოლოლთან ერთდროული შეყვანისას სერტრალინი არ ცვლის მის ბეტამაბლოკირებელ ეფექტს.
გლიბენკლამიდი და დიგოქსინი: ამ პრეპარატებთან ურთიერთქმედება არ აღინიშნება სერტრალინის 200 მგ-მდე დღიური დოზების გამოყენებისას.

შენახვის პირობები: პრეპარატი ინახება 15-250C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: მითითებულია კოლოფზე.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები: პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

მწარმოებელი: EGIS PHARMACEUTICALS PLC.,უნგრეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ჰომეოპათიური საშუალებები

შემადგენლობა
1 მლ შეიცავს: Penicillium brevicompactum D6-ის 1 მლ ხსნარს HAB-ის 5ა სტატიის მიხედვით ((HAB – Homöopathisches Arzneibuch – გერმანული ჰომეოპათიური ფარმაკოპეა).
დამხმარე ნივთიერება: გამოხდილი წყალი

ჩვენება
ნეკნთაშუა და სამწვერა ნერვის ნევრალგია

თვისებები
საყოველთაოდ გავრცელებულ ობის სოკოს სახეობას Penicillium brevicompactum-ს ჯერ კიდევ 50-იანი წლებიდან ანტივირუსულ მოქმედებას მიაწერდნენ. სისტემატურმა კვლევებმა აჩვენა ხელოვნური ვირუსული ინფექციების საწინააღმდეგო პროფილაქტიკური მოქმედება, ამასთანავე მის მოქმედების მექანიზმად განიხილებოდა
ინტერფერონის ძლიერი ინდუცირება. 60-იან წლებში შეძლეს ვირუსის დამთრგუნველი ნივთიერების გამოყოფა, რომელიც ცნობილია სახელწოდებით `შტატოლონ~. პრეპარატის შემდგომი გაუმჯობესება მხოლოდ
ბოლო წლებში მოხდა შANUM-KEHLBEჩK-ის მიერ, მან შესძლო სოკოს შტამის მიცელიუმიდან, სხვა რეცეპტების ანალოგიურად სამკურნალო პრეპარატის შემუშავება.

მიღების წესი და დოზირება
დასალევად:
მიიღება 8 წვეთი დღეში ერთხელ, საკვების მიღებამდე
შესაზელად:
შეიზილება 5-10 წვეთი დღეში დაავადებულ ადგილას ან იდაყვის ფოსოში

გვერდითი მოქმედებები  ცნობილი არ არის

უკუჩვენებები ცნობილი არ არის

გამოშვების ფორმა: წვეთები 10 მლ

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: SANUM, გერმანია

გაფრთხილება