ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): ორნიდაზოლი/ORNIDAZOLE

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანტიმიკრობული და ანტიპროტოზოული პრეპარატი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
ორნისიდი ფორტე
შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.
ორნიდაზოლი……  500 მგ
ორნისიდი ვაგინალური ტაბლეტები: შეფუთვაში 3 ც.
1 ტაბ.
ორნიდაზოლი……  500 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ორნიდაზოლის ლიპოფილური მოლეკულა პასიური დიფუზიის საშუალებით აღწევს მიკროორგანიზმების კედელში და დნმ-ის სინთეზის დათრგუნვის გზით იწვევს ბაქტერიებისა და პროტოზოების სიკვდილს.
ორნიდაზოლი ეფექტურია ისეთ გამომწვევებთან მიმართებაში, როგორიცაა Entamoeba histolytica, Giardia lamblia (Giardia intestinalis), ბაქტეროიდებისა და კლოსტრიდიების ზოგიერთი შტამი, ფუზობაქტერიები, ასევე აქტიურია პათოგენური ანაერობების მიმართ, როგორც in vivo, ისე in vitro.

ფარმაკოკინეტიკა
პრეპარატი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან; 1.5 გ პერორალური დოზის მიღებიდან 2 საათის შემდეგ პლაზმური კონცენტრაციის პიკი შეადგენს 30 მკგ/მლ. 24 საათის შემდეგ ეს კონცენტრაცია შეადგენს 9 მკგ/მლ, ხოლო 48 საათის შემდეგ მცირდება 2.5 მკგ/მლ-მდე. პრეპარატი კარგად ნაწილდება ორგანიზმის ქსოვილებსა და სითხეებში, მათ შორის ზურგის ტვინის სითხეში. მეტაბოლიზმს განიცდის ღვიძლში. პირველი 5 დღის განმავლობაში მიღებული დოზის 85% ორგანიზმიდან გამოიყოფა კონიუგატებისა და მეტაბოლიტების სახით. პრეპარატის 63% გამოიყოფა შარდით, ხოლო 22% – განავალთან ერთად. ორნიდაზოლისა და მისი მეტაბოლიტების ნაღველთან ერთად გამოყოფას შეიძლება ჰქონდეს არსებითი მნიშვნელობა. პლაზმის ცილებთან შეკავშირების მაჩვენებელი შეადგენს 15%-ზე ნაკლებს, ხოლო ნახევარგამოყოფის პერიოდი 12-14 საათს.

ჩვენებები
გამოიყენება პროტოზოული და ანაერობული ინფექციების მკურნალობა-პროფილაქტიკისათვის:
– ტრიქომონიაზი: Trichomonas vaginalis-ის მიერ გამოწვეული შარდ-სასქესო სისტემის ინფექცია ქალებსა და მამაკაცებში;
– ამებიაზი: გასტროინტესტინური ინფექცია (ამებური დიზენტერიის ჩათვლით), ღვიძლის აბსცესი და ამებიაზის სხვა არანაწლავური ფორმები (გამომწვევი Entamoeba histolitica);
– გიარდიოზი (ლამბლიოზი).
ანაერობული ინფექციები: სეპტიცემია, მენინგიტი, პერიტონიტი, პოსტოპერაციული ჭრილობის ინფექციები, მშობიარობის შემდგომი სეპტიცემია და აბორტის შემდგომი სეფსისი და ენდომეტრიტი, გამოწვეული ანაერობული ფლორით.
გამოიყენება პროფილაქტიკისათვის მსხვილ ნაწლავზე ოპერაციების, გინეკოლოგიური და სხვა ტიპის ოპერაციების დროს.

დოზირების რეჟიმი
პრეპარატი ინიშნება ჭამის შემდეგ. თუ ექიმის მხრიდან არ არსებობს განსაკუთრებული მითითება, მაშინ პრეპარატი ინიშნება შემდეგი წესით:
ტრიქომონიაზის დროს
– ერთჯერადი მკურნალობა: საღამოს 1500 მგ ან 100 მგ პერორალურად და 1 ვაგინალური ტაბლეტი ძილის წინ.
– 5 დღიანი კურსი: 1000 მგ/დღეში პერორალურად და 1 ვაგინალური ტაბლეტი ძილის წინ.
რეინფექციის პროფილაქტიკის მიზნით ამ პერიოდის განმავლობაში საჭიროა პარტნიორმაც გაიაროს იდენტური
მკურნალობის კურსი.
მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა:
ერთჯერადი მკურნალობა:
I მეთოდი: ექვსი 250 მგ ან სამი 500 მგ პერორალური ტაბლეტი;
II მეთოდი: ოთხი 250 მგ ან ორი 500 მგ პერორალური ტაბლეტი და 1 ვაგინალური ტაბლეტი.
5-დღიანი მკურნალობის კურსი:
I მეთოდი: ორი 250 მგ ან ერთი 500 მგ პერორალური ტაბლეტი დილით; ორი 250 მგ ან ერთი 500 მგ პერორალური ტაბლეტი საღამოს და 1 ვაგინალური ტაბლეტი ძილის წინ.
II მეთოდი: ორი 250 მგ ან ერთი 500 მგ პერორალური ტაბლეტი დილით; ორი 250 მგ ან ერთი 500 მგ პერორალური ტაბლეტი საღამოს.
ბავშვებში პრეპარატის დღე-ღამური დოზა შეადგენს 25 მგ/კგ წონაზე.
ამებიაზის დროს
ამებური დიზენტერიით დაავადებული პაციენტებისათვის რეკომენდებულია მკურნალობის სამდღიანი კურსი.
ამებიაზის ყველა სხვა დანარჩენი ფორმების დროს მკურნალობის კურსი შეადგენს 5-10 დღეს.
დღე-ღამური დოზები:

გიარდიოზის (ლამბლიოზის) დროს
დღე-ღამური დოზები:

ანაერობული ინფექციები:
– ანაერობული ინფექციის მკურნალობა: 500 მგ დილით და 500 მგ საღამოს 5-10 დღის განმავლობაში.
საბავშვო დოზა: 20-30 მგ/კგ წონაზე;
– ანაერობული ინფექციის პროფილაქტიკა: ანაერობული ინფექციის პროფილაქტიკის მიზნით ოპერაციის წინ ინიშნება 500-1000 მგ, ხოლო ოპერაციის შემდეგ ყოველ 12 საათში 500 მგ 1-5 დღის განმავლობაში.

გვერდითი მოვლენები
შესაძლებელია თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, დისკომფორტი კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ. ცალკეულ შემთხვევებში შეიძლება გამოვლინდეს სენსორული და სენსორულ-მამოძრავებელი ნეიროპათიის ნიშნები; ტრემორი; კოორდინაციის დარღვევა, გონების დაბინდვა და კანისმხრივი რეაქციები.
არასასურველი ეფექტების გამოვლენის შემთხვევაში მიმართეთ ექიმს.

უკუჩვენებები
პრეპარატის ან მის შემადგენლობაში შემავალი კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა და ცენტრალური ნერვული სისტემის ფუნქციის დარღვევა.

განსაკუთრებული მითითებები
პაციენტებში, რომლებსაც მკურნალობამდე აღენიშნებათ სისხლის ფორმულის დარღვევები, აუცილებელია ლეიკოციტების მონიტორინგი მკურნალობამდე და მის შემდეგ. ორნიდაზოლის მკურნალობის ფონზე შესაძლებელია პერიფერიული და ცენტრალური ნერვული სისტემების არსებული დაავადებების გამწვავება. აუცილებელია მკურნალობის შეწყვეტა ნეიროპათიის, ატაქსიის, ვერტიგოსა და ცნობიერების დარღვევის განვითარების შემთხვევაში.
ჰემოდილიაზი ამცირებს ორნიდაზოლის ნახევარგამოყოფის პერიოდს, ამიტომ დამატებითი დოზის დანიშვნა შესაძლოა გახდეს საჭირო.
ჩატარებული კვლევებით არ იქნა გამოვლენილი პრეპარატის ტერატოგენული და ემბრიოტოქსიკური ეფექტები, მაგრამ მიუხედავად ამისა, მისი მიღება ორსულობის პირველ ტრიმესტრში დასაშვებია მხოლოდ განსაკუთრებული აუცილებლობის შემთხვევაში. პრეპარატის რძესთან ერთად გამოყოფის შესაძლებლობის გამო მეძუძურ დედებში ორნიდაზოლი ინიშნება სიფრთხილით.

ჭარბი დოზირება
ჭარბი დოზირებისას შესაძლებელია გამოვლინდეს ზემოთაღნიშნული გვერდითი მოვლენები შედარებით გამოხატული სიმპტომებით. სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს. კრუნჩხვების დროს რეკომენდებულია დიაზეპამის გამოყენება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
სხვა ნიტრო-იმიდაზოლებისაგან განსხვავებით ორნიდაზოლი არ აბლოკირებს ალდეჰიდდეჰიდროგენაზას, ამიტომ არ არის ალკოჰოლის აუტანლობის რისკი. ორნიდაზოლის 5-ნიტროიმიდაზოლის სხვა წარმოებულებთან თანადროული მიღებისას შეიძლება განვითარდეს პერიფერიული ნევრიტები, დეპრესია, ეპილეპტიფორმული კრუნჩხვები.

შენახვის პირობები და ვადა
პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 30oC ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა – 2 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:
პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

გამოშვების ფორმა: 500მგ ტაბლეტი #10

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: ABDI IBRAHIM Ilac San ve Tic A.S. თურქეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ციპროფლოქსაცინი, ორნიდაზოლი /ciprofloxacin, ornidazole

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანტიბაქტერიული და ანტიპროტოზოული საშუალებები

მოცემულ ინსტრუქციაში გაეცნობით:
1. რა არის ორნიფლოქსი და რისთვის გამოიყენება
2. რისი ცოდნაა საჭირო ორნიფლოქსის მიღებამდე
3. ორნიფლოქსის მიღების წესი
4. შესაძლო გვერდითი ეფექტები
5. ორნიფლოქსის შენახვის პირობები

1. რა არის ორნიფლოქსი და რისთვის გამოიყენება
ორნიფლოქსი კომბინირებული ანტიმიკრებული და ანტიპროტოზოული პრეპარატია, რომლის ფარმაკოლოგიური მოქმედება განპირობებულია მისი შემადგენელი კომპონენტებით.
ღია ყვითელი ფერის, კაფსულის ფორმის ტაბლეტები გრავირებით “ORCP” ერთ მხარეს და ნაჭდევით მეორე მხარეს.¬ წარმოდგენილია ბლისტერის შეფუთვით, რომელიც შეიცავს 10, 20 ან 30 ტაბლეტს.
ორნიფლოქსი შეიცავს 500 მგ ციპროფლოქსაცინს და 500 მგ ორნიდაზოლს აქტიური ინგრედიენტების სახით.

გამოიყენება შემდეგ შემთხვევებში:
• სქესობრივი გზით გადამდები დაავადებები: ქლამიდიოზი (ქლამიდიოზი არის ქლამიდიით გამოწვეული დაავადება), მიკოპლაზმოზი (მიკოპლაზმოზი გამოწვეულია მიკოპლაზმას მიერ), გონორეა, ტრიქომონიაზი (ტრიქომონასთან დაკავშირებული რეპროდუქციული და საშარდე გზების ინფექციები), შერეული ინფექციები.
2. რისი ცოდნაა საჭირო ორნიფლოქსის მიღებამდე
ნუ მიიღებთ ორნიფლოქსს, თუ
• აღგენიშნებათ ალერგია პრეპარატის შემადგენელი რომელიმე კომპონენტის მიმართ
• იღებთ ტიზანიდინის შემცველ მიორელაქსაციურ საშუალებას

გამოიჩინეთ სიფრთხილე, თუ გაქვთ
• თირკმლის პრობლემები ანამნეზში. შესაძლოა საჭირო გახდეს დოზის კორექცია.
• ცენტრალური ნერვული სისტემის დაავადება (ეპილეფსია, გაფანტული სკლეროზი). გამოიყენება სიფრთხილით.
• ადრე გამოყენებული ციპროფლოქსაცინის ან სხვა ანტიბიოტიკის (ფტორქინოლონები) მიღების ფონზე განვითარებული მყესების პრობლემები.
• მიასთენია (კუნთოვანი სისუსტე).
• არითმია ანამნეზში.
• ფერმენტ გლუკოზა-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას დეფიციტი.
აცნობეთ ექიმს, თუ ჩამოთვლილი პრობლემებიდან რომელიმე აღგენიშნებოდათ წარსულში.

ორნიფლოქსის მიღება საკვებთან და სითხეებთან ერთად
ორნიფლოქსი მიიღება ორალურად(შიგნით) ჭამამდე ან ჭამიდან 2 საათის შემდეგ, დაუღეჭავად.
მკურნალონის დროს და მისი დასრულებიდან მინიმუმ 3 დღის განმავლობაში ნუ მიიღებთ ალკოჰოლს.
ორსულობა
პრეპარატის მიღებამდე გაიარეთ კონსულტაცია თქვენს ექიმთან ან ფარმაცევტთან.
არ მიიღოთ ორნიფლოქსი ორსულობის პერიოდში.
აცნობეთ ექიმს ან ფარმაცევტს მკურნალობის პერიოდში დაორსულების თაობაზე.
ძუძუთი კვება
პრეპარატის მიღებამდე გაიარეთ კონსულტაცია თქვენს ექიმთან ან ფარმაცევტთან.
პრეპარატის მიღების საჭიროების შემთხვევაში ძუძუთი კვება უნდა შეწყდეს.
ორნიფლოქსის აქტიური ნივთიერებები გამოიყოფა დედის რძეში, განსაკუთრებით ციპროფლოქსაცინი, ამიტომ დაუშვებელია მისი მიღება ძუძუთი კვების პერიოდში, მყესების დაზიანების საშიშროების არსებობის გამო.

ავტომობილებისა და სხვა მექანიზმების მართვა
შესაძლოა განვითარდეს ძილიანობა, თავბრუსხვევა, ტრემორი, რიგიდულობა (კუნთოვანი შებოჭილობა), კოორდინაციის დარღვევა, კრუნჩხვები, ვერტიგო (თავბრუსხვევა წონასწორობის დარღვევის შედეგად) ან გონების გარდამავალი დაბინდვა. აღნიშნული მოვლენების განვითარების შემთხვევაში შეწყვიტეთ ავტომობილის და სხვა მექანიზმების მართვა.
მნიშვნელოვანი ინფორმაცია ორნიფლოქსის შემადგენელი ზოგიერთი დამხმარე ნივთიერების შესახებ
ორნიფლოქსი შეიცავს ნატრიუმს, რისი გათვალისწინებაც აუცილებელია კონტროლირებადი ნატრიუმის დიეტაზე მყოფ პაციენტებში.
ორნიფლოქსი საღებავის სახით შეიცავს “სანსეტ” ყვითელს FCF (E110) და ტარტრაზინს (E102), რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ალერგიული რეაქციების განვითარება.

მედიკამენტებთან ურთიერთქმედება
აცნობეთ ექიმს ან ფარმაცევტს, თუ იღებთ ან იღებდით რომელიმე სხვა მედიკამენტს, ურეცეპტოდ გასაცემი პრეპარატების ჩათვლით.
• Iა ან III კლასის ანტიარითმული საშუალებები
• პრობენეციდი (პოდაგრის სამკურნალო საშუალება, აქტიური ნივთიერება)
• ომეპრაზოლი კუჭის დაავადებების სამკურნალოდ
• ტიზანიდინი (კუნთოვანი სპასტიურობის, გაფანტული სკლეროზის დროს)
• თეოფილინი (სუნთქვის პრობლემების დროს)
• ქსანტინის წარმოებულები, როგორიცაა კოფეინი ან პენტოქსიფილინი
• მეტოტრექსატი, რევმატიული დაავადებისა და სიმსივნის სამკურნალოდ
• ანალგეზიური და ანტიპირეტული საშუალებები, გარდა კორტიზონისა (აასს)
• ციკლოსპორინი, იმუნური სისტემის დასათრგუნად
• ვიტამინ K ანტაგონისტები, სისხლის გასათხევადებლად (მაგ.: ვარფარინი, აცენოკუ¬მაროლი, ფენპროკუმონი ან ფლუინდიონი)
• გლიბენკლამიდი, დიაბეტის სამკურნალოდ
• დულოქსეტინი, დეპრესიის სამკურნალოდ
• როპინიროლი (პარკინსონის დაავადებისთვის)
• ლიდოკაინი ანესთეზიისთვის
• კლოზაპინი, ფსიქიური დარღვევების დროს
• სილდენაფილი, ერექციული დისფუნქციის დროს
• ფენიტიონი, ეპილეფსიის დროს
• იწვევს კუმარინული ორალური ანტიკოაგულანტების მოქმედების პოტენცი¬რებას, რაც საჭიროებს მათი დოზის კორექციას
• ფრთხილად მიიღება ციმეტიდინთან (ანტიჰისტამინური საშუალება), ფენიტოინთან, ანტიეპილეფსიურ საშუალებებთან (როგორიცაა ფენობარბიტალი) და ლითიუმთან ერთად
• ორნიდაზოლი ახანგრძლივებს ვეკურონიუმის ბრომიდის მიორელაქსაციურ ეფექტს
ორნიფლოქსი მიიღება ქვემოთ მოცემული მედიკამენტების მიღებამდე 1-2 საათით ადრე ან მათი მიღებიდან 4 საათის შემდეგ:
• რკინა
• სუკრალფატი (კუჭის დაავდებების სამკურნალო საშუალება)
• ანტაციდები (მჟავიანობის სამკურნალო საშუალებები)
• კალციუმის, მაგნიუმის, ალუმინის ან რკინის შემცველი მედიკამენტები
• სეველამერი, ლანთანის კარბონატი (ფოსფორის შემბოჭველი), რაც გამოიყენება თირკმლის დაზიანების დროს სისხლში ფოსფორის დონის საკონტროლოდ

3. ორნიფლოქსის მიღების წესი
მიღების წესი და დოზირება / მიღების სიხშირე
ორნიფლოქსი მიიღება ჭამამდე ან ჭამიდან 2 საათის შემდეგ, დაუღეჭავად.
მკურნალობის კურსი შეადგენს 1 ტაბლეტს 2-ჯერ დღეში, მწვავე ინფექციის დროს 5-7 დღის, ქრონიკული მორეციდივე ინფექციის დროს კი – 10-14 დღის განმავლობაში.
პრეპარატის მიღება გრძელდება დაავადების სიმპტომების გაქრობიდან კიდევ 2 დღის განმავლობაში.

მიღების წესი და გზა
ტაბლეტები მიიღება პერორალურად, ერთ ჭიქა წყალთან ერთად.

განსაკუთრებული შემთხვევები
პაციენტებში, რომელთა კრეატინინის კლირენსი 20 მლ/წთ-ზე ნაკლებია, ხანდაზმულ და დაბალი წონის მქონე პაციენტებში ინიშნება სტანდარტული დოზის ნახევარი.
თუ პრეპარატის მიღების პერიოდში მიგაჩნიათ, რომ ორნიფლოქსი ხასიათდება ძალიან ძლიერი ან სუსტი ეფექტით, მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.
საჭირო დოზაზე მეტი ორნიფლოქსის მიღების შემთხვევაში
საჭირო დოზაზე მეტი ორნიფლოქსის მიღების შემთხვევაში შესაძლოა განვითარდეს თავბრუსხვევა, გონების დაბინდვა ან გულყრის შეტევები, გულისრევა, ლორწოვანი გარსების დაზიანება. აღნიშნულის შემთხვევაში მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.
ორნიფლოქსის დოზის გამოტოვების შემთხვევაში
ნუ მიიღებთ გაორმაგებულ დოზას დანაკლისის შესავსებად.
ორნიფლოქსის მიღების შეწყვეტის შემთხვევაში
პრეპარატის მიღების შეწყვეტის შემთხვევაში, რაიმე სახის უარყოფითი მოქმედება ორგანიზმზე არ არის მოსალოდნელი.

4. შესაძლო გვერდითი ეფექტები
ყველა პრეპარატის მსგავსად, ორნიფლოქსის ფონზე შესაძლოა გვერდითი ეფექტე¬ბის განვითარება, თუმცა არა ყველა შემთხვევაში.
სერიოზული ან ისეთი გვერდითი ეფექტების განვითარების შემთხვევაში, რომლებიც მოცემულ გამოყენების ინსტრუქციაში არ არის აღწერილი, მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.

ციპროფლოქსაცინის გვერდითი ეფექტები:
ხშირი გვერდითი ეფექტები (1-დან 10-მდე ყოველ 100 პაციენტში):
• გულისრევა, დიარეა, ღებინება
• ტრანსამინაზების მატება სისხლში
• გამონაყარი
ნაკლებად ხშირი გვერდითი ეფექტები (1-დან 10-მდე ყოველ 1000 პაციენტში):
• სოკოვანი სუპერინფექცია
• ეოზინოფილების, სისხლის თეთრი უჯრედების, კონცენტრაციის მატება სისხლში
• მადის დაქვეითება (ანორექსია)
• ჰიპერაქტივობა ან აგზნება
• თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ძილის პრობლემები ან მადის დარღვევა
• ღებინება, მუცლის ტკივილი, მონელების დარღვევა (მოუნელებლობა/გულძმარვა) ან ბოყინი
• სისხლში სხვადასხვა ნივთიერების კონცენტრაციის მატება (ტრანსამინაზები და/ან ბილირუბინი)
• გამონაყარი, ქავილი ან ჭინჭრის ციება
• მყესების ტკივილი
• კუნთებისა და ძვლების ტკივილი, ასთენია ან ცხელება
• ტუტე ფოსფატაზას კონცენტრაციის მატება (ღვიძლის ერთ-ერთი ფერმენტი)
• სისხლის შემადედებელი უჯრედების რაოდენობის მატება ან კლება
• ძილიანობა
• წონასწორობის დარღვევა
• ჰალუცინაციები
• დაბუჟება, ჩხვლეტა, წვა ან გაღიზიანების შეგრძნება
• შეგრძნებათა დაქვეითება
• კრუნჩხვები
• თავბრუსხვევა
• მხედველობის დარღვევა
• სმენის დაქვეითება
• გულისცემის სიხშირის გაზრდა
• სისხლძარღვთა გაფართოება
• ჰიპოტენზია
• ღვიძლის გარდამავალი უკმარისობა
• ჰეპატიტი
• თირკმლის უკმარისობა
• შეშუპება
იშვიათი გვერდითი ეფექტები (1-დან 10-მდე ყოველ 10000 პაციენტში):
• ნაწლავის ანთება (კოლიტი) ანტიბიოტიკოთერაპიის ფონზე (ძალიან იშვიათად შესაძლოა იყოს ფატალური)
• სისხლის უჯრედების რაოდენობის ცვლილება (ლეიკოპენია, ლეიკოციტოზი, ნეიტროპენია, ანემია), სისხლის შემადედებელი უჯრედების (თრომბოციტების) მატება ან დაქვეითება
• ანემია
• ალერგიული რეაქცია, შეშუპება ან კანისა და ლორწოვანი გარსების მწვავე შეშუპება (ანგიოედემა)
• სისხლში შაქრის დონის მატება
• შფოთვა
• ღამის კოშმარები
• დეპრესია
• ტრემორი
• ტინიტუსი
• სინკოპე
• სუნთქვის გაძნელება (ასთმურის ჩათვლით)
• ღვიძლის უკმარისობა
• ღვიძლის ანთება (არაინფექციური)
• სინათლისადმი მგრძნობელობის მატება
• არასპეციფიკური ბუშტუკები (სითხიანი)
• კუნთების ტკივილი
• რევმატიზმი
• ჩონჩხის და კუნთების ტკივილი
• თირკმლის დაზიანება
• შარდში მარილების მატება
• თირკმლის ანთება
• ოფლიანობა
• სისხლის შედედების დარღვევა
• ამილაზას (საჭმლის მომნელებელი ფერმენტი) მატება
• სისხლის ყველა უჯრედის რაოდენობის შემცირება
• ძვლის ტვინის დეპრესია (ლეტალური)
• ფსიქოლოგიური რეაქციები
• შაკიკი
• ყნოსვის დარღვევა
• სმენის დაქვეითება
• სისხლძარღვთა კედლების ანთება (ვასკულიტი)
• პანკრეასის ანთება
• ღვიძლის დაზიანება (ძალიან იშვიათად ლეტალურ უკმარისობამდე)
• სიწითლით მიმდინარე კანის დაავადებები
• კუნთებისა და ძვლების დამაკავშირებელი მყესის გახლეჩა (ძირითადად აქილევსის მყესის)
ძალიან იშვიათი გვერდითი ეფექტები (1-ზე ნაკლები ყოველ 10000 პაციენტში):
• სისხლის წითელი უჯრედების განსაკუთრებული დაქვეითება (ჰემოლიზური ანემია)
• სისხლის თეთრი უჯრედების რაოდენობის ფატალური კლება (აგრანულოციტოზი)
• მწვავე ალერგიული რეაქციები
• შრატისმიერი დაავადების მსგავსი რეაქცია
• ატაქსია
• შეგრძნებათა გაძლიერება
• ქალასშიდა წნევის მატება (ინტრაკრანიული ჰიპერტენზია)
• ფერების აღქმის დარღვევა
• მცირე წერტილოვანი სისხლჩაქცევები (პეტექიები), კანზე სხვადასხვა ტიპის გამონაყარი (მაგ.: სტივენს-ჯონსის სინდრომი ან ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი)
• კუნთოვანი სისუსტე
• კუნთების ანთებითი დაავადება (მიასთენია გრავის)
• მყესების ანთება
• სიარულის დარღვევა
უცნობი: არსებული მონაცემების საფუძველზე სიხშირის დადგენა შეუძლებელია:
• პერიფერიული ნეიროპათია და პერიფერიული ნერვების დიდი რაოდენობის დაზიანებით მიმდინარე დაავადებები (პოლინეიროპათია)
• გულის რითმის დარღვევა (Qთ ინტერვალის გახანგრძლივება, ვენტრიკულური არითმია, ციმციმი და თრთოლვა)
• ართროპათია, ბავშვებში მყესების დაზიანებით მიმდინარე დაავადებები
ორნიდაზოლის გვერდითი ეფექტები:
• ძილიანობა, სუნთქვის გაძნელება, კანის დაავადებები
• თავის ტკივილი
• კუჭ-ნაწლავის სისტემის მხრივ გულისრევა, ღებინება, სიყვითლე
• ცალკეულ შემთხვევებში თავბრუსხვევა, ტრემორი, რიგიდობა, კოორდინაციის დარღვევა, კრუნჩხვები, დაღლილობა, ვერტიგო, პერიფერიული ნეიროპათია, გონებისა და მგრძნობელობის გარდამავალი დაბინდვა ან ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივი სიმპტომების ერთობლიობა
• გემოვნების დარღვევა და კანის რეაქციები, ღვიძლის მარკერების მაჩვენებლების გადახრა
სერიოზული ან ისეთი გვერდითი ეფექტების გამოვლენის შემთხვევაში, რომლებიც მოცემულ გამოყენების ინსტრუქციაში არ არის აღწერილი, მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.

5. ორნიფლოქსის შენახვის პირობები
ინახება ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილას.
ინახება ოთახის ტემპერატურაზე არა უმეტეს 25˚C.
გამოიყენება მხოლოდ ვარგისობის ვადის გასვლამდე.
ნუ გამოიყენებთ კოლოფზე მითითებული ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ.
დაზიანებული პროდუქტის ან შეფუთვის შემთხვევაში ნუ გამოიყენებთ ორნიფლოქსს.

გამოშვების ფორმა: 500მგ + 500მგ აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტი №10

გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)

მწარმოებელი:: World Medicine ilac san ve tic as, თურქეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): კომბინირებული/comb. drug

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ბიოლოგიურად აქტიური დანამატები.
ჰეპატოპროტექტორული, დეზინტოქსიკაციური, ჰიპოაზოტემიური, ჰიპოამონიემიური, ნაღვლმდენი, შარდმდენი საშუალება.

შემადგენლობა: 1 ტაბლეტი შეიცავს:
ორნითინი   200 მგ
სილიმარინი   140 მგ
არტიშოკი   200 მგ

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:
ორნითინს აღენიშნება დეზინტოქსიკაციური, ჰიპოაზოტემიური,
ჰეპატოპროტექტორული და  ჰიპოამონიემიური მოქმედება. ახდენს შარდოვანას
სინთეზის პროცესში ამონიუმის ჯგუფების უტილიზაციას (ორნითინის ციკლი).
სისხლის პლაზმაში აქვეითებს ამიაკის კონცენტრაციას, ხელს უწყობს სისხლის მჟავა-ტუტოვანი წონასწორობის ნორმალიზებას, ამასთან აუმჯობესებს მარილების
ხსნადობას და აჩქარებს მათ გამოყოფას შარდთან ერთად.ორნითინი აძლიერებს რა
ორნითინის ციკლს, აჩქარებს აზოტორგანული კომპლექსების უტილიზაციას შარდოვანამდე
და ამცირებს შარდმჟავას სინთეზს. ამცირებს რა შარდმჟავას სინთეზს, ორნითინი ხელს
უშლის თირკმელკენჭოვანი დაავადების განვითარებას. ორნითინი აგრეთვე ასტიმულირებს
ინსულინის და სტჰ-ს (სომატოტროპული ჰორმონის) გამომუშავებას. შინაგანად
მიღებისას ორნითინ ასპარტატი დისოცირდება მის შემადგენელ კომპონენტებად
(ორნითინი და ასპარტატი), რომელთა შეწოვაც ხდება წვრილ ნაწლავში ნაწლავის ეპითელიუმით აქტიური ტრანსპორტის გზით. გამოიყოფა შარდთან ერთად შარდოვანას
წარმოქმნის ციკლით.

სილიმარინი შეიცავს ფლავანოიდური ნაერთების კომპლექსს, მიღებულს ბაყაყურას
ნაყოფიდან. სილიმარინს გააჩნია დეზინტოქსიკაციური, რეგენერაციული,
ჰეპატოპროტექტორული და ანთების  საწინააღმდეგო ეფექტი.
მოქმედების მექანიზმი – სილიმარინი ასტიმულირებს რნმ-პოლიმერაზას, რასაც
თან სდევს ჰეპატოციტებში სასიცოცხლოდ აუცილებელი ცილების და
ფოსფოლიპიდების სინთეზის გააქტიურება. სილიმარინს გააჩნია გამოხატული
ანტიოქსიდანტური მოქმედება, იცავს უჯრედებს თავისუფალი რადიკალების და ზეჟანგური
ნაერთების მავნე ზემოქმედებისგან. პრეპარატის ანტიოქსიდანტურ თვისებებს განაპირობებს მის მოლეკულაში ფენოლური სტრუქტურის მქონე ფლავანოიდების არსებობა, რომლებიც
მონაწილეობას ღებულობს თავისუფალი რადიკალების შებოჭვაში. ამგვარად
ჰეპატოციტებში ხდება ლიპიდების ზეჟანგვითი ჟანგვის პროცესებისინჰიბირება, რაც ხელს
უწყობს უჯრედული სტრუქტურების შენარჩუნებას და მათ სწრაფ რეგენერაციას.პრეპარატი
არა მხოლოდ აქვეითებს მალონალდეჰიდის წარმოქმნის ინტენსივობას, აგრეთვე
არეგულირებს უჯრედების მიერ ჟანგბადის შთანთქმას. პრეპარატი აძლიერებს ღვიძლის
დეზინტოქსიკაციურ ფუნქციას გლუტათიონის დაგროვების მომატების შედეგად.
ალკოჰოლური ინტოქსიკაციის დროს პრეპარატი ამცირებს აცეტალდეჰიდის წარმოქმნას.
სილიმარინს გააჩნია გამოხატული მემბრანომასტაბილიზებელი მოქმედება,უჯრედულ
მემბრანებთან ბიოქიმიური ურთიერთქმედების შედეგად პრეპარატი ხელს უშლის უჯრედში არსებული ნივთიერებების დაკარგვას და აუმჯობესებს ცვლის პროცესებს.

არტიშოკს გააჩნია ნაღვლმდენი, ჰეპატოპროტექტორული და შარდმდენი მოქმედება. ასევე
ხელს უწყობს სისხლის შრატში შარდოვანას კონცენტრაციის შემცირებას. პრეპარატი
აუმჯობესებს ჰეპატოციტების მიერკოენზიმების გამომუშავების უნარს, შედეგად
უმჯობესდება ქოლესტერინის და ლიპიდების ცვლა დაკეტოსხეულების მეტაბოლიზმი.
ანტიბიოტიკოთერაპიის დროს  ღვიძლისა და თირკმლის პარენქიმაზე მოქმედებსროგორც
სადეზინტოქსიკაციო საშუალება. არტიშოკის შემადგენლობაში შემავალი ბიოლოგიურად
აქტიური ნივთიერებები ინულინი და B ჯგუფის ვიტამინები (B2, B1) ახდენს ორგანიზმში
ნივთიერებათა ცვლის პროცესები სრეგულირებას. პრეპარატი ხელს უწყობს ორგანიზმის
გაწმენდას ტოქსინებისგან, ნიტრონაერთების, მძიმემეტალების მარილების და
ალკალოიდების ჩათვლით.

ჩვენებები:
პრეპარატი გამოიყენება სხვადასხვა ეტიოლოგიის ღვიძლის, ნაღვლის ბუშტის და
თირკმელების დაავადებებისკომპლექსურ მკურნალობაში. მათ შორის:
• ქრონიკული ვირუსული ჰეპატიტი. ვირუსული ჰეპატიტის ქვემწვავე,     პერსისტირებადი
და აქტიურიქრონიკული ფორმა;
• მწვავე ვირუსული ჰეპატიტის გადატანის შემდგომ რეაბილიტაციის პერიოდი;
• ღვიძლის დაზიანებები, დაკავშირებული ცხიმოვანი ცვლის დარღვევასთან, მათ შორის
სტეატოზი (ცხიმოვანიჰეპატოზი) და ღვიძლის ცხიმოვანი დისტროფია;
• სხვადასხვა ეტიოლოგიის ღვიძლის ციროზი;
• პრეპარატი ასევე გამოიყენება ლიპიდურ-ქოლესტერინული ცვლის დარღვევის მქონე
პაციენტებში კომპლექსურ თერაპიაში;
• ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათია;
• მწვავე და ქრონიკული ქოლეცისტიტი, ქოლანგიტი, სანაღვლე გზების დისკინეზიის
ჰიპოკინეტიკური ფორმა;
• ასევე გამოიყენება კომპლექსურ თერაპიაში თირკმელკენჭოვანი დაავადების მქონე
პაციენტებში;
• ორსულთა ტოქსიკოზი.
პრეპარატს კომბინირებული ან მონოთერაპიის სახით იყენებენ ღვიძლის სხვადასხვა სახის
ტოქსიური დაზიანებისშემთხვევაში, მათ შორის:
• ღვიძლის წამლისმიერი დაზიანება და ჰეპატოტოქსიური პრეპარატების მიღების პერიოდი;
• მძიმე მეტალებით და ჰალოგენირებული ნახშირწყალბადებით მოწამვლა;
• ორგანული წარმოშობის გამხსნელებით ინტოქსიკაცია;
• ღვიძლის დაზიანება, დაკავშირებული ალკოჰოლის გამოყენებასთან, მათ შორის
პაციენტებში ქრონიკულიალკოჰოლიზმით და ასევე ეთილის სპირტით მწვავე ინტოქსიკაციის შემთხვევაში.

გამოყენების წესი და დოზირება:
ორნიქსილი მიიღება პერორალურად,  ჭამის შემდეგ,  1 ტაბლეტი 1-3ჯერ დღეში.

გვერდითი მოქმედება:  იშვიათად კანის რეაქციები, ერთეულ შემთხვევაში
შესაძლებელია გულისრევა, ღებინება.

უკუჩვენება:  გამოხატული თირკმლის უკმარისობა (პლაზმაში კრეატინინის დონე
3მგ/100მლ-ზე მეტი), ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტების
მიმართ.
გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში: პრეპარატის გამოყენება შესაძლებელია ორსულობის პერიოდში, ლაქტაციის დროს პრეპარატის მიღებისას ძუძუთი კვება უნდა შეწყდეს.

ჭარბი დოზირება:  გვერდითი მოვლენების გაძლიერება. მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა, გააქტივებული ნახშირის მიღება, სიმპტომური თერაპია.

გამოშვების ფორმა: ორნიქსილი #30. 15 ტაბლეტი ბლისტერში, 2 ბლისტერი ფურცელ ჩანართთან ერთად მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები: შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას. არა უმეტეს 25˚c ტემპერატურაზე.

შენახვის ვადა: მითითებულია შეფუთვაზე და ბლისტერებზე. არ გამოიყენოთ შენახვის ვადის ამოწურვის შემდეგ.

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი:: PRIMEA Limited, დიდი ბრიტანეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): კომბინირებული/comb. drug

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ბიოლოგიურად აქტიური დანამატი.  ნოოტროპული, ანგიოპროტექტორული, ნეირომეტაბოლური და ანტიოქსიდანტური პრეპარატი.

შემადგენლობა:
– ფოსფატიდილსერინი 20% – 100 მგ
– ფოსფატიდილქოლინი 30% – 100 მგ
– გინკო ბილობა 3% – 100 მგ
– დიმეთილგლიცინი –  100 მგ
– ვიტ. B1 – 1,1 მგ
– ვიტ. B6 – 1,40 მგ
– ვიტ. B2 – 1,40 მგ
– ვიტ. B12 – 25 მკგ
– ფოლიუმის მჟავა – 200 მკგ
– ინოზიტოლი – 100 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები: პრეპარატი წარმოადგენს ნივთიერებათა ცვლის რეგულატორს, ახდენს დამცავი პროცესების ნორმალიზებასა და გააქტიურებას. ცენტრალურ ნერვულ სისტემაში ამცირებს ფსიქოემოციურ დაძაბულობას, ზრდის გონებრივ შრომისუნარიანობას.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

ფოსფატიდილსერინი პლაზმური მემბრანის შიგნითა ლიპიდური შრის ფოსფოლიპიდია; მაღალეფექტური ნატურალური ნეირომეტაბოლური საშუალებაა, რომელიც ხელს უწყობს ნერვული ქსოვილის მუშაობას. კერძოდ ნერვული უჯრედების დაყოფასა და ზრდის დარეგულირებას. იგი ასევე ხელს უწყობს გლუკოზის მეტაბოლიზმის გააქტიურებას თავის ტვინში, იცავს ნერვულ უჯრედებს იშემიური დაზიანებისგან; ასტიმულირებს აცეტილქოლინის სინთეზს და ააქტიურებს ქოლინერგულ პროცესებს თავის ტვინში. აცეტილქოლინის შემცირება წარმოადგენს ალცჰეიმერის და მოხუცთა ჭკუასუსტობის გამოვლინების ერთ-ერთ მიზეზს.
კვლევებმა აჩვენა, რომ ფოსფოტიდილსერინი აუმჯობესებს მეხსიერებას, დამახსოვრების პროცესს, აუმჯობესებს გუნება განწყობილებას; იცავს ტვინის უჯრედებს დაბერებისგან, ახასიათებს მემბრანომასტაბილიზირებელი მოქმედება, აღადგენს ნერვული ქსოვილების სტრუქტურას, აუმჯობესებს ტვინის უჯრედების მეტაბოლიზმს.

ფოსფატიდილქოლინი  B5 ვიტამინის (პანთოტენის მჟავის) ზემოქმედებით გარდაიქმნება აცეტილქოლინად (აცქ) – თავის ტვინის ერთ-ერთ უმთავრეს ნეორომედიატორად. აცქ ააქტიურებს და აძლიერებს ადამიანის ინტელექტუალურ შესაძლებლობებს, შრომისუნარიანობას, ხელს უწყობს მეხსიერების ფორმირებასა და შენარჩუნებას. აცეტილქოლინის გამომუშავების შემცირება იწვევს მეხსიერების გაუარესებას, გონებრივი აქტივობისა და ფსიქიკური მოქმედების შეზღუდვას, ეს განსაკუთრებით მკაფიოდ ვლინდება დეპრესიების დროს.
ფოსფატიდილქოლინი იცავს ღვიძლს ალკოჰოლის, სამკურნალო საშუალებების, ვირუსებისა და მომწამვლელი ნივთიერებების მავნე ზემოქმედებისაგან; მნიშვნელოვან როლს ასრულებს ღვიძლის უჯრედების რეგენერაციაში.

გინგკოს ფოთლები შეიცავს ფლავანოგლიკოზიდებს (კემპფეროლი, კვერცეტინი, იზო-რამნეტინი), პროანტოციანიდინებს, ტერპენებს (გინგკო-ლიდები, ბილობალიდები), ორგანულ მჟავებსა და C ვიტამინს. იგი ზრდის სისხლში გლუკოზისა და ატფ-ის (ადენოზინ-ტრიფოსფორმჟავა) დონეს, რაც აუცილებელია უჯრედში ენერგეტიკული ბალანსის შენარჩუნებისათვის, ხელს უშლის ერთროციტების აგრეგაციას, ამუხრუჭებს თრომბოციტების აქტივაციის ფაქტორს. აძლიერებს სისხლის მიმოქცევას პერიფერიულ და თავის ტვინის სისხლძარღვებში, ამაგრებს და ელასტიურობას მატებს სისხლძარღვებს. გინგკოს ფოთლების ექსტრაქტი ზრდის დოფამინისა და ნეირო-მედიატორების სინთეზს, ხელს უწყობს ნერვული სიგნალების გადაცემის სიჩქარის გაზრდას და ამით უზრუნველყოფს მეხსიერების, გონებრივი შესაძლებლობებისა და თვითკონტროლის უნარის გაუმჯობესებას.

დიმეთილგლიცინს გააჩნია ალფა-1-ადრენომაბლოკირებელი, ანტიოქსიდანტური, ანტიტოქსიკური მოქმედება. იგი არეგულირებს გლუტამატური რეცეპტორების მოქმედებას, რის შედეგადაც შესწევს უნარი შეამციროს ფსიქოემოციური დაძაბულობა, აგრესიულობა, კონფლიქტურობა, აამაღლოს სოციალური ადაპტაცია; გააუმჯობესოს განწყობილება; გაადვილოს დაძინება და მოახდინოს ძილის ნორმალიზება; ვეგეტო – სისხლძარღვოვანი დარღვევა, მათ შორის, კლიმაქტერულ პერიოდში; შეამციროს თავის ტვინთან დაკავშირებული საერთო დარღვევების გამოხატულება იშემიური ინსულტის და ზურგის ტვინის ტრავმის დროს.

ვიტამინი B1 – როგორც კოფერმენტი, წარმოადგენს მნიშვნელოვან კომპონენტს ნახშირწყლებისა და ამინომჟავების მეტაბოლიზმში, ასევე დნმ/რნმ-ის, ნაღვლის მჟავებისა და ნეირომედიატორების სინთეზში. მონაწილეობს სინაფსებში ნერვული იმპულსის გადაცემის პროცესში. გავლენას ახდენს ორგანიზმის ზრდასა და კუნთების ტონუსზე, ასევე ხელს უწყობს მადის შენარჩუნებას.

ვიტამინი B6 – მონაწილეობს ამინომჟავებისა და ცილების მეტაბოლიზმში, ასევე ნეიროტრანსმიტერების სინთეზში, რის გამოც მნიშვნელოვანი როლი აქვს ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემის ნორმალურ ფუნქციონირებაში. ამსუბუქებს პრემენსტრუალური სიმპტომების გამოვლინებას და ხსნის საჭმლის მომნელებელი სისტემის სპაზმს.

ვიტამინი B2 – უჯრედული სუნთქვის პროცესის მნიშვნელოვანი კატალიზატორი, უზრუნველყოფს ჟანგვააღდგენით რეაქციებს, მონაწილეობს ცილების, ცხიმებისა და ნახშირწყლების სინთეზში. ხელს უწყობს როგორც ანტისხეულების, ასევე ჰემოგლობინის სინთეზს. გავლენას ახდენს მხედველობის სიმახვილეზე. აუმჯობესებს ნერვული სისტემის ფუნქციონირებას და მონაწილეობს კანის, ასევე პირის ღრუსა და თვალის ლორწოვანი გარსების ფუნქციისა და სტრუქტურის შენარჩუნებაში. აუმჯობესებს ქსოვილების რეგენერაციის პროცესს ჭრილობების დროს.

ვიტამინი B12 – ფოლის მჟავასთან ერთად მონაწილეობს ნუკლეინის მჟავების სინთეზში. მნიშვნელოვანია უჯრედის ზრდისა და დაყოფისათვის, დნმ და რნმ-ის სინთეზში, უზრუნველყოფს ჰემოპოეზის ფორმირებას, აუმჯობესებს ქსოვილების რეგენერაციას, დადებითად მოქმედებს ღვიძლისა და ნერვული სისტემის ფუნქციონირებაზე.

ფოლის მჟავა – მონაწილეობს უჯრედების გაყოფისა და ზრდის პროცესებში, სისხლის ელემენტების, ერითროციტების ფორმირებაში, ასევე – ამინომჟავების, ნუკლეინის მჟავებისა და პირიმიდინების სინთეზში.

ინოზიტოლი იდენტიფიცირებულა, როგორც ჰეკსაკიფოსფატის ეთერი, ფიტინის მჟავა. მნიშვნელოვანი როლი აკისრია ცენტრალურ ნერვულ სისტემაში სიგნალის გადაცემასა და კალციუმის ჰომეოსტაზის შენარჩუნებაში. ინოზიტოლი არის ერთ- ერთი ზრდის ფაქტორი.
თავის ტვინში ინოზიტოლის კონცენტრაციის ცვლილება იწვევს მთელ რიგ პათოლოგიურ მდგომარეობებს. მისი ორალური გზით მიღება მნიშვნელოვანია რიგი ნეიროფსიქიატრიული დაავადებების სამკურნალოდ.
ინოზიტოლი მონაწილეობს ჰეპატოციტების რეგენერაციაში. მისი არსებობა აუცილებელია ნეიტრალური ცხიმების მობილიზაციისათვის, ამცირებს ქოლესტეროლის შემცველობას სისხლსა და ღვიძლში, ინოზიტოლის შემცველი ფოსფოლიპიდების ფორმირების გზით, რომლებიც თრგუნავენ ლიპიდ – ქოლესტეროლის მაკრომოლეკულების წარმოქმნას.

ჩვენებები:
– ქრონიკული ცერებრო-ვასკულარული პათოლოგია (დისცირკულატორული
ენცეფალოპათია); თავის ტვინის სისხლძარღვების ათეროსკლეროზი,
იშემიური და ჰემორაგიული ინსულტების აღდგენითი პერიოდი;
– თავის ტვინისა და ზურგის ტვინის ტრავმული დაზიანება (ქალა-ტვინის და თავზურგტვინის ტრავმა, თავისა და ზურგის ტვინზე ქირურგიული ჩარევის შემდგომი მდგომარეობა);
– პარკინსონისა და ალცჰეიმერის დაავადება, დემენცია, ძილის დარღვევა, ეპილეფსია;
– პერიფერიული ნერვული სისტემის დაავადებები;
– გონებრივი შრომისუნარიანობის მოსამატებლად; სტრესულ სიტუაციებში – ფსიქოემოციური დაძაბულობისას (გამოცდების პერიოდში, კონფლიქტურ და სხვა სახის სიტუაციებში), დარღვევები, რომლებიც განპირობებულია ყურადღების დეფიციტის არსებობით;
– ახალგაზრდა ასაკის პირებში მეხსიერების გაუმჯობესება;
– ნევროლოგიური და ფსიქიატრიული დაავადებების სხვადასხვა ფორმა, რომლებიც მიმდინარეობენ კოგნიტური და ინტელექტუალური ფუნქციების პროგრესირებადი მოშლით;
– გადატანილი ინფექციური დაავადებების რეაბილიტაციის პერიოდი;
– დამხმარე საშუალება ნეიროლეპტიკების აუტანლობისას;
– პერიფერიული სისხლის მიმოქცევის და მიკროცირკულაციის დარღვევა (მათ შორის ქვედა კიდურების არტერიოპათია), რეინოს სინდრომი;
– ნეიროსენსორული დარღვევები (თავბრუსხვევა, შუილი ყურებში, ჰიპოაკუზია);
– ყვითელი ხალის ასაკობრივი დეგენერაცია;
– დიაბეტური რეტინოპათია.

უკუჩვენებები: მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტების მიმართ, ორსულობა და ლაქტაცია.

გვერდითი მოვლენები: ძალიან იშვიათად დისპეფსიური მოვლენები, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ალერგიული რეაქციები.

გამოყენების  წესი და დოზირება: პრეპარატი ინიშნება  მოზრდილებში: 1 ტაბლეტი  2-3-ჯერ დღეში ჭამის შემდეგ. ბავშვებში: 8 წლიდან 1 ტაბლეტი 1 -ჯერ დღეში ჭამის დროს ან ჭამის შემდეგ. მკურნალობის კურსი 1-3 თვე.

შენახვის პირობები: შეინახეთ მშრალ, სინათლისგან დაცულ, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას არაუმეტეს 25 °C ტემპერატურაზე.

შენეხვის ვადა: მითითებულია შეფუთვასა და ბლისტერებზე.

გამოშვების ფორმა: ტაბლეტი № 30

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: Ornado Medicine, იტალია

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): კომბინირებული/comb. drug

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ბიოლოგიურად აქტიური დანამატი, ქონდროპროტექტორი

შემადგენლობა:
ჰიდროლიზირებული კოლაგენი (Collagen Hydrolyzed) – 5000 მგ
გლუკოზამინის სულფატი (Glucosaminum Sulfate)- 500 მგ
ქონდროიტინ  სულფატი (Chondroitin Sulfate) – 500 მგ
მეთილსულფონილმეთანი (Methylsulfonylmethane)- 400 მგ
ბამბუკის ექსტრაქტი  (Bamboo Extractum) – 150 მგ
შვიტა (Equisetum arvence)   – 100 მგ
სურნელოვანი მარტინია (Harpagophytum Procumbens) – 50 მგ
ვიტამინი C -15 მგ

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:  ჰიდროლიზირებული კოლაგენი შეიცავს 20-მდე ამინომჟავას (გლიცინს, ფოლინს, ჰიდროქსიპროლინს და ა. შ.)კოლაგენი ეხმარება ქსოვილს მთლიანობის აღდგენაში და სრულყოფს მის სტრუქტურას. სინოვიალურ სითხეში ჰიალურონის მჟავასთან ერთად ერთერთი კომპონენტი კოლაგენია. მიღებიდან 6 საათის შემდგომ ბიოშეღწევადობა შეადგენს 90 %-ს, ქონდოციტების სტიმულაციით ზრდის ფიბრობლასტების სიმჭიდროვეს. ამცირებს სახსროვან ტკივილს, დაჭიმულობას, ზრდის ოსტეობლასტებს და ამცირებს ოსტეოკლასტების რაოდენობას.

გლუკოზამინის  სულფატი  –  წარმოადგენს შემაერთებელი ქსოვილის ძირითად საშენ მასალას. მონაწილეობს სასახსრე იოგების და მყესების წარმოქმნაში, გვხვდება სისხლძარღვების, ბრონქების კედელში, კანსა  და ლორწოვან გარსში. გლუკოზამინი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, რის შემდგომაც მიეწოდება ხრტილოვან და სხვა ქსოვილებს, სადაც ხდება ამ ქსოვილებისთვის აუცილებელი კომპონენტების, მათ შორის ქონდროიტინის სულფატის სინთეზირება.გლუკოზამინის სულფატს გააჩნია მაღალი ბიოშეღწევადობა და კარგად შეიწოვება საკვები ნივთიერებების შეწოვის დარღვევის შემთხვევის დროსაც. გლუკოზამინი ხელს უშლის სასახსრე ხრტილის რღვევას და ხელს უწყობს ხრტილოვანი ქსოვილის აღდგენას. გლუკოზამინის სულფატის მაღალი უსაფრთხოება დადასტურებულია კვლევებით, ამიტომ სპეციალისტები თვლიან, რომ გლუკოზამინის სულფატი შეიძლება განვიხილოთ ძირითად საშუალებად რევმატიული დაავადებების ხანგრძლივი კორექციისთვის.

ქონდროიტინის სულფატი – მიეკუთვნება მუკოპოლისაქარიდებს. მონაწილეობს ძვლოვანი და ხრტილოვანი ქსოვილის ძირითადი ნივთიერების წარმოქმნაში. ხრტილოვან ქსოვილში აუმჯობესებს ფოსფორისა და კალციუმის ცვლას, ახდენს იმ ფერმენტების ინჰიბირებას, რომლებიც არღვევენ სასახსრე ხრტილის სტრუქტურასა და ფუნქციებს, ამცირებს ხრტილოვან ქსოვილში დეგენერაციულ პროცესებს. ასტიმულირებს გლუკოზამინგლიკანების სინთეზს, ახდენს ჰიალინური ქსოვილის მეტაბოლიზმის ნორმალიზებას, ხელს უწყობს ხრტილოვანი ზედაპირების და სასახსრე ჩანთის რეგენერაციას. ხელს უშლის შემაერთებელი ქსოვილის კომპრესიას, ზრდის სახსარშიდა სითხის პროდუქციას, აუმჯობესებს მოძრაობას დაზიანებულ სახსარში. გარდა ამისა, ქონდროიტინის სულფატი მონაწილეობს ძვლოვანი ქსოვილის და იოგების ფორმირებაში, სისხლძარღვთა კედლების სიმკვრივის და ელასტიურობის შენარჩუნებაში. ასევე მონაწილეობას იღებს  შარდის კოლოიდების წარმოქმნაში და ხელს უშლის შარდის მარილების დალექვას, რასაც შესაძლოა მოჰყვეს საშარდე გზებში კენჭების წარმოქმნა. ქონდროიტინის სულფატი აფერხებს ძვლოვანი ქსოვილის რეზორბციას, ამცირებს კალციუმის დაკარგვას და აუმჯობესებს ძვლოვანი ქსოვილის რეპარაციის პროცესებს, ხელს უშლის ოსტეოართროზის პროგრესირებას. გააჩნია ანალგეზიური მოქმედება, ამცირებს ტკივილს სახსარში, როგორც მოსვენების მდგომარეობაში, ასევე სიარულის დროს, ამცირებს ანთებით პროცესს და არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების გამოყენების საჭიროებას. პერორულად  მიღების შემდეგ კარგად შეიწოვება საჭმლის მომნელებელი ტრაქტიდან, მაქსიმალურ კონცენტრაციას C Max აღწევს 3-4 საათში. გროვდება სახსრის სინოვიურ სითხეში. ბიოშეღწევადობა შეადგენს 13%-ს, გამოიყოფა თირკმელებით.

მეთილსულფონილმეთანი (მსმ) – ორგანული გოგირდის შემცველი ნაერთია, რომელიც აუცილებელია ორგანიზმის შემაერთებელი და სხვა სახის ქსოვილების განვითარებისა და ფუნქციების შენარჩუნებისათვის. ორგანიზმში მსმ გვხვდება ხრტილის, ფრჩხილების, კანის, რბილი ქსოვილების შემადგენლობაში. ძუძუმწოვრების ორგანიზმში ასაკის მატებასთან ერთად მსმ-ის კონცენტრაცია მცირდება. სხვა გოგირდის შემცველი ნაერთებისგან განსხვავებით მსმ-ს არ აქვს სუნი, არ იწვევს აირების წარმოქმნას და სხეულს არ აძლევს არანაირ სუნს. მსმ ორგანიზმში აუცილებელია სხვადასხვა პროცესების მიმდინარეობისთვის, მათ შორის –  კოლაგენის სინთეზი, ჟანგვითი პროცესები უჯრედში, ნახშირწყლების მეტაბოლიზმი და მჟავა-ტუტოვანი წონასწორობის შენარჩუნება. მსმ გამოიყენება სხვადასხვა დაავადებების სამკურნალოდ, როგორიცაა ართრიტი, ოსტეოქონდროზი, ტკივილი სახსრის არეში, სხივ-მაჯის არხის სინდრომი, ალერგია, ანთება,გულძმარვა, რინიტი,თმის პრობლემები (როდესაც თმაში კერატინის შემცველობა ნორმაზე დაბალია),პარაზიტული ინფექცია, გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომი, ასევე კანისა და ფრჩხილების დაავადებები. მსმ აუმჯობესებს მოძრაობას სახსარში, შესაბამისად ეფექტურად აძლიერებს სისხლის მიმოქცევას და ხელს უწყობს კუნთების და          მყესების ნორმალურ ფუნქციონირებას.

ბამბუკის ექსტრაქტი შეიცავს: სილიკატურ მჟავას, ფენოლის მჟავას, ფლავონს, ლაქტონოლს, აძლიერებს სისხლძარღვების ტონუსს, ამცირებს კაპილარების განვლადობას და შეშუპებას,  ასტიმულირებს ქონდროიტინის და ქონდროამინჰიალურონის კონცენტრაციას.
შვიტა შეიცავს ნახშრწყლებს, ორგანულ მჟავებს, სტეროიდებს, საპონინებს, ლიგნინს, ახასიათებს შარდმდენი, ანტისეპტიური, რეგენერაციის და დამცავი ფუნქცია.
სურნელოვანი მარტინია  შეიცავს გლიკოზიდებს, ფლავონოიდებს (კაემფეროლი, ლუტეოლინი), ტრიტერპენულ გლიკოზიდებს  და დიდი რაოდენობით ნახშირწყლებს.
ახასიათებს  როგორც ანთების საწინააღმდეგო, ტკივილგამაყუჩებელი, დამამშვიდებელი, შარდმდენი ეფექტი. ამცირებს შეშუპებას და ტკივილს,  ხელს უწყობს სახსრების   მობილობას.

ვიტამინი C  მონაწილეობს მეტაბოლურ პროცესებში, ადამიანის ორგანიზმში არ სინთეზირდება, მაგრამ მისი მიღება ხდება მხოლოდ საკვებთან ერთად. ვიტამინი  C მონაწილეობას იღებს ჟანგვა-აღდგენითი პროცესების, ნახშირწყლოვანი ცვლის, სისხლის შედედების და ქსოვილების რეგენერაციის პროცესების რეგულირებაში; ზრდის ორგანიზმის მდგრადობას ინფექციების მიმართ. ამცირებს სისხლძარღვთა განვლადობას. მონაწილეობას იღებს რკინის, ფოლის მჟავის, ჰისტამინის მეტაბოლიზმში, კარბოჰიდრატების უტილიზაციაში, ლიპიდების, პროტეინების, კარნიტინის სინთეზში, იმუნურ პროცესებში. ვიტამინ C–ს გააჩნია ანტიაგრეგაციული და გამოხატული ანტიოქსიდანტური თვისებები.

ჩვენებები:
– ართრიტი, რევმატოიდული ართრიტი, პოლიართრიტი, პერიართრიტი
–  ოსტეოქონდროზი
–  ოსტეოართროზი
-პირველადი და მეორეული, სხვადასხვა ლოკალიზაციის. კოქსართროზი, გონართროზი, წვრილი სახსრების ართროზი
– ტრავმული დიზოსტოზი
– სპონდილოზი
– გაძვალების ენდოქონდრული და ქონდრული დარღვევები
– პარადონტოპათია
– ფიბრომიალგია
-სახსარზე ჩატარებული ოპერაციის შემდგომი რეაბილიტაციის პერიოდი
– კანის, თმის და ფრჩხილების დაავადებები.

უკუჩვენებები: ორსულობა და ლაქტაცია.  მგრძნობელობა პრეპარატის  რომელიმე კომპონენტის მიმართ.
ორნოფლექსის დანიშვნა არ არის რეკომენდებული ბავშვებში.

გვერდითი მოვლენები: იშვიათ შემთხვევებში  დისპეფსიური დარღვევები, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ალერგიული რეაქციები.

გამოყენების წესი და დოზირება: ორნოფლექსის 1  პაკეტი იხსნება  წყალში (150 მლ), მიიღება  1-2 ჯერ დღეში  კვებს წინ. დოზის გაზრდა რეკომენდირებული  არ არის. აქვს ფორთოხლის სუნი და ლიმონის არომატი.

შენახვის პირობები: მშრალ, სინათლისგან დაცულ და ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას. არა უმეტეს 24 º C ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა: მითითებულია შეფუთვაზე და პაკეტზე. არ გამოიყენოთ ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

გამოშვების ფორმა: პაკეტი №30

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: Natiris, პორტუგალია

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): დიკლოფენაკი/DICLOFENAC

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანალგეზიური და არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
შემოგარსული ტაბლეტები: ბლისტერზე 30 ც.
1 ტაბ.
დიკლოფენაკი………….. 25 მგ

მწარმოებელი: OLAINFARM

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): კეტოპროფენი/ KETOPROFEN

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: არანარკოტიკული ანალგეტიკი და არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
კაფსულები: შეფუთვაში 24 ც.
1 კაფს.
კეტოპროფენი………….        50 მგ

ლიოფილიზირებული ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად:

ფლაკონში, გამხსნელთან კომპლექტში
1 ფლ.
კეტოპროფენი……………. 100 მგ

მწარმოებელი: RHONE-POULENC RORER

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): დიაცერინი/diacerein

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალება

ჩვენება: პირველადი და მეორადი ოსტეოართრიტი. (კოქსართროზი, გონართროზი)
* ტკივილგამაყუჩებელი და ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება
* ქონდროპროტექტორული მოქმედება
* დაბალი გასტროტოქსიკურობა
* ხანგრძლივი ეფექტი მკურნალობის შემდეგ

მოქმედების მექანიზმი: ორცერინს გააჩნია ანთების საწინააღმდეგო, ანალგეზიური და სიცხის დამწევი მოქმედება.
ოსტეოართრიტი წარმოადგენს მულტიფაქტორულ დაავადებას, რომლისთვისაც დამახასიათებელია სასახსრე ხრტილის ელასტიურობის პროგრესირებადი გაუარესება. სასახსრე ხრტილი არის სისხლძარღვებს მოკლებული ქსოვილი, რომელშიც ქონდროციტები წარმოდგენილნი არიან ვრცელ, ძირითადად II ტიპის კოლაგენისა და პროტეოგლიკანებისგან შემდგარ გარეუჯრედოვან მატრიქსში. ქსოვილის სტრუქტურის მთლიანობის შენარჩუნება ხდება ანაბოლური და კატაბოლური პროცესების კონტროლის დაბალანსებით, რომელთაც არეგულირებენ გარეგანი ზრდის ფაქტორები და ციტოკინები. მრავალმა კვლევამ აჩვენა IL-1β-ს ძირითადი როლი ოსტეოართრიტის განვითარების პროცესში. რამდენიმე უჯრედი, მაკროფაგების, სინოვიალური უჯრედების და ქონდროციტების ჩათვლით, შემაერთებელი სახსრების ქსოვილებში აწარმოებენ IL-1β-ს. აღნიშნული ციტოკინი ხელს უწყობს სასახსრე ხრტილის ფუნქციის გაუარესებას, ასტიმულირებს რა უჯრედებს გამოიმუშაონ პროტეოლიზური ფერმენტები და ამცირებს ქონდროციტების ანაბოლიზმს.
დიაცერეინი, განსაკუთრებით მისი აქტიური მეტაბოლიტი დიაცეტილის წარმოებული რეინი, იწვევს ინტერლეიკინ-1β-ს და პროტეაზას მოქმედების ინჰიბირებას. ის გავლენას არ ახდენს პროსტაგლანდინების სინთეზზე მაკროფაგებში და ასევე არ ასტიმულირებს მის სინთეზს ქონდროციტებში.

ფარმაკოკინეტიკა:

აბსორბცია: დიაცერეინი მთლიანად გარდაიქმნება რეინად. რეინის ბიოშეღწევადობა შეადგენს 35%-56%. ნახევრად გამოყოფის პერიოდი დაახლოებით 7-8 საათია. დიაცერეინის მიღება სტანდარტულ საკვებთან ერთად აფერხებს სისტემურ აბსორბციას თუმცა აბსორბირებულ რაოდენობაში იზრდება 25%-ით. პერორალური გზით 3,2 მგ/ლ მაქსიმალური პლაზმური კონცენტრაცია (ჩმახ) მიიღწევა 2,2 საათის შემდეგ.

გავრცელება: პრეპარატის გავრცელების მოცულობა შეადგინს – 13,2 ლ. რეინი უკავშირდება პლაზმის პროტეინებს- 99%-ს. თუმცა აღნიშნული შეკავშირება არ არის გაჯერებული. ამდენად თავს არ იჩენს პრეპარატებს შოროს ურთიერთქმედება, განსხვავებით არასტეროიდული, ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებისგან.

მეტაბოლიზმი და გამოყოფა: ორალური გზით მიღებული დიაცერეინი გაივლის სრულ დეზაცეტილირებას მის აქტიურ მეტაბოლიტ რეინამდე, სანამ მიაღწევს სისხლის მიმოქცევის დიდ წრეს. რეინის გამოყოფა ხდება როგორც თირკმელების გზით (20%), ასევე ღვიძლში უკავშირდება რეინის გლუკურონიდს (60%) და რეინის სულფატს (20%). აღნიშნული მეტაბოლიტები ძირითადად გამოიყოფა თირკმელების მიერ. საბოლოო ნახევრად გამოყოფის პერიოდი (1/2) შეადგენს – 4,3 საათს. მთლიანი პლაზმური კლირენსი შეადგენს 1,6 ლ/სთ-ს და თირკმელების კლირენსი-0,13 ლ/სთ.

დოზირება:
ჩვეულებრივი რეკომენდირებული დოზა შეადგენს 50მგ დიაცერეინი დღეში 2 -ჯერ ძირითდ საკვებთან ერთად გახანგრძლივებული პერიოდისათვის (არანაკლებ3- 6 თვისა). თუმცა ვინაიდან პრეპარატმა შეიძლება გამოიწვიოს ნაწლავებში გადასვლის დაჩქარება მკურნალობის პირველი ორი კვირის განმავლობაში, რეკომენდირებულია მკურნალობის დაწყება ერთი კაფსულით საღამოს საკვებთან ერთად 4 კვირის განმავლობაში. 4 კვირის შემდეგ 50 მგ დღეში 2-ჯერ.
შესაძლებელია პარალელურად ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატის ან ანალგეზიური საშუალების მიღება მკურნალობის პირველი 2-4 კვირის განმავლობაში.

ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან: ორცერინის მიღება დაუშვებელია იმ პრეპარატებთან ერთად რომლებიც ცვლიან გადატანას ნაწლავების გზით და/ან ნაწლავების შიგთავსის ხარისხს (მაგ. ჭარბი ბოჭკოები), ალუმინის ჰიდროქსიდის, მაგნიუმის ჰიდროქსიდის შემცველ პრეპარატებთან ერთად ორცერინის მიღება არაა რეკომენდრებული- ამცირებს ბიოშეღწევადობას.

გვერდითი რეაქციები:
დიაცერეინს ჩვეულებრივ კარგად იტანენ პაციენტები. გვერდითი ეფექტებიდან შეიძლება გამოვლინდეს: დიარეა, მუცლის ტკივილი. (აღნიშნული სიმპტომები ქრება მკურნალობის დაწყებიდან 2 კვირის შემდეგ) დისპეპსიური მოვლენები, კანის ალერგიული რეაქციები.

სიფრთხილის ზომები:
თირკმლის უკმარისობის დროს მიზანშეწონილია დოზის შემცირება. ღვილის ციროზი არ ცვლის დიაცერეინის დინამიკას.

ორსულობა და ლაქტაცია: ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში ორცერინის მიღება რეკომენდირებული არაა.
ბავშვები: დიაცერეინის დანიშვნა 15 წლამდე ასაკის ბავშვებში არ შეიძლება.
ხანდაზმულები: დიაცერეინის ფარმაკოკინეტიკა იგივეა, როგორც მოზრდილებში.

უკუჩვენებები: მომატებული მგრძნობელობა დიაცერეინის და ანტრაქინონური დერივატების მიმართ. ანტიბიოტიკოთერაპიისას დროებით უნდა შეწყდეს მკურნალობა.

გამოშვების ფორმა: კაფსულა N 30

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: Macleods Pharmaceuticals, ინდოეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ციპროფლოქსაცინი, ორნიდაზოლი /ciprofloxacin, ornidazole

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანტიმიკრობული და ანტიპროტოზოული პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის.

ათქ კოდი: J01

შემადგენლობა
1 შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს:
აქტიური ნივთიერებები:   ციპროფლოქსაცინი (ჰიდროქლორიდის ფორმით)  500 მგ, ორნიდაზოლი 500 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: სიმინდის სახამებელი, ნატრიუმის სახამებელ-გლიკოლატი, პოვიდონი (K30), ნატრიუმის კროსკარმელოზა, მაგნიუმის სტეარატი, სილიციუმი კოლოიდური უწყლო, გასუფთავებული ტალკი.
გარსის შემადგენლობა: ჰიპრომელოზა (E15), ტიტანიუმის დიოქსიდი, რკინის ოქსიდი ყვითელი, პროპილენგლიკოლი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა
ორციპოლი კომბინირებული ანტიმიკრობული და ანტიპროტოზოული  პრეპარატია, რომლის ფარმაკოლოგიური მოქმედება განპირობებულია მასში შემავალი კომპონენტების – ციპროფლოქსაცინისა (II თაობის ფტორქინოლონის წარმოებული) და ორნიდაზოლის (5-ნიტროიმიდაზოლის წარმოებული) თვისებებით.
ციპროფლოქსაცინი აინჰიბირებს ბაქტერიების ფერმენტ დნმ-ჰირაზას და თრგუნავს ბაქტერიის დნმ-ის სინთეზს. ბაქტერიების მემბრანასა და უჯრედის კედელში იწვევს მორფოლოგიურ ცვლილებებს, რაც უჯრედის სწრაფ სიკვდილს განაპირობებს. ზემოქმედებს მიკროორგანიზმებზე ზრდისა და მოსვენების ფაზაში.
გააჩნია ანტიმიკრობული მოქმედების ფართო სპექტრი, აქტიურია რიგი გრამდადებითი და გრამუარყოფითი აერობული მიკროორგანიზმების მიმართ:
Staphylococcus spp. (მ.შ. პენიცილინაზას მაპროდუცირებელი და არამაპროდუცირებელი შტამები), Streptococcus spp. (S.pneumoniae და S.pyogenes
შტამების ჩათვლით), Enterococcus spp, Listeria monocytogenes, Enterobacter spp., Haemophilus influenzae, Klebsiella spp., Legionella spp., Moraxella catarrhalis, Morganella morganii, Neisseria spp., Proteus spp., Pseudomonas aeruginosa, Salmonella spp., Shigella spp., Vibrio cholerae, Campylobacter spp., Citrobacter spp., Yersinia enterocolitica, E.coli; სხვები – Mycobacterium tuberculosis, Chlamydia trachomatis და Mycoplasma hominis.
ციპროფლოქსაცინის მიმართ რეზისტენტულნი არიან Ureaplasma urealyticum, Clostridium difficile, Nocardia asteroides. Treponema paliidum-ის მიმართ მისი მოქმედება არასაკმარისადაა შესწავლილი.
ორნიდაზოლის მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია მის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმების დნმ-ის სტრუქტურის დარღვევასთან. აქტიურია მიკროორგანიზმების:Trichomonas vaginalis, Giardia lamblia, Entamoeba histolytica, ასევე, ზოგიერთი ანაერობული ბაქტერიის (მ.შ. Bacteroides spp., Clostridium spp., Fusobacterium spp. და ანაერობული კოკები) მიმართ.

ფარმაკოკინეტიკა
ციპროფლოქსაცინი სწრაფად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. ბიოშეღწევადობა – 70-80%.
ორნიდაზოლი პერორალური მიღების შემდეგ სწრაფად შეიწოვება. ბიოშეღწევადობა – 90%.

გამოყენების ჩვენებები
ორციპოლი განკუთვნილია შემდეგი ინფექციების სამკურნალოდ, რომლებიც გამოწვეულია ციპროფლოქსაცინი/ორნიდაზოლის კომბინაციის მიმართ მგრძნობიარე შტამებით:
– მცირე მენჯის ღრუს ორგანოების ინფექციურ-ანთებითი დაავადებები, მ.შ. აბორტებისა და ოპერაციების შემდგომი პროფილაქტიკა;
– თირკმელებისა და/ან შარდგამომყოფი გზების ინფექციები: ქრონიკული და მწვავე პიელონეფრიტი, ცისტიტი, ურეთრიტი, პროსტატიტი, ეპიდიდიმიტი, მ.შ. გართულებული და მორეციდივე;
– სქესობრივი გზით გადამდები ინფექციები: ქლამიდიოზი, მიკოპლაზმოზი, გონორეა, ტრიქომონიაზი, შერეული ინფექციები (მიქსტ-ინფექცია);
– სასუნთქი გზების ინფექციები: ქრონიკული ბრონქიტის გამწვავება, პნევმონია (პრეპარატის დანიშვნა რეკომენდებულია ბაქტერიებით: Klebsiella, Enterobacter, Proteus, E. coli, Pseudomonas, Haemophilus, Branhamella, Legionella, Staphylococcus გამოწვეული პნევმონიების სამკურნალოდ), ინფიცირებული ბრონქოექტაზები, ფილტვის აბსცესი, პლევრის ემპიემა;
– ყელ-ყურ-ცხვირის ინფექციები: სინუსიტი, გარეთა და შუა ოტიტი, მასტოიდიტი;
– თვალის ინფექციები;
– კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები;
– ძვლებისა და სახსრების ინფექციები;
– მუცლის ღრუს ორგანოების ინფექციები, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტისა და სანაღვლე გზების ბაქტერიული ინფექციები, პერიტონიტი;
– ამებიაზი (ნაწლავური ინფექციები, გამოწვეული Eნტამოება ჰისტოლყტიცა-ის მიერ, მ.შ. ამებური დიზენტერია და ამებიაზის ყველა არანაწლავური ფორმა, განსაკუთრებით, ღვიძლის ამებური აბსცესი);
– ლამბლიოზი;
– სეფსისი;
– ინფექციების მკურნალობა ან პროფილაქტიკა დაქვეითებული იმუნიტეტის მქონე პაციენტებში (რომლებიც იღებენ იმუნოდეპრესანტებს ან პაციენტებში ნეიტროპენიით);
– ნაწლავის შერჩევითი დეკონტამინაცია პაციენტებში დაქვეითებული იმუნიტეტით;
– ანაერობული ინფექციების პროფილაქტიკა მსხვილ ნაწლავზე ოპერაციების ან გინეკოლოგიური ჩარევების დროს;
– ციმბირის წყლულის ფილტვისმიერი ფორმის პროფილაქტიკა და მკურნალობა (ინფიცირება Bacillus anthracis-ით);
– Pseudomonas aeruginosa-ის მიერ გამოწვეული გართულებების მკურნალობა ფილტვების მუკოვისციდოზის მქონე 5-დან 17 წლამდე ასაკის ბავშვებში.

წინააღმდეგჩვენებები
– მომატებული მგრძნობელობა ციპროფლოქსაცინის ან ორნიდაზოლის მიმართ.

გამოყენება ორსულობის და ლაქტაციის დროს
ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში ორციპოლის გამოყენება რეკომენდებულია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ მოსალოდნელი სარგებელი დედისათვის აღემატება ნაყოფზე მოქმედების პოტენციურ რისკს. ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის მიღების აუცილებლობის შემთხვევაში ძუძუთი კვება უნდა შეწყდეს.

გამოყენება ბავშვებში
ინიშნება სიფრთხილით, განსაკუთრებული ჩვენებებით.

განსაკუთრებული მითითებები
პაციენტებში თირკმელების ფუნქციის დარღვევებით საჭიროა დოზირების რეჟიმის კორექცია. სიფრთხილით გამოიყენება ხანდაზმულ პაციენტებში, თავის ტვინის სისხლძარღვთა ათეროსკლეროზის, თავის ტვინის სისხლის მიმოქცევის დარღვევების, ეპილეფსიის, გაურკვეველი ეტიოლოგიის კრუნჩხვითი სინდრომის დროს.
მკურნალობის დროს რეკომენდებულია თავის შეკავება ალკოჰოლის მიღებისაგან.

ზეგავლენა ავტოტრანსპორტის და მექანიზმების მართვის უნარზე
ორციპოლის მიღებისას შესაძლოა დაქვეითდეს ყურადღების კონცენტრაციის უნარი და ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფე, რაც გასათვალისიწნებელია იმ პირებში გამოყენებისას, რომელთა საქმიანობაც დაკავშირებულია ავტოტრანსპორტის მართვასთან, მანქანებისა და მექანიზმების მომსახურებასთან, არამყარ მდგომარეობაში შესასრულებელ სამუშაოებთან.

გვერდითი მოქმედება
სიმპტომები ჩვეულებრივ სუსტად ან ზომიერადაა გამოხატული და ატარებს გარდამავალ ხასიათს, მხოლოდ ერთეულ შემთხვევებში საჭირო ხდება მკურნალობის შეწყვეტა.
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: ღებინება, გულისრევა, დიარეა, მუცლის ტკივილი.
ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ძილის დარღვევა.
სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ეოზინოფილია, ლეიკოპენია, ნეიტროპენია, თრომბოციტების რაოდენობის შეცვლა.
იმუნური სისტემისა და კანის მხრივ: ალერგიული რეაქციები, ფოტომგრძნობელობა.

მიღების წესი და დოზები
ორციპოლი მიიღება შიგნით, დაღეჭვის გარეშე, ჭამამდე ან საკვების მიღებიდან 2 საათის შემდეგ.
მწვავე ინფექციებისას მკურნალობის კურსი 5-7 დღეს შეადგენს, ხოლო ქრონიკული მორეციდივე ინფექციებისას – 10-14 დღეს დოზით 1 ტაბლეტი 2-ჯერ დღეში-ღამეში. დაავადების სიმპტომების ალაგების შემდეგ პრეპარატის მიღება უნდა გაგრძელდეს 2 დღის განმავლობაში.
ავადმყოფებს, რომელთაც კრეატინინის კლირენსი აქვთ 20 მლ/წთ და ნაკლები, ხანდაზმულ პაციენტებს და პაციენტებს სხეულის მცირე მასით, ენიშნებათ ჩვეულებრივი დოზის ნახევარი.

დოზის გადაჭარბება
სიმპტომები: თავბრუსხვევა, გონების დაბინდვა და კრუნჩხვები, ღებინება, ლორწოვანი გარსების დაზიანება.
მკურნალობა: ტარდება სიმპტომური თერაპია. სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან
ციპროფლოქსაცინისა და თეოფილინის ერთდროულმა მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს სისხლის პლაზმაში თეოფილინის კონცენტრაციის მატება ციტოქრომ P450-ის შეკავშირების  უბნებში კონკურენტული ინჰიბირების ხარჯზე, რაც იწვევს თეოფილინის ნახევარგამოყოფის პერიოდის გაზრდას და თეოფილინ-ინდუცირებული გვერდითი მოვლენების განვითარებას.
ორნიდაზოლი იწვევს კუმარინის რიგის პერორალური ანტიკოაგულანტების მოქმედების პოტენცირებას, რის გამოც, საჭიროა მათი დოზების შესაბამისი კორექცია.
ორნიდაზოლი ახანგრძლივებს ვეკურონიუმის ბრომიდის მიორელაქსაციურ მოქმედებას.
ციპროფლოქსაცინისა და ვარფარინის კომბინაციამ შეიძლება გააძლიეროს ვარფარინის მოქმედება.
ანტაციდების, ასევე, ალუმინის, თუთიის, რკინისა და მაგნიუმის იონების შემცველი პრეპარატების ერთდროულმა მიღებამ შეიძლება დააქვეითოს ციპროფლოქსაცინის შეწოვა, ამიტომ, ამ პრეპარატების მიღებებს შორის ინტერვალი უნდა იყოს არანაკლებ 4 საათისა.

შენახვის პირობები
ინახება მშრალ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას არაუმეტეს 25°C ტემპერატურის პირობებში.

ვარგისიანობის ვადა
3 წელი წარმოების თარიღიდან.
ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ გამოყენება არ შეიძლება.

გამოშვების ფორმა: 500/500მგ შემოგარსული ტაბლეტი №10

გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)

მწარმოებელი: Laboratoire Bailly-creat, საფრანგეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ორციპრენალინი წარმოადგენს ადრენომიმეტურ საშუალებას, რომელიც ასტიმულირებს ბეტა1 და ბეტა2ადრენორეცეპტორებს. იგი ხასიათდება კარგად გამოხატული ბრონქოლიზური აქტივობით, ხელს უწყობს ბრონქოსპაზმის კუპირებას. პრეპარატის მოქმედების ეფექტი იწყება მისი ინჰალაციიდან 10-15 წთ-ის შემდეგ, მაქსიმალურ მნიშვნელობას აღწევს 1-1.5 სთ-ის შემდეგ და გრძელდება 3-6 სთ-ის განმავლობაში. ორციპრენალინი აძლიერებს ატრიოვენტრიკულურ გამტარებლობას, იწვევს ზომიერ ტაქიკარდიას.

ჩვენებები
გამოიყენება ბრონქული ასთმის, ბრონქებისა და ფილტვების დაავადებების, აგრეთვე ბეტა-ადრენობლოკატორებით მკურნალობის შედეგად განვითარებული ბრონქოსპაზმის კუპირების მიზნით;
ბრონქოსპაზმის პროფილაქტიკა ბრონქოსკოპიისა და ბრონქოგრაფიის ჩატარების წინ გულმკერდის ღრუს ოპერაციების დროს.
ატრიონვეტრიკულური ბლოკადა (მათ შორის მორგან-ადამს-სტოქსის სინდრომის დროს), ბრადიკარდია.

დოზირების რეჟიმი
ინჰალაციური გზით გამოყენებისას პრეპარატის ერთჯერადი დოზა შეადგენს 750 მკგ-ს. ინჰალაციების სიხშირე დამოკიდებულია დაავადების მიმდინარეობაზე და პაციენტის ასაკზე.
– შიგნით მისაღებად ინიშნება 20-40 მგ 2-4-ჯერ დღეში.
– ხანგრძლივი მკურნალობის და მორგან-ადამს-სტოქსის შეტევების პროფილაქტიკის დროს – 10-20 მგ 6-10-ჯერ დღე-ღამეში.
– გადაუდებელი მდგომარეობების (მათ შორის გულის გამტარებლობის დარღვევის) დროს პრეპარატი შეჰყავთ კანქვეშ ან კუნთებში 0.5-1 მგ დოზით, ხოლო აუცილებლობის შემთხევაში – ვენაში ინექციით, ნელა 0.25-0.5 მგ დოზით, ან ვენაში წვეთოვანი გზით 5-10 მგ დოზით; შეყვანის სიჩქარე შეადგენს 10-20 წვეთს/წთ-ში სრული თერაპიული ეფექტის მიღწევამდე (პრეპარატის დოზის და შეყვანის სიჩქარის განსაზღვრა ხდება გულის შეკუმშვათა სიხშირის ცვლილების მიხედვით).
– 1 წლამდე ასაკის ბავშვებში პარენტერულად შეჰყავთ 0.1-0.2 მგ პრეპარატი დღეში;
– 2-3 წლის ასაკის ბავშვებში – შიგნით მისაღებად ინიშნება 20 მგ დღეში დაყოფილ 4 მიღებაზე, კუნთებში ან კანქვეშ – 0.15-0.3 მგ დღეში;
– 4-7 წლის ასაკის ბავშვებში – შიგნით მისაღებად ინიშნება 20-40 მგ დღეში დაყოფილი 4 მიღებაზე,  ხოლო კუნთებში ან კანქვეშ – 0.2-0.4 მგ დღეში;
– 8-14 წლის ასაკში – შიგნით მისაღებად ინიშნება 40-60 მგ დღეში, კუნთებში ან კანქვეშ – 0.5 მგ დღეში;
– 15-18 წლის ასაკში – შიგნით მისაღებად ინიშნება 40-80 მგ დღეში დაყოფილი 4 მიღებაზე,  ხოლო კუნთებში, ან კანქვეშ – 0.5-1 მგ დღეში.

გვერდითი მოვლენები
ტაქიკარდია, არტერიული წნევის მომატება ან დაქვეითება, მოუსვენრობა, ძილის დარღვევა, დათრგუნული მდგომარეობა, ტრემორი, გულისრევა, ღებინება, კრუნჩხვები.
იშვიათად – თავის ტკივილი, ტკივილი გულმკერდის არეში, სტენოკარდია, ალერგიული რეაქციები კანზე გამონაყარის და ურტიკარიის სახით.
პრეპარატის ინჰალაციების ხანგრძლივად გამოყენებისას შესაძლებელია ბრონქების მოციმციმე ეპითელიუმის დესტრუქცია.

უკუჩვენებები
* ჰიპერთირეოზი;
* სუბაორტული სტენოზი;
* მკვეთრად გამოხატული ტაქიკარდია;
* ტაქიარითმიები;
* პარკუჭების ციმციმი.

განსაკუთრებული მითითებები
ორციპრენალინის ინჰალაციებს იყენებენ დამატებითი თერაპიის სახით ბრონქებისა და ფილტვების დაავადების მკურნალობისას სხვა პრეპარატებით, რომლებიც შეჰყავთ ინჰალაციური გზით (მათ შორის ანტიბიოტიკები, მუკოლიზური საშუალებები, გლუკოკორტიკოიდები).
პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება შაქრიანი დიაბეტით, ჰიპერტონული დაავადებით, გულის იშემიური დაავადებით, გულის ქრონიკული უკმარისობით შეპყრობილ პაციენტებში.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
– ორციპრენალინის კომბინაცია ადენო- და სიმპათომიმეტური ჯგუფის სხვა ბრონქოლიზურ საშუალებებთან ნებადართული არ არის.
– პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება მაო-ს ინჰიბიტორებთან ერთად.
ბეტა-ადრენობლოკატორები ამცირებენ ორციპრენალინის მოქმედების ეფექტს.

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): აცეტარსოლი/acetarsol

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანტიპროტოზოული საშუალება ადგილობრივი გამოყენებისთვის

შემადგენლობა
1 სანთელი შეიცავს:
ოსარსოლი 0,25გ,
ბორის მჟავა 0,3გ,
გლუკოზა 0,3გ,
სანთლის ფუძე (მკვრივი ცხიმი A ტიპის ან ვიტეპსოლი)
ფორმა: საშოს სანთლები

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ოსარსოლი (აცეტარსოლი) არღვევს უმარტივესების ცვლის პროცესებს (მათ შორის ტრიქომონადების, ამების), აგრეთვე ზოგიერთი სპიროქეტების. პრეპარატის რეზორბციის თავიდან ასაცილებლად (და შესაძლებელი ინტოქსიკაციის) აუცილებელია საშოს მჟავე გარემოს შენარჩუნება. გლუკოზა (დექსროზა), რომელიც შედის პრეპარატის შემადგენლობაში, წარმოადგენს საკვებ სუბსტრატს საშოს ნორმალური მიკროფლორის ლაქტობაცილებისათვის. ლაქტობაცილები იწვევენ გლუკოზის დაშლას რძის მჟავას წარმოქმნით, რაც ხელს უწყობს საშოს მჟავე გარემოს შენარჩუნებას. ბორის მჟავას გააჩნია იგივე თვისებები.

ჩვენებები
ტრიქომონადური კოლპიტი

მიღების წესები და დოზები
სანთლები, წინასწარ თავისუფლდება შეფუთვიდან მაკრატლის საშუალებით, შეყავთ საშოში (ჰიგიენური პროცედურის შემდეგ). ავადმყოფი წევს ზურგზე. 1 სანთელი ერთხელ დღეში 10 დღის განმავლობაში.

გვერდითი მოვლენები
შესაძლებელია დერმატიტი, სიყვითლე, პოლინევრიტი, ალერგიული რეაქციები, სხეულის ტემპერატურის მომატება. ასეთ შემთხვევაში პრეპარატის მიღება წყდება

უკუჩვენება
მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტების მიმართ;
ღვიძლის და თირკმელების უკმარისობა;
შაქრიანი დიაბეტი;
ჰემორაგიული დიათეზი;
ტუბერკულოზი;
ორსულობა.

შენახვის პირობები და ვადები
შენახვის ვადა: 2 წელი. დაუშვებელია ვადაგასული პრეპარატის გამოყენება.
ინახება მშრალ, სინათლისაგან და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას, არაუმეტეს +20°C
გამოშვების ფორმა: 250მგ ვაგინალური სუპოზიტორია #10
გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)
მწარმოებელი: შტადა, გერმანია

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): აცეტარსოლი/acetarsol

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანტიპროტოზოული საშუალება ადგილობრივი გამოყენებისთვის

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
საშოს სანთლები თეთრი ან თეთრი მოყვითალო ფერის ან კრემის ფერის, ტორპედოსმაგვარი ფორმის.
1 სანთელი შეიცავს:
ოსარსოლი……………….   0,25გ,
ბორის მჟავა……………..   0,3გ,
გლუკოზა…………………   0,3გ,
სანთლის ფუძე (მკვრივი ცხიმი A ტიპის ან ვიტეპსოლი)

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:
ანრიპროტოზოული საშუალება

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ოსარსოლი (აცეტარსოლი) არღვევს უმარტივესების ცვლის პროცესებს (მათ შორის ტრიქომონადების, ამების), აგრეთვე ზოგიერთი სპიროქეტების. პრეპარატის რეზორბციის თავიდან ასაცილებლად (და შესაძლებელი ინტოქსიკაციის) აუცილებელია საშოს მჟავე გარემოს შენარჩუნება.
გლუკოზა (დექსროზა), რომელიც შედის პრეპარატის შემადგენლობაში, წარმოადგენს საკვებ სუბსტრატს საშოს ნორმალური მიკროფლორის ლაქტობაცილებისათვის. ლაქტობაცილები იწვევენ გლუკოზის დაშლას რძის მჟავას წარმოქმნით, რაც ხელს უწყობს საშოს მჟავე გარემოს შენარჩუნებას.
ბორის მჟავას გააჩნია იგივე თვისებები.

ჩვენება:
ტრიქომონადური კოლპიტი

დოზირება და მიღების წესი:
სანთლები, წინასწარ თავისუფლდება შეფუთვიდან მაკრატლის საშუალებით, შეყავთ საშოში (ჰიგიენური პროცედურის შემდეგ). ავადმყოფი წევს ზურგზე. 1 სანთელი ერთხელ დღეში 10 დღის განმავლობაში.

წინააღმდეგჩვენება:
* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტების მიმართ;
* ღვიძლის და თირკმელების უკმარისობა;
* შაქრიანი დიაბეტი;
* ჰემორაგიული დიათეზი;
* ტუბერკულოზი;
* ორსულობა.

გვერდითი მოვლენები:
შესაძლებელია დერმატიტი, სიყვითლე, პოლინევრიტი, ალერგიული რეაქციები, სხეულის ტემპერატურის მომატება. ასეთ შემთხვევაში პრეპარატის მიღება წყდება.

შენახვის ვადა:
2 წელი
დაუშვებელია ვადაგასული პრეპარატის გამოყენება.

შენახვის პირობები:
მშრალ, სინათლისაგან და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას, არაუმეტეს +20°C.

მწარმოებელი: «ОАО» «НИЖФАРМ» რუსეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): ნიფედიპინი/NIFEDIPINE

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: კალციუმის ნელი არხების ბლოკატორი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 28 ც.
1 ტაბ.
ნიფედიპინი………………      20 მგ
1 ტაბ.
ნიფედიპინი…………………..30 მგ
1 ტაბ.
ნიფედიპინი……………………60 მგ
დამხმარე ნივთიერებები:
ჰიდროქსიმეთილცელულოზა, პოლიეთილენოქსიდი, მაგნიუმის სტეარატი, ნატრიუმის ქლორიდი, რკინის წითელი ოქსიდი (E171), ტიტანის დიოქსიდი (E171) და სხვა.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ნიფედიპინი ხასიათდება ანტიჰიპერტენზული და ანტიანგინალური მოქმედებით.

იგი წარმოადგენს 1.4-დიჰიდროპირიდინის ჯგუფის წარმოებულს, კალციუმის ნელი არხების ბლოკატორს.
კალციუმის ბლოკატორები კალციუმის ნელი არხების ინჰიბირებით აფერხებენ კალციუმის იონების ტრანსმემბრანულ შეღწევას უჯრედებში. ნიფედიპინი მოქმედებს მიოკარდის, კორონარული და პერიფერიული არტერიების გლუვი კუნთოვანი ქსოვილის უჯრედებზე. იგი აფართოვებს და ხელს უწყობს კორონარული
არტერიების სპაზმის კუპირებას, რაც აძლიერებს სისხლმიმოქცევას არტერიის პოსტსტენოზურ უბანში და აუმჯობესებს მიოკარდის ოქსიგენაციას.
აღნიშნულის გამო, პერიფერიული წინააღმდეგობის შემცირებით (პოსტდატვირთა), ნიფედიპინი აქვეითებს მიოკარდის მოთხოვნილებას ჟანგბადზე.
ნიფედიპინი ამცირებს არტერიოლებში გლუვი კუნთოვანი უჯრედების ტონუსს, რის გამოც სუსტდება სისხლძარღვთა პერიფერიული წინააღმდეგობა და შესაბამისად ქვეითდება არტერიული წნევა, თუმცა გულის შეკუმშვის სიხშირის გაზრდა არ არის საკმარისი სისხლძარღვთა გამაფართოვებელი ეფექტის კომპენსაციისათვის.
პრეპარატი ოსმო-ადალატი დამზადებულია ტექნოლოგიით, რომელიც უზუნველყოფს ნიფედიპინის თანაბარი კონცენტრაციით გამოყოფას 24 საათის განმავლობაში. ნიფედიპინი გამოიყოფა უჯრედიდან მუდმივი სიჩქარით მემბრანის მეშვეობით. ამავე დროს ნიფედიპინის გამოყოფის სიჩქარე არ არის დამოკიდებული კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მოტორიკაზე.

ჩვენებები:
გულის ქრონიკული იშემიური დაავადება, სტაბილური სტენოკარდია (დაძაბვის სტენოკარდია);
არტერიული ჰიპერტენზია.

მიღების წესი და დოზირება:
მკურნალობა ინდივიდუალურია და დამოკიდებულია დაავადების სიმძიმის ხარისხზე.

მოზრდილებს გულის იშემიური დააავადების დროს ენიშნებათ:
– 20 მგ 1 ტაბლეტი დღეში ერთხელ;
– 30 მგ 1 ტაბლეტი დღეში ერთხელ;
– 60 მგ 1 ტაბლეტი დღეში ერთხელ.

მოზრდილებს არტერიული ჰიპერტენზიის დროს ენიშნებათ:
– 20 მგ 1 ტაბლეტი დღეში ერთხელ;
– 30 მგ 1 ტაბლეტი დღეში ერთხელ;
– 60 მგ 1 ტაბლეტი დღეში ერთხელ.
მკურნალობის საწყისი დოზა – 30 მგ დღეში. ზოგიერთ შემთხვევაში საწყისი დოზა შეიძლება იყოს 20 მგ დღეში. 40 ან 50 მგ დღეში შეიძლება დანიშნოს 20 და 30 მგ-იანი ტაბლეტების კომბინაციით.
მაქსიმალური დოზა შეიძლება გაიზარდოს 120 მგ-მდე დღეში ერთხელ; პრეპარატი მიიღება მთლიანად, დაღეჭვის გარეშე, წყლის მიყოლებით.

გვერდითი მოვლენები:
ოსმო-ადალატით მკურნალობის დროს ყველაზე ხშირად გამოვლენილ გვერდით მოვლენებს მიეკუთვნება:
წარმოშობის სიხშირე 1%-ზე მეტი და 10% ნაკლები
ზოგადი: ასთენია (დაღლილობის შეგრძნება, საერთო სისუსტე).
გულ–სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ვაზოდილატაცია (კანის სიწითლე, სიცხის შეგრძნება), ტაქიკარდია, წვივების შეშუპება.
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა.
ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი.
წარმოშობის სიხშირე 0.1%-ზე მეტი და 1.0% ნაკლები
გულ–სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: სტენოკარდიის სიმპტომები, არტერიული ჰიპოტენზია, ტაქიკარდია, სინკოპეს მსგავსი მდგომარეობა.
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: ყაბზობა, დიარეა.
ძვალ–კუნთოვანი სისტემის მხრივ: მიალგია.
ნერვული სისტემის მხრივ: ნევროზი, პარესთეზიები, ტრემორი, ვერტიგო.
კანის მხრივ: ქავილი, გამონაყარი (ეგზანთემები, ერითემები).
გრძნობის ორგანოების მხრივ: მხედველობის დარღვევა.
სუნთქვის სისტემის მხრივ: დისპნოე.
შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: შარდვის გახშირება.
წარმოშობის სიხშირე 0.01%-ზე მეტი და 1.0% ნაკლები

საერთო მოქმედების მხრივ: ალერგიული რეაქციები (ანაფილაქსია);
მეტაბოლური ცვლილების მხრივ: ჰიპერგლიკემია.
საჭლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: კუჭნაწლავის ტრაქტის მხრივ მოშლილობები, ცვლილებები ღვიძლის ფუნქციური ტესტების მაჩვენებლებში (ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება, ღვიძლისშიდა ქოლესტაზი).
კანის თმიანი საფარველის მხრივ: ჭინჭრის ციება, ფოტოსენსიტიური დერმატიტი.
სისხლმიმოქცევის და ლიმფური სისტემის მხრივ: პურპურა.

წარმოშობის სიხშირე 0.01%-ზე ნაკლები

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: ღრძილების ჰიპერპლაზია.
სისხლმბადი სისტემის მხრივ: აგრანულოციტოზი.
სხვა რეაქცები: გინეკომასტია, ერითრომელალგია, ექსფოლიატური დერმატიტი, ალერგიული რეაქციები (ანაფილაქსიური რეაქცია).

უკუჩვენებები:
* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ;
* კარდიოგენული შოკი, მკვეთრად გამოხატული გულის უკმარისობა, მძიმე აორტული სტენოზი;
* ორსულობა და ლაქტაცია.

ორსულობა და ლაქტაცია:
* პრეპარატი ექსკრეტირებს დედის რძეში, რის გამოც ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის დანიშვნის შემთხვევაში საჭიროა ძუძუთი კვება შეწყდეს.

განსაკუთრებული მითითებები:
პრეპარატი სიფრთხილით ენიშნებათ დაბალი არტერიული წნევის მქონე პაციენტებს (არტერიული ჰიპოტონია სისტოლური წნევით ნაკლები 90 მმ. ვერცხლის წყლის სვეტზე), აგრეთვე კლინიკურად გამოვლენილი გულის უკმარისობის და აორტის სტენოზის დროს.
სიფრთხილით გამოიყენება პილოროსტენოზის შემთხვევაში ოსმო-ადალატის ტაბლეტის არაელასტიურობის გამო.
აღწერილია გაუვალობის შემთხვევები. დაუშვებელია პრეპარატის გამოყენება პაციენტებში ილეოსტომით და რენტგენოლოგიური გამოკვლევის წინ, ვინიადან იგი შეიძლება ცრუ-დადებითი სურათის მიზეზი გახდეს.
საჭიროა ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე ავადმყოფთა ხშირი კონტროლი. მძიმე შემთხვევებში საჭიროა პრეპარატის დოზის შემცირება.
არტერიული ჰიპერტონიის ავთვისებიანი ფორმით და ჰიპოვოლემიით შეპყრობილ ავადმყოფებში, რომლებიც იმყოფებიან ჰემოდიალიზზე, შესაძლებელია წნევის დაქვეითება, რაც წარმოადგენს პრეპარატის სისხლძარღვთა გამაფართოვებელი ეფექტის შედეგს.
ოსმო-ადალატის მიღების დროს ვითარდება სხვადასხვა ინტენსივობის რეაქციები, რომლებიც უარყოფითად მოქმედებენ ავტომობილის მძღოლებსა და იმ პირებზე, რომლებსაც მუშაობა უხდებათ სხვადასხვა დანადგარებთან.
პრეპარატის მკურნალობის პროცესში საჭიროა ალკოჰოლური სასმელებისაგან თავშეკავება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
ოსმო-ადალატის ჰიპოტენზური ეფექტი ძლიერდება მისი კომბინაციით სხვა ანტიანგინალურ პრეპარატებთან.
– ოსმო-ადალატის და დიგოქსინის ერთდროული დანიშვნით ქვეითდება დიგოქსინის კლირენსი და იზრდება სისხლში მისი კონცენტრაცია.
– პრეპარატის კომბინაციით ბეტა-ადრენორეცეპტორების ბლოკატორებთან ვითარდება არტერიული ჰიპოტონია, ზოგიერთ შემთხვევებში – გულის უკმარისობა.
– ქინიდითან ერთად პრეპარატის მიღების დროს, ქინიდინის კონცენტრაცია სისხლში ქვეითდება. ამ დროს საჭიროა დოზის კორექცია.
– ციმეტიდინი აძლიერებს ოსმო-ადალატის კონცენტრაციას პლაზმაში და შესაბამისად იზრდება პრეპარატის ჰიპოტენზური ეფექტი.
– ოსმო-ადალატის მიღება რიფამპიცინთან ერთად რეკომენდებული არ არის, ვინაიდან ღვიძლის ფერმენტების ინდუქციის გამო შესაძლებელია ადგილი ჰქონდეს პლაზმაში ოსმო-ადალატის არაეფექტურ კონცენტრაციებს.
– ოსმო-ადალატისა და მაგნიუმის სულფატის ვენაში ერთდროული შეყვანის დროს შესაძლებელია განვითარდეს ნერვკუნთოვანი ბლოკადა. დილთიაზემი ამცირებს ომსო-ადალატის კლირენსს. აღნიშნული კომბინაციის დროს საჭიროა ოსმო-ადალატის დოზის შემცირება.
– ოსმო-ადალატის მიღება გრეიფრუტის წვენთან ერთად აინჰიბირებს პრეპარატის მეტაბოლიზმს, რაც იწვევს მისი კონცენტრაციის მომატებას სისხლში და არტერიული წნევის დაქვეითებას.
– ოსმო-ადალატმა შეიძლება გამოიწვიოს შარდში ვანილინმჟავას არასწორი მომატებული სპექტროფოტომეტრული მაჩვენებლები.
– არ არის მიზანშეწონილი რიფამპიცინთან და მაგნიუმის სულფატთან მისი კომბინირება.

შენახვის პირობები:
პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, მშრალ სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები: პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

მწარმოებელი: BAYER HEALTH CARE AG,გერმანია

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ამოქსიცილინი/amoxicillin

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ნახევრად სინთეზური პენიცილინები

ათქ–კოდი: J01CA04.

შემადგენლობა
მოქმედი ნივთიერება: ამოქსიცილინი
ერთი ტაბლეტი შეიცავს 1000 მგ ამოქსიცილინს ტრიჰიდრატის ფორმით.

დამხმარე ნივთიერებები: მაგნიუმის სტეარატი, პოლივიდონი (К25), ნატრიუმის სახამებელი გლიკოლატი, ცელულოზა მიკროკრისტალური; აპკიანი გარსი: ტიტანის დიოქსიდი (Е171), ტალკი, მეთილჰიდროქსიპროპილცელულოზა.

ფარმაკოთერაპიული თვისებები
ფარმაკოდინამიკა
ამოქსიცილინი არის ნახევრად სინთეტური პენიცილინი, (ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკი), რომელიც აინჰიბირებს ერთ ან მეტ ფერმენტს (რომელთაც ხშირად პენიცილინშემაკავშირებელ ცილებს უწოდებენ) პეპტოგლიკანის  – ბაქტერიების უჯრედული კედლის სტრუქტურული კომპონენტის ბიოსინთეზის პროცესში. პეპტოგლიკანის სინთეზის დათრგუნვა უჯრედული კედლის სიმტკიცის დაკარგვას იწვევს, რაც ჩვეულებრივ განაპირობებს ლიზისს და უჯრედების დაღუპვას.
ამოქსიცილინი იშლება რეზისტენტური ბაქტერიების მიერ წარმოებული ბეტა-ლაქტამაზების მოქმედების ქვეშ, ამიტომ ის არააქტიურია იმ მიკროორგანიზმების მიმართ, რომლებიც გამოიმუშავებენ ამ ფერმენტებს.
მინიმალურ დამთრგუნველ კონცენტრაციაზე უფრო მაღალი კონცენტრაციის შენარჩუნების დრო (T>მდკ) აღიარებულია ამოქსიცილინის ეფექტურობის ძირითად განმსაზღვრელ ფაქტორად.
ამოქსიცილინის მიმართ რეზისტენტურობის განვითარების ძირითად მექანიზმებს წარმოადგენს ინაქტივაცია ბაქტერიული ბეტა-ლაქტამაზებით და პენიცილინშემაკავშირებელი ცილების ცვლილება, რომელიც სამიზნის მიმართ ანტიბაქტერიული პრეპარატის ნათესაობის დაქვეითებას იწვევს.
ბაქტერიების შეუღწევადობა ან ბაქტერიის უჯრედიდან პრეპარატის აქტიური ტრანსპორტის მექანიზმები შეიძლება გახდეს რეზისტენტულობის უშუალო მიზეზი  ან ხელი შეუწყოს მის წარმოქმნას, განსაკუთრებით გრამუარყოფით ბაქტერიებში.
ზღვრული კონცენტრაციები
მინიმალური დამთრგუნველი კონცენტრაციების (მდკ)ზღვრული მნიშვნელობები  EUCAST-ის (ანტიბიკრობული პრეპარატების მიმართ მგრძნობელობის განმსაზღვრელი ევროპული კომიტეტი).

ცალკეული სახეობების რეზისტენტურობის გავრცელებულობა ხასიათდება გეოგრაფიული და დროითი დამოკიდებულებით, ამასთან დაკავშირებით თერაპიის დაწყებამდე სასურველია ადგილობრივი ინფორმაციის მიღება ანტიბიოტიკორეზისტენტურობის შესახებ, განსაკუთრებით მძიმე ინფექციების მკურნალობის დროს. თუ ანტიბიოტიკორეზისტენტურობის ადგილობრივი მაჩვენებლები ეჭვქვეშ აყენებენ პრეპარატის ეფექტურობას, როგორც მინიმუმ, ზოგიერთი ტიპის ინფექციების დროს დახმარებისთვის უნდა მიმართოთ სპეციალისტ-ექსპერტებს.

*შუალედური ბუნებრივი მგრძნობელობა შეძენილი რეზისტენტურობის არარსებობისას.
**თითქმის ყველა S. aureus პენიცილინაზის პროდუცანტები არიან და რეზისტენტურნი არიან ამოქსიცილინის მიმართ. გარდა ამისა, ყველა მეთილინ -რეზისტენტული შტამი რეზისტენტურია ამოქსიცილინის მიმართ.

ფარმაკოკინეტიკა
ამოქსიცილინი სრულად იხსნება წყალხსნარში pH ფიზიოლოგიური დონისას. შინაგანად მიღების შემდეგ ის სწრაფად და ძალიან კარგად შეიწოვება. შინაგანად მიღებისას ამოქსიცილინის ბიოხელმისაწვდომობა დაახლოებით 70%-ს აღწევს. პიკური კონცენტრაციის (Tmax) მიღწევის დრო დაახლოებით ერთ საათს შეადგენს.
ჯანმრთელი მოხალისეების ჯგუფს ამოქსიცილინის მიღებისას უზმოზე დოზით 250 მგ დღეში სამჯერ მაქსიმალური კონცენტრაცია შრატში ჰქონდა 3,3 ± 1,12 მკგ/მლ. მაქსიმალური კონცენტრაციის მიღწევის დროის მედიანა შეადგენდა 1,5 საათს (დიაპაზონი 1,0 – 2,0), AUC(0-24) მაჩვენებლის მნიშვნელობა 26,7 ± 4,56 მკგ·სთ/მლ, ნახევრად გამოყოფის პერიოდი (T ½) 1,36 ±0,56 სთ.
დოზების დიაპაზონში 250-დან 3000 მგ-მდე ბიოხელმისაწვდომობა (პარამეტრები: AUC და Cmax) დოზის წრფივად პროპორციულია. საკვების ერთდროული მიღება შეწოვის ხარისხზე გავლენას არ ახდენს.
პრეპარატის გამოყოფა შეიძლება ჰემოდიალიზის მეშვეობით.
.პლაზმაში ამოქსიცილინის შემცველობის დაახლოებით 18% ცილებთან დაკავშირდებულ მდგომარეობაში იმყოფება. განაწილების მოჩვენებითი მოცულობა შეადგენს დაახლოებით 0,3 – 0,4 ლ/კგ.
ინტრავენურად შეყვანის შემდეგ ამოქსიცილინის აღმოჩენა ხდება ნაღვლის ბუშტში, მუცლის კედლის ქსოვილებში, კანში, ცხიმოვან ქსოვილში, კუნთოვან ქსოვილში, სინოვიალურ და პერიტონეალურ სითხეებში, ნაღველში და ჩირქში. ამოქსიცილინი სუსტად აღწევს ცერებროსპინალურ სითხეში.
ცხოველებზე ჩატარებული გამოკვლევების მსვლელობისას ქსოვილებში პრეპარატების კომპონენტების მნიშვნელოვანი შეკავების მტკიცებულება მიღებული არ ყოფილა.
ამოქსიცილინი აღწევს დედის რძეში.
აღწევს პლაცენტარული ბარიერის გავლით.
ამოქსიცილინი ნაწილობრივ გამოიყოფა შარდთან ერთად არააქტიური პენიცილინის მჟავის ფრომით საწყისი დოზის არაუმეტეს 10-25% -ის ექვივალენტური ოდენობით.
გამოიყოფა ძირითადად თირკმლებით.
ჯანმრთელ პირებში ამოქსიცილინი ხასიათდება ნახევრად გამოყოფის საშუალო პერიოდით და საშუალო საერთო კლირენსით დაახლოებით 25 ლ/სთ. ამოქსიცილინის დაახლოებით 60-70% გამოიყოფა უცვლელი სახით შარდთან ერთად პირველი 6 საათის განმავლობაში 250 მგ ან 500 მგ დოზით ერთჯერადად მიღების შემდეგ. გამოიყოფა შარდთან ერთად 24 საათიანი პერიოდის ფარგლებში 50-85% შეადგენს.
პრობენეციდის თანმდევი მიღება ამოქსიცილინის გამოყოფის შეკავებას იწვევს.
ასაკი
ამოქსიცილინის ნახევრად გამოყოფის პერიოდი 3 თვიდან 2 წლამდე ასაკის ბავშვებში, უფროსი ასაკის ბავშვებში და ჯანმრთელ პირებში ანალოგიურია. ძალიან პატარა ბავშვებში (უდღეური ახალშობილების ჩათვლით) სიცოცხლის პირველ კვირაში ექსკრეციის თირკმლური გზის უმწიფობასთან დაკავშირებით დღეში ორ ჯერზე ხშირად პრეპარატი არ უნდა გამოიყენონ.
ვინაიდან ხანდაზმულ პირებს მომატებული აქვთ თირკმელების ფუნქციის დაქვეითების ალბათობა, სითფრთხილით უნდა მიუდგეთ დოზების არჩევას, აგრეთვე შეიძლება საჭირო გახდეს თირკმელების ფუნქციის კონტროლი.
სქესი
ამოქსიცილინის ფარმაკოკინეტიკა არ არის დამოკიდებული პაციენტის სქესზე.
თირკმელების ფუნქციის დარღვევა
ამოქსიცილინის საერთო პლაზმური კლირენსი თირკმელების ფუნქციის დაქვეითების პროპორციულად მცირდება.
ღვიძლის უკმარისობა
ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტების მკურნალობა ტარდება სიფრთხილით, საჭიროა ღვიძლის ფუნქციის რეგულარული კონტროლი.
კლინიკამდელი უსაფრთხოების მონაცემები
კლინიკამდელმა კვლევებმა გამოავლინა, რომ პრეპარატის გამოყენება არ არის საშიში ადამიანისათვის. ამოქსიცილინის კანცეროგენობის კვლევა არ ჩატარებულა.

გამოყენების ჩვენებები
შემდეგი ინფექციების მკურნალობა ზრდასრულებსა და ბავშვებში:
– მწვავე ბაქტერიული სინუსიტი;
– მწვავე შუა ოტიტი;
– მწვავე სტრეპტოკოკიური ტონზილიტი და ფარინგიტი;
– ქრონიკული ბრონქიტის გამწვავება;
– საავადმყოფოს გარე პნევმონია;
– მწვავე ცისტიტი;
– უსიმპტომო ბაქტერიურია ორსულებში;
– მწვავე პიელონეფრიტი;
– ტიფი და პარატიფი;
– დენტალური აბსცესი გავრცელებითი ფლეგმონით;
– პროტეზირებული სახსარის ინფექციები;
– ერიდაკაცია Helicobacter pylori;
– ლაიმის დაავადება.
ენდოკარდიტის პროფილაქტიკა.
უნდა გათვალისწინებულ იქნეს ოფიციალური სახელმძღვანელოები ანტიბაქტერიული პრეპარატების სათანადო გამოყენების შესახებ.

უკუჩვენებები
• მომატებული მგრძნობელობა მოქმედი ნივთიერების, რომელიმე პენიცილინის ან პრეპარატის ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ;
• ანამნეზში დაუყოვნებლივი ტიპის მომატებული მგრძნობელობის რეაქცია (მაგალითად, ანაფილაქსია) სხვა ბეტა-ლაქტამურ პრეპარატზე (მაგალითად, ცეფალოსპორინების, კარბაპენემების ან მონობაქტამების ჯგუფები).
განსაკუთრებული მითითებები და სიფრთხილის ზომები
მომატებული მგრძნობელობის რეაქცია
ოსპამოქსით თერაპიის დაწყებამდე საგულდაგულოდ აგროვებენ ანამნეზს პენიცილინებზე, ცეფალოსპორინებზე და სხვა ბეტა-ლაქტამებზე მომატებული მგრძნობელობის რეაქციების არსებობაზე (იხ. ”უკუჩვენებები” და ”გვერდითი მოქმედება”).
იმ პაციენტებში, რომელებიც გადიოდნენ თერაპიას პენიცილინით, აღწერილი იყო მომატებული მგრძნობელობის მძიმე, ზოგჯერ ლეტალური (ანაფილაქტოიდური და მძიმე კანის არასასურველი რეაქციების ჩათვლით) რეაქციები.
მსგავსი რეაქციების განვითარება უფრო სავარაუდოა ანამნეზში პენიცილინის მიმართ მომატებული მგრძნობელობის და ატოპიის მქონე პირებში.
ალერგიული რეაქციების განვითარებისას საჭიროა ოსპამოქსით თერაპიის შეწყვეტა და სხვა შესაფერისი თერაპიის დანიშვნა.
არამგრძნობიარე მიკროორგანიზმები
ოსპამოქსი არ გამოდგება ზოგიერთი ტიპის ინფექციის სამკურნალოდ, გარდა იმ შემთხვევებისა, როდესაც პათოგენი იდენტიფიცირებული და განსაზღვრულია, როგორც მგრძნობიარე ან არსებობს იმის დიდი ალბათობა, რომ ამოქსიცილინი ეფექტურია მოცემული პათოგენის მიმართ. ეს განსაკუთრებით მიეკუთვნება იმ შემთხვევებს, როდესაც განიხილება შარდის გამომყოფი გზების ინფექციების და ყურის, ყელისა და ცხვირის მძიმე ინფექციების მქონე პაციენტების მკურნალობის შესაძლებლობა.
კრუნჩხვები
თირკმლების ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებს, აგრეთვე, პაციენტებს, რომელნიც პრეპარატის მაღალ დოზებს იღებენ და წინაგანწყობის ფაქტორების  (მაგალითად, ანამნეზში კრუნჩხვების, სანკურნალები ეპილეფსიის ან მენინგეალური დარღვევების) მქონე პაციენტებს შეიძლება კრუნჩხვები აღენიშნოთ.
თირკმლების ფუნქციის დარღვევა
თირკმლების ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებისთვის დარღვევის ხარისხის შესაბამისად ახდენენ დოზის კორექტირებას (იხ. ”გამოყენების წესი და დოზები”).
კანის რეაქციები
თუ მკურნალობის დასაწყისში ჩნდება გენერალიზებული ერითემა, რომელსაც თან სდევს პუსტულების წარმოქმნა და ციებ-ცხელება, ეს შესაძლოა მწვავე გენერალიზებული ეგზანტემატოზური პუსტულოზის განვითარების ნიშანი იყოს. აღნიშნული რეაქცია მოითხოვს ოსპამოქსის მოხსნას და ამოქსიცილინის შემდგომში დანიშვნის წინააღმდეგ ჩვენებას წარმოადგენს.
ინფექციურ მონონუკლეოზზე ეჭვის არსებობისას აუცილებელია თავი აარიდოთ ოსპამოქსის დანიშვნას, რადგანაც ამ დაავადების ფონზე ამოქსიცილინის გამოყენების შემდეგ აღინიშნებოდა წითელას მსგავსი გამონაყრის გაჩენა.
იარიში-ჰერქსჰაიმერის რეაქცია
ამოქსიცილინით ლაიმის დაავადების მკურნალობისას აღინიშნებოდა იარიში-ჰერქსჰაიმერის რეაქცია (ციებ-ცხელება, კანკალი, თავის ტკივილი, ტკივილი კუნთებში და გამონაყარი კანზე). ეს არის ლაიმის დაავადების პათოგენის – სპიროქეტა Borrelia burgdorferi-ს მიმართ ამოქსიცილინის ბაქტერიოციდული აქტივობის შედეგი. ეს არის ხშირი, ჩვეულებრივი და დამოუკიდებლად გადაწყვეტადი რეაქცია ანტიბიოტიკებით ლაიმის დაავადების მკურნალობაზე.
თირკმლების ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებისთვის დარღვევის ხარისხის შესაბამისად ახდენენ დოზის კორექტირებას (იხ. ”გამოყენების წესი და დოზები”).
კანის რეაქციები
თუ მკურნალობის დასაწყისში ჩნდება გენერალიზებული ერითემა, რომელსაც თან სდევს პუსტულების წარმოქმნა და ციებ-ცხელება, შესაძლოა მწვავე გენერალიზებული ეგზანტემატოზური პუსტულოზის განვითარების ნიშანი იყოს. აღნიშნული რეაქცია მოითხოვს ოსპამოქსის მოხსნას და ამოქსიცილინის შემდგომში დანიშვნის წინააღმდეგ ჩვენებას წარმოადგენს.
ინფექციურ მონონუკლეოზზე ეჭვის არსებობისას აუცილებელია თავი აარიდოთ ოსპამოქსის დანიშვნას, რადგანაც ამ დაავადების ფონზე ამოქსიცილინის გამოყენების შემდეგ აღინიშნებოდა წითელას მსგავსი გამონაყრის გაჩენა.
არამგრძნობიარე მიკროორგანიზმების რაოდენობის გადაჭარბებული ზრდა
ამოქსიცილინის ხანგრძლივად მიღებამ შეიძლება არამგრძნობიარე მიკროორგანიზმების რაოდენობის გადაჭარბებული ზრდა გამოიწვიოს.
პრაქტიკულად ყველა ანტიბაქტერიული პრეპარატით თერაპიის ფონზე რეგისტრირებული იყო ანტიბიოტიკო-ასოცირებული კოლიტის შემთხვევები, რომელიც სიმძიმის მიხედვით შეიძლება ვარირებდეს მსუბუქიდან სისცოცხლისთვის საშიშამდე. მნიშვნელოვანია, რომ გახსოვდეთ ასეთი დიაგნოზის  შესაძლებლობის შესახებ პაციენტებში დიარეით ანტიბიოტიკოთერაპიის ფონზე ან მისი დასრულების შემდეგ. ანტიბიოტიკო-ასოცირებული კოლიტის განვითარების შემთხვევაში დაუყოვნებლივ უნდა შეწყვიტოთ ოსპამოქსით მკურნალობა, მიმართოთ ექიმს და დაიწყოთ შესაბამისი მკურნალობა. ამ სიტიაციაში პერისტალტიკის დამთრგუნველი საშუალებების მიღება წინააღმდეგნაჩვენებია.
ხანგრძლივი თერაპია
ხანგრძლივი თერაპიის დროს რეკომენდებულია სხვადასხვა ორგანოების სისტემების, თირკმელების, ღვიძლის და ჰემატოპოეზის ჩათვლით, პერიოდულად შეფასება. არსებობდა შეტყობინებები ღვიძლის ფერმენტების დონის მომატების და სისხლის ფორმიანი ელემენტების რაოდენობის ცვლილების შესახებ.
ანტიკოაგულანტები
იშვიათ შემთხვევებში არსებობდა შეტყობინებები ამოქსიცილინის მიღების ფონზე პროთრომბინური დროის გახანგრძლივების შესახებ. ერთდროულად ანტიკოაგულანტების დანიშვნისას აუცილებლად უნდა ჩატარდეს სათანადო მონიტორინგი. ანტიკოაგულაციის სასურველი დონის მისაღწევად შეიძლება საჭირო გახდეს პერორალური ანტიკოაგულანტების დოზის კორექტირება (იხ. ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო პრეპარატებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედებები” და ”გვერდითი მოქმედება”).
კრისტალურია
ძალიან იშვიათ შემთხვევებში იყო შეტყობინებები კრისტალურიის შესახებ პაციენტებში დაქვეითებული დიურეზით, უპირატესად პარენტერალური თერაპიის ფონზე. ამოქსიცილინის მაღალი დოზების დანიშვნის შემთხვევაში რეკომენდებულია სითხის მიღების და დიურეზის სათანადო დონის შენარჩუნება, ამოქსიცილინის გამოყენებით გამოწვეული კრისტალურიის ალბათობის შემცირების მიზნით. პაციენტებისთვის შარდის ბუშტში ჩაყენებული კატეტერით აუცილებელია მისი გამტარობის რეგულარულად შემოწმება.
ზეგავლენა დიაგნოსტიკური ანალიზების შედეგებზე
შრატში და შარდში ამოქსიცილინის მომატებულ დონეებს შეუძლიათ გავლენის მოხდენა ზოგიერთი ლაბორატორიული ანალიზის შედეგებზე. შარდში ამოქსიცილინის მაღალ კონცენტრაციებთან დაკავშირებით ძალიან ხშირად გვხვდება ქიმიური მეთოდებით ჩასატარებელი ანალიზების ცრუდადებითი შედეგები.
ოსპამოქსით მკურნალობის დროს გლუკოზის დონე შარდში უნდა გაკონტროლდეს ფერმენტატული მეთოდებით გლუკოოქსიდაზის გამოყენებით.
ამოქსიცილინის არსებობსამ შეიძლება დაამახინჯოს ესტრიოლის განსაზღვრის შედეგები ორსულ ქალებში.

ორსულობა და ძუძუთი კვება
ორსულობის პერიოდში ამოქსიცილინის გამოყენების შეზღუდული მონაცემები არ მეტყველებენ თანდაყოლილი ანომალიების განვითარების მომატებული რისკის არსებობაზე. ოსპამოქსის გამოყენება ორსულობის დროს შეიძლება, თუ პოტენციური სარგებლიანობა აჭარბებს პრეპარატის გამოყენების პოტენციურ რისკს.
ამოქსიცილინი უმნიშვნელო რაოდენობით გამოიყოფა დედის რძეში, რაც სენსიბილიზაციის რისკს აჩენს. ძუძუთი კვებაზე მყოფ ჩვილებში შესაძლებელია დიარეის და ლორწოვანი გარსების სოკოვანი ინფექციების განვითარება, ამიტომ შესაძლებელია საჭირო გახდეს ძუძუთი კვების შეწყვეტა.
ძუძუთი კვების პერიოდში ოსპამოქსით თერაპია შესაძლებელია მხოლოდ მკურნალი ექიმის მიერ სარგებლიანობა/რისკის თანაფარდობის საგულდაგულოდ შეფასების შემდეგ.
მონაცემები ამოქსაცილინის გავლანის შესახებ ფერტილობაზე არ არსებობს.

ზეგავლენა სატრანსპორტო საშუალებების მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე
ზეგავლენა სატრანსპორტო საშუალებების მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე გამოკვლეული არ ყოფილა. თუმცა შესაძლებელია ისეთი გვერდითი ეფექტების (მაგალითად, ალერგიული რეაქციების, თავბრუსხვევის, კრუნჩხვების) განვითარება, რომლებიც პოტენციურად იმოქმედებენ მასზე.

გამოყენების წესი და დოზები
შინაგანად მისაღებად. ტაბლეტებს აყოლებენ სითხეს (მაგალითად, ერთ ჭიქა წყალს) დაუღეჭავად და გატეხვის გარეშე. საკვების მიღება არ აქვეითებს ამოქსიცილინის შეწოვას.
თერაპია შესაძლებელია დაიწყოთ პარენტერალურად პრეპარატის დოზირების რეკომენდაციების შესაბამისად მისი ინტრავენური გზით შეყვანისათვის და გააგრძელოთ პრეპარატით, რომელიც განკუთვნილია  შიგნით მისაღებად.

დოზები
ამოქსაცილინის დოზა, რომელიც შერჩეულია კონკრეტული ინფექციის სამკურნალოდ, დამოკიდებულია შემდეგ ფაქტორებზე:
– სავარაუდო აღმგზნები და მათი მოსალოდნელი მგრძნობელობა ანტიბაქტერიული პრეპარატების მიმართ;
– ინფექციის სიმძიმე და ლოკალიზაცია;
– პაციენტის ასაკი, სხეულის მასა და თირკმლების ფუნქცია, როგორც მითითებულია ქვევით.
თერაპიის ხანგრძლივობა განისაზღვრება ინფექციის ტიპით და პაციენტის პასუხით და, როგორც წესი, უნდა იყოს რაც შეიძლება ხანმოკლე. ზოგიერთი ინფექცია ითხოვს უფრო ხანგრძლივ მკურნალობას (ხანგრძლივ თერაპიაზე იხ. თავში „ განსაკუთრებული მითითებები და სიფრთხილის ზომები“).
ზრდასრულები და ბავშვები სხეულის მასით 40 კგ და მეტი

ბავშვები სხეულის მასით 40 კგ-ზე ნაკლები
ბავშვებს შესაძლოა დაენიშნოთ ამოქსაცილინი სხვა, მათთვის უფრო მისაღებ გამოშვების ფორმით.
ექვს თვეზე უმცროსი ასაკის ბავშვებისათვის რეკომენდებულია ამოქსაცილინის პედიატრიული სუსპენზია.
ბავშვებისათვის სხეულის მასით 40 კგ და მეტი, გამოიყენება ზრდასრულთა დოზაბი.

რეკომენდებული დოზები:

ხანდაზმული პაციენტები
დოზის კორექტირება არ მოითხოვება.

თირკმლების ფუნქციის დარღვევა

პაციენტები ჰემოდიალიზზე
ამოქსიცილინი სისხლის მიმოქცევის სისტემიდან გამოიდევნება ჰემოდიალიზის გზით.

პაციენტები პერიტონეალურ დიალიზზე
მაქსიმალური დოზა: 500 მგ/დღეღამე.
ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა
აუცილებელია სიფრთხილით იქნეს შერჩეული დოზირების რეჟიმი და რეგულარულად გამოკონტროლდეს ღვიძლის ფუნქცია.

მიღების გაცდენა
თუკი თქვენ გააცდინეთ პრეპარატის მიღება, მიიღეთ ჩვეული დოზა, როგორც კი გაგახსენდებათ. შემდეგ გააგრძელეთ პრეპარატის მიღება ჩვეული სქემით. არ მიიღოთ ორმაგი დოზა გაცდენილის ასანაზღაურებლად.

 გვერდითი მოქმედება
ყველაზე ხშირ გვერდით ეფექტებს წარმოადგენენ დიარეა, გულისრევა და კანის გამონაყარი.
გვერდითი ეფექტების განვითარების სიხშირის კლასიფიცირებისთვის გამოიყენებოდა შემდეგი ტერმინოლოგია: ძალიან ხშირი (≥ 1/10), ხშირი (≥ 1/100-დან < 1/10-მდე), არახშირი (≥ 1/1000-დან < 1/100-მდე), იშვიათი (≥ 1/10000-დან < 1/1000-მდე), ძალიან იშვიათი (< 1/10000), სიხშირე უცნობია (ხელმისაწვდომი მონაცემებიდან გამომდინარე შეფასება შესაძლებელი არ არის).
ინფექციები და პარაზიტული ინვაზიები
ძალიან იშვიათი: კანისა და ლორწოვანი გარსის კანდიდოზი.
დარღვევები სისხლისა და ლიმფური სისტემის მხრიდან
ძალიან იშვიათი: შექცევადი ლეიკოპენია (მძიმე ნეიტროპენიის ან აგრანულოციტოზის ჩათვლით), შექცევადი თრომბოციტოპენია და ჰემოლიზური ანემია, სისხლდენის დროისა და პროთრომბინული დროის გახანგრძლივება.
დარღვევები იმუნური სისტემის მხრიდან
ძალიან იშვიათი: მძიმე ალერგიული რეაქციები, ანგიონევროზული შეშუპების, ანაფილაქსიის, შრატისმიერი დაავადებისა და ალერგიული ვასკულიტის ჩათვლით.
სიხშირე უცნობია: იარიშ – ჰერქსჰაიმერის რეაქცია.
დარღვევები ნერვული სისტემის მხრიდან
ძალიან იშვიათი: ჰიპერკინეზია, თავბრუსხვევა და კრუნჩხვები.
სიხშირე უცნობია: ასეპტიკური მენინგიტი.
დარღვევები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრიდან
ხშირი: დიარეა და გულისრევა.
არახშირი: ღებინება.
ძალიან იშვიათი: ანტიბიოტიკური-ასოცირებული კოლიტი (ფსევდომემბრანოზული კოლიტის და ჰემორაგიული კოლიტის ჩათვლით), შავი თმიანი ენა.
დარღვევები ღვიძლისა და ნაღვლის გამომყოფი გზების მხრიდან
ძალიან იშვიათი: ჰეპატიტი, ქოლესტატიკური სიყვითლე, აცტ და (ან) ალტ დონეების ზომიერი მომატება.
დარღვევები კანისა და კანქვეშა ქსოვილების მხრიდან
ხშირი: კანის გამონაყარი.
არახშირი: ქავილი, ჭინჭრის ციება.
ძალიან იშვიათი: კანის რეაქციები, როგორიცაა  მულტიფორმული ერითემა, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმალული ნეკროლიზი, ბულოზური და ექსფოლიატიური დერმატიტი, მწვავე გენერალიზებული ეკზანთემატოზური პუსტულეზი, რეაქცია საწამლე საშუალებებზე ეოზინოფილიით და სისტემური სიმპტომებით (სოკოსებრი სიმპტომები გამონაყარით, ლიმფური კვანძების გადიდებით და სისხლის ანალიზის ნორმიდა გადახრილი შედეგებით (ლეიკოციტების რაოდენობის გაზრდის ჩათვლით (ეოზინოფილია) და ღვიძლის ფერმენტების დონის მომატება), წოდებული როგორც DRESS-სინდრომი.
დარღვევები თირკმლებისა და შარდგამომყოფი გზების მხრიდან
ძალიან იშვიათი: ინტერსტიციალური ნეფრიტი, კრისტალურია.
შეტყობინება არასასურველ რეაქციებზე
მნიშვნელოვანია შევატყობინოთ საეჭვო არასასურველი რეაქციების შესახებ სამკურნაწამლო პრეპარატის რეგისტრაციის შემდეგ, რათა უზრუნველყოფილი იქნას უწყვეტი მონიტორინგი სამკურნალწამლო პრეპარატის „სარგებლობა-რისკი“ თანაფარდობა.
მედიცინის მუშაკებმა დაუყოვნებლივ უნდა შეატყობინონ სამკურნალწამლო პრეპარატის საეჭვო  რეაქციებზე შეტყობინების  ეროვნული სისტემის საშუალებით და სამკურნალწამლო პრეპარატების არაეფექტურობის შესახებ.
პაციენტს, თუკი მას წარმოექმნება რაიმე არასასურველი რეაქცია, ეძლევა რეკომენდაცია, მიმართოს ექიმს. მოცემული რეკომენდაცია ვრცელდება ნებისმიერ შესაძლო არასასურველ რეაქციაზე, მათ შორის იმათზეც, რომელიც არაა ჩამოთვლილი პრეპარატის გამოყენების ინსტრუქციაში. თქვენ შეგიძლიათ  აგრეთვე შეატყობინოთ არასასურველ რეაქციებზე სამკურნალწამლო პრეპარატების არასასურველი რეაქციების (მოქმედების) მონაცემთა საინფორმაციო ბაზაში, მათ შორის შეტყობინება სამკურნალწამლე პრეპარატების არაეფექტურობის შესახებ. არასასურველი რეაქციების შეტყობინებისას, თქვენ ეხმარებით დაგროვდეს უფრო მეტი მონაცემი პრეპარატის უსაფრთხოების შესახებ.

ჭარბი დოზირება
ჭარბი დოზირების დროს შესაძლებელია კუჭ-ნაწლავის სიმპტომების (გულისრევის, ღებინების, დიარეის) და წყალ-ელექტროლიტური დისბალანსის განვითარება. აღნიშნული იყო ამოქსიცილინ-ასოცირებული კრისტალურიის შემთხვევები, ზოგიერთ შემთხვევაში თირკმელების უკმარისობამდე მიმავალი. თირკმლების ფუნქციის დარღვევების მქონე პაციენტებსა და პაციენტებს, რომლებიც ღებულობენ პრეპარატის დიდ დოზებს, შესაძლოა კრუნჩხვები წარმოექმნათ.
დარღვევებს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრიდან მკურნალობენ სიმპტომატურად, ამასთან სათანადო ყურადღევას უთმობენ წყალ-ელექტროლიტური ბალანსის აღდგენას.
ამოქსიცილინის ორგანიზმიდან  გამოყოფა შეიძლება ჰემოდიალიზის მეშვეობით.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო პრეპარატებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედებები
პრობენეციდი
პრობენეციდი აქვეითებს ამოქსიცილინის სეკრეციას თირკმლების არხების მეშვეობით. პრობენეციდის თანმდევი მიღება რეკომენდებული არ არის, რადგან შეიძლება გამოიწვიოს სისხლში ამოქსიცილინის დონის მომატება და უფრო დიდი ხნით მისი შენარჩუნება.
ალოპურინოლი
ალოპურინოლის ერთდროულმა გამოყენებამ ამოქსიცილინით მკურნალობის დროს შესაძლოა გამოიწვიოს  კანის ალერგიული რეაქციების განვითარების რისკის გაზრდა.
ტეტრაციკლინები
ტეტრაციკლინებმა და სხვა ბაქტერიოსტატიკურმა სამკურნალო პრეპარატებმა შეიძლება ზემოქმედება მოახდინონ ამოქსიცილინის ბაქტერიოლოგიურ მოქმედებაზე.
პერორალური ანტიკოაგულანტები
პერორალური ანტიკოაგულანტები პენიცილინური ანტიბიოტიკებით საყოველთაოდ გამოიყენება კლინიკურ პრაქტიკაში, ამასთან არ შემოსულა შეტყობინება მათი ურთიერთმოქმედების შესახებ. თუმცა ლიტერატურაში აღწერილია  საერთაშორისო ნორმალიზირებული თანაფარდობის (სნთ) მომატების შემთხვევები პაციენტებში, რომლებიც ღებულობდნენ აცენოკუმაროლით ან ვარფარინით ხელშემწყობ თერაპიას დანიშნული ამოქსიცილინის კურსის ფონზე. ამ პრეპარატების ამოქსიცილინთან ერთდროულად დანიშვნის აუცილებლობის დროს, სახელდობრ, ამოქსიცილინით თერაპიის დამატების ან შეწყვეტისას, საჭიროა  პროთრომბინული დროის ან სნთ-ს საგულდაგულო მონიტორინიგის ჩატარება. უფრო მეტიც, შეიძლება საჭირო გახდეს პერორალური ანტიკოაგულანტების დოზის კორექტირება (იხ. „განსაკუთრებული მითითებები და უსაფრთხოების ზომები“ და „გვერდითი მოქმედება“).
მეტოტრექსატი
პენიცილინებს შეუძლიათ დააქვეითონ მეტოტრექსატის ეკსკრეცია, რასაც მისი ტოქსიკურობის პოტენციურ ზრდას იწვევს.

შენახვის პირობები
ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას!
ინახება ორიგინალურ  შეფუთვაში არაუმეტეს 25°C ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა
4 წელი. არ გამოიყენოთ შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის შემდეგ.

გამოშვების ფორმა: 1000მგ აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტი №12

გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)

მწარმოებელი: Sandoz GmbH

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): ფენოქსიმეთილპენიცილინი/ PHENOXYMETHYLPENICILLIN

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანტიბიოტიკი-პენიცილინი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
სიროფი: ფლაკონში 60 მლ, საზომ კოვზთან კომპლექტში
5მლ
ფენოქსიმეთილპენიცილინი (ბენზატინის მარილის სახით) ……… 400 000სე
ოსპენი 750 სიროფი: ფლაკონში 60მლ, საზომ კოვზთან კომპლექტში
5 მლ
ფენოქსიმეთილპენიცილინი (ბენზატინის მარილის სახით)………  750 000 სე

მწარმოებელი: BIOCHEMIE GmbH

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანთების საწინააღმდეგო და ადგილობრივი ტკივილგამაყუჩებელი საშუალება.

შემადგენლობა:
მოქმედი ნივთიერება:
პრეპარატის 10 გრ შეიცავს   2,0 გ ქოლინის სალიცილატს.
დამხმარე ნივთიერება:
გლიცერინი   …………                1,30 გ
ეთანოლი 96%  ………                1.00 გ
ქლორბუთანოლი …..                 0,05 გ
გასუფთავებული წყალი          10,00 გ

აღწერილობა:
გამჭვირვალე ხსნარი მოყვითალო ფერის დამახასიათებელი სუნით

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
პრეპარატის აქტიური ნივთიერება ქოლინის სალიცილატი წარმოადგენს სალიცილის მჟავას წარმოებულს, რომელიც ავლენს ანთების საწინააღმდეგო და ადგილობრივ ტკივილგამაყუჩებელ მოქმედებას, ამის   შედეგად აჩერებს ტკივილს და ანთებას შუა ყურში, დაფის აპკის დაზიანებისას და გარეთა ყურის ანთების დროს. პრეპარატში შემავალი გლიცერინი ხსნის გოგირდის საცობებს და აადვილებს მათ მოცილებას. ადგილობრივი მოქმედებისას პრეპარატი არ ავლენს სისტემურ მოქმედებას.

ჩვენებები:
მწვავე შუა ოტიტი, დაფის აპკისა და გარეთა ყურის ანთება,
აგრეთვე გამოიყენება გოგირდის საცობების გასახსნელად მათი მოცილების წინ.

უკუჩვენება:
* სალიცილატის ან სხვა კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნოებლობა.
* დაფის აპკის პერფორაცია.

მიღების წესი და დოზირება:
მოზრდილებში:
მწვავე შუა ოტიტის, დაფის აპკისა და გარეთა ყურის ანთებების დროს ჩვეულებრივ 3-4 წვეთი 3-4 ჯერ დღეში.
გოგირდის საცობების გასახსნელად ჩვეულებრივ 3-4 წვეთი 2- ჯერ დღეში. 4 დღის მანძილზე
ჩაწვეთებისას საჭიროა პაციენტი იყოს მწოლიარე მდგომარეობაში, ისე რომ ყური იყოს   ზემოთ. ჩაწვეთების შემდეგ პაციენტი უნდა დარჩეს იგივე მდგომარეობაში რამოდენიმე წუთით.
ბავშვებში:
არ საჭიროებს დოზირების შეცვლას.
პაციენტები
ღვიძლის
და თირკმლის
დისფუნქციით:
არ საჭიროებს დოზირების შეცვლას

გვერდითი მოვლენები:
როგორც ნებისმიერ წამალს, ასევე ოტინუმსა აქვს გვერდითი მოვლენები (თუმცა ჩვეულებრივ იოლი ასატანია) მათ ეკუთვნის: კანის ჰიპერემია და ქავილი ყურის არეში, (ვითარდება ჩვეულებრივ მომატებული მგრძნობელობის გამო). დაზიანებული დაფის აპკის მქონე პირებში მისმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს სმენის დარღვევა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
დღემდე არ არის დადგენილი რამდენად ახდენს ოტინუმი ზემოქმედებას სხვა მედიკამენტების მოქმედებაზე ან სხვა მედიკამენტები მის მოქმედებაზე.

განსაკუთრებული მითითებები:
ბავშვებში 1 წლამდე მედიკამენტი შეიძლება გამოყენებულ იქნეს მხოლოდ ექიმის განსაკუთრებული მეთვალყურეობით.

გაფრთხილება:
1 წლამდე ბავშვებში პრეპარატის გამოყენება შესაძლებელია მხოლოდ ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ.
პრეპარატის მიღება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში:
ეს წამალი შეიძლება გამოყენებული იყოს ორსულობის დროს როდესაც ექიმის აზრით   სარგებელი დედისათვის აღემატება პოტენციურ რისკს ნაყოფისათვის.
ლაქტაციის პერიოდში მისი გამოყენება არ არის რეკომენდირებული.

სატრანსპორტო საშუალებების მართვისა და მექანიზმების მომსახურების უნარსა და ფსიქომოტორულ
აქტიურობაზე ზემოქმედება:
პრეპარატი სატრანსპორტო საშუალებების მართვისა და მექანიზმების მომსახურების უნარსა და ფსიქომოტორულ აქტიურობაზე ზემოქმედებას არ ახდენს.

ჭარბი დოზირება:
დოზის გადამეტება არ აღინიშნება. პრეპარატის ერთი ფლაკონი შეიცავს 2 გ ქოლინის სალიცილატს და მისი შეცდომით მიღება შესაძლებელია საშიში იყოს მხოლოდ ძუძუმწოვარ ბავშვებში. სიმპტომები რომელიც შეიძლება გამოვლინდეს ამ დროს არის: დეზორიენტაცია, თავბრუსხვევა, გულისრევა, ხმაური ყურებში, სუნთქვის გაძნელება. დიდი დოზებით მიღების შემთხვევაში, შეიძლება განვითარდეს ცენტრალური ნერვული სისტემას დაზიანება და შედეგად სუნთქვისა და სისხლის მიმოქცევის დარღვევა.
დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში აუცილებელია მიმართოთ ექიმს, რომელიც ჩაატარებს შესაბამის მკურნალობას (რაც სხვასთან ერთად მოიცავს კუჭის გამორეცხვას და გააქტივებული ნახშირის მიცემას).

გამოშვების ფორმა:
ხსნარი ჩასხმულია 10 გ პოლიეთილენის ფლაკონში, რომელსაც აქვს დოზატორი და ხუფი, ყოველ ფლაკონს აქვს ეტიკეტი. ფლაკონი გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები:
ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატი არ გამოიყენება.
პრეპარატი შენახულ უნდა იქნეს ორიგინალურ შეფუთვაში არაუმეტეს 250C    ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

შენახვის ვადა: 3 წელი

აფთიაქში გაცემის პირობები: პრეპარატი იყიდება ექიმის რეცეპტის გარეშე.

მწარმოებელი ფირმა:
აი – სი – ენ პოლფა რჟეშუვი, პოლონეთი.

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ფენაზონი, ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდი/phenazone, lidocaine

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანალგეზიური და ადგილობრივი საანესთეზიო საშუალება

შემადგენლობა
16 გ ხსნარისა შეიცავს 0.64 გ ფენაზონს და 0.16 გ ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდს;
დამხმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის თიოსულფატი, ეთანოლი, გლიცეროლი, გამოხდილი წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
აქვს გამოხატული ტკივილგამაყუჩებელი და ანთებისსაწინააღმდეგო მოქმედება. ტკივილისა და დაფის აპკისანთების შემცირება იწყება ჩაწვეთებიდან 5 წუთში. ტკივილის პრაქტიკულად სრული კუპირება ხდება 15-30 წთ-ისგანმავლობაში.

ჩვენება
ადგილობრივი სიმპტომური მკურნალობა და გაუტკივარება:
• შუა ყურის ანთების (ოტიტის) მწვავე პერიოდში;
• ოტიტის, როგორც გრიპის გართულების დროს;
• ბაროტრავმული ოტიტის დროს.

უკუჩვენება
დაფის აპკის ინფექციური ან ტრავმული დაზიანება. პრეპარატის კომპონენტებზე მომატებული მგრძნობელობა

განსაკუთრებული მითითებები
თუ თქვენ ორსულად ხართ ან კვებავთ ძუძუთი, შეატყობინეთ ექიმს პრეპარატის გამოყენებამდე. დღეისათვის არარსებობს მონაცემები ამ პერიოდში პრეპარატის გამოყენების უკუჩვენების შესახებ.
პრეპარატის დანიშვნამდე ექიმმა უნდა შეამოწმოს დაფის აპკის მთლიანობა. თუ მთლიანობა დარღვეულია,პრეპარატის კონტაქტმა შუა ყურის სტრუქტურებთან შეიძლება გამოიწვიოს გვერდითი მოვლენები.
პრეპარატი არ მოქმედებს ტრანსპორტისა და განსაკუთრებით საშიში მექანიზმების მართვის უნარზე.
თუ თქვენ გქონიათ ალერგიული რეაქციები, აცნობეთ ამის შესახებ ექიმს.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან
თუ თქვენ იღებთ სხვა სამკურნალო საშუალებებს, აცნობეთ ამის შესახებ ექიმს. პრეპარატის ადგილობრივიგამოყენებისას სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება არ დაფიქსირებულა.

გამოყენების წესი და დოზირება
გამოიყენება მოზრდილებსა და ბავშვებში სიცოცხლის პირველი დღიდანვე. ინიშნება 4 წვეთი 2-3-ჯერ დღეშიგარეთა სასმენ მილში ჩასაწვეთებლად. მკურნალობის კურსი არ უნდა აღემატებოდეს 10 დღეს.
გამოყენების წინ ფლაკონს უნდა მოეხსნას თეთრი თავსახური და მიეხრახნოს საწვეთური. შემდეგ საწვეთურისცენტრალურ ნაწილზე მსუბუქი ზეწოლით პრეპარატი ჩაწვეთებულ იქნას გარეთა სასმენ მილში. გამოყენებისშემდეგ თავსახური უნდა მიეხრახნოს საწვეთურს და ფლაკონი ჩაიდოს კოლოფში.
დოზის გადაჭარბება. გამოყენების წესის დაცვის შემთხვევაში დოზის გადაჭარბება შეუძლებელია.

გვერდითი მოვლენები
ძალიან იშვიათად – ადგილობრივი რეაქციები: გაღიზიანება, გაწითლება, ქავილი.
ამ და სხვა გვერდითი მოვლენების განვითარებისას შეწყვიტეთ პრეპარატის გამოყენება და მიმართეთ ექიმს.

შენახვის პირობები
პრეპარატი უნდა ინახებოდეს ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
ტემპერატურა არ უნდა აღემატებოდეს 25ºC

ვარგისიანობის ვადა – 3 წელი. პრეპარატი ვარგისია გახსნიდან 1 თვის განმავლობაში. კოლოფზე მითითებულივარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატი არ უნდა იქნას გამოყენებული.
შეფუთვა.
15 მლ მოცულობის ხრახნიანი თავსახურით დახურული მუქი შუშის ფლაკონი, რომელიც შეიცავს 16გ პრეპარატს,თან ახლავს რბილი საწვეთური. მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.

გამოშვების ფორმა: ყურის წვეთები 16მლ ფლაკონი # 1

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: ბიოკოდექსი, საფრანგეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ფენაზონი, ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდი/phenazone, lidocaine

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანალგეზიური და ადგილობრივი საანესთეზიო საშუალება

შემადგენლობა
პრეპარატის 1გ შეიცავს:
აქტიურ კომპონენტებს: ფენაზონი 40.0 მგგ და ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდი 10 მგგ.
დამხმარე კომპონენტებს: ნატრიუმის თიოსულფატპენტაჰიდრატი, ეთანოლი 96%, ნატრიუმის ჰიდროოქსიდის ხსნარი 1M (გამოიყენება მხოლოდ PH – ის აუცილებელი კორექტირების შემთხვევაში), გლიცერინი, სუფთა წყალი.

წამლის ფორმა: ყურის წვეთები, ხსნარი: 4% ფენაზონი, 1% ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
კომბინირებული პრეპარატი ადგილობრივი გამოყენებისთვის ოტოლოგიაში, გამოხატული ტკივილგამაყუჩებელი და ანთების საწინააღმდეგო მოქმედებით, რასაც განაპირობებს მისი კომპონენტების მოქმედების სინერგიზმი. ლიდოკაინი ავლენს ადგილობრივ საანესთეზიო მოქმედებას, ხოლო ფენაზონი–გამოხატულ ანთების საწინააღმდეგო ეფექტს. ფენაზონი მნიშვნელოვნად აძლიერებს ლიდოკაინის ადგილობრივ საანესთეზიო ეფექტს, ხანგრძლივობას, რაც საშუალებას იძლევა სწრაფად იქნეს აღმოფხვრილი ტკივილის სინდრომი ოტიტის დროს.

ჩვენებები
ადგილობრივად, სიმპტომატური მკურნალობისა და ტკივილის კუპირებისათვის.
– მწვავე შუა ოტიტის დროს.
– გრიპის გართულების შედეგად განვითარებული ოტიტის დროს.
– ბაროტრავმული ოტიტის დროს.
–პოსტტრავმული ოტიტებისა და უცხო სხეულების მოცილების შემდგომი მდგომარეობის დროს.

მიღების წესები და დოზები
0-1 წლამდე ასაკის ბავშვებისთვის 1–2 წვეთი, 1-2 წლამდე 3 წვეთი, უფრო მოზრდილი ასაკის ბავშვებისთვის 4–4 წვეთი დღეში 3-ჯერ. ზრდასრულებში ოტიტის დროს ოტომაქს ჯი-ს მოხმარება ხდება 4–4 წვეთის ოდენობით დღეში 3–4ჯერ.
მკურნალობის ხანგრძლივობა: 3-დან 10 დღემდე.
საჭიროა ფლაკონის დახურვა ყოველ ჯერზე, მისი გამოყენების შემდეგ. არ არის რეკომენდებული პიპეტი შეეხოს ყურის გარე ნაწილს, რათა დაცული იყოს ხსნარის სტერილობა.

სიფრთხილით გამოყენება:
ოტომაქს ჯი-ს ჩვეულებრივ კარგად იტანენ. იშვიათად შესაძლებელია ადგილობრივად აღინიშნოს სიმპტომები განპირობებული პრეპარატისადმი აწეული მგრძნობელობით.

უკუჩვენება
დაფის აპკის მთლიანობის დარღვევა. პრეპარატის კომპონენტებისადმი გაზრდილი მგრძნობელობა.

ორსულობა და ლაქტაცია
არ არსებობს მონაცემები ფეხმძიმობის ან ძუძუთი კვების პერიოდში ოტომაქს ჯი-ს გამოყენების უსაფრთხოებაზე. პრეპარატი არ ენიშნებათ ფეხმძიმეებს გარდა აბსოლუტური აუცილებლობისა და მხოლოდ მას შემდეგ რაც შეფასებული იქნება რა სარგებელს მოუტანს იგი დედას და რა შესაძლო რისკი არსებობს ნაყოფისთვის.
ასევე არ არსებობს მონაცემები პრეპარატის კომპონენტების დედის რძეში შეღწევადობის შესახებ.
რეკომენდებულია ძუძუთი კვების დროს დედებმა თავი აარიდონ აღნიშნული სამკურნალო საშუალების გამოყენებას.

ზემოქმედება ავტოტრანსპორტის მართვასა და სპეციალურ დანადგარებთან მუშაობაზე პრეპარატი არ ახდენს გავლენას მანქანის მართვისა და ტექნიკასთან, დაზგებთან ან რაიმე სხვა რთულ დანადგარებთან მუშაობის უნარზე, რომლებიც ითხოვენ მეტ ყურადღებას.

განსაკუთრებული მითითებები
რეკომენდებულია შემოწმებულ იქნას დაფის აპკის მთლიანობა პრეპარატის მოხმარებამდე. აპკის მთლიანობის დარღვევის შემთხვევაში, ოტომაქს ჯი-ს წვეთების გამოყენება უკუნაჩვენებია.
მოხმარების შემდეგ სახურავი კარგად უნდა დაეხუროს და ფლაკონი უნდა შევინახოთ შეფუთვაში, რათა იგი დაცული იქნეს სინათლის ზემოქმედებისგან.

ჭარბი დოზირება
არ არსებობს მონაცემები დოზის გადაჭარბების შესახებ ადგილობრივი მოხმარებისას.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
პრეპარატის ადგილობრივი გამოყენების დროს არ გამოვლენილა უარყოფითი შედეგები ანალგეტიკებთან და ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებთან, ანტისეპტიკებთან, ადგილობრივი ან სისტემური მოხმარების ანტიბიოტიკებთან ერთად მკურნალობისას.

შენახვის პირობები და ვადები
ვარგისობის ვადა–3 წელი.
ფლაკონის გახსნიდან პრეპარატი გამოყენებულ უნდა იქნეს 4 კვირის განმავლობაში.
შენახვის პირობები: ინახება მშრალ, სინათლისაგან დაცულ, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას 15–25oC ტემპერატურაზე.

გამოშვების ფორმა: 15 მლ ყურის წვეთები პოლიეთილენის ფლაკონში

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: Rompharm Company, რუმინეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): რიფამიცინი/ rifamycin

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანტიობიოტიკი ადგილობრივი გამოყენებისათვის

შემადგენლობა
სამკურნალო ფორმა: ყურის წვეთები.
შემადგენლობა და რაოდენობრივი შემცველობა 100 მლ-ში:
აქტიური ნივთიერება:
ნატრიუმის რიფამიცინი – 2.6გ.
სხვა კომპონენტები: მაკროგოლი 400, ასკორბინმჟავა, ნატრიუმის ედეტეატი, კალიუმის მეტასულფიტი, ლითიუმის ჰიდროქლორიდი, გასუფთავებული წყალი.
აღწერილობა: მოწითალო-ნარინჯისფერი გამჭვირვალე სითხე.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
რიფამიცინის ჯგუფის ანტიობიოტიკი ადგილობრივი გამოყენებისათვის ოტოლარინგოლოგიაში. რიფამიცინის მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია დნმ-დამოკიდებული რნმ-პოლიმერაზას სტაბილური კომპლექსის წარმოქმნით, რაც ბაქტერიული უჯრედების მეტაბოლიზმის დარღვევასა და მათი ზრდის შეფერხებას იწვევს. აქტიურია თითქმის ყველა გრამდადებითი და გრამუარყოფითი ბაქტერიების მიმართ, რომლებიც შუა ყურის ინფექციურ-ანთებით დაავადებებს იწვევენ.

ჩვენებები
მწავე გარე ოტიტი; ქრონიკული შუა ოტიტი და მისი გამწვავება (დაფის აფკის მდგრადი პერფორაციის დროსაც კი); შუა ყურის ოპერაციული ჩარევის შემდგომი მდგომარეობა.

მიღების წესები და დოზები
მოზრდილებში: 5 წვეთი გარეთა სასმენ მილში 3-ჯერ დღეში.
ბავშვებში: 3 წვეთი გარეთა სასმენ მილში 3-ჯერ დღეში.
მკურნალობის ხანგრძლივობა – არაუმეტეს 7 დღისა.
ყურის წვეთების გამოყენებამდე რეკომენდებულია ფლაკონის შეთბობა, ყურში ცივი სითხის ჩაწვეთებით გამოწვეული უსიამოვნო შეგრძნებების თავიდან აცილების მიზნით.

გვერდითი მოვლენები
ადგილობრივი რეაქციები – დაფის აპკის შევარდისფერება (ხილულია ოტოსკოპიის დროს); იშვიათად კანის ალერგიული რეაქციები.

უკუჩვენება
მომატებული მგრძნობელობა რიფამიცინის მიმართ;

ჭარბი დოზირება
სისხლის მიმოქცევაში პრეპარატის დაბალი აბსორბციის გამო ნაკლებ სავარაუდოა ჭარბი დოზირების განვითარება.

შენახვის პირობები და ვადები
3 წელი.
პრეპარატი არ გამოიყენება შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.
შენახვის პირობები: არაუმეტეს 25oC ტემპერატურაზე.
ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

გამოშვების ფორმა: 2.6% ყურის წვეთები 10 მლ ფლაკონში საწვეთურით

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: BOUCHARA-RECORDATI, საფრანგეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): ქსილომეტაზოლინი/ XYLOMETAZOLINE

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: სისხლძარღვების შემავიწროვებელი საშუალებაა ადგილობრივი გამოყენებისათვის ოტორინოლარინოლოგიაში.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
ცხვირის წვეთები 0.05% ბავშვებისათვის: ფლაკონში 10 მლ
1 მლ
ქსილომეტაზოლინის ჰიდროქლორიდი……..   0.5 მგ
დამხმარე ნივთიერებები:
ნატრიუმის ფოსფატი ერთჩანაცვლებული, ნატრიუმის ფოსფატი ორჩანაცვლებული, ნატრიუმის ქლორიდი, ნატრიუმის ედეტატი, ბენზალკონიუმის ქლორიდი, მეთილჰიდროქსიპროპილცელულოზა, სორბიტოლი, გასუფთავებული წყალი.

ცხვირის სპრეი დოზირებული 0.1%:
ფლაკონში 10 მლ
1 მლ
ქსილომეტაზოლინის ჰიდროქლორიდი………. 1 მგ
დამხმარე ნივთიერებები:
ნატრიუმის ფოსფატი ერთფუძიანი ორწყლიანი, ნატრიუმის ფოსფატი ორფუძიანი თორმეტწყლიანი, ნატრიუმის ქლორიდი, ნატრიუმის ედეტატი, ბენზალკონიუმის ქლორიდი, მეთილჰიდროქსიპროპილცელულოზა 4000 mPa S, სორბიტოლი 70%, გასუფთავებული წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ქსილომეტაზოლინი განეკუთვნება ადგილობრივი სისხლძარღვების შემავიწროვებელი საშუალებების ჯგუფს (დეკონგესტანტები) α-ადრენომიმეზური მოქმედებით, იგი  იწვევს ცხვირის ლორწოვანას სისხლძარღვების შევიწროვებას. ყელ-ცხვირის ლორწოვანი გარსის შეშუპებისა და ჰიპერემიის მოხსნით. აადვილებს ცხვირით სუნთქვას რინიტების დროს.

თერაპიულ კონცენტრაციებში არ აღიზიანებს ლორწოვანს, არ იწვევს ჰიპერემიას. მოქმედება იწყება რამდენიმე წუთში და რამდენიმე საათის განმავლობაში გრძელდება.

ფარმაკოკინეტიკა:
ადგილობრივად გამოყენებისას პრაქტიკულად არ აბსორბირდება, კონცენტრაციები პლაზმაში იმდენად მცირეა, რომ მათი განსაზღვრა თანამედროვე ანალიტიკური მეთოდებით შეუძლებელია.

ჩვენებები:
მწვავე რესპირატორული დაავადება რინიტის (სურდოს) მოვლენებით;
მწვავე ალერგიული რინიტი;
პოლინოზი;
სინუსიტი;
ევსტაქიტი;
შუა ოტიტი (ყელ-ცხვირის ლორწოვანას შეშუპების შესამცირებლად);
ავადმყოფის მომზადება დიაგნოსტიკური მანიპულაციებისათვის ცხვირის გზებში.

მიღების წესი და დოზირება:
ცხვირის წვეთები 0.05% ბავშვებისათვის:
ჩვილ ბავშვებსა და 6 წლამდე ასაკის ბავშვებში – 1-2 წვეთი თითოეულ ნესტოში 1-2-ჯერ დღეში, არა უმეტეს 3-ჯერ დღეში.
6 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში – 2-3 წვეთი თითოეულ ნესტოში 3-4-ჯერ დღეში.

ცხვირის სპრეი 0.1%:
მოზრდილებში და 6 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში: 1 შესხურება თითოეულ ნესტოში (საჭიროების შემთხვევაში შეიძლება განმეორდეს); ჩვეულებრივ საკმარისია 3-4 შესხურება დღეში.

გვერდითი მოვლენები:
ხშირი და/ან ხანგრძლივი გამოყენებისას: ყელ-ცხვირის ლორწოვანი გარსის გაღიზიანება და/ან სიმშრალე, წვა, ჩხვლეტები, ცემინება, ჰიპერსეკრეცია.
იშვიათად: ცხვირის ლორწოვანი გარსის შეშუპება, გულისცემა, ტაქიკარდია, არითმიები, აწ-ს მომატება, თავის ტკივილი, ღებინება, უძილობა, მხედველობის დარღვევა; დეპრესია (მაღალი დოზებით ხანგრძლივი გამოყენებისას).

უკუჩვენებები:
* ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ;
* არტერიული ჰიპერტენზია;
* ტაქიკარდია;
* გამოხატული ათეროსკლეროზი;
* გლაუკომა;
* ატროფიული რინიტი;
* ჰიპერთირეოზი;
* ქირურგიული ჩარევები ტვინის გარსებზე (ანამნზეში).

! სიფრთხილით – შაქრიანი დიაბეტის დროს.

ორსულობა და ლაქტაცია:
ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენება შეიძლება მხოლოდ დედისათვის სარგებელისა და ნაყოფისათვის რისკის შეფასების შემდეგ, არ შეიძლება რეკომენდებულზე მაღალი დოზის მიღება.

განსაკუთრებული მითითებები:
ხანგრძლივად გამოყენება არ შეიძლება, მაგალითად, ქრონიკული რინიტის დროს.

ზეგავლენა ავტომობილის ან აღჭურვილობის მართვის უნარზე: რეკომენდებულზე მაღალი დოზებით ქსილომეტაზოლინმა შეიძლება იმოქმედოს სატრანსპორტო საშუალების ან აღჭურვილობის მართვის უნარზე.

ჭარბი დოზირება:
სიმპტომები: გვერდითი ეფექტების გაძლიერება.
მკურნალობა: სიმპტომატური.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
არ შეიძლება მაო-ს ინჰიბიტორებთან და ტრიციკლურ ანტიდეპრესიულებთან კომბინირება.

შენახვის პირობები:
პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 300C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

მწარმოებელი: NOVARTIS CONSUMER HEALTH S.A., შვეიცარია

გაფრთხილება