ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ოქსალიპლატინი/oxaliplatin

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: სიმსივნის საწინააღმდეგო საშუალება

რა არის ოქსალიპლატინ ებევე და რისთვის გამოიყენება ის
მედიკამენტი ოქსალიპლატინ ებევე გამოიყენება სიმსივნის სამკურნალოდ. შესაძლებელია მხოლოდ ამ მედიკამენტით მკურნალობა, მაგრამ ძირითადად გამოიყენება სიმსივნის საწინააღმდეგო სხვა მედიკამენტებთან კომბინაციაში.
ოქსალიპლატინ ებევე 5–ფთორურაცილისა (5–FU) და ფოლიუმის მჟავასთან (FA) კომბინაციაში გამოიყენება ნაწლავის კიბოს სამკურნალოდ, მას შემდეგ რაც ის მოშორებულ იქნა ქირურგიული ჩარევის შედეგად ან უკვე არის ორგანიზმში გავრცელებული.
ვიდრე თქვენ გამოიყენებთ ოქსალიპლატინი ებევეს
• თუ თქვენ ხართ ჰიპერსენსიტიური (ალერგიული) ოქსალიპლატინის ან ოქსალიპლატინ ებევეს  სხვა ინგრედიენტის მიმართ (გთხოვთ იხილეთ „6. დამატებითი ინფორმაცია“ ინგრედიენტების სიასთან დაკავშირებით).
• თუ თქვენ ხართ მეძუძური დედა
• თუ თქვენი ძვლის ტვინი არ გამოიმუშავებს საკმარისი ოდენობით სისხლის უჯრედებს
• თუ თქვენ გაქვთ დაბუჟება ან ჩხვლეტა ხელებსა ან ფეხებში, რომელიც გავლენას ახდენს თქვენს ყოველდღიურ ცხოვრებაზე მკურნალობის დაწყების წინ
• თუ თქვენი თირკმლები არ მუშაობს

გაიარეთ სპეციალური ოქსალიპლატინ ებევეს  მკურნალობა
• ოქსალიპლატინ ებევე უნდა იქნას მხოლოდ  გამოყენებული ონკოლოგიის სპეციალურ განყოფილებების მიერ და დაინიშნოს გამოცდილი ონკოლოგის ზედამხედველპობის ქვეშ.
• თუ თქვენ გაქვთ თირკმელთან დაკავშირებული  პრობლემები, თქვენი ექიმი განახორციელებს დაკვირვებას და შეიძლება შეცვალოს დოზა.
• თუ თქვენ გქონდათ ალერგიული რეაქციები მსგავსი დოზის მიმართ მანამდეც, შესაძლებელია განიცადოთ რეაქცია ასევე  ოქსალიპლატინის ებევეს  გამოყენების შედეგად
• თუ თქვენ გაქვთ ტკივილი ინფუზიის შეყვანის ადგილას, გთხოვთ დაუყოვნებლივ მოუყევით თქვენს ექიმს ან ექთანს. შესაძლებელია გადასხმა არ ხდება თქვენს ვენაში, არამედ გარემომცველ ქსოვილში. ამ შემთხვევაში, გადასხმა მაშინვე უნდა შეწყდეს და თქვენს სიმპტომებს უნდა უმკურნალონ.
• ჩვეულებრივ პირობებში, გადასხმა მიმდინარეობს 2 საათის განმავლობაში, თუ თქვენ გაქვთ ყელში მოჭერის შეგრძნება ან ხუთვის შეგრძნება ინფუზიის პერიოდში ან მის შემდეგ, ინფუზია შემდეგში უნდა ჩატარდეს ექვსი საათის განმავლობაში
• თუ თქვენ გაქვთ წვეტის ან ნემსის შეგრძნება, დაბუჟება ან ჩხვლეტა ხელებსა და ფეხებში, თქვენმა ექიმმა შეიძლება გადაწყვიტოს დოზის დარეგულირება ან შეწყვიტოს მკურნალობა, რაც დამოკიდებულია მოცემული ეფექტის სიძლიერესა და  ხანგრძლივობაზე, თუმცა, შესაძლებელია ეს სიმპტომები არ გაქრეს მკურნალობის შეწყვეტის მიუხედავად.
• თქვენ შეიძლება თავი იგრძნოთ ავად ან იყოთ ავად. თქვენ იღებთ მედიკამენტს, რათა მოხდეს პრევენცია ან მკურნალობა, ვინაიდან, მან შეიძლება გამოიწვიოს სხვა გვერდითი ეფექტები, როგორიცაა; დეჰიდრატაცია, თქვენს ნაწლავებთან და თირკმელთან დაკავშირებული პრობლემები.
• თქვენი სისხლი შემოწმდება რეგულარულად, შედეგებიდან გამომდინარე თქვენმა ექიმმა შეიძლება გადაწყვიტოს მკურნალობის გადადება.
• თუ თქვენ გაქვთ მწვავე დიარეა, ხართ ძლიერ ავად ან გაგივითარდებათ მტკივნეული ადგილი ან წყლული პირის ღრუში, დაუყოვნებლივ უნდა დაეკონტაქტოთ თქვენს ექიმს! თქვენმა ექიმმა შეიძლება გადაწყვიტოს შემდეგი მკურნალობის შეყოვნება ან დოზის შემცირება
• თუ თქვენ გაგივითარდებათ არაპროდუქტიული ხველა ან ქოშინი, გთხოვთ მოუყევით ექიმს. მან შეიძლება გამოიკვლიოს თქვენი ფილტვები და შეწყვიტოს მკურნალობა, ვიდრე მიზეზს არ გაარკვევს.
ოქსალიპლატინს შეიძლება ჰქონდეს შობადობის საწინააღმდეგო ეფექტი, რომელიც შეიძლება გახდეს შეუქცევადი. მამაკაც პაციენტებს ურჩევენ არ გახდეს მამა მკურნალობის პერიოდში და მისი დამთავრებიდან 6 თვის მანიძლზე და მოახდინოს სპერმის კონსერვაცია მკურნალობამდე. მამაკაცებმა უნდა მიიღონ კონტრაცეპციის შესაბამისი ზომები თერაპიის მანძილზე და  მისი შეწყვეტიდან 6 თვის პერიოდში (იხილეთ აგრეთვე „ორსულობა და ძუძუთი კვება“).
ოქსალიპლატინმა შეიძლება გაზარდოს მგრძნობელობა გარკვეული ვაქცინების მიუხედავად. აღნიშნულს შეიძლება მოჰყვეს სერიოზული ინფექციების განვითარება.

სხვა მედიკამენტების მიღება
მოუყევით თქვენს ექიმს თუ თქვენ იღებთ ან ბოლო პერიოდში მიიღეთ სხვა მედიკამენტები, იმ პრეპარატების ჩათვლით, რომელიც მიიღეთ რეცეპტის გარეშე.

 ორსულობა და ძუძუთი კვება
მიიღეთ რჩევა თქვენი ექიმის ან ფარმაცევტისგან, ვიდრე დაიწყებთ ამ მედიკამენტის მიღებას.
ოქსალიპლატინის მკურნალობის პერიოდში, თქვენ უნდა მოერიდოთ ორსულობას და მიიღოთ საიმედო კონტრაცეპტიული ზომები. თუ თქვენ გახდებით ორსულად მკურნალობის პერიოდში, უნდა აცნობოთ თქვენს ექიმს დაუყოვნებლივ. ოქსალიპლატინის მკურნალობის დროს და მისი დასრულების შემდეგ, თქვენ უნდა ჩაიტაროთ კონტრაცეპტიული ღონისძიებები ქალებმა 4 თვის, მამაკაცებმა 6 თვის მანძილზე თერაპიის დამთავრების შემდეგ.
ოქსალიპლატინი იწვევს უნაყოფობას, რომელიც შეიძლება იყოს შეუქცევადი.  მამაკაცებს ურჩევენ არ გახდეს მამა მკურნალობის პერიოდში და მისი დამთავრებიდან 6 თვის მანიძლზე და მოახდინოს სპერმის კონსერვაცია თერაპიის დაწყებამდე.
თქვენ არ უნდა იყოთ მეძუძური დედა  ოქსალიპლატინის მკურნალობის პერიოდში.

მანქანის ტარება და დანადგარებთან მუშაობა
ოქსალიპლატინით  მკურნალობაც შეიძლება შედეგად მოჰყვეს თავბრუსხვევის, ღებინების, ღებინების შეგრძნების და სხვა ნევროლოგიური სიმპტომების  გაზრიდილი რისკი, რომელიც გავლენას ახდენს სიარულსა და კოორდინაციაზე. ამ შემთხვევაში თქვენ არ უნა ატაროთ მანქანა ან იმუშაოთ დანადგარებთან. თუ თქვენ გაქვთ მხედველობის პრობლემები ოქსალიპლატინის მიღების დროს, არ ატაროთ მანქანა და არ უნდა იყოთ დაკავებული საშიში საქმიანობებით.

როგორ უნდა გამოიყენოთ ოქსალიპლატინ ებევე
აღნიშნული მედიკამენტი უნდა დაინშნოს სამედიცინო პერსონალის მიერ, არ მიიღოთ დამოუკდებლად.

დოზირება
ოქსალიპლატინ ებევეს დოზა  დაფუძნებულია თქვენი სხეულის ზედაპირის ფართობზე. ეს გამოითვლება თქვენი წონისა და სიმაღლის მიხედვით.
მოზრდილებისთვის ჩვეულებრივი დოზა ასაკოვნების ჩათვლით არის 85მგ/მ2 სხეული ზედაპირის ფართობის შესაბამისად. თქვენს მიერ მიღებული დოზა ასევე დამოკიდებულია სისხლის ანალიზის შედეგებზე და გქონდათ თუ არა გვერდითი ეფექტები მანამდე ოქსალიპლატინი ებევეს მკურნალობის დროს.

დანიშვნის მეთოდი და წესი
• ოქსალიპლატინ ებევე უნდა იქნას დანიშნული შესაბამისი სპეციალისტის მიერ, რომელსაც სიმსივნის მკურნალობის გამოცდილება  აქვს.
• თქვენ უნდა მიიღოთ მკურნალობა სამედიცინო პერსონალის მიერ, რომელიც გაგისაზღვრავთ  ოქსალიპლატინ ებევეს საჭირო დოზას.
• ოქსალიპლატინ ებევეს შეყვანა ხდება ინექციის სახით ერთ–ერთ თქვენს ვენაში (ინტრავენური ინფუზია) 2–დან 6 საათამდე პერიოდში. თუ ტკივილისა და დისკომფორტის შეგრძნება გაჩნდება ინექციის ადგილას, დაუყოვნებლივ უნდა აცნობოთ სამედიცინო პერსონალს.
• ოქსალიპლატინ ებევეს მიღება ხდება ერთი და იგივე დროს, როგორც ფოლიუმის მჟავის მიღება და 5–ფთორურაცილის ინფუზიის წინ.
დანიშვნის სიხშირე
თქვენ ჩვეულებრივ უნდა მიიღოთ ინფუზია 2 კვირაში ერთხელ.
მკურნალობის ხანგრძლივობა
მკურნალობის ხანგრძლივობას  განსაზღვრავს თქვენი ექიმი.
თქვენი მკურნალობა გაგრძელდება მაქსიმუმ 6 თვე სიმსივნის სრული რეზექციის შემდეგ.
თუ თქვენ მიიღებთ იმაზე მეტ ოქსალიპლატინ ებევეს, ვიდრე საჭიროა
ვინაიდან ეს მედიკამენტი ინიშნება სამედიცინო პერსონალის მიერ, ნაკლებად სავარაუდოა, რომ თქვენ მიიღებთ უფრო მეტ ან ნაკლებ დოზას
გადაჭარბებული დოზის შემთხვევაში თქვენ გაგივითარდებათ მკვეთრად გაძლიერებული გვერდითი ეფექტები.
თუ თქვენ გექნებათ რაიმე კითხვები მკურნალობასთან დაკავშირებით, მიმართეთ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.

შესაძლო გვერდითი ეფექტები
ყველა მედიკამენტის მსგავსად, ოქსალიპლატინ ებევემ შეიძლება გამოიწვიოს გვერდითი ეფექტები, თუმცა, ყველას არ უვითარდებას ისინი.
ოქსალიპლატინ ებევეს ყველაზე ხშირი გვერდითი ეფექტები 5–ფთორურაცილის /ფოლიუმის მჟავასთან (5– FU/FA) კომბინაციაში უკავშირდება კუჭისა და ნაწლავების გაღიზიანებას (დიარეა, ღებინების შეგრძნება, მტკივნეული ადგილი და წყლული პირში), სისხლს (არა საკმარისი სისხლის უჯრედები) და ნერვებს (ჩხვლეტა, ნემსის შეგრძნება, ხელებისა და ფეხების დაბუჟება). მთლიანობაში აღნიშნული გვერდითი ეფექტები უფრო ხშირია და ძლიერად არის გამოხატული ოქსალიპლატინ ებევეს მიღებისას და 5–ფთორურაცილის /ფოლიუმის მჟავასთან (5– FU/FA) კომბინაციაში, ვიდრე მხოლოდ 5– FU/FA–ს შემთხვევაში.
მოუყევით თქვენს ექიმს მაშინვე, თუ თქვენ შეამჩნევთ შემდეგს:
• უჩვეულო ჰემატომებს, სისხლდენას, ან ინფექციის ნიშნებს, როგორიცაა ყელის ტკივილი და მაღალი ტემპერატურა
• ხანგრძლივი ან ძლიერი დიარეა ან ღებინება
• სტომატიტი/ ლორწოვანი გარსის ანთება (მტკივნეული ტუჩები ან პირის წყლულები)
• აუხსნელი რესპირატორული სიმპტომები, როგორიცაა; მშრალი ხველა, სუნთქვის გართულება ან ხიხინი)
ქვემოთ ჩამოთვლილი შესაძლო გვერდითი ეფექტების სიხშირე  განისაზღვრება შემდეგნაირად:

ძალიან ხშირი:
• ოქსალიპლატინ ებევეს შეუძლია გავლენას მოახდინოს ნერვებზე (პერიფერიული ნეიროპათია). თქვენ შეიძლება გრძნობდეთ ჩხვლეტას  და/ან დაბუჟებას  ფეხის და ხელის თითებში, პირის ირგვლივ ან ყელში ხანდახან სპაზმურ შეტევებთან ერთად.
აღნიშნული გვერდითი ეფექტები ხშირად ვლინდება სიცივის მოქმედებით. მაგალითად, მაცივრის გაღება ან ცივი სასმელის მიღება. თქვენ შეიძლება ასევე გქონდეთ სირთულე ნაზი სამუშაოების შესრულების მხრივ, როგორიცაა ღილის მიმაგრება ტანსაცმელზე. მიუხედავად იმისა, რომ უმრავლეს შემთხვევებში, ეს სიმპტომები სრულად ქრება თავისთავად, მაგრამ არსებობს შესაძლებლობა იმისა, რომ განვითარდეს  პერიფერიული სენსორული ნეიროპათიის მუდმივი სიმპტომები მკურნალობის დასრულების შემდეგ.
ზოგიერთ ადამიანს აქვს ჩხვლეტა, შოკის მსგავსი შეგრძნება, რომელიც ჩაუყვება მხრებსა და სხეულზე, როდესაც კისერი მოხრილია.
• ინფექცია
• სისხლის წითელი და თეთრი უჯრედების, თრომბოციტების მცირე რაოდენობა
• ალერგიული რეაქცია, კანის გამონაყარის, თვალის ინფექციის, გაჭედილი ცხვირი, სურდო
• მადის დაკარგვა
• სისხლის გლუკოზის მაჩვენებლების ცვლილება (გლიკემიური დარღვევები)
• სისხლში ელექტროლიტების დარღვევა (ნატრიემიის დარღვევები, ჰიპოკალემია)
• თავის ტკივილი
• გემოვნების მხრივ ცვლილება
• სისხლდენა ცხვირიდან
• ქოშინი, ხველა
• დიარეა, ღებინების შეგრძნება, მტკივნეული ადგილები და წყლულები პირის ღრუსა და კუჭში, კუჭის ტკივილი, შეკრულობა
• ზურგის ტკივილი
• ინექციის ადგილას რეაქციები; ტკივილის, სიწითლის, შეშუპების, თრომბოზის ჩათვლით
• ცხელება, დაღლილობის შეგრძნება, სისუსტე, ტკივილი
• ღვიძლის პარამეტრების მომატება (ალკალინ ფოსფატაზას, ბილირუბინის, LDH   მომატება, ღვძლის ენზიმები (SGPT/ALAT, SGOT/ASAT მომატება)
• წონაში მატება   (ოპერაციის შემდგომი მკურნალობის პროცესში)
ხშირი:
• გაცივება, გულმკერდის ინფექციები
• ცხელება და სისხლის მოწამვლა (სეპსისი) სისხლის თეთრი უჯრედების მცირე რაოდენობის გამო
• დეჰიდრატაცია
• დეპრესია, ძილთან დაკავშირებული პრობლემები
• თავბრუსხვევა, ნერვების ანთებითი პროცესი, შუქის მიმართ გაღიზიანება, კისრის გაშეშება და თავის ტკივილი
•  თვალის ინფექცია, მხედველობასთან დაკავშირებული პრობლემები
• სისხლდენა სხვადასხვა წყაროებიდან, სისხლი შარდში, სისხლდენა სწორი ნაწლავიდან
• ვენების ანთებითი პროცესი, სისხლის კოლტები ფილტვებში
• სლოკინი
• მკერდის ტკივილი
• რეფლუქსი
• კანის სიწითლე, გამონაყარი, მომატებული ოფლიანობა, ფრჩხილების მხრივ დარღვევა
• სახსრებისა და ძვლების ტკივილი
• ტკივილი შარდვისას, დარღვეული ინტერვალები შარდვისას
• თირკმლის პარამეტრების ზრდა (კრეატინინის მომატება)
• წონის დაკლება (სიმსივნის მკურნალობის დროს, როდესაც სიმსივნე გავრცელებულია ორგანიზმში)
• სისხლის მაღალი წნევა (ჰიპერტენზია)
უჩვეულო:
• სხეულის pH-ის მნიშვნელობის ბალანსის დარღვევა
• ნერვოზი
• ნაწლავების გაუვალობა
• ყურების დაზიანება
იშვიათი:
• ღვიძლის დარღვევები (ღვიძლის სინოსოიდალური ობსტრუქციის სინდრომი)
• თირკმლის  დარღვევები (მწვავე მილოვანი ნეკროზი, მწვავე ინტერსტიციალური ნეფრიტი და თირკმლის მწვავე უკმარისობა)
არ არის ცნობილი:
• თირკმლის მწვავე უკმარისობა (ჰემოლიტიკური ურემიული სინდრომი)
იმ შემთხვევაში, როცა რომელიმე გვერდითი ეფექტი იღებს სერიოზულ ხასიათს, ან შეამჩნევთ გვერდით ეფექტს, რომლებიც არ შედის ბუკლეტში, მოახსენეთ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.

როგორ უნდა შეინახოთ ოქსალიპლატინ ებევე
მოაცილეთ მედიკამენტი ბავშვების მხედველობის არეს.
შერევამდე მედიკამენტი უნდა იქნას შენახული გარე კარდონის ყუთში, რათა დაცული იქნას შუქისგან და სიცივისგან
ნუ შეინახავთ 25oC–ზე მაღალ ტემპერატურაზე.
ნუ გამოიყენებთ ოქსალიპლატინ ებევეს მისი მოქმედების გასვლის შემდეგ, რომელიც მითითებულია ყუთზე ან ეტიკეტზე. გასვლის ვადა მოიცავს მოცემული თვის ბოლო რიცხვს.
მედიკამენტი არ უნდა იქნას განადგურებული გამდინარე წყლით ან საყოფაცხოვრებო ნაგავის საშუალებით. ჰკითხეთ ფარმაცევტს, როგორ უნდა იქნას განადგურებული მედიკამენტი; ეს ზომები უზრუნველყოფს გარემოს დაცვას.

დამატებითი ინფორმაცია
რას შეიცავს ოქსალიპლატინ ებევე
• აქტიური ნივთიერება არის ოქსალიპლატინი
• სხვა ინგრედიენტებია ლაქტოზის მონოჰიდრატი და წყალი ინექციებისთვის

როგორია ოქსალიპლატინ ებევე და შეფუთვის შემადგენლობა
სუფთა, უფერო ხსნარი. ის თავისუფალია ხილული ნაწილაკებისგან.
ხსნარის 1 მლ შეიცავს 5 მგ  ოქსალიპლატინს როგორც აქტიურ ინგრედიენტს

აღნიშნული მედიკამენტი არის კონცენტრატი ინფუზიის ხსნარისთვის
10 მლ კონცენტრატი ინფუზიის ხსნარისთვის შეიცავს 50 მგ ოქსალიპლატინს
20 მლ კონცენტრატი ინფუზიის ხსნარისთვის შეიცავს 100 მგ ოქსალიპლატინს
40 მლ კონცენტრატი ინფუზიის ხსნარისთვის შეიცავს 200 მგ ოქსალიპლატინს

შეფუთვის ზომები:
50მგ/10მლ: 1, 5, 10 ფლაკონი
100მგ/20მლ: 1 ფლაკონი
200მგ/40მლ: 1 ფლაკონი
დამცავი პლასტიკური შეფუთვით ან მის გარეშე.
ყველა შეფუთვა შეიძლება არ იყოს გაყიდვადი.

შემდეგი ინფორმაცია არის განკუთვნილი სამედიცინო და ჯანდაცვის სპეცილისტებისთვის მხოლოდ!
სპეციალური სიფრთხილის ზომები მედიკამენტის განადგურებისთვის და სხვა სახის მომზადებისთვის
სხვა პოტენციურად ტოქსიკურ ნაერთებთან ერთად, სიფრთხილის ზომები უნდა იქნას დაცული  ოქსალიპლატინის ხსნარის მომზადების დროს.
მომზადების ინსტრუქციები
ციტოტოქსიური აგენტის მომზადება ჯანდაცვის სისტემის პერსონალის მიერ მოითხოვს, რომ გატარებულმა სიფრთილის ზომებმა უზრუნველყოს თანამშრომლისა და მისი გარემოცვას დაცვა.
ციტოტოქსიური აგენტების ხსნარის მომზადება უნდა განხორციელდეს ტრენირებული სპეციალისტის მიერ, რომელსაც უნდა გააჩნდეს ცოდნა  გამოყენებული მედიკამენტის შესახებ, პირობების თაობაზე, რომელიც უზრუნველყოფს პროდუქტის მთლიანობასა და გარემოს დაცვას, განსაკუთრებით იმ პერსონალის დაცვას, რომელიც ამზადებს მედიკამენტს, საავადმყოფოს პოლიტიკის შესაბამისად. ეს მოითხოვს ადგილს მომზადებისთვის, რომელიც მხოლოდ ამ მიზნისთვის არის განკუთვნილი.
პერსონალი უნდა იყოს აღჭურვილი შესაბამისი მოსამზადებელი მასალებით, განსაკუთრებით  ხალათებით გრძელი მკლავებით, დამცავი ნიღბებით, ქუდებით, დამცავი სათვალეებით, სტერილური ერთჯერადი მოხმარების ხელთათმანებით, დამცავი საფარველით სამუშაო არესთვის, კონტენერები და ნაგვის ყუთებით.
ექსკრეტისა  და ღებინების მართვა უნდა მოხდეს სიფრთხილით.
ორსული ქალები უნდა იყოს გაფრთხილებული, რათა თავიდან აიცილოს ციტოტოქსიურ აგენტებთან შეხება.
ნებისმიერ გაფუჭებულ კონტეინერს უნდა მოეპყნან იგივე სიფრთხილით და უნდა იქნას მიჩნეული როგორც დაბინძურებული ნარჩენები.   დაბინძურებული ნარჩენები უნდა იქცეს ფერფლად შესაბამისი ეტიკეტის მქონე მყარ კონტეინერებში. იხილეთ ქვემოთ „განადგურება“.
თუ ოქსალიპლატინის კონცენტრატი ან ხსნარი, რომელიც განკუთვნილია ინფუზიისთვის, შეხებაში მოდის კანთან, მოიბანეთ დაუყოვნებლივ წყლით.
თუ ოქსალიპლატინის კონცენტრატი ან ხსნარი, რომელიც განკუთვნილია ინფუზიისთვის, შეხებაში მოდის ლორწოვან მემბრანასთან, მოიბანეთ წყლით დაუყოვნებლივ.

სპეციალური სიფრთხილის ზომები მედიკამენტის შეყვანისას
• ნუ გამოიყენებთ ინექციისთვის მასალას, რომელიც შეიცავს ალუმინს
• ნი შეიყვანთ მედიკამენტს გაუხსნელ მდგომარეობაში
• მხოლოდ გლუკოზის 5%–იანი ინფუზიის ხსნარი  უნდა იქნას გამოყენებული როგორც გამხსნელი. ნუ გახსნით ინფუზიისთვის ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარით ან ქლორიდის შემცველი ხსნარებით
• ნუ შეურევთ სხვა მედიკამენტებთან  იგივე საინფუზიო ჩანთაში ან ნუ შეუყვანთ მაშინვე იმავე გადახსმის დროს
• ნუ შეურევთ ალკალინის სამედიცინო პროდუქტებთან ან ხსნარებთან, განსაკუთრებით 5–ფთორურაცილისა და ფოლიუმის მჟავის პროდუქტებთან, რომელიც შეიცავს ტრომეტამოლს შემავსებლის სახით და სხვა სამედიცინო პროდუქტების ტრომეტამოლის მარილებს.
ალკალინის შემცველი სამკურნალო საშუალებები ან ხსნარი უარყოფითად იმოქმედებს ოქსალიპლატინის მდგრადობაზე.
ფოლიუმის მჟავის გამოყენების ინსტრუქციები (აგრეთვე კალციუმის ფოლინატისა ან დისოდიუმის ფოლინატის)
ოქსალიპლატინის 85 მგ/მ2 ინტრავენური ინფუზია გახსნილი  250–დან 500 მლ 5%–იან გლუკოზაში მიეწოდება იგივე დროის პერიოდში, როცა მიმდინარეობს ფოლიუმის მჟავის ინტრავენურ ინფუზია, რომელიც გახსნილია 5%–იან გლუკოზის ხსნარში, 2–დან 6 საათის პერიოდში, გამოიყენება Y-ხაზი, რომლის დაყენება ხდება მაშინვე ინფუზიის წინა ადგილას. ეს ორი მედიკამენტი არ უნდა იქნას შეერთებული ერთი და იმავე საინფუზიო ჩანთაში. ფოლიუმის მჟავა არ უნდა შეიცავდეს ტრომეტამოლს როგორც შემავსებელს და უნდა გაიხსნას მხოლოდ იზოტონური 5%–იანი ხსნარში, არასდროს არ უნდა გაიხსნას ალკალინის ხსნარში ან ნატრიუმის ქლორიდში ან ქლორიდის შემცველ ხსნარებში.
5–ფთორურაცილის გამოყენების ინსტრუქციები
ოქსალიპლატინის შეყვანა ყოველთვის უნდა მოხდეს ფლუოროპირიმიდინის– 5–ფთორურაცილის შეყვანამდე.
ოქსალიპლატინის შეყვანის შემდეგ, გამორეცხეთ ხაზი და შემდეგ შეიყვანეთ 5–ფთორურაცილი.
ოქსალიპლატინთან მედიკამენტების კომბინაციიასთან დაკავშირებული დამატებთი ინფორმაციისთვის, იხილეთ პროდუქტის შესაბამისი  დახასიათება მწარმოებლის მიერ.
ინფუზიის ხსნარისთვის კონცენტრატი
შეამოწმეთ ვიზუალურად გამოყენებამდე. გამოიყნება მხოლოდ ის ხსნარი, რომელიც თავისუფალია ხილული ნაწილაკებისგან.
აღნიშნული სამედიცინო პროდუქტი არის მხოლოდ ერთჯერადი გამოყენებისთვის. ნებისმიერი გამოუყენებელი კონცენტრატი უნდა იქნას მოცილებული.
ინტრავენური ინფუზიის გახსნა
ამპულიდან (ამპულები) ამოიღეთ კონცენტრატის საჭირო რაოდენობა  და შემდეგ გახსენით 5%–იანი გლუკოზის 250–დან 500 მლ ხსნარში, სადაც ოქსალიპლატინის კონცენტრაცია იქნება არა ნაკლებ 0.2მგ/მლ.
შეიყვანეთ ინტრავენური ინფუზიით
მიკრობილოგიური თვალსაზრისით, მედიკამენტის გამოყენება უნდა მოხდეს დაუყოვნებლივ.
თუ ეს ვერ მოხერხდა, გამოყენებამდე, მისი შენახვის დროისა და პირობების უზრუნველყოფა არის მომხმარებლის პასუხისმგებლობის ქვეშ, და ჩვეულებრივ არ უნდა აღემატებოდეს 24 საათს 2–8ºC   ტემპერატურაზე, ვიდრე ის  გაიხსნება კონტროლირებულ და  ასეპტიკურ პირობებში.
ქიმიური და ფიზიკური გამოყენების მდგრადობა არის 7 დღე 2–8oC   ტემპერატურაზე, დაცული უნდა იყოს შუქისგან, როდესაც გახსნილია 0.2 მგ/მლ და 2.0მგ/მლ კონცენტრაციები 5%–იან გლუკოზის ხსნარში და აგრეთვე მდგრადობა არის 7 დღე 20–25oC  ტემპერატურაზე, შუქისგან დაცვის ან დაუცველობის პირობებში, როდესაც გახსნილია  2.0მგ/მლ კონცენტრაცია 5%–იან გლუკოზის ხსნარში.
დაათვალიერეთ ვიზუალურად გამოყენებამდე. მხოლოდ გამოიყენება სუფთა ხსნარი, რომელიც თავისუფალია ხილული ნაწილაკებისგან.
მედიკამენტი არის მხოლოდ ერთჯერადი გამოყენებისთვის. ნებისმიერი გამოუყენებელი  ინფუზიის ხსნარი უნდა იქნას მოცილებული. (იხილეთ თავი „განადგურება“).
არასდროს გამოიყენოთ ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარი  აღდგენილი ან ხსნარის სახით.
ინფუზია
ოქსალიპლატინის შეყვანა არ მოითხოვს წინასწარ ჰიდრატაციას.
ოქსალიპლატინი გახსნილი 5%–იანი გლუკოზის 250–დან 500 მლ ხსნარში, რომელშიც არის ოქსალიპლატინის 0.2 მგ/მლ კონცენტრაცია, უნდა იქნას შეყვანილი პერიფერიულ ვენაში ან ცენტრალურ ვენოზურ ხაზში 2–დან 6 საათის განმავლობაში. როდესაც ოქსალიპლატინი  შეყვანა ხდება 5–ფთორურაცილთან ერთად, ოქსალიპლატინის შეყვანა წინ უნდა უსწრებდეს 5–ფთორურაცილს.

განადგურება
მედიკამენტის ნარჩენები, ისევე როგორც მისი აღდგენის, გახსნისა და შეყვანისთვის გამოყენებული მასალები, უნდა იქნას განადგურებული საავადმყოფოს სტანდარტული პროცედურების შესაბამისად, რომელიც გამოყენებადია ციტოტოქსიური აგენტების მიმართ და შესაბამისობაში მოდის საშიში ნარჩენების განადგურების ადგილობრივ მოთხოვნებთან.

შეყვანა
მხოლოდ მოზრდილებისთვის
ოქსალიპლატინის რეკომენდირებული დოზა ადიუვანტის გარემოცვაში არის 85მგ/მ2 ინტრავენურად, მეორდება ყოველ ორ კვირაში 12 ციკლის განმავლობაში (6 თვე).
ოქსალიპლატინის რეკომენდირებული დოზა მეტასტაზური სწორი ნაწლავის სიმსივნის მკურნალობის პროცესში არის  85მგ/მ2 ინტრავენურად, მეორდება ყოველ ორ კვირაში.
მიცემული დოზები უნდა იქნას დარეგულირებული ამტანობის მიხედვით (იხილეთ 4.4. „სპეციალური გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები გამოყენების დროს“ შესაბამის SPC-ში).
ოქსალიპლატინი ყოველთვის უნდა იქნას შეყვანილი ფლუოროპირიმიდინის– 5–ფთორურაცილის შეყვანამდე.
ოქსალიპლატინის შეყვანა ხდება 2–6 საათიანი ინტრავენური ინფუზიის სახით 55–იანი გლუკოზის 250–დან 500 მლ ხსნარში (50 მგ/მლ), სადაც კონცენტრაცია არის 0.2 მგ/მლ  და 0.7მგ/მლ; 0.7მგ/მლ არის ყველაზე მაღალი კონცენტრაცია კლინიკურ პრაქტიკაში  85მგ/მ2 ოქსალიპლატინის დოზისთვის.

შენახვის ვადა
სამედიცინო პროდუქტი შეფუთული გაყიდვისთვის: 24 თვე
გახსნის შემდეგ გამოყენების ვადა
მიკრობილოგიური თვალსაზრისით, მედიკამენტის გამოყენება უნდა მოხდეს დაუყოვნებლივ.
თუ ეს ვერ მოხერხდა, გამოყენებამდე, მისი შენახვის დროისა და პირობების უზრუნველყოფა არის მომხმარებლის პასუხისმგებლობის ქვეშ, და ჩვეულებრივ არ უნდა აღემატებოდეს 24 საათს 2–8oC   ტემპერატურაზე, ვიდრე ის  გაიხსნება კონტროლირებულ და  ასეპტიკურ პირობებში.
ქიმიური და ფიზიკური გამოყენების მდგრადობა არის 7 დღე 2–8oC   ტემპერატურაზე, დაცული უნდა იყოს შუქისგან, როდესაც გახსნილია 0.2 მგ/მლ და 2.0მგ/მლ კონცენტრაციები 5%–იან გლუკოზის ხსნარში და აგრეთვე მდგრადობა არის 7 დღე 20–25ºC  ტემპერატურაზე, შუქისგან დაცვის ან დაუცველობის პირობებში, როდესაც გახსნილია  2.0მგ/მლ კონცენტრაცია 5%–იან გლუკოზის ხსნარში.
შენახვისთვის საჭირო სპეციალური სიფრთხილის ზომები
შეინახეთ ამპულა კარდონის ყუთში, რათა დაიცვათ მზის შუქისგან.
ნუ გაყინავთ
ნუ შეინახავთ 25ºC ტემპერატურის ზემოთ.

გამოშვების ფორმა: 50 მგ/10 მლ 10 მლ ი.ვ. კონცენტრატი საინფუზიო ხსნარის მოსამზადებლად მინის ფლაკონში

გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)

მწარმოებელი: EBEWE Pharma, ავსტრია

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): ოქსაცილინი/OXACILLIN

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანტიბიოტიკი, ნახევრად სინთეზური პენიცილინი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად: ფლაკონში, გამხსნელთან კომპლექტში
1 ფლ.
ოქსაცილინი (ნატრიუმის მარილის სახით)………….    250 მგ
1 ფლ.
ოქსაცილინი (ნატრიუმის მარილის სახით)……………. 500 მგ

მწარმოებელი: KIEVMEDPREPARAT

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

მოკლე დახასიათება: ოქსიალი დამატენიანებელი ოფთალმოლოგიური ხსნარია.

ჩვენებები:
პრეპარატ ოქსიალს აქვს სწრაფი და გახანგრძლივებული მოქმედება თვალის სიმშრალის, გაღიზიანებისა და დაღლილობის დროს, რომელიც გამოწვეულია არა პათოლოგიური მდგომარეობით, არამედ გარე ფაქტორებით, ისეთით როგორიცაა: ხანგრძლივად ვიდეოეკრანთან და მონიტორთან ყოფნა; ჰაერის კონდენცირება; დამტვერიანება, დაბინძურება, ჰაერში კვამლი და ა.შ. ოქსიალი გამოიყენება პირებში, რომელებიც ატარებენ ნებისმიერი სახის კონტაქტურ ლინზებს ან არ სარგებლობენ ლინზებით.

დოზირება:
პრეპარატ ოქსიალს იწვეთებენ 1–2 წვეთს ორივე თვალში აუცილებლობისას ან ექიმის მითითებით, ჩვეულებრივ 2–3–ჯერ დღეში.

უკუჩვენებები:
პრეპარატის კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

გვერდითი მოქმედება:
შესაძლებელია ალერგიული რეაქციები.

განსაკუთრებული მითითებები:
ფლაკონის გახსნის შემდეგ ხსნარის გამოყენება შეიძლება 60 დღის მანძილზე. ამ ვადის გასვლის შემდეგ დარჩენილი ხსნარის ნებისმიერი რაოდენობა უნდა გადაიღვაროს.
დაბინძურებისაგან დაცვის მიზნით არ შეეხოთ საწვეთურის ბოლოს თითებით.

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ვინკამინი/vincamine

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: გულ-სისხლძარღვთა სისტემის სამკურნალო პრეპარატები. სხვა პერიფერიული ვაზოდილატაციური საშუალებები.

ათქ კოდი C04AX07

სამკურნალწამლო ფორმა
30მგ კაფსულები პროლონგირებული გამოთავისუფლებით

შემადგენლობა
ერთი კაფსულა შეიცავს
აქტიური ნივთიერება – ვინკამინი 30მგ,
დამხმარე ნივთიერებები: შაქრის სფეროები, ლაქტოზა, მეტაკრილის მჟავის კოპოლიმერი, ტიპი A; შელაქი, პოვიდონი, ტალკი,  ჟელატინის კაფსულის შემადგენლობა: ჟელატინი, ერითროზინი (E127), ინდიგოკარმინი (E132).

აღწერილობა
გამჭვირვალე კაფსულები, უფერო კორპუსით და ლურჯი ფერის თავსახურით, წარწერით <<Oxybral>> კაფსულის თავსახურზე. კაფსულის შიგთავსი – თეთრი ფერის ბურთულების ფორმის მიკროგრანულები.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოკინეტიკა
ვინკამინი როგორც ცხიმში ხსნადი ნაერთი, შიგნით მიღების შემდეგ სწრაფად შეიწოვება საჭმლის მომნელებელი ტრაქტიდან. მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში ჩმახ მიიღწევა პრეპარატის მიღებიდან 1-2 საათში. კაფსულების სახით შემუშავებული სამკურნალწამლო ფორმა განაპირობებს აქტიური ნივთიერების თანდათანობით გამოთავისუფლებას და შესაბამისად ნახევარგამოყოფის უფრო ხანგრძლივ პერიოდს, რომელიც შეადგენს დაახლოებით 2 საათს. პლაზმის ცილებთან კავშირი – 64%. განაწილების მოცულობა შეადგენს დაახლოებით 5ლ/კგ-ს. პრეპარატი აღწევს ჰემატოენცეფალურ ბარიერში. ვინკამინი თითქმის მთლიანად მეტაბოლიზდება ღვიძლში და მიღებული დოზის მხოლოდ 4-6% გამოიყოფა თირკმელებით, შუცვლელი სახით.
პრეპატრატის 55-70% გამოიყოფა შარდით და 27-30% განავლით.

ფარმაკოდინამიკა
ოქსიბრალი® – მცენარეული წარმოშობის პრეპარატი, მცირე ბავრინკას ალკალოიდი (Vinca minor L).
პრეპარატით ოქსიბრალი® თერაპიისას ხდება თავის ტვინის უჯრედების მიერ ჟანგბადის და გლუკოზის მოხმარების გაძლიერება, სისხლის ცერებრული ცირკულაციის გაძლიერებით.
იმის მიუხედავადდ, რომ პრეპარატის მოქმედების ზუსტი მექანიზმი აღწერილი არ არის, სავარაუდოა, რომ მეტაბოლური აქტივაციის მექანიზმები და კალციუმის ანტაგონიზმი ხელს უშლის დეგენერაციული პროცესების განვითარებას, პრეპარატის ცირკულატორული მოქმედების ხარჯზე.
ოქსიბრალს® ნორმაში მოჰყავს ფსიქიკური გადახრები და ზრდის ყურადღებას და კონცენტრაციას ალფა-რითმების სიხშირის შემცირების და დელტა და ტეტა-რითმების გაზრდის გზით.შედეგს წარმოადგენს თავის ტვინის ქერქის მიკროცირკულაცია და აერობული მეტაბოლიზმი ნერვული სისტემის გლიებში.
ოქსიბრალი® შერჩევითად აფართოებს სისხლძარღვებს და აუმჯობესებს თავის ტვინის მიკროცირკულაციას, რაც დადებითად მოქმედებს პაციენტებზე, მსუბუქი და საშუალო ხარისხის დემენციით.
ოქსიბრალი® ამუხრუჭებს თრომბოციტების აგრეგაციას, ამცირებს სისხლის მომატებულ სიბლანტეს, ზრდის ერითროციტების ელასტიკურობას. აუმჯობესებს ჰიპოქსიის ამტანობას თავის ტვინის უჯრედებში, ჯანგბადის ერითროციტებთან შეერთების შემცირების, გლუკოზის შთანთქმის და მეტაბოლიზმის გაძლიერების ხარჯზე. აუმჯობესებს კოგნიტურ ფუნქციას (გონებრივ შრომისუნარიანობას, ყურადღების კონცენტრაციას, აადვილებს დამახსოვრების პროცესებს).

მიღების ჩვენებები
ცერებრული სისხლის მიმოქცევის ნორმალიზაცია და ადაპტაცია, თავის ტვინის ფუნქციის გაუმჯობესება, რეგულაცია და მხარდაჭერა, შემდეგი პათოლოგიების დროს:
– ცერებრული დარღვევები ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში (მეხსიერების გაუარესება, ყურადღების კონცენტრაციის და სააზროვნო ფუნქციების შემცირება)
– დეგენერაცული ტროფიკული დარღვევები (დიაბეტური ანგიოპათია, თავის ტვინის ათეროსკლეროზული დაზიანებები)
– თავის ტვინის სისხლის მიმოქცევის დარღვევის შედეგები (ქალა-ტვინის ტრავმები, იშემიური ინსულტის შემდგომო მდგომარეობები, ჰიპერტონული ენცეფალოპათია)
– თავბრუსხვევა, სისხლძარღვოვანი განეზის თავის ტკივილი და შაკიკი.
– სმენის და მხედველობის სისხლძარღვოვანი გენეზის დარღვევები
– ფსიქიკური დარღვევები (დროში და სივრცეში ორიენტაციის დარღვევა, ემოციური სფეროს მოშლა, ცერებრული და ფსიქიკური დარღვევევბი, მათ შორის ტვინის იშემია)
– ინტელექტუალური შესაძლებლობების გაუმჯობესება

გამოყენების მეთოდი და დოზები
მოზრდილებს, ხანდაზმული პაციენტების ჩათვლით ენიშნებათ 1 კაფსულა (30მგ) შიგნით, დღეში ორჯერ.
მკურნალობის ხანგრძლივობას ადგენს მკურნალი ექიმი.
თირკმლის უკმარისობა
თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში გამოყენების შესახებ მონაცემები არ არსებობს.
ღვიძლის უკმარისობა
ხანგრძლივი თერაპიისას აუცილებელია ღვიძლის ფუნქციების მაჩვენებლების მონიტორინგი.

გვერდითი მოქმედება
უცნობია
– გულისრევა, გულძმარვა, დიარეა ან ყაბზობა, პირის სიმშრალე
– QT ინტერვალის დაგრძელება, პარკუჭოვანი ტაქიკარდია <<პირუეტის>> (Torsade de Pointe) ტიპის, პარკუჭოვანი არითმია (მხოლოდ ვინკამინის ინტრამუსკულურად ან ინტრავენურად შეყვანისას)
– ალერგიული რეაქციები კანის გამონაყრის ან ქავილის სახით
– არაგამოხატული ფსიქოსომატური ეფექტები (განწყობის ლაბილობა, ქცევის დარღვევები)
პოსტმარკეტინგული კვლევების მონაცემები
– პაროქსიზმული ტაქიკარდია
– სისხლიანი ხველა
– სახის შეშუპება, ალერგიული დერმატიტი, კანის საფარველების ჰიპერემია
– ცხვირის გაგუდვა
– ჰალუცინაციები

უკუჩვენებები
– ჰიპერმგრძნობელობა ვინკამინზე ან პრეპარატის სხვა კომპონენტებზე
– თავის ტვინის სიმსივნე
– ქალასშიდა წნევის მომატების თანხლებით მიმდინარე დაავადებები
– კრუნჩხვითი სინდრომი
– თავის ტვინის სისხლის მომოქცევის მწვავე დარღვევა
– გულის არითმია
– ელექტროლიტური ბალანსის მძიმე დარღვევა, ჰიპოკალიემია ან ჰიპოკალციემია
– ლაქტოზის/გალაქტოზის, ფრუქტოზის მემკვიდრული აუტანლობა ან მალაბსორბციის სინდრომი, ლაქტაზის დეფიციტი, ფერმენტების – საქარაზას და იზომალტაზას დეფიციტი
– ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი
– ბავშვთა და მოზარდთა ასაკი 18 წლამდე

წამლისმიერი ურთიერთქმედებები
აუცილებელია ისეთ პრეპარატებთან ერთობლივად გამოყენებისგან თავის შეკავება, რომელთა მოქმედებამაც შეიძლება გამოიწვიოს პარკუჭოვანი ტაქიკარდია, <<პირუეტის>> ტიპის (Torsade de Pointe) პარკუჭოვანი ტაქიკარდიის განვითარების რისკთან დაკავშირებით. თუ ამ პრეპარატების კომბინაციის დანიშნვა გარდაუვალია, რეკომენდებულია კლინიკური სიმპტომების საფუძვლიანი მონიტორინგი, ეკგ-ს ჩათვლით.
კვინუპრისტინი და დალფოპრისტინი წარმოადგენენ ფერმენტის ციტოქრომ P450 3A4 პოტენციურ ინჰიბიტორს და ერთდროული დანიშნვისას შეუძლიათ გაზარდონ ოქსიბრალის® კონცენტრაცია. ერთობლივი გამოყენებისას აუცილებელია ვინკამინით გამოწვეული გვერდითი რეაქციების (ნეიროპათია, კრუნჩხვები, ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია) საფუძვლიანი მონიტორინგი.
იტრაკონაზოლის და ვინკამინის შესაძლო ურთიერქმედების მექანიზმი მოიცავს იტრაკონაზოლის მიერ ფერმენტის ციტოქრომ P450 3A4 ინჰიბირებას. იტრაკონაზოლს ასევე შეუძლია მოახდინოს P-გლიკპროტეინული ტუმბოს მოქმედბის ინჰიბირება, რომელიც ახდენს ვინკამინის გამოყოფას. ამგვარად, იტრაკონაზოლის და ოქსიბრალის® ერთობლივის დანიშნვის დროს საჭიროა სიფრთხილე.
აძლიერებს ჰიპოტენზიური საშუალებების და ანტიაგრეგაციული საშუალებების მოქმედებას.

განსაკუთრებული მითითებები
არ შეიძლება რეკომენდებული დოზის გადაჭარბება.
გულ-სისხლძარღვთა სისტემა
პრეპარატის ოქსიბრალი® გამოყენება უკუნაჩვენებია ჰიპოკალიემიური მდგომარეობებისას და QT ინტერვალის გაზრდის დროს, რადგანაც ეს პათოლოგიები წარმოადგენენ პარკუჭივანი არითმიის განვითარების წინასწარგანმწყობ ფაქტორებს.
სიფრთხილით ინიშნება მიოკარდიუმის ინფარქტის გადატანის შემდეგ, გულის დაავადებების ან გულის უკმარისობის დროს. ასეთ შემთხვევებში რეკომენდებულია საწყისი დოზის შემცირება, ყურადღებიანი ეკგ და პაციენტის კლინიკური კონტროლი.
ღვიძლის უკმარისობა
იმის მიუხედავად, რომ ოქსიბრალის® გამოყენებისას ღვიძლის უკმარისობის შემთხვევები გამოვლენილი არ არის, ხანგრძლივი თერაპიისას რეკომენდებულია ღვიძლის ფუნქციების მაჩვენებლების კონტროლი.
პრეპარატი ოქსიბრალი® შეიცავს ლაქტოზას და შაქრის მიკროსფეროებს, რის გამოც არ უნდა დაინიშნოს პაციენტებში, ლაქტოზის/გალაქტოზის, ფრუქტოზის მემკვიდრული აუტანლობით ან მალაბსორბციის სინდრომით, ლაქტაზის დეფიციტით, ფერმენტების – საქარაზას და იზომალტაზას დეფიციტით.
პრეპარატის ოქსიბრალი® მიღების ფონზე დაფიქსირდა პარესთეზიის კიდურებში მგრძნობელობის დაკარგვის შემთხვევები.
სამკურნალო საშუალების სატრანსპორტო საშუალებების და პოტენციურად სახიფათო მექანიზმების მართვაზე გავლენის თავისებურებები
პრეპარატის გვერდიტი მოქმედების გათვალისწინებით, ავტომობილის და სხვა მექანიზმების მართვისას აუცილებელია სიფრთხილე.

ჭარბი დოზირება
ჭარბი დოზირების შესახებ ცნობები არ არის.
სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს.

შენახვის პირობები
ინახება არა უმეტეს 30°C ტემპერატურაზე.
ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილზე!

ვარგისობის ვადა
3 წელი. არ გამოიყენება ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ.

გამოშვების ფორმა: 30მგ კაფსულა #20

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი:: SmithKline group of companies, რუმინეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ვინკამინი/vincamine

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:  თავის ტვინის სისხლის მიმოქცევის გასაუმჯობესებელი საშუალებები

შემადგენლობა
პრეპარატის ერთი კაფსულა შეიცავს აქტიური ნივთიერების ვინკამინის 30 მგ-ს, გახანგრძლივებული გამოთავისუფლების მიკროგრანულების სახით.

მოქმედების მექანიზმი
ოქსივინს ახასიათებს თავის ტვინის სისხლძარღვებისადმი სელექციური ვაზორეგულაციური მოქმედება, რაც ხელს უწყობს ტვინის სისხლის მიმოქცევის ადაპტაციას მისი მეტაბოლური მოთხოვნების შესაბამისად.
ოქსივინი აუმჯობესებს თავის ტვინის მეტაბოლიზმს, რაც გლუკოზის დაჟანგვის გაძლიერებით და შესაბამისად, ენერგიის გამომუშავების გაძლიერებით მიიღწევა, და მთლიანობაში, ტვინის საერთო აქტივობის გაზრდით ვლინდება.
ოქსივინი აძლიერებს ჰიპოქსიიის მდგომარეობაში არსებული ნეირონების ჟანგბადით მომარაგებას.
ოქსივინი ამცირებს და არეგულირებს ტვინის სისხლის მიმოქცევის პერიფერიულ წინააღმდეგობას.
ოქსივინი არეგულირებს თავის ტვინის სისხლის მიმოქცევას და აუმჯობესებს ნეირონების ჟანგბადით მომარაგებას.
ოქსივინი (ვინკამინი), მცენარეული წარმოშობიდან გამომდინარე, უსაფრთხოა ხანგრძლივად გამოყენების შემთხვევაში.
ოქსივინი, მოქმედების მექანიზმიდან გამომდინარე, ზრდის თავის ტვინის ფუნქციურ აქტივობას და ეფექტურად გამოიყენება, როგორც ინტელექტუალური შესაძლებლობების მასტიმულირებელი საშუალება.

ფარმაკოკინეტიკა   
შიგნით მიღების შემდეგ, პრეპარატი სწრაფად აბსორბირდება საჭმლის მომნელებელი სისტემიდან, ნახევარგამოყოფის პერიოდი 60-90 წუთია, პლაზმის ცილებს უკავშირდება 64%. მთლიანად მეტაბოლიზდება ღვიძლში, მხოლოდ 4-6% გამოიყოფა შარდით შეუცვლელი სახით.

ჩვენება
ოქსივინი ნაჩვენებია, თავის ტვინის მეტაბოლური მოთხოვნების შესაბამისად, ცერებრული სისხლის მიმოქცევის ნორმალიზებისა და ადაპტაციისათვის; ასევე – თავის ტვინის ფუნქციების გაუმჯობესების, რეგულაციისა და შენარჩუნებისათვის.
ოქსივინი ნაჩვენებია შემდეგი მდგომარეობების დროს:
• ცერებრული დარღვევები:
– მეხსიერების გაუარესება
– ყურადღების კონცენტრაციის დარღვევა
– დიაბეტური ანგიოპათია
– ტვინის სისხლძარღვების ათეროსკლეროზული დაზიანება
– ქალა-ტვინის ტრავმა
– ინსულტის შემდგომი დარღვევები
– ჰიპერტონული ენცეფალოპათია
• თავბრუსხვევა, სისხლძარღვოვანი გენეზის თავის ტკივილი, შაკიკი;
• სმენის სისხლძარღვოვანი გენეზის დარღვევები;
• მხედველობის სისხლძარღვოვანი გენეზის დარღვევები;
• ფსიქიკური დარღვევები:
– დროსა და სივრცეში ორიენტაციის დარღვევა
– ემოციური სფეროს დარღვევები
– ცერებრალური სისხლძარღვოვანი დარღვევები, მათ შორის თავის ტვინის იშემია
• ინტელექტუალური შესაძლებლობების გაუმჯობესება.

უკუჩვენება
– მომატებული მგრძნობელობა ვინკამინისა და პრეპარატის სხვა კომპონენტებისადმი
– თავის ტვინის სიმსივნე
– ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდი.

უსაფრთხოების ზომები
არ უნდა მოხდეს რეკომენდებული დოზის გადაჭარბება.
სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში არტერიული ჰიპერტენზიით და გულის ფუნქციათა დარღვევით. პრეპარატი არ უნდა გამოიყენონ ჰიპოკალიემიისა და QT ინტერვალის გახანგრძლივების დროს.
ბავშვებში ოქსივინის კაფსულების გამოყენება არარეკომენდებულია.

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი
ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენება უკუნაჩვენებია.

დოზის გადაჭარბება
დოზის გადაჭარბების სიმპტომები ცნობილი არ არის. სპეციფიკური ანტიდოტი უცნობია.

ავტომობილისა და სხვა მექანიკური საშუალებების მართვაზე გავლენა
პრეპარატი გავლენას არ ახდენს ავტომობილისა და სხვა მექანიკური საშუალებების მართვის შესაძლებლობაზე.

სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება
ვინკამინი აძლიერებს ჰიპოტენზიური პრეპარატებისა და ანტიაგრეგანტების ეფექტებს.

დოზირება და მიღების წესი
მოზრდილებში ინიშნება 1 კაფსულა 2-ჯერ დღეში. მკურნალობის ხანგრძლივობა დგინდება ექიმის მიერ, ინდივიდუალურად,  კლინიკური მდგომარეობის გათვალისწინებით.

გვერდითი მოვლენები
რეკომენდებული დოზით ვინკამინის გამოყენებისას გვერდითი ეფექტები გამოვლენილი არ არის. ერთეულ შემთხვევაში შეიძლება ალერგიული რეაქციების გამოვლენა ალერგიული დერმატიტის, ჭინჭრის ციების, ქავილის, პაპულოზური გამონაყარის, ასევე – თავის ტკივილის და თავბრუსხვევის სახით.

ვარგისობა და შენახვის პირობები
პრეპარატის ვარგისობის ვადა – 3 წელი.
ინახება 15-30°C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილზე!

გამოშვების ფორმა: 30მგ გახანგრძლივებული გამოთავისუფლების კაფსულა №20

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: ჯი-ემ-პი, საქართველო

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ოქსიტეტრაციკლინი, ჰიდროკორტიზონი/ oxytetracycline, hydrocortisone

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:  ანტიბაქტერიული მოქმედების ანთების საწინააღმდეგო საშუალება
შემადგენლობა
1 გ
ოქსიტეტრაციკლინის ჰიდროქლორიდი…. 30 მგ
ჰიდროკორტიზონის აცეტატი……… 10 მგ
დამხმარე ნივთიერება: თეთრი ვაზელინი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ოქსიკორტი წარმოადგენს კომბინირებულ პრეპარატს გარეგანი გამოყენებისათვის ანთების საწინააღმდეგო, ანტიალერგიული, ანტიექსუდაციური და ანტიბაქტერიული ეფექტით, რაც განპირობებულია ჰიდროკორტიზონისა და ოქსიტეტრაციკლინის ერთობლივი მოქმედებით.

ჩვენებები
კანის ჩირქოვანი დაავადებები (გამოწვეული სტრეპტოკოკური, სტაფილოკოკური ან შერეული ინფექციებით), ჩვეულებრივი იმპეტიგო, ბულოზური იმპეტიგო, ახალშობილთა ბულოზური ან ექსფოლიაციური დერმატიტი, ბაქტერიული გამოყელვა, ბაქტერიული ფოლიკულიტი, ფურუნკული, ფურუნკულოზი, კარბუნკული, ახალშობილთა კარბუნკული, წითელი ქარი. კანის ალერგიული დაავადებების ჩირქოვანი გართულებები, ეგზემა, ბავშვთა ეგზემა, ალერგიული დერმატიტი, პრურიგო.
კონტაქტური დერმატოზები, პროფესიული დერმატოზები, დამწვრობები, მწერების ნაკბენები. მრავალფორმიანი ერითემა.

მიღების წესები და დოზები
მალამოს თხელი ფენა დაიტანება კანის დაზიანებულ ადგილებში ან სტერილურ საფენზე, 2-3-ჯერ დღეში, რომელსაც ადებენ კანზე და ახვევენ დოლბანდით.

გვერდითი მოვლენები
ზოგჯერ შესაძლებელია სოკოებით ან დაავადების გამომწვევი რეზისტენტული მიკროორგანიზმებით კანის მეორადი დაინფიცირება.

უკუჩვენება
კანის ვირუსული ინფექციები, როგორიცაა: მაგ, ჰერპესი, ჩუტყვავილა.
კანის ტუბერკულოზი.

განსაკუთრებული მითითებები
ორსულობის დროს პრეპარატის გამოყენება არ არის ნებადართული, განსაკუთრებით კანის დიდ ზედაპირზე.

გამოშვების ფორმა: მალამო 10გ ტუბში

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: ვალეანტი (VALEANT (JELFA)), პოლონეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ოქსიმეტაზოლინი ჰიდროქლორიდი მიეკუთვნება სინთეზურ ადრენომიმეტურ საშუალებათა ჯგუფს. ალფა ადრენორეცეპტორების სტიმულაციის ხარჯზე, მას გააჩნია გამოხატული ხანგრძლივი ვაზოკონსტრიქციული თვისებები. მისი სისხლძარღვთა შემავიწროებელი ეფექტი ხასიათდება ცხვირის და დამატებითი წიაღების, აგრეთვე ევსტაქის მილის ლორწოვანის შეშუპების შემცირებაში. ამით აღდგება ცხვირით სუნთქვა, რომელიც დარღვეულია გრიპის, გაცივების და ალერგიული დაავადებების დროს.
ცხვირის და დამატებით წიაღების ლორწოვანი გარსის სისხლძარღვების ლოკალური შევიწროება აღინიშნება ნაზოლის ცხვირის  ღრუში შესხურებიდან 5-10 წუთში, რაც აიხსნება პრეპარატის სწრაფი შეწოვით ლორწოვანი გარსიდან. შეშუპების საწინააღმდეგო ეფექტი გრძელდება 10-12 საათი.
პრეპარატში გლიკოლების შემცველობა არბილებს გაღიზიანებული ცხვირის ღრუს ლორწოვანს და იცავს მას გამოშრობისგან. მისი t1/2 შეადგენს 5-8 დღეს და გამოიყოფა ძირითადად უცვლელი სახით შარდთან და განავალთან ერთად.

ჩვენებები
პრეპარატი ნაჩვენებია ცხვირის ჰიპერემიის სიმპტომების სწრაფი, დროებითი (12 საათი) შემცირებისათვის, რომლებიც გამოწვეულია გაცივებით, სინუსიტით, თივის ცხელებით, ევსტაქიტით, ალერგიული რინიტით.

დოზირების რეჟიმი
– მოზრდილებში და ბავშვებში 6 წლის ასაკის ზევით (მოზრდილთა მეთვალყურეობის ქვეშ) რეკომენდირებული 2-3 შესხურება ცხვირის თითოეულ ნესტოში.
– განმეორებითი შესხურება რეკომენდირებული 10-12 საათში. შესასხურებლად საჭიროა სწრაფად და ძლიერად მოვუჭიროთ ფლაკონს, თავის უკან გადაწევის გარეშე. გამოყენების შემდეგ ფლაკონის თავი უნდა გაიწმინდოს.
– 6 წლამდე ასაკის ბავშვებში გამოყენების შემთხვევაში აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია.

გვერდითი მოვლენები
პრეპარატის ხშირი და ხანგრძლივი გამოყენების დროს (3 დღეზე მეტი) შეიძლება აღინიშნებოდეს ტაქიფილაქსია – სისხლძარღვების შემავიწროვებელი ეფექტის თანდათანობითი შესუსტება, ხანდახან ვაზოდილატაციის მოვლენებით, სურდოს გაახლებით ან გაძლიერებით.

უკუჩვენებები
უკუნაჩვენებია შემდეგი დაავადებების დროს:
* ჰიპერტონული დაავადება;
* გამოხატული ათეროსკლეროზი;
* გულის რითმის დარღვევა;
* შაქრიანი დიაბეტი;
* ჰიპერთირეოზი;
* თირეოტოქსიკოზი;
* თირკმლების დაავადება, მისი გამომყოფი ფუნქციის დარღვევით;
* შარდის გამოყოფის შეფერხება პროსტატის ჰიპერტროფიისას;
* პრეპარატი არაეფექტურია ქრონიკული გაცივების დროს, ცხვირის ძგიდის დევიაციის დროს.

ორსულობა და ლაქტაცია
პრეპარატი არ ინიშნება ორსულობის დროს. სიფრთხილით ინიშნება ლაქტაციის პერიოდში.

განსაკუთრებული მითითებები
ოქსიმეტაზოლინის შესხურების დროს არ არის რეკომენდირებული თავის მკვეთრი გადაწევა უკან და ფლაკონის გადაბრუნება. იგი არ გამოიყენება 3 დღეზე მეტი ხნის განმავლობაში.

ჭარბი დოზირება
ჭარბ დოზებში ხანგრძლივი გამოყენების დროს შეიძლება ადგილი ჰქონდეს გულის რითმის დარღვევას და არტერიული წნევის მომატებას.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ოქსიმეტაზოლინი არ გამოიყენება სისხლძარღვების სხვა შემავიწროვებელ საშუალებებთან, ანტიდეპრესანტებთან (მაო-ს ინჰიბიტორები) ერთად; ასევე სხვა ინტრანაზალურ პრეპარატებთან ერთად.

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ტენოქსიკამი/tenoxicam

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალება

შემადგენლობა
20მგ გარსით დაფარული ტაბლეტი #10;
თითოეული ტაბლეტი შეიცავს:
აქტიური ნივთიერება: 20მგ ტენოქსიკამი
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზის მონოჰიდრატი – 90,0მგ, სახამებელი – 84,0მგ, ტალკი – 4,0მგ, მაგნიუმის სტეარატი – 2,მგ, ჰიპრომელოზა – 2,0მგ, ტალკი – 1,4მგ, ტიტანის დიოქსიდი E171 – 1,2mg, რკინის ყვითელი ოქსიდი E172 -0,4მგ.
ლიოფილიზირებული ფხვნილი 20მგ ტენოქსიკამი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად ფლაკონში გამხსნელთან ერთად (საინექციო წყალი 2მლ) #1
თითოეული ფლაკონი შეიცავს:
აქტიური ნივთიერება: 20მგ ტენოქსიკამი
დამხმარე ნივთიერებები: მანიტოლი – 57,33მგ, ნატრიუმის ჰიდროქსიდი – 3,28მგ, ტრომეტამოლი – 3,00მგ, ნატრიუმის მეტაბისულფატი – 2,00მგ, ნატრიუმის ედეტატი – 0,2მგ.
თითოეული ამპულა შეიცავს 2მლ გამოხდილ წყალს გამხსნელის სახით.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ოქსიტენს აქვს გამოხატული და ხანგრძლივი ტკივილგამაყუჩებელი, ანთების საწინააღმდეგო და ასევე სიცხისდამწევი მოქმედება. მოქმედების მექანიზმი ვლინდება ფერმენტ ციკლოქსიგენაზას ინჰიბირებით (თრგუნავს როგორც ციკლოქსიგენაზა -1, ისე ციკლოქსიგენაზა -2-ს), რაც იწვევს არაქიდონის მჟავის მეტაბოლიზმის დარღვვას და ანთების კერასა და სხვა ქსოვილებში პროსტაგლანდინების სინთეზის ბლოკირებას. ამას გარდა, ოქსიტენი ხელს უშლის ანთების კერაში ლეიკოციტების დაგროვებას. რევმატიული დაავადებებისას ამცირებს ტკივილს სახსარში მოსვენებულ მდგომარეობასა და მოძრაობისას, ამცირებს დილის შებოჭილობასა შეშუპებას.

ფარმაკოკინეტიკა
შიგნით მიღებისას სრულად სეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. ბიოშეღწევადობა 100%-ია. Cmax მიიღწევა 2სთ-ში. განაწილების მოცულობა 0,15ლ/კგ. პრეპარატის განმასხვავებელ თავისებურებას წარმოადგენს ხანგრძლივი მოქმედება. მისი T1/2 – 60-75სთ-ია. ადვილად გადის ჰისტოჰემატურ ბარიერებს. ჰიდროქსილირდება ღვიძლში. ძირითადი ნაწილი გამოიყოფა არააქტიური მეტაბოლიტების სახით შარდით, დანარჩენი ნაწილი – ნაღველთან ერთად.

ჩვენებები
საყრდენ-მამოძრავებელი სისტემის ანთებით-დეგენერაციული დაავადებების –ოსტეოართროზის, რევმატოიდული ართრიტის, მაანკილოზებელი სპონდილოართრიტის სიმპტომური მკურნალობა. ტკივილის სინდრომი: ტენდინიტი, ბურსიტი, რადიკულიტი, პერიართრიტი. ტკივილის კუპირება მწვავე პოდაგრული ართრიტისას, პირველადი დისმენორეისას.

მიღების წესები და დოზები
ტაბლეტები: მიიღება ერთი ტაბლრტი ერთჯერ დღეში ჭამის შემდეგ წყალთან ერთად.
პოდაგრული ართრიტის მწვავე შეტევისას: 1-2 ინექცია დღეში 2-3 დღის განმავლობაში, შემდეგ 1 ტაბლეტი ერთჯერ დღეში 5 დღის განმავლობაში.
სახსრების რევმატიული დაავადებისას: 1 ინექცია დღეში ერთჯერ 2 დღის განმავლობაში, შემდეგ 1 ტაბლეტი ერთჯერ დღეში 1 თვის განმავლობაში.
ტკივილის სინდრომისას: 20-40მგ (ინექცია ან ტაბლეტი) დღეში ერთჯერ ტკივილის გაქრობამდე.
ალგოდისმენორეისას: 1 ტაბლეტი დღეში ერთჯერ მენსტრუაციის დროს ან მის დაწყებამდე.
ხანდაზმულ პაციენტებში ინიშნება სიფრთხილით, რამდენადაც თანმხლები მკურნალობისას ან თირკმლის, ღვიძლის ან გულ-სისხლძარღვთა სისტემის ფუნქციათა დარღვევისას გვერდითი მოვლენების განვითარების რისკი იმატებს ახალგაზრდა პაციენტებთან შედარებით.
ბავშვები: პრეპარატი ინიშნება სიფრთხილით, რამდენადაც არ არსებობს ტენოქსიკამის ბავშვთა ასაკში გამოყენების საკმარისი მონაცემები.
სისხლის პლაზმაში ალბუმინის დაბალი კონცენტრაციისას(მაგ. ნეფროზული სინდრომისას) ან ბილირუბინის მაღალი კონცენტრაციისას ინიშნება სიფრთხილით, ტენოქსიკამის პლაზმის ცილებთან მაღალი შეკავშირების ხარისხის გამო.
თირკმლის უკმარისობისას, როცა კრეატინინის კლირენსი>25მლ/წთ, საჭიროა ექიმის მუდმივი მეთვალყურეობა დოზის კორექციის გარეშე. თუ კრეატინინის კლირენსი ნაკლებია 25მლ/წთ-ში გამოიყენება სიფრთხილით ასეთ პაციენტებში ტენოქსიკამის გამოყენების არასაკმარისი ინფორმაციის გამო.
ღვიძლის ფუნქციის დარღვევისას გამოიყენება სიფრთხილით ასეთ პაციენტებში ტენოქსიკამის გამოყენების არასაკმარისი ინფორმაციის გამო.
მკურნალობის ხანგრძლივობა: საყრდენ-მამოძრავებელი ისიტემის მწვავე ანთებითი პროცესებისას მკურნალობის ხანგრძლივობა, ჩვეულებრივ, არ აღემატება 7 დღეს. იშვიათ შემთხვევებში მკურნალობა შესაძლოა გაგრძელდეს 14 დღე.

გვერდითი მოვლენები
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანება(მათ შორის ულცეროგენული მოქმედება, რომელიც დაკავშირებულია კუჭის ლორწოვანში პროსტაგლანდინების სინთეზის დარღვევასთან), ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში, გასტრიტის, ეზოფაგიტი, გულისრევა, ღებინება, დიარეა, სისხლდენა ეროზიული დაზიანებიდან, წყლულიდან, ასევე სწორი ნაწლავიდან და ჰემოროიდული კვანძებიდან.
ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ტრემორ, აგზნება, უძილობა ან ძილიანობა.
მხედველობის ორგანოს მხრივ: შესაძლებელია თვალის შეშუპება და გაღიზიანება.
ალერგიული რეაქციები: ჭინჭრის ციება, ქავილი, ლაიელის სინდრომი, სტივენ-ჯონსის სინდრომი.
დერმატოლოდიური რეაქციები: ალოპეცია, ფოტოსენსიბილიზაცია, ფრჩხილის დაზიანება.

უკუჩვენება
ჰიპერმგრძნობელობა, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანება (მათ შორის ანამნეზში), გასტროდუოდენალური სისხლდენა (მათ შორის ანამნეზში), მძიმე მიმდინარეობის გასტრიტი; პირდაპირი ან არაპირდაპირი კავშირი ბრონქიალურ ასთმასთან, ცხვირისა და ცხვირის წიაღების რეციდივული პოლიპოზი, არასტეროიდების აუტანლობა (მათ შორის ანამნეზში) ჰემოფილია, ჰიპოკოაგულაცია, ღვიძლის და/ან თირკმელების უკმარისობა, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ანთებითი დაავადებებ, თირკმლის პროგრესირებადი დაავადებები, ღვიძლის აქტიური დაავადებები, აორტო-კორონარული შუნტირების ჩატარების შემდგომი პერიოდი; დადასტურებული ჰიპერკალემია, სმენის დაქვეითება, ვესტიბულარული აპარატის პათოლოგია, გლუკოზო-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზის დეფიციტ; სისხლის დაავადებები, ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი…

ორსულობა და ლაქტაცია
ორსულობის პერიოდში პრეპარატის გამოყენება უკუნაჩვენებია, რამდენადაც შესაძლებელია ორსულობის ვადის გადაცილება, სამშობიარო ძალების მოქმედების სისუსტე(მიომეტრიუმის კუმშვითი აქტივობისდაქვეითების გამო, რომელიც დაკავშირებულია პროსტაგლანდინების სინთეზის შემცირებასთან)
ლაქტაციის პერიოდში პრაპარატის გამოყენების აუცილებლობისას ძუძუთი კვება უნდა შეწყდეს.

განსაკუთრებული მითითებები
ოქსიტენის მიღებისას საჭიროა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ფუნქციათა კონტროლი.
წყლულის ან კუჭ-ნაწლავის სისხლდენის პირველივე ნიშნების გამოვლენისთანავე დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს პრეპარატის მიღება. პრეპარატი სიფრთხილით მიიღება პაციენტებში რომელთაც თირკმლის (მათ შორის შაქრიანი დიაბეტით განპირობებული), ასევე ღვიძლის ფუნქცია დარღვეული აქვთ, აღენიშნებათ ნეფრიტული სინდრომი, გულის შეგუბებითი უკმარისობა, ასევე იმ პაციენტებში რომლებიც ღებულობენ შარდმდენებს, ან პოტენციურად ნეფროტოქსიკურ პრპარატებს.
თირკმლის უკმარისობისას, როცა კრეატინინის კლირენსი>25მლ/წთ, საჭიროა ექიმის მუდმივი მეთვალყურეობა დოზის კორექციის გარეშე. თუ კრეატინინის კლირენსი ნაკლებია 25მლ/წთ-ში გამოიყენება სიფრთხილით ასეთ პაციენტებში ტენოქსიკამის გამოყენების არასაკმარისი ინფორმაციის გამო.
ოქსიტენი ამცირებს თრომბოციტების აგრეგაციას და ახანგრძლივებს სისხლდენის დროს, რაც გათვალისწინებული უნდა იყოს ოპერაციული ჩარევისას.

პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე
არ მოქმედებს ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ანტაციდები ამცირებენ ტენოქსიკამის შეწოვის სისწრაფეს, მაგრამ არ ახდენენ გავლენას შეწოვის ხარისხზე.
ციმეტიდინთან, დაბალმოლეკულურ ჰეპარინთან, პარენტერალური გამოყენების პენიცილინებთან და ოქროს პრეპარატებთან ერთად დანიშვნისას კლინიკურად მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედება არ დაფიქსირებულა.
ტენოქსიკამი უკავშირდება შრატის ალბუმინს და ისევე როგორც სხვა არასტეროიდულმა ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებმა შესაძლოა გააძლიეროს ვარფარინისა და სხვა ანტიკოაგულანტების ეფექტები. ანტიკოაგულანტებთან და პერორალურ გლიკემიურ საშუალებებთან ერთად ტენოქსიკამის დანიშვნისას რეკომენდებულია მონიტორინგ, განსაკუთრებით საწყის ეტაპზე. დიგოქსინთან ურთიერთქმედება არ დაფიქსირებულა.
ტენოქსიკამი, როგორც სხვა ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებები, ამცირებს ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატების ეფექტს. საგულე გლიკოზიდებთან ერთად დანიშვნისას შესაძლებელია გულის უკმარისობის დამძიმება, გორგლოვანი ფილტრაციის შემცირება, საგულე გლიკოზიდების კონცენტრაციის მატება სისხლში.
სიფრთხილით ინიშნება:
-ციკლოსპორინთან (იზრდება ნეფროტოქსიურობის რისკი);
-ფტორქინოლონებთან (იზრდება კრუნჩხვების განვითარების რისკი);
-ლითიუმის პრეპარატებთან (იზრდება ლითიუმით ინტოქსიკაციის რისკი), თუ ლითიუმის პრეპარატებით მკურნალობისას საჭირო გახდა ტენოქსიკამის დანიშვნა, მაშინ აუცილებელია ლითიუმის კონცენტრაციის კონტროლის გახშირება და პაციენტის გაფრთხილება საკმარისი რაოდენობით სითხის მიღების შესახებ.
-დიურეტიკებთან (მცირდება დიურეტიკების ეფექტურობა, იზრდება ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებების რისკი);
-მეტოტრექსატთან (იზრდება ინტოქსიკაციის რისკი, რამდენადაც ასას საშუალებები ამცირებენ მეტოტრექსატის ელიმინაციას);
-კორტიკოსტეროიდებთან (იზრდება გასტროდუოდენალური სისხლდენის რისკი)
აუცილებელია ორი ან მეტი ასას საშუალების ერთდროული დანიშვნა, გვერდითი მოვლენების განვითარების რისკის გამო (განსაკუთრებით კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ).
ოქსიტენის დანიშვნა არ არის რეკომენდებული სალიცილატებთან ერთად, რამდენადაც ეს უკანასკნელები ანაცვლებენ ტენოქსიკამს ცილებთან კავშირის მხრივ და შესაბამისად ზრდიან ტენოქსიკამის კლირენსსა და განაწილების მოცულობას, ასევე გვერდითი ეფექტების განვითარების რისკის გამო.
ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებები არ გამოიყენება მიფეპრისტონის მიღებიდან 8-12 დღის განმავლობაში, რამდენადაც შესაძლოა გამოიწვიონ მისი ეფექტურობის შემცირება.

შენახვის პირობები და ვადები
ინახება არაუმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, სინათლისგან დაცულ, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილზე.
შენახვის ვადა 3 წელი

გამოშვების ფორმა: 20მგ #10ტაბ;
ლიოფილიზირებული 20მგ ფხვნილი ფლაკონში გამხსნელთან ერთად (საინექციო წყალი 2მლ) #1

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: Anfarm Hellas S.A, საბერძნეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

ფარმაკოლოგიური თვისებები
პრეპარატი წარმოადგენს ალფა-ადრენობლოკატორს, რომელიც უშუალოდ მოქმედებს პოსტსინაფსურ ალფა-ადრენორეცეპტორებზე. აბლოკირებს რა შარდის ბუშტის სამკუთხედსა და სფინქტერში, აგრეთვე შარდსადენში ლოკალიზებული ალფა1-ადრენორეცეპტორებს, პრეპარატი თრგუნავს აღნიშნული სისტემის ამ კუნთების შეკუმშვას, რაც იწვევს შარდის ნაკადისადმი წინააღმდეგობის შემცირებას. იგი აქვეითებს არტერიებისა და ვენების გლუვი კუნთების ტონუსს, ამცირებს სისხლძარღვთა საერთო პერიფერიულ წინააღმდეგობას და აქვეითებს სისტემურ არტერიულ წნევას.

ჩვენებები
პრეპარატი გამოიყენება წინამდებარე ჯირკვლის კეთილთვისებიანი ჰიპერპლაზიის სამკურნალოდ, როდესაც შეუძლებელია ქირურგიული ჩარევა, ადენომის პროგრესირებადი კლინიკური სიმპტომატიკით, განსაკუთრებით ხანდაზმულ პაციენტებში.

დოზირების რეჟიმი
პრეპარატი გამოიყენება შიგნით მისაღებად 2.5 მგ-ის ოდენობით 3-ჯერ დღეში. 65 წლის ასაკის ზევით პაციენტებში საწყისი დოზა შეადგენს 2.5 მგ-ს 2-ჯერ დღეში (დილას და საღამოს). შემდგომში დოზა შესაძლებელია გავზარდოთ (მაგრამ არა უმეტეს 10 მგ/დღეში).

გვერდითი მოვლენები
ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში, გულისრევა, დიარეა, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, გადაღლილობა. იშვიათად – პირის სიმშრალე, ძილიანობა, ტაქიკარდია, ტკივილი მკერდის ძვლის უკან, შეშუპებები, ორთოსტატული ჰიპოტენზია, კანზე გამონაყარი, ქავილი.

უკუჩვენებები
* ანამნეზში ორთოსტატული ჰიპოტენზია;
* სხვა ალფა-ადრენობლოკატორებთან ერთდროული გამოყენება;
* პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

განსაკუთრებული მითითებები
პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება გულის იშემიური დაავადების მქონე პაციენტებში, აგრეთვე სტენოკარდიის დროს. იმ შემთხვევაში, თუკი აღინიშნება სტენოკარდიის მიმდინარეობის გაუარესება, უნდა შეწყდეს პრეპარატის გამოყენება.
ალფუზოსინისა და ანტიჰიპერტენზიული საშუალებების ერთდროული გამოყენებისას შესაძლებელია არტერიული წნევის გამოხატული დაქვეითება, კოლაფსის განვითარებამდე.
ზოგადი ნარკოზის ჩატარების დროს პაციენტებში, რომლებიც იყენებდნენ ალფუზოსინს, შესაძლებელია ადგილი ჰქონდეს არტერიული წნევის ლაბილობას.

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): glimepiride

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:  პერორალური ჰიპოგლიკემიური საშუალებები

ათქ კლასიფიკაციის კოდი:  A10BB12

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
ტაბლეტები: შეფუთვაში 30 ც.
1 ტაბ.
გლიმეპირიდი……………………………………………………………………1 მგ
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზა,,,გლიკოლიატის ნატრიუმის სახამებელი”, 25000 პოლივიდონი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, მაგნიუმის სტეარატი, რკინის წითელი ჟანგი (E 172).
1 ტაბ.
გლიმეპირიდი…………………………………………………………………..2 მგ
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზა,,,გლიკოლიატის ნატრიუმის სახამებელი”, 25000 პოლივიდონი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, მაგნიუმის სტეარატი, რკინის ყვითელი ჟანგი (E 172) ალუმინის პუდრით პიგმენტირებული ინდიკოკარმინის ლაქი (E 132).
1 ტაბ.
გლიმეპირიდი…………………………………………………………………..3 მგ
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზა,,,გლიკოლიატის ნატრიუმის სახამებელი”, 25000 პოლივიდონი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, მაგნიუმის სტეარატი, რკინის ყვითელი ჟანგი (E 172).
1 ტაბ.
გლიმეპირიდი…………………………………………………………………..4 მგ
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზა,,,გლიკოლიატის ნატრიუმის სახამებელი”, 25000 პოლივიდონი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, მაგნიუმის სტეარატი, ალუმინის პუდრით პიგმენტირებული ინდიკოკარმინის ლაქი (E 132).

ფარმაკოლოგიური თვისებები
გლიმეპირიდი, ამარილის აქტიური ნივთიერება, წარმოადგენს პერორალური გამოყენების ჰიპოგლიკემიურ პრეპარატს – სულფანილშარდოვანას წარმოებულს. იგი ასტიმულირებს პანკრეასის ბეტა-უჯრედების მიერ ინსულინის სეკრეციას, აძლიერებს ინსულინის გამონთავისუფლებას, მაღლა სწევს ინსულინისადმი პერიფერიული ქსოვილების მგრძნობელობას.

ფარმაკოკინეტიკა
4 მგ სადღეღამისო დოზით პრეპარატის მრავალჯერ მიღებისას სისხლის შრატში მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია (Cmax) აღინიშნება დაახლოებით 2.5 საათის შემდეგ და შეადგენს 309 ნგ/მლ; არსებობს ხაზოვანი (ან წრფივი) თანაფარდობა დოზასა და Cmax-ს შორის, აგრეთვე დოზასა და  AUC (ფართობი მრუდისა,,კონცენტრაცია-დრო’’) შორის. გლიმეპირიდისათვის დამახასიათებელია აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა. საკვების მიღება არ ახდენს არსებით გავლენას შეწოვაზე.  გლიმეპირიდისათვის დამახასიათებელია განაწილების ძალზე დაბალი მოცულობა (8.8 ლ-მდე), რომელიც დაახლოებით ტოლია ალბუმინის განაწილების მოცულობისა; აგრეთვე პლაზმის ცილებთან შეკავშირების მაღალი ხარისხი (99%-ზე მეტი) და დაბალი კლირენსი (48 მლ/წთ). რადიოიზოტოპით ნიშანდებული გლიმეპირიდის დოზის ერთჯერადი მიღების შემდეგ რადიოაქტიურობის 58% აღმოჩნდა შარდში და 35% განავალში. შეუცვლელი ნივთიერება შარდში არ გამოვლინდა. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 5-8 საათს. მაღალი დოზების მიღების შემდეგ ნახევარგამოყოფის პერიოდი იზრდება.
სხვადასხვა სქესისა და ასაკობრივი ჯგუფის პაციენტებს გააჩნიათ მსგავსი ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრები. თირკმელების ფუნქციის დარღვევის (კრეატინინის დაბალი კლირენსი) მქონე პაციენტებს აღენიშნებოდათ გლიმეპირი¬დის კლირენსის მომატებისა და სისხლის შრატში მისი საშუალო კონცენტრაციების შემცირების ტენდეცია. ამგვარად, ამ კატეგორიის პაციენტებს არ ემუქრებათ პრეპარატის კუმულაციის დამატებითი საშიშროება.

ჩვენებები
ინსულინდამოუკიდებული შაქრიანი დიაბეტი (ტიპი 2) დიეტით, თერაპიისა და ფიზიკური დატვირთვების არაეფექტურობის დროს. გარდა ამისა, ამარილის გამოყენება შესაძლებელია ინსულინის პრეპარატებთან ერთად 2 ტიპის ინსულინდამოუკიდებული შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულებში.

დოზების რეჟიმი
პრეპარატის საწყის და შემანარჩუნებელ დოზას ადგენენ ინდივიდუალურად, სისხლში და შარდში შაქრის დონის რეგულარული კონტროლის შედეგების საფუძველზე. სისხლში და შარდში შაქრის დონეზე რეგულარული დაკვირვება საშუალებს იძლევა განვსაზღვროთ პრე-პარატის მიმართ პირველადი ან მეორადი რეზის¬ტენტობა.
საწყისის დოზა და დოზის შერჩევა:
მკურნალობის დასაწყისში ინიშნება 1 მგ ამარილი დღეში ერთხელ. საჭიროების შემთხვევაში დღეღამური დოზა თანდათან შეიძლება გაიზარდოს სისხლში შაქრის დონის რეგურალური კონტოლის პირობებში (1-2 კვირის ინტერვალით) შემდეგი სქემის მიხედვით: 1 მგ, 2 მგ, 3 მგ, 4 მგ, 6 მგ და გამონაკლის შემთხვევებში 8 მგ. კარგად კონტროლირებადი შაქრიანი დიაბეტით დაავადებული ავადმყოფებისათვის სადღეღამისო დოზის დიაპაზონი შეადგენს 1-დან 4 მგ-დე. მხოლოდ ცალკეულ ავადმყოფებში აღინიშნება თერაპიული ეფექტი პრეპარატის 6 მგ-ზე მეტი სადღეღამისო დოზის მი¬ღებით. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზაა 8 მგ.
დოზის კორექცია:
შაქრიანი დიაბეტის კომპენსაციის მიღწევისას მატულობს მგრძნობელობა ინსულინის მიმართ. ამასთან დაკავშირებით მკურნალობის პროცესში შეიძლება შემცირდეს გლიმეპირიდზე მოთხოვნილება. ჰიპოგლიკემიის განვითარების თავიდან ასაცილებლად საჭიროა დროებით შევამციროთ დოზა ან მოვხსნათ პრეპარატი. დოზის კორექცია საჭიროა აგრეთვე წარმოებდეს ავადმყოფის სხეულის მასის ან ცხოვრების წესის შეცვლის შემთხვევაში, ან ისეთი სხვა ფაქტორების წარმოქმნისას, რომელიც ხელს უწყობს ჰიპო- ან ჰიპერგლიკემიის განვითარების რისკის მომატებას (იხ.,,განსაკუთრებული მითითებები”).
შაქრის დონის დამწევი სხვა პრეპარატიდან ამარილზე ავადმყოფის გადაყვანა:
არ არსებობს ზუსტი თანაფარდობა ამარილისა და შაქრის დამწევი სხვა პერორალური პრე-პარატების დოზებს შორის. ამგვარი პრეპარატებიდან ამარილზე გადაყვანისას მისმა სადღეღამისო საწყისმა დოზამ უნდა შეადგინოს 1 მგ (იმ შემთხვევებშიც კი, როდესაც ავადმყოფი ამარილზე გადაჰყავთ სხვა შაქრის დამწევი პერორალური პრეპარატის მაქსიმალური დოზიდან) ამარილის დოზის ნებისმიერი მომატება საჭიროა მოხდეს იმ რეკომენდაციების შესაბამისად, რომელიც წარმოდგენილია ქვეთავში „საწყისი დოზა და დოზის შერჩევა”. საჭიროა მხედველობაში მივიღოთ ადრე გამოყენებული სხვა შაქრის დამწევი პერორალური პრეპარატის ეფექტურობის ხარისხი და ხანგძლივობა. შეიძლება წამოიჭრას დროებით მკურნალობის შეწყვეტის საჭიროება ადიტიური ეფექტის თავიდან ასაცილებლად, რომელიც ზრდის ჰიპოგლიკემიის განვითარების რისკს.
გამოყენება ინსულინთან  კომბინაციაში:
იმ შემთხვევებში, როდესაც ამარილის მაქსიმალური დოზის მიღებით ვერ ხერხდება სისხლში შაქრის დონის ნორმალიზება, შესაძლებელია მისი კომბინაცია ინსულინთან. ასეთ შემთხვევაში, ექიმის მიერ დანიშნული ამარილის ბოლო დოზა უცვლელი რჩება. ინსულინით მკურნალობა იწყება მინიმალური დოზიდან მისი შემდგომი თანდათანობითი გაზრდით და სისხლში შაქრის დონის კონტროლით. კომბინირებული მკურნალობა საჭიროებს აუცილებელ საექიმო კონტროლს.
სადღეღამისო დოზის დრო და ჯერადობა განისაზღვრება ექიმის მიერ ავადმყოფის ცხოვრების წესის გათვალისწინებით. როგორც წესი, სადღეღამისო დოზა ინიშნება ერთ მიღებაზე, უშუალოდ საუზმის წინ. თუ კი სადღეღამისო დოზა დროზე არ იქნა მიღებული, მაშინ პრეპარატი უნდა მიიღონ უშუალოდ პირველივე ნოყიერი კვების წინ.
ამარილის ტაბლეტებს იღებენ მთლიანად, დაუღეჭავად, საკმარისი რაოდენობის წყალთან ერთად (დაახლოებით 100-200 მლ). ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ამარილის მიღების შემდეგ არ გამოტოვოთ საკვების მიღება.
მკურნალობის ხანგძლივობა: როგორც წესი, ამარილით მკურნალობა ხანგრძლივია.
პრეპარატი მიღებულ უნდა იქნას დანიშნული დოზითა და დანიშნულ დროს. შეცდომები პრეპარატის გამოყენებაში, მაგალითად, მისი მიღების გამოტოვება, არასდროს არ შეიძლება გამოვასწოროთ შემდგომში უფრო მაღალი დოზის მიღებით. ექიმმა და ავადმყოფმა წინასწარ უნდა მოილაპარაკონ იმ ღონისძიებების შესახებ, რომლებიც მისაღებია ამგვარი შეცდომების შემთხვევაში (მაგ. წამლის ან საკვების გამოტოვება) ან ისეთი სიტუაციებში, როდესაც შეუძლებელია დადგენილ დროში პრეპარატის მორიგი დოზის მიღება. ავადმყოფმა სასწრაფოდ უნდა შეატყობინოს ექიმს პრეპარატის ძალზე მაღალი დოზის მიღების შემთხვევაში.

გვერდითი მოვლენები
ცვლის პროცესების მხრივ: ჰიპოგლიკემია. ჰიპოგლიკემიის შესაძლო ნიშნები: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, შიმშილის გრძნობა, გაძლიერებული ოფლიანობა, ტრემორი, ტაქიკარდია, არტერიული ჰიპერტენზია, ტკივილი გულის არეში, არითმიები, გულისრევა, ღებინება, შფოთვა, ძილის დარღვევა, მოუსვენრობა, აგრესიულობა, ყურადღების კონცეტრაციის დარღვევა, ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფის დაქვეითება, აპათია, დეპრესია, ძილიანობა, მეტყველების დარღვევა, აფაზია, მხედველობის დარღვევა, მგრძნობელობის დარღვევა, პარეზები, ცენტრალური გენეზის კრუნჩხვები, ცნობიერების დაბინდვა და გონების დაკარგვა კომაში ჩავარდნამდე, ზედაპირული სუნთქვა და ბრადიკარდია. ჰიპოგლიკემიის მძიმე შეტევის კლინიკური სურათი წააგავს თავის ტვინში სისხლმიმოქცევის დარღვევის სურათს. ყველა აღწერილი ნიშანი თითქმის ყოველთვის ქრება ჰიპოგლიკემიის ნიველირების შემდეგ.
მხედველობის ორგანოს მხრივ: მკურნალობის დროს (განსაკუთრებით მის დასაწყისში) შეიძლება აღინიშნოს სისხლში შაქრის დონის ცვლილებით გამოწვეული მხედველობის ტრანზიტორული დარღვევები.
კუჭ-ნაწლავის და ღვიძლის მხრივ: ზოგჯერ შეიძლება აღინიშნოს გულისრევა, პირღებინება, ეპიგასტრიუმში სიმძიმისა და დისკომფორტის შეგრძნება, ტკივილი მუცლის არეში, დიარეა, იშვიათ შემთხვევებში – ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის ამაღლება, ქოლესტაზი, სიყვით¬ლე, ჰეპატიტი (ღვიძლის უკმარისობის განვითარებამდე).
სისხლმბადი სისტემის მხრივ: იშვიათად შესაძლოა განვითარდეს თრომბოციტოპენია, გამონაკლის შემთხვევებში – ლეიკოპენია, ჰემოლიზური ანემია ან ერითროციტოპენია, გრანულოციტოპენია, აგრანულოციტოზი და პანციტოპენია (მიელოსუპრესიის შედეგად).
ალერგიული რეაქციების მხრივ: ზოგჯერ შესაძლოა აღინიშნოს ქავილი, ჭინჭრის ციება, გამონაყარი კანზე. ამგვარი რეაქციები, როგორც წესი, ზომიერად გამოხატულია, მაგრამ შესაძლოა მოხდეს პროგრესირებაც და თან დაერთოს არტერიული წნევის დაწევა, დისპნოე, ანაფილაქსიური შოკის განვითარებამდე. ჭინჭრის ციების გამოვლენის შემთხვევაში საჭიროა დაუყოვნებლივ მივმართოთ ექიმს.
სხვა გვერდითი მოვლენები: გამონაკლის შემთხვევებში – ალერგიული ვასკულიტი, ფოტოსენსიბილიზაცია, სისხლის შრატში ნატრიუმის დონის დაქვეითება. თუ ავადმყოფი შეამჩნევს ზემოთ ჩამოთვლილ გვერდითი მოვლენებს მან რჩევა უნდა ჰკითხოს მკურნალ ექიმს.
გამომდინარე იქიდან, რომ ცალკეულმა გვერდითმა მოვლენამ, როგორიცაა მძიმე ჰიპოგლიკემია, სისხლის სურათის მხრივ სერიოზული ცვლილებები, მძიმე ალერგიული რეაქციები, ღვიძლის უკმარისობა – შეიძლება გარკვეულ გარემოებაში ავადმყოფის სიცოცხლეს საფრთხე შეუქმნას, ასევე არასასურველი ან მძიმე რეაქციების განვითარების შემთხვევაში ავადმყოფმა დაუყოვნებლივ უნდა აცნობოს მათ შესახებ მკურნალ ექიმს და არავითარ შემთხვევაში არ გააგრძელოს პრეპარატის მიღება მისი რეკომენდაციის გარეშე.

უკუჩვენებები
– მომატებული მგრძნობელობა გლიმეპირიდის ან პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ (ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციების განვითარების რისკი);
– ინსულინდამოკიდებული (ტიპი 1) შაქრიანი დიაბეტი;
– დიაბეტური კეტოაციდოზი, დიაბეტური პრეკომა და კომა;
– ღვიძლის ფუნქციის მძიმე დარღვევები;
– თირკმელების ფუნქციის მძიმე დარღვევები (მათ შორის ჰემოდიალიზზე მყოფი ავადმყოფები).

ორსულობა და ლაქტაცია
პრეპარატი გამოყენებისათვის უკუნაჩვენებია ორსულ ქალებში, მოსალოდნელი ორსულობის ან დაორსულების შემთხვევაში საჭიროა ქალის გადაყვანა ინსულინით თერაპიაზე.
ექსპერიმენტული გამოკვლევებით დადგენილია, რომ გლიმეპირიდი გამოიყოფა დედის რძესთან ერთად. ამასთან დაკავშირებით, არ შეიძლება ამარილის დანიშვნა ლაქტაციის პერიოდში. ავადმყოფი უნდა გადავიდეს ინსულინზე ან შეწყვიტოს ძუძუთი კვება.

განსაკუთრებული მითითებები
ადექვატური დიეტა, რეგულარული და საკმარისი ფიზიკური ვარჯიშები და, საჭიროების შემთხვევაში, სხეულის მასის დაკლება ისეთივე მნიშვნელოვანია სისხლში შაქრის დონის ოპტიმალური კონტროლის მისაღწევად, როგორც ამარილის რეგულარული მიღება. სისხლში შაქრის დონის არასაკმარისი დაწევის კლინიკური სიმპტომებია შარდვის სიხშირის მომატება, ძლიერი წყურვილი, პირის სიმშრალე. კანის საფარის სიმშრალე.
მკურნალობის პირველ კვირებში შეიძლება გაიზარდოს ჰიპოგლიკემიის განვითარების რისკი, რაც საჭიროებს ავადმყოფებზე განსაკუთრებით მკაცრ დაკვირვებას.
ფაქტორებს, რომლებიც ხელს უწყობენ ჰიპოგლიკემიის განვითარებას, მიეკუთვნება:
– ავადმყოფის მხრიდან ექიმთან თანამშრომლობის სურვილის უქონლობა ან არასაკმარისი უნარი (განსაკუთრებით ხანდაზმულ ასაკში);
– არასასრულფასოვანი, არარეგულარული კვება, საკვების მიღების გამოტოვება;
– დისბალანსი ფიზიკურ დატვირთვასა და ნახშირწყლების მოხმარებას შორის;
– ჩვეული დიეტის შეცვლა;
– ალკოჰოლის მიღება, განსაკუთრებით საკვების მიღების გამოტოვებასთან ერთად;
– თირკმლების ფუნქციის დარღვევა;
– ღვიძლის ფუნქციის მძიმე დარღვევა;
– ამარილის დოზის გადაჭარბება;
– ენდოკრინული სისტემის არაკომპესირებული დაავადებები, რომლებიც ზემოქმედებენ ნახშირწყლების ცვლაზე (მაგ. ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის დარღვევები, ჰიპოფიზური უკმარისობა ან თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობა).
ექიმი ინფორმირებული უნდა იყოს ზემოთ აღნიშნული ფაქტორებისა და ჰიპოგლიკემიის ეპიზოდების შესახებ, რადგან ეს ყოველივე ითხოვს ავადმყოფის მიმართ განსაკუთრებულ ყურადღებას. ამგვარი ფაქტორების არსებობისას, რომლებიც ზრდის ჰიპოგლიკემიის განვითარების საშიშროებას, საჭიროა ამარილის დოზის ან მკურნალობის სქემის კორექტირება.
აღნიშნული საჭიროა გაკეთდეს ინტერკურენტული დაავადების ან ავადმყოფის ცხოვრების წესის შეცვლის შემთხვევაში.
ჰიპოგლიკემიის სიმპტომები შეიძლება იყოს შერბილებული ან სრულიად არ ვლინდებოდეს ხანდაზმულ ავადმყოფებში; ვეგეტატური ნეიროპათიით დაავადებულ ადამიანებში, ან ავადმყოფებში რომლებიც ერთდროულად მკურნალობენ β – ადრენობლოკატორებით, კლონიდინით, რეზერპინით, გუანეტიდინით ან სხვა მსგავსი საშუალებებით.
ჰიპოგლიკემია თითქმის ყოველთვის შეიძლება სწრაფად იქნას ნიველირებული ნახშირწყლე-ბის (გლუკოზა ან შაქარი, მაგ. შაქრის ნატეხის სახით, ხილის ტკბილი წვენი ან ჩაი) დაუყოვნებლივი მიღებით. ამასთან დაკავშირებით ავადმყოფს მუდამ უნდა ჰქონდეს თან არანაკლებ 20 გ გლუკოზა. შაქრის შემცვლელები არაეფექტურია ჰიპოგლიკემიის მკურნალობაში.
სულფანილშარდოვანას სხვა პრეპარატების გამოყენების გამოცდილებიდან ცნობილია, რომ მიუხედავად საწყის ეტაპზე ჰიპოგლიკემიის დაძლევის წარმატებისა, მოსალოდნელია მისი რეციდივი. ამასთან დაკავშირებით, აუცილებელია მუდმივად და გულდასმით დაკვირვება ავადმყოფზე. მძიმე ჰიპოგლიკემია საჭიროებს დაუყოვნებლივ მკურნალობას ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ, ხოლო გარკვეულ შემთხვევებში ავადმყოფის ჰოსპიტალიზაციას.
თუ შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულს მკურნალობენ სხვადასხვა ექიმები (მაგალითად უბედური შემთხვევის შემდეგ საავადმყოფოში ყოფნა, გამოსასვლელ დღეებში ავადმყოფობა), მან აუცილებლად უნდა აცნობოს ექიმებს თავისი დაავადების და ჩატარებული მკურნალობის შესახებ.
სტრესულ სიტუაციებში (მაგალითად ტრავმა, ქირურგიული ჩარევა, ინფექციური დაავადებები) შეიძლება წამოიჭრას ინსულინით თერაპიაზე ავადმყოფის დროებით გადაყვანის აუცილებლობა. ამარილით მკურნალობისას საჭიროა სისხლსა და შარდში შაქრის დონის, აგრეთვე გლიკოზირებული ჰემოგლობინის კონცენტრაციის რეგულარული კონტროლი. მკურნალობის დასაწყისში, ერთი სამკურნალო საშუალებიდან მეორეზე გადასვლის, ან ამარილის არარეგულარული მიღების დროს შეიძლება ადგილი ჰქონდეს ჰიპო-ან ჰიპერგლიკემიით გამოწვეულ ყურადღების კონცეტრაციისა და ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფის დაქვეითებას. Aმან შეიძლება უარყოფითად იმოქმედოს ავტოტრანსპორტის ტარების ან სხვადასხვა სახის მანქანებისა და მექანიზმების მართვის უნარზე.

ჭარბი დოზირება
პრეპარატის ჭარბი დოზირებისას შესაძლოა ჰიპოგლიკემიის განვითარება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ჰიპოგლიკემიური მოქმედედებების გაძლიერება და ამასთან დაკავშირებით ჰიპოგლიკემიის შესაძლო განვითარება შეიძლება აღინიშნოს ამარილისა და ინსულინის და აგრეთვე სხვა პერორალური შაქრის დამწევი საშუალებების ერდროული გამოყენებისას, მაგალითად, როგორიცაა აგფ-ის ინჰიბიტორები, ალოპურინოლი, ანაბოლური სტეროიდები და მამაკაცის სასქესო ჰორმონები, ქლორამფენიკოლი, კუმარინის წარმოებულები, ციკლოფოსფამიდი, დიზოპირამიდი, ფენფლურამინი, ფიბრატები, ფლუოქსეტინი, გუანეტიდინი, იზოფოსფამიდი, მაო-ს ინჰიბიტორები, მიკონაზოლი, პენტოქსიფილინი (მაღალი დოზებით პარენტერალური შეყვანისას), ფენილბუტაზონი, აზაპროპაზონი, ოქსიფენბუტაზონი, პრობენიციდი, ქინოლონები, სალიცილატები, სულფინპირაზონი, სულფანილამიდები, ტეტრაციკლინები, ტრიტოკვალინი.
ჰიპოგლიკემიური მოქმედების შესუსტება და ამასთან დაკავშირებული სისხლში შაქრის დონის მომატება შეიძლება ამარილისა და აცეტაზოლამიდის, ბარბიტურატების, კორტიკოსტეროიდების, დიაზოქსიდის, დიურეზულების, ადრენალინისა და სიმპატომიმეტური საშუალებების, გლუკაგონის, სასაქმებელი საშუალებების (ხანგძლივი გამოყენებისას), ნიკოტინის მჟავას (მაღალ დოზებში), ესტროგენებისა და პროგესტერონების, ფენოთიაზინების, ფენიტოინის, რიფამპიცინის, ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების ერთდროული გამოყენების დროს. H2-რეცეპტორების ბლოკატორებს, კლონიდინსა და რეზერპინს შეუძლიათ ამარილის ჰიპოგლიკემიური მოქმედების როგორც გაძლიერება, ასევე შესუსტება.
ß-ადრენობლოკატორები აქვეითებს გლუკოზის მიმართ ტოლერანტობას, რასაც შეუძლია შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულებში გამოიწვიოს ნივთიერებათა ცვლის დარღვევების კომპესაციის გაუარესება. გარდა ამისა, ß-ადრენობლოკატორებს შეუძლია ჰიპოგლიკემიის განვითარების რისკის გაძლიერება.
ისეთი სიმპათოლიზური საშუალებების მოქმედებით, როგორიცაა ß-ადრენობლოკატორები, კლონიდინი და რეზერპინი შესაძლებელია მივაღწიოთ ჰიპოგლიკემიის კლინიკური ნიშნების შესუსტებას ან არარსებობას.
ამარილის მიღების ფონზე შეიძლება ადგილი ჰქონდეს კუმარინის წარმოებულების მოქმედების გაძლიერებას ან შესუსტებას.
ალკოჰოლის ერთჯერად ან ქრონიკულ მიღებას შეუძლია ამარილის ჰიპოგლიკემიური მოქმედების გაძლიერებაც და შესუსტებაც.

შენახვის პირობები და ვადა
პრეპარატი ინახება  არა უმეტეს 25°C ტემპერა¬ტურაზე, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა – 3 წელი.

გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)

მწარმოებელი: Sanofi-aventis S.P.A, იტალია

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საეთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): ციანოკობალამინი, დექსამეტაზონი, ფენილბუტაზონი/CYANCOBALAMIN; DEXAMETHAZONE; PHENYLBUTAZONE

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: კომპლექსური ანთების საწინააღმდეგო საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
საინექციო ხსნარი: A და B ხსნარების კომპლექტი.
ხსნარი A: ამპულაში 2 მლ
1 ამპ.
დექსამეტაზონი……..      3.32 მგ
ფენილბუტაზონი…….    375 მგ
ხსნარი B: ამპულაში 1 მლ
1 ამ.
ციანოკობალამინი…….   2.5 მგ

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:
კომბინირებული პრეპარატი, ანთების საწინააღმდეგო, ანალგეზიური, სიცხის დამწევი და ურიკოზურიული მოქმედებით.

დექსამეტაზონი– გლუკოკორტიკოსტეროიდი, ახდენს გამოხატულ ანთების საწინააღმდეგო მოქმედებას.
ფენილბუტაზონი – არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატი (პირაზოლინის წარმოებული), ახდენს ანთების საწინააღმდეგო, ანალგეზიურ, სიცხის დამწევ და ურიკოზურიულ ეფექტს.
ნატრიუმის სალიცილამიდოაცეტატი ხასიათდება ანალგეზიური ეფექტით, უზრუნველყოფს პრეპარატის საუკეთესო ხსნადობას.
ციანკობალამინი (ვიტამინი B12) მონაწილეობს ნუკლეინის მჟავების სინთეზში, ახდენს ლიპიდების ცვლის გააქტიურებას, უზრუნველყოფს უჯრედების რეგენერაციას და ნერვული ბოჭკოების მიელინური შრის რეგენერაციას, ახდენს გამოხატულ ანტინევროლოგიურ მოქმედებას.
ლიდოკაინი ახდენს ინექციის ადგილის ანესთეზიას.

ჩვენებები:
სახსროვანი სინდრომი (რევმატოიდული ართრიტი, ოსტეოართროზი, მაალკირებელი სპონდილოართრიტი, პოდაგრა).
ტკივილის სინდრომი (ნევრიტი, ნევრალგია, რადიკულიტი, ხერხემლის დეგენერაციული დაავადებები).

მიღების წესი და დოზირება:
კუნთში (ღრმად და ნელა ავადმყოფის ჰორიზონტალურ მდგომარეობაში) 1 ინექცია დღეში, ყოველდღე ან დღეგამოშვებით, არაუმეტეს 3 ინექციისა კვირაში. განმეორებითი კურსის ჩატარებისას ინტერვალი კურსებს შორის უნდა შეადგენდეს რამდენიმე კვირას.
საინექციო ხსნარის მომზადების წესი:
2 ამპულიანი კომპლექტის გამოყენებისას შპრიცში თავდაპირველად აიღება ხსნარი A, შემდეგ – ხსნარი B.
შეყვანას ახდენენ დაუყოვნებლივ ხსნარების შერევისთანავე.
მზა ხსნარის ტემპერატურა ახლოს უნდა იყოს ავადმყოფის სხეულის ტემპერატურასთან.

განსაკუთრებული მითითებები:
– გათვალისწინებული უნდა იქნას კუმულაციის შესაძლებლობა ფენილბუტაზონის დიდი T1/2–ის გამო (განსაკუთრებით ღვიძლის ფუნქციის დარღვევისას).
– დასუსტებულ და ხანშიშესულ ავადმყოფებს ენიშნებათ მინიმალური დოზა.
– ინექციის ადგილის გაღიზიანებისაგან დაცვის მიზნით აუცილებელია კუნთში ღრმად ჩატარდეს ინექცირება და სხვადასხვა ადგილზე.
–  ავადმყოფობის მწვავე სიმპტომების კუპირების შემდეგ რეკომენდებულია მკურნალობა გაგრძელდეს ტაბლეტების ან რექტალური სანთლების გამოყენებით.
– მკურნალობის დროს ავადმყოფის საკვები უნდა შეიცავდეს საკმარისი რაოდენობით K+, ცილებს, ვიტამინებს და მცირედ ცხიმებს, ნახშირწყლებს და მოხარშულ მარილს.
– აუცილებელია პერიფერიული სისხლის სურათის კონტროლი, კრეატინინის შემცველობა, შარდოვანა და ტრანსამინაზა.
– დიურეტიკების ერთდროული გამოყენებისას აუცილებელია სისხლის შრატში K+ კონტროლი;
– ანტიკოაგულანტები – სისხლის შემდედებელი სისტემის მაჩვენებლების კონტროლი (სისხლდენის რისკის გამო). ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის კონტროლი უნდა ჩატარდეს მკურნალობის შეწყვეტიდან 2 კვირის შემდეგ (რომ გამოირიცხოს ფენილბუტაზონის გავლენა).
– ციანკობალამინმა შეიძლება ცდომილება შეიტანოს კლინიკო–ლაბორატორიულ მაჩვენებელში ფუნქციონალური მიელოზის და/ან პერნიციოზული ანემიის დროს.

უკუჩვენებები:
* ზემგრძნობელობა;
* მწვავე გასტრიტი; კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება (მათ შორის რემისიის ფაზაში);
* მიოკარდის მწვავე ინფარქტი, გამტარობის დარღვევით, პარკუჭოვანი არითმიები;
* ღვიძლის და/ან თირკმლის უკმარისობა;
* ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის დარღვევა;
* ვირუსული ინფექცია (მათ შორის ჰერპესი, წითელა, პაროტიტი, პოლიომიელიტი, გამონაკლისია დაავადების ბულბარული ფორმა);
* სისტემური მიკოზი;
* გლაუკომა, რქოვანას ტრავმები;
* ძვლის ტვინისა და სისხლის დაავადებები (მათ შორის ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია, ჰემოფილია), მიელოსუპრესია; გიგანტურუჯრედოვანი არტერიიტი, რევმატიული პოლიმიალგია;
* პანკრეატიტი; სტომატიტი;
* ლიმფადენიტი ბცჟ ვაქცინაციის შემდეგ;
* ქირურგიული ოპერაცია;
*გლუკოზო–6–ფოსფატ დეჰიდროგენაზას დეფიციტი;
*ორსულობა; ლაქტაციის პერიოდი;
*ბავშვთა ასაკი (14 წლამდე),
* მოხუცებულთა ასაკი;

სიფრთხილით:
შაქრიანი დიაბეტი, ტუბერკულოზი, ამებიაზი, ეპილეფსია, ფსიქიური დაავადებები, ბრონქული ასთმა, თივის ცხელება, ბაქტერიული ინფექცია, არტერიული ჰიპერტენზია, არტერიული ჰიპოტენზია, თრომბოემბოლია, ოსტეოპოროზი.

გვერდითი მოვლენები:
ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, კრუნჩხვა, ძილის დარღვევა, ეიფორია, ფსიქოზი.
შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: ანურია, თირკმელების ფუნქციის დარღვევა.
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, მადის დაქვეითება, ტკივილი მუცელში, დიარეა, კუჭ–ნაწლავის ეროზიულ–წყლულოვანი დაზიანება; კუჭ–ნაწლავიდან სისხლდენა, თირკმლის ფუნქციის დარღვევა(იშვიათად).
სისხლის შემდედებელი და ჰემოსტაზის სისტემის მხრივ: ლეიკოპენია, აგრანულოციტოზი, თრომბოციტოპენია, აპლასტიური ანემია, პანციტოპენია.
სუნთქვის სისტემის მხრივ: ფილტვების ჰიპერვენტილაცია, სუნთქვის ცენტრის დათრგუნვა.
გულ–სისხლარღვთა სისტემის მხრივ: ბრადიკარდია, არტერიული წნევის დაქვეითება, ორთოსტატული კოლაფსი (იშვიათად).
გრძნობათა ორგანოების მხრივ: მხედველობისა და სმენის დარღვევა;
ლაბორატორიული მაჩვენებლები: მეტაბოლური ალკალოზი ან აციდოზი, თირკმლისმიერი ტრანსამინაზების მომატება.
ალერგიული რეაქციები: ეგზანთემა, კანის ქავილი, იშვიათად – ბრონქოსპაზმი.
ადგილობრივი რეაქციები: ინექციის ადგილის ტკივილი, ქსოვილის აბსცესი და ნეკროზი (იშვიათად).
სხვა: ცხელება, შეშუპება თავის ტვინის და/ან ფილტვების, კომა, მიკოზი, იმუნოდეპრესია (ინფექციების მიმართ წინააღმდეგობის უნარის დაქვეითება, ჭრილობების შეხორცების შეფერხება).

მკურნალობა: ფილტვების ხელოვნური ვენტილაცია და სხვა რეანიმაციული ღონისძიებები; ჩვენებით ანტიეპილეპტიური მკურნალობა (დიაზეპამის შეყვანა), ჰემოდიალიზი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
– შესაძლებელია სულფანილამიდებისა და Li+ პრეპარატების კონცენტრაციის გაზრდა, მეტოტრექსატის ტოქსიურობის მომატება, ბარბიტურატების საძილე მოქმედების გაძლიერება, ჰიპოტენზიური სამკურნალო პრეპარატების, ჰორმონალური კონტრაცეპტივების ეფექტურობის დაქვეითება, ფენიტოინის მოქმედების გაძლიერება, სულფინპირაზონის და მილაკოვანი სეკრეციის ბლოკატორების ურიკოზურიული ეფექტის შემცირება;
– ვაქცინაციის ეფექტურობის მნიშვნელოვანი დაქვეითება.
–  ანთების საწინააღმდეგო და ეთანოლის შემცველი სამკურნალო საშუალებების ერთდროული გამოყენებისას კუჭ–ნაწლავის ტრაქტიდან იზრდება სისხლდენის რისკი.
– ჰიპოგლიკემიური თერაპიის ჩატარებისას აუცილებელია სისხლში გლუკოზის კონტროლი.
– პირდაპირი და არაპირდაპირი მოქმედების ანტიკოაგულანტების ერთდროული გამოყენებისას, დიპირიდამოლი ან სულფინპირაზონი საჭიროებს პროთრომბინული დროის კონტროლს.
– საგულე გლიკოზიდებთან ერთდროული დანიშვნისას შეიძლება შენელდეს ან დაჩქარდეს დიგიტალიზაცია.
– დიურეტიკების ერთდროული გამოყენებისას შესაძლებელია დიურეზისა და ნატრიურეზის შემცირება, ჰიპო– ან ჰიპერკალიემიის განვითარება.
– ანაბოლური სტეროიდები და მეთიფენიდატი აძლიერებენ, ხოლო ღვიძლის მიკროსომალური ფერმენტების წინამორბედი ინდუქტორები (ბარბიტურატები, პრომეტაზინი, რიფამპიცინი, ფენიტოინი) ამცირებენ პრეპარატის ეფექტს.

მწარმოებელი: MERKLE, გერმანია

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდი/ ambroxol hydrochloride

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: მუკოლიზური და ამოსახველებელი საშუალებები

შემადგენლობა
1 ტაბ.
ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდი………………………………… 30 მგ
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზა, სიმინდის სახამებელი, მაგნიუმის სტეარატი, მაღალდისპერსული სილიციუმის დიოქსიდი.
კაფსულები: ბლისტერზე 10 კაფს., შეფუთვაში 1 ბლისტერი.
1 კაფს.
ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდი………………………………… 75 მგ
დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა და ნატრიუმის კარბოქსიმეთილცელულოზა, მეთილჰიდროქსიპროპილცელულოზა, ეუდრაგიტი ღშ 30D, ტრიეთილციტრატი, კოლოიდური სილიციუმის ნალექი, ჟელატინი, ტიტანის დიოქსიდი, რკინის ოქსიდი (ყვითელი, წითელი, შავი).
საინექციო ხსნარი: ამპულაში 2 მლ, შეფუთვაში 5 ამპ.
2 მლ
ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდი………………………………… 30 მგ
დამხმარე ნივთიერებები: ლიმონჟავას მონოჰიდრატი, ნატრიუმის ქლორიდი, ნატრიუმ მონოჰიდროგენფორსფატ ჰეპტაჰიდრატი, საინექციო წყალი
სიროფი: ფლაკონში 100 მლ.
1 ფლ.
ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდი………………………………… 0.300 გ
დამხმარე ნივთიერებები: თხევადი სორბიტოლი, პროპილენგლიკოლი, მალინის არომატიზატორი, საქარინი, გასუფთავებული წყალი.
ხსნარი შიგნით მისაღებად და საინჰალაციოდ: ფლაკონში 40 და 100 მლ.
100 მლ
ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდი………………………………… 0.750 გ
დამხმარე ნივთიერებები: კალიუმის სორბატი, მარილმჟავა, სუფთა წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ამბროქსოლი (ბრომგექსინის აქტიური მეტაბოლიტი) წარმოადგენს მუკოლიზურ პრეპარატს, რომელიც აუმჯობესებს ნახველის რეოლოგიურ თვისებებს, ამცირებს მის წებოვნებას და ადჰეზიურობას, რაც ხელს უწყობს მის გამოყოფას სასუნთქი გზებიდან.
ამბროქსოლი ასტიმულირებს ბრონქის ჯირკვლების სეროზული უჯრედების აქტივობას, ფერმენტების გამომუშავებას, რომლებიც მონაწილეობენ ნახველის პოლისაქარიდული ბმების დაშლაში, სურფაქტანტის გამომუშავებას და უშუალოდ მოქმედებს ბრონქის ცილიების აქტივობაზე, რითაც აფერხებს მათ შეწებებას. თერაპიული ეფექტი ვლინდება პრეპარატის მიღებიდან 30 წთ-ს შემდეგ და გრძელდება 6-12 სთ-ის განმავლობაში (დამოკიდებულია მიღებულ დოზაზე).

ჩვენებები
ამბრობენე გამოიყენება სასუნთქი გზების ისეთი დაავადებების დროს, როდესაც გაზრდილია წებოვანი ნახველის გამოყოფა და გაძნელებულია ნახველის ამოღება:
– მწვავე და ქრონიკული ბრონქიტი, პნევმონია;
– ბრონქიალური ასთმა;
– ბრონქოექტაზიური დაავადება.

მიღების წესები და დოზები
ტაბლეტები
ამბრობენეს ტაბლეტები მიიღება საკვების მიღების შემდეგ საკმარისი რაოდენობით თბილ სითხესთან ერთად (წყალი, წვენი ან ჩაი).
მოზრდილებსა და 12 წლის ასაკის ზევით ბავშვებში: პირველი 2-3 დღის განმავლობაში 1 ტაბლეტი 3-ჯერ დღეში (90 მგ/დღე-ღამეში). შემდგომში მკურნალობა გრძელდება დღის განმავლობაში 1 ტაბლეტის 2-ჯერ მიღებით (60 მგ/დღე-ღამეში).
6-დან 12 წლამდე ბავშვებში: პირველი ორი დღის განმავლობაში½1/2 ტაბლეტი 2-3-ჯერ დღეში (30-45 მგ/დღე-ღამეში). შემდგომში მკურნალობა გრძელდება დღის განმავლობაში 1/2 ტაბლეტის 2-ჯერ მიღებით (30 მგ/დღე-ღამეში).
მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია დაავადების მიმდინარეობის თავისებურებებზე. ექიმის დანიშნულების გარეშე ამბრობენეს მიღება 4-5 დღეზე მეტი ხნის განმავლობაში არ არის რეკომენდებული. კაფსულები
ამბრობენეს რეტარდ კაფსულები მიიღება ჭამის შემდეგ, საკმაო რაოდენობით წყალთან ერთად (ჭიქა წყალი, წვენი ან ჩაი).
ჩვეულებრივ მოზრდილები და 12 წელზე უფროსი ბავშვები იღებენ დღეში 1 კაფსულას (75 მგ/დღე-ღამეში). ამბრობენეს მიღების დროს რეკომენდებულია დიდი რაოდენობით სითხის მიღება.
საინექციო ხსნარი
ამბრობენეს საინექციო ხსნარი გამოიყენება ინტრავენური გზით (ნელი ნაკადით ან წვეთოვნად). გამხსნელის სახით გამოიყენება 0.9%-იანი ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარი, რინგერ-ლოკის ხსნარი ან სხვა საბაზისო ხსნარი, რომლის პH არ აღემატება 6.3.
მოზრდილებში ჩვეულებრივ ინიშნება 1 ამპულა 3-ჯერ დღე-ღამეში (30-45 მგ), მძიმე შემთხვევებში დოზა შესაძლებელია გაიზარდოს 2 ამპულამდე 2-3-ჯერ დღე-ღამეში (60-90 მგ).
ბავშვებში პრეპარატის სადღეღამისო დოზის შერჩევა ხდება სხეულის 1 კგ მასაზე 0.0012-0.0016 გ-ზე გადაანგარიშებით.
2 წლამდე ბავშვებში ჩვეულებრივ ინიშნება 1 მლ (1/2 ამპულა) 2-ჯერ დღეში (15 მგ/დღე-ღამეში). 2-დან 6 წლამდე ბავშვებში: 1 მლ (1/2 ამპულა) 3-ჯერ დღეში (22.5 მგ/დღე-ღამეში).
ბავშვებში 6 წლის ზევით: 2 მლ (1 ამპულა) 2-3-ჯერ (30-45 მგ/დღე-ღამეში).
ახალშობილებში და მოუმწიფებელ ბავშვებში რესპირატორული დისტრესს სინდრომის დროს: ამბრობენეს სადღეღამისო დოზა შეადგენს 30 მგ, რაც, როგორც წესი, ნაწილდება 4–ჯერადი შეყვანის სახით.
ინექციების გაკეთება უნდა შეწყდეს დაავადების მწვავე სიმპტომების გამოვლენის შეწყვეტისთანავე, რის შემდეგაც გადადიან ამბრობენეს სხვა ფორმების მიღებაზე.
სიროფი
ამბრობენეს სიროფი მიიღება საკვების მიღების შემდეგ საკმარისი რაოდენობით თბილ სითხესთან ერთად (წყალი, წვენი ან ჩაი) თანდართული ჭიქა-დოზატორის დახმარებით.
ჩვეულებრივ გამოიყენება შემდეგი დოზები (1 მლ სიროფი შეიცავს 3 მგ ამროქსოლს):
2 წლამდე ბავშვებში: 2.5 მლ სიროფი 2-ჯერ დღეში (15 მგ/დღე-ღამეში).
2-დან 6 წლამდე ბავშვებში: 2.5 მლ სიროფი 3-ჯერ დღეში (22.5 მგ/დღე-ღამეში).
6-დან 12 წლამდე ბავშვებში: 5 მლ სიროფი 2-3-ჯერ დღეში (30-45 მგ/დღე-ღამეში).
ბავშვებში 12 წლის ასაკის ზევით და მოზრდილებში: პირველი 2-3 დღის განმავლობაში 10 მლ სიროფი 3-ჯერ დღეში (90 მგ/დღე-ღამეში), მკურნალობის შემდგომ დღეებში – 10 მლ სიროფი 2-ჯერ დღეში (60 მგ/დღე-ღამეში). სუსპენზია
ამბრობენეს შიგნით მისაღები ხსნარი გამოიყენება ჭამის შემდეგ, საკმაო რაოდენობით სითხესთან ერთად (წყალი, წვენი, ან ჩაი) თანდართული დოზირებული ჭიქის მეშვეობით.

ჩვეულებრივ გამოიყენება შემდეგი დოზები (1 მლ ხსნარი შეიცავს 7.5 მგ ამბროქსოლს):
2 წლამდე ბავშვები იღებენ 1 მლ ხსნარს დღეში 2-ჯერ (15 მგ/დღე-ღამეში).
2-დან 6 წლამდე ბავშვები იღებენ 2 მლ ხსნარს დღეში 3-ჯერ (22.5 მგ/დღე-ღამეში).
6-დან 12 წლამდე ბავშვები იღებენ 2 მლ ხსნარს დღეში 2-3-ჯერ (30-45 მგ/დღე-ღამეში).
მოზრდილები და მოზარდები მკურნალობის პირველ 2-3 დღეს იღებენ 4 მლ ხსნარს დღეში 3-ჯერ (90 მგ/დღე-ღამეში), ხოლო შემდეგ დღეებში – 4 მლ ხსნარს დღეში 2-ჯერ (60 მგ/დღე-ღამეში).
ინჰალაცია
პრეპარატ ამბრობენეს ინჰალაციისთვის შეიძლება გამოყენებულ იქნას ნებისმიერი თანამედროვე მოწყობილობა (გარდა ორთქლის ინჰალაციისა). ინჰალაციამდე პრეპარატი ზავდება 0.9%-იან ნატრიუმ ქლორის ხსნარში. ჰაერის ოპტიმალური დატენიანებისთვის შესაძლებელია მისი განზავება 1:1 შეფარდებით და თბება სხეულის ტემპერატურამდე. ინჰალაცია უნდა ჩატარდეს სუნთქვის ჩვეულებრივ რეჟიმში (რომ არ მოვახდინოთ ხველის პროვოცირება). ამბროქსოლის ინჰალაციამდე ბრონქიალური ასთმით დაავადებულებმა უნდა გამოიყენონ ბრონქოლიზური საშუალებები, რათა თავიდან აიცილონ სასუნთქი გზების არასპეციფიური გაღიზიანება და სპაზმი.
ჩვეულებრივ იყენებენ შემდეგ დოზებს (1 მლ ხსნარი შეიცავს 7.5 მგ ამბროქსოლს):
2 წლამდე ბავშვებში საინჰალაციოდ გამოიყენება 1 მლ ხსნარი დღეში 1-2-ჯერ (7.5-15 მგ./დღე-ღამეში).
2-დან 6 წლამდე ბავშვებში საინჰალაციოდ გამოიყენება 2 მლ ხსნარი დღეში 1-2-ჯერ (15-30 მგ/დღე-ღამეში).
6 წელზე უფროს ბავშვებში საინჰალაციოდ გამოიყენება 2-3 მლ ხსნარი დღეში 1-2-ჯერ (15-45 მგ/დღე-ღამეში).
2 წლამდე ბავშვების მკურნალობა მიმდინარეობს ექიმის დაკვირვების ქვეშ.
ამბრობენეს მიღებისას რეკომენდებულია დიდი რაოდენობით სითხის მიღება.
მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია დაავადების მიმდინარეობის თავისებურებებზე. არ არის რეკომენდებული ექიმის დანიშნულების გარეშე ამბრობენეს მიღება 4-5 დღეზე მეტი ხნის განმავლობაში.

გვერდითი მოვლენები
იშვიათად შეიძლება გამოვლინდეს სისუსტე, თავის ტკივილი, პირის და სასუნთქი გზების სიმშრალე, ნერწყვდენა, რინორეა, გასტრალგია, გულისრევა, ღებინება, დიარეა, ყაბზობა, დიზურია, ეკზანთემა. ძალიან იშვიათ შემთხვევაში შეიძლება გამოვლინდეს ალერგიული რეაქციები (გამონაყარი კანზე, სახის ანგიონევროზული შეშუპება, სუნთქვის დარღვევა, ტემპერატურული რეაქციები შემცივნებასთან ერთად). არსებობს მონაცემები იმის შესახებ, რომ ცალკეულ შემთხვევებში დაფიქსირდა ალერგიული კონტაქტური დერმატიტი, ხოლო ერთ შემთხვევაში განვითარდა ანაფილაქსიური შოკი.

უკუჩვენება
აბსოლუტური უკუჩვენებები:
– მომატებული მგრძნობელობა ამბროქსოლისადმი და/ან მზა წამლის ფორმის სხვა კომპონენტებისადმი;
– კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება;
– ეპილეპტური სინდრომი;
– 12 წლამდე ბავშვები (ბავშვებისთვის გამოდის პრეპარატ ამბრობენეს სხვა სამკურნალო ფორმები: სიროფი და ხსნარი შიგნით მისაღებად. 6-დან 12 წლამდე ბავშვებში შეიძლება ამბრობენეს ტაბლეტების გამოყენება). შედარებითი უკუჩვენებები: თირკმლის დაქვეითებული ფუნქციის და/ან ღვიძლის მძიმე დაავადებების დროს ამბრობენე გამოიყენება განსაკუთრებული სიფრთხილით, მცირდება რა მისაღები დოზა და იზრდება პრეპარტის მიღებათა შორის ინტერვალი (ჩვეულებრივ ასეთ შემთხვევებში მკურნალობა მიმდინარეობს ექიმის დაკვირვების ქვეშ).
ამბრობენე ასევე განსაკუთრებული სიფრთხილით და მხოლოდ ექიმის დაკვირვების ქვეშ უნდა იქნას გამოყენებული ბრონქების მოტორიკის დარღვევის და სეკრეტის დიდი რაოდენობით გამოყოფის შემთხვევაში (არსებობს ბრონქებში სეკრეტის დაგროვების საშიშროება).

ორსულობა და ლაქტაცია
მიუხედავად იმისა, რომ დღემდე არ არსებობს ჩანასახზე და ახალშობილებზე ამბრობენეს უარყოფითი გავლენის მონაცემები, ამბრობენეს გამოყენება ორსულობისას, განსაკუთრებით პირველ ტრიმესტრში და ძუძუთი კვების დროს შესაძლებელია მხოლოდ მას შემდეგ, რაც მკურნალი ექიმი სათანადოდ გაანალიზებს სარგებლობა/რისკის თანაფარდობას.

ჭარბი დოზირება
ამბრობენეს 25 მგ/კგ დოზით მიღების შემთხვევაში გვერდითი ეფექტები არ ვლინდება.
სიმპტომები: ნერწყვდენის მომატება, გულისრევა, ღებინება, არტერიული წნევის დაქვეითება.
მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა პირველი 1-2 საათის განმავლობაში და ცხიმშემცველი პროდუქტების მიღება; აუცილებელია ჰემოდინამიკის მაჩვენებლების კონტროლი და საჭიროების შემთხვევაში სიმპტომური თერაპიის ჩატარება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
არ არის რეკომენდებული ერთდროული გამოყენება ისეთ სამკურნალო საშუალებებთან ერთად, რომლებსაც გააჩნიათ ხველების საწინაამდეგო მოქმედება (მაგალითად, კოდეინის შემცველი), რადგან დაქვეითბული ხველის ფონზე ძნელდება ნახველის გამოყოფა ბრონქებიდან.
ანტიბიოტიკებთან ერთად (ამოქსაცილინი, ცეფუროქსიმი, ერითრომიცინი, დოქსიცილინი) ერთდროული მიღება აუმჯობესებს ანტიბიოტიკების შეღწევას სასუნთქ გზებში. მსგავსი ურთიერთქმედება დოქსიციკლინთან ფართოდ გამოიყენება თერაპიული მიზნებისთვის.

შენახვის პირობები და ვადები
პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა – 5 წელი.

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: ტევა,  უკრაინა

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

სართაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): ამბროქსოლი/AMBROXOL

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:  მუკოლიზური და ამოსახველებელი საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 ც.
1 ტაბ.
ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდი…. 30 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ამბროსანი წარმოადგენს მოქმედების 2 მექანიზმის მქონე მუკოლიზურ პრეპარატს: იგი ახორციელებს თავის მოქმედებას ლორწოვანის სეკრეციის გაზრდით და აღნიშნული სეკრეტის გათხიერებით (სეკრეტოლიზი), აგრეთვე, ლორწოს ევაკუაციის გაძლიერებით (სეკრეტომოტორიკა).
ამბროქსოლი წარმოადგენს ბრომჰექსინის მეტაბოლიტს. იგი ხასიათდება კარგად გამოხატულ ამოსახველებელი ეფექტით.
ამბროქსოლის აქტივობის გამო, იზრდება მუკოლიზურ უჯრედებში როგორც ლიზოსომების გამოყოფის, აგრეთვე ჰიდროლიზური ენზიმების აქტივობის პროცესი, რაც იწვევს ლორწოვან გარსში ბრონქების მიერ გამოყოფილი მჟავე მუკოპოლისაქარიდების დაშლას. ამავე დროს, უფრო ნაკლებად ბლანტი ლორწოს გამოყოფის გამო, მიმდინარეობს ადენოციტების სტიმულაცია.
სასუნთქი გზების ანთებითი დაავადებების დროს, ამბროქსოლის გამოყენებით ძლიერდება ბრონქული სეკრეტის გამოყოფის პროცესი და მუკოცილიარული კლირენსი. ამასთან ერთად მცირდება ლორწოს სიბლანტე, რის გამოც ძლიერდება ფილტვების ვენტილაცია და სუსტდება ხველება.

ფარმაკოკინეტიკა:
Per-os მიღების დროს ამბროქსოლი სწრაფად და თითქმის მთლიანად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მიერ. მისი მაღალი ტროპიზმის გამო, იგი ადვილად ნაწილდება ბრონქების ლორწოვან გარსში და ფილტვის ქსოვილში. სისხლის პლაზმაში მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია აღინიშნება 1-1.5 სთ-ის შემდეგ. პერორალურად მიღებული პრეპარატის დოზის ბიოშეღწევადობა შეადგენს 70-80%-ს.
ამბროქსოლის ნახევარგამოყოფის პერიოდი ხანგრძლივია და შეადგენს 8-10 სთ-ს.
ამბროქსოლის სეკრეცია ორგანიზმიდან ძირითადად მიმდინარეობს თირკმელების საშუალებით. ბრომჰექსინისაგან განსხვავებით, ამბროქსოლი ღვიძლში არ განიცდის დამატებით ბიოტრანსფორმაციას, რაც ღვიძლის დაავადებებით შეპყრობილ პაციენტებში პრეპარატის დანიშვნის შესაძლებლობას იძლევა.

ჩვენებები:
მწვავე ბრონქიტი, ტრაქეიტი, ლარინგიტი, ფარინგიტი;
ქრონიკული ბრონქიტი გამწვავების ფაზაში;
ბრონქული ასთმა;
ბრონქოპნევმონია;
მუკოვისციდოზი;
ბრონქოექტაზური დაავადება;
დიდი ქირურგიული ოპერაციების შემდგომ, ტრავმების და სხვა პერიოდში ბრონქებსა და ფილტვებში შეგუბებით მიმდინარე დაავადებების პროფილაქტიკა.

დოზირების რეჟიმი:
მოზრდილებში და ბავშვებში 12 წლის ასაკის ზემოთ პერორალურად ინიშნება 1 ტაბ. (30 მგ) 2-3-ჯერ დღეში (მძიმე შემთხვევებში შესაძლებელია სადღეღამისო დოზის გაზრდა 180 მგ-მდე).
ბავშვებში 5 წლის ასაკიდან 12 წლის ასაკამდე – 1/2 ტაბ (15 მგ) 2-3-ჯერ დღეში ყოველდღიურა;
2-5 წლამდე (1/4 ტაბ. (7.5 მგ) 3-ჯერ დღეში, 2 წლამდე ასაკის ბავშვებში – 1/4 აბ. (7.5 მგ) 2-ჯერ დღეში.
ტაბლეტებს იღებენ ჭამის დროს, მცირე რაოდენობის სითხესთან ერთად.

გვერდითი მოვლენები:
ალერგიული რეაქციები კანზე გამონაყარის, ურტიკარიის და ანგიონევროზული შეშუპების სახით აღენიშნებათ ავადმყოფთა არა უმეტეს 1%-ს.
პრეპარატის თერაპიულ და ტოქსიკურ დოზებს შორის დიაპაზონი ძალიან დიდია, ამიტომ მისი ჭარბი დოზირების შესაძლებლობა პრაქტიკულად არ არსებობს.

უკუჩვენებები:
მომატებული მგრძნობელობა ამბროქსოლის მიმართ;
ორსულობის I ტრიმესტრი;
კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება გამწვავების სტადიაში.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
ამბროქსოლის და ზოგიერთი ანტიბიოტიკების – ამპიცილინის, ამოქსიცილინის და სხვა კომბინაციით ძლიერდება ანტიბაქტერიული საშუალების ეფექტურობა.
ამბროქსონის კომბინაციით თეოფილინთან იზრდება მისი კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში, რაც მკურნალობის ვადების შემცირების შესაძლებლოაბს იძლევა.

შენახვის პირობები და ვადა:
პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

მწარმოებელი: PRO. MED. CS. Praha, ჩეხეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდი/ ambroxol hydrochloride

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: მუკოლიზური და ამოსახველებელი საშუალებები

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ამბროქსოლი, ბენზილამინის ჩამნაცვლებელი, წარმოადგენს ბრომჰექსინის მეტაბოლიტს. იგი განსხვავდება ბრომჰექსინისაგან იმით, რომ არ შეიცავს მეთილის ჯგუფს და ციკლოჰექსილის რგოლის პარა-ტრანს პოზიციაში ჯდება ჰიდროქსილის ჟგუფი. თუმცა არ არის ნათელი, თუ როგორ მოქმედებს იგი, მაგრამ სხვადასხვა კვლევებიდან გამოლვინდა, რომ მას აქვს ნახველის დამშლელი და სეკრეტომოტორული ეფექტები. ეფექტი საშუალოდ ვლინდება შიგნით მიღებიდან დაახლოებით 30 წუთში და გრძელდება 6-12 საათი, რაც დამოკიდებულია ერთჯერადად მიღებული დოზის სიდიდეზე.
პრეკლინიკური კვლევებიდან ვლინდება, რომ პრეპარატი ზრდის ბრონქული სეკრეტის გამოყოფას. სიბლანტის შემცირების და წამწამოვანი ეპითელიუმის გააქტიურების შედეგად ხდება ნახველის ამოხველების სტიმულაცია.
ამბროქსოლი ააქტიურებს სურფაქტანტის სისტემას იმით, რომ პირდაპირ უერთდება ალვეოლების II ტიპის პნევმოციტებს და ბრონქებში არსებულ კლარას უჯრედებს.
ჩანასახის და მოზრდილის ალვეოლებში და ბრონქებში იგი ასტიმულირებს აქტიური ზედაპირული ნივთიერების წარმოქმნას. ეს ეფექტი გამოვლინდა უჯრედულ კულტურებში და სხვადასხვა სახეობებში ჩატარებულ ინ-ვივო კვლევებში.
უფრო მეტიც, სხვადასხვა პრეკლინიკური კვლევებიდან დადგინდა, რომ ამბროქსოლს გააჩნია ანტიოქსიდაციური ეფექტი. ამ ფაქტს არანაირი კლინიკური მნიშვნელობა არ ენიჭება.
ამბროქსოლის გამოყენება ზრდის შემდეგი ანტიბიოტიკების კონცენტრაციას ნახველში და ბრონქულ სეკრეტში: ამოქსიცილინი, ცეფუროქსიმი, ერითრომიცინი და დოქსიციკლინი. ამ ფაქტს არანაირი კლინიკური მნიშვნელობა არ ენიჭება.

ფარმაკოკინეტიკა
ამბროქსოლი თითქმის მთლიანად შეიწოვება შიგნით მიღების შემდეგ. შიგნით მიღების შემდეგ Tmax შეადგენს 1-3 საათს. შიგნით მიღების შემდეგ ამბროქსოლის აბსოლუტური ბიოათვისებულობა მცირდება 1/3-ით ღვიძლის პირველი გასვლის შემდეგ. მეტაბოლიტები, რომლებიც გადადის თირკმელში (მაგ. დიბრომანთრალინის მჟავა, გლუკურონიდები), წარმოიქმნება პროცესის დროს. პლაზმის ცილებს უერთდება დაახლოებით 85% () 80-90%). ტერმინალური ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 7-12 საათს. ამბროქსოლის და მისი მეტაბოლიტების ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 22 საათს.
ამბროქსოლი გადადის თავ-ზურგ-ტვინის სითხეში, პლაცენტის ბარიერში და გამოიყოფა დედის რძეში.
90% გამოიყოფა თირკმელების გზით და მეტაბოლიტების სახით, რომლებიც წარმოიქმნება ღვიძლში. თირკმლის მიერ გამოყოფილი ნივთიერების 10%-ზე ნაკლები წარმოდგენილია უცვლელი ამბროქსოლის სახით.
ცილებთან ძლიერი მიერთების, მაღალი განაწილების მოცულობის და ასევე მისი სისხლიდან ქსოვილებში ნელი გადანაწილების გამო არ არის მოსალოდნელი, რომ ამბოქსოლის მნიშვნელოვანი ელიმინაცია მოხდება დიალიზის ან ფორსირებული დიურეზის საშუალებით.
ღვიძლის მძიმე უკმარისობის მქონე პაციენტებში ამბროქსოლის კლირენსი მცირდება 20-40%-ით. თირკმლის მძიმე უკმარისობის მქონე პაციენტებში მოსალოდნელია ამბროქსოლის მეტაბოლიტების დაგროვება.

ჩვენებები
გამოიყენება ამოსახველებელის სახით ნახველის გამოყოფით მიმდინარე მწვავე და ქრონიკული ბრონქოპულმონარული დაავადებების სამკურნალოდ.

მიღების წესები და დოზები
თუ არ არის ექიმის განსხვავებული მითითება, მაშინ ჩვეულებრივ გამოიყენება შემდეგი დოზები:
მოზრდილები და 12 წელზე უფროსი ბავშვები:
პირველი 2-3 დღის განმავლობაში დოზა ჩვეულებრივ შეადგენს ამბროქსი-დენკი 60-ის 1/2 შუშხუნა ტაბლეტს 3-ჯერ დღეში (ექვივალენტური 30 მგ ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდისა 3-ჯერ დღეში). ამის შემდეგ მიიღება ამბროქსი-დენკი 60-ის 1/2 შუშხუნა ტაბლეტი 2-ჯერ დღეში (ექვივალენტური 30 მგ ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდისა 2-ჯერ დღეში).
მოზრდილებში შესაძლებელია ეფექტის გაზრდა, თუ დოზა გაიზრდება 60 მგ ამბროქსოლამდე დღეში 2-ჯერ (ექვივალენტური 120 მგ ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდისა დღეში).
მიღების ხანგრძლივობა:
თუ სიმპტომები გაუარესდება ან არ გაუმჯობესდება მკურნალობის დაწყებიდან 4-5 დღის შემდეგ, მაშინ კონსულტაციისთვის უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს.
ამბროქსი-დენკი 60-ის შუშხუნა ტაბლეტები უნდა გაიხსნას ჭიქა ცივ წყალში და მიიღება საკვების შემდეგ.
თუ პაციენტი გრძნობს, რომ ამბროქსი-დენკი 60 ძალიან ძლიერად ან სუსტად მოქმედებს, კონსულტაციისთვის უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.

გვერდითი მოვლენები
სხვა პრეპარატების მსგავსად ამბროქსი-დენკი 60-მაც შეიძლებ გამოიწვიოს გვერდითი ეგექტები, თუმცა ისინი ყველას არ უვითარდება.
გვერდითი ეფექტების შესაფასებლად ჩვეულებრივ გამოიყენება შემდეგი კლასიფიკაცია:

ზოგადი დარღვევევბი:
არახშირად: ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები (გამონაყარი, სახის შეშუპება, სუნთქვის გაძნელენა, ქავილი), ცხელება;
ძალიან იშვიათად: მძიმე ალერგიული რეაქციები (ანაფილაქსია), რომელთაც შეუძლიათ გამოიწვიონ შოკი.
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ:
არახშირად: გულისრევა, მუცლის ტკივილი, ღებინება.
შესაბამისი ზომები:
ალერგიული რეაქციის პირველი ნიშნების გამოვლენისთანავე ამბროქსი-დენკი 60-ით მკურნალობა უნდა შეწყდეს.
თუ რომელიმე გვერდითი ეფექტი ძლიერ გაუარესდება ან პაციენტს გამოუვლინდება რომელიმე გვერდითი ეფექტი, რომელიც არ არის ზემოთ აღწერილი, ასეთ შემთხვევაში უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს.

უკუჩვენება
ამბროქსი-დენკი 60 არ გამოიყენება:
თუ პაციენტი ჰიპერმგრძნობიარეა (ალერგიულია) ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდის (ამბროქსი-დენკი 60-ის აქტიური ნივთიერება) ან ამბროქსი-დენკი 60-ში შემავალი ნებისმიერი ინგრედიენტის მიმართ.
ამბროქსი-დენკი 60 გამოიყენება განსაკუთრებული სიფრთხილით შემდეგ შემთხვევებში:
ძალიან იშვიათ შემთხვევებში ამბროქსოლის გამოყენებისას გამოვლინდა კანის მძიმე რეაქციები, როგორიც არის სტივენ-ჯონსონის და ლაილის სინდრომები.
კანზე ან ლორწოვან გარსებზე ნებისმიერი ცვლილების გამოვლენის შემთხვევაში დაუყოვნებლივ უნდა მიემართოს კონსულტაციისთვის მკურნალ ექიმს და ამბოქსოლით მკურნალობა უნდა შეწყდეს.
თირკმლის და ღვიძლის დარღვეული ფუნქციის მქონე პაციენტები:
ამბროქსი-დენკი 60 განსაკუთრეული სიფრთხილით გამოიყენება თირკმლის ან ღვიძლის მძიმე დაავადებების მქონე პაციენტებში (მაგ. გაზრდილი ინტერვალები დოზებს შორის ან დოზის შემცირება). თირკმლის მძიმე დაავადების მქონე პაციენტებში მოსალოდნელია ღვიძლში წარმოქმნილი ამბროქსოლის მეტაბოლიტების დაგროვება. ამბოქსი-დენკი 60 გამოიყენება მხოლოდ ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ იმ შემთხვევებში, როდესაც აღინიშნება იშვიათი ბრონქული დაავადებები, რაც გამოიხატება ნახველის ჭარბი გამოყოფით (მაგ. ავთვისებიანი ცილიარული სინდრომი), რადგან ამ დროს მოსალოდნელია ნახველის დაგროვება.
პრეპარატში შემავალი აქტიური ინგრედიენტის მაღალი კონცენტრაციის გამო ამბროქსი-დენკი 60-ის გამოყენება არ არის სასურველი 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში.

ორსულობა და ლაქტაცია
იმის გამო, რომ ორსულ ქალებში ამბროქსი-დენკი 60-ის გამოყენების შესახებ შეზღუდული მონაცემები მოიპოვება, შესაბამისად იგი ინიშნება ექიმის მიერ მხოლოდ რისკისა და სარგებელის შეფასების შემდეგ.
ამბროქსი-დენკი 60-ის აქტიური ინგრედიენტი გადადის ცხოველის დედის რძეში. რადგან ლაქტაციის პერიოდში ამბროქსი-დენკი 60-ის გამოყენების შესახებ მონაცემები შეზღუდულია, შესაბამისად ამ პერიოდში იგი მიიღება მხოლოდ ექიმის დანიშნულების შესაბამისად.
მანქანისა და სხვა მექანიზმების მართვა:
არ არის საჭირო განსაკუთრებული სიფრთხილე.
მნიშვნელოვანი ინფორმაცია ამბროქსი-დენკი 60-ში შემავალ ზოგიერთ ინგრედიენტზე.
შეიცავს ასპარტამს, ფენილალანინის წარმოქმნის წყაროს, რაც შესაძლებელია საზიანო იყოს ფენილკეტონურიის დროს.
1 შუშხუნა ტაბლეტი შეიცავს 7.62 მიკრომ (175 მგ) ნატრიუმს. თუ პაციენტი იმყოფება ნატრიუმის დაბალ-შემცველ დიეტაზე, მაშინ საჭიროა ამ ინფორმაციის გათვალისწინება.

ჭარბი დოზირება
ამბროქსი-დენკი 60-ის აქტიური ინგრედიენტის – ამბროქსოლის დოზის გადაჭარბებისას მძიმე ინტოქსიკაციის ნიშნები არ გამოვლენილა. აგრეთვე გამოვლინდა მოუსვენრობის და ფაღარათის ხანმოკლე ეპიზოდები.
დოზის განზრახ ან შემთხვევით გადაჭარბებისას შესაძლებელია გამოვლინდეს მოჭარბებული ნერწყვდენა, ბოყინი, ღებინება და არტერიული წნევის დაქვეითება.
უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს. ჩვეულებრივ ისეთი ღონისძიებების ჩატარება, როგორიც არის ღებინების გამოწვევა და კუჭის ამორეცხვა არ ტარდება. აღნიშნული ზომები მიიღება მხოლოდ დოზის ძლიერი გადაჭარბებისას. რეკომენდირებულია დოზის გადაჭარბების სიმპტომური მკურნალობა.
დოზის გამოტოვება:
ამბროქსი-დენკი 60-ის ძალიან მცირე დოზის მიღებისას ან დოზის გამოტოვების შემთხვევაში, მკურნალობა გრძელდება ინსტრუქციაში მითითებული დოზირების რეჟიმის შესაბამისად.
ამბროქსი-დენკი 60-ის მკურნალობის შეწყვეტა:
არ შეიძლება ამბროქსი-დენკი 60-ით მკურნალობის შეწყვეტა ექიმთან კონსულტაციის გარეშე.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
თუ პაციენტი ღებულობს ან უახლოესი პერიოდის განმავლობაში ღებულობდა რაიმე პრეპარატს, მათ შორის ურეცეპტოდ გასაყიდ პრეპარატებს, მან უნდა აცნობოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.
ამბროქსი-დენკი 60-ის და ხველის დამთრგუნველი პრეპარატების კომბინირებულმა გამოყენებამ შესაძლებელია გამოიწვიოს ნახველის დაგროვება ხველის რეფლექსის დათრგუნვის გამო. შესაბამისად მათი კომბინირებული გამოყენება უნდა მოხდეს ძალიან დიდი სიფრთხილით.
ამბროქსი-დენკი 60-ის მიღება საკვებთან და სასმელთან ერთად:
არ არის საჭირო განსაკუთრებული სიფრთხილის ზომები.

შენახვის პირობები და ვადები
ინახება 25oC-ზე დაბალ ტემპერატურაზე.
მჭიდროდ დახურული ტუბი ინახება სინათლისგან და ნესტისგან დაცულ ადგილას.
არ ინახება შეფუთვაზე მითითებული ვადის გასვლის შემდეგ.
არ გამოიყენება ვადის გასვლის შემდეგ
ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

მწარმოებელი: Losan Pharma GmbH, გერმანია

გამოშვების ფორმა: 60მგ შუშხუნა ტაბლეტი #20

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდი/ ambroxol hydrochloride

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:  მუკოლიზური და ამოსახველებელი საშუალებები

შემადგენლობა
აქტიური ნივთიერება: ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდი;
1 ტაბლეტი შეიცავს 30 მგ ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდს;
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზა, კოპოვიდონი, აეროსილი, კალციუმის სტეარატი, კროსპოვიდონი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდი – სინთეზური სეკრეტოლიტური და სეკრეტომოტორული პრეპარატი. ის ასტიმულირებს ბრონქებში ლორწოს წარმოქმნას, ხელს უწყობს მის გათხელებას და აუმჯობესებს გამოყოფას მოციმციმე ეპითელის აქტივობის გაზრდის ხარჯზე. ამბროქსოლი ზრდის ფილტვებში სურფაქტანტის კონცენტრაციას და ხელს უწყობს მისი განადგურების თავიდან აცილებას. გააჩნია უმნიშვნელო ხველის საწინააღმდეგო ეფექტი. ამბროქსოლი ახდენს ანთების საწინააღმდეგო მოქმედებას, გააჩნია ანტიოქსიდანტური თვისებები, ასტიმულირებს ადგილობრივ იმუნიტეტს.

ჩვენებები
სასუნთქი გზების მწვავე და ქრონიკული დაავადებები, რომლებსაც თან ახლავს წებოვანი სეკრეტის ელიმინაციის გაძნელება (მწვავე და ქრონიკული ბრონქიტი, ბრონქოექტაზიური დაავადება, ტრაქეიტი, ლარინგიტი, ფარინგიტი). ბრონქული ასთმა ნახველის გაძნელებული გამოყოფით, პნევმონია, ფილტვების მუკოვისციდოზი; ფილტვებზე ოპერაციის შემდეგ გართულებების პროფილაქტიკა და მკურნალობა. გამოიყენება ბრონქოსკოპიისათვის მოსამზადებლად და ჩატარებული გამოკვლევის შემდეგ.

უკუჩვენებები
ორსულობის პირველი ტრიმესტრი, კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება, ამბროქსოლის ან პრეპარატის სხვა კომპონენტის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა (ალერგია).

სიფრთხილის ზომები გამოყენებისას
მკურნალობის დაწყებამდე აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია.
ექიმთან კონსულტაციის გარეშე არ შეიძლება პრეპარატის გამოყენება დადგენილ ვადაზე მეტი დროის განმავლობაში.
ორსულობის II და III ტრიმესტრებში ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდის გამოყენებამდე აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია.
თუ დაავადების ნიშნები არ დაიწყებს გაქრობას ან პირიქით, ჯანმრთელობის მდგომარეობა გაუარესდება ან განვითარდება არასასურველი რეაქციები, აუცილებელია ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდით მკურნალობის შეწყვეტა და ექიმთან კონსულტაცია ამ პრეპარატის შემდგომი გამოყენების შესახებ.

ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან
თუ პაციენტი იღებს სხვა პრეპარატებს, მან აუცილებლად უნდა მიმართოს ექიმს ამ პრეპარატის გამოყენების შესაძლებლობის თაობაზე. ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდი ზრდის დოქსიციკლინის, ცეფუროქსიმისა და ამოქსიცილინის თერაპიულ ეფექტურობას. პრეპარატი იწვევს ფილტვებში რიფამპიცინის კონცენტრაციის მომატებას. ამ პრეპარატის გამოყენება შეიძლება გულის გლიკოზიდებთან, დიურეტიკებთან ერთად, თერაპიულად მიზანშეწონილია ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდის კომბინაცია თეოფილინთან. არ არის რეკომენდებული ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდის ერთდროული გამოყენება ხველის საწინააღმდეგო პრეპარატებთან, რომლებიც აფერხებენ ნახველის გამოყოფას.

განსაკუთრებული მითითებები
მკურნალობის დაწყებამდე და მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია. პრეპარატი სეკრეტირდება დედის რძესთან ერთად, თუმცა ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდის გამოყენება თერაპიულ დოზებში არ იწვევს გვერდით მოვლელებს ჩვილებში.

მიღების წესი და დოზები
მოზრდილები და ბავშვები 12 წლის ზემოთ იღებენ 1 ტაბლეტს დღეში 2-ჯერ, აუცილებლობისას კი – დღე-ღამეში 3-ჯერ. ქრონიკული დაავადებების გამწვავებისას ერთჯერადი დოზა შეიძლება გაიზარდოს 60 მგ-მდე (2 ტაბლეტი) დღე-ღამეში 2-ჯერ. 5-დან 12 წლამდე ბავშვებში ჩვეულებრივ ინიშნება 15 მგ (1/2 ტაბლეტი) დღე-ღამეში 2-3-ჯერ, 2-დან 5 წლამდე ბავშვებში კი 7,5 მგ (1/4 ტაბლეტი) დღე-ღამეში 2-3-ჯერ. პრეპარატი მიიღება ჭამის დროს ან ჭამის შემდეგ მცირე რაოდენობის წყლის მიყოლებით. თერაპიული დოზა ბავშვებში შეადგენს 1,2-1,6 მგ/კგ-ს დღე-ღამეში 2-3-ჯერ. მკურნალობის კურსი შეადგენს 4-14 დღეს. ჭარბი დოზის მიღების სიმპტომები: ჭარბი დოზის მიღების შემთხვევები აღწერილი არ არის, თუმცა შესაძლებელია საჭმლის მონელების მოშლა, ეპიგასტრალურ მიდამოში დისკომფორტი ან ტკივილები, კუჭის გადავსების შეგრძნება, გულისრევა, პირღებინება. ჭარბი დოზის მიღების სხვა შემთხვევებში აუცილებელია პრეპარატის გამოყენების შეწყვეტა და ექიმთან კონსულტაცია. თერაპია – სიმპტომატური.

გვერდითი ეფექტები
ამბროქსოლი ხასიათდება კარგი ამტანობით, თუმცა ხანგრძლივი გამოყენებისას და დიდი დოზების მიღებისას პრეპარატმა შეიძლება გამოიწვიოს კუჭის წვა, დისპეფსია, გულისრევა, პირღებინება; იშვიათად – ალერგიული რეაქციები, რომლებიც ვლინდება კანზე გამონაყრით, ჭინჭრის გამონაყრით და ანგიონევროტული შეშუპებით. შესაძლებელია ჰიპერსალივაცია, ცხვირის ლორწოვანის სეკრეციის მომატება, ჰიპერთერმია, დიზურია.
ნებისმიერი სახის ნეგატიური რეაქციის გამოვლენისას აუცილებელია პრეპარატის გამოყენების შეწყვეტა და ექიმთან კონსულტაცია სიმპტომატური თერაპიის ჩასატარებლად.

ვარგისიანობის ვადა 2 წელი.
პრეპარატი არ გამოიყენება შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის შემდეგ.

შენახვის პირობები
ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ ადგილას არაუმტეს 25°ჩ-ზე.

გამოშვების ფორმა:
30მგ ტაბლეტი #20. 10 ტაბლეტი კონტურულ დანაყოფებიან შეფუთვაში. კოლოფში მოთავსებულია 2 კონტურული შეფუთვა.

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: Borshchahivskiy CPP, უკრაინა

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): მელოქსიკამი/meloxicam

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები

ათქ კოდი: M01AC06

შემადგენლობა:
ერთი ტაბლეტი (გამყოფი ხაზით) შეიცავს აქტიური ნივთიერების სახით 15 მგ
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზის მონოჰიდრატი, ცელულოზა მიკროკრისტალური, ნატრიუმის ციტრატი, პოვიდონი, კროსპოვიდონი,
კოლოიდური სილიციუმის დიოქსიდი, მაგნიუმის სტეარატი.
ტაბლეტები: 15 მგ. მრგვალი, ორმაგად ამობურცული ტაბლეტი, ჭრილით ერთ მხარეს, ფერმკრთალი-ყვითელი ან ფერმკრთალი-ყვითელი სუსტი მომწვანო ფერის, დასაშვებია მოთეთრო და მსუბუქი ხორკლიანობა.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა:
მელოქსიკამი – არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატი, რომელსაც გააჩნია ტკივილგამაყუჩებელი, ანთების საწინააღმდეგო და სიცხის დამწევი მოქმედება. ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება განპირობებულია ციკლოოქსიგენაზა-2 (ცოგ-2) ფერმენტატული აქტივობის ბლოკირებით, რომელიც მონაწილეობს პროსტაგლანდინების ბიოსინთეზში ანთების კერაში. მელოქსიკამი ნაკლებად მოქმედებს ციკლოოქსიგენაზა-1 (ცოგ-1), რომელიც მონაწილეობს პროსტაგლანდინის სინთეზში, რომელიც იცავს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ლორწოვან გარსს და მონაწილეობას ღებულობს თირკმლებში სისხლის მიმოქცევის

ფარმაკოკინეტიკა:
კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, მელოქსიკამის აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა – 89%. საკვების ერთდროული მიღება არ ცვლის შეწოვას. პრეპარატის შიგნით მიღებისას დოზებში 7,5 მგ და 15 მგ მისი კონცენტრაციები დოზების პროპორციულია. წონასწორული კონცენტრაციები მიიღწევა 3-5 დღის განმავლობაში. პრეპარატის ხანგრძლივი დროის გამოყენებისას (1 წელზე მეტი), კონცენტრაციები მსგავსია ისეთებთან, რომლებიც აღინიშნება წონასწორული კონცენტრაციების პირველი მიღწევის შემდეგ. პლაზმის ცილებს უკავშირდება 99%-ზე მეტი. პრეპარატის მაქსიმალურსა და ბაზალურ კონცენტარციებს შორის განსხვავებების დიაპაზონი, მისი დღეში ერთხელ გამოყენების შემდეგ, არც ისე დიდია და დოზით 7,5 მგ გამოყენებისას შეადგენს 0,4-1,0 მკგ/მლ, დოზით 15 მგ გამოყენებისას კი – 0,8-2,0 მკგ/მლ (მოყვანილია შესაბამისად, მნიშვნელისა Cmin და Cmax). მელოქსიკამი აღწევს ჰისტოჰემატური ბარიერების გავლით, კონცენტრაცია სინოვიალურ სითხეში აღწევს პლაზმაში პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაციის 50%.
მელოქსიკამი თითქმის სრულად მეტაბოლიზირებდა ღვიძლში ოთხი არააქტიური ფარმაკოლოგიურ წარმოებულის სახით. ძირითადი მეტაბოლიტი, 5’- კარბოქსიმელოქსიკამი (60% დოზის სიდიდისგან), წარმოიშვება შუალედური მეტაბოლიტის ჟანგვის გზით, 5’-ჰიდროქსიმეთილმელოქსიკამი, რომელიც აგრეთვე ექსკრეტირებს, მაგრამ ნაკლებად (9% დოზის სიდიდისგან). in vitro გამოკვლევები გვიჩვენებს, რომ მოცემულ მეტაბოლურ გარდაქმნაში მნიშვნელოვან როლს თამაშობს იზოფერმენტი SYP 2C9, დამატებითი მნიშვნელობა გააჩნია იზოფერმენტს CYP 3A4. ორი სხვა მეტაბოლიტის წარმოშობისას (შემადგენლობა, შესაბამისად, 16% და 4% პრეპარატის დოზის სიდიდისგან) მონაწილეობას ღებულობს პეროქსიდაზა, რომლის აქტივობა ინდივიდუალურად ვარირებს.
პრეპარატი თანაბრად გამოიყოფა ნაწლავებისა და თირკმელების გზით, უპირატესად მეტაბოლიტების სახით. ნაწლავების გზით უცვლელი სახით გამოიყოფა 5%-ზე ნაკლები დღე-ღამური დოზის სიდიდიდან, შარდში უცვლელი სახით პრეპარატი გამოიყოფა მხოლოდ მცირე რაოდენობით. მალოქსიკამის ნახევრად გამოყოფის პერიოდი (T1/2) შეადგენს 15-20 საათს. პლაზმური კლირენსი შეადგენს საშუალოდ 8 მლ/წთ. ხანდაზმულ პირებში პრეპარატის კლირენსი ქვეითდება. განაწილების მოცულობა დაბალია და შეადგენს საშუალოდ 11 ლ. საშუალო სიმძიმის ღვიძლის ან თირკმლის უკმარისობა არსებით გავლენას არ ახდენს მელოქსიკამის ფარმაკოკინეტიკაზე.
– ოსტეოართროზი;
– რევმატოიდული ართრიტი;
– მაანკილოზირებელი სპონდილოართრიტი (ბეხტერევის დაავადება).
რეკომენდირებულია სიმპტომური თერაპიისთვის, ტკივილისა და ანთების შესამცირებლად გამოყენების მომენტში, პროგრესირებად დაავადებაზე არ ახდენს
– ჰიპერმგრძნობელობა აქტიური ნივთიერების ან დამხმარე კომპონენტების
– უკუნაჩვენებია აორტოკორონარული შუნტირების ჩატარების შემდეგ პერიოდში;
– გულის დეკომპენსირებული უკმარისობა;
– ბრონქული ასთმის, ცხვირისა და პარანაზალური სინუსების რეციდიული
პოლიპოზის სრული ან არასრული შერწყმა და აცეტილსალიცილის მჟავისა და სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების აუტანლობა (მ.შ.
– კუჭის ან 12-გოჯა ნაწლავის ლორწოვანი გარსის ეროზიულ-წყლულოვანი ცვლილებები, კუჭ-ნაწლავის მწვავე სისხლდენა;
– ნაწლავების ანთებითი დაავადებები (არასპეციფიკური წყლულოვანი კოლიტი, კრონის დაავადება);
– ცერებროვასკულარული სისხლდენა ან სხვა სისხლდენები;
– ღვიძლის გამოხატული უკმარისობა ან ღვიძლის მწვავე დაავადება;
– თირკმლის გამოხატული უკმარისობა ავადმყოფებში, რომლებიც არ ექვემდებარება დიალიზს (კრეატინინის კლირენსი 30 მლ/წთ ნაკლები), თირკმლის პროგრესირებადი დაავადებები, მ.შ. დადასტურებული ჰიპერკალიემია;
-ორსულობა, ძუძუთი კვების პერიოდი;
– 15 წლამდე ბავშვთა ასაკი.
პრეპარატის შემადგენლობაში ლაქტოზის არსებობასთან დაკავშირებით, პაციენტებს იშვიათი მემკვიდრეობითი დაავადებებით, ისეთი, როგორიცაა ლაქტოზის აუტანლობა, ლაქტოზის დეფიციტი ან გლუკოზო-გალაქტოზის მალაბსორბციით პრეპარატის მიღება დაუშვებელია.
არასასურველი მოვლენების განვითარების რისკის შესამცირებლად გამოიყენება მინიმალური ეფექტური დოზა მინიმალური შესაძლო მოკლე კურსით შემდეგ გულის იშემიური დაავადებები, ცერებროვასკულარული დაავადებები, გულის შეგუბებითი უკმარისობა, დისლიპიდემიები/ჰიპერლიპიდემიები, შაქრიიანი დიაბეტი, პერიფერიული არტერიების დაავადებები, კრეატინინის კლირენსი 60 მლ/სთ ნაკლები, ანამნეზური მონაცემები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის წყლულოვანი დაზიანების განვითარების შესახებ, Helicobacter pylori ინფექციის არსებობისას,
ხანდაზმულ ასაკში, არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების ხანგრძლივი გამოყენება, ალკოჰოლის ხშირი გამოყენება, მძიმე სომატური დაავადებები, თანმხლები თერაპია შემდეგი პრეპარატებით: ანტიკოაგულანტები (მაგალითად, ვარფარინი), ანტიაგრეგანტები (მაგალითად, აცეტილსალიცილის მჟავა, კლოპიდოგრელი), პერორალური გლუკოკორტიკოსტეროიდები (მაგალითად, პრედნიზოლონი), სეროტინინის უკუმიტაცების სელექტური ინჰიბიტორები (მაგალითად, ციტალოპრამი, ფლუოქსეტინი, პაროქსეტინი, სერტრალინი).

გამოყენების წესი და დოზები:
პრეპარატი გამოიყენება საკვების მიღების დროს ერთხელ დღეში.
დოზირების რეკომენდირებული რეჟიმი:
რევმატოიდული ართრიტი:
15 მგ დღე-ღამეში. მკურნალობის ეფექტზე დამოკიდებულებით დოზა შეიძლება შემცირდეს 7,5 მგ-მდე დღე-ღამეში.
ოსტეოართროზი: 7,5 მგ დღე-ღამეში. არაეფექტურობისას დოზა შეიძლება გაიზარდოს 15 მგ-მდე დღე-ღამეში.
მაანკილოზირებელი სპონდილოართრიტი: 15 მგ დღე-ღამეში.
მაქსიმალური დღე-ღამის დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 15 მგ.
პაციენტებს გვერდითი ეფექტების განვითარების გაზრდილი რისკით, აგრეთვე პაციენტებში თირკმლის გამოხატული უკმარისობით, რომლებიც იმყოფებიან ჰემოდიალიზზე, დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 7,5 მგ დღე-ღამეში.

გვერდითი მოვლენები:
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: 1%-ზე მეტი – დისპეპსია, მ.შ. გულისრევა, ღებინება, აბდომინალური ტკივილი, გაუვალობა, მეტეორიზმი, დიარეა; 0,1-1% – ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტიურობის გარდამავალი ზრდა, ჰიპერბილირუბინემია, ბოყინი, ეზოფაგიტი, გასტროდუოდენალური წყლული, სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან (მ.შ. ფარული), სტომატიტი; 0,1%-ზე ნაკლები – კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის პერფორაცია, კოლიტი, ჰეპატიტი, გასტრიტი.
სისხლწარმომქმნელი ორგანოების მხრივ: 1%-ზე მეტი – ანემია; 0,1-1% – სისხლის ფორმულის ცვლილება, მ.შ. ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია.
კანის საფარის მხმრივ: 1%-ზე მეტი – ქავილი, კანის გამონაყარი; 0,1-1% – ჭინჭრის ციება; 0,1%-ზე ნაკლები – ფოტოსენსიბილიზაცია, ბულოზური გამონაყარი, მულტიფორმული ერითემა, მ.შ. სტივენ-ჯონსის სინდრომი, ტოქსიური- ეპიდერმალური ნეკროლიზი.
სასუნთქი სისტემის მხრივ: 0,1%-ზე ნაკლები – ბრონქოსპაზმი.
ნერვული სისტემის მხრივ: 1%-ზე მეტი – თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი; 0,1-1% – ვერტიგო, ყურებში ხმაური, ძილიანობა; 0,1%-ზე ნაკლები – გონების დაბინდვა, დეზორიენტაცია, ემოციონალური ლაბიალურობა.
გულსისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: 1%-ზე მეტი – პერიფერიული შეშუპებები; 0,1- 1% – არტერიული წნევის მომატება, ტაქიკარდია, სახის ჰიპერემია.
შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: 0,1-1% – ჰიპერკრეატინინემია და/ან სისხლის შრატში შარდოვანას მომატება; 0,1%-ზე ნაკლები – თირკმლის მწვავე უკმარისობა;
მელოქსიკამთან მიღების კავშირი დადგენილი არ არის – ინტერსტიციალური ნეფრიტი, ალბუმინურია, ჰემატურია.
მგრძნობელობის ორგანოების მხრივ: 0,1%-ზე ნაკლები – კონიუქტივიტი, მხედველობის დარღვევა, მ.შ. მხედველობის დაბინდვა.
ალერგიული რეაქციები: 0,1%-ზე ნაკლები – ანგიონევროზული შეშუპება,
ანაფილაქტიური რეაქციები.

დოზის გადაჭარბება:
სიმპტომები: გონების დაბინდვა, გულისრევა, ღებინება, ტკივილი ეპიგასტრიუმში, კუჭ-ნაწლავის სისხლდენა, თირკმლის მწვავე უკმარისობა, ღვიძლის უკმარისობა, სუნთქვის გაჩერება, ასისტოლია.
მკურნალობა: სპეციფიური ანტიდოტი არარსებობს; პრეპარატის დოზის გადაჭარბებისას უნდა ჩატარდეს კუჭის ამორეცხვა, აქტივირებული ნახშირის მიღება (უახლოესი საათის განმავლობაში), სიმპტომატური თერაპია.
კოლესტირამინი აჩქარებს პრეპარატის გამოდევნას ორგანიზმიდან. ფორსირებული დიურეზი, ჰემოდიალიზი – მცირედეფექტურია პრეპარატის სისხლის ცილებთან მაღალი კავშირის გამო.

ურთიერთმოქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:
სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებთან ერთდროული გამოყენებისას (მათ შორის აცეტილსალიცილის მჟავასთან) იზრდება ეროზიულ- წყლულოვანი დაზიანებებისა და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენების განვითარების რისკი.
ერთდროული მიღებისას ჰიპოტენზურ პრეპარატებთან შესაძლებელია უკანასკნელთა ეფექტური მოქმედების დაქვეითება.
ერთდროული გამოყენებისას ლითიუმის პრეპარატებთან შესაძლებელია ლითიუმის კუმულაციის განვითარება და მისი ტოქსიკური მოქმედების მომატება (რეკომენდებულია სისხლში ლითიუმის კონცენტრაციის კონტროლი).
მეტოტრექსატთან ერთდროული გამოყენებისას იზრდება უკანასკნელის გვერდითი მოქმედება სისხლწარმოქმნელ სისტემაზე (ანემიისა და ლეიკოპენიის წარმოშობის საშიშროება, ნაჩვენებია სისხლის საერთო ანალიზის პერიოდული კონტროლი).
დიურეტიკებთან და ციკლოსპორინებთან ერთდროული გამოყენებისას იზრდება თირკმლის უკმარისობის განვითარების რისკი.
საშოს შიდა კონტრაცეპტულ საშუალებებთან ერთდროული გამოყენებისას, შესაძლებელია უკანასკნელების მოქმედების ეფექტურობის დაქვეითება.
ანტიკოაგულანტებთან ერთდროული მიღებისას (ჰეპარინი, ტიკლოპიდინი, ვარფარინი), აგრეთვე თრომბოლიზურ პრეპარატებთან (სტრეპტოკინაზა, ფიბრინოლიზინი) იზრდება სისხლდენების განვითარების რისკი (აუცილებელია სისხლის შედედების მაჩვენებლების პერიოდული კონტროლი).
ერთდროული გამოყენებისას კოლესტირამინთან, მელოქსიკამის დაკავშირების შედეგად, ძლიერდება მისი გამოყოფა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან.
სეროტინინის უკუმიტაცების სელექტიურ ინჰიბიტორებთან ერთდროული გამოყენებისას, იზრდება კუჭ-ნაწლავის სისხლდენების განვითარების რისკი.

განსაკუთრებული მითითებები:
სიფრთხილე გამოიჩინეთ პრეპარატის გამოყენებისას პაციენტებში, რომლებსაც ანამნეზში გააჩნიათ კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება, აგრეთვე პაციენტებში, რომლებიც იმყოფებიან ანტიკოაგულანტურ თერაპიაზე.
ასეთ პაციენტებს გაზრდილი აქვთ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის წყლულოვან- ეროზიული დაავადებების წარმოშობის რისკი.
საჭიროა სიფრთხილის დაცვა და თირკმლის ფუნქციის მაჩვენებლების კონტროლი პრეპარატის გამოყენებისას ხანდაზმულ პაციენტებში, სისხლის მიმოქცევის უკმარისობისას, გულის ქრონიკული უკმარისობის მქონე პაციენტებში, ღვიძლის ციროზის მქონე პაციენტებში, აგრეთვე პაციენტებში ჰიპოვოლემიით ქირურგიული ჩარევების შედეგად. პაციენტებს თირკმლის უკმარისობით, თუ კრეატინინის კლირენსი 30 მლ/სთ-ზე მეტია, არ ესაჭიროებათ დოზირების რეჟიმის კორექცია.
ჰემოდიალიზზე მყოფი პაციენტებისთვის პრეპარატის დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 7,5 მგ/დღ.
ტრანსამინაზებისა და ღვიძლის ფუნქციის სხვა მაჩვენებლების მდგრადი და არსებითი მომატებისას, პრეპარატი უნდა მოიხსნას და ჩატარდეს საკონტროლო პაციენტებმა, რომლებიც ერთდროულად ღებულობენ შარდმდენ საშუალებებსა და მელოქსიკამს, უნდა მიიღონ სითხის საკმარისი რაოდენობა.
თუ მკურნალობის პროცესში გაჩნდა ალერგიული რეაქციები (ქავილი, კანის გამონაყარი, ჭინჭრის ციება, ფოტოსენსიბილიზაცია), საჭიროა პრეპარატის მიღების მელოქსიკამმა, ისევე, როგორც სხვა არასტეროიდულმა ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებმა, შეიძლება შენიღბოს ინფექციური დაავადებების სიმპტომები.
მელოქსიკამის გამოყენებამ, ისევე, როგორც სხვა პროსტაგლანდინების სინთეზის მაბლოკირებელმა პრეპარატებმა, შეიძლება გავლენა მოახდინოს ფერტილურობაზე, ამიტომ ის რეკომენდებული არ არის ქალებისთვის, რომლებიც გეგმავენ პრეპარატის გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს არასასურველი ეფექტების წარმოშობა თავის ტკივილისა და თავბრუსხვევის, ძილიანობის სახით. უარი უნდა თქვათ სატრანსპორტო საშუალებების მართვასა და მანქანებისა და მექანიზმების მომსახურებაზე, რომლებიც მოითხოვენ ყურადღების კონცენტრაციას.

გამოშვების ფორმა:
ტაბლეტები, 7,5 მგ და 15 მგ.
10 ტაბლეტი კონტურულ უჯრედოვან შეფუთვაში. 2 კონტურულუჯრედოვანი
შეფუთვა გამოყენების ინსტრუქციით, მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.

ვარგისიანობის ვადა:
3 წელი. არ გამოიყენოთ შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ

შენახვის პირობები:
მშრალ, სინათლისგან დაცულ ადგილას ტემპერატურაზე 25oC.
შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

გაცემის რეჟიმი:
III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: Sotex,  რუსეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): მომეტაზონი/mometasone

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: გარეგანი გამოყენების გლუკოკორტიკოსტეროიდები

კრემი 0.1%: ტუბში 30 გ
1გ – მომეტაზონის ფუროატი 1 მგ
პრეპარატი საღებავი ნივთიერების სახით შეიცავს ტიტანის დიოქსიდს.
მალამო 0.1%:: ტუბში 30 გ
1 გ – მომეტაზონის ფუროატი 1 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
მომეტაზონის ფუროატი წარმოადგენს კორტიკოსტეროიდს, რომელსაც ანთების საწინააღმდეგო, ქავილის საწინააღმდეგო, ვაზოკონსტრიქტორული და ფსორიაზის საწინააღმდეგო თვისებები აქვს.
კორტიკოსტეროიდები თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის მიერ გამოყოფილი სტეროიდული ჰორმონები და მათი სინთეზური ანალოგებია. ფარმაკოლოგიური დოზებით, ისინი გამოიყენება ანთების საწინააღმდეგო და იმუნოსუპრესიული ეფექტების გამო. მათი ანთების საწინააღმდეგო, ქავილის საწინააღმდეგო და ვაზოკონსტრიქტორული თვისებების გამო, ადგილობრივად გამოყენებული კორტიკოსტეროიდები ეფექტურია კორტიკოსტეროიდების მიმართ მგრძნობიარე დერმატოზების დროს.

ფარმაკოკინეტიკა:
ადგილობრივი კორტიკოსტეროიდების კანიდან შეწოვის მასშტაბები მრავალი ფაქტორით განისაზღვრება, მათ შორისაა შემავსებელი საშუალება და ეპიდერმული ბარიერის მთლიანობა.
ადგილობრივი კორტიკოსტეროიდების შეწოვა შესაძლებელია როგორც დაუზიანებელი, ისე დაზიანებული კანიდან. კანიდან შეწოვის თანაფარდობა პრეპარატის დამხმარე ნივთიერებების, ეპიდერმისის მთლიანობის და ნახვევის არსებობის მიხედვით იცვლება.
მომეტაზონის ფუროატის ადგილობრივი გამოყენების შემდეგ, სისტემური აბსორბცია მინიმალურია. გამოყენებული დოზის, დაახლოებით, 0.4% დაუზიანებელი კანის ცირკულაციაში ხვდება. ადგილობრივი კორტიკოსტეროიდის შეწოვის შემდეგ, იგი იმავე ფარმაკოკინეტიკურ პროცესებს ექვემდებარება, რასაც სისტემური კორტიკოსტეროიდები, და პლაზმის ცილებს სხვადასხვა თანაფარდობით უკავშირდება. მომეტაზონის ფუროატის მეტაბოლიზმი, ძირითადად, ღვიძლში მიმდინარეობს, ხოლო გამოყოფა თირკმელების საშუალებით ხდება.
დაავადებულ კანზე წასმული მომეტაზონის ფუროატის ეფექტები გამოკვლეულია და მნიშვნელოვანი ცვლილებები არ გამოვლენილა.

ჩვენებები:
– ეგზემა;
– ფსორიაზი;
– ატოპიური დერმატიტი;
– სებორეული დერმატიტი;
– კონტაქტური დერმატიტი;
– მარტივი ქრონიკული ლიქენი;
– წითელი ბრტყელი ლიქენი;
– ქავილით მიმდინარე დერმატოზები;
– მწერის ნაკბენი;
– დამწვრობა.

დოზირება:
განკუთვნილია მხოლოდ გარეგანი გამოყენებისთვის.
კანის დაზიანებულ უბნებზე უნდა წაესვას ამეტაზონის  თხელი აპკი, დღეში ერთხელ.
ამეტაზონთან ერთად არ უნდა გამოიყენოთ ოკლუზიური სახვევები, თუ ამას ექიმი არ გეტყვით. იგი არ უნდა წაესვას საფენის უბნებზე, თუ ბავშვს ჯერ კიდევ საფენები ან პლასტიკური მასალის ტრუსები სჭირდება, ვინაიდან ისინი ოკლუზიურ სახვევებს წარმოადგენენ.

გვერდითი მოვლენები
ახალმა კვლევებმა აჩვენა, რომ ამეტაზონს გვერდითი ეფექტები არ აქვს, თუ ოკლუზიური სახვევი არ გამოიყენება. თუმცა სხვა ადგილობრივი კორტიკოსტეროიდების მსგავსად, ხანგრძლივად დიდი რაოდენობით ან დიდ ფართობზე გამოყენებას შედეგად შეიძლება გვერდითი ეფექტების განვითარებისთვის საკმარისი აბსორბცია მოჰყვეს. კორტიკოსტეროიდების ადგილობრივმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს წვის შეგრძნება, გაღიზიანება, სიმშრალე, კანის ატროფია, სტრიები და ნაოფლი გამოყენების უბანზე.

უკუჩვენებები:
ამეტაზონი უკუნაჩვენებია პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ ჰიპერსენსიტიურობის ისტორიის მქონე პაციენტებში.

ორსულობა და ლაქტაცია:
ორსულობის კატეგორია C
ორსულებში ადგილობრივად გამოყენებული კორტიკოსტეროიდების ტერატოგენული ეფექტების შესახებ ადექვატური და მკაცრად კონტროლირებული კვლევები არ არსებობს. ამიტომ, ადგილობრივი კორტიკოსტეროიდების გამოყენება ორსულობის პერიოდში მხოლოდ იმ შემთხვევაშია დასაშვები, თუ პოტენციური სარგებელი ნაყოფისთვის პოტენციურ რისკს ამართლებს.
უცნობია კორტიკოსტეროიდების ადგილობრივი გამოყენების შემდეგ სისტემური შეწოვა საკმარისია თუ არა იმისთვის, რომ დედის რძეში განსაზღვრადი რაოდენობა აღმოჩნდეს. ვინაიდან ბევრი წამალი გამოიყოფა დედის რძეში, მეძუძურ დედებში ამეტაზონის გამოყენებისას სიფრთხილეა საჭირო.

განსაკუთრებული მითითებები:
თუ ამეტაზონის გამოყენებისას გაღიზიანება და სენსიტიზაცია განვითარდა, მკურნალობა უნდა შეწყდეს და შესაბამისი თერაპია დაინიშნოს.
ინფექციის განვითარების შემთხვევაში, უნდა დაინიშნოს სათანადო სოკოს საწინააღმდეგო ან ანტიბაქტერიული საშუალებები. თუ დადებითი პასუხი მაშინვე არ გამოვლინდა, კორტიკოსტეროიდი უნდა მოიხსნას, სანამ ინფექცია ადეკვატურად კონტროლირებადი არ გახდება.
ხშირია ადგილობრივი და სისტემური ტოქსიურობა, განსაკუთრებით, ხანგრძლივი უწყვეტი გამოყენებისას დაზიანებული კანის დიდ ფართობებზე, მოხრის ადგილებში და ოკლუზიური სახვევის გამოყენებისას. თუ გამოიყენება ბავშვებში ან სახის არეში, კურსი 5 დღით უნდა შემოიფარგლოს, ამასთან, ოკლუზიური საფენები არ უნდა გამოიყენოთ. უნდა ერიდოთ ხანგრძლივ უწყვეტ თერაპიას, მიუხედავად პაციენტის ასაკისა.
ადგილობრივი კორტიკოსტეროიდების სისტემურმა აბსორბციამ შესაძლებელია ჰიპოთალამო-ჰიპოფიზურ-თირკმელზედა (HPA) ღერძის შექცევადი დათრგუნვა გამოიწვიოს, მკურნალობის შემდეგ გლუკოკორტიკოსტეროიდების უკმარისობის შესაძლებლობით. ადგილობრივი კორტიკოსტეროიდების სისტემური აბსორბციის გამო, ზოგიერთ პაციენტში, აგრეთვე, შეიძლება კუშინგის სინდრომის გამოვლინებები, ჰიპერგლიკემია და გლუკოზურია განვითარდეს მკურნალობის პერიოდში.
საერთოდ, ჰიპოთალამო-ჰიპოფიზურ-თირკმელზედა ღერძის ფუნქციის აღდგენა, ადგილობრივი კორტიკოსტეროიდების შეწყვეტისას, სწრაფად ხდება. იშვიათად, გლუკოკორტიკოიდების უკმარისობის ნიშნების და სიმპტომების გამო, შეიძლება დამატებითი სისტემური კორტიკოსტეროიდები გახდეს საჭირო.
კანცეროგენეზი, მუტაგენეზი, ნაყოფიერების დარღვევა: ამეტაზონის კანცეროგენული და მუტაგენური პოტენციალის შესაფასებლად გრძელვადიანი კვლევები ცხოველებზე არ ჩატარებულა.
გამოყენება პედიატრიაში: კანის ზედაპირის ფართობის სხეულის მასასთან მაღალი თანაფარდობის გამო, ბავშვები შეიძლება უფრო მგრძნობიარენი იყვნენ ვიდრე მოზრდილები. ბავშვებში ადგილობრივი კორტიკოსტეროიდების გამოყენება მკურნალობის ეფექტური შედეგების მომცემი მინიმალური დოზებით უნდა მოხდეს.
გამოყენება გერიატრიაში: კლინიკურმა კვლევებმა გამოავლინა, რომ უსაფრთხოებისა და ეფექტურობის მხრივ, სხვაობა ხანდაზმულ და ახალგაზრდა პაციენტებს შორის არ იყო. თუმცა, არ შეიძლება გამოირიცხოს ზოგიერთი ხანდაზმული პირის უფრო მაღალი მგრძნობელობა.

ჭარბი დოზირება:
დოზის გადაჭარბების რეაქციები არ არის დაფიქსირებული.
ადგილობრივი გამოყენებისას ჭარბი ამეტაზონი კრემი შეიძლება საკმაო რაოდენობით შეიწოვოს და სისტემური ეფექტები გამოიწვიოს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
წამლებთან ურთიერთქმედებები არ არის დაფიქსირებული.

გამოშვების ფორმა:
ამეტაზონი კრემი 0.1% 30 გ ტუბში.
ამეტაზონი მალამო 0.1% 30გ ტუბში.
შენახვის პირობები:
პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 30ºC ტემპერატურაზე, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.
აფთიაქიდან გაცემის პირობები:
გაიცემა ურეცეპტოდ.

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: Bilim Pharmaceuticals, თურქეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ატორვასტატინი/atorvastatin

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ლიპიდური ცვლის მაკორეგირებელი საშუალებები, ქოლესტერინის სინთეზის ინჰიბიტორები

შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს
აქტიური ნივთიერება: ატორვასტატინი (კალციუმის ატორვასტატინის ტრიჰიდრატის ფორმით) 10 ან  20 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: კალციუმის კარბონატი, ლაქტოზას მონოჰიდრატი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, ნატრიუმის კროსკარმელოზა, საქაროზას სტეარატი, მაგნიუმის სტეარატი, ოპადრა თეთრი Y 1-7000.
10 მგ-იანი ტაბლეტების აღწერილობა: თეთრი, მრგვალი ორმხრივამოზნექილი გარსით დაფარული ტაბლეტები, გამყოფი ნაჭდევით ერთ მხარეს.
20 მგ-იანი ტაბლეტების აღწერილობა: თეთრი, მრგვალი ორმხრივამოზნექილი გარსით დაფარული ტაბლეტები, გამყოფი ნაჭდევით ერთ მხარეს.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ჰიპოლიპიდემიური საშუალება. ატორვასტატინი – ფერმენტ HMG CoA- რედუქტაზას სელექციური კონკურენტული ინჰიბიტორი, რომელიც გარდაქმნის 3-ჰიდროქსი-3-მეთილგლუტარილკოენზიმ A-ს მევალონატად. ეს უკანასკნელი წარმოადგენს სტეროლების, მათ შორის, ქოლესტეროლის წინამორბედს.
ტრიგლიცერიდები და ქოლესტეროლი ერთვებიან ღვიძლში ძალიან დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების (VLDL) შემადგენლობაში, გადადიან პლაზმაში და ტრანსპორტირდებიან პერიფერიულ ქსოვილებში. LDL წარმოიქმნება VLDL-ისგან LDL რეცეპტორებთან ურთიერთქმედებისას.
ატორვასტატინი ამცირებს ქოლესტეროლისა და ლიპოპროტეინების დონეს პლაზმაში HMG CoA-რედუქტაზას დათრგუნვის, ღვიძლში ქოლესტეროლის სინთეზისა და ღვიძლის უჯრედების ზედაპირზე LDL-რეცეპტორების რაოდენობის გაზრდის ხარჯზე, რაც იწვევს LDL-ის შებოჭვისა და კატაბოლიზმის გაძლიერებას. ატორვასტატინი ამცირებს LDL-ის წარმოქმნას, იწვევს LDL-რეცეპტორების აქტივობის მდგრად მატებას. ამცირებს LDL-ის დონეს მემკვიდრული ჰომოზიგოტური ჰიპერქოლესტერინემიით დაავადებულებში, რომელიც ჩვეულებრივ არ ექვემდებარება ჰიპოლიპიდემიური სამკურნალო საშუალებებით მკურნალობას. ამცირებს საერთო ქოლესტერინემიის დონეს 30-46%-ით, LDL-ს – 41-61%-ით, აპოლიპოპროტეინ-B-ს – 34-50%-ით და ტრიგლიცერიდებს – 14-33%-ით; იწვევს HDL-ქოლესტეროლისა და აპოლიპოპროტეინ-A-ს დონის მატებას. ვლინდება LDL-ის დონის დოზადამოკიდებული დაქვეითება მემკვიდრული ჰომოზიგოტური ჰიპერქოლესტერინემიის მქონე პირებში, რომელიც ჩვეულებრივ არ ექვემდებარება ჰიპოლიპიდემიური სამკურნალო საშუალებებით მკურნალობას. ამცირებს იშემიური გართულებების (მათ შორის, მიოკარდიუმის ინფარქტით გამოწვეულ სიკვდილიანობა) განვითარების რისკს 16%-ით, განმეორებითი ჰოსპიტალიზაციის რისკს სტენოკარდიის მიზეზით – 26%-ით. არ ავლენს კანცეროგენულ და მუტაგენურ მოქმედებას. თერაპიული ეფექტი ვლინდება მკურნალობის დაწყებიდან 2 კვირის შემდეგ, მაქსიმალური ეფექტი მიიღწევა 4 კვირის შემდეგ და ნარჩუნდება მკურნალობის მთელი პერიოდის განმავლობაში.

ფარმაკოკინეტიკა
აბსორბცია: სწრაფად შეიწოვება პერორალური მიღების შემდეგ; Cmax მიღწევის დრო: 1-2 სთ.
პრეპარატის დოზასა და შეწოვის ხარისხს შორის გამოვლენილია პროპორციული დამოკიდებულება. ბიოშეღწევადობა – 14%, მაინჰიბირებელი აქტივობის სისტემური ბიოშეღწევადობა HMG CoA-რედუქტაზასთან მიმართებაში – 30%. დაბალი სისტემური ბიოშეღწევადობა განპირობებულია პრესისტემური მეტაბოლიზმით კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ლორწოვან გარსში და ღვიძლში პირველი გავლის ეფექტით. საკვები მცირედ აფერხებს პრეპარატის აბსორბციის სისწრაფესა და ხანგრძლივობას (25% და 9%-ით შესაბამისად), თუმცა LDL-ქოლესტეროლის შემცირების ხარისხი იდენტურია ატორვასტატინის უზმოზე და საკვებთან ერთად მიღების დროს. ატორვასტატინის პლაზმური კონცენტრაცია უფრო დაბალია მისი საღამოს საათებში მიღების შემთხვევაში (დაახლოებით 30%-ით). მიუხედავად ამისა, LDL-ის შემცირება არ არის დამოკიდებული პრეპარატის მიღების დროზე.

განაწილება: განაწილების მოცულობა შეადგენს დაახლოებით 381 ლ-ს. პლაზმის ცილებთან კავშირის ხარისხი ≥ 98%.
მეტაბოლიზმი: CYP3A4 მოქმედებით უპირატესად მეტაბოლიზდება ღვიძლში, რის შედეგადაც წარმოიქმნება ფარმაკოლოგიურად აქტიური მეტაბოლიტები – ორთო- და პარაჰიდროქსილირებული წარმოებულები და ბეტა-ჟანგვის სხვადასხვა პროდუქტები. HMG CoA-რედუქტაზას მიმართ პრეპარატის მაინჰიბირებელი ეფექტის დაახლოებით 70% განისაზღვრება მოცირკულირე მეტაბოლიტების აქტივობით.
გამოყოფა: გამოიყოფა ნაღვლით ღვიძლისმიერი და/ან არაღვიძლისმიერი მეტაბოლიზმის შემდეგ (არ ახასიათებს გამოხატული ენტეროჰეპატური რეცირკულაცია). პრეპარატის ნახევრგამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 14 სთ-ს, მაინჰიბირებელი აქტივობის ნახევარგამოყოფის პერიოდი HMG CoA-რედუქტაზასთან მიმართებაში შეადგენს 20-30 სთ, რაც დაკავშირებულია აქტიური მეტაბოლიტების არსებობასთან. შარდში განისაზღვრება პრაპარატის პერორალურად მიღებული დოზის 2%-ზე ნაკლები.
ხანდაზმული ასაკის პირებში (65 წელი და მეტი) პრეპარატის ჩმახ და AUC მეტია საშუალო ასაკის პაციენტებთან შედარებით, 40% და 30% შესაბამისად (არ არის კლინიკურად მნიშვნელოვანი). თირკმლის დაავადებები არ ახდენს გავლენას პრეპარატის პლაზმურ კონცენტრაციაზე ან პრეპარატის გავლენით LDL-ის დონის შემცირებაზე; პაციენტთა ასეთ ჯგუფში დოზის კორექცია საჭირო არ არის.
პლაზმის ცილებთან ინტენსიური კავშირის გამო არ გამოიყოფა ჰემოდიალიზით. ღვიძლის ალკოჰოლური დაზიანების მქონე პირებში ატორვასტატინის პლაზმური კონცენტრაცია მნიშვნელოვნად იზრდება (მძიმე შემთხვევებში ჩმახ და AUC იზრდება 16-ჯერ და 11-ჯერ, შესაბამისად).

ჩვენებები
საერთო ქოლესტეროლის, LDL-ქოლესტეროლის, აპოლიპოპროტეინ-B-ს და ტრიგლიცერიდების მომატებული დონის შესამცირებლად დიეტასთან ერთად, HDL – ქოლესტეროლის დონის მომატება პირველადი ჰიპერქოლესტერინემიის (მემკვიდრული და
არამემკვიდრული ჰეტეროზიგოტური) და შერეული დისლიპიდემიის (IIა და IIბ ტიპი ფრედრიქსონის მიხედვით) მქონე პირებში;
-პლაზმაში ტრიგლიცერიდების მომატებული დონის მქონე პირებში დიეტასთან ერთად (IV ტიპი ფრედრიქსონის მიხედვით);
-დისბეტალიპოპროტეინემიის მქონე პირებში (III ტიპი ფრედრიქსონის მიხედვით), დიეტოთერაპიის არაეფექტურობის შემთხვევაში;
-საერთო ქოლესტეროლისა და LDL-ქოლესტეროლის საერთო დონის შესამცირებლად მემკვიდრული ჰომოზიგოტური ჰიპერქოლესტერინემიის მქონე პირებში, დიეტოთერაპიისა და მკურნალობის სხვა არაფარმაკოლოგიური მეთოდების არასაკმარისი ეფექტურობის შემთხვევაში;
-საერთო ქოლესტეროლის, LDL-ქოლესტეროლის და აპოლიპოპროტეინ-B-ს მომატებული დონის შესამცირებლად დიეტასთან ერთად 10-17 წლის ასაკის ბიჭებსა და გოგონებში მემკვიდრული ჰეტეროზიგოტური ჰიპერქოლესტერინემიით, ადექვატური დიეტის პირობებშიც, თუ:
ა) LDL-ქოლესტეროლის მაჩვენებელი ნარჩუნდება ≥ 190 მგ/დლ დონეზე ან
ბ) LDL-ქოლესტეროლის მაჩვენებელი ნარჩუნდება ≥ 160 მგ/დლ დონეზე, და ოჯახური ანამნეზით ცნობილია ახალგაზრდა ასაკში გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების განვითარების შემთხვევები;
ავადმყოფ ბავშვებში ვლინდება გულ-სისხლძარღვთა დაავადების განვითარების 2 და მეტი რისკ-ფაქტორი.
-გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებების მეორადი პროფილაქტიკა სიკვდილიანობის, მიოკარდიუმის ინფარქტის, ინსულტის, სტენოკარდიის მიზეზით განმეორებითი ჰოსპიტალიზაციისა და საჭიროების შემთხვევაში, რევასკულარიზაციის რისკის შემცირების მიზნით (გულის იშემიური დაავადების კლინიკური გამოვლინების არ მქონე პირებშიც, რომლებსაც აქვთ მისი განვითარების მომატებული რისკი: ხანდაზმული ასაკი 55 წელზე მეტი, ნიკოტინური დამოკიდებულება, არტერიული ჰიპერტენზია, გენეტიკური მიდრეკილება), მათ შორის დისლიპიდემიის ფონზე.

მიღების წესები და დოზები
ატორვასტატინით მკურნალობის დაწყებამდე საჭიროა სტანდარტული, ქოლესტერინის დონის შემამცირებელი დიეტის დაცვა. ჰიპერქოლესტერინემიის კონტროლის მიზნით გამოიყენება წონის კლების პროგრამა. ასეთი დიეტის დაცვა საჭიროა მკურნალობის პერიოდში.
პრეპარატი მიიღება შიგნით დღის ნებისმიერ მონაკვეთში საკვების მიღებისგან დამოუკიდებლად. დოზის შერჩევა ხდება თერაპიის მიზნიდან გამომდინარე მკურნალობაზე პაციენტის რეაქციის გათვალისწინებით. მკურნალობის დასაწყისში და/ან დოზის გაზრდის დროს აუცილებელია ლიპიდების დონის განსაზღვრა 2-4 კვირის განმავლობაში და საჭიროების შემთხვევაში დოზის კორექცია.
დოზის დიაპაზონი: 10-80 მგ. დღე-ღამეში.
ჰიპერქოლესტერინემია (მემკვიდრული და არამემკვიდრული ჰეტეროზიგოტური) და შერეული დისლიპიდემია (IIა და IIბ ტიპი ფრედრიქსონის მიხედვით).
მკურნალობის დაწყება რეკომენდებულია 10-20 მგ დოზით ერთხელ დღეში. პაციენტებისთვის, რომლებსაც ესაჭიროებათ LDL-ქოლესტეროლის დონის მნიშვნელოვანი შემცირება (45%-ზე მეტი), საწყისი დოზა შეადგენს 40 მგ. ჰომოზიგოტული მემკვიდრული ჰიპერქოლესტერინემია.
გამოიყენება 10-დან 80 მგ-მდე დღეში. ატორვასტატინი მიიღება დამატებით თერაპიის სხვა მეთოდებთან ერთად ან, როცა ჰიპოლიპიდემიური თერაპიის სხვა მეთოდები მიუწვდომელია. გულის იშემიური დაავადების პროფილაქტიკის დროს საწყისი დოზა მოზრდილებისათვის – 10 მგ ერთხელ დღეში.
ჰეტეროზიგოტური მემკვიდრული ჰიპერქოლესტერინემია პედიატრიაში (10-17 წლის პაციენტები). რეკომენდებული საწყისი დოზა – 10 მგ ერთხელ დღეში. მაქსიმალური რეკომენდებული დოზა – 20 მგ ერთხელ დღეში (უფრო მაღალი დოზების დანიშვნა არ არის შესწავლილი პაციენტთა ამ ასაკობრივ ჯგუფში). დოზის შეცვლა საჭიროა არანაკლებ 40 კვირიანი ინტერვალით, პლაზმის ლიპიდური პროფილის კონტროლით.

გვერდითი მოვლენები
ჩვეულებრივ, პრეპარატი კარგად გადაიტანება. არასასურველი ეფექტები მსუბუქი და გარდამავალი ხასიათისაა.
კონტროლირებად კლინიკურ კვლევებში, ატორვასტატინის მიღებით გამოწვეული გვერდითი ეფექტების გამოვლენის გამო, მკურნალობა შეწყვიტა 2%-ზე ნაკლებმა პაციენტმა.
ყველაზე ხშირად გამოვლენილი გვერდითი ეფექტები (1% და მეტი): უძილობა, თავის ტკივილი, ასთენიური სინდრომი, გულისრევა, დიარეა, აბდომინური ტკივილი, დისპეპსია, მეტეორიზმი, ყაბზობა, მიალგია.
არახშირი (1%-ზე ნაკლები):
ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრუსხვევა, ამნეზია, პარესთეზია, პერიფერიული ნეიროპათია, ჰიპესთეზია.
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: ღებინება, ანორექსია, ჰეპატიტი, პანკრეატიტი, ქოლესტაზური სიყვითლე.
საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის მხრივ: ზურგის ტკივილი, კრუნჩხვები, მიოზიტი, მიოპათია, ართრალგია, რაბდომიოლიზი.
ალერგიული რეაქციები: ჭინჭრის ციება, ქავლი, გამონაყარი კანზე, ანაფილაქსია, ბულოზური გამონაყარი, პოლიმორფული ექსუდაციური ერითემა (მათ შორის, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი), ლაიელის სინდრომი.
სისხლმბადი ორგანოების მხრივ: თრომბოციტოპენია.
ნივთიერებათა ცვლის მხრივ: ჰიპო- ან ჰიპერგლიკემია, შრატისმიერი კფკ აქტივობის მატება. სხვა: იმპოტენცია, პერიფერიული შეშუპება, სხეულის წონის მატება, ტკივილი მკერდის არეში, თირკმელების მეორადი უკმარისობა, ალოპეცია, ხმაური ყურებში, გადაღლა.

უკუჩვენება
– ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ;
– ღვიძლის დაავადებები აქტიურ სტადიაში ან გაურკვეველი გენეზის ღვიძლის ტრანსამინაზების დონის მატება (ნორმის ზედა ზღვარზე 3-ჯერ მეტი);
– ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდი;
– პრეპარატი უკუნაჩვენებია რეპროდუქციული ასაკის ქალებისთვის, რომლებიც არ იყენებენ კონტრაცეპციის ადექვატურ საშუალებებს.

ორსულობა და ლაქტაცია
ამვასტანი უკუნაჩვენებია ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში.
ჩვილებში შესაძლო არასასურველი ეფექტების გამოვლენის გათვალისწინებით, ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენებისას საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტის საკითხის განხილვა.
რეპროდუქციული ასაკის ქალებში მკურნალობის დროს საჭიროა შესაბამისი ჩასახვის საწინააღმდეგო საშუალებების გამოყენება. ატორვასტატინის გამოყენება რეპროდუქციული ასაკის ქალებში შესაძლებელია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ დაორსულების შესაძლებლობა ძალიან დაბალია; საჭიროა პაციენტის ინფორმირება იმ საშიშროების შესახებ, რაც თან ახლავს ატორვასტატინით მკურნალობას.

განსაკუთრებული მითითებები
სისხლში ლიპიდების დონის შემცირების მიზნით HMG CoA-რედუქტაზას ინჰიბიტორების გამოყენებამ შესაძლებელია გამოიწვიოს ბიოქიმიური მაჩვენებლების შეცვლა, რომლებიც ასახავენ ღვიძლის ფუნქციას. ღვიძლის ფუნქციის კონტროლი საჭიროა თერაპიის დაწყებამდე, ატორვასტატინის მიღების დაწყებიდან 6 და 12 კვირის შემდეგ, დოზის ყოველი გაზრდისას, ასევე პერიოდულად, მაგალითად, ყოველ 6 თვეში.
პრეპარატი სიფრთხილით გამოიყენება ანამნეზში ღვიძლის დაავადებების მქონე პირებში, ელექტროლიტური ბალანსის მძიმე დარღვევის, ენდოკრინული და მეტაბოლური დარღვევების, ქრონიკული ალკოჰოლიზმის, არტერიული ჰიპოტენზიის, მძიმე ინფექციების (სეფსისი), არაკონტროლირებადი ეპილეფსიის, ფართო ქირურგიული ჩარევების, ტრავმების, ჩონჩხის კუნთების დაავადებების დროს.
ამავე კლასის სხვა საშუალებების მსგავსად, ატორვასტატინის გამოყენებისას აღწერილია მიოგლობინურიით განპირობებული თირკმელის მწვავე უკმარისობით მიმდინარე რაბდომიოლიზის შემთხვევები. შესაძლო მიოპათიის ნიშნების გამოვლენის დროს ან რაბდომიოლიზის ფონზე თირკმლის უკმარისობის განვითარების რისკ-ფაქტორის არსებობისას (მაგალითად, მძიმე ინფექცია, არტერიული ჰიპოტენზია, სერიოზული ოპერაცია, ტრავმა, ენდოკრინული, ელექტროლიტური ცვლის მძიმე დარღვევა და არაკონტროლირებადი კრუნჩხვები) საჭიროა პრეპარატით მკურნალობის დროებით ან სრული შეწყვეტა.
ატორვასტატინით მკურნალობამ შესაძლებელია გამოიწვიოს მიოპათია. მიოპათიაზე ეჭვის მიტანა (კუნთებში ტკივილი და სისუსტე კრეატინფოსფოკინაზას (კფკ) აქტივობის 10-ჯერ მეტი გაზრდა ნორმის ზედა ზღვართან შედარებით) საჭიროა გავრცელებული მიალგიის, კუნთების მტიკვნეულობის ან სისუსტის და/ან კფკ აქტივობის გამოხატული მატების შემთხვევაში. საჭიროა პაციენტის გაფრთხილება, რომ კუნთებში უჩვეულო სისუსტისა და ტკივილის გამოვლენისას, რასაც თან ახლავს შეუძლოდ ყოფნა და ცხელება, საჭიროა ექიმთან დაუყოვნებელი მიმართვა. ატორვასტატინით თერაპიის შეწყვეტა საჭიროა კფკ აქტივობის გამოხატული მომატებისას ან დამტკიცებული ან შესაძლო მიოპათიის დროს. ამავე კლასის პრეპარატებით მკურნალობისას მიოპათიის საშიშროება იზრდება ციკლოსპორინებთან, ფიბრატებთან, ერითრომიცინთან, ნიკოტინის მჟავასთან ან აზოლის რიგის სოკოს საწინააღმდეგო საშუალებებთან ერთდროული გამოყენებისას. ატორვასტატინისა და მოცემული საშუალებების ჰიპოლიპიდემიური დოზების კომბინაციის დანიშვნისას საჭიროა მკურნალობის შესაძლო სარგებლისა და რისკის გათვალისწინება, პაციენტების მუდმივი მეთვალყურეობა კუნთების ტკივილისა და სისუსტის გამოვლენის მიზნით, განსაკუთრებით კი მკურნალობის პირველი თვეების განმავლობაში და ნებისმიერი პრეპარატის დოზის მომატების პერიოდში. მსგავს სიტუაციებში შესაძლებელია კფკ აქტივობის პერიოდული განსაზღვრის რეკომენდირება, თუმცა მსგავსი კონტროლი არ იძლევა მძიმე მიოპათიის განვითარების თავიდან აცილების საშუალებას.
პრეპარატით თერაპიის დროს გრეიფრუტის წვენის გამოყენებამ შესაძლებელია გამოიწვიოს ატორვასტატინის კონცენტრაციის მატება სისხლის პლაზმაში. პრეპარატის გამოყენებისას საჭიროა თავის არიდება გრეიფრუტის წვენის გამოყენებისგან.
კრაზანას პრეპარატებმა შესაძლებელია შეამციროს ატორვასტატინის კონცენტრაცია.

ზემოქმედება ავტოსატრანსპორტო საშუალებების და მექანიზმების მართვის უნარზე
ამვასტანი არ მოქმედებს ავტოსატრანსპორტო საშუალებების მართვისა და იმ სამუშაოების შესრულების უნარზე, რომლებიც მოითხოვენ ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფეს.

ჭარბი დოზირება
ამვასტანის ჭარბი დოზირებისას შესაძლებელია გაძლიერდეს გვერდითი ეფექტები.
ჭარბი დოზირების შემთხვევაში ტარდება სიმპტომური თერაპია, სპეციფიური ანტიდოტი არ არსებობს.
ჰემოდიალიზი არაეფექტურია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
მიოპათიის განვითარების რისკი იზრდება ამავე კლასის პრეპარატებით მკურნალობისას აგრეთვე ციკლოსპორინებთან, ფიბრატებთან, ნიკოტინის მჟავას წარმოებულებთან, ნიაცინთან, ერითრომიცინთან, აზოლის რიგის სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატებთან ერთდროული გამოყენებისას.
ამვასტანისა და მაგნიუმისა და ალუმინის ჰიდროქსიდის შემცველი სუსპენზიის ერთდროული მიღებისას ატორვასტატინის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში მცირდება დაახლოებით 35%-ით, თუმცა, LDL-ქოლესტეროლის დონის შემცირების ხარისხი არ იცვლება.
ატორვასტატინი უმნიშვნელოდ ზრდის ეთინილესტრადიოლის, ნორეტისტერონის (ნორეტინდრონის) კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში. ეს ეფექტი გასათვალისწინებელია პერორალურად მისაღები ჩასახვის საწინააღმდეგო საშუალებების არჩევისას ქალებში, რომლებიც იღებენ ამვასტანს.
დიგოქსინისა და 10 მგ ატორვასტატინის მრავალჯერადი ერთდროული გამოყენებისას, დიგოქსინის წონასწორული კონცენტრაცია პლაზმაში არ იცვლება. მიუხედავად ამისა, 80 მგ ატორვასტატინის შემდგომი ყოველდღიური მიღება ზრდის დიგოქსინის კონცენტრაციას დაახლოებით 20%-ით. დიგოქსინის გამოყენებისას საჭიროა პაციენტების შესაბამისი მეთვალყურეობა.
ქოლესტიპოლის ერთდროული მიღებისას შესაძლებელია გამოვლინდეს ატორვასტატინის კონცენტრაციის შემცირება სისხლის პლაზმაში, ამასთან, ძლიერდება ჰიპოლიპიდემიური ეფექტი. ერითრომიცინის (500 მგ, 4-ჯერ დღეში) და კლარითრომიცინის (500 მგ, 2-ჯერ დღეში) ერთდროული გამოყენებისას ზომიერად იზრდება ატორვასტატინის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში, იზრდება მიოპათიის განვითარების საშიშროება.
ატორვასტატინის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში არ იცვლება ამვასტანის (10 მგ, 1-ჯერ დღეში) და აზიტრომიცინის (500 მგ, 1-ჯერ დღეში) ერთდროული გამოყენებისას.
დილთიაზემთან, ვერაპამილთან, ისრადიპინთან ერთდროული გამოყენებისას შესაძლებელია გაიზარდოს ატორვასტატინის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში და იზრდება მიოპათიის განვითარების რისკი.
მიოპათიის განვითარების რისკი ასევე იზრდება იტრაკონაზოლისა და ატორვასტატინის ერთდროული გამოყენების დროს, ამ უკანასკნელის კონცენტრაციის მნიშვნელოვანი გაზრდის გამო სისხლის პლაზმაში.
ერთდროული გამოყენებისას ატორვასტატინი არ მოქმედებს ანტიპირინის (ფენაზონის), ტერფენადინის ფარმაკოკინეტიკაზე.
ატორვასტატინისა და ციმეტიდინის, კეტოკონაზოლის, სპირონოლაქტონის ერთდროული მიღებისას საჭიროა განსაკუთრებული სიფრთხილის დაცვა, იზრდება ენდოგენური სტეროიდული ჰორმონების დონის შემცირების საშიშროება.
ატორვასტატინი არ ავლენს პროთრომბინულ დროზე კლინიკურად მნიშნველოვან ეფექტს ვარფარინის გამოყენებისას.
10 მგ ამლოდიპინის და 80 მგ ამვასტანის ერთდროული მიღებისას ამ უკანასკნელის ფარმაკოკინეტიკა წონასწორულ მდგომარეობაში არ იცვლება.
ამვასტანისა და ანტიჰიპერტენზიული საშუალებების ერთდროული გამოყენებისას კლინიკურად მნიშნველოვანი არასასურველი ზემოქმედება არ გამოვლენილა.
ამვასტანისა და პროტეაზას ინჰიბიტორების, რომლებიც არიან ციტოქრომ P450 3A4 ინჰიბიტორები, ერთდროულ მიღებას თან ახლავს ატორვასტატინის კონცენტრაციის ზრდა სისხლის პლაზმაში.

შენახვის პირობები და ვადები: ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას, არა უმეტეს 25°C ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი წარმოების თარიღიდან. არ გამოიყენება ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

გამოშვების ფორმა: 10მგ ტაბლეტი № 30

გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)

მწარმოებელი: BİOFARMA PHARMACEUTICAL INDUSTRY CO. INC, თურქეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: პრეპარატი პარენტერული კვებისათვის.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
საინფუზიო ხსნარი 10%: ფლაკონში 500 მლ და 1000 მლ

1 ლ

ელექტროლიტები გადათვლით შეადგენენ:
ნატრიუმი     – 30.0 მმოლ/ლ (0.69 გ);
კალიუმი     –   20.0 მმოლ/ლ (0.78 გ);
მაგნიუმი      –   5.0 მმოლ/ლ (0.12 გ);
ქლორი       –     60.0 მმოლ/ლ (2.13 გ);
აზოტის საერთო რაოდენობაა 16 გ/ლ;
თეორიული ოსმოლარობა შეადგენს 1048 მილიოსმ/ლ. ხსნარი არ შეიცავს ნახშირწყლებს.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
პრეპარატის მოქმედება დამყარებულია ოპტიმალური შეფარდებით შერჩეული L-ამინომჟავების სწრაფ ჩართვაზე ცილოვან ცვლაში, რაც იწვევს აზოტის ბალანსის სწრაფ აღდგენას.

ჩვენებები:
პარენტერული მკურნალობა ცილების დეფიციტის დროს; არასაკმარისი კვება ან შიმშილი ოპერაციამდე და ოპერაციის შემდეგ, სისხლის დაკრგვა ოპერაციის ან ტრავმის დროს, მძიმე ხასიათის დაავადებები, დამწვრობა. ნახშირწყლოვან ხსნარებთან და ცხიმოვან ემულსიებთან ერთად პრეპარატი ნაჩვენებია პარენტერული მკურნალობისათვის.

მიღების წესები და დოზირება:
პრეპარატი გამოიყენება ინტრავენურად. რეკომენდებულია შემდეგი დოზები: 1.3 მლ 1 კგ სხეულის წონაზე საათში, ან 25-30 წვეთი ერთ წუთში 70 კგ სხეულის წონაზე. მაქსიმალური დოზაა: 1000 მლ-მდე დღეში 70 კგ სხეულის წონაზე, რომელიც აზოტზე გადათვლით შეადგენს 16 გ. რეკომენდებულია ნახშირწყლოვანი ხსნარის წინასწარი ან ერთდროული გამოყენება იმავე სისწრაფით (მაგალითად, გლუკოსტერილი 20%). ამავე დროს, გათვალისწინებული უნდა იქნას ოსმოლარობა.

გვერდითი მოვლენები:
გვერდითი მოვლენები სწორი გამოყენების დროს არ აღინიშნება.

უკუჩვენებები:
ამინომჟავების ცვლის დარღვევა, ჰიპერკალიემია, თირკმელების უკმარისობა, გულის უკმარისობა.

შენახვის პირობები და ვადა:
პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 250 C ტემპერატურაზე, სინათლისა და ბავშვებისგან დაცულ ადგილას.

მწარმოებელი: FRESENIUS KABI, გერმანია

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

ჩვენებები
ბრონქული ასთმის, ბრონქიტის, ასთმური სტატუსის, ფილტვის ემფიზემის დროს განვითარებული ბრონქოობსტრუქციული სინდრომის კუპირება;
ფილტვისმიერი გულის, სუნთქვის ცენტრის ფუნქციის და თავის ტვინის სისხლმომარაგების (კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში) და სისხლმიმოქცევის დარღვევის, კარდიული ან რენული გენეზის შეშუპების დროს (კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში).

დოზირების რეჟიმი
– მოზრდილებში ამინონოფილინი შიგნით მისაღებად ინიშნება 150 მგ 1-3-ჯერ დღეში, ჭამის შემდეგ.
– ბავშვებში სადღეღამისო დოზა შეადგენს 7-10 მგ/კგ სხეულის წონაზე, განაწილებული 4 მიღებაზე. მკურნალობის ხანგრძლივობა განისაზღვრება დაავადების მიმდინარეობისა და პრეპარატისადმი მგრძნობელობის გათვალისწინებით და შეადგენს რამდენიმე დღიდან რამდენიმე თვემდე.
– მოზრდილებში ამინოფილინის მაქსიმალური ერთჯერადი დოზაა 0.5 გ, სადღეღამისო – 1.5 გ.
– ბავშვებში მაქსიმალური ერთჯერადი დოზაა 7 მგ/კგ, სადღეღამისო – 15 მგ/კგ.

გვერდითი მოვლენები
ამინოფილინის შიგნით მიღებისას (განსაკუთრებით უზმოზე) შესაძლებელია განვითარდეს გულისრევა, ღებინება, დისპეფსიური მოვლენები. ეთილენდიამინისადმი მაღალი მგრძნობელობის შემთხვევაში მოსალოდნელია ექსფოლაციური დერმატიტისა და ცხელების განვითარება.

უკუჩვენებები
* გულის მწვავე უკმარისობა, სტენოკარდია, გულის რითმის დარღვევა, ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციის მნიშვნელოვანი დარღვევები, ეპილეფსია, პრეპარატის კომპონენტებისადმი მაღალი მგრძნობელობა.

განსაკუთრებული მითითებები
პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ანტიკოაგულანტებთან, თეოფილინთან და პურინის წარმოებულებთან კომბინაციაში. მკურნალობის პერიოდში აკრძალულია ქსანტინის შემცველი ნივთიერებების (ჩაი, ყავა) მიღება.

გაფრთხილება