ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ასკილი/rosa canina

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ვიტამინური პრეპარატები

შემადგენლობა
ასკილის ნაყოფი – 100გ/1ლ-ზე;
დამხმარე ნივთიერებები: შაქარი, ასკორბინის მჟავა, კალიუმის სორბატი, ლიმონმჟავა, წყალი.
აღწერა: მოყავისფრო, მოწითალო ელფერის მქონე სითხე, არომატული სუნით და გემოთი. ასკილის წვენი ხასიათდება მრავალმხრივი ფარმაკოლოგიური აქტივობით, რომელიც გამოწვეულია ძირითადად ასკორბინის მჟავას შემცველობით. ასკორბინის მჟავას აქვს აღმდგენი თვისებები, ის უშუალოდ მონაწილეობს ჟანგვა-აღდგენით პროცესებში, ამინომჟავების, ნახშირწყლების, ცხიმების, რიგი ფერმენტების აქტივაციაში, ხელს უწყობს ქსოვილების რეგენერაციას, არეგულირებს სისხლის შედედების უნარს, სისხლძარღვების განვლადობას, მონაწილეობას ღებულობს კოლაგენის, სტეროიდული ჰორმონების სინთეზში, ზრდის ორგანიზმის წინააღმდეგობის უნარს ინფექციური დაავადებების, გარემოს მავნე ფაქტორების ზემოქმედების მიმართ, აძლიერებს ლეიკოციტების ფაგოციტარულ აქტივობას, გონებრივ და ფიზიკურ შრომისუნარიანობას.

მიღების წესები და დოზები
მიღების წესი და დოზირება:
ზოგადი მატონიზირებელი და ვიტამინური საშუალების სახით მიიღება 1/2 – 1 ჭიქა წვენი 2-3-ჯერ დღეში.
ქრონიკული გასტრიტისას შემცირებული სეკრეციით, ღვიძლისა და ნაღველგამომყოფი გზების დაავადებების დროს რეკომენდირებულია 1 ჭიქა ასკილის წვენის მიღება სამჯერ დღეში საკვების მიღებამდე.
გამოყენების რეკომენდაცია:
ასკილის წვენის მიიღება როგორც პროფილაქტიკური საშუალება გაციების, მწვავე რესპირატორულ-გრიპოზული ინფექციების; დასუსტებული იმუნიტეტის, გაზრდილი ფიზიკური და გონებრივი დატვირთვის; გადაღლილობის, ასთენიური მდგომარეობის; ათეროსკლეროზის, თვალის დაავადებების დროს, დაავადებების გადატანის შემდგომ რეკონვალესცენციის პერიოდში;
როგორც სეკრეციის გამაუმჯობესებელი საშუალება ქრონიკული გასტრიტისას შემცირებული სეკრეციით, ღვიძლისა და ნაღველგამომყოფი გზების დაავადებების დროს.

გვერდითი მოვლენები
არ არის რეკომენდირებული ასკილის წვენის დიდი დოზებით ხანგრძლივად მიღება, რადგან იწვევს კუჭქვეშა ჯირკვლის მუშაობის დარღვევას.
გამოყენების უსაფრთხოება (სიფრთხილე):
ასკილის წვენის დიდი რაოდენობით მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს კბილების ემალის დაზიანება მასში ასკორბინის მჟავას მაღალი შემცველობის გამო. ამიტომ რეკომენდირებულია პირის ღრუში თბილი წყლის გამოვლება.

უკუჩვენება
• გასტრიტი მომატებული მჟავიანობით, კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება;
• თრომბოფლებიტი, გულის უკმარისობა (III ხარისხის), ენდოკარდიტი, რადგან ზრდის სისხლის შედედების უნარიანობას.

ორსულობა და ლაქტაცია
ასკილის წვენის მიღება რეკომენდირებულია ორსულობის დროს და ლაქტაციის პერიოდში.

განსაკუთრებული მითითებები
გავლენა ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:
ასკილის წვენის მიღება არ მოქმედებს ავტომობილის მართვისა და ტექნიკასთან მუშაობის უნარზე.

ჭარბი დოზირება:
ასკილის წვენის დიდი რაოდენობით მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს წნევის ვარდნა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
არ არის შესწავლილი.

შენახვის პირობები და ვადები
ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის მიღება დაუშვებელია!
შენახვა: ინახება სინათლისგან დაცულ და ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილზე, 8-25ºC ტემპერატურის პირობებში.

ვარგისიანობის ვადა: 6 თვე.

გამოშვების ფორმა: 100გ კოლოფი #1

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი კომპანია: ნეოფარმი, საქართველო

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ასკორბინის მჟავა/ascorbic acid

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: წყალში ხსნადი ვიტამინები

შემადგენლობა
1 ამპულა შეიცავს 100 მგ ასკორბინის მჟავას (ვიტამინ C),
დამხმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის ჰიდროკარბონატი, ნატრიუმის სულფიტი, საინიექციო წყალი.

შეფუთვა
5% საინიექციო ხსნარი, 2 მლ ამპულაში. პვქ ფირის პენალში მოთავსებული 10 ამპულა. 1 პენალი მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ასკორბინის მჟავა მნიშვნელოვან როლს ასრულებს ორგანიზმის ცხოველქმედებაში, გააჩნია მკვეთრად გამოხატული აღდგენითი თვისებები. მონაწილეობს ჟანგვა-აღდგენითი პროცესების, ნახშირწყლოვანი ცვლის, სისხლის შედედების, ქსოვილების რეგენერაციის რეგულირებაში, სტეროიდული ჰორმონების წარმოქმნაში. ასკორბინის მჟავას ერთერთ მნიშვნელოვან ფიზიოლოგიურ ფუნქციას წარმოადგენს თანამონაწილეობა კოლაგენისა და პროკოლაგენის სინთეზში, კაპილარების გამტარიანობის ნორმალიზაციაში.
ადამიანის ორგანიზმს არა აქვს უნარი თვითონ მოახდინოს ვიტამინი C- ს სინთეზირება; მისი უკმარისობა ან არ არსებობა იწვევს ჰიპო- ან ავიტამინოზის (სურავანდი) განვითარებას.
ასკორბინის მჟავას სადღეღამისო მოთხოვნა ზრდასრული მამაკაცისათვის შეადგენს 70-100 მგ, ქალებისათვის – 80 მგ, დამატებით ორსულობის დროს 20 მგ და ძუძუთი კვების დროს – 40 მგ. ბავშვებისა და მოზარდებისათვის 30 მგ÷70 მგ ასაკის მიხედვით.

ჩვენებები
პრეპარატი გამოიყენება პროფილაქტიკური და სამკურნალო მიზნით ყველა იმ შემთხვევაში, როცა ორგანიზმი საჭიროებს ვიტამინი C-ს დამატებით შეყვანას:
სურავანდის პროფილაქტიკისა და მკურნალობისათვის, ჰემორაგიული დიათეზის, ცხვირიდან, ფილტვიდან, ღვიძლიდან და სხვა სისხლდენების, სხივური დაავადებით და ანტიკოაგულანტების ჭარბი დოზირებით გამოწვეული სისხლდენების, ინფექციური დაავადებებისა და ღვიძლის ინტოქსიკაციების, ადისონის დაავადების, ჭრილობების ძნელად შეხორცების, ძვლების მოტეხილობების, დისტროფიებისა და სხვა პათოლოგიური პროცესების დროს. პრეპარატი ინიშნება აგრეთვე გაძლიერებული ფიზიკური შრომის, გონებრივი დაძაბულობის, ორსულობისა და ლაქტაციის დროს. დადებითად მოქმედებს ლიპიდურ ცვლაზე ათეროსკლეროზის დროს.

მიღების წესები და დოზები
პრეპარატი შეყავთ ვენაში ან კუნთებში. სამკურნალო დოზები მოზრდილთათვის – 1-3 მლ 5% ხსნარი დღეში, ბავშვებისათვის – 1-2 მლ 5% ხსნარი დღეში.

გვერდითი მოვლენები
ძალიან იშვიათია.
დიდი დოზებით (4-12 გ დღე-ღამეში) ხანგრძლივი მიღების შემდეგ შეიძლება განვითარდეს დიარეა (კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ლორწოვანი გარსის აღგზება, გულისრევა, ღებინება, კუჭის აშლა), ურატული ოქსალატური კონკრემენტები თირკმელებში, ჰიპეროქსალურია, ქიმიური ცისტიტი, შარდის pH- ის დროებითი დაქვეითება.
დიდი დოზების ხანგრძლივი გამოყენებისას შესაძლებელია კუჭქვეშა ჯირკვლის ინსულარული აპარატის ფუნქციის დათრგუნვა, აგრეთვე თირკმელების ფუნქციის დათრგუნვა.

უკუჩვენება
სისხლის შემდედებლობის მომატება, თრომბოფლებიტი და თრომბოზისადმი მიდრეკილება, შაქრიანი დიაბეტი.

განსაკუთრებული მითითებები
ასკორბინის მჟავას ჭარბი დოზების ხანგრძლივი გამოყენებისას გათვალისწინებული უნდა იყოს ის, რომ მას შეუძლია დამთრგუნველად იმოქმედოს კუჭქვეშა ჯირკვლის ინსულარულ აპარატზე, ამიტომ მკურნალობის პროცესში აუცილებელია კუჭქვეშა ჯირკვლის ფუნქციონალური უნარის რეგულარული კონტროლი. კორტიკოსტეროიდული ჰორმონების წარმოქმნაზე მასტიმულირებელი მოქმედების გამო ან ჭარბი დოზებით მკურნალობისას აუცილებელია თირკმელების ფუნქციისა და არტერიული წნევის კონტროლი

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება უფრო ხშირად წარმოიქმნება დიდი დოზებით ხანგრძლივი გამოყენებისას.
ზრდის სისხლში სალიცილატების (ზრდის კრისტალურიის რისკს), ეთინილესტრადიოლის, ბენზილპენიცილინის და ტეტრაციკლინების კონცენტრაციას.
ესტროგენებთან – ზრდის ჰორმონების დონეს სისხლის შრატში.
ორალურ კონტრაცეპტივებთან, რომლებიც შეიცავს ესტროგენებს – მცირდება კონტრაცეპტული ეფექტი.
ამცირებს კუმარინის წარმოებულების ანტიკოაგულაციურ ეფექტს.
აუმჯობესებს ნაწლავებში რკინის პრეპარატების შეწოვას.
ხანგრძლივი გამოყენებისას ქინოლინური რიგის პრეპარატები, კალციუმის ქლორიდი, სალიცილატები, კორტიკოსტეროიდები ამცირებს C ვიტამინის მარაგს.

შენახვის პირობები და ვადები
ინახება სინათლისაგან დაცულ ადგილას, ოთახის ტემპერატურაზე.
ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვარგისობის ვადა 1 წელი.
შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

გამოშვების ფორმა: 5% 2 მლ ამპულა №10

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: ბიოპოლუსი, საქართველო

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ასკორბინის მჟავა, რუტინი/ ascorbic acid, rutin

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: წყალში ხსნადი ვიტამინები. კაპილარების მასტაბილიზირებელი საშუალებები.

შემადგენლობა
1 ტაბლეტი შეიცავს ასკორბინის მჟავას გადაანგარიშებით 100% ნივთიერებაზე – 50 მგ, რუტინი გადაანგარიშებით 100% მშრალ ნივთიერებაზე – 50 მგ;დამხმარე ნივთიერებები: კარტოფილის სახამებელი, შაქარი,  ტალკი, კალციუმის სტეარატი.
გამოშვების ფორმა. ტაბლეტები.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა. კომბინირებული სამკურნალო საშუალება, რომლის მოქმედება განპირობებულია მის შემადგენლობაში შემავალი კომპონენტების მიერ. რუტინი (ვიტამინი P) ხელს უწყობს ასკორბინის მჟავას გარდაქმნას დეჰიდროასკორბინის მჟავად და ხელს უშლის უკანასკნელის შემდგომ ტრასფორმირებას დიკეტოგულონმჟავაში. ამიტომ რუტინის ეფექტთა უმეტესობა ხდება C ვიტამინის მეშვეობით.
რუტინი ასკორბინის მჟავასთან ერთად ამცირებს კაპილარების გამტარობასა და “მტვრევადობას”, ამაგრებს სისხლძარღვის კედელს, ამცირებს თრომბოციტების აგრეგაციას, გააჩნია ანთების საწინააღმდეგო ეფექტი (მათ შორის ჰიალურონიდაზას აქტივობის დათრგუნვის ხარჯზე), ანტიოქსიდანტური თვისებები, მონაწილეობს ჟანგვა-აღდგენით პროცესებში.
გარდა ამისა, რუტინისათვის დამახასიათებელია ისეთი ეფექტები, როგორიცაა პლაზმის თხვადი ნაწილის ექსუდაციის და სისხლის უჯრედების დიაპედეზის სისხლძარღვის კედელში შემცირება; ნაღველმდენი და მსუბუქი ანტიჰიპერტენზიული ეფექტები.
ავადმყოფებში ქრონიკული ვენოზური უკმარისობით რუტინი იწვევს შეშუპებისა და ტკივილის სინდრომების, ტროფიული დარღვევების შემცირებას, პარესთეზიებისა და კრუნჩხვების შემცირებას ან აღმოფხვრას. ხელს უწყობს სხივური თერაპიის გვერდითი ეფექტების გამოხატულობის შემცირებას (ცისტიტი, ენტეროპროქტიტი, დისფაგია, კანის ერითემა), ასევე ანელებს დიაბეტური რეტინოპათიის პროგრესირებას.

ფარმაკოკინეტიკა
პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი თითოეული ვიტამინი განიცდის მისთვის დამახასიათებელ გარდაქმნებს. ასკორბინის მჟავა სწრაფად შეიწოვება ძირითადად თორმეტგოჯა და წვრილ ნაწლავებში. მიღებიდან 30 წუთში სისხლში ასკორბინის მჟავას შემცველობა მნიშვნელოვნად მატულობს, ამ დროს იგი თავიდან გარდაიქმნება დეჰიდროასკორბინის მჟავად, რომელიც აღწევს უჯრედების მემბრანებში ენერგეტიკული დანახარჯების გარეშე და სწრაფად აღდგება უჯრედში. ასკორბინის მჟავა ქსოვილებში იმყოფება თითქმის მხოლოდ უჯრედის შიგნით, განისაზღვრება სამი ფორმით – ასკორბინის, დეჰიდროასკორბინის მჟავას და ასკორბიგენის ფორმით (შეკავშირებული ასკორბინის მჟავა). ორგანოებს შორის არათანაბრად ნაწილდება. იგი დიდი რაოდენობით არის შიდა სეკრეციის ჯირკვლებში, განსაკუთრებით თირკმელზედა ჯირკვლებში, უფრო ცოტა – თავის ტვინში, თირკმელებში, ღვიძლში, გულისა და ჩონჩხის კუნთებში.
ლეიკოციტებსა და თრომბოციტებში ასკორბინის შემცველობა უფრო მეტია, ვიდრე სისხლის პლაზმაში. იგი მეტაბოლიზირდება და 90% ექსკრეტირდება თირკმელებით ოქსალატის ფორმით, ნაწილობრივ – თავისუფალი ფორმით.
საჭმლის მომნელებელი ტრაქტიდან შეწოვისას, რუტინი ხელს უწყობს ასკორბატის ტრანსპორტირებასა და დეპონირებას. გამოიყოფა უცვლელი სახით და მეტაბოლიტების სახით, ძირითადად ნაღვლის წვენთან ერთად, და ნაკლებად შარდთან ერთად.
ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 10-25 საათს.

გამოყენების ჩვენები.
ჰიპო- და P ავიტამინოზის პროფილაქტიკა და მკურნალობა. დაავადებების კომპლექსური თერაპიის შემადგენლობებში, რომლებსაც ახლავს სისხლძარღვების გამტარობის მომატება, ჰემორაგიული დიათეზები, კაპილაროტოქსიკოზები, სხივური დაავადება, ალერგიული დაავადებები, თრომბოციტოპენიური პურპურა, გლომერულონეფრიტი, სისხლჩაქცევა თვალის ბადურაში, სეპტიური ენდოკარდიტი, არტერიული ჰიპერტენზია, რევმატიზმი, ქოლესტაზი, ინფექციური დაავადებები (ქუნთრუშა, პარტახტიანი ტიფი). პროფილაქტიკისა და მკურნალობის მიზნით – კაპილარების დაზიანებებისას, განპირობებულის ანტიკოაგულანტების, სალიცილატების გამოყენებით.

გამოყენების წესი და დოზები
პრეპარატი მიიღება შიგნით ჭამის შემდეგ. სამკურნალოდ მოზრდილებში ინიშნება 1 ტაბლეტი 2-3-ჯერ დღე-ღამეში; 3 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში 1 ტაბლეტი ორჯერ დღე-ღამეში. როგორც პროფილაქტიკური საშუალების-პრეპარატის მიღება რეკომენდებულია: მოზრდილებში 1 ტაბლეტი ორჯერ დღე-ღამეში, ხოლო 3 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში 1 ტაბლეტი დღე-ღამეში.
მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა შეადგენს 3-4 კვირას (დაავადების ხასიათისა და მკურნალობის ეფექტურობის მიხედვით).

გვერდითი მოქმედება
ალერგიული რეაქციები, დისპეფსიური მოვლენები (ღებინება, გულისრევა, ანორექსია, ტკივილები ეპიგასტრალურ არეში, ნაწლავის სპაზმები, დიარეა), თავის ტკივილი, არტერიული წნევის მომატება, თრომბოციტოზი, ლეიკოციტოზი, მაღალი აგზნებადობა, ძილის დარღვევა.

უკუჩვენება
ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ. სისხლის გაძლიერებული შედედება, თრომბოფლებიტი, მიდრეკილება თრომბოზების მიმართ, 3 წლამდე ასაკის ბავშვები.
ფრთხილად ინიშნება დიაბეტის და თირკმელების დაავადების დროს.

ჭარბი დოზა
პრეპარატის ჭარბმა დოზამ შეიძლება გამოიწვიოს ღებინება, გულისრევა, ფაღარათი, თავის ტკივილი, არტერიული წნევის მომატება, თრომბის წარმოქმნა.

გამოყენების განსაკუთრებულობანი
პრეპარატის ერთდროულად გამოყენება ტუტე სასმელებთან, ახალი ხილის ან ბოსტნეულის წვენებთან, ამცირებს C ვიტამინის შეწოვას.
პრეპარატის გამოყენება შეიძლება ლაქტაციის პერიოდში.
არ არსებობს მონაცემები იმის შესახებ, რომ ასკორუტინი უარყოფითად მოქმედებს მძღოლებსა და ტექნიკასთან მომუშავე ადამიანებზე.
პრეპარატს შეუძლია შეცვალოს ლაბორატორიული ანალიზების მაჩვენებლები სისხლში ბილირუბინის შემცველობის, ტრანსამინაზების აქტივობის შესახებ.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან
ასკორბინის მჟავა ზრდის პენიცილინის, რკინის შეწოვას, ამცირებს ჰეპარინის, არაპირდაპირი ანტიკოაგულანტების, ანტიბიოტიკების ეფექტურობას. აცეტილსალიცილის მჟავა, პერორალური კონტრაცეპტივები აქვეითებენ პრეპარატის შეწოვასა და ათვისებას.
ზრდის აცეტილსალიცილის მჟავას, ბენზილპენიცილინის, ეთინილესტრადიოლის, ტეტრაციკლინის კონცენტრაციას სისხლში.
ხანგრძლივი გამოყენებისას (4 კვირაზე მეტ ხანს) რუტინი არ უნდა დაინიშნოს ერთდროულად საგულე გლიკოზიდებთან, ანტიჰიპერტენზიულ საშუალებებთან ან არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებთან, ვინაიდან მას შეუძლია მათი მოქმედების გაძლიერება.

შენახვის პირობები
მშრალ, სინათლისაგან დაცულ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას ტემპერატურაზე არაუმეტეს 25°C.

ვარგისიანობის ვადა 4 წელი.

გამოშვების ფორმა: ტაბლეტი №50

შეფუთვა
10 ტაბლეტი კონტურულ დანაყოფებიან  შეფუთვაში. 10 ტაბლეტი კონტურულ დანაყოფებიან  შეფუთვაში, 5 შეფუთვა კოლოფში.

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი კომპანია: Altayvitaminy CJSC, რუსეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება):აცეტილსალიცილის მჟავა, პარაცეტამოლი, კოფეინი / acetylsalicylic acid, paracetamol, caffeine

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ტკივილგამაყუჩებელი, ანთების საწინააღმდეგო და სიცხის დამწევი საშუალებები.

შემადგენლობა
აქტიური სუბსტანციები: აცეტილსალიცილის მჟავა – 0,2გ, პარაცეტამოლი – 0,2გ, კოფეინი – 0,037გ, ლიმონმჟავა – 0,0025გ.
დამხმარე ნივთიერებები: სახამებელი, ტალკი, რძის შაქარი, პოლივინილპიროლიდონი, კალციუმის სტეარატი;

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ასკოფენი კომბინირებული პრეპარატია, რომლის ფარმაკოლოგიური მოქმედება განპირობებულია შემადგენელი კომპონენტებით. აცეტილსალიცილის მჟავა და პარაცეტამოლი ახდენს პროსტაგლანდინების სინთეზის ინჰიბირებას, რის შედეგადაც ავლენს ტკივილგამაყუჩებელ, ანთების საწინააღმდეგო და სიცხის დამწევ მოქმედებას.
კოფეინი აღაგზნებს სუნთქვისა და სისხლძარღვთა მამოძრავებელ ცენტრებს, აფართოებს სისხლძარღვებს თავის ტვინში, ასევე აძლიერებს აცეტილსალიცილის მჟავასა და პარაცეტამოლის მოქმედების ეფექტს.

ჩვენებები
სხვადასხვა ეტიოლოგიის ზომიერად გამოხატული ტკივილის სინდრომი:
• თავის ტკივილი;
• შაკიკი;
• კბილის ტკივილი;
• ნევრალგია;
• მიალგია;
• ალგოდისმენორეა;
• ცხელებით მიმდინარე რევმატიული დაავადებები და გაციება.

მიღების წესები და დოზები
1 ტაბლეტი 2-3-ჯერ დღეში.

გვერდითი მოვლენები
გულისრევა, გულძმარვა, ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში, სისხლდენა, ალერგიული რეაქციები.

უკუჩვენება
• მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტებისადმი;
• კუჭის და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება გამწვავების ფაზაში;
• სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან (მათ შორის ანამნეზში);
• ჰემორაგიული დიათეზი;
• ორსულობა და ლაქტაცია.

ორსულობა და ლაქტაცია
პრეპარატის გამოყენება უკუნაჩვენებია ორსულობისა და ლაქტაციის დროს.

განსაკუთრებული მითითებები
პრეპარატი არ მოქმედებს ავტომობილის მართვისა და ტექნიკასთან მუშაობის უნარზე.
ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის შემდეგ ან ვიზუალური დათვალიერებისას აღმოჩენილი დეფექტების შემთხვევაში პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

ჭარბი დოზირება:
დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში აუცილებელია კუჭის ამორეცხვა და გააქტივებული ნახშირის მიღება.
სიფრთხილე: არ არის რეკომენდებული პრეპარატის კომბინირება ბარბიტურატებთან, სალიცილატებთან, კრუნჩხვების საწინააღმდეგო საშუალებებთან, რიფამპიცინთან, ალკოჰოლთან. მკურნალობის პერიოდში საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
აძლიერებს ანტიაგრეგანტებისა და ანტიკოაგულანტების ეფექტს, ზრდის გვერდი-თი ეფექტების განვითარების რისკს გლუკოკორტიკოსტეროიდებისა და სულფანილშარდოვანას პრეპარატების ფონზე.

შენახვის პირობები და ვადები
ინახება მშრალ ადგილას, ოთახის ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა: 4 წელი.

გამოშვების ფორმა: ტაბლეტი #10

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: ნეოფარმი, საქართველო

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): ამლოდიპინი/AMLODIPINE

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: კალციუმის არხების ბლოკატორი.
გამოშვების ფორმა:
ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 აბ., შეფუთვაში 5 ბლისტერი.
ასომექსი  – 2.5
1 ტაბ.
ამლოდიპინი ………..            2.5 მგ
(S – ამლოდიპინის ბეზილატის სახით)
ასომექსი-5
1 ტაბ.
ამლოდიპინი…………           5 მგ
(S – ამლოდიპინის ბეზილატის სახით)
დამხმარე ნივთიერებები:
მიკროკრისტალური ცელულოზა, ლაქტოზა, კოლოიდური გაუწყლოებული სილიციუმი, ნატრიუმის კროსკარმელოზა, მაგნიუმის სტეარატი, რკინის ყვითელი ოქსიდი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
S(-) ამლოდიპინი მიეკუთვნება ამლოდიპინის წმინდა ფორმას და წარმოადგენს კალციუმის არხების ანტაგონისტს, რომელიც მიეკუთვნება დიჰიდროპირიდინების კლასს. ამლოდიპინის S(-) იზომერს გააჩნია უფრო ძლიერი ფარმაკოლოგიური მოქმედება, ვიდრე R(-) იზომერს. S(-) ამლოდიპინის დიჰიდროპირიდინულ რეცეპტორებთან კავშირი, R(-)იზომერთან შედარებით 1000-ჯერ უფრო ძლიერია. ადამიანში ამლოდიპინის ძირითადი მოქმედება მიმართულია სისხლძარღვების გაფართოებაზე. ამლოდიპინი ამცირებს სისხლძარღვების პერიფერიულ წინაღმდეგობას ისე, რომ არ იწვევს რეფლექსურ ტაქიკარდიას.

ფარმაკოკინეტიკა:
2.5 S(-) ამლოდიპინის უზმოზე ერთჯერადი დოზით მიღებისას, პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაცია(Cmax) შეადგენს 8.30± ნგ/მლ და მიიღწევა 2.73± საათში. ამლოდიპინის ბიოტრანსფორმაცია ხდება ღვიძლში, არააქტიური მეტაბოლიტების წარმოქმნით. შეუცვლელი აქტიური ნივთიერების 10% და მეტაბოლიტების 60% ორგანიზმიდან გამოიყოფა შარდთან ერთად. ორგანიზმში მოცირკულირე პრეპარატის 93% უკავშირდება პლაზმის ცილებს. UC-ს საშუალო მაჩვენებელი 2.5 მგ S (-) ამლოდიპინის ტაბლეტებისათვის შეადგენს 95.33±14.45 ნგ/სთ/მლ-ს. პლაზმური კლირენსის მაჩვენებელი შეადგენს 140.91±28.06ნგ/სთ/მლ-ს. S (-) ამლოდიპინის პლაზმიდან ნახევარგამოყოფის პერიოდი იმყოფება 14.62-დან 68.88 საათამდე დიაპაზონში.

ჩვენებები:

ჰიპერტენზია;
გ.ი.დ.;
გულის უკმარისობა.

მიღების წესები და დოზირება:
არტერიული ჰიპერტეზიისას ასომექსის ჩვეულებრივი დოზაა 2.5 მგ დღეში ერთხელ. ავადმყოფის კლინიკური რეაქციიდან გამომდინარე დოზის გაზრდა შეიძლება დღეში 5 მგ-მდე. სტაბილური ანგიოსპასტიური სტენოკარდიისას ასომექსის საწყისი დოზაა 2.5 მგ დღეში ერთხელ. ავადმყოფის კლინიკური რეაქციიდან გამომდინარე დოზის გაზრდა შეიძლება დღეში 5 მგ-მდე.
გვერდითი მოვლენები:
თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ტაქიკარდია, კანის საფარველის ჰიპერემია; მაღალი დოზების გამოყენებისას – არტერიული ჰიპოტენზია, არითმია, ქოშინი;
დაღლილობის შეგრძნება, ძილიანობა;
გულისრევა, ტკივილი მუცლის არეში, ღრძილების ჰიპერპლაზია, ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის მომატება;
კანზე გამონაყარი, ქავილი, მულტიფორმული ერითემა.

უკუჩვენებები:
ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის ნებისმიერ კომპონენტზე;
ორსულობა და ლაქტაცია;
18 წლამდე ასაკი.

განსაკუთრებული მითითებები:
ღვიძლის და თირკმლის დარღვეული ფუნქციის მქონე ავადმყოფებში ასომექსის მიღება საჭიროა სიფრთხილით.
ავტოტრანსპორტის და პოტენციურად საშიშ მექანიზმებზე გავლენის თავისებურებები: მომატებული ყურადღების მომთხოვ ქმედებებზე (ავტომობოლის მართვა და ტექნიკასთან მუშაობა), გავლენას არ ახდენს.
ჭარბი დოზირება:
სიმპტომები: ჭარბი პერიფერიული ვაზოდილატაცია, ჰიპოტენზია.
მკურნალობა: კლინიკურად მნიშვნელოვანი არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარებისას, აუცილებელია კუჭის ამორეცხვა და გულ-სისხლძარღვთა სისტემის ფუნქციების მხარდამჭერი ღონისძიებების ჩატარება: გულის და ფილტვების ფუნქციების მონიტორინგი; ავადმყოფის ფეხებით ზემოთ პოზაში დაწვენა, მოცირკულირე სითხის და დიურეზის კონტროლი; აუცილებლობისას სიმპტომური თერაპია. კალციუმის არხების ბლოკადისას, შეიძლება კალციუმის გლუკონატის ინტრავენური შეყვანა; ჰემოდიალიზი არაეფექტურია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
ასომექსის სხვა ანტიჰიპერტენზიული საშუალებებთან ერთობლივი გამოყენებისას შესაძლებელია ჰიპოტენზიური ეფექტის გაძლიერება. ასომექსის კლინიკურად მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედება ასპირინთან, ასტატინებთან, H2-ბლოკატორებთან, პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორებთან, ანტიბიოტიკებთან, არასტრეოიდულ ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებთან აღნიშნული არ არის.

შენახვის პირობები და ვადა:
პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 250C ტემპერატურაზე. მშრალ, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:  2 წელი.

მწარმოებელი: ACTAVIS Emcure, ინდოეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება):პანტოპრაზოლი/pantoprazole

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორები

ათქ კოდი A02BC02

შემადგენლობა
ნაწლავში ხსნადი გარსით დაფარული თითოეული ტაბლეტი შეიცავს:
აქტიური ნივთიერება: პანტოპრაზოლი 40მგ (45,1 მგ პანტოპრაზოლნატრიუმის სესქვიჰიდრატის ფორმით)
დამხმარე  ნივთიერებები: ტალკი, უწყლო ნატრიუმის კარბონატი, კროსპოვიდონი მანიტოლი, პოვიდონ К90, უწყლო კოლოიდური სილიციუმის დიოქსიდი, კალციუმის სტეარატი, აკრილის პოლიმერი-ყვითელი პოლიმეთილმეთაკრილატი  (Acryl-Eze 93032417 Yellow),ყვითელი ქინოლინი,  Opadry OY –D -7233 თეთრი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა
პანტოპრაზოლი, წარმოადგენს რა ბენზიმიდაზოლის წარმოებულს, არის პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორი. პარიეტული უჯრედებზე არსებულ პროტონულ ტუმბოზე სპეციფიური ზემოქმედების შედეგად ხდება მარილმჟავას სეკრეციის ინჰიბირება.  პარიეტული უჯრედების მიერ გამომუშავებულ მჟავე გარემოში, გადადის აქტიურ ფორმაში და ახდენს მარილმჟავას სეკრეციის დასკვნით სტადიაზე ფერმენტ   H+/K+ – ატფ-აზას
ინჰიბირებას.  ინჰიბირება დამოკიდებულია დოზაზე და გავლენას ახდენს მარილმჟავას აზალურ და სტიმულირებულ სეკრეციაზე.  პანტოპრაზოლი, ისევე როგორც   პროტონული ტუმბოს სხვა ინჰიბიტორები და H2-რეცეპტორების ანტაგონისტები, აქვეითებს კუჭის მჟავიანობას. მჟავიანობის დაქვეითება პროპორციულად იწვევს გასტრინის მომატებას.  გასტრინის დონის მატება შექცევადია. ვინაიდან, პანტოპრაზოლი უჯრედული რეცეპტორების დონეზე, ფერმენტს უკავშირდება დისტალურად, მარილმაჟავას სეკრეციაზე ზეგავლენას ახდენს სხვა შენაერთების მიერ სტიმულაციისგან დამოუკიდებლად, მაგ. აცეტილქოლინი, ჰისტამინი, გასტრინი. პერორალური და ინტრავენური მიღებისას აღინიშნება ერთნაირი მოქმედება.

ფარმაკოკინეტიკა:
პანტოპრაზოლის გამოშვების ფორმაა ნაწლავში ხსნადი ტაბლეტები, ამის გამო მისი შეწოვა იწყება კუჭიდან ნაწლავებში გადასვლის შემდეგ. 10მგ-დან 80მგ-დე დოზის დიაპაზონში პანტოპრაზოლის ფარმაკოკინეტიკა     სწორხაზოვანია როგორც პერორალური, ისე ი/ვ მიღებისას. ყოველდღიური განმეორებითი დოზების მიღებისას პანტოპრაზოლი არ გროვდება და ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრები არ იცვლება.
შეწოვა
პანტოპრაზოლი სწრაფად შეიწოვება, 40მგ დოზით ერთჯერადი ან მრავალჯერადი მიღებისას მაქსიმალური კონცენტრაცია   პლაზმაში 2,5მკგ/მლმიიღწევა დაახლოებით 2,5სთ-ში. შიგნით მიღებისას აქვს პირველადი გავლის ეფექტი. აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა 77%. ანტაციდებთან ერთად მიღება არ ახდენს შეწოვაზე გავლენას. საკვებთან ერთად მიღებამ შესაძლოა გამოიწვიოს შეწოვის შეფერხება 2 სთ ან მეტით, მაგრამ არ ახდენს გავლენას AUC და Cmax   მაჩვენებლებზე.
განაწილება
განაწილების მოცულობა შეადგენს 11-23,6 ლ, კლირენსი დაახლოებით 0,1ლ/სთ/კგ, ძირითადად გადანაწილდება უჯრედგარე სითხეში.  პლაზმის ცილებს უკავშირდება 98%.
მეტაბოლიზმი
პანტოპრაზოლი ძირითადად მეტაბოლიზდება ფერმენტ Р450 სისტემის მიერ. პანტოპრაზოლის მეტაბოლიზმი არ არის დამოკიდებული შეყვანის გზაზე (პერორალური თუ ინტრავენური). მეტაბოლიზირდება ძირითადად ფერმენტ CYP2C19 ზემოქმედებით დემეთილირების გზით. მეტაბოლიზმის მეორე გზა- ფერმენტ CYP3A4-ით დაჟანგვა. პანტოპრაზოლის არც ერთ მეტაბოლიტს არა ქვს ფარმაკოლოგიური აქტივობა.
გამოყოფა
პერორალური მიღებისას ნახევრადგამოყოფის პერიოდი 1სთ.ერთჯერადად პერორალური ან ინტრავენური შეყვანისას 71% გამოიყოფა შარდით და 18% ფეკალურ მასებთან ერთად.
ავადმყოფების სპეციალური ჯგუფებთან დაკავშირებული, დამატებითი მონაცემები
გერიატრიული ჯგუფი
64-76 წლის მოხალისეებზე ჩატარებულ კვლევებში, პრეპარატის განმეორებითი მიღებისას არ იქნა შემჩნეული AUC და Cmax მაჩვენებლის ზრდა, ახალგაზრდა მოხალისეებთან შედარებით. ხანდაზმული პაციენტებისათვის დოზის კორექციის აუციებლობა არ არის.
პედიატრიული ჯგუფი
პანტოპრაზოლის ფარმაკოკინეტიკა 18 წლის ქვემოთ პაციენტებში არ არის გამოკვლეული
სქესი
დოზის კორექციის აუცილებლობა არ არსებობს
თირკმლის უკმარისობა
პანტოპრაზოლის ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრები თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში ჯანმრთელ მოხალისეებში ასეთივე მონაცემების მსგავსი იყო. თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებსა და ჰემოდიალიზზე მყოფ პაციენტებში დოზის კორექციის აუცილებლობა არ არსებობს
ღვიძლის უკმარისობა
ავადმყოფებს ღვიძლის უკმარისობით, მრავალჯერადი მიღებისას-  დღეში ერთხელ, პანტოპრაზოლის კუმულაცია უმნიშვნელოა. სპეციალური დოზის შერჩევის აუცილებლობა არა რის. 40მგ-ზე მეტი დოზირება დღის განმავლობაში  ღვიძლის უკმარისობის მქონე ავადმყოფებში გამოკვლეული არ არის.

ჩვენებები
კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება, გამოწვეული H. pylori (Helicobacter pylori) –ით, რეციდივების შემცირების მიზნით, ამ მიკროორგანიზმის ერადიკაციისათვის კომბინაციაში ორ ანტიბიოტიკთან:
პეპტიური წყლული (თორმეტგოჯა ნაწლავისა და კუჭის წყლულოვანი დაავადება);
გასტროეზოფაგური რეფლუქსი საშუალო და მძიმე ფორმით;
ზოლინგერ-ელისონის სინდრომი და პათოლოგიური ჰიპერსეკრეციის სხვა მდგომარეობები.

უკუჩვენება
არ უნდა იქნას გამოყენებული იმ ავადმყოფებში ვისაც აქვს მომატებული მგრძნობელობა, ასპანის შემადგენლობაში არსებული ნივთიერებებისადმი ან    სამკურნალო საშუალებებისადმი რომლებიც გამოიყენება მასთან კომბინაციაში. ასპანი არ უნდა იქნას გამოყენებული ღვიძლის და თირკმლის საშუალო და მძიმე უკმარისობის მქონე პაციენტებში, H. Pylori ერადიკაციისთვის კომბინირებული თერაპიისას, ეფექტურობის და უსაფრთხოების მონაცემების არარსებობის გამო.

განსაკუთრებული მითითებები
კომბინირებული მკურნალობისას საჭიროა სხვა   სამკურნალო საშუალებების გამოყენებასთან დაკავშირებული ინფორმაციის გათვალისწინება. თერაპიის დაწყებამდე საჭიროა გამოირიცხოს ავთვისებიანი წარმონაქმნის არსებობა კუჭსა და საყლაპავ მილზე, რადგანაც პანტოპრაზოლის გამოყენება ამცირებს სიმპტომების გამოხატულებას და შესაძლოა ხელი შეუშალოს სწორი დიაგნოზის სწრაფად დადგენას. პანტოპრაზოლი არ არის ნაჩვენები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში მარტივი პრობლემების არსებობისას, ისეთი როგორიცაა ნეიროგენული დისპეფსია.
გასტროეზოფაგური რეფლუქსის დიაგნოზი აუცილებლად მოითხოვს ენდოსკოპიურ დადასტურებას.
მკურნალობის პერიოდში საჭიროა ალკოჰოლისგან თავის შეკავება, რადგანაც ალკოჰოლი შეიძლება კუჭის ლორწოვანი გარსის გაღიზიანების მიზეზი გახდეს.
თაგვებზე ჩატარებული ექსპერიმენტალური კვლევების დროს, პანტოპრაზოლის ხანგრძლივი გამოყენებისას შეინიშნებოდა კუჭ-ნაწლავის იშვიათი ტიპის სიმსივნეები. ადამიანებში სიმსივნის წარმოქმნასთან დაკავშირებული ინფორმაცია უცნობია.
მჟავის სეკრეციის ბლოკატორებით ხანგრძლივმა მკურნალობამ შესაძლოა გამოიწვიოს ვიტამინ B12 (ციანოკობალამინი)-ის დეფიციტი, დაკავშირებული ჰიპო და აქლორჰიდრიასთან. ეს უნდა იქნას მიღებული მხედველობაში სხვა კლინიკური სიმპტომების არსებობის შემთხვევაშიც.
გამოყენება ბავშვებში
ბავშვებში გამოყენების გამოცდილება არ არსებობს

ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან
ასპანი მეტაბოლიზირდება ღვიძლში ძირითადად იზოფერმენტ CYP2C19-ით, ნაკლებად – CYP3A4, CYP2D6 და CYP2C9. ჯანმრთელ მოხალისეებზე ჩატარებული ცდების შედეგად დადგინდა, რომ იმავე ფერმენტებით მეტაბოლზებულ პრეპარატებთან: დიაზეპამი, ფენიტოინი, ნიფედიპინი, მიდაზოლამი, კლარითრომიცინი, მეთოპროლოლი, დიკლოფენაკი, ნაპროქსენი, პიროქსიკამი, თეოფილინი, ერთდროული მოხმარებისას არ ხდება პანტოპრაზოლის ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრების მნიშვნელოვანი ცვლილება. პანტოპრაზოლის ერთდროული მოხმარება თეოფილინთან, დიაზეპამთან (დესმეთილდიაზეპამის აქტიურ მეტაბოლიტებთან), ფენიტოინთან, ვარფარინთან, მეთოპროლოლთან, ნიფედიპინთან, კარბომაზეპინთან და ორალურ კონტრაცეპტივებთან, რომელთა მეტაბოლიზმი ხდება CYP2C19, CYP3A4, CYP2C6, CYP1A2 ფემენტებით, ასევე არ ახდენს მნიშვნელოვან გავლენას მათ კინეტიკაზე. ამ მედიკამენტების პანტოპრაზოლთან ერთდროული მიღების შემთხვევაში დოზის კორექცია აუცილებელი არ არის.
In vivo ჩატარებული სხვა კვლევების მიხედვით აღმოჩნდა, რომ დიგოქსინი, ეთანოლი, გლიბურიდი, ანტიპირინი და კოფეინი არ ურთიერთქმედებს პანტოპრაზოლთან. ანტაციდებთან ერთდროული მიღებისას ზემოქმედება არ აღინიშნა.   ასპან-მა შესძლოა შეამციროს იმ მედიკამენტების შეწოვა, რომელთა ბიოშეღწევადობა დამოკიდებულია pH-ზე, მაგ. კეტოკონაზოლი. კლარითრომიცინთან, მეტრონიდაზოლთან და ამოქსიცილინთან კლინიკური ზემოქმედება არ აღინიშნა. არ უნდა  იქნას  მიღებული  ალკოჰოლთან ერთად,  რადგან შესაძლოა გახდეს კუჭის ლორწოვანის გაღიზიანების  მიზეზი

გამოყენება ორსულობის დროს და ლაქტაციის პერიოდში
ორსულობა (კატეგორია B)
კვლევები ცხოველებზე, თუ როგორ გავლენას ახდენს ფეხმძიმობაზე და/ან ემბრიონულ/საშვილოსნოსშიდა განვითარებაზე, და/ან მშობიარობაზე და/ან პოსტნატალურ განვითარებაზე, არასაკმარისია. ადამიანისთვის პოტენციური რისკი უცნობია. საჭიროა სიფრთხილის დაცვა ფეხმძიმე ქალებისთვის დანიშვნის დროს.
ლაქტაცია
უცნობია აღწევს თუ არა პანტოპრაზოლი დედის რძეში. ცხოველებზე ჩატარებული კვლევებისას ნაჩვენები იქნა, რომ პანტოპრაზოლი აღწევს დედის რძეში. ძუძუთი კვების  ან  პარეპარატ ასპანით მკურნალობის შეწყვეტის გადაწყვეტილების მიღებისას საჭიროა გათვალისწინებული იქნას ძუძუთი კვების უპირატესობა ბავშვისათვის და  პრეპარატ ასპანით  მკურნალობის სარგებელი დედისათვის

ზემოქმედება სატრანსპორტო საშუალებებისა და პოტენციურად საშიში მექანიზმების მართვის უნარზე
თავბრუსხვევის შესაძლო გვერდითი ეფექტის გამოვლენის გათვალისწინებით, რაც გამოიხატება თავბრუსხვევით, საჭიროა ინდივიდუალური მიდგომა წამლის მიღების საკითხთან, სატრანსპორტო საშუალებებისა და სხვა მექანიზმების მართვის დროს.

მიღების წესი და დოზირება
თუ ექიმის მიერ არ არის სხვა დანიშნულება, მხედველობაში მიიღება შემდეგი ინფორმაცია: მიღების წესების დაუცველობის შემთხვევაში სასურველი შედეგი შესაძლოა არ დადგეს, ტაბლეტები არ უნდა იქნას გაყოფილი და დაღეჭილი, მიიღება საუზმიდან 1 საათით ადრე მთლიანად წყლის მცირე რაოდენობასთან ერთად.
H. pylori-პოზიტიური კუჭის და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულით დაავადებულ ავადმყოფებში პათოგენის სრული ერადიკაციისთვის საჭიროა კომბინირებული თერაპიის გამოყენება. H. pylori- ს   ერადიკაციის მიზნით რეზისტენტობის თავიდან ასაცილებლად გვთავაზობენ ქვემოთ ჩამოთვლილ კომბინაციებს:
ა) ასპანი 40მგ. ნაწლავშიხსნადი ტაბლეტები დღეში 2ჯერ
+ამოქსიცილინი1000მგ დღეში 2ჯერ
+კლარითრომიცინი 500მგ დღეში 2ჯერ;
ბ) ასპანი 40მგ. ნაწლავშიხსნადი ტაბლეტები დღეში 2ჯერ
+მეტრონიდაზოლი 500მგ დღეში 2ჯერ
+კლარითრომიცინი 500მგ დღეში 2ჯერ
გ) ასპანი 40მგ. ნაწლავშიხსნადი ტაბლეტები დღეში 2ჯერ
+ამოქსიცილინი 1000მგ დღეში 2ჯერ
+მეტრონიდაზოლი 500მგ დღეში 2ჯერ.
თუ არ არის კომბინირებული თერაპიის აუცილებლობა, მაგ. პაციენტი H. Pylori-ნეგატიურია, მკურნალობა ტარდება ასპანი-ით ქვემოთ მითითებული დოზებით. კუჭის, თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების და გასტროეზოფაგური რეფლუქსის დროს: ბევრ შემთხვევაში ასპანი ერთხელ დღეში ერთი ტაბლეტი 4-8 კვირის განმავლობაში. განსაკუთრებულ შემთხვევებში, კერძოდ თუ სხვა ტიპის მკურნალობას ეფექტი არ ჰქონდა, დოზა შეიძლება გაიზარდოს 2-ჯერ (ასპანი 2 ტაბლეტი დღეში). ღვიძლის ფუნქციების სერიოზული დარღვევების დროს დოზა მცირდება 1 ტაბლეტამდე (40მგ 1-ჯერ დღეში 2 დღე). ამავე დროს ამ ჯგუფის პაციენტებში მკურნალობის განმავლობაში საჭიროა ღვიძლის ფერმენტების კონტროლი, მათი მატების შემთხვევაში მკურნალობა ასპანი-ით უნდა შეწყდეს. ასაკოვან პაციენტებში და პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, პანტოპრაზოლის დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 40მგ. გამონაკლისს წარმოადგენს ასაკოვანი პაციენტები, რომელთაც H. Pylori-ს ერადიკაციის მიზნით კომბინირებულ თერაპიაში ერთი კვირის განმავლობაში ეძლევათ პანტოპრაზოლის ჩვეულებრივი დოზა (40მგ 2-ჯერდღეში)

გვერდითი მოვლენები
კლინიკური კვლევების, მონაცემებით მოსალოდნელი გვერდითი მოვლენები, რომლებიც აღინიშნება პაციენტთა 1% და მეტში, რომლებიც პანტოპრაზოლს იღებენ გასტროეზოფაგური რეფლუქსის გამო, არის: თავის ტკივილი, დიარეა, მეტეორიზმი, ტკივილი მუცლის არეში, გამონაყარი, ბოყინი, უძილობა და ჰიპერგლიკემია.
პაციენტების 1% და ნაკლებში, რომლებიც პანტოპრაზოლს იღებენ გასტროეზოფაგური რეფლუქსის გამო, ვლინდება ქვემოთ ჩამოთვლილი გვერდითი მოვლენები, მაგრამ მათი კავშირი პანტოპრაზოლთან ბოლომდე დადასტურებული არაა.
ზოგადი: აბცესი, ალერგიული რეაქციები, კისტა, სახის შეშუპება, ტემპერატურის მატება, გენერალიზებული   შეშუპება, სითბური დარტყმა, თიაქარი, ლაბორატორიული მონაცემების ცვლილება, დაღლილობა, კანდიდოზი, ახალწარმონაქმნები, არასპეციფიური მედიკამენტოზური რეაქციები, მომატებული ფოტომგრძნობელობა
გულსისხლძარღვთა სისიტემის მხრივ: სტენოკარდია, არითმია, ფიბრილაცია/წინაგულების ციმციმი, ეკგ ცვლილებები, ტკივილი მკერდის ძვლის უკან, გულის შეგუბებითი უკმარისობა, სისხლდენა, არტერიული ჰიპერტენზია, არტერიული ჰიპოტენზია, მიოკარდიუმის იშემია, გაძლიერებული გულისცემა, ბადურის სისხლძარღვების დაზიანება, გულის წასვლა, ტაქიკარდია, თრომბოფლებიტი, თრომბოზი, ვაზოდილატაცია.
საჭმლის  მომნელებელი  სისტემის  მხრივ: ანორექსია, აფტოზური  სტომატიტი, კარდიოსპაზმი, კოლიტი, პირის სიმშრალე, დუოდენიტი, დისფაგია, ენტერიტი, სისხლდენა  საყლაპავიდან, ეზოფაგიტი, კუჭ-ნაწლავის კარცინომა, სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის  ტრაქტიდან, კუჭ-ნაწლავის  ტრაქტის კანდიდოზი, გინგივიტი, გლოსიტი, პირიდან  უსიამოვნო სუნი, სისხლიანი  ღებინება, მადისმომატება, მელენა, პირის ღრუს კანდიდოზი, პირის ღრუს წყლული, პერიოდონტალური  აბცესი, პერიოდონტიტი, რექტალური სისხლდენა, კუჭის  წყლული, ენის ფერის შეცვლა, წყლულოვანი კოლიტი.
ენდოკრინული სისტემის მხრივ: შაქრიანი დიაბეტი, გლუკოზურია, ჩიყვი.
ჰეპატობილიარული სისტემის მხრივ: ნაღვლის კოლიკა, ბილირუბინემია, ქოლეცისტიტი, ქოლელითიაზი, ქოლესტაზური სიყვითლე, ჰეპატიტი და ტუტე ფოსფატაზის, გამა-გლუტამილტრანსპეპტიდაზის, დონის ACT (SGOT) დონის მატება.
სისხლმბადი და ლიმფური სისტემის მხრივ: ანემია, ეკქიმოზი, ეოზინოფილია, ჰიპოქრომული ანემია, რკინადეფიციტული ანემია, ლეიკოციტოზი, ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია.
ნივთიერების ცვლის მხრივ: დეჰიდრატაცია, შეშუპება, პოდაგრა, პერიფერიული შეშუპება, წყურვილის შეგრძნება, წონის მომატება ან შემცირება.
ძვალ-კუნთოვანი სისტემის მხრივ: ართრიტი, ართროზი, ძვლის ტკივილი, ბურსიტი, ძვლების და სახსრების არეში დისკომფორტი, კუნთების სპაზმი, კეფის კუნთების რიგიდობა, მიალგია, ტენოსინოვიტი.
ნერვული სისტემის მხრივ:  ცნობიერების დაბინდვა, კრუნჩხვა, დეპრესია, პირის სიმშრალე, დიზართრია, ემოციური ლაბილობა, ჰალუცინაციები, ჰიპერკინეზია, ლიბიდოს დაქვეითება, გაღიზიანებადობა, ნევრალგია, ნევრიტი, პარესთეზია, რეფლექსების დაქვეითება, ძილის დარღვევა, სომნოლენციო, ბოდვითი იდეები, ტრემორი, თავბრუსხვევა.
სასუნთქი სისტემის მხრივ: ბრონქული ასთმა, ცხვირიდან სისხლდენა, სლოკინი, ლარინგიტი, ფილტვის არეში დისკომფორტი, პნევმონია, ხმის შეცვლა.
კანის და კანის დანამატების მხრივ: აკნე, ალოპეცია, კონტაქტური დერმატიტი, ეგზემა, სოკოვანი დერმატიტი, სისხლდენა, მარტივი ჰერპესი, სარტყლისებური ლიქენი, ლიქენოიდური დერმატიტი, მაკულო-პაპულოზური გამონაყარი, ქავილი, ჭინჭრის ციება.
გრძნობათა ორგანოების მხრივ: მხედველობის დარღვევა, ამბლიოპია, კატარაქტა, სმენის დაკარგვა, დიპლოპია, ყურის ტკივილი, ექსტრაოკულარული დამბლა, გლაუკომა, გარეთა   ოტიტი, გემოს აღქმის დარღვევა, ყურებში შუილი.
შარდ-სასქესო სისტემის მხრივ: ალბუმინურია, ბალანიტი, სარძევე ჯირკვლის ტკივილი, ცისტიტი, დისმენორეა, დიზურია, ეპიდიდიმიტი, ჰემატურია, იმპოტენცია, კენჭები თირკმელში, თირკმლის ტკივილი, ნიქტურია, წინამდებარე ჯირკვლის არეში დისკომფორტი, პიელონეფრიტი, სათესლე პარკის შეშუპება, ურეთრის ტკივილი, ურეთრიტი, საშარდე გზების მხრივ დისკომფორტი, ვაგინიტი.
მოულოდნელი ეფექტების გამოვლენის შემთხვევაში მიმართეთ ექიმს.

დოზის გადაჭარბება
დოზის გადჭარბებასთან დაკავშირებული მოწამვლის სიმპტომების გამოვლენისას, ატარებენ სიმპტომურ და შემანარჩუნებელ თერაპიას. პრეპარატი ორგანიზმიდან დიალიზის მეშვეობით არ გამოიდევნება.

შენახვის პირობები
პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25°C ტემპერატურაზე, ორიგინალ შეფუთვაში და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილზე.

ვარგისობის ვადა: 3 წელი
პრეპარატი არ გამოიყენება ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

გამოშვების ფორმა: 40 მგ ნაწლავში ხსნადი გარსით დაფარული ტაბლეტი № 28

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: Drogsan Pharmaceuticals, თურქეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
L-ასპარაგინაზა წარმოადგენს ფერმენტს, რომელიც მიღებულია ნაწლავის ჩხირის E. coli-ს სხვადასხვა შტამებისაგან. პრეპარატის ანტიბლასტომური მოქმედების საფუძველს წარმოადგენს ასპარიგანაზას თვისება დაარღვიოს ამინომჟავა ასპარიგინის (რომელიც აუცილებელია ლეიკოზური უჯრედების გამრავლებისათვის) მეტაბოლიზმი და მისი შეღწევა ასპარაგინდამოკიდებულ ბლასტურ ქსოვილში, რაც საბოლოო ჯამში იწვევს ცილის სინთეზის დარღვევას და სიმსივნური უჯრედების ზრდის შენარჩუნებას.
L-ასპარინაზა ნაკლებად მოქმედებს სისხლწარმოქმნაზე. იგი მნიშვნელოვნად ამცირებს ბლასტური ქსოვილის განვითარებას ძვლის ტვინში.

ჩვენებები
მწვავე ლიმფობლასტური ლეიკოზი, ლიმფოსარკომა, ავთვისებიანი არახოჯკინის ლიმფომები, რეტიკულოსარკომა.

დოზირების რეჟიმი
გამოიყენება ლიოფილიზებული ფხვნილი ინექციის დასამზადებლად. მკურნალობის დაწყებამდე ატარებენ ინდივიდუალურ სინჯს პრეპარატის მიმართ მგრძნობელობაზე. ამისათვის 0.1 მლ დისტილირებული წყალი, რომელიც შეიცავს 10 სე-ს L-ასპარაგინაზას, შეყავთ კანქვეშ, მხრის ლატერალურ ზედაპირზე. კონტროლისათვის ერთდროულად მის გვერდით შეჰყავთ 0.1 მლ ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონური ხსნარი. 3 საათის შემდეგ აფასებენ რეაქციის შედეგს. იმ შემთხვევაში თუ გამონაყარი ზომით 1 სმ-ზე ნაკლებია, მაშინ სინჯი ითვლება უარყოფითად და შესაძლოა L- ასპარაგინაზათი მკურნალობის დაწყება.
პრეპარატი შეჰყავთ ინტრავენურად ან წვეთოვანი ინფუზიის სახით. ხსნარი მზადდება ex tempore. პრეპარატს ხსნიან ნელა და ყურადღებით, ფლაკონის შენჯღრევის გარეშე. ვენაში შეყვანის წინ ფლაკონის შიგთავსს პრეპარატით ხსნიან 20-40 მლ, ხოლო წვეთოვანი ინფუზიისათვის (30-40 წთ-ის განმავლობაში) 150 მლ ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში.
მოზრდილებში ერთჯერადი დოზა ვენაში ინექციის ან ინფუზიის სახით შეადგენს 50-300 სე/კგ-ზე, ხოლო კურსობრივი დოზა – 300000-400000 სე. ბავშვებში დოზას ამცირებენ სხეულის წონის შესაბამისად.
პრეპარატი შეყავთ ყოველდღიურად ან დღეგამოშვებით. მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა 3 კვირაა. მწვავე ლეიკოზის და ჰემატოსარკომის გენერალიზებული ფორმების დროს (პერიფერიული სისხლის და ძვლის ტვინის ბლასტოზის დროს) პრეპარატს უნიშნავენ პერიფერიული სისხლის მაჩვენებლებისაგან დამოუკიდებლად. სხვა შემთხვევების დროს მკურნალობას იწყებენ, თუ პერიფერიულ სისხლში ლეიკოციტების რაოდენობა შეადგენს არანაკლებ 3X10 9/ლ, ხოლო თრომბოციტების -100X109/ლ.
ლეიკოზით დაავადებულ პაციენტებში, რომლებსაც პერიფერიული სისხლში აღმოაჩნდათ ბლასტები, პრეპარატის მოქმედების შესაჯამებლად იკვლევენ ძვლის ტვინს მკურნალობის დაწყების და დამთავრების შემდეგ. ჰემატოსარკომით დაავადებულ პაციენტებში ასევე საზღვრავენ სიმსივნის ზომებს.

გვერდითი მოვლენები
ღებინება, გულისრევა, გამონაყარი, ტემპერატურის მომატება, რომელსაც ახლავს შეციების შეგრძნება, ალერგიული რეაქციები გართულებების კუპირება ხდება ჩვეულებრივ სიმპტომატური საშუალების მიღებით (ანტიჰისტამინური საშუალებები, კალციუმის ქლორიდი).
პრეპარატის მიღებისას შესაძლებელია ღვიძლისა და თირკმელების, აგრეთვე კუჭქვეშა ჯირკვლის ფუნქციის დარღვევა, ამიტომ მკურნალობის დროს აუცილებელია სისხლში ბილირუბინის, ქოლესტერინის, საერთო ცილის, ცილების ფრაქციის, აგრეთვე ტრანსამინაზების, დიასტაზას აქტივობის და სხვა ფერმენტების, პერიფერიული სისხლის სურათის, სისხლის შედედების სისხლმბადი ორგანოების მონიტორინგი. ზემოთ ჩამოთვლილი მაჩვენებლების მწვავე და პროგრესირებადი ცვლილებისას, საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა და სიმპტომატური მკურნალობის დაწყება.

უკუჩვენებები
* ღვიძლისა და თირკმელების, ცნს-ის, კუჭქვეშა ჯირკვლის ფუნქციის დარღვევა;
* პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.
ორსულობა და ლაქტაცია
ამ დროს პრეპარატის მიღება წინააღმდეგნაჩვენებია. ცხოველებზე ჩატარებული ექსპერიმენტებით დადგენილია, რომ პრეპარატი უარყოფითად მოქმედებს ნაყოფის განვითარებაზე. არ არის გამოვლენილი, გამოიყოფა თუ არა პრეპარატი დედის რძით. თუ დედის მკურნალობა აუცილებელია L-ასპარაგინაზით, უნდა შეწყდეს ბავშვის ძუძუთი კვება.

განსაკუთრებული მითითებები
პრეპარატის მიღების წინ აუცილებელია დადგენილი იქნას პაციენტის ინდივიდუალური მგრძნობელობა L-ასპარაგინაზას მიმართ. პრეპარატს სიფრთხილით იყენებენ ინფექციური გართულებების, აგრეთვე ძვლის ტვინის ფუნქციის დათრგუნვის დროს.
პრეპარატის ტოქსიურობა მოზრდილებში უფრო ნათლად ვლინდება, ვიდრე ბავშვებში.

ჭარბი დოზირება
პრეპარატის ჭარბი დოზით მიღებამ შესაძლოა გამოიწვიოს სერიოზული და საშიში გართულებები: ანაფილაქსიური შოკი, ძლიერი სისხლდენა, თირკმელების მვწავე უკმარისობა ლეტალური გამოსავალით.
ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი გართულებების თავიდან ასაცილებლად საჭიროა გამოყენებულ იქნას ყველა ის ღონისძიებები, რომლებსაც იყენებენ ტერმინალური მდგომარეობების შემთხვევაში.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ინტრავენურად L-ასპარაგინაზას შეყვანა, თუ მანამდე გამოიყენებოდა ვინკრისტინი ან პრედნიზოლონი, ან მათი კომბინაცია აძლიერებს მათ გვერდით ეფექტს.
L-ასპარაგინაზას შეუძლია გააძლიეროს ან შეამციროს მეტოტრექსატის სიმსივნის საწინააღმდეგო მოქმედება.

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): კალიუმის ასპარაგინატი, მაგნიუმის ასპარაგინატი/ potassium aspartate, magnesium aspartate

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: კალიუმის და მაგნიუმის იონების შემცველი პრეპარატები

ათქ კოდი A 12CX

შემადგენლობა: 1 ტაბლეტი შეიცავს ასპარკამის ნახევარფაბრიკატ-გრანულებს – 0,5 გ, რომლის შემადგენლობაში შედის:
– აქტიური ნივთიერებები: კალიუმის ასპარაგინატი – 0,175 გ და მაგნიუმის ასპარაგინატი – 0,175 გ.
– დამხმარე ნივთიერებები: კარტოფილის სახამებელი – 0,135 გ, ტალკი – 0,01 გ, კალციუმის სტეარატი – 0,005 გ.
აღწერილობა: თეთრი ფერის, ბრტყელცილინდრული ფორმის ტაბლეტები, ნაზოლით და
ნაჭდევით.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა. ასპარკამი წარმოადგენს კალიუმის და მაგნიუმის იონების წყაროს, არეგულირებს მეტაბოლურ პროცესებს. მოქმედების მექანიზმი სავარაუდოდ დაკავშირებულია კალიუმის და მაგნიუმის ასპარაგინატის, როგორც კალიუმის და მაგნიუმის იონების გადამტანის როლთან, უჯრედშიდა სივრცეში, მის მეტაბოლურ პროცესებში მონაწილეობასთან. ამგვარად, ასპარკამი აღმოფხვრავს ელექტროლიტების დისბალანსს, ამცირებს მიოკარდის აღგზნებადობას და გამტარობას (ზომიერი ანტიარითმული ეფექტი).
ფარმაკოკინეტიკა. ადვილად შეიწოვება შიგნით მიღებისას და შედარებით სწრაფად გამოიყოფა თირკმელებით.

გამოყენების ჩვენება
K + და MG 2+ დეფიციტის შევსება (კომპლექსური თერაპიის შემადგენლობაში) მათ შორისგულის იშემიური დაავადებისას (მათ შორის მიოკარდის მწვავე ინფარქტი), გულისქრონიკული უკმარისობა, არითმია (მათ შორის საგულე გლიკოზიდების ჭარბი დოზირების
დროს).

უკუჩვენება
ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ, ამინომჟავების ცვლის დარღვევა, არტერიული ჰიპოტენზია, თირკმლის მწვავე და ქრონიკული უკმარისობა, ჰიპერკალიემია, ჰიპერმაგნიემია, ატრივენტრიკულური გამტარებლობის დარღვევა, (I-III სტადიის AV ბლოკადა), ოლიგურია, ანურია, მწვავე მიასთენია, მწვავე მეტაბოლური აციდოზი, ამინომჟავების ცვლის დარღვევა, გაუწყლოება (ექსიკოზი), ჰემოლიზი, ადისონის დაავადება.
სიფრთხილით: ჰიპოფოსფატემია, შარდკენჭოვანი დიათეზი (Ca2+, MG2+ და ამონიუმის ფოსფატის ცვლის დარღვევასთან დაკავშირებული), ორსულობა, (განსაკუთრებით I ტრიმესტრი) და ლაქტაციის პერიოდი.
გამოყენების მეტოდი და დოზირება
ასპარკამი ინიშნება შიგნით, ჭამის შემდეგ. ძირითადად უნიშნავენ მოზრდილებს 1-2 ტაბლეტი დღეში 3 ჯერ. მკურნალობის კურსი 3-4 კვირა. აუცილებლობის შემთხვევაში კურსს იმეორებენ.

გვერდითი ეფექტები
შესაძლებელია გულისრევა, ღებინება, დიარეა, ტკივილი ეპიგასტრიუმის მიდამოში (პაციენტებში ანაციდური გასტრიტით ან ქოლეცისტიტით), ჰიპერკალიემია (გულისრევა, ღებინება, დიარეა პარესთეზია) და ჰიპერმაგნიემია (სახის კანის ჰიპერემია, წყურვილი,
ბრადიკარდია, არტერიული წნევის დაწევა, კუნთების სისუსტე, დაღლილობა, პარეზი, კომა, არეფლექსია, სუნთქვის დათრგუნვა, კრუნჩხვები).

ჭარბი დოზირება
სიმპტომები: ჰიპერკალიემია და ჰიპერმაგნიემია.
მკურნალობა: ინტრავენურად კალციუმის ქლორიდი; საჭიროების შემთხვევაში – ჰემოდიალიზი და პერიტონეული დიალიზი.
ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან
ფარმაკოდინამიკური: ერთდროული გამოყენება კალიუმის შემნახველ დიურეზულ საშუალებებთან (ტრიამტერენი, სპირონოლაქტონი), ბეტა-ადრენომაბლოკირებელ საშუალებებთან, ციკლოსპორინთან, ჰეპარინთან, აგფ ინფიბიტორებთან, ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ პრეპარატებთან ზრდის ჰიპერკალიემიის განვითარების რისკს, არითმიის და ასისტოლიის განვითარებამდეც კი. კალიუმის პრეპარატების ერთდროული გამოყენება გლუკოკორტიკოსტეროიდებთან აღმოფხვრას ამ უკანასკნელების მიერ გამოწვეულ ჰიპოკალიემიას. კალიუმის ზემოქმედებით მცირდება საგულე გლიკოზიდების არასასურველი ეფექტები. მაგნიუმი ამცირებს ნეომიცინის, პოლიმიქსინ B-ს,
ტეტრაციკლინის და სტრეპტომიცინის ეფექტს. ანესთეტიკები ზრდიან მაგნიუმის პრეპარატების ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე დამთრგუნველ ზემოქმედებას;
ერთდროული გამოყენებისას ატრაკურონიუმთან, დეკამეტონიუმთან, სუქცინილქლორიდთან და სუქსამეთონიუმთან შესაძლებელია ნერვ-კუნთოვანი ბლოკადის გაძლიერება; კალციტრიოლი ზრდის მაგნიუმის შემცველობას სისხლის პლაზმაში, კალიუმის პრეპარატები ამცირებენ მაგნიუმის პრეპარატების ეფექტს.
აძლიერებს ანტიარითმიული საშუალებების უარყოფით დრომო- და ბათროტროპულ მოქმედებას.
ფარმაკოკინეტიკური: შემკვრელი და ამომფენი საშუალებები ამცირებენ პრეპარატის შეწოვას საჭმლის მომნელებელ ტრაქტში.
განსაკუთრებული მითითებები
აუცილებელია ელექტროლიტური ჰემოსტაზის მაჩვენებლების რეგულარული კონტროლი.

შენახვის პირობები
მშრალ ადგილას 12-25°C ტემპერატურაზე, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა
3 წელი. არ გამოიყენება შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის შემდეგ.
აფთიაქიდან გაცემის პირობები: ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III, გაიცემა ურეცეპტოდ.

მწარმოებელი:  ფარმაპოლ-ვოლგა, რუსეთი

გამოშვების ფორმა: 0,175მგ + 0,175მგ ტაბლეტი №50

გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): აცეტილსალიცილისმჟავა/ ACETYLSALICYLIC ACID

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:  ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული
საშუალება
გამოშვების ფორმა:
ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ., შეფუთვაში 2 ბლისტერი.
1 ტაბ.
აცეტილსალიცილის მჟავა………..  100 მგ
დამხმარე ნივთიერებები:
ცელულოზის ფხვნილი 10 მგ., სახამებელი 10 მგ.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ასპირინი ეკუთვნის არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო საშუალებას. მას გააჩნია გამოხატული ანალგეზიური, სიცხის დამწევი, ანთების საწინააღმდეგო, ანტიაგრეგაციული მოქმედება.

ჩვენებები:
გამოიყენება სხვადასხვა ლოკალიზაციის ტკივილის სინდრომის მოსახსნელად (სახსრების, კუნთების, კბილის ტკივილისა და მენსტრუაციის), აგრეთვე ციებ-ცხელების დროს.

მიღების წესები და დოზირება:
მოზრდილთათვის: ერთჯერადი დოზა შეადგენს 100 მგ. რეკომდენებული სადღეღამისო დოზა 300 მგ (3 ტაბლეტი დღეში).
იმ შემთხვევაში, თუ სადღეღამისო დოზა 300 მგ-ს აღემატება, რეკომენდებულია გამოყენებულ იქნას პრეპარატი ასპირინ C, რომელიც შეიცავს 400 მგ აცეტილსალიცილის მჟავას, ან ასპირინი 500 მგ-იანი. 100 მგ-იანი ასპირინი სასურველია მივიღოთ საკვების მიღების შემდეგ გარკვეული რაოდენობის წყლის მიყოლებით. არასასურველი გვერდითი მოვლენების არ არსებობის შემთხვევაში მკურნალობის კურსი არ უნდა აღემატებოდეს 7-10 დღეს. მკურნალობის კურსის შემდგომი გაგრძელება უნდა შევუთანხმოთ მკურნალ ექიმს.
ბავშვებისათვის: 100 მგ ასპირინის დანიშვნა შესაძლებელია მხოლოდ ექიმთან კონსულტაციის შემდეგ, იმ შესაძლო რისკის გათვალისწინებით, რაც დაკავშირებულია მეტად იშვიათ და სიცოცხლისათვის საშიშ რეინოს სინდრომის წარმოქმნასთან, რომელსაც შეუძლია გამოიწვიოს ენცეფალოფატიის განვითარება და ღვიძლის ცხიმოვანი გადაგვარება.
ბავშვებისათვის რეკომენდებული დოზები:
2-დან 3 წლამდე – 100 მგ დღე-ღამეში (1 ტაბ.);
4-დან 6 წლამდე – 200 მგ დღე-ღამეში (2 ტაბ.);
7-დან 9 წლამდე – 300 მგ დღე-ღამეში (3 ტაბ.).

გვერდითი მოვლენები:
ალერგიული რეაქციები (ბრონქოსპაზმი, გამონაყარი კანზე);
ტკივილები კუჭის არეში;
სისხლში თრომბოციტების რიცხვის შემცირება. იშვიათად პრეპარატის ხშირად ხანგრძლივი მიღების დროს შეიძლება განვითარდეს კუჭ-ნაწლავიდან სისხლდენა, რომელსაც ახლავს მუცლის არეში ძლიერი ტკივილები, შავი ფერის (კუპრისმაგვარი) ფეკალური მასის წარმოქმნა, საერთო სისუსტე, ანემია.
მსგავსი სიმპტომების განვითარების შემთხვევაში რეკომენდებულია შეწყვიტოთ პრეპარატის მიღება და მიმართოთ ექიმს.

უკუჩვენებები:
აბსოლუტური:
მდგომარეობა, რომელიც ხასიათდება სისხლდენისადმი მიდრეკილებით;
მაღალი მგრძნობელობა სალიცილატებისა და სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების მიმართ;
შედარებითი:
100 მგ ასპირინის მიღება შეიძლება ექიმთან კონსულტაციის შემდეგ ისეთ შემთხვევებში, როგორიცაა:
ერთდროული მკურნალობა ანტიკოაგულანტებით (კუმარინის წარმოებულები, ჰეპარინი);
გლუკოზა-6 -ფოსფატდეჰიდროგენაზის უკმარისობა;
ბრონქული ასთმა;
კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის ქრონიკული დაავადებები;
თირკმლების ფუნქციის დარღვევა;
ნიკრისის ქარი;
შაქრიანი დიაბეტი;
ორსულობა, ლაქტაცია;
12 წლის ასაკამდე ბავშვებში.
ორსულობა და ლაქტაცია:
აცეტილსალიცილის მჟავას შეუძლია შეაღწიოს პლაცენტურ ბარიერსა და დედის რძეში, ამიტომ 100 მგ ასპირინის მიღება ლაქტაციისა და ორსულობის დროს, განსაკუთრებით პირველ და ბოლო ტრიმესტრში, შესაძლებელია მხოლოდ ექიმთან კონსულტაციის შემდეგ.

განსაკუთრებული მითითებები:
ზოგადი ცნობები:
ასპირინი მთელ მსოფლიოში აღიარებული, იოლად გადასატანი სამკურნალო საშუალებაა ტკივილებისა და სხვადასხვა ანთებითი პროცესების მკურნალობისათვის;
ასპირინი 100 არის სპეციალური ასპირინი ყველასათვის, ვისაც ესაჭიროება აცეტილსალიცილის მჟავა მცირე დოზით. პრეპარატის დოზირება შეიძლება ზუსტად მოვახდინოთ ნებისმიერი ასაკის ჯგუფისათვის, ის საიმედოა და ეფექტური. ასპირინი 100 ხელს უშლის პროსტაგლანდინების წარმოქმნას – ნივთიერების, რომელიც იწვევს ტკივილის წარმოქმნას;
ასპირინი 100 არ ახდენს უარყოფით გავლენას ყურადღების კონცენტრაციაზე საგზაო მოძრაობის დროს.

ჭარბი დოზირება:
ძირითადი სიმპტომები, რაც შეიძლება აღინიშნოს ასპირინის გადაჭარბებული დოზით მიღების შედეგად (300 მგ-ზე მეტი):
თავბრუსხვევა;
ხმაური ყურებში.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
ასპირინის ანტიკოაგულანტებთან (კუმარინთან და ჰეპარინთან) ერთდროული დანიშვნა კუჭ-ნაწლავიდან სისხლდენის განვითარების რისკთან არის დაკავშირებული.
ასპირინმა შეიძლება გამოიწვიოს კორტიკოსტეროიდების, სხვა არასტეროიდული საშუალებების, ანტიდიაბეტური (შარდოვანას მჟავა) და სიმსივნის საწინააღმდეგო (მეტოტრექსატი) საშუალებების არასასურველი გვერდითი ეფექტების გაძლიერება.
შენახვის პირობები:
პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 300C ტემპერატურაზე, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:  2 წელი.

მწარმოებელი: BAYER, გერმანია

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): აცეტილსალიცილის მჟავა, ასკორბინის მჟავა/ACETYLSALICYLIC ACID; ASCORBIC ACID

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალება.

გამოშვების ფორმა:
შუშხუნა ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.
1 ტაბ.
აცეტილსალიცილის მჟავა 400 მგ
ასკორბინის მჟავა (C ვიტამინი) 240 მგ

ჩვენებები:
ასპირინი-C გამოიყენება საშუალო და მსუბუქი ხარისხის თავის ტკივილის, სიცხის და გაცივების დროს.
შენიშვნა:
ასპირინი-C გამოყენება არ შეიძლება ხანგრძლივად და ჭარბ დოზებში ექიმთან კონსულტაციის გარეშე, რეის სინდრომის განვითარების საშიშროების გამო. ბავშვებში და მოზრდილებში პრეპარატის გამოყენება დასაშვებია მხოლოდ ექიმის რეკომენდაციის შემდეგ და იმ შემთხვევებში, როდესაც სხვა პრეპარატები არაეფექტურია.

მიღების წესები და დოზირება:
შუშხუნა ტაბლეტები იხსნება წყალში.
რეკომენდებული დოზა მოზრდილებში: ერთჯერადი – 1-2 ტაბლეტი, დღიური – 8 ტაბლეტამდე.
რეკომენდებული დოზა ბავშვებში 3 წლიდან:
ერთჯერადი – 1/2-დან 1/5 ტაბლეტი. დღიური – 1-4 ტაბლეტამდე.

გვერდითი მოვლენები:
იშვიათ შემთხვევაში აღინიშნება ჰიპერერგული რეაქციები (ბრონქოსპაზმი, კანის რეაქციები); ძალიან იშვიათ შემთხვევებში – კუჭნაწლავის მხრიდან სისხლდენები, სისხლში თრომბოციტების რაოდენობის შემცირება (თრომბოციტოპენია).

უკუჩვენებები:
ასპირინი-C გამოყენება არ არის რეკომენდებული სისხლდენისადმი მომატებული მიდრეკილების დროს.
სიფრთხილე:
ასპირინი-C გამოყენება რეკომენდებულია მხოლოდ ექიმთან კონსულტაციით შემდეგ შემთხვევებში:

ასპირინი C დანიშვნა ერთდროულად სხვა ანტიკოაგულანტებთან ერთად (მაგალითად კუმარინის წარმოებული, ჰეპარინი);
გლუკოზო-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას უკმარისობის დროს;
ასთმის ან მომატებული მგრძნობელობის დროს სალიცილატების, სხვა ანთების საწინააღმდეგო და ანტირევმატული საშუალებების ან სხვა ალერგენების მიმართ;
კუჭის ან 12-გოჯა ნაწლავის ქრონიკული დაავადებების დროს;
თირკმელების ფუნქციის დარღვევის დროს, ორსულობის დროს, განსაკუთრებით ბოლო 3 თვის განმავლობაში.

შენიშვნები:
პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ:
ასთმა, თივის ცხელება, ცხვირის ლორწოვანი გარსის ანთება (ცხვირის პოლიპები) ან სასუნთქი სისტემის ქრონიკული ინფექცია, მომატებული მგრძნობელობისას ტკივილგამაყუჩებელ და რევმატიზმის საწინააღმდეგო ნებისმიერი საშუალებების მიმართ, ასპირინი C-მ შეიძლება გამოიწვიოს ასთმის პროვოცირება (ე.წ. ინტოლერანტობა ანალგეტიკების მიმართ, ანალგეზიური ასთმა). პრეპარატის მიღებამდე ასეთ პაციენტებში აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია. ასევე რეკომენდებულია ექიმთან კონსულტაცია იმ პაციენტებისთვის, რომელთაც აღენიშნებათ მომატებული მგრძნობელობა (ალერგიულობა). ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია. ბავშვებში და მოზარდებში ასპირინი-C ინიშნება მხოლოდ ექიმის რეკომენდაციით, ვინაიდან შესაძლებელია რეის სინდრომის განვითარება, რომელიც საფრთხეს უქმნის სიცოცხლეს.

ჭარბი დოზირება:
ჭარბი დოზირებისას განსაკუთრებით ბავშვებში და ხანდაზმულებში აღინიშნება თავბრუსხვევა და ყურში შუილი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
ასპირინი-C და ანტიკოაგულანტების (კუმარინის წარმოებულები, ჰეპარინი) ერთდროული გამოყენებისას იმატებს კუჭ-ნაწლავიდან სისხლდენების განვითარების რისკი.
ასპირინი- C კომბინირებისას კორტიკოსტეროიდებთან, სხვა არასტეროიდულ, ჰიპოგლიკემიურ (სულფანილშარდოვანა) და სიმსივნის საწინააღმდეგო (მეტოტრექსატი) პრეპარატებთან შესაძლოა განვითარდეს არასასურველი გვერდითი ეფექტები.
ასპირინი- C კომბინირების დროს მცირდება: სპირინოლაქტონის, ფუროსემიდის, პოდაგრის საწინააღმდეგო საშუალების მოქმედება.
ამიტომ ასპირინის გამოყენება ზემოთ აღნიშნულ საშუალებებთან ერთად შესაძლებელია მხოლოდ ექიმის რეკომენდაციის შემთხვევაში.

შენახვის პირობები და ვადა:
პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 250C ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა:   2 წელი.

მწარმოებელი: BAYER, გერმანია

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): აცეტილსალიცილის მჟავა/
ACETYLSALICYLIC ACID;

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: თრომბოციტების აგრეგაციის საწინააღმდეგო საშუალება.
გამოშვების ფორმა:
შემოგარსული ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ., შეფუთვაში 2 ბლისტერი.
1 ტაბ.
აცეტილსალიცილის მჟავა………            100 მგ
1 ტაბ.
აცეტილსალიცილის მჟავა………            300 მგ
დამატებით ნივთიერებები:
ცელულოზა, სიმინდის სახამებელი, მეტაკრილის მჟავის კოპოლიმერი, ნატრიუმის ლაურიტი (1:1), ნატრიუმის დოდეცილ სულფატი, პოლისორბატი 80, ტალკი, ტრიეთილციტრატი, მეთილჰიდროქსიპროპილცელულოზა.

ჩვენებები:
აცეტილსალიცილის მჟავა ხელს უწყობს თრომბოციტების აგრეგაციის შემცირებას და გამოიყენება:
არასტაბილური სტენოკარდიის დროს;
მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტის დროს;
განმეორებითი ინფარქტის პროფილაქტიკისათვის;
სისხლძარღვებზე ოპერაციის შემდეგ;
თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის მოშლის პროფილაქტიკისთვის;
კორონარული არტერიების თრომბოზის პროფილაქტიკისთვის, მრავლობითი რისკ ფაქტორების არსებობისას.
ასპირინი კარდიო ინიშნება ასევე შაკიკის ხანგრძლივი პროფილაქტიკისთვის.
მიღების წესები და დოზირება:
არასტაბილური სტენოკარდიის, სისხლძარღვებზე ოპერაციის დროს, თავის ტვინიზე სისხლის მომიქცევის მოშლის პროფილაქტიკისას რეკომენდებულია 100-300 მგ ასპირინი დღეში;
მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტის შემთხვევაში ინიშნება 100 მგ დღეში;
განმეორებითი ინფარქტის პროფილაქტიკისთვის რეკომენდებულია 300 მგ დღეში;
კორონარული თრომბოზის, შაკიკის პროფილაქტიკისთვის გამოიყენება 100-200 მგ დღეში ან 300 მგ ყოველ მეორე დღეს.
მიღების წესი: ინიშნება ჭამის შემდეგ, დიდი რაოდენობით წყალთან ერთად.
აორტო-კორონარული შუნტირებისას ინიშნება 24 საათის გასვლის შემდეგ.
როგორც ანტიაგრეგანტი ინიშნება ხანგრძლივად ექიმის დანიშნულებით.
გვერდითი მოვლენები:
ხშირია: ტკივილი, მიკროჰემორაგიები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში.
ზოგჯერ: გულისრევა, ღებინება.
იშვიათად: სისხლდენა და კუჭის წყლულის განვითარება. შავი ფერის განავალის შემთხვევაში საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია; ალერგიული რეაქციები.
ერთეულ შემთხვევებში: თირკმელების და ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა, ჰიპოგლიკემია, კანის მხრივ მძიმე ალერგიული რეაქცია.

უკუჩვენებები:
უკუნაჩვენებია ისეთი დაავადებებისას, როდესაც წამლის მიღება, საერთოდ შეზღუდულია. ექიმი ინფორმირებული უნდა იყოს პაციენტის მიერ გადატანილი თანმხლები დაავადებების, ჩატარებული მკურნალობის, მავნე ჩვევების და ცხოვრების წესის შესახებ.
ასპირინი უკუნაჩვენებია:
მომატებული მგრძნობელობა ასპირინის და სალიცილატების მიმართ;
ჰემორაგიული დიათეზი;
კუჭის და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების გამწვავების სტადიაში;
ორსულობის ბოლო ტრიმესტრში.

ექიმის მეთვალყურეობით ინიშნება შემდეგ შემთხვევებში:
ბრონქული ასთმის დროს;
ანტიკოაგულანტებთან და ჰეპარინთან ერთად;
ანთების საწინააღმდეგო და ანტირევმატული საშუალებების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის დროს;
კუჭის და 12-გოჯა ნაწლავის ქრონიკული და მორეციდივე დაავადებების დროს;
თირკმელების დაავადებისას;
ღვიძლის მძიმე დაზიანებისას;
ორსულობის 1-2 ტრიმესტრში 300 მგ-ზე მეტი.

განსაკუთრებული მითითებები:
ბავშვებში და მოზარდებში ცხელების დროს ასპირინი სიფრთხილით ინიშნება. ასპირინის ფონზე ღებინების განვითარება რეის სინდრომზე მიუთითებს, რაც სიცოცხლისთვის საფრთხეს წარმოადგენს. ასპირინს შეუძლია ბრონქული ასთმის შეტევის პროვოცირება ასთმით დაავადებულებში, სასუნთქი გზების დაავადებების, მომატებული მგრძნობელობისას ანტირევმატული და ანალგეზიური მოქმედების წამლების მიმართ, ალერგიების შემთხვევაში.
ტკივილგამაყუჩებელი საშუალებების ხანგრძლივი და უკონტროლო მიღება აზიანებს თირკმლის ფუნქციას.
ორსულობის ბოლო მესამედში ასპირინი უკუნაჩვენებია შესაძლოა სამშობიარო გართულებების გამო. არასასურველია მისი მიღებაც პირველი 6 თვის განმავლობაში. მცირე რაოდენობით ასპირინი გადადის დედის რძეში, ამიტომ 300 მგ-ზე მეტი დოზით იგი არ ინიშნება.
პაციენტები კუჭის და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადებით, თირკმელების და ღვიძლის ფუნქციური უკმარისობით, გულის უკმარისობით, საჭიროებენ ექიმის მეთვალყურეობას. იშვიათად ასპირინის ხანგრძლივი მიღება იწვევს ანემიას ფარული სისხლდენის გამო. თავბრუსხვევა და ყურებში შუილი ბავშვებში და ხანდაზმულებში პრეპარატის ჭარბი დოზირების გამოვლენაა. ასთმით, ცხვირის პოლიპებით, სხვადასხვა ალერგიებით დაავადებულები არასტეროიდული ანთებისსაწინააღმდეგო პრეპარატების მიღებისას ასთმის შეტევის პროვოცირების რისკის ქვეშ იმყოფებიან.
ასპირინის მცირე დოზაც კი ამცირებს შარდმჟვა მარილების გამოყოფას ორგანიზმიდან, რაც პოდაგრის შეტევის მიზეზი შეიძლება გახდეს. ოპერაციის წინ ასპირინის მიღებისას ქირურგი ინფორმირებული უნდა იყოს ამის შესახებ.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
ასპირინი კარდიო აძლიერებს:
ანტიკოაგულანტების მოქმედებას;
ალკოჰოლთან და კორტიკოსტეროიდებთან დანიშვნისას კუჭ-ნაწლავიდან სისხლდენის რისკს;
ზრდის დიგოქსინის, ბარბიტურატების, ანტირევმატული წამლების კონცენტრაციას სისხლში;
იწვევს ჰიპოგლიკემიას სულფანილშარდოვანას პრეპარატებთან ერთად დანიშვნისას;
აძლიერებს მეტოტრექსატის მოქმედებას;
აძლიერებს სულფანილამიდების მოქმედებას;
აძლიერებს ტრიიოდთირონინის მოქმედებას;

ერთდროული დანიშვნისას ამცირებს ალდოსტერონის ანტაგონისტების, მარყუჟოვანი შარდმდენების, ჰიპოტენზიური საშუალებების, შარდმჟავას გამომყოფი წამლების მოქმედებას.

შენახვის პირობები და ვადა:
პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, ნესტისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.
აფთიაქიდან გაცემის პირობები: პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

მწარმოებელი: BAYER AG, გერმანია

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): აცეტილსალიცილის მჟავა, ასკორბინის მჟავა/ACETYLCALICILIC ACID, ASCIRBIC ACID

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანალგეზიური არანარკოტიკული საშუალებები.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
შუშხუნა ტაბლეტები;
აცეტილსალიცილის მჟავა……………  400 მგ
ასკორბინის მჟავა……………………… 300 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები.
აცეტილსალიცილის მჟავა ახდენს სიცხის დამწევ, ანალგეზიურ და ანთების საწინააღმდეგო მოქმედებას, ასევე ამცირებს თრომბოციტების აგრეგაციას.
ასკორბინის მჟავა შესაძლებლობას იძლევა დაკმაყოფილდეს ორგანიზმის მომატებული მოთხოვნილება C ვიტამინზე იმ დაავადებების დროს, რომლებსაც ახლავს ტემპერატურის მომატება, და ამცირებს სისხლძარღვების გამტარობას.

ჩვენებები:
პრეპარატი გამოიყენება მოზრდილებში სუსტი და საშუალო ინტენსივობის ტკივილის სინდრომი (თავის ტკივილი, კბილის ტკივილი, ნევრალგია და მსგავსი მტკივნეული მდგომარეობები);
ცხელების მდგომარეობები ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების დროს.

უკუჩვენებები:
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანებები გამწვავების ფაზაში; „ასპირინისებური ასთმა“; აცეტილსალიცილის მჟავასა და სხვა ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებების მიღებით გამოწვეულ ჭინჭრის ციებაზე, რინიტზე ჩვენებების არსებობა ანამნეზში;
ჰემოფილია, ჰემორაგიული დიათეზი, ჰიპოთრომბინემია; K ავიტამინოზი; თირკმელების ფუნქციის გამოხატული დარღვევები;
ორსულობა (I და III ტრიმესტრები), ჰიპერმგრძნობელობა აცეტილსალიცილის მჟავასა და სხვა სალიცილატების მიმართ, გლუკოზო-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას დეფიციტი, 15 წლამდე ბავშვთა ასაკი.

მიღების წესი და დოზირება:
მიიღება შიგნით. წინასწარ ტაბლეტი იხსნება ოთახის ტემპერატურის ჭიქა სასმელ წყალში (200 მლ).
დოზა მოზრდილებისათვის: 1-2 ტაბლეტი ყოველ 4-6 საათში. დღე-ღამის უმაღლესი დოზა 8 ტაბლეტი.

გვერდითი მოქმედება.
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: შესაძლებელია ღებინება, გულისრევა, მადის დაქვეითება, ტკივილები ეპიგასტრიაში, დიარეა; იშვიათად – კნტ ეროზიულ-წყლულოვანი დარღვევების, სისხლდენები განვითარება, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა და კუჭქვეშა ჯირკვლის ინსულარული აპარატის გამოფიტვა.
ცნს–ს მხრივ: ხანგრძლივი გამოყენებისას შესაძლებელია თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, მხედველობის შექცევადი დარღვევები, შუილი ყურებში.
სისხლის წარმომქმნელი სისტემის მხრივ: იშვიათად – თრომბოციტოპენია, ანემია.
სისხლის შედედების სისტემის მხრივ: იშვიათად – ჰემორაგიული სინდრომი, სისხლდენის დროის გახანგრძლივება.
შარდის გამომყოფი სისტემის მხრივ: იშვიათად – თირკმელების ფუნქციის დარღვევა.
ალერგიული რეაქციები: იშვიათად – გამონაყარი კანზე, კვინკეს შეშუპება, ბრონქოსპაზმი.

ორსულობა და ლაქტაცია:
უკუნაჩვენებია გამოყენება ორსულობის I და III ტრიმესტრებში. ორსულობის II ტრიმესტრში შესაძლებელია ერთჯერადი გამოყენება მკაცრი ჩვენებებით.
აცეტილსალიცილის მჟავა გამოიყოფა დედის რძესთან ერთად, რაც ზრდის ბავშვში სისხლდენების განვითარებას თრომბოციტების ფუნქციის დარღვევის შედეგად, ამიტომ ხანგრძლივი გამოყენებისას ლაქტაციის პერიოდში უნდა გადაწყდეს ლაქტაციის შეწყვეტის საკითხი.

განსაკუთრებული მითითებები:
სიფრთხილით გამოიყენება პაციენტებში ღვიძლისა და თირკმელების დაავადებებით, ბრონქული ასთმის, ანამნეზში კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანებების, მომატებული სისხლდენის ან შედედების საწინააღმდეგო თერაპიის ერთდროული ჩატარების დროს. აცეტილსალიცილის მჟავა მცირე დოზებშიც კი ამცირებს ორგანიზმიდან შარდმჟავას გამოყოფას, რაც შეიძლება გახდეს პოდაგრას მწვავე შეტევის მიზეზი მიდრეკილ პაციენტებში. ხანგრძლივი თერაპიის ჩატარების და/ან აცეტილსალიცილის მჟავას გამოყენების დროს დიდი დოზებით საჭიროა ექიმის მეთვალყურეობა და ჰემოგლობინის რეგულარული კონტროლი.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:
აცეტილსალიცილის მჟავა აძლიერებს ანთების საწინააღმდეგო სხვა  არასტეროიდული საშუალებების, ჰეპარინის, არაპირდაპირი ანტიკოაგულანტების, ურიკოზული პრეპარატების (პრობენეციდი, მენზბრომარონი, სულფინპირაზონი), დიურეზულების, ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატების, პერორალური ჰიპოგლიკემიური საშუალებების, მეტოტრექსატის მოქმედებას.
გლუკოკორტიკოიდებთან ერთად გამოყენება ზრდის კნტ-ის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანებების რისკს. აცეტილსალიცილის მჟავა ასუსტებს დიურეზულების, ანტიჰიპერტენზიული, ასევე პოდაგრას საწინააღმდეგო საშუალებების მოქმედებას, რომლებიც ხელს უწყობენ შარდმჟავას გამოყოფას.
აცეტილსალიცილის მჟავა ზრდის დიგოქსინის, ბარბიტურატებისა და ლითიუმის მარილების კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში. ერთდროული გამოყენებისას ანტაციდებთან, რომლებიც შეიცავენ მაგნიუმის და/ან ალუმინის ჰიდროქსიდს, ნელდება და უარესდება აცეტილსალიცილის მჟავას შეწოვა.

ჭარბი დოზა:
ჭარბი დოზირების სიმპტომები: შუილი ყურებში, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ღებინება; სხეულის ტემპერატურის მომატება, ჰიპერვენტილაცია, კომა, სუნთქვის უკმარისობა.
მკურნალობა: ჭარბი დოზის პირველი სიმპტომების გამოვლინებისას საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა; გამოხატული ჭარბი დოზის შემთხვევაში საჭიროა კუჭის ამორეცხვა, სასწრაფო ჰოსპიტალიზირება.

შენახვის პირობები:
მშრალ, სინათლისაგან დაცულ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას არაუმეტეს 250C ტემპერატურაზე.

შენახვის ვადა:2 წელი.

მწარმოებელი: ვიტალე-XD

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): კომბინირებული/comb. drug

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ჰეპატოპროტექტორები და ნაღველმდენი საშუალებები

შემადგენლობა: ერთი ტაბლეტი შეიცავს შემდეგ კომპონენტებს
არტიშოკის ფოთლის ექსტრაქტი (Cynara Scolymus) 300 მგ., ალფა-ლიპოის მჟავა (Thioctic Acid) 50 მგ., შიიტაკეს ექსტრაქტი (Lentinus Edodes) 10 მგ., რეიშის ექსტრაქტი (Ganoderma Lucidum) 5 მგ., სელენი (ნატრიუმის სელენიტი) 50 მკგ., ვიტამინი E (DI-ალფა ტოკოფეროლის აცეტატი) 100 ს.ე.

დამხმარე ნივთიერებები: მალტოდექსტრინი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, ნატრიუმის კროსკარმელოზა, ტრიკალციუმის ფოსფატი, მაგნიუმის სტერატი, ყვითელი ოპადრაი II 85F32410.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება: ასტერა კომბინირებული ჰეპატოპროტექტორია, რომელიც შეიცავს არტიშოკის ექსტრაქტს, ალფა-ლიპოის მჟავას, შიიტაკესა და რეიშის ექსტრაქტებს, სელენსა და E ვიტამინს. არტიშოკი ტრადიციული მედიცინაში უხსოვარი დროიდან გამოიყენება, როგორც ღვიძლისა და სანაღვლე გზების დამცავი საშუალება. ცინარინი და ქლოროგენმჟავა არტიშოკის აქტიურ სუბსტანციებს წარმოადგენს; ეს უკანასკნელნი კი ძლიერი ნაღვლმდენი საშუალებებია – სწრაფად ამცირებს გულძმარვისა და ნაბახუსევის სიმპტომებს ალკოჰოლის მიღების შემდგომ. ნაბახუსევის სინდრომზე არტიშოკის მოქმედების ეფექტი დადასტურებული იქნა კლინიკური კვლევებით. არტიშოკის ექსტრაქტი ამცირებს გულისრევას, პირღებინებას, ნაწლავთა სპაზმსა და აირების დაგროვებას, მნიშვნელოვნად ამცირებს ქოლესტერინის შემცველობას სისხლში. არტიშოკის შემადგენლობაში არსებულ ფლავონოიდს (ლუთეოლინი) გააჩნია ძლიერი ანტიოქსიდანტური, ჰეპატოპროტექტორული მოქმედება – იცავს ჰეპატოციტებს ოქსიდაციური სტრესისგან; ძლიერი ჰეპატოპროტექტორია; აქვს უჯრედთა რეგენერაციის უნიკალური თვისება. არტიშოკის ძირითადი ფარმაკოლოგიური მახასიათებლებია: ნაღვლმდენი, ღვიძლისა და სანაღვლე გზების ფუნქციის მასტიმულირებელი, ჰეპატოპროტექტორული (ღვიძლის დამცავი), ანტიჰეპატოტოქსიკური (ღვიძლის დეტოქსიკაციის მასტიმულირებელი), ჰიპოქოლესტერინემიული (ქოლესტერინის დონის შემამცირებელი), ზომიერად გამოხატული შარდმდენი მოქმედება. ალფა-ლიპოის მჟავა ძლიერი ანტიოქსიდანტია – იცავს ღვიძლის უჯრედებს თავისუფალი რადიკალების მავნე ზემოქმედებისგან. კლინიკურმა კვლევებმა ცხადჰყო, რომ ალფა-ლიპოის მჟავა ხელს უშლის ტრიგლიცერიდების აკუმულირებას ღვიძლში – შესაბამისად ეწინააღმდეგება ღვიძლის ცხიმოვანი დისტროფიის განვითარებას. ალფა-ლიპოის მჟავა თავიდან აცილებს ღვიძლის არაალკოჰოლური სტეატოზის განვითარებას, რაც გამოწვეულია ცხიმის ჭარბი მოხმარებით. ალფა-ლიპოის მჟავა ხელს უშლის სიმსუქნის/გაცხიმოვნების განვითარებას. რეიში და შიიტაკე მედიცინაში ცნობილი და ფართოდ გამოყენებადი სოკოს სახეობებია. რეიშის ექსტრაქტს აქვს ანტიოქსიდანტური თვისებები; მას გააჩნია უნიკალური უნარი ციტოტოქსიკური თ უჯრედების აქტივაციის – შესაბამისად, ეწინააღმდეგება სიმსივნური უჯრედების გამრავლებას, მნიშვნელოვნად ამცირებს სიმსივნის მეტასტაზირების რისკს. რეიშის ექსტრაქტი მდიდარია ტრიტერპენებით, ამცირებს მავნე ცხიმის კონცენტრაციას ორგანიზმში, აქვს ძლიერი ანტიოქსიდანტური თვისებები. შიიტაკე ძლიერი ჰეპატოპროტექტორული თვისებების მქონე სამკურნალო სოკოს სახეობაა. შიიტაკე შეიცავს აქტიურ ნივთიერება ლენტინანს (1,3 ბეტა-D-გლუკანი), რომელსაც გააჩნია სიმსივნისსაწინააღმდეგო აქტივობა, ციტოქრომ P450 1A ენზიმის ბლოკირების გზით (ითვლება, რომ ციტოქრომ P450 1A ააქტივებს პროკანცეროგენებს, შემდგომში სიმსივნის ფორმირებით). შიიტაკეს ექსტრაქტზე ჩატარებული ინ ვიტრო კვლევებით დადგენილია მისი ანტიპროლიფერაციული, იმუნომასტიმულირებელი, ანტიმუტაგენური და ჰეპატოპროტექტორული თვისებები. სელენი უძლიერესი ანტიოქსიდანტია, ანეიტრალებს თავისუფალ რადიკალებს, იცავს ღვიძლისა და მთელი ორგანიზმის უჯრედებს მძიმე მეტალების ტოქსიკური ზემოქმედებისგან. ორგანიზმში არსებული ყველაზე ძლიერი ანტიოქსიდანტური ფერმენტი, გლუტათიონპეროქსიდაზა, სელენდამოკიდებულია. ვიტამინი E გამოირჩევა ძლიერი ანტიოქსიდანტური მოქმედებით, აფერხებს უჯრედის დაბერების პროცესს, მონაწილეობს უჯრედებისა და ღვიძლის ქსოვილის რეპარაციის პროცესში. ტოკოფეროლი ამაღლებს უჯრედის მემბრანის პროტექტორულ თვისებებს, აინჰიბირებს ქოლესტერინის სინთეზს, არეგულირებს ცხიმების მეტაბოლიზმს.
ასტერა კომპლექსური მოქმედების კომბინირებული საშუალებაა: ნაღვლმდენი, ჰეპატოპროტექტორული, სპაზმოლიზური, ანტიოქსიდანტური, ანთებისსაწინააღმდეგო თვისებებით. ასტერა აძლიერებს ღვიძლის დეტოქსიკაციურ ფუნქციას, იცავს ჰეპატოციტებს ალკოჰოლური ტოქსინებისგან, ასტიმულირებს მავნე მეტაბოლიტების გადამუშავებისა და განეიტრალების პროცესს ინტოქსიკაციის შემთხვევაში, ამცირებს ქიმიური საშუალებების მავნე ზემოქმედებას ორგანიზმზე, ასტაბილიზებს ჰეპატოციტების მემბრანებს, აჩქარებს ღვიძლის ქსოვილის რეპარაციის პროცესს, აღადგენს ღვიძლის დაზიანებულ უჯრედებს.

ჩვენებები: *მწვავე და ქრონიკული ჰეპატიტები, *ღვიძლის ქრ. უკმარისობა, *ღვიძლის დაზიანება სხვადასხვა სომატური დაავადების დროს, *ღვიძლის დაავადებების პროფილაქტიკა, *ღვიძლის ქრონიკული ანთებითი დაავადებები, *ღვიძლის ალკოჰოლური და ტოქსიკური დაზიანება, *ღვიძლის სხივური დაზიანება (რადიაციული სინდრომი), * ნაბახუსევის სინდრომი, *ღვიძლის სხვადასხვა გენეზის ცხიმოვანი დისტროფია, *ღვიძლის ციროზი (კომპლექსური მკურნალობა), *არასტეროიდული ანთებისსაწინააღმდეგო საშუალებებისა და სხვა ქიმიური პრეპარატების ხანგრძლივი მიღება, *ონკოლოგიური დაავადებები – სხივური და ქიმიოთერაპიის შემდგომი პერიოდი *ანტიბიოტიკოთერაპია, *ფსორიაზი (კომპლექსური მკურნალობა), *არასწორი კვების დროს ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა, *სიმსუქნე/გაცხიმოვნება და მის ფონზე განვითარებული ღვიძლის დისფუნქცია, * ნაღვლის ბუშტში კენჭის წარმოქმნის პროფილაქტიკა, *ორსულთა ტოქსიკოზი.
დოზირება: 1 ტაბლეტი  2-3_ჯერ დღეში, მცირე რაოდენობით წყალთან ერთად.

შენახვის წესი: შეინახეთ მშრალ, გრილ, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას, არაუმეტეს 25°C ტემპერატურისა.

განსაკუთრებული მითითებები: ნუ გადააჭარბებთ დადგენილ დღიურ დოზას. საკვები დანამატი არ შეიძლება იყოს საკვების შემცვლელი. ნუ გამოიყენებთ პრეპარატს ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის შემდგომ.

გამოშვების ფორმა: ტაბლეტები  N30.

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: Vefa Ilaҫ, თურქეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ამპიცილინი, სულბაქტამი/ sulbactam, ampicillin

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:  მოქმედების ფართო სპექტრის მქონე  ანტიბაქტერიული პრეპარატი პენიცილინების ჯგუფიდან, ბეტა-ლაქტამაზას ინჰიბიტორთან ერთად.

ათქ კოდი J01CR02

შემადგენლობა
აქტიური ნივთიერებები: ყოველი ფლაკონი შეიცავს ამპიცილინ/სულბაქტამს ან 1000მგ/500 მგ (ამპიცილინი ნატრიუმი/სულბაქტამი ნატრიუმის ფორმით)

აღწერილობა
ფხვნილი თეთრიდან მოთეთრო ფერამდე,  საინექციო ხსნარის მოსამზადებელი ფხვნილი ფლაკონში, გამხსნელი – ამპულაში.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ფარმაკოდინამიკა
ჩატარებულ ბიოქიმიურ კვლევებში ისეთი ბაქტერიული სისტემების გამოყენებით, რომლებიც არ შეიცავდა უჯრედებს, ნაჩვენები იყო, რომ სულბაქტამი წარმოადგენს უმეტესი იმ ძირითადი ბეტა-ლაქტამაზების შეუქცევად ინჰიბიტორს, რომლებსაც აწარმოებენ პენიცილინების და ცეფალოსპორინების მიმართ მდგრადი მიკროორგანიზმები. სულბაქტამი ავლენს ანტიბაქტერიულ მოქმედებას მხოლოდ Neisseriaceae-სმიმართ. სულბაქტამ ნატრიუმის მაინჰიბირებელი ეფექტი ცეფალოსპორინებსა და პენიცილინებზე ნაჩვენები იქნა რეზისტენტული შტამების გამოყენებით ჩატარებულ კვლევებში. ამ კვლევებში პენიცილინებთან და ცეფალოსპორინებთან ერთდროული გამოყენებისას სულბაქტამ ნატრიუმმა აჩვენა სინერგიზმი, რადგან სულბაქტამიც უკავშირდება ზოგიერთ პენიცილინშემბოჭველ ცილებს. კომბინაციაში ის ავლენს უფრო გამოხატულ მოქმედებას მგრძნობიარე შტამებზე, ვიდრე ერთი ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკი. ამპიცილინი, როგორც ბაქტერიციდული კომპონენტი ამ კომბინაციაში ბენზილპენიცილინის მსგავსად ახდენს მოქმედებას მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებზე აქტიური გამრავლების პერიოდში, უჯრედული კედლის სინთეზის ინჰიბირების გზით. ასფამპისიდი ავლენს ფართო სპექტრის ბაქტერიციდულ მოქმედებას მრავალი გრამდადებითი და გრამუარყოფითი ბაქტერიების მიმართ, მათ შორის: Staphylococcus aureus და Staphylococcus epidermidis (პენიცილინ-რეზისტენტული და ზოგიერთი მეტიცილინ რეზისტენტული შტამების  ჩათვლით), Streptococcus pneumoniae; Streptococcus faecalis და სხვა Streptococcus spp.; Haemophilus influenzae და parainfluenzae (ბეტა-ლაქტამაზას მაპროდუცირებელი და არამაპროდუცირებელი შტამები); Branhamella catarrhalis; Bacteroides fragilis და სხვა მსგავსი სახეობები, ანაერობების ჩათვლით; Escherichia coli, Klebsiella spp., Proteus spp.(ინდოლ დადებითი და ინდოლ უარყოფითი), Morganella morganii; Citrobacter spp.; Enterobacter spp.; Neisseria meningitidis и Neisseria gonorrhoea.
გასათვალისწინებელია, რომ Pseudomonas, Citrobacter და Enterobacter სახეობები, რომლებიც რეზისტენტულია ამპიცილინის მიმართ, ასევე რეზისტენტულია ამპიცილინ/სულბაქტამის მიმართ.

ფარმაკოკინეტიკა:
ზოგადი თვისებები
სულბაქტამ ნატრიუმი-პენიცილინის ძირითადი ბირთვის წარმოებულია. ქიმიური სტრუქტურით წარმოადგენს ნატრიუმის პენიცილინატის სულფონს. მოთეთრო კრისტალური ფხვნილია, ადვილად იხსნება წყალში. მოლეკულური მასაა 255,22 D. ამპიცილინ ნატრიუმი-6-ამინოპენიცილინის მჟავის წარმოებული. ქიმიური აგებულებით წარმოადგენს D(-)-α-ამინობენზილპენიცილინ ნატრიუმის მარილს, მოლეკულური მასაა 371,39 D.
განაწილება
ამპიცილინი და სულბაქტამი ხანმოკლე დროის განმავლობაში საკმარისი კონცენტრაციით ნაწილდება ორგანიზმის ქსოვილებსა და სითხეებში. გამონაკლისია ტვინის გარსების ანთება, პრეპარატი თავ-ზურგ ტვინის სითხეში აღწევს დაბალი კონცენტრაციით. ინტრავენურად და კუნთებში შეყვანის შემდეგ, პრეპარატი აღწევს მაღალ კონცენტრაცას სისხლში. ნახევრადგამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 1 საათს.
გამოყოფა
ამპიცილინი და სულბაქტამი გამოიყოფა თირკმელებით, ძირითადად შეუცვლელი სახით.

გამოყენების ჩვენებები
ასფამპისიდი გამოიყენება ამპიცილინ/სულბაქტამის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმების მიერ გამოწვეული ინფექციების სამკურნალოდ: ზედა და ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები, მათ შორის სინუსიტი, შუა ყურის ანთება, ეპიგლოტიტი, ბაქტერიული პნევმონია, საშარდე გზების ინფექციები, მათ შორის პიელონეფრიტი. ინტრააბდომინური ინფექციები, მათ შორის პერიტონიტი, ქოლეცისტიტი, ენდომეტრიტი, პარამეტრიტი, ბაქტერიული სეპტიცემია. კანის და რბილი ქსოვილების, ძვლის და სახსრების ინფექციები, გონოკოკური ინფექცია.

უკუჩვენება
პენიცილინის ჯგუფის ანტიბიოტიკების მიმართ ჰიპერმგრძნობელობა.
პენიცილინის მიმართ ალერგიული რეაქციების მქონე პაციენტებისთვის ასფამპისიდი უკუნაჩვენებია.
გამხსნელი, ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდი არ გამოიყენება ამიდური ტიპის ადგილობრივი საანესთეზიო საშუალებების მიმართ  ჰიპერმგრძნობიარე  პაციენტებში, აგრეთვე პაციენტებში გულის ატრიოვენტრიკულური ბლოკადით

განსაკუთრებული მითითებები
პენიცილინებით, მათ შორის ამპიცილინ ნატრიუმი/სულბაქტამ ნატრიუმით, მკურნალობისას შესაძლებელია განვითარდეს მძიმე ჰიპერმგრძნობელობის (ანაფილაქსიური) რეაქციები. ასეთი რეაქციები ხშირად აღენიშნებათ პენიცილინის მიმართ მგრძნობიარე  და/ან სხვადასხვა ალერგიის მქონე პირებს. არსებობს მონაცემები ცეფალოსპორინებზე სერიოზული ჰიპერმგრძნობიარე  რეაქციების შესახებ იმ პირებში, რომლებსაც ანამნეზში აღენიშნებათ მომატებული მგრძნობელობა პენიცილინებზე. მკურნალობის დაწყებამდე აუცილებელია პაციენტის დაწვრილებითი და ყოველმხრივი გამოკითხვა, რათა გამოვლინდეს ანამნეზში ზემოთაღწერილი რეაქციები პენიცილინებზე, ცეფალოსპორინებზე ან სხვა ალერგენებზე. ალერგიული რეაქციის განვითარების შემთხვევაში, აუცილებელია პრეპარატის მიღების შეწყვეტა და შესაბამისი მკურნალობის დაწყება. მძიმე ანაფილაქსიური რეაქციების განვითარებისას შესაძლებელია საჭირო გახდეს  გადაუდებელი თერაპიის ჩატარება, ადრენალინის გამოყენება, ინტრავენურად კორტიკოსტეროიდების შეყვანა, ოქსიგენოთერაპია და სხვა ზომების მიღება სუნთქვის აღსადგენად (ინტუბაციის ჩათვლით). როგორც სხვა ანტიბიოტიკების მიღებისას, ასფამპისიდით მკურნალობის პერიოდში შესაძლებელია რეზისტენტული მიკროორგანიზმების რაოდენობის გაზრდა (სოკოს ჩათვლით) და სუპერინფექციის განვითარება. სუპერინფექციის განვითარების შემთხვევაში აუცილებელია პრეპარატის მიღების შეწყვეტა და/ან შესაბამისი მკურნალობის დაწყება. დიარეის განვითარება, რომელიც ასოცირებულია  Clostridium difficile-თან (CDAD), შესალებელია  ყველა ანტიბაქტერიული საშუალებების, მათ შორის ამპიცილინ ნატრიუმის/სულბაქტამ ნატრიუმის გამოყენებისას. ის შეიძლება ვარირებდეს მსუბუქი დიარეიდან, მძიმე კოლიტამდე ლეტალური გამოსავლით. ანტიბაქტერიული საშუალებებით მკურნალობა თრგუნავს ნაწლავის ნორმალურ მიკროფლორას, რასაც მივყავართ C.difficile-სზრდასთან. C.difficile გამოიმუშავებს А და В ტოქსინებს, რომლებსაც შეუძლიათ CDAD-ს განვითარება. С. Difficile შტამების მიერ პროდუცირებულმა ჰიპერტოქსინმა, შეიძლება გამოიწვიოს დაავადების და სიკვდილიანობის მაჩვენებლების ზრდა, რადგან ამ მიკროორგანიზმებს შეუძლიათ იყვნენ რეფრაქტერულები ანტიმიკრობული თერაპიის მიმართ, რამაც  კოლექტომიის ჩატარების აუცილებლობა შეიძლება გამოიწვიოს. CDAD დიაგნოზი საჭიროა განიხილოს დიარეის მქონე ყველა პაციენტთან, რომლებსაც ჩაუტარდათ ანტიბიოტიკებით მკურნალობა. განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია დაწვრილებითი ანამნეზის შეგროვება, რადგან არსებობს მონაცემები  ანტიბიოტიკებით მკურნალობიდან 2 თვის შემდეგ დიარეის გამოვლენის შესახებ. CDAD დიაგნოზის დადასტურების ან ეჭვის  შემთხვევაში საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა და შესაბამისი მკურნალობის დაწყება. საჭიროა სითხის დანაკარგის, ელექტროლიტების  და პროტეინების შევსება, C. Difficile-ს ანტიბაქტერიული თერაპია, ასევე უნდა იქნას განხილული ქირურგიული ჩარევის აუცილებლობა. როგორც სხვა სისტემური საშუალებებით მკურნალობისას, ხანგრძლივი მკურნალობის შემთხვევაში რეკომენდებულია თირკმლის, ღვიძლის და სისხლმბადი სისტემის  ფუნქციის კონტროლი, რაც მნიშვნელოვანია ახალშობილებში, განსაკუთრებით დღენაკლულ და ბუნებრივ კვებაზე მყოფ ახალშობილებში. ასფამპისიდი არ ენიშნებათ ინფექციური მონონუკლეოზის მქონე პაციენტებს: ამპიცილინი ასეთ პაციენტებში ძალიან ხშირად არის კანის გამონაყარის მიზეზი.
ასფამპისიდის ყოველი 750მგ, 1,5გ შესაბამისად შეიცავს დაახლოებით 57,5 მგ (2,5 მმოლი), 115მგ (5მმოლი) ნატრიუმს, რაც უნდა იქნას გათვალისწინებული ნატრიუმის კონტროლირებად დიეტაზე მყოფი პაციენტებისთვის.

ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან
ალოპურინოლი: ერთდროული მიღებისას მატულობს კანის გამონაყარის განვითარების რისკი, მარტო ამპიცილინის მიღებასთან შედარებით.
ამინოგლიკოზიდები: მოსალოდნელი in vitro ურთიერთ ინაქტივაციის გამო, არ უნდა შეურიოთ ასფამპისიდი და ამინოგლიკოზიდები ერთ გამხსნელში. ერთდროული გამოყენების აუცილებლობის შემთხვევაში, ისინი უნდა შევიყვანოთ სხეულის სხვადასხვა ნაწილში არა ნაკლებ 1 საათის ინტერვალით.
ანტიკოაგულანტები: პენიცილინებმა შეიძლება გავლება იქონიონ კოაგულაციურ ტესტებზე და თრომბოციტების აგრეგაციაზე, ანტიკოაგულანტებთან ერთად გამოყენებისას იზრდება ამ ეფექტის რისკი.
ბაქტერიოსტატიკები: ბაქტერიოსტატიკური თვისებების მქონე პრეპარატებმა (ქლორამფენიკოლი, ერითრომიცინი, სულფანილამიდები, ტეტრაციკლინები) შეიძლება გამოიწვიონ უარყოფითი ზემოქმედება პენიცილინების ბაქტერიციდულ ეფექტზე. ამ მიზეზით არ არის რეკომენდებული მათი ერთდროული გამოყენება.
ესტროგენის შემცველი ორალური კონტრაცეპტივები: პენიცილინებთან ერთდროული მიღებისას ადგილი ჰქონია ორალური კონტრაცეპტივების ეფექტურობის შემცირებას, რამაც გამოიწვია არაგეგმიური ორსულობა. მიუხედავად აღნიშნული პრეპარატების სუსტი ურთიერთქმედებისა, რეკომენდებულია დამატებითი ან ალტერნატიული კონტრაცეპციის მეთოდების გამოყენება.
მეტოტრექსატი: პენიცილინებთან ერთდროული გამოყენებისას ადგილი აქვს მეტოტრექსატის გამოყოფის შემცირებას და ტოქსიური ეფექტის გაძლიერებას. ასეთ შემთხვევებში აუცილებელია ექიმის კონტროლის ქვეშ ყოფნა. მეტოტრექსატის ტოქსიური ეფექტის კუპირებისთვის შესაძლებელია საჭირო გახდეს კალციუმის ფოლინატის უფრო დიდი დოზების გამოყენება, ან მისი გამოყენების ხანგრძლივობის გაზრდა.
პრობენეციდი: პრობენეციდი ამცირებს ამპიცილინის და სულბაქტამის მილაკოვან სეკრეციას, შედეგად იზრდება მათი კონცენტრაცია პლაზმაში, იზრდება ნახევრადგამოყოფის პერიოდი და მატულობს ტოქსიკური ეფექტის რისკი.
ლაბორატორულ მაჩვენებლებზე გავლენა: შესაძლებელია ცრუდადებითი რეაქცია შარდში გლუკოზის  Clinitest, Benedict ან Fehling მეთოდებით განსაზღვრისას.
ორსულებში ამპიცილინის გამოყენებისას, აღინიშნებოდა პლაზმაში ცილებთან შეკავშირებული საერთო ესტრიოლის, ესტრიოლ-გლუკურონიდის, ცილებთან შეკავშირებული ესტრიოლის წარმოებულების და ესტრადიოლის კონცენტრაციის დროებითი შემცირება.
გამოყენება ორსულობის  და ლაქტაციის პერიოდში

ორსულობა
ორსულობის დროს სულბაქტამის და ამპიცილინის გამოყენების უსაფრთხოება დადგენილი არ არის. სულბაქტამი გაივლის პლაცენტარულ ბარიერს. ორსულ ქალებში გამოიყენება მხოლოდ გადაუდებელი აუცილებლობის შემთხვევაში
ლაქტაცია
სულბაქტამი და ამპიცილინი მცირე რაოდენობით აღწევს დედის რძეში. ამის გამო საჭიროა სიფრთხილით იქნას დანიშნული ამპიცილინ/სულბაქტამი ძუძუთი კვების პერიოდში
ზემოქმედება სატრანსპორტო საშუალებებისა და სხვა პოტენციურად საშიში მექანიზმების მართვის უნარზე უცნობია

გამოყენების მეთოდი და დოზირება
ხსნარი ასფამპისიდი+ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდი შეიყვანება ღრმად კუნთში. ლიდოკაინის ხსნარის ინტრავენურად გამოყენება დაუშვებელია.
ინტრამუსკულარული გამოყენებისას ასფამპისიდი შეიძლება იქნას გახსნილი ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდში ქვემოთ მოყვანილი ოდენობით.

თუ ექიმის მხრიდან არ არის სხვა რეკომენდაციები, პრეპარატი ინიშნება ქვემოთ მოცემული სახით: ჩვეულებრივი დღიური დოზა მოზრდილებისთვის თირკმელების ნორმალური ფუნქციით შეადგენს 1,5გ (1გამპიცილინი/0,5გსულბაქტამი)-დან 12გ (8გამპიცილინი/4გ სულბაქტამი). სულბაქტამის მაქსიმალური დღიური დოზა შეადგენს 4გ. როგორც წესი პრეპარატის დღიური დოზა შეიყვანება ყოველ 6-8 სთ-ში ერთხელ. მსუბუქი ხარისხის ინფექციების დროს პრეპარატი შეჰყავთ ყოველ 12 სთ-ში ერთხელ.

მისაღები დოზების რაოდენობა დამოკიდებულია პაციენტის ავადმყოფობის სიმძიმესა და თირკმელების ფუნქციაზე.
სხეულის ტემპერატურის ნორმაში მოყვანის შემდეგ, როგორც წესი მკურნალობას კიდევ 48 სთ-ის განმავლობაში აგრძელებენ. თერაპიის კურსის ხანგრძლივობა როგორც წესი შეადგენს 5-14 დღეს, თუმცა უფრო მძიმე შემთხვევებში მკურნალობა შეიძლება გაგრძელდეს ან დამატებით დაინიშნოს ამპიცილინი.
ქირურგიული ინფექციების პროფილაქტიკის მიზნით, პლაზმასა და ქსოვილებში ეფექტური კონცენტრაციის მისაღებად ასფამპისიდი უნდა იქნას შეყვანილი ანესთეზიის დროს დოზით: 1,5-3გ (1-2 ფლაკონი 1,5გ პრეპარატი) და აუცილებლობის შემთხვევაში განმეორებით ყოველ 6-8 სთ-ში. თუ არ არის მკურნალობის აუცილებლობა, მაშინ პროფილაქტიკის მიზნით პრეპარატის გამოყენება უნდა იქნას შეწყვეტილი 24 სთ-ის შემდეგ.
გაურთულებელი გონორეის მკურნალობისას 1,5გ ასფამპისიდი შეიძლება გამოყენებული იქნას ერთჯერადად. პლაზმაში ამპიცილინის და სულბაქტამის კონცენტრაციის გახანგრძლივების მიზნით ინიშნება 1გ პრობენეციდი.
სპეციალური ჯგუფის ავადმყოფებთან დაკავშირებულიდამატებითი მონაცემები
თირკმლის/ღვიძლის უკმარისობა
პაციენტებში, თირკმლის ფუნქციის მძიმე დაზიანებით (კრეატინინის კლირენსი <30 მლ/წთ) ამპიცილინის და სულბაქტამის გამოდევნის კინეტიკის ცლილება მსგავსია, რის გამოც მათი შეფარდება პლაზმასთან რჩება უცვლელი
თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებისათვის რეკომენდებულია პრეპარატის შეყვანა ქვემოთ მოცემული სქემის მიხედვით:

პედიატრიული ჯგუფი
რეკომენდებული დღეღამური დოზა შეადგენს 150 მგ/კგ (ექვივალენტური 50მგ/კგ სულბაქტამი და 100მგ/კგ ამპიცილინი) ყოველი 6-8 სთ. დღენაკლულ და ახალშობილებილებს დაბადებიდან პირველ კვირაში რეკომენდებულია დაენიშნოთ   75 მგ/კგ/დღე-ღამეში დოზით (ექვივალენტური 25 მგ/კგ სულბაქტამი და 50მგ/კგ ამპიცილინი) ყოველ 12 სთ-ში.

გვერდითი მოვლენები
როგორც სხვა ანტიბიოტიკების პარენტერალური გამოყენებისას ტკივილი ინექციის არეში არის ძირითადი არასასურველი რეაქცია; ლიდოკაინის გამოყენება გამხსნელის ფუნქციით ამცირებს ტკივილს.
სისხლმბადი და ლიმფური სისტემის მხრივ
ცნობილია ანემიის, ჰემოლიზური ანემიის, თრომბოციტოპენიის, ეოზინოფილიის, ლეიკოპენიის შესახებ. ეს ცვლილებები ატარებენ გარდამავალ ხასიათს და პრეპარატის მოხმარების შეწყვეტის შემდეგ სისხლის მაჩვენებლები ნორმაში დგება.
იმუნური სისტემის მხრივ
შესაძლებელია ანაფილაქტოიდური რეაქციები და ანაფილაქსური შოკი
ნერვული სისტემის მხრივ
იშვიათად: კრუნჩხვები, თავბრუსხვევა, ძილიანობა, თავის ტკივილი
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ
ხშირად: გულისრევა, ღებინება, დიარეა. შესაძლებელია ენტეროკოლიტი და ფსევდომემბრანული კოლიტი
ჰეპატობილიარული სისტემის მხრივ:
ბილირუბინემია, ღვიძლის ფუნქციის მოშლა, სიყვითლე
კანისა და კანქვეშა ქსოვილების მხრივ:
ხშირად: გამონაყარი, ქავილი და კანის სხვა რეაქციები
თირკმელების და შარდგამომყოფი გზების მხრივ:
იშვიათად: ინტერსტიციური ნეფრიტი
ლაბორატორიული მაჩვენებლები:
ალტ და ასტ მაჩვენებლების გარდამავალი ზრდა.
არასასურველი ეფექტების  გამოვლინებისას მიმართეთ ექიმს.

დოზის გადაჭარბება
შეზღუდულია ინფორმაცია ადამიანის სულბაქტამ ნატრიუმით და ამპიცილინ ნატრიუმით მწვავე ინტოქსიკაციის შესახებ. პრეპარატის ჰიპერდოზირებამ შეიძლება გამოიწვიოს ძირითადად მისი გვერდითი მოვლენების გაძლიერება. გასათვალისწინებელია, რომ ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკების მაღალმა კონცენტრაციამ ზურგის ტვინის სითხეში შეიძლება გამოიწვიოს ნევროლოგიური რეაქციები, კერძოდ, კრუნჩხვები. რადგანაც ამპიცილინი და სულბაქტამი გამოიყოფა სისხლის მიმოქცევის სისტემიდან ჰემოდიალიზის  საშუალებით, ამ პროცედურამ შესაძლებელია გააძლიეროს პრეპარატის გამოდევნა ორგანიზმიდან ჰიპერდოზირებისას  იმ პაციენტებში ვისაც დარღვეული აქვს თირკმლის ფუნქცია.

შენახვის პირობები
ინახება არაუმეტეს 25ºC ტემბერატურაზე, ორგინალურ შეფუთვაში და ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილზე.  ინექციისთვის მომზადებული ხსნარი  გამოყენებული უნდა იქნას 1 სთ-ის განმავლობაში

ვარგისობის ვადა: 3 წელი
არ გამოიყენება ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ

გამოშვების ფორმა: 1,5გ (1000მგ/500მგ) ფხვნილი ი.მ. საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად ფლაკონი №1 + 3,5მლ გამხსნელი (0,5% ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდის ხსნარი) ამპულა №1

გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)

მწარმოებელი: Tum Ekip Ilac A.S. თურქეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): მეტფორმინი/metformin

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: პერორალური ჰიპოგლიკემიური საშუალებები, ბიგუანიდები
შემადგენლობა

თითოეული ტაბლეტი აქტიური ნივთიერების სახით შეიცავს 850მგ მეტფორმინის ჰიდროქლორიდს.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა: მეტფორმინი ბიგუანიდების ჯგუფის წარმომადგენელია; შაქრიანი დიაბეტი ტიპი 2-ის დროს პლაზმაში ბაზალური და პოსტპრანდიალური გლუკოზის დონის შემცირებით აუმჯობესებს გლუკოზისადმი ტოლერანტობას. მოქმედების მექანიზმი განსხვავდება სხვა ჰიპოგლიკემიური პრეპარატების მოქმედების მექანიზმისგან.
მეტფორმინს აქვს სამმაგი მოქმედება:
1) ღვიძლში გლუკონეოგენეზის შეფერხებით ამცირებს გლუკოზის დონეს;
2) გლუკოზის პერიფერიული უტილიზაციის გაზრდით ზრდის ინსულინისადმი მგრძნობელობას;
3) ამცირებს გლუკოზის შეწოვას კუჭნაწლავის ტრაქტიდან.
სულფანილშარდოვანას პრეპარატებისგან განსხვავებით მეტფორმინი არ ზრდის ინსულინის სინთეზს, როგორც მეორე ტიპის დიაბეტით დაავადებულებში, ისე ჯანმრთელ პირებში; ამიტომაც, არ იწვევს ჰიპოგლიკემიას და ჰიპერინსულინემიას. მეტფორმინით მკურნალობისას, უზმოდ ინსულინის დაქვეითებას და დღეღამური ინსულინური პასუხის შემცირებას თან არ ახლავს ინსულინის სეკრეციის ცვლილება.

ფარმაკოკინეტიკა:
შეწოვა და ბიოშეღწევადობა: მეტფორმინის ბიოშეღწევადობა პერორალური მიღებისას 50-60%-ია. კვლევების მიხედვით 850მგ-დან 2250მგ-მდე მეტფორმინის მიღებისას დადგინდა, რომ ბიოშეღწევადობა არ არის დამოკიდებული დოზაზე. ამის მიზეზი არის მეტფორმინის არა იმდენად გამოყოფა, რამდენადაც სრული და საკმარისი შეწოვა. საკვების მიღება აფერხებს და ამცირებს მეტფორმინის შეწოვას. 850მგ მეტფორმინის ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრები შედარდა საკვებთან ერთად მიღებისას და უზმოდ; საშუალოდ მაქსიმალური პლაზმური კონცენტრაცია (Cmax) 40%-ით ნაკლებია, AUC 25%-ით დაბალია და მაქსიმალური პლაზმური კონცენტრაციის მიღწევის დრო (Tmax) 35 წუთით ხანგრძლივია. ამ სხვაობათა კლინიკური მნიშვნელობა შესწავლილი არ არის.
განაწილება: მეტფორმინი უმნიშვნელო რაოდენობით უკავშირდება ცილებს. სტანდარტული დოზების მიღებისას სისხლში წონასწორული კონცენტრაცის მიიღწევა ხდება 24-48 საათში.
მეტაბოლიზმი და გამოყოფა: მეტფორმინი გამოიყოფა თირკმელებით შეუცვლელი სახით, არ მეტაბოლიზდება ღვიძლში და არ გამოიყოფა სანაღვლე გზებით. მეტფორმინის თირკმლის კლირენსი დაახლოებით 3.5-ჯერ მაღალია კრეატინინის კლირენსზე. ეს დაკავშირებულია პრეპარატის უპირატესად მილაკოვანი სეკრეციასთან.მეტფორმინის პერორალური მიღებისას 24სთ-ში დაახლოებით მისი 90% გამოიყოფა. ნახევრადგამოყოფის პერიოდი საშუალოდ 6.2 სთ-ია.

ჩვენებები
მეორე ტიპის დიაბეტისას მეტფორმინი გამოიყენება გლიკემიის კონტროლის გაუმჯობესებისთვის როგორც მონოთერაპიის, ასევე დამატებითი ღონისძიების სახით, დიეტით მკურნალობასთან და ფიზიკურ ვარჯიშთან ერთად. მეტფორმინი გამოიყენება ბავშვებში 10 წლის ზევით. პრეპარატის გამოყენება მოზრდილებში შეიძლება (17 წლის ზევით) გლიკემიის კონტროლის გაუმჯობესებისთვის სულფანილშარდოვანას წარმოებულებთან, ან ინსულინთან ერთად.

მიღების წესები და დოზები
ტიპი 2 შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულებში მეტფორმინით მკურნალობის სტანდარტული დოზირება არ არსებობს. მეტფორმინის დოზა უნდა შეირჩეს ინდივიდუალურად და არ უნდა აღემატებოდეს მაქსიმალურ დღეღამურ დოზას. მაქსიმალური დღეღამური დოზა მოზრდილთათვის შეადგენს 2550მგ-ს, ბავშვებისთვის (10-16 წელი) 2000მგ. მეტფორმინი მიიღება დაყოფილი დოზით ჭამის დროს. იმისათვის, რომ გვერდითი ეფექტები მინიმუმამდე დავიყვანოთ საჭიროა შეირჩეს მინიმალური ეფექტური დოზა, მკურნალობა დაიწყოს მინიმალური დოზით.
გამოყენება მოზრდილებში: გვერდითი ეფექტები მინიმუმამდე დასაყვანად საჭიროა შეირჩეს მინიმალური ეფექტური დოზა, მკურნალობა უნდა დაიწყოს მინიმალური დოზით და შემდეგ საჭიროების მიხედვით თანდათან გაიზარდოს. მეტფორმინის საწყისი დოზა არის 500მგ 2ჯერ დღეში ან 850მგ ერთხელ დღეში. დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 2000მგ დღეღამურ დოზას, კვირაში 500მგ-ით, ხოლო 2 კვირაში 850მგ-ით უნდა მოემატოს. ორი კვირის შემდეგ შესაძლებელია 850მგ ორჯერ დღეში დაინიშნოს. პაციენტებს, რომლებიც იღებენ მაქსიმალურ დღიურ დოზას 2550მგ აუცილებელია გაუკონტროლდეთ გლუკოზის მაჩვენებელი სისხლში. ტოლერანტობის გაუმჯობესების მიზნით 2000მგ-ზე მეტი დოზა უმჯობესია დაინიშნოს დღეში ორჯერ.
გამოყენება ბავშვებში: 500მგ მეტფორმინი ორჯერ დღეში. დოზა შეიძლება გაიზარდოს 500მგმდე კვირაში. მაქსიმალური დღიური დოზა არის 2000მგ. დოზა მიიღება დაყოფით.
სხვა დიაბეტის სამკურნალო პრეპარატებიდან მეთფორმინზე გადასვლა.
პაციენტებს რომლებიც იღებდნენ სხვა სტანდარტულ ჰიპოგლიკემიურ პრეპარატებს (ქლორპროპამიდის გარდა) არ სჭირდებათ გარდამავალი პერიოდი. ქლორპროპამიდი გამოიყოფა ორგანიზმიდან უფრო ხანგრძლივად, ამიტომაც მეტფორმინზე გადასვლისას შესაძლოა განვითარდეს ჰიპოგლიკემია. მოზრდილებში მეტფორმინის სულფანილშარდოვანას წარმოებულებთან ერთად კომპლექსური მკურნალობა: პაციენტებს თუ მეტფორმინით მკურნალობით 4 კვირის შემდეგ არ აქვთ შედეგი, მის მაქსიმალურ დოზასთან ერთად უნდა დაენიშნოთ სულფანილშარდოვანას წარმოებულები, იმ შემთხვევაშიც კი, თუ მანამდე ამ ჯგუფის წარმომადენლებით მკურნალობა უეფექტო იყო. თუ პაციენტი ასეთი კომბინაციით ვერ იღებს შედეგს 1-3 თვის განმავლობაში საჭიროა ალტერნატიული თერაპიის ჩართვა ინსულინის გამოყენებით.
ჰიპერდოზირება: მეტფორმინის ძალიან დიდი დოზების მიღება არ იწვევს ჰიპოგლიკემიას. ამის მიუხედავად შეიძლება განვითარდეს ლაქტოაციდოზი. მეტფორმინი შეიძლება გამოიყოს ორგანიზმიდან ჰემოდიალიზის საშუალებით.

გვერდითი მოვლენები
გასტროინესტინალური სიმპტომები: გულისრევა, ღებინება, ფაღარათი, ტკივილი მუცლის არეში, წონის დაკლება (10%-ზე მეტი). ეს სიმპტომები დამახასიათებელია მკურნალობის დასაწყისში და გარდამავალია. გასტროინტესტინალური სიმპტომების შესამცირებლად რეკომენდებულია მეტფორმინის 2 ან 3 ჯერადად მიღება ჭამის დროს ან ჭამის შემდეგ. დოზის თანდათანობითი მატება იწვევს გასტროინტესტინურ ტოლერანტობას. მეტალის გემო პირის ღრუში 3% შემთხვევაში გვხვდება. ჰიპერმგრძნობელობის მქონე პაციენტებში აღწერილია ერითემის შემთხვევები. ასეთი შემთხვევები საკმაოდ იშვიათია (0.01%-ზე ნაკლები).
მეტფორმინის ხანგრძლივმა გამოყენებამ შესაძლოა გამოიწვიოს B12 ვიტამინის შეწოვის დარღვევა (0.01% ნაკლები). იშვიათად შესაძლებელია ლაქტოაციდოზის განვითარება(0.03% შემთვევა 1000 პაციენტში). არასასურველი ეფექტების გამოვლენისას მიმართეთ ექიმს!

უკუჩვენება
მეტფორმინი უკუნაჩვენებია:
1. თირკმლის ფუნქციის დარღვევის და თირკმლის დაავადებების (შრატის კრეატინინის დონე 1.4მგ/დლ-სე ნაკლები) მქონე პაციენტებისთვის.
2. პაციენტებში, რომლებიც გადიან გულის უკმარისობის მკურნალობის კურსს.
3. მეტფორმინის მიმართ მაღალი მგრძნობელობის მქონე პაციენტებში.
4. მწვავე და ქრონიკული მეტაბოლური აციდოზის დროს (დიაბეტური კეტოაციდოზი, დიაბეტური პრეკომა).

ორსულობა და ლაქტაცია
მეტფორმინი უკუნაჩვენებია ორსულობისას.
ძუძუთი კვება: ძუძუთი კვება მეტფორმინით მკურნალობისას უნდა შეწყდეს.
გამოყენება ბავშვებში: დადგენილია მეტფორმინის ეფექტურობა და უსაფრთხოება 10-16 წლის ასაკის პაციენტებში. ამ ასაკში დღეღამური დოზა 2000მგ-ს შეადგენს.

განსაკუთრებული მითითებები
ლაქტოაციდოზი: მეტფორმინის დაგროვებასთან დაკავშირებით შესაძლებელია გამოვლინდეს იშვიათი, მაგრამ მძიმე გართულება – ლაქტოაციდოზი. ლაქტოაციდოზის შემთხვევების შემცირება შესაძლებელია კონტროლის გაძლიერებით, ლაქტოაციდოზის განვითარების რისკს ზრდის დიაბეტის ცუდი კონტროლი, ხანგრძლივი შიმშილი, ალკოჰოლის გადამეტებული მიღება, თირკმლის ფუნქციის დარღვევა და ჰიპოქსია. თირკმლის ფუნქციის კონტროლი: მეტფორმინი გამოიყოფა თირკმელებით. ამიტომაც, მისი დაგროვების და ლაქტოაციდოზის განვითარების რისკი რენული ფუნქციის დარღვევის ხარისხის პროპორციულია. ამის გამო, პაციენტებს, რომელთაც კრეატინინის დონე ასაკობრივ ნორმაზე მეტი აქვთ, მეტფორმინი არ ენიშნებათ.
ხანშიშესულ პაციენტებში მეტფორმინი ინიშნება სიფრთხილით და მინიმალური თერაპიული დოზით. 80 წლის ზევით პაციენტებში აუცილებელია თირკმლის ფუნქციის კონტროლი და ამ დროს პრეპარატი მაქსიმალური დოზით არ ინიშნება. იმის გამო, რომ ი/ვ კონტრასტულმა ნივთიერებამ შესაძლებელია გამოიწვიოს თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, ავადმყოფებს რომელთაც რადიოლოგიური გამოკვლევა უტარდებათ მეტფორმინის მიღება 48 საათით ადრე უნდა შეუწყდეთ და პროცედურის დასრულების შემდეგ უნდა გააგრძელონ მკურნალობა.
ჰიპოქსიის შემთხვევები: ჰიპოქსია, კარდიოვასკულარული შოკი, გულის მწვავე უკმარისობა, მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტი შესაძლოა გახდეს ლაქტოაციდოზის და პრერენალური აზოტემიის მიზეზი; ასეთ შემთხვევებში მეთფორმინის მიღება უნდა შეწყდეს.
ქირურგიაში გამოყენება: რაიმე სახის ქირურგიული ოპერაციის ჩატარების წინ (გამონაკლისს წარმოადგენენ ოპერაციები, რომელთა შემდეგაც პაციენტს შეუძლია კონცენტრირებული და თხიერი საკვების მიღება) პაციენტს უნდა შეუწყდეს მეტფორმინის მიღება და პრეპარატის გამოყენება თირკმლის ფუნქციის კონტროლის შემდეგ უნდა გააგრძელოს.
ალკოჰოლის მიღება: ალკოჰოლი მეტფორმინის მოქმედებას და რძის მჟავის მეტაბოლიზმს ააქტივებს. ამის შესახებ პაციენტი უნდა იქნას გაფრთხილებული, დიდი რაოდენობით ალკოჰოლის მიღების თავიდან აცილების მიზნით.
თირკმლის ფუნქციის დარღვევა: თირკმლის ფუნქციის დარღვევას შესაძლებელია თან ახლდეს ლაქტოაციდოზი; თირკმლის დარღვეული ფუნქციის მქონე პაციენტებში, რომელიც დადასტურებულია ლაბორატორიული და კლინიკური გამოკვლევებით, მეტფორმინი ინიშნება სიფრთხილით. გლუკოზის დონის რეგულირების დარღვევა: გლუკოზის დარეგულირებული დონის მქონე პაციენტებში მაღალმა ტემპერატურამ, ტრავმამ, ინფექციამ ან ქირურგიულმა ოპერაციამ, შეიძლება გამოიწვიოს სისხლში გლუკოზის დონის დარღვევა. ასეთ შემთვევებში, საჭიროა მეტფორმინის მოხსნა და ინსულინის დანიშვნა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ფუროსემიდი: ფუროსემიდი არ მოქმედებს მეტფორმინის თირკმლისმიერ კლირენსზე, ზრდის სისხლის პლაზმის Cmax 22%-ით, AUC 15%-ით. მეტფორმინის ფუროსემიდთან ერთად გამოყენებისას მეტფორმინი არ მოქმედებს მის თირკმლისმიერ კლირენსზე, ამცირებს Cmax 31%-ით და AUC 12%-ით; ნახევრადდაშლის პერიოდი მცირდება 32%-ით.
ნიფედიპინი: მოხალისეებზე ჩატარებული კვლევებით დადგინდა, რომ ნიფედიპინის ერთჯერადი დოზა ზრდის მეტფორმინის Cmax 20%-ით და AUC 9%-ით.
Tmax და ნახევრადდაშლის პერიოდი არ იცვლება. ნიფედიპინი ზრდის მეტფორმინის შეწოვას. მეტფორმინის მოქმედება ნიფედიპინზე მინიმალურია.
კათიონური პრეპარატები:კათიონური პრეპარატები (დიგოქსინი, მორფინი, პროკაინამიდი, ქინიდინი, რანიტიდინი, ტრიამტერენი, ტრიმეტოპრიმი, ვანკომიცინი და ა.შ.), გამოიყოფიან რა მილაკოვანი სეკრეციით, თეორიულად შესაძლოა მოქმედებდეს მეტფორმინზე. მსგავსი ურთიერთქმედება ვლინდება ორალურად ციმეტიდინის გამოყენებისას. მეტფორმინის Cmax იზრდება 60%-ით და AUჩ 40%-ით. მეთფორმინი ციმეტიდინის ფარმაკოკინეტიკაზე არ მოქმედებს.
სხვა მედიკამენტები: პრეპარატები, რომლებმაც შესაძლოა გამოიწვიონ ჰიპერგლიკემია, შესაძლოა გახდნენ გლიკემიის მაჩვენებელზე კონტროლის დაკარგვის მიზეზი. ეს პრეპარატებია: თიაზიდების ჯგუფის დიურეტიკები, ფენოთიაზინები, თიროიდული პრეპარატები, ესტროგენები, ორალური კონტრაცეპტივები, ფენიტოინი, ნიკოტინის მჟავა, სიმპატომიმეტიკები, კალციუმის არხების ბლოკატორები და იზონიაზიდი. იმის გამო, რომ მეტფორმინთან ერთად ამ პრეპარატების დანიშვნამ შესაძლებელია გამოიწვიოს ჰიპერგლიკემია, პაციენტები უნდა იყვნენ მეთვალყურეობის ქვეშ. ამ პრეპარატების მიღების შეწყვეტის შემდეგ ჰიპოგლიკემიის შესაძლო განვითარების გამო, პაციენტები, უნდა იყვნენ მეთვალყურეობის ქვეშ. მეტფორმინის ცილებთან მცირე შეკავშირების გამო ის სუსტად მოქმედებს ისეთ პრეპარატებზე, რომლებიც ძირითადად უკავშირდებიან პლაზმის ცილებს (სულფანილამიდები, ქლორამფენიკოლი და პრობენიციდი).

შენახვის პირობები და ვადები
ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, 25°C-ზე ქვემოთ, ბნელ ადგილას. ინახება ბავშვებისგან დაცულ ადგილას ორიგინალ შეფუთვაში.

გამოშვების ფორმა: 850მგ, 1000მგ შემოგარსული ტაბლეტი #100

გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)

მწარმოებელი: Ali Raif İlaç Sanayi A.Ş. თურქეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება):კანდესარტანის ცილექსიტილი/ candesartan cilexetil

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანგიოტენზინ II რეცეპტორების ანტაგონისტები

გამოშვების ფორმა: 32 მგ ტაბლეტი №28

გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)
მწარმოებელი კომპანია: AstraZeneca AB, შვედეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

მოქმედი ნივთიერება: პარაცეტამოლი, კოფეინი, გუაიფენეზინი

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
კომბინირებული პრაპარატი; ანილიდები; ანალგეტიკი და სიცხის დამწევი

თვისებები:  პარაცეტამოლი არის ფენაცეტინის მეტაბოლიტი, ანალგეზიური ფარმაკოლოგიური მოქმედებით, თუმცა გვერდითი მოვლენები ნაკლებად აქვს გამოხატული.
უპირველეს ყოვლისა ახდენს მიოანალგეზიურ მოქმედებას.
გუაიფენეზინი არის ანქსიოლიტიკი, რომელიც ამაღლებს პარაცეტამოლის თერაპიულ მოქმედებას ერთდროულად აქვეითებს მის ტოქსიურობას. ატარალგინში მცირეა მისი შემცველობა და რეკომენდირებულ დოზებში ის მცირედ ახდენს გავლენას სიფხიზლეზე.
კოფეინი სისხლძარღვთა შემავიწროებელი მოქმედების გამო ასუსტებს თავის ტკივილს, უპირატესად სისხლძარღვოვანი წარმოშობისას.
ატარალგინის ანალგეზიური მოქმედება ვლინდება მიღებიდან პირველ საათებში და ნარჩუნდება 4 საათს.

ჩვენებები:
თავის ტკივილი, ხერხემლიდან მომდინარე ტკივილი, სახსრების ზომიერი ტკივილი.

დოზირება:
დოზა შეირჩევა ინდივიდუალურად. ჩვეულებრივ ინიშნება 1–2 ტაბლეტი დღეში, აუცილებლობისას – 3–6 ტაბლეტი დღეში რამდენიმე მიღებაზე.
მაქსიმალური ერთჯერადი დოზა შეადგენს 3 ტაბლეტს.

უკუჩვენებები:
აბსოლუტური – მომატებული მგრძნობელობა რომელიმე შემადგენელი კომპონენტის მიმართ; ღვიძლის და თირკმელების მძიმე დაავადება; შედარებითი – myasthenia gravis.

სიფრთხილის ზომები:
ლაქტაციის დროს არ არის რეკომენდირებული პრეპარატის ხანგრძლივად მიღება. პრეპარატის მიღების დროს საჭიროა თავშეკავება ყველა სახის პოტენციურად საშიში მოქმედებისაგან, რომელიც მოითხოვს ყურადღებას და სწრაფ რეაქციებს.

ორსულობა და ლაქტაცია:
თუ დედა ლაქტაციის პერიოდში ხანგრძლივი დროის მანძილზე ღბულობდა პარაცეტამოლს, ის ხვდება დედის რძეში და ბავშვში იწვევს მეტჰემოგლობინემიას;
კოფეინი გაივლის პლაცენტარულ ბარიერს.

გვერდითი მოვლენები:
რეკომენდებულ დოზებში 1–2% შემთხვევაში აღინიშნება უმადობა, ღებინება. ალერგიისკენ მიდრეკილ პირებში შესაძლებელია გამონაყარი კანზე, ბრონქოსპაზმი.
იშვიათ შემთხვევაში სისხლის მიმოქცევაში დარღვევები ვლინდება (ნეიტროპენია, აგრანულოციტოზი, ჰემოლიზური ანემია, პანციტოპენია), უფრო ხშირად იმ სამკურნალო საშუალებებთან კომბინაციისას, რომლებიც იწვევენ სისხლის პათოლოგიურ ცვლილებას. სუსტი მეტჰემოგლობინემია.
ჭარბი დოზირებისას იქმნება სერიოზული საშიშროება თირკმელებისა და ღვიძლის დაზიანებისა.

სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება:
– პარაცეტამოლი მაღლა სწევს აცეტილსალიცილის მჟავის შრატისმიერ დონეს, ახანგრძლივებს ქლორამფენიკოლის ბიოლოგიურ ნახევარპერიოდს, აძლიერებს დიკუმარინული ჯგუფის პრეპარატების მოქმედებას.
– გუაიფენეზინი ახდენს ალკოჰოლის, ტრანკვილიზატორების და საერთო მოქმედების ანესთეტიკების დამთრგუნველი ეფექტის პოტენცირებას ცნს–ზე.
– კოფეინი ასუსტებს ნეიროლეპტიკური პრეპარატების ანტიფსიქოტურ მოქმედებას;
კომბინაციაში სალიცილთან, კორტიკოიდთან ან არასტეროიდულ ანტირევმატულ საშუალებებთან კუჭის ლორწოვანი გარსის დაზიანების რისკი მატულობს.

ჭარბი დოზირება:
ატარალგინის ჭარბი დოზირებისას პარაცეტამოლის შემცველობის გამო არაუგვიანეს 10 საათისა შეყვანილი უნდა იქნას ბრონქოლიზინი ან ვენაში ან წვეთოვანი ინფუზიის სახით 5% გლუკოზასთან საერთო დოზით 300მგ/კგ დღეში, შიგნით (ან ზონდით) – 70–140მგ/კგ 3–ჯერ დღეში.

გამოშვების ფორმა:   ტაბლეტები შეფუთვაში 20 ც.

მწარმოებელი: LECHIVA, ჩეხეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება):ჰიდროქსიზინის ჰიდროქლორიდი / Hydroxyzine HCL

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ჰისტამინური H1 რეცეპტორების ბლოკატორები, ანქსიოლიზური საშუალება (ტრანკვილიზატორი).

ათქ კოდი N05BB01.

შემადგენლობა აქტიური ნივთიერება: ჰიდროქსიზინის ჰიდროქლორიდი 25მგ.

დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზის მონოჰიდრატი 54,80მგ, მიკროკრისტალური ცელულოზა 28,00მგ, მაგნიუმის სტეარატი 1,50მგ, სილიციუმის კოლოიდური დიოქსიდი (უწყლო) 0,70მგ.
გარსი: ოპადრაი® Y-1-7000 3,30მგ (ტიტანის დიოქსიდი 0,21მგ, ჰიპრომელოზა 2,06მგ, მაკროგოლი 400 1,03მგ).

აღწერა
აპკიანი გარსით დაფარული, წაგრძელებული, თეთრი ტაბლეტები, განივი ნახოლით ორივე მხარეს.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა
დიფენილმეთანის წარმოებული, თრგუნავს გარკვეული სუბკორტიკალური ზონების აქტივობას. ახასიათებს H1-ჰისტამინმაბლოკირებელი, ბრონქოდილატაციური და ღებინების საწინააღმდეგო მოქმედება, ზომიერად მოქმდებს კუჭ-ნაწლავის სეკრეციაზე. ჰიდროქსიზინი მნიშვნელოვნად ამცირებს ქავილს ჭინჭრის ციებით, ეგზემით და დერმატიტით დაავადებულ პაციენტებში.
ღვიძლის უკმარისობისას, ერთჯერადი მიღების შემდეგ, H1-ჰისტამინმაბლოკირებელი ეფექტი შეიძლება გახანგრძლივდეს 96 საათამდე. ახასიათებს ზომიერი ანქსიოლიზური აქტივობა და სედაციური ეფექტი. პოლისომნოგრაფია უძილობით და შფოთვით დაავადებულ პაციეტნებში ავლენს ძილის ხანგრძლივობის ზრდას, ღამის აგზნების შემცირებას ჰიდროქსიზინის ერთჯერადი ან განმეორებითი მიღების შემდეგ 50მგ დოზით. შფოთვით დავადებულ პაციენტებში კუნთების დაჭიმულობის შემცირება აღინიშნება პრეპარატის 50მგ დოზით 3-ჯერ დღეში მიღებისას. არ იწვევს ფსიქიურ დამოკიდებულებას და შეჩვევას. ხანგრძლივი გამოყენებისას არ აღინიშნება მოხსნის სინდრომი და კოგნიტიური ფუნქციის გაუარესება.
H1-ჰისტამინმაბლოკირებელი ეფექტი დგება ტაბლეტის მიღებიდან დაახლოებით 1 საათის შემდეგ. სედაციური ეფექტი ვლინდება 30-45 წუთის შემდეგ.
ახასიათებს სპაზმოლიზური და სიმპათოლოგიური ეფექტები, აგრეთვე ზომიერი ანალგეზური მოქმედება.

ფარმაკოკინეტიკა
შეწოვა
აბსორბცია – მაღალია პერორალური მიღების შემდეგ მაქსიმალური კონცენტარციის მიღწევის დრო (თCmax) – 2 სთ. 25მგ დოზის ერთჯერადი მიღების შემდეგ მოზრდილებში თCmax შეადგენს 30ნგ/მლ-ს და 70ნგ/მლ-ს, 50მგ ჰიდროქსიზინის მიღების შემდეგ. შიგნით მიღების შემდეგ ბიოშეღწევადობა შეადგენს 80%-ს.
განაწილება.
ჰიდროქსიზინი მეტად კონცენტრირდება ქსოვილებში, ვიდრე პლაზმაში. განაწილების კოეფიციენტი შეადგენს 7-16ლ/კგ-ს მოზრდილებში. პერორალური მიღების შემდეგ ჰიდროქსიზინი კარგად აღწევს კანში, ამასთან კანში მისი კონცენტრაცია მეტად აჭარბებს სისხლში კონცენტრაციას, როგორც ერთჯერადი, ისე მრავალჯერადი მიღების შემდეგ. ჰიდროქსიზინის გადის ჰემატოენცეფალურ ბარიერში და პლაცენტრაში, მეტად კონცენტრირდება ფეტალურ ვიდრე დედის ქსოვილებში.
მეტაბოლიზმი
ჰიდროქსიზინი მეტაბოლიზდება ღვიძლში. ცეტირიზინი – ძირითადი მეტაბოლიტი (45%) წარმოადგენს პერიფერიული Н1-ჰისტამინური რეცეპტორების ბლოკერს. მეტაბოლიტები ვლინდება ლაქტატში.
გამოყოფა
ნახევარგამოყოფის პერიოდი (Т1/2) მოზრდილებში – 14 საათი (დიაპაზონი: 7-20სთ). ჰიდროქსიზინის საერთო კლირენსი შეადგენს 13მლ/წთ/კგ-ს. მხოლოდ ჰიდროქსიზინის 0.8% გამოიყოფა თირკმელებით უცვლელი სახით. ძირითადი მეატბოლიტი ცეტირიზინი გამოიყოფა ძირითადად შარდით, უცვლელი სახით (მიღებული დოზის 25%).
ფარმაკოკინეტიკა პაციენტების განსაკუთრებულ ჯგუფებში
ხანდაზმულ პაციენტებში
ხანდაზმულ პაციენტებში T1/2 შეადგენდა 29სთ-ს, განაწილების მოცულობა 22,5ლ/კგ-ს. ხანდაზმულ პაციენტებში დანიშვნისას რეკომენდებულია ჰიდროქსიზინის სადღეღამისო დოზის დაქვეითება.
ბავშვებში
ბავშვებში საერთო კლირენსი 2,5-ჯერ მაღალია ვიდრე მოზრდილებში.
ნახევარგამოყოფის პერიოდი (T1/2) უფრო მოკლეა ვიდრე მოზრდილებში: 11 საათი – 14 წლის ბავშვებში და 4 საათი – 1 წლის ასაკში. ბავშვებში გამოყენებისას უნდა მოხდეს დოზის კორექცია.
პაციენტებში ღვიძლის უკმარისობით
ღვიძლის მეორადი დისფუნქციის მქონე პაციენტებში, ღვიძლის პირველადი ბილიარული ციროზის გამო საერთო კლირენი შეადგენს იმ მაჩვენებლოს დაახლოებით 66%-ს, რომელიც დარეგისტრირებულია ჯანმრთელ მოხალისეებში. ღვიძლის დაავადებების მქონე პაციენტებში თ1/2 იზრდებოდა 37 საათამდე, შრატში მეტაბოლიტების კონცენტრაცია უფრო მაღალია ვიდრე ღვიძლის ნორმალური ფუნქციის მქონე ახალგაზრდა პაციენტებში. ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში, რეკომენდებულია სადღეღამისო დოზის ან მიღების ხანგრძლივობის შემცირება.
თირკმლის უკმარისობით დაავადებულები
ჰიდროქსიზინის ფარმაკოკინეტიკას იკვლევდნენ თირკმლის მძიმე უკმარისობით დაავადებულ 8 პაციენტში (კრეატინინის კლირენსი 24 ± 7 მლ/წთ).
ჰიდროქსიზინის ექსპოზიციის ხანგრძლივობა (AUჩ [მრუდი]) მნიშვნელოვნად არ იცვლებოდა, კარბოქსილირებული მეტაბოლიტის – ცეტირიზინის ექსპოზიცია იზრდებოდა. ამ მეტაბოლიტის გამოყოფისთვის ჰემოდიალიზი არაეფექტურია. მეტაბოლიტის ცეტირიზინის დაგროვების ასაცილებლად ჰიდროქსიზინის მრავალჯერადი გამოყენების შემდეგ თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში რეკომენდებულია ჰიდროქსიზინის სადღეღამის დოზის შემცირება.

მიღების ჩვენება
• მოზრდილებში შფოთვის სიმპტომური მკურნალობა
• სედაციური საშუალების სახით პრემედიკაციის პერიოდში
• ალერგიული წარმოშობის ქავილის სიმპტომური მკურნალობა

უკუჩვენება
• ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის ნებისმიერი კომპონენტის, ცეტირიზინის და პიპერაზინის სხვა წარმოებულების, ამინოფილინის ან ეთილენდიამინის მიმართ
• პორფირია
• ბავშვთა ასაკი 3 წლამდე
• ორსულობა, მშობიარობის ან ლაქტაციის პერიოდი
• გალაქტოზას მემკვიდრული აუტანლობა, ლაქტაზას დეფიციტი ან გლუკოზა-გალაქტოზას მალაბსორბციის სინდრომი (რადგან ტაბლეტების შემადგენლობაში შედის ლაქტოზა).
• ანამნეზში QT ინტერვალის გახანგრძლივება.

სიფრთხილით
მიასთენიისას, წინამდებარე ჯირკვლის ჰიპერპლაზიისას შრდის გამოყოფის გაძნელებით, ყაბზობის დროს, გლაუკომის, დემენციის, კრუნჩხვითი შეტევებისადმი მიდრეკიელბისას, არითმიისადმი მიდრეკილებისას, ელექტროლიტური დისბალანსის ჩათვლით (ჰიპოკალიემია, ჰიპომაგნიემია) პაციენტებში ანამნეზში გულის დაავადებებით ან პრეპარატების გამოყენებისას, რომლებსაც შეუძლიათ არითმიის გამოწვევა.

გამოყენების მეთოდი და დოზირება
შიგნით
ბავშვები
ალერგიული წარმოშობის ქავილის სიმპტომური მკურნალობისთვის
3-დან 6 წლამდე ასაკში: 1მგ/კგ დღეში – 2,5მგ/კგ/დღეში რამდენიმე მიღებაზე.
6 წლის და უფროს ასაკში: 1მგ/კგ/დღეში – 2.0მგ/კგ/დღეში რამდენიმე მიღებაზე.
პრემედიკაციისთვის – 1მგ/კგ ღამით ანესთეზიამდე.
ტაბლეტების რაოდენობას საზღვრავს ექიმი ბავშვის წონის მიხედვით, რეკომენდებული დოზების შესაბამისად.
მოზრდილები
შფოთვის სიმპტომური მკურნალობისთვის: სტანდარტული დოზა 50მგ დღეში, გაყოფილი 3 მიღებაზე (½ ტაბლეტი (12,5მგ) დილით ½ ტაბლეტი 12,5 მგ) დღე და 1 ტაბლეტი (25მგ) ღამე).
მძიმე შემთხვევებში დოზა შეიძლება გაიზარდოს დღეში 12 ტაბლეტამდე (300მგ).
ალერგიული წარმოშობის ქავილის სიმპტომური მკურნალობისთვის: საწყისი დოზა 1 ტაბლეტი (25მგ) ძილის წინ, აუცილებლობისას დოზა შეიძლება გაიზარდოს 1 ტბლერტამდე (25მგ) 3-4 ჯერ დღეში.
ქირურგიულ პრაქტიკაში პრემედიკაციისას: 2-8 ტაბლეტი (50-200მგ) ღამით ანესთეზიის წინ.
მოზრდილი ადამიანისთვის ერთეჯრადმა მაქსიმალურმა დოზამ არ უნდა გადააჭარბოს 8 ტაბლეტს (200მგ), მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს არა უმეტეს 12 ტაბლეტს (300მგ).
გამოყენება პაციენტების განსაკუთრებულ ჯგუფებში
დოზა ირჩევა ინდივიდუალურად, ექიმის მიერ ჩატარებულ მკურნალობაზე პასუხის მიხედვით, რეკომენდებული დოზების ფარგლებში.
გამოყენება ხანდაზმულებში
ხანდაზმულ პაციენტებში მკურნალობა იწყება ნახევარი დოზით.
შფოთვის სიმპტომური მკურნალობისთვის: ½ ტაბლეტი (12,5მგ) დილით და ½ ტაბლეტი (12,5მგ) საღამოს.
ალერგიული წარმოშობის ქავილის სიმპტომური მკურნალობისთვის: საწყისი დოზა ½ ტაბლეტი 912,5მგ) ძილის წინ, აუცილებლობისას დოზა შეიძლება გაიზარდოს ½ ტაბლეტამდე(12,5მგ) 3-4 –ჯერ დღეში.
პრემედიკაციისთვის ქირურგიულ პრაქტიკაში: 1-4 ტაბლეტი (25-100მგ) ღამით ანესთეზიამდე.
გამოყენება თირკმლის უკმარისობით დაავადებულ და ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში
ავადმყოფებში თირკმლის მძიმე და საშუალო სიმძიმის უკმარისობით, აგრეთვე ღვიძლის უმარისობით, აუცილებელია დოზის დაქვეითება. ღვიძლის უკმარისობით დაავადებულ პაციენტებში რეკომენდებულია სადღეღამისო დოზის 33%-ით დაქვეითება.
პაციენტებში თირკმლის საშუალო სიმძიმის უკმარისობით, რეკომენდებულია დოზის დაქვეითება ჰიდროქსიზინის ძირითადი მეტაბოლიტის – ცეტირიზინის ექსკრეციის დაქვეითების გამო. საჭირია ჰიდროქსიზინის დოზის შემცირება ან მიღებას შორის ინტერვალის გაზრდა კრეატინნის კლირენსის დაქვეითების პროპორციულად, მაგალითად: დღიური დოზის ნაევარი საშუალო სიმძიმის თირკმლის უკმარისობისას და მეოთხედი, მძიმე უკმარისობისას.

უსაფრთხოების ზომები
პრეპარატების გამოენებისას, რომლებსაც ახასიათებს M-ქოლონომაბლოკირებელი თვისებები და ცნს დამთრგუნველ პრეპარატებთან ერთად მიღებისას, აუცილებელია ჰიდროქსიზინის დოზის შემცირება.
თირკმლის ან/და ღვიძლის უკმარისობისას, დოზები უნდა შემცირდეს.
ალერგიული სინჯების აუცილებლობისას და მეტაქოლინის ტესტის ჩატარების საჭიროებისას, პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს, გამკვლევამდე 5 დღით ადრე დამახინჯებული მონაცემების მიღების ასაცილებლად.
ჰიდროქსიზინით მკურნალობის დროს უნდა მოერიდონ ალკოჰოლის მიღებას.

ჭარბი დოზირება
სიმპტომები, რომლებიც აღინიშნება პრეპარატის დოზის მნიშვნელოვანი გადაჭრების შემდეგ დაკავშირებულია ძლიერ M-ქოლინომაბლოკირებელ მოქმედებასთან. ცნს-ის დათრგუნვასთან ან პარადოქსულ სტიმულაციასთან. ეს სიმპტომები მოიცავს გულისრევას, ღებინებას, ტაქიკარდიას, ჰიპერთერმიას, ძილიანობას, გუგის რეფლექსის დარღვევას, ტრემორს, ცნობიერების დაბინდვას ან ჰალუცინაციებს. შედეგად შეიძლება განვითარდეს ცნობიერების, სუნთქვის დათრგუნვა, კრუნჩხვები, არტერიული წნევის დაქვეითება, არითმია. შესაძლებალია კომური მდგომარეობის გაღრმავება და გულ-ფილტვის კოლაფსი.
აუცილებელია სასუნთქი გზების მდგომარეობის კონტროლი, სუნთქვის და სისხლის მიმოქცევის კონტროლი, ეკგ მონიტორინგის საშუალებით, ადექვატური ოქსიგენაციის უზრუნველყოფა. გულის მუშაობის და არტერიული წნევის კონტროლი აუცილებელია 24 საათის განმავლობაში სიმპტომების გაქრობის შემდეგ. ფსიქიკური სტატუსის დარღვევის შემთხვევაში აუცილებელია გამოირიცხოს სხვა პრეპარატების ან ალკოჰოლის მიღება, აუცილებლობსიას პაციენტს უნდა ჩაუტარდეს ჟანგბადის ინჰალაცია, უნდა შეუყვანონ ნალოქსონი, დექსტროზა (გლუკოზა) და თიამინი.
ვაზოპრესორული ეფექტის მიღების აუცილებლობისას ინიშნება ნორეპინეფრინი ან მეტარამინოლი. არ უნდა გამოიყენონ ეპინეფრინი.
პრეპარატის შიგნით დიდი რაოდენობით მიღების შემთხვევაში შესაძლებელია კუჭის ამორეცხვა ენდოტრაქეული ინტუბაციის შემდეგ. შესაძლებელია აქტივირებული ნახშირის გამოყენება, თუმცა მისი ეფექტურობის შესახებ მონაცემები არასაკმარისია. სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს. ჰემოდიალიზი არაეფექტურია.
ლიტერატურული მონაცემები მუთითებს, რომ მძიმე, სიცოცხლისთვის საშიში, ძნელად სამკურნალო M-ქოლინომაბლოკირებელი ეფექტებისას, რომლებიც არ კუპირდება სხვა პრეპარატებით, შესაძლებელია ფიზოსტიგმინის თერაპიული დოზების გამოყენება. ფიზოსტიგმინი არ უდნა გამოიყენონ მხოლოდ იმისთვის, რომ პაციენტს ცნობიერება დაბრუნდეს. თუ პაციენტი იღებდა ტრიციკლურ ანტიდეპრესანტებს, ფიზოსტიგმინის გამოყენებამ შეიძლება მოახდინოს კრუნჩხვის შეტევის პროვოცირება და გამოიწვიოს გულის შეუქცევადი გაჩერება. აგრეთვე უნდა მოერიდონ ფიზოსტიგმინის გამოყენებას ავადმყოფებში, გულის გამტარებლობის დარღვევით.

გვერდითი მოქმედება
შესაძლო გვერდითი ეფექტები მოყვანილია ქვემოთ ორგანიზმის სისტემის და განვითარების სიხშირის მიხედვით: ძალიან ხშირი (≥1/10), ხშირი (≥1/100, <1/10), ნაკლებად ხშირი (≥1/1000, <1/100), იშვიათი (≥ 1/10000, <1/1000), ძალიან იშვიათი (<1/10000), სიხშირე უცნობია (შეფასება შეუძლებელია არსებული მონაცემებით).
ნერვული სისტემის მხრივ:
ძალიან ხშირი: ძილიანობა.
ხშირი: თავის ტკივილი, შენელებული აზროვნება.
ნაკლებად ხშირი: თავბრუსხვევა, უძილობა, ტრემორი
იშვიათი: კრუნჩხვები, დისკინეზია.
ფსიქიკური დარღვევები:
ნაკლებად ხშირი: აგზნება, ცნობიერების დაბინდვა.
იშვიათი: ჰალუცინაციები, დეზორიენტაცია.
მხედველობის ორგანოების მხრივ:
იშვიათი: აკომოდაციის დარღვევები, მხედველობის დარღვევები
გულის მხრივ:
იშვიათი: ტაქიკარდია
სიხშირე უცნობია: ელექტროკარდიოგრამაზე Qთ ინტერვალის გახანგრძლივება, პარკუჭოვანი ტაქიკარდია “პირუეტის” ტიპით.
სუნთქვის სისტემის, გულმკერდის ორგანოების და შუასაყრის მხრივ:
ძალიან იშვიათი: ბრონქოსპაზმი.
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ:
ხშირი: პირის სიმშრალე.
ნაკლებად ხშირი: გულისრევა.
იშვიათი: ღებინება, შეკრულობა.
ღვიძლის და ნაღვლის გამომყოფი სისტემის მხრივ:
იშვიათი: ღვიძლის ფუნქციური სინჯების დარღვევა.
სიხშირე უცნობია: ჰეპატიტი.
ზოგადი დარღვევები:
ხშირი: სისუსტე.
იშვიათი: ჰიპერთერმია, თვითგრძნობის გაუარესება
თირკმლის და საშარდე გზების მხრივ:
იშვიათი: შარდის გამოყოფის შეკავება.
კანის და კანქვეშა ქსოვილის მხრივ:
იშვიათი: ქავილი, გამონაყარი (ერითემული, მაკულო-პაპულური), ჭინჭრის ციება, დერმატიტი.
ძალიან იშვიათი: ანგიონევროზული შეშუპება, მომატებული ოფლიანობა, ფიქსირებული წამლისმიერი ერითემა, მწვავე გენერალიზებული ეგზანთემურ-პუსტულური გამონაყარი, მულტიფორმული ერითემა, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი.
იმუნური სისტემის მხრივ:
იშვიათი: ჰიპერმგრძნობელობა.
ძალიან იშვიათი: ანაფილაქსიური შოკი.
სისხლძარღვების მხრივ:
იშვიათი: არტერიული წნევის დაქვეითება.
ჰიდროქსიზინის ძირითადი მეტაბოლიტის – ცეტირიზინის მიღებისას აღინიშნა შემდეგი გვერდითი ეფექტები: თრომბოციტოპენია, აგრესია, დეპრესია, ტიკები, დისტონია, პარესთეზია, ოკულოგირული კრიზი, დიარეა, დიზურია, ენურეზი, ასთენია, შეშუპება, სხეულის მასის მოამტება და შეიძლება აღინიშნოს ჰიდროქსიზინის მიღების დროსაც.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან
აუცილებელია ჰიდროქსიზინის პოტენციური მოქმედების გათვალისწინება ცენტრალური ნერვული სისტემის დამთრგუნველ სამკურნალო საშუალებებთან ერთად გამოყენებისას, როგორიც არის ნარკოტიკული ანალგეზიური საშუალებები, ბარბიტურატები, ტრანკვილიზატორები, საძილე საშუალებები, ალკოჰოლი. ამ შემთხვევაში მათი დოზები უნდა შეირჩეს ინდივიდუალურად.
უნდა მოერიდონ მონოამინოოქსიდაზას (მაო) ინჰიბიტორებთან და ქოლინობლოკერებლთან ერთად გამოყენებას. პრეპარატი ხელს უშლის ეპინეფრინის პრესორულ მოქმედებას და ფენიტოინის კრუნჩხვის საწინააღმდეგო აქტივობას, აგრეთვე ხელს უშლის ბეტაჰისტინის და ქოლინესთერაზას ინჰიბიტორების მოქმედებას.
დადგენილია, რომ ციმეტიდინის 600მგ-ს დღეში ორჯერ გამოყენება ზრდის ჰიდროქსიზინის კონცენტრაციას 36%-ით და აქვეითებს მეტაბოლიტის -ცეტირიზინის მაქსიმალურ კონცენტრაციას 20%-ით.
ატროპინის, ბელადონას ალკალოიდების, საგულე გლიკოზიდების, ჰიპოტენზიური საშუალებების, Н2- ჰისტამინური რეცეპტორების მაბლოკირებლების ეფექტები არ იცვლება ჰიდროქსიზინის მოქმედებით.
ჰიდროქსიზინი წარმოადგენს იზოფერმენტ CYPD6-ს ინჰიბიტორს და მაღალი დოზებით შეიძლება იყოს წამლისმიერი ურთიერთქმედების მიზეზი იზოფერმენტ CYP2D6-ის სუბსტრატებთან. რადგან ჰიდროქსიზინი მეტაბოლიზდება ღვიძლში, შეიძლება მოსალოდნელი იყოს სისხლში მისი კონცენტრაციის მომატება ღვიძლის მიკროსომული ფერმენტების ინჰიბიტორებთან ერთად გამოყენებისას.
რადგან ჰიდროქსიზინი მეტაბოლიზდება ალკოჰოლ-დეჰიდროგენაზით და CYP3A4/5 იზოფერმენტით, შესაძლებელია პლაზმაში მისი კონცენტრაციის მომატება პრეპარატებთან ერთად, რომლებიც აინჰიბირებს იზოფერმენტ CYP3A4/5-ს (ტელიტრომიცინი, კლარიტრომიცინი, დელავირდინი, სტირიპენტოლი, კეტოკონაზოლი, ვორიკონაზოლი, იტრაკონაზოლი, პოზაკონაზოლი და აივ-პროტეაზას ზოგიერთი ინჰიბიტორი ატაზანავირის, ინდინავირის, ნელფინავირის, რიტონავირის, საკვინავირის, პოლინავირის/რიტონავირის/საქვინარინ/რიტონავირის და ტიპრანავირ/რიტონავირის ჩათვლით). თუმცა ერთი მეტაბოლური გზის შეფერხება შეიძლება ნაწილობრივ კომპენსირებული იყოს სხვა გზის მუშაობით. ჰიდროქსიზინის გამოყენება პრეპარატებთან ერთად, რომლებსაც შეუძლიათ არითმიის გამოწვევა შეიძლება ზრდიდეს Qთ ინტერვალის გახანგრძლივების რისკს და პარკუჭოვანი ტაქიკარდიის შესაძლებლობას “პირუეტის ტიპით.

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი
პრეპარატი უკუნაჩვენებია ორსულობის, მშობიარობის და ლაქტაციის პერიოდში.

გავლენა სატრანსპორტო საშუალებების მართვის და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე
ჰიდროქსიზინი შეიძლება აუარესებდეს ყურადღების კოცენტრაციის და ფსიქომოტორული რეაქციების უნარს. სხვა სედაციური საშუალებების მიღება შეიძლება აძლიერებდეს ამ ეფექტს. ამიტომ საჭიროა თავის შეკავება ტრანსპორტის მართვის და სხვა პოტენციურად საშიში მოქმედებისგან რაც ყურადღების კონცენტრაციის მომატებს და სწრაფ ფსიქომოტორულ რეაქციებს მოითხოვს.

გამოშვების ფორმა
აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტები 25მგ.
25 ტაბლეტი პვქ-ალუმინის ფოლგის ბლისტერში. 1 ბლისტერი გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები
მშრალ ადგილზე, არა უმეტეს 25°С ტემპერატურაზე. ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილზე.

ვარგისობის ვადა
5 წელი. პრეპარატის გამოყენება არ შეიძლება ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ.

გამოშვების ფორმა: 25მგ ტაბლეტი N25

გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)

მწარმოებელი კომპანია: UCB Pharma. ბელგია

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): კომბინირებული/comb. drug

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანტიასთენიური და ფსიქოტონური საშუალებები

გამოშვების ფორმა: 1000მგ კაფსულა #30

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)
მწარმოებელი კომპანია: Nature’s Bounty, აშშ

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება):ჰიდროქსიზინის ჰიდროქლორიდი/Hydroxyzine HCL

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ჰისტამინური H1 რეცეპტორების ბლოკატორები, ანქსიოლიზური და საძილე საშუალებები

შემადგენლობა
1მლ. შეიცავს  ჰიდროქსიზინის ჰიდროქლორიდს – 2მგ.
დამხმარე ნივთიერებები – ნატრიუმის ბენზოატი, საქაროზა, ვანილისა და ფორთოხლის არომატიზატორი, გამოხდილი წყალი.
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: ანქსიოლიზური საშუალება

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:
ჰიდროქსიზინი წარმოადგენს დიფელმეთანის წარმოებულს, ხასიათდება ზომიერი ანქსიოლიზური აქტივობით, ავლენს  სედაციურ, ანალგეზიურ, ღებინების საწინააღმდეგო, ანტიჰისტამინურ და M- ქოლინომაბლოკირებელ მოქმედებას.
ჰიდროქსიზინი დადებით გავლენას ახდენს კოგნიტურ უნარზე, აუმჯობესებს მეხსიერებას და ყურადღებას.
საგრძნობლად ამცირებს ქავილს ჭინჭრის ციების, ეგზემის და დერმატიტის დროს.
პოლისომნოგრაფიით ძილის დარღვევის მქონე პაციენტებში თვალსაჩინოდ ვლინდება ძილის გახანგრძლივება  და ღამე გაღვიძების სიხშირის შემცირება.

ფარმაკოკინეტიკა: ჰიდროქსიზინი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, კლინიკური ეფექტი ვლინდება პრეპარატის მიღებიდან 15-30 წუთში. Cmax  – კი მიღებიდან 2 საათის შემდეგ. ნახევარდაშლის პერიოდი T ½  მოზრდილებში 14 სთ. ბავშვებში ბიოშეღწევადობა 80%.
ჰიდროქსიზინი ძირითადად კონცენტრირდება კანში.

ჩვენებები
– გაღიზიანებადობის (შფოთვის) სიმპტომური მკურნალობა
– სედაციური საშუალების სახით პრემედიკაციის შემთხვევაში
– ქავილის სიმპტომური მკურნალობა

უკუჩვენებება:
• ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატში შემავალი კომპონენტების მიმართ
• პორფირია
• ლაქტოზის მემკვიდრეობითი აუტანლობა, გლუკოზა – ლაქტოზის შეწოვის დარღვევა

სიფრთხილით ინიშნება მიასთენიის, კრუნჩხვებისადმი მიდრეკილების, დემენციის დროს.
ატაროლმა შესაძლოა გავლენა მოახდინოს ალერგიული ტესტების და ბრონქიალური პროვოკაციის ტესტების შედეგებზე, რომელიც მეტაქოლინის გამოყენებით ტარდება, შესაბამისად პრეპარატის მიღება არ სეიძლება  ტესტების ჩატარებამდე 5 დღით ადრე.

აუცილებელია დოზის კორექცია  ან პრეპარატის მიღების შეწყვეტა იმ პაციენტებში, რომლებიც ღებულობენ ქვემოთ ჩამოთვლილ პრეპარატებიდან რომელიმეს:
•           ანტიკოაგულანტები კუმარინის ჯგუფიდან;
•           ოპოიდური და არა-ოპოიდური ტკივილგამაყუჩებლები;
•           ბარბიტურატები;
•           სედაციური პრეპარატები;
•           მეპერიდინი (გამოიყენება ქრონიკული ტკივილის დროს)
•           ანტიჰისტამინური პრეპარატები;
•           ნეიროლეფსიური პრეპარატები;
•           ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები;
•           მონოამინოოქსიდაზას ინჰიბიტორები;
•           ფენიტოინი;
•           ადრენერგული პრეპარატები;
•           ბეტაჰისტინი;
აუცილებელია დოზის კორექცია  თირკმლისა და ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში.
ატაროლის მიღების დროს სასურველია თავი  აარიდოთ ალკოჰოლის მიღებას.
ატაროლის გამოყენება არ შეიძლება ორსულობისა და ძუძუთი კვების დროს.
ატაროლის მიღებამ შესაძლოა გავლენა მოახდინოს ავტომანქანისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე.
ატაროლის სიროფი შეიცავს საქაროზას  (5 მლ სიროფი – 386 მგსაქაროზა), შესაბამისად მისი გამოყენების დროს სიფრთხილე უნდა გამოიჩინონ დიაბეტის მქონე პაციენტებმა

მიღების წესი და დოზირება
ბავშვები:
ბავშვები 3-დან 6 წლამდე – 5-15 მგ-დან 50 მგ-მდე (1მგ/კგ – 2,5 მგ/კგ- მდე) დღეში გაყოფილი რამდენიმე მიღებაზე
6 წლის და უფროსი ასაკის – 15-25 მგ-დან მაქსიმუმ 50-100 მგ-მდე (1მგ/კგ – 2მგ/კგ- მდე) დღეში გაყოფილი რამდენიმე მიღებაზე.

• ქირურგიული ოპერაციისთვის მზადების პერიოდში

0,6 მგ/კგ-ზე ერჯერადი დოზის სახით.

მოზრდილებში
• შფოთვის მკურნალობა
50მგ დღეში გაყოფილი 2-3 დოზად. Mმწვავე  შემთხვევაში პერორალური დოზა შესაძლოა გაიზარდოს 300მგ-მდე დღეში.
• ქავილის სიმპოტუმური მკურნალობა

მკურნალობა უნდა დაიწყოს 25 მგ დოზით ძილის წინ და გაგრძელდეს დოზის ეტაპობრივი მომატებით 25 მგ 3-4-ჯერ დღეში.

• ქირურგიული ოპერაციის მომზადებისას:

50-დან  100-მგ-მდე ერთჯერადი პერორალური დოზის სახით.
მოზრდილებში მაქსიმალური ერთჯერადი დოზა  არ უნდა აღემატებოდეს 100 მგ-ს, მაქსიმალურ დღიური დოზა კი 400მგ-ს.

გვერდითი მოვლენები:
ძალიან ხშირი (10 – დან > 1 პაციენტში) –  ძილიანობა.
ხშირი (10 – დან   1 პაციენტამდე) –  პირის სიმშრალე, თავის ტკივილი, გადაღლილობის შეგრძნება.
არახშირი (100 – დან 1  პაციენტამდე)  –  გულისრევა, თავბრუსხვევა, ძილის გაძნელება, კანკალი, გაღიზიანებადობა, ციება, ზოგადი სისუსტე.

შენახვის პირობები:
ინახება არაუმეტეს 25°C  ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
ფარმაცევტული პროდუქტის II ჯგუფი, გაიცემა რეცეპტით.

გამოშვების ფორმა: 2მგ/მლ 200მლ სიროფი ნარინჯისფერი მინის ფლაკონი ამზომი ჭიქით N1

გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)

მწარმოებელი: აფლოფარმი, პოლონეთი

გაფრთხილება