ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): ატენოლოლი/ATENOLOL

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ბეტა-ადრენომაბლოკირებელი საშუალება.
შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 30 ც.
1 ტაბ.
ატენოლოლი …………….. 100 მგ
დამხმარე ნივთიერებები:
ლაქტოზა, მიკროკრისტალური ცელულოზა, კარბოქსიმეთილსახამებლის ნატრიუმის მარილი, ნატრიუმის ლაურილსულფატი, ტალკი, კალციუმის სტეარატი, კოპოვიდონი, დიმეტიკონის ემულსია SE2, ჰიდრომელოზა 2506/5, ტიტანის დიოქსიდი, მაკროგოლ 6000, რკინის წითელი და ყვითელი ოქსიდი, სილიციუმის კოლოიდური დიოქსიდი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ატენოლოლი წარმოადგენს ატებლოკორის აქტიურ შემადგენელ ნაწილს. იგი მიეკუთვნება კარდიოსელექტიური ბეტა-ადრენობლოკატორების ჯგუფს. ახასიათებს ანტიჰიპერტენზიული, ანტიანგინალური და ანტიარითმული მოქმედება. იგი ამცირებს სინუსის კვანძის ავტომატიზმს, მიოკარდის მიერ ჟანგბადზე მოთხოვნილებას, გულის შეკუმშვათა სიხშირეს და ახანგრძლივებს ატრიო-ვენტრიკულურ და პარკუჭშიდა გამტარებლობას.
ატენოლოლი, არასელექტიურ ბეტა-ადრენობლოკატორებთან შედარებით ნაკლებად მოქმედებს ბრონქების გლუვი კუნთების ტონუსზე.

ჩვენებები:
მოზრდილებში ატებლოკორი გამოიყენება არტერიული ჰიპერტონიის, გულის რითმის დარღვევის და ქრონიკული იშემიური დაავადების დროს (სტენოკარდიული შეტევების პროფილაქტიკა). პრეპარატს იყენებენ აგრეთვე პაციენტებში მიოკარდიუმის ინფარქტის შემდგომ პერიოდში, განმეორებითი ინფარქტისა და ლეტალური გამოსავლის თავიდან აცილების მიზნით.
მიღების წესები და დოზირება:
პრეპარატის დოზის განსაზღვრა წარმოებს მკურნალი ექიმის მიერ პაციენტის ინდივიდუალური მდგომარეობისა და დაავადების მიმდინარეობის მიხედვით. იმ შემთხვევაში, როდესაც პრეპარატის დანიშვნა არ ხდება მკურნალი ექიმის მიერ, საჭიროა ატებლოკორის მიღება დღეში ერთხელ.
ხანდაზმულ და თირკმელების უკმარისობით შეპყრობილ პაციენტებში მკურნალი ექიმის მიერ წარმოებს დოზის კორექცია.
ატებლოკორის ტაბლეტები ინიშნება ყოველდღიურად ერთსა და იმვე დროს, დაუღეჭავად, ჭამამდე, მცირე რაოდენობის სითხესთან ერთად. პრეპარატის დოზის გადაჭარბება ნებადართული არ არის. პრეპარატის მიღების შეწყვეტა წარმოებს მისი დოზის თანდათანობითი შემცირებით. დაუშვებელია პრეპარატის უეცარი მოხსნა.

გვერდითი მოვლენები:
ატებლოკორი ჩვეულებრივ ხასიათდება კარგი ტოლერანტობით პაციენტთა მხრიდან. მკურნალობის დასაწყისში შესაძლებელია გადაღლილობის შეგრძნება, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ძილის დარღვევა, დეპრესია, გულისრევა, მადის დაკარგვა, ყაბზობა ან დიარეა, ქავილი ან პირის სიმშრალე. აღნიშნული მოვლენები დროებითია და პრეპარატით მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ მალევე ქრება.
იშვიათად – კანის ჰიპერემია, სახსრების შეშუპება, კუნთების სისუსტე, სიცივის შეგრძნება კიდურებში. სისხლის წნევის დაქვეითება, გულის რითმის დარღვევა (50 დარტყმაზე ნაკლები წთ-ში) ან გულის უკმარისობის ნიშნების განვითარება, ლიბიდოს დაქვეითება, საცრემლე სითხის სეკრეციის შემცირება, ცრემლდენის დაქვეითება და თვალის სიმშრალის შეგრძნება. პრეპარატით მკურნალობის შედეგად გამოწვეული სხვა გვერდითი მოვლენების განვითარების შემთხვევაში საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია.

უკუჩვენებები:
მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის ან მასში შემავალი ინგრედიენტების მიმართ, 15 წლამდე ასაკის ბავშვებში, გულის მწვავე უკმარისობა, II და III ხარისხის ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა სინუსური ბრადიკარდია (50 დარტყმაზე ნაკლები წთ-ში), ტრავმით გამოწვეული მდგომარეობა (ჰემოცირკულაციის მოშლა), არტერიული ჰიპოტონია, ბრონქული ასთმა.
ორსულობა და ლაქტაცია:
ორსულობის დროს (განსაკუთრებით I და ბოლო ტრიმესტრში) და ლაქტაციის პერიოდში ატებლოკორის გამოყენება აბსოლუტური ჩვენების გარდა რეკომენდუბლი არ არის.

განსაკუთრებული მითითებები:
ატენოლოლი, განსაკუთრებით მკურნალობის დასაწყისში იწვევს ადინამიას და თავბრუსხვევას. ამიტომ ავადმყოფებს პრეპარატის მიღების პერიოდში, ეკრძალებათ ავტოტრანსპორტის მართვა და იმ სამუშაოების შესრულება, რომლებიც მოითხოვენ ყურადღების მაქსიმალურ კონცენტრაციას. აღნიშნული ეფექტი ძლიერდება ალკოჰოლის მიღების შემდეგ.
ატებლოკორი სიფრთხილით ენიშნებათ თირკმელზედა ჯირკვლის ტვინოვანი შრის სიმსივნით (ფეოქრომოციტომით) და შაქრიანი დიაბეტით (განსაკუთრებით სისხლში გლუკოზის დაბალი შემცველობის დროს) შეპყრობილ პაციენტებს.
ჭარბი დოზირება: ვლინდება მკვეთრად გამოხატული ბრადიკარდიით, რომელიც მოითხოვს ექიმთან კონსულტაციას.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
ატენოლოლით მკურნალობის პროცესში საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია სხვა პრეპარატების გამოყენების შესახებ.
ატენოლოლის კომბინაციით ნიფედიპინთან, ვერაპამილთან, კოლოიდინთან, დილთიაზემთან შესაძლებელია ბრადიკარდიის განვითარება და/ან ჰიპოტენზია. ატენოლოლი აძლიერებს დიურეზული საშუალებების (ჰიდროქლორთიაზიდის) მოქმედების ეფექტს და ამით ამცირებს სისხლის არტერიულ წნევას.
ატენოლოლის და არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალების (იბუპროფენი, ინდომეტაცინი) კომბინაციით მცირდება პრეპარატის ჰიპოტენზიური ეფექტი.
სისხლის არტერიული წნევის მომატების რისკის გამო, ატენოლოლის კომბინაცია წინააღმდეგნაჩვენებია მაო-ს ინჰიბიტორებთან (ანტიდეპრესანტებთან).
ატენოლოლი აძლიერებს ინსულინისა და სხვა პერორალური ჰიპოგლიკემიური პრეპარატების მოქმედების ეფექტს.
ატენოლოლის მიღება ხელს უწყობს ჰიპოგლიკემიის სიმპტომების  – ტაქიკარდიის, ოფლიანობის და ტრემორის მასკირებას.

შენახვის პირობები და ვადა:
პრეპარატი ინახება 15-250C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:  4 წელი.

მწარმოებელი: PRO. MED.CS. Praha,  ჩეხეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება: ატენოლოლი, ქლორტალიდონი/ATENOLOL; CHLORTALIDONE

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: კომბინირებული პრეპარატი; ანტიანგინალური, ანტიარითმიული, ანტიჰიპერტენზიული მოქმედების

გამოშვების ფორმა:
ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ., შეფუთვაში 10 ც.
1 ტაბ.
ატენოლოლი………….    50 მგ
ქლორტალიდონი…….   12.5 მგ
1 ტაბ.
ატენოლოლი ……………   100 მგ
ქლორტალიდონი……….    25 მგ

მწარმოებელი: GENOM BIOTECH ინდოეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): ატენოლოლი/ ATENOLOL

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: სელქტიური ბეტა 1-ადრენობლოკატორი
გამოშვების ფორმა:
ტაბლეტები: შეფუთვაში 50 ც.
1 ტაბ.
ატენოლოლი………  100 მგ

მწარმოებელი: ITALFARMACO იტალია

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ატენოლოლი/atenolol

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ბეტა1 ადრენომაბლოკირებელი საშუალებები
შემადგენლობა
თითოეული ტაბლეტი შეიცავს:
ატენოლოლი – 0.025გ ან 0.050გ
ლაქტოზა, – 0.062გ – 0.1075გ
სახამებელი – 0.0595გ – 0.07925გ
პოლივინილპიროლიდონი – 0.002გ 0.01075გ
მაგნიუმის სტეარატი, – 0.0015გ – 0.0025გ

ფარმაკოლოგიური თვისებები
კარდიოსელექტიური ბეტა1- ადრენობლოკატორი, ახასიათებს ანტიანგინალური, ჰიპოტენზიური და ანტიარითმიული ეფექტი. პრეპარატი ამცირებს სინუსური კვანძის ავტომატიზმს, გულის შეკუმშვის ძალას და მიოკარდის ჟანგბადზე მოთხოვნილებას, ამავე დროს ქვეითდება გულისცემის სიხშირე და ხანგრძლივდება ატრიოვენტრიკულური და პარკუჭშიდა გამტარებლობა.
ჰემატოენცეფალურ ბარიერს გაივლის პრეპარატის მხოლოდ უმნიშვნელო ნაწილი. ატენოლოლი არასელექტიური ბეტა-ბლოკატორებთან შედარებით, საშუალო თერაპიულ დოზებში ნაკლებად მოქმედებს ბრონქების გლუვი კუნთების ტონუსზე.

ფარმაკოკინეტიკა:
საჭმლის მომნელებელი სისტემიდან ატენოლოლი კარგად ადსორბირდება და სისხლის პლაზმაში მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია აღინიშნება 2-4 სთ-ის შემდეგ. ღვიძლში არ განიცდის მნიშვნელოვან მეტაბოლიზმს. თერაპიულ დოზებში ატენოლოლის მოქმედება გრძელდება დაახლოებით 24 საათის განმავლობაში და ორგანიზმიდან იგი თირკმელების საშუალებით გამოიყოფა. პრეპარატის ნახევარდაშლის პერიოდი სისხლის პლაზმაში შეადგენს დაახლოებით 6 საათს.
ატენოლოლის კონცენტრაცია თავის ტვინის ქსოვილში დაბალია, რაც დაკავშირებულია მისი მოლეკულის ჰიდროფილურ თვისებებთან. სისხლის პლაზმის პროტეინებთან მისი კავშირი შეადგენს დაახლოებით 5%-ს.

ჩვენებები
არტერიული ჰიპერტონია, სტენოკარდეიული შეტევების პროფილაქტიკა (დაძაბვის სტენოკარდია), სინუსური ტაქიკარდია, სუპრავენტრიკულური და პარკუჭოვანი არითმიები, ფუნქციური გენეზის ჰიპერკინეტიკური კარდიალური სინდრომი.

მიღების წესები და დოზები
მედიკამენტი გამოიყენება მხოლოდ ექიმის დანიშნულების მიხედვით. დოზას არჩევენ ინდივიდუალურად. ჰიპერტენზიის დროს ენიშნებათ 25-100მგ ერთ ან ორ მიღებაზე დღეში. მაქსიმალური ეფექტი აღინიშნება მკურნალობის დაწყებიდან მხოლოდ 1-2 კვირის შემდეგ. სტენოკარდიის და გულის რიტმის დარღვევისას საწყისი დოზაა 50მგ 1-ჯერ დღეში. მაქსიმალური დოზა შეადგენს 200მგ. ფუნქციური გენეზის ჰიპერკინეტიკური კარდიალური სინდრომის დროს 25მგ დღეში 1-ჯერ. შესაძლებელია პრეპარატის გამოყენება ნიტრატებთან, კალციუმის ანტაგონისტებთან ერთად.

გვერდითი მოვლენები
დაღლა, ცივი კიდურების შეგრძნება, ბრადიკარდია, ძილის დარღვევა, ატრიოვენტრიკულური გამტარებლობის დარღვევა, კონიუნქტივის სიმშრალე, კანზე გამონაყარი. გვერდითი მოქმედებების გამოვლენის შემთხვევაში მიმართეთ ექიმს.

უკუჩვენება
გულის მწვავე და გამოხატული ქრონიკული უკმარისობა, II და III ხარისხის ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა და ბრონქული ასთმა. პრეპარატი არ ინიშნება ბავშვებში. მომატებული მგრძნობელობა ატენოლოლის მიომართ.

ორსულობა და ლაქტაცია
ატენოლოლი არ ინიშნება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში.

განსაკუთრებული მითითებები
პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება ხანდაზმულ და თირკმლის უკმარისობით დაავადებულ პაციენტებში.
ჰემოდიალიზზე მყოფ ავადმყოფებს ენიშნებათ 50მგ ატენოლოლი სტაციონარის პირობებში, ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ, ვინაიდან არსებობს სისხლის წნევის მნიშვნელოვანი დაქვეითების რისკი. შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულ პაციენტებში ატენოლოლით მკურნალობის დროს, საჭიროა სისხლში შაქრის რაოდენობის სისტემატიური კონტროლი, რადგან იგი ხელს უწყობს ჰიპოგლიკემიური პრეპარატების ეფექტის პოტენცირებას და ამავე დროს შეუძლია შენიღბოს ჰიპოგლიკემიის სიმპტომები, როგორიცაა: ტაქიკარდია, კანკალი და ოფლიანობა.
პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება სასუნთქი სისტემის ქრონიკული დაავადებების დროს. გულის იშემიური დაავადებია დროს არ შეიძლება პრეპარატით მკურნალობის სწრაფი შეწყვეტა, რადგან ამ დროს შესაძლებელია იშემიური ტკივილების ინტენსივობის მომატება, ან მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტის განვითარება.
ქვედა კიდურების ოკლუზიური დაავადებების დროს შესაძლებელია დაავადების გართულება. სტენოკარდიით დაავადების შემთხვევაში არსებობს საფრთხე კორონოსპაზმის განვითარების.
პრეპარატი არ ახდენს გავლენას მანქანა-დანადგარებზე მომუშავე პერსონალიზე.

ჭარბი დოზირება:
ვლინდება მკვეთრად გამოხატული ბრადიკარდიით.
მკურნალობა: 1.-2 მგ ატროპინის ინექცია ვენაში. გადაუდებელ შემთხვევაში 10 მგ გლუკაგონის ვენაში შეყვანა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
რეზერპინის, ალფა-მეთილდოფას, გუანფაცინის და საგულე გლიკოზიდების ატენოლოლთან ერთად მიღება იწვევს მკვეთრად გამოხატულ ბრადიკარდიას და უარყოფით ქრონოტროპულ ეფექტს.
კალციუმის ბლოკატორებთან, კერძოდ ვერაპამილთან ერთად ატენოლოლის კომბინაციამ შესაძლებელია გამოიწვიოს გულის გაჩერება.
ატენოლოლი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება I ჯგუფის ანტიარითმიულ პრეპარატებთან ერთად.
სიფრთხილეა საჭირო ისეთი ანესთეზიური საშუალებებების გამოყენების დროს, როგორიცაა: ეთილის ეთერი, ციკლოპროპანი ან ტრიქლორეთანი.

შენახვის პირობები და ვადები
გამოშვებიდან 3 წელი. პრეპარატის ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ გამოყენება აკრძალულია. არ მიიღოთ პრეპარატი გარეგნული დათვალიერების შემდეგ აღმოჩენილი დეფექტების შემთხვევაში.
შენახვის პირობები: ოთახის ტემპერატურაზე ბავშვებისთვის მიუწვდომელ მშრალ ადგილას.

გამოშვების ფორმა: 25მგ ტაბლეტი №60

გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)

მწარმოებელი: გამა, საქართველო

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): ატენოლოლი; ქლორტალიდონი/
ATENOLOL; CHLORTALIDONE

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: კომბინირებული ანტიჰიპერტენზიული საშუალება
გამოშვების ფორმა:
შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 30 ც.
1 ტაბ.
ატენოლოლი………….   0.1 გ
ქლორტალიდონი…….   0.025 გ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ატენორიკი კომბინირებული ჰიპოტენზიური საშუალებაა, რომლის მოქმედება განპირობებულია მისი შემადგენელი კომპონენტების თვისებებით.

ატენოლოლი – წარმოადგენს კაროსელექტიურ ბეტა-1-ადრენობლოკატორს. მას არ ახასიათებს შინაგანი სიმპათიკური და მემბრანომასტაბილიზირებელი აქტივობა. გააჩნია ანტიანგინალური, ჰიპოტენზიური და ანტიარითმიული მოქმედება, იგი ამცირებს სინუსის კვანძის ავტომატიზმს, ანტიოვენტრიკულურ გამტარებლობას, მიოკარდის მიერ ჟანგბადზე მოთხოვნილებას, მის აგზნებადობას და შეკუმშვის ძალას, აიშვიათებს გულის შეკუმშვათა სიხშირეს, არტერიული წნევის დაქვეითება განპირობებულია ზემოაღნიშნული მექანიზმებითა და რენინის სეკრეციის დათრგუნვით.

ქლორტალიდონი – ხანგრძლივი მოქმედების ზომიერად გამოხატული ეფექტის დიურეზული საშუალებაა. ნეფრონის დისტალურ მილაკებში იგი აქვეითებს ნატრიუმის, ქლორის იონების და ექვივალენტური რაოდენობით წყლის რეაბსორბციას, ზრდის ორგანიზმიდან კალიუმის და მაგნიუმის იონების, ბიკარბონატების გამოყოფას, აფერხებს შარდმჟავასა და კალციუმის იონების ელიმინაციას, ამცირებს სისხლძარღვთა კედელში ნატრიუმის იონების შემცველობას, რის გამოც ქვეითდება მათი მგრძნობელობა პრესორული ფაქტორების მიმართ.

ფარმაკოკინეტიკა:
პლაზმაში ატენოლოლის Cmax აღინიშნება პრეპარატის მიღებიდან 2- 4 საათის შემდეგ. ნივთიერების 90% ორგანიზმიდან გამოიყოფა თირკმელების საშუალებით 48 საათის განმავლობაში. მისი T1/2 შეადგენს 6-10 საათს.
პლაზმაში ქლორტალიდონის cmax აღინიშნება პრეპარატის მიღებიდან 17-30 საათის შემდეგ. პრეპარატის T1/2-ს განაპირობებს მიღებული დოზა და იგი 50 მგ-დან 200 მგ-ის დოზის დიაპაზონში შეადგენს 40 სთ-ს. ელიმინაცია ძირითადად წარმოებს თირკმელების საშუალებით და ნაწილობრივ ნაღვლის მეშვეობით.

ჩვენებები:
არტერიული ჰიპერტენზია;
დაძაბვის სტენოკარდია (ხანგრძლივი მკურნალობისათვის).

მიღების წესები და დოზირება:
არტერიული ჰიპერტენზიის დროს პრეპარატის საწყისი დოზა შეადგენს 1/2 ტაბლეტს დღეში ერთხელ. არასაკმარისი ეფექტის შემთხვევაში დოზას ზრდიან – 1 ტაბლეტი დღეში ერთხელ. დოზის შემდგომი გაზრდა უმრავლეს შემთხვევაში არ იწვევს ჰიპოტენზური ეფექტის გაძლიერებას.
პაციენტის გადაყვანა სხვა ჰიპოტენზური საშუალებებიდან უშუალოდ ატენორიკზე შესაძლებლია, გარდა კლონიდინისა.
თირკმელების გამომყოფი ფუნქციის დარღვევის მქონე ასაკოვან პაციენტებში ატენორიკის დოზა უნდა შეირჩეს კრეატინინის კლირენსის (კკ) გათვალისწინებით:
კკ 15-35 მლ/წთ – 1/2 ტაბ/დღეში ან 1 ტაბლეტი დღეგამოშვებით;
კკ ნაკლებია 15 მლ/წთ – 1/2 ტაბლეტი დღეგამოშვებით.
პრეპარატი ნიშნება დღეში ერთხელ ჭამის წინ მცირეოდენ სითხესთან ერთად, სასურველია დილით.

გვერდითი მოვლენები:
გულ–სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ბრადიკარდია, AV გამტარებლობის დარღვევა, კიდურების გაციების შეგრძნება, ერთეულ შემთხვევაში გულის მწვავე უკმარისობის სიმპტომები.
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა, ყაბზობა, დიარეა, პირის სიმშრალე.
სასუნთქი სისტემის მხრივ: იშვიათად – ბრონქოსპაზმი.
ენდოკრინული სისტემის მხრივ: ერთეულ შემთხვევაში – ჰიპოგლიკემიური მდგომარეობა შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულებში.
სასქესო სისტემის მხრივ: ერთეულ შემთხვევაში – პოტენციის დაქვეითება.
ალერგიული რეაქციები: ერითემა, ქავილი.
ზოგჯერ: ოფლიანობა, საერთო სისუსტე, საცრემლე ჯირკვლების სეკრეციის დაქვეითება.

უკუჩვენებები:
გულის მწვავე უკმარისობა, გულის მძიმე ქრონიკული უკმარისობა, ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა II, III ხარისხის, ბრადიკარდია, მეტაბოლური აციდოზი, ლაბილური მიმდინარეობის ინსულინდამოკიდებული შაქრიანი დიაბეტი (I ტიპის), სინოარიკულური ბლოკადა, ბრონქული ასთმა, ჰიპოკალიემია, ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციის გამოხატული დარღვევები, ბავშვთა ასაკი, პრეპარატის კომპონენტებისდამი მომატებული მგრძნობელობა.

ორსულობა და ლაქტაცია:
ორსულობის პერიოდში პრეპარატის გამოყენების აუცილებლობისას სასარგებლო მოსალოდნელი შედეგი მკვეთრად უნდა სჭარბობდეს ნაყოფზე მისი პოტენციური მოქმედების რისკს.
ლაქტაციის პერიოდში მიზანშეწონილია შეწყდეს ძუძუთი კვება.

განსაკუთრებული მითითებები:
პრეპარატი დიდი სიფრთხილით ინიშნება თირკმელებისა და/ან ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის, რეინოს სინდრომის და პერიფერიული არტერიების სხვა მაობლიტირებელი დაავადებების დროს.
კონტაქტური ლინზების მომხმარებელმა პაციენტებმა პრეპარატი სიფრთხილით უნდა მიიღონ, ვინაიდან იგი ამცირებს საცრემლე ჯირკვლების სეკრეციის უნარს.
არტერიული წნევის მკვეთრი მომატების თავიდან აცილების მიზნით, ფეოქრომოციტომით დაავადებულებში ატენორიკი ინიშნება მხოლოდ ალფა-ადრენობლოკატორებით მკურნალობის შემდეგ.
ატენორიკი არ გამოიყენება სტენოკარდიული შეტევების კუპირებისათვის.
„მოხსნის სინდრომის“ თავიდან აცილების მიზნით ატენორიკით ხანგრძლივი მკურნალობის შეწყვეტა ხდება თანდათანობით.
არტერიული წნევის მკვეთრი დაქვეითების თავიდან აცილების მიზნით, ატენორიკით მკურნალობის ფონზე დაუშვებელი ალკოჰოლის მიღება.

ჭარბი დოზირება:
სიმპტომები – ბრადიკარდია, არტერიული ჰიპოტენზია, გულის მწვავე უკმარისობა, ბრონქოსპაზმი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
ატენორიკთან ერთად ინსულინის ან ორალური ჰიპოგლიკემიური პრეპარატების გამოყენებისას ძლიერდება მათი ჰიპოგლიკემიური ეფექტი.
ატენორიკთან ერთდროულად ეთანოლის, ანტიჰიპერტენზული საშუალებების, ბარბიტურატების, დიურეზული საშუალებების, ფენოთიაზინების, ასევე პერიფერიული ვაზოდილატატორების გამოყენებისას მოსალოდნელია არტერიული წნევის მკვეთრი ან მნიშვნელოვანი დაქვეითება. ატენორიკის მიღებისას ზოგადი ნარკოზის წინ საჭიროა გულის ფუნქციის მკაცრი მონიტორინგი.
ატენორიკი (ზოგადად ბეტა-ბლოკატორები) არ ინიშნება ვერაპამილთან ერთად და თითიეული მათგანის მიღება დასაშვებია მხოლოდ მეორე პრეპარტის მოხსნიდან რამდენიმე დღის შემდეგ.

შენახვის პირობები: პრეპარატი ინახება 10-250C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:  3 წელი.

მწარმოებელი: GMP, საქართველო

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): კომბინირებული/comb. drug

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: მუკოლიზური და ამოსახველებელი საშუალებები
ბიოლოგიურად აქტიური საკვები დანამატი სასუნთქი სისტემის ფუნქციური მდგომარეობის შენარჩუნებისთვის

გამოყენების სფერო:
ბიოლოგიურად აქტიური საკვები დანამატის სახით-ფლავონოიდების წყარო (მათ შორის კვერცეტინი), შეიცავს ლიკოპინს, ასტაქსანტინს და ბოსველის მჟავას.
ატმოსილი წარმოადგენს სასუნთქი გზების ფუნქციური მდგომარეობის შემანარჩუნებელ საშუალებას. შეიცავს ბუნებრივი მცენარეული კომპონენტების ბალანსირებულ კომპლექსს, რომელიც განაპირობებს ფილტვების, ბრონქების და მთელი ორგანიზმის ფიზიოლოგური აქტივობის შენარჩუნებას.
ატმოსილი ორგანიზმს ეხმარება დისკომფორტთან გამკლავებაში ხანგრძლივი ხველის დროს, აუმჯობესებს სუნთქვას, მას შორის აღდგენის პერიოდს მძიმე გაციების შემდეგ. ატმოსილის მიღება რეკომენდებულია ხველით მიმდინარე ხშირი გაციებისადმი მიდრეკილების და/ან სისუსტის და ზოგადი დაღლილობის მდგომარეობების დროს, რაც გამოწვეულია ფილტვების და ბრონქების უკმარისობით; რეკომენდებულია იმ პირებისთვის, რომლებიც მავნე პირობებში მუშაობენ (მშენებლები, მეტროპოლიტენის თანამშრომლები, მაღაროელები, მძღოლები, ოფისის თანამშრომლები, სილამაზის სალონების, ავტოსერვისების, ქიმიური ლაბორატორიის და მრეწველობის თანამშრომლები), მწეველებისთვის და მეგაპოლისების მაცხოვრებლებისთვის.
1 კაფსულის მიღება უზრუნფელყოფს: ფლავონოიდებს (რუტინაზე გაანგარიშებით)-ადექვატური სადღეღამისო მოთხოვნის 156% და ბოსველის მჟავას – 84მგ, ახასიათებს ანთებისსაწინააღმდეგო, ანტისეპტიკური მოქმედება და ამაგრებს ორგანიზმის დაცვით ძალებს.
ატმოსილის რეკომენდებული მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა – ერთი კაფსულა

შემადგენლობა: ბოსველის ფისის ექსტრაქტი, პასიფლორას ნაყოფი, ჟელატინი (კაფსულის გარსი); ექსტრაქტები: კორდისკბილას ნაყოფის, ფიჭვის ქერქის; პტეროსილბენილ კვერცეტინი; ჭარხლის უჯრედისი; სუროს ფოთლების ექსტრაქტი; ლიკოპინი; წყალმცენარეების ფხვნილი; შეწებების საწინააღმდეგო აგენტი მაგნიუმის სტეარატი; ტიტანის დიოქსიდი, კარმუაზინი, ლურჯი პატენტური V (კაფსულსი გარსის საღებავები).

გამოყენების მეთოდი:
ერთი კაფსულა დღეში. შეიძლება 12 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში გამოყენება.

შეზღუდვები:
გამოყენება არ შეიძლება პროდუქტის ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ მომატებული მგრძნობელობის (ალერგიის) შემთხვევაში. ორსულობის და ძუძუთი კვების დროს გამოიყენება ექიმთან კონსულტაციის შემდეგ.

უსაფრთხოების ზომები:
ბიოლოგიურად აქტიური საკვები დანამატის გამოყენება არ შეიძლება სრულფასოვანი ბალანსირებული კვების და ცხოვრების ჯანსაღი წესის შემცვლელის სახით. არ შეიძლება რეკომენდებული სადღეღამისო დოზის გადაჭარბება. ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას! საღებავი კარმუაზინი (E 122) შეიძლება უარყოფითად მოქმედებდეს ბავშვის აქტივობაზე და ყურადღების კონცენტრაციაზე.
ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ, მშრალ, სინათლისგან დაცულ ადგილას, დახურულ ორიგინალურ შეფუთვაში არაუმეტეს 25ºС ტემპერატურაზე.
კვებითი ღირებულება: ცილები 0.043გ/1 კაფსულა, ცხიმები 0,058გ/1 კაფსულა, ნახშირწყლები 0,236გ/1 კაფსულა.
ენერგეტიკული ღირებულება (კალორიულობა): M<1კკალ; (4კჯ) 1 კაფსულაში.
მასა-ნეტო: 8,25 გ (15 კაფსულა) / 16,5 გ (30 კაფსულა) / 33,0 გ (60 კაფსულა) / 49,5 გ (90 კაფსულა) / 66 გ (120 კაფსულა), 550 მგ (1 კაფსულა).

გამოშვების ფორმა: კაფსულა #30

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)
მწარმოებელი კომპანია: Silvanols, ლატვია

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): ატორვასტატინი/ATORVASTATIN
შემადგენლობა:
ატოკორი 10
ყოველი შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს:
ატორვასტატინ კალციუმი
ექვივალენტური რაოდენობით ატორვასტატინი………… 10 მგ
ატოკორი 20
ყოველი შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს:
ატორვასტატინ კალციუმი
ექვივალენტური რაოდენობით ატორვასტატინი…………  20 მგ

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

ფარმაკოლოგიური თვისებები
პრეპარატი წარმოადგენს სტატინების ჯგუფის ჰიპოლიპიდემიურ საშუალებას. მისი მოქმედების მექანიზმი ძირითადად დაკავშირებულია ღვიძლში ქოლესტერინის სინთეზის დათრგუნვასთან მევალონის მჟავას დონეზე, გმგ-კოენზიმ-A-რედუქტაზას სელექტიური კონკურენტული ინჰიბირების შედეგად. იგი აქვეითებს პლაზმაში ქოლესტერინისა და ლიპოპროტეიდების დონეს, ღვიძლში ქოლესტერინის სინთეზის დარღვევისა და ღვიძლის უჯრედების ზედაპირზე დაბალი სიმკვრივის და ლიპოპროტეინების რეცეპტორების აქტიურობისა და მათი რიცხვის მომატების შედეგად, რაც იწვევს ლიპოპროტეინების მიტაცებისა და მათი კატაბოლიზმის გაძლიერებას. ერთდროულად აღინიშნება მაღალი სიმკვრივის და აპოლიპოპროტეინ A-ს დონის მომატება. ატორვასტატინის მაინჰიბირებელი ეფექტი ბეტა-ჰიდროქსი-გმგ კოენზიმ-A რედუქტაზას მიმართ დაახლოებით 70%-ით განისაზღვრება მისი მოცირკულირე მეტაბოლიტების აქტივობით.
პრეპარატი პაციენტებში ამცირებს ქოლესტერინის დონეს ჰომოზიგოტური ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემიით, რომელიც ჩვეულებრივ არ ექვემდებარება ჰიპოლიპიდემიური საშუალებებით მკურნალობას.

ჩვენებები
პირველადი ჰიპერქოლესტერინემია დიეტოთერაპიის არაეფექტურობის შემთხვევაში;
კომბინირებული ჰიპერქოლისტერინემია და ჰიპერტრიგლიცერიდემია;
ჰეტეროზიგოტური და ჰომოზიგოტური ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემია არაეფექტური დიეტოთერაპიის დროს.

დოზირების რეჟიმი
პრეპარატით მკურნალობა ჰიპერქოლესტერინემიით შეპყრობილ პაციენტებში მიმდინარეობს სტანდარტული დიეტის ფონზე. დოზა დგინდება ინდივიდუალურად და დამოკიდებულია ქოლესტერინის საწყის დონეზე. მისი პერორალური, საწყისი დოზა ჩვეულებრივ შეადგენს 10 მგ-ს ერთხელ დღეში.
მკურნალობის ეფექტი ვლინდება 2 კვირის, ხოლო, მაქსიმალური ეფექტი – 4 კვირის განმავლობაში. აუცილებლობის შემთხვევაში დოზა შესაძლებელია გავზარდოთ თანდათან, 4 კვირის, ან მეტი ხნის ინტერვალით. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 80 მგ-ს.

გვერდითი მოვლენები
შესაძლებელია ყაბზობა, მეტეორიზმი, დისპეფსია, მუცლის არეში ტკივილი, თავის ტკივილი, გულისრევა, მიალგია, ასთენია, დიარეა და უძილობა. იშვიათად – კუნთების კრუნჩხვები, მიოზიტი, მიოპათია, პარესთეზიები, პერიფერიული ნეიროპათია, პანკრიატიტი, ჰეპატიტი, ქოლესტატური სიყვითლე, ანორექსია, ღებინება, ალოპეცია, ქავილი, გამონაყარი, იმპოტენცია, ჰიპერგლიკემია ან ჰიპოგლიკემია.

უკუჩვენებები
* ღვიძლის დაავადებები აქტიურ ფაზაში;
* შრატში (უცნობი გენეზის) ტრანსამინაზების აქტივობის 3-ჯერ მომატება;
* ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდი;
* რეპროდუქციულ ასაკში მყოფი ქალები, რომლებიც არ იყენებენ საიმედო კონტრაცეპტივებს;
* პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.
განსაკუთრებული მითითებები
პრეპარატით მკურნალობის დასაწყისში ან მის შემდეგ, განსაკუთრებით ღვიძლის დაზიანების განვითარებისას, აუცილებელია ღვიძლის ფუნქციის შემოწმება.
სისხლში ტრანსამინაზების აქტივობის მომატებისას საჭიროა მათი დონის ნორმალიზაცია. ალანინტრანსფერაზას და/ან ასპარაგინტრანსფერაზას აქტივობის მომატების დროს ნორმაზე 3-ჯერ მეტად, საჭიროა პრეპარატის დოზის შემცირება ან მისი მიღების შეწყვეტა.
პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ქრონიკული ალკოჰოლიზმით დაავადებულ პაციენტებში.
მკურნალობის პერიოდში მიოპათიის სიმპტომების განვითარებისას საჭიროა კრეატინფოსფოკინაზას აქტივობის განსაზღვრა. იმ შემთხვევაში, როდესაც ამ უკანასკნელის მნიშვნელოვნად მომატებული დონე შენარჩუნებულია, საჭიროა პრეპარატის დოზის შემცირება, ან მისი მიღების შეწყვეტა.
მიოპათიის განვითარების რისკი იზრდება ატორვასტატინისა და ციკლოსპორინის, ფიბრატების, ერიტრომიცინის, სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატების ერთდროული გამოყენებისას.
რეპროდუქციულ ასაკში მყოფმა ქალებმა პრეპარატის გამოყენების დროს უნდა მიიღონ საიმედო კონტრაცეპტული საშუალებები. ბავშვებში პრეპარატის დოზით 80 მგ/დღეში მიღების გამოცდილება შეზღუდულია.
პრეპარატისა და დიგოქსინის განმეორებითი გამოყენებისას პლაზმაში აღინიშნება დიგოქსინის კონცენტრაციის დაახლოებით 20%-ით მომატება.
ატორვასტატინის და ერითრომიცინის ერთდროული გამოყენებისას შესაძლებელია პლაზმაში ატორვასტატინის კონცენტრაციის მომატება;
ატორვასტატინთან ორალური კონტრაცეპტივების გამოყენების დროს – კონტრაცეპტივის კონცენტრაციის მომატება, ხოლო ქოლესტირამინთან კომბინირების დროს – ატორვასტატინის კონცენტრაციის დაქვეითება დაახლოებით 25%-ით.
პერორალურად მისაღები სუსპენზია, რომელიც შეიცავს მაგნიუმის და ალუმინის ჰიდროქსიდს ამცირებს სისხლში ატორვასტატინის კონცენტრაციას დაახლოებით 35%.

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): კარვედილოლი/carvedilol

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: არასელექტიური ბეტა (β1, β2) ბლოკატორი / ალფა1 (α1) ბლოკატორი.

შემადგენლობა
ტაბლეტები: შეფუთვაში 30 ც.
1 ტაბ.
კარვედილოლი…… 6.25 მგ
1 ტაბ.
კარვედილოლი…… 12.5 მგ
1 ტაბ.
კარვედილოლი…… 25 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები
პერორალურად მიღებისას კარვედილოლი სწრაფად და ექსტენსიურად შეიწოვება. მაქსიმალურ კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში აღწევს 1 საათში. 98%-ზე მეტი უკავშირდება სიხლის შრატის ცილებს. ნახევრად გამოყოფის პერიოდი 6 საათია. აქტიურად მეტაბოლიზდება ღვიძლში. გამოყოფა ძირითადად ხდება ნაწლავის გზით, ნაღველთან ერთად (60%), 16% გამოიყოფა თირკმელებით სხვადასხვა მეტაბოლიტის სახით.

ჩვენებები
– არტერიული ჰიპერტენზია: ესენციალური ჰიპერტენზია (მონოთერაპია ან კომბინაციაში სხვა ანტიჰიპერტენზიულ საშუალებებთან – მაგალითად, კალციუმის “ნელი” არხების ბლოკატორებთან და დიურეტიკებთან ერთად);
– გულის იშემიური დაავადება: (მათ შორის არასტაბილური სტენოკარდია და მიოკარდიუმის იშემია ტკივილის გარეშე);
– ქრონიკული გულის უკმარისობა: სტაბილური და სიმპტომატური ქრონიკული გულის უკმარისობა – მსუბუქი, საშუალო სიმძიმის და მძიმე (II-IV – NYHA), იშემიური და არაიშემიური გენეზის, ანგიოტენზინგარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორებთან და დიურეზულ საშუალებებთან კომბინაციაში, საგულე გლიკოზიდებთან ერთად ან მათ გარეშე, უკუჩვენებების არარსებობისას. (სტანდარტული თერაპია).

დოზირების რეჟიმი
მიიღება ჭამის დროს საკმარისი რაოდენობით სითხესთან ერთად.
არტერიული ჰიპერტენზიის დროს: ატრამის რეკომენდებული დოზა მკურნალობის დაწყებისას პირველი ორი დღის განმავლობაში არის 12.5 მგ ერთხელ დღეში. შემდგომში – 25 მგ ერთხელ დღეში. საჭიროების შემთხვევაში დოზის გაზრდა შესაძლებელია ეტაპობრივად ორკვირიანი ინტერვალებით რეკომენდებულ მაქსიმალურ დოზამდე 50 მგ-ის ოდენობით დღეში ერთხელ ან გაყოფილი ორ მიღებაზე.
სტენოკარდიის დროს: ატრამის საწყისი რეკომენდებული დოზა  არის 12.5 მგ 2-ჯერ დღეში პირველი ორი დღის განმავლობაში. შემდეგ დოზა შესაძლებელია გაიზარდოს 25 მგ-მდე 2-ჯერ დღეში. საჭიროების შემთხვევაში – მაქსიმალურ დღიურ დოზამდე 100 მგ-ის ოდენობით, გაყოფილი ორ მიღებაზე.
ასაკოვანი პაციენტებისათვის რეკომენდებულია დღიური დოზა 50 მგ-ის ოდენობით გაყოფილი ორ მიღებზე.
გულის უკმარისობის დროს: ატრამის რეკომენდებული დოზა მკურნალობის დაწყებისას პირველი ორი კვირის განმავლობაში არის 3.125 მგ 2-ჯერ დღეში. თუ პაციენტი ამ დოზას კარგად იტანს, შესაძლებელია დოზის მომატება არაუმოკლეს ორი კვირის ინტერვალებით, ჯერ 6.25 მგ-მდე 2-ჯერ დღეში, შემდეგ კი 12.5 მგ-მდე 2-ჯერ დღეში და საბოლოოდ 25 მგ-მდე 2-ჯერ დღეში. დოზის მომატება შესაძლებელია იმ მაქსიმალურ ოდენობამდე, რომელსაც პაციენტი იტანს.

გვერდითი მოვლენები
ძალიან ხშირი: მკურნალობის დასაწყისში შესაძლოა თავბრუსხვევა.
ხშირი: წონის მომატება, გულის რითმის შენელება, გულისრევა, დიარეა, ტკივილი მუცლის არეში, სისხლში შაქრის დონის მომატება (განსაკუთრებით დიაბეტიან პაციენტებში), ქოლესტერინის დონის მომატება სისხლში, სისხლის წნევის დაცემა, შეშუპება, ცხვირის შეგუბება, ცრემლწარმოქმნის შემცირება, კიდურების, თავის ტკივილი,  დაღლილობის შეგრძნება.
ნაკლებად ხშირი გვერდითი მოვლენები: გულის ფუნქციისა და რითმის დარღვევები,  სისხლის მიმოქცევის დარღვევები, ტვინის ჟანგბადით არასაკმარისი მომარაგებით გამოწვეული გონების ხანმოკლე დაკარგვა, მხედველობის გაუარესება, სუნთქვის გაძნელება, შეკრულობა, პირღებინება, პირის სიმშრალე, შარდვის გაძნელება, ჩხვლეტები, თვალების გაღიზიანება, კანის ალერგიული რეაქციები (გამონაყარი, ჭინჭრის ციება, ქავილი), სქესობრივი ფუნქციის დარღვევები, უძილობა, დეპრესია.
იშვიათი გვერდითი მოვლენები: თრომბოციტების ან/და ლეიკოციტების რაოდენობის შემცირება, თირკმლის ფუნქციის დარღვევები, ლაბორატორიული მაჩვენებების ცვლილებები.

უკუჩვენებები
მომატებული მგრძნობელობა კარვედილოლის ან პრეპარატის ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ; ასაკი 18 წლამდე; მწვავე და ქრონიკული გულის უკმარისობა დეკომპენსაციის სტადიაში; თირკმლის ფუნქციათა კლინიკურად მნიშვნელოვანი დარღვევები; ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა II და III ხარისხის (გულის რითმის ხელოვნური წამყვანის მქონე პაციენტების გამოკლებით); გამოხატული ბრადიკარდია (< 50 წუთში), სინუსური კვანძის სისუსტის სინდრომი; გამოხატული არტერიული ჰიპოტენზია (სისტოლური სისხლის წნევა 100 მმ Hგ-ზე ნაკლები), კარდიოგენური შოკი; ანამნეზში ბრონქოსპაზმი და ბრონქული ასთმა; ლაქტოზის აუტანლობა, ლაქტაზის დეფიციტი, გლუკოზო-გალაქტოზური მალაბსორბცია, ღვიძლის უკმარისობა, ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი.

სიფრთხილით ინიშნება: ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადების, დეპრესიის, მიასთენიის, ჰიპოგლიკემიის, I ხარისხის ატრიოვენტრიკულური ბლოკადის, თირეოტოქსიკოზის, პრინცმეტალის სტენოკარდიის, შაქრიანი დიაბეტის, დიდი ქირურგიული ჩარევების (ზოგადი ანესთეზიის ჩატარებისას), პერიფერიული სისხლძარღვების ოკლუზიური დაავადებების, თირკმლის უკმარისობის, ფეოქრომოციტომის, ფსორიაზის დროს.
კონტაქტური ლინზების ტარებისას აუცილებელია ცრემლის გამოყოფის შემცირების შესაძლებლობის გათვალისწინება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ატრამის ერთდოული მიღებისას დილტიაზემისა ან ვერაპამილის შემცველ პერორალურ პრეპარატებთან, იშვიათად ადგილი აქვს გულის რითმის დარღვევას. ატრამი აძლიერებს ინსულინისა და დიაბეტის სამკურნალო სხვა მედიკამენტების მოქმედებას. რიფამპიცინის შემცველი ანტიბიოტიკები თრგუნავს ატრამის სამკურნალო ეფექტს. ციმეტიდინის შემცველ მედიკამენტებთან ერთდროული გამოყენებისას მოსალოდნელია ატრამის მოქმედების გაძლიერება.
საჭიროა პაციენტების მონიტორინგი რეზერპინთან, გუანეტიდინთან, მეთილდოფასთან, გუანფაცინთან, დეპრესიის სამკურნალო პრეპარატებთან ან დიჰიდროპირიდინთან Aერთობლივი მიღების დროს.
ერთობლივი მკურნალობისას ტკივილგამაყუჩებელი და ანთებისსაწინააღმდეგო პრეპარატებით ან ესტროგენებისა და კორტიკოსტეროიდების შემცველი მედიკამენტებით, ატრამის მოქმედება სუსტდება.
ატრამი აძლიერებს ერგოტამინისა და კუნთის ნერვების ბლოკატორების სამკურნალო მოქმედებას.
თერაპიული დოზებით პრეპარატი ატრამის გამოყენების დროს ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის შესაძლებლობაზე რაიმე სახის გავლენა არ არის ცნობილი.

შენახვის პირობები და ვადა
პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 30°C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

გამოშვების ფორმა: 6,25მგ, 12.5მგ, 25მგ ტაბლეტი №30

გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)

მწარმოებელი: Zentiva, ჩეხეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): ტენონიტროზოლი/ TENONITROZOLE

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანტიპროტოზოული საშუალება
გამოშვების ფორმა:
კაფსულები: შეფუთვაში 8 ც.
1 კაფს.
ტენონიტროზოლი……… 250 მგ
პერორალურად მისაღები რბილი კაფსულები მდგრადი კუჭის წვენის მიმართ.
ფარმაკოლოგიური თვისებები:
თიაზოლის სინთეზური წარმოებული, აქტიურიTrichomonas vaginalis მიმართ.
ფარმაკოკინეტიკა:
პრეპარატი სწრაფად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მისი გამოყოფა ორგანიზმიდან წარმოებს ნელა, რაც იძლევა ტრიქომონოციდური კონცენტრაციის შენარჩუნების საშუალებას სისხლში რამდენიმე საათის განმავლობაში.

ჩვენებები:
გამოიყენება შარდ-სასქესო სისტემის ტრიქომონიაზის სამკურნალოდ.
მიღების წესები და დოზირება:
ჩვეული დოზაა 2 კაფსულა დღეში. თითო კაფსულა დილა-საღამოს ჭამის დროს 4 დღის განმავლობაში. საჭიროა სქესობრივი პარტნიორების ერთდროული მკურნალობა. გამოიყენება მხოლოდ მოზრდილებში.
გვერდითი მოვლენები:
პაციენტებს იშვიათად აღენიშნებათ დისპეფსიური მოვლენები (გულისრევა, სიმძიმის შეგრძნება კუჭის არეში, მადის დაქვეითება), ალერგიული რეაქციები.

უკუჩვენებები:
მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ;
ღვიძლის მწვავე და ქრონიკული უკმარისობა;
ბავშვთა ასაკი.
ორსულობა და ლაქტაცია:
პრეპარატის გამოყენება ორსულობისას სასურველი არ არის. თუ მკურნალობის დროს დადგინდა ორსულობა, საჭიროა ექიმის კონსულტაცია მკურნალობის გაგრძელებაზე; ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის მიღება არ არის რეკომენდებული, ვინაიდან იგი გადადის დედის რძეში.

განსაკუთრებული მითითებები:
ატრიკანით მკურნალობისას ალკოჰოლის მიღება აკრძალულია; სრული ეფექტურობის უზრუნველყოფისათვის აუცილებელია სქესობრივი პარტნიორის მკურნალობა. მკურნალობისას რეკომენდებულია კონტაქტური ლინზების ტარებისაგან თავის შეკავება, რადგან, ისინი შეიძლება შეიფეროს ყვითლად. მკურნალობისას შესაძლოა სკლერებისა და შარდის ყვითლად შეფერვა. უსაფრთხოების მიზნით განსაკუთრებული ყურადღება უნდა მიექცეს სისხლის ლეიკოციტარულ შემადგენლობას.
ჭარბი დოზირება:
დღეისათვის ასეთი შეთხვევები აღწერილი არ არის.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
ატრიკანის და დისულფირამის ერთდროული მიღება არ არის რეკომენდებული.

შენახვის პირობები და ვადა:
პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 300C ტემპერატურაზე მშრალ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:   3 წელი.

მწარმოებელი: Laboratoire INNOTECH INTERNATIONAL, INNOTHERA CHOUZY, საფრანგეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): იპრატროპიუმის ბრომიდი/ Ipratropium bromide

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ბრონქოლიზური საშუალებები, მ-ქოლინორეცეპტორების ბლოკატორები

დამხმარე საშუალებები:
250 მკგ
ბენზალკონიუმის ქლორიდი, დინატრიუმის ედეტატი, ნატრიუმის ქლორიდი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ატროვენტი წარმოადგენს მეოთხეული ამონიუმის ნაერთს, რომელსაც გააჩნია ანტიქოლინერგული (პარასიმპათოლიზური) თვისებები. ატროვენტი აინჰიბირებს აცეტილქოლინის მიერ ვაგუსის ნერვული დაბოლოების სტიმულაციას, რომელიც გამოწვეულია სხვადასხვა ფაქტორების ზემოქმედებით. ატროვენტის გამოყენებისას ბრონქოდილატაციას საფუძვლად უდევს პრეპარატის ადგილობრივი და არა სისტემური ანტიქოლინერგული მოქმედება.
კონტროლირებად 90-დღიანი კლინიკური კვლევის შედეგად პაციენტებში ბრონქოსპაზმით, რომელიც გამოწვეული იყო ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადებებით (ქრონიკული ბრონქიტი, ფილტვების ემფიზემა), გარეგანი სუნთქვის ფუნქციის მაჩვენებლები უმჯობესდებოდა ატროვენტის შეყვანიდან 15 წუთის შემდეგ, ხოლო მაქსიმალური ეფექტი აღინიშნებოდა 1-2 საათის შემდეგ, რომელიც გრძელდებოდა 6 საათის განმავლობაში.
კვლევის შედეგად დადგენილ იქნა, რომ ატროვენტი არ მოქმედებს უარყოფითად ლორწოს სეკრეციაზე, მუკოცილიარულ კლირენსზე და აირთა ცვლაზე.
ატროვენტის ბრონქების გამაფართოვებელი ეფექტი მწვავე ბრონქოსპაზმის მკურნალობისას, რომელიც გამოწვეულია ბრონქული ასთმით, დადასტურებულია კლინიკური კლევით მოზრდილებში და 6 წლამდე ასაკის ბავშვებში. უმეტეს შემთხვევაში ატროვენტი ინიშნებოდა კომბინაციაში საინჰალაციო ბეტა-აგონისტებთან ერთად. არსებობს მცირერიცხოვანი მონაცემები ატროვენტის ეფექტურობის შესახებ ბრონქოსპაზმის სამკურნალოდ, რომელიც გამოწვეულია ვირუსული ბრონქოლიტით და ბრონქოპულმონური დისპლაზიით ახალშობილებში და ჩვილ ბავშვებში.

ჩვენებები:
ატროვენტის საინჰალაციო ხსნარი გამოიყენება ბრონქოდილატატორის სახით შემანარჩუნებელი ეფექტისათვის, რომელიც გამოწვეულია ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადებით, მათ შორის ქრონიკული ბრონქიტით, ფილტვების ემფიზემით.
შესაძლებელია პრეპარატის კომბინირება სხვა საინჰალაციო ბეტა-აგონისტებთან მწვავე ბრონქოსპაზმის სამკურნალოდ, რომელიც გამოწვეულია ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადებებით, მათ შორის ქრონიკული ბრონქიტით და ბრონქული ასთმით.

მიღების წესები და დოზირება:
(20 წვეთი=1 მლ-ს, 1 წვეთი=0.0125 მგ უწყლო იპრატროპიუმის ბრომიდს).

დოზირების რეჟიმი: ინდივიდუალურია. მკურნალობის დროს პაციენტი იმყოფება ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ.
შემანარჩუნებელი მკურნალობა:
მოზრდილები (მათ შორის ხანდაზმულები) და ბავშვები 12 წლის ასაკის ზევით: 2.0 მლ (40 წვეთი=0.5 მგ) 3-4-ჯერ დღეში.
ბავშვები 6-დან 12 წლამდე ასაკის: 1.0 მლ (20 წვეთი=0.25 მგ) 3-4-ჯერ დღეში.
ბავშვები 6 წლამდე ასაკის: 0.4-1.0 მლ (8-20 წვეთი=0.1-0.25 მგ) 3-4-ჯერ დღეში.
მწვავე ბრონქოსპაზმი:
მოზრდილები (მათ შორის ხანდაზმულები) და ბავშვები 12 წლის ასაკის ზევით: 2.0 მლ (40 წვეთი=0.5 მგ); შესაძლებელია განმეორებითი გამოყენება ავადმყოფის მდგომარეობის სტაბილიზაციამდე.
ინტერვალს ინჰალაციებს შორის ადგენს ექიმი.
შესაძლებელია ატროვენტის ერთდროული გამოყენება საინჰალაციო ბეტა-აგონისტებთან.
ბავშვები 6-დან 12 წლამდე: 1.0 მლ (20 წვეთი=0.25 მგ); შესაძლებელია განმეორებითი გამოყენება ავადმყოფის მდგომარეობის სტაბილიზაციამდე. ინტერვალს ინჰალაციებს შორის ადგენს ექიმი.

შესაძლებელია ატროვენტის ერთდროული გამოყენება ბეტა-აგონისტებთან.
ბავშვები 6 წლამდე ასაკის: 0.4-1.00 მლ (8-20 წვეთი=0.1-0.25 მგ), შესაძლებელია განმეორებითი გამოყენება პაციენტის მდგომარეობის სტაბილიზაციამდე. ინტერვალს ინჰალაციებს შორის ადგენს ექიმი.
შესაძლებლია ატროვენტის ერთდროული გამოყენება საინჰალაციო ბეტა-აგონისტებთან.
რეკომენდებული დოზის განზავება წარმოებს ფიზიოლოგიური ხსნარით პრეპარატის საბოლოო მოცულობის მიღებით 3-4 მლ-მდე. იგი თავსდება ნებულაიზერში და აწარმოებენ ინჰალაციას დოზის დამთავრებამდე. პრეპარატის განზავება წარმოებს უშუალოდ ყოველი ინჰალაციის წინ. დარჩენილი დოზა შემდგომში არ გამოიყენება.
პრეპარატის დოზა დამოკიდებულია ინჰალაციის წესზე და ნებულაიზერის ხარისხზე.
ინჰალაციის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია განზავებული ხსნარის მოცულობაზე.
პრეპარატის დღეღამური დოზა, რომელიც აღემატება 2 მგ-ს მოზრდილებში და ბავშვებში 12 წლის ასაკის ზევით ან 1 მგ-ს ბავშვებში 12 წლამდე ასაკის, ინიშნება ექიმის კონტროლის ქვეშ.
რეკომენდებული დოზის გაზრდა დაუშვებელია, როგორც მწვავე ბრონქიტის მკურნალობისას, ასევე შემანარჩუნებელი თერაპიის დროს.
ინჰალაციის არაეფექტურობის დროს ან ავადმყოფის მდგომარეობის გაუარესების შემთხვევაში, აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია. ქოშინის განვითარებისას და მისი სწრაფი პროგრესირების შემთხვევაში აუცილებელია ექიმის ინფორმირება.
ატროვენტის საინჰალაციო ხსნარის გამოყენება შესაძლებელია სხვადასხვა ნებულაიზერის ხმარებით, რომლებიც არის გაყიდვაში. ცენტრალიზებული ჟანგბადის სისტემის გამოყენებისას ნაკადის რეკომენდებული სიჩქარე შეადგენს 6-8 ლ/წუთში.
შესაძლებელია ატროვენტის ერთდროული გამოყენება კომბინაციაში შემდეგ სეკრეტომუკოლიზურ საშუალებებთან:
მუკოსოლვანი საინჰალაცო ხსნარი, ბისოლვანი საინჰალაციო ხსნარი და ბეროტეკი საინჰალაციო ხსნარი.
ატროვენტი ერთდროულად არ ინიშნება ქრომოგლიკატის დინატრიუმის საინჰალაციო ხსნართან, ვინაიდან შეიძლება განვითარდეს პრეციპიტაცია.

გვერდითი მოვლენები:
ხშირ შემთხვევაში თავის ტკივილი, გულისრევა, პირის სიმშრალე.
ატროვენტის დაბალი სისტემური აბსორბციის გამო, გვერდითი მოვლენები, დაკავშირებული სისტემურ ანტიქოლინერგულ მოქმედებასთან, როგორიცაა ტაქიკარდია, არითმია, აკომოდაციის დარღვევაა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის პერისტალტიკის დარღვევა, შარდის შეკავება, ატარებს გარდამავალ ხასიათს, ხოლო პაციენტებში საშარდე გზების ობსტრუქციით იზრდება შარდის შეკავების რისკი.
როგორც სხვა ინჰალაციური თერაპიის დროს, მათ შორის ბრონქოდილატატორების გამოყენებისას, ხანდახან აღინიშნება ხველა. იშვიათად, ბრონქოსპასტიური რეაქციები.
არსებობს მონაცემები ალერგიული რეაქციების შესახებ, მათ შორის: გამონაყარი, ენის, სახის, ტუჩების ანგიონევროზული შეშუპება, ურტიკარია, ხორხის სპაზმი, ანაფილაქსიური რეაქციები.
ოფთალმოლოგია – არის ცალკეული მონაცემები გვერდითი მოვლენების განვითარების შესახებ თვალის მხრივ, როგორიცაა: გუგების გაფართოება, თვალშიდა წნევის მომატება, ვიწროკუთხოვნი გლაუკომა, თვალის ტკივილი, მასში აეროზოლის მოხვედრიასა.
თვალის ტკივილი ან დისკომფორტი, არამკაფიო მხედველობა, ლაქების გაჩენა თვალების წინ, თანმხლები კონიუნქტივური და კორნეალური ჰიპერემია წარმოადგენს ვიწროკუთხოვანი გლაუკომის სიმპტომებს, რის გამოც პაციენტმა უნდა მიმართოს ოფთალმოლოგს.
პაციენტებმა უნდა სწორად გამოიყენონ ინჰალატორი. დაუშვებელია საინჰალაციო ხსნარის მოხვედრა თვალში. ინჰალაციისათვის იყენებენ ნებულაიზერებს ბუნიკით პირისათვის. თუ გამოიყენება ნებულაიზერი ნიღბით, იგი უნდა იყოს შესაბამისი ზომის. აუცილებელია იმ პაციენტების გაფრთხილება, რომლებსაც აღენიშნებათ მიდრეკილება გლაუკომოს განვითარებისაკენ, ვინაიდან თავიდან იქნას აცილებული აეროზოლის მოხვედრა თვალში.

უკუჩვენებები:
მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტების მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:
ატროვენტის უსაფრთხოება ორსულობის პერიოდში შესწავლილი არ არის. მისი დანიშვნა შესაძლებელია იმ შემთხვევაში, თუ მოსალოდნელი სარგებლიანობა დედისათვის აღემატება პოტენციურ რისკს ნაყოფისათვის.

მონაცემები ატროვენტის დედის რძეში გადასვლის შესახებ არ არსებობს; თუმცა ცხიმში უხსნადი მეოთხეული ამინები აღწევენ დედის რძეში, ნაკლებად სავარაუდოა, რომ ატროვენტმა მნიშვნელოვნად იმოქმედოს ბავშვზე პრეპარატის ინჰალაციური გამოყენებისას. ვინაიდან მრავალი პრეპარატი გამოიყოფა დედის რძით, ატროვენტიც სიფრთხილით ინიშნება ლაქტაციის პერიოდში.

განსაკუთრებული მითითებები:
ატროვენტის 0.025% საინჰალაციო ხნარი შეიცავს ანტიბაქტერიული კონსერვანტს ბენზალკონიუმის ქლორიდს და სტაბილიზატორს – დინატრიუმის ედეტატს. კლინიკური კვლევის მიხედვით აღნიშნული კომპონენტები ზოგიერთ პაციენტებში იწვევენ ბრონქების სანათურის შევიწროვებას.
პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში მიდრეკილებით ვიწროკუთხოვანი გლაუკომის განვითარებისაკენ, ასევე პაციენტებში პროსტატის კეთილთვისებიანი ჰიპერპლაზიით და ურეთრის ობსტრუქციით.
პაციენტებში მუკოვისციდოზით აღინიშნება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის პერისტალტიკის დარღვევა.
იშვიათად, ატროვენტის გამოყენებისას შესაძლებელია განვითარდეს დაუყოვნებელი ტიპის ჰიპერმგრძნობელობის რეაქცია, მათ შორის ჭინჭრის ციება, გამონაყარი, ბრონქოსპაზმი, ხორხის შეშუპება და ანაფილაქსია.

ჭარბი დოზირება:
ჭარბი დოზირების სპეფიციკური სიმპტომები გამოვლენილი არ არის. პრეპარატის თერაპიული მოქმედების ფართო სპექტრის გათვალისწინებით, დოზირებული აეროზოლის ადგილობრივი გამოყენება გამორიცხავს სერიოზული ანტიქოლინერგული სიმპტომების წარმოქმნას. შესაძლებელია სისტემური ანტიქოლინერგული მოქმედების უმნიშვნელო გამოვლენა, როგორიცაა: პირის სიმშრალე, აკომოდაციის დარღვევა, გულის რითმის დარღვევა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
ბეტა-ადრენერგული და ქსანტინების წარმოებულები აძლიერებს პრეპარატის ბრონქოლიზურ მოქმედებას.
ატროვენტის ერთდროული გამოყენებისას ინჰალაციურ ბეტა-ადრენომიმეტურ საშუალებებთან პაციენტებში ვიწროკუთხოვანი გლაუკომით, იზრდება მწვავე გლაუკომის შეტევის განვითარების რისკი.

შენახვის პირობები და ვადა:
პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 30 0ჩ ტემპერატურაზე სინათლისაგან და ბავშვებისგან დაცულ ადგილას. დაუშვებელია პრეპარატის გაყინვა.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

გამოშვების ფორმა: 0.025% საინჰალაციო ხსნარი 20მლ ფლაკონი # 1

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: Boehringer Ingelheim, გერმანია

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): იპრატროპიუმის ბრომიდი/Ipratropium bromide

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ბრონქოლიზური საშუალებები, მ-ქოლინორეცეპტორების ბლოკატორები

შემადგენლობა
ერთი საინჰალაციო დოზა შეიცავს იპრატროპიუმის ბრომიდის 0,021მგ-ს, რაც შეესაბამება უწყლო იპრატროპიუმის ბრომიდის 0,020მგ-ს (20მკგ).
პროპელენტი: 1,1,1,2 _ ტეტრაფტორეთანი (HFA 134ა).
დამხმარე საშუალებები: უწყლო ლიმონის მჟავა, გამოხდილი წყალი, ეთანოლი.

ფარმაკოდინამიკა
იპრატროპიუმის ბრომიდი, ატროვენტი N-ს მოქმედი ნივთიერება, წარმოადგენს მეოთხეული ამონიუმის ნაერთს, რომელსაც გააჩნია ანტიქოლინერგული (პარასიმპატოლიზური) თვისებები. პრეპარატი თრგუნავს ცთომილი ნერვის გაღიზიანებით გამოწვეულ რეფლექსებს, ხასიათდება ანტაგონიზმით აცეტილქოლინის მიმართ, რომელიც წარმოადგენს პარასიმპათიკური ნერვული სისტემის მედიატორს. პრეპარატი ხელს უშლის უჯრედის შიგნით ციკლური გუანოზინმონოფოსფატის (ცგმფ) კონცენტრაციის მომატებას, რაც განპირობებულია აცეტილქოლინის ზემოქმედებით ბრონქიალური გლუვი მუსკულატურის მუსკარინულ რეცეპტორებზე. ატროვენტის ინჰალაციური გამოყენებისას ბრონქოდილატაციას საფუძვლად უდევს პრეპარატის ადგილობრივი და არა სისტემური ანტიქოლინერგული მოქმედება.
პაციენტებში ბრონქოსპაზმით, რომელიც გამოწვეული იყო ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადებით (ქრონიკული ბრონქიტი, ფილტვების ემფიზემა), გარეგანი სუნთქვის ფუნქციის მაჩვენებლების (ფორსირებული ამოსუნთქვის მოცულობის მომატება 1 წამში _ ფამ1 და ფორსირებული ამოსუნთქვის მოცულობითი საშუალო სიჩქარის მომატება 15%-ით და მეტი) გაუმჯობესება აღინიშნებოდა 15 წუთის შემდეგ, ხოლო მაქსიმალურ ეფექტს ადგილი ჰქონდა 1-2 საათის შემდეგ, რომელიც გრძელდებოდა 6 საათის განმავლობაში.
პაციენტებში ბრონქოსპაზმით, რომელიც გამოწვეულია ბრონქული ასთმით, ფილტვების ფუნქციის მნიშვნელოვანი გაუმჯობესება (ფამ1 მატულობს 15%-ით და მეტი) აღინიშნება ავადმყოფთა 40%-ში.
კვლევის შედეგად დადგენილ იქნა, რომ ატროვენტი არ მოქმედებს უარყოფითად ლორწოს სეკრეციაზე, მუკოცილიარულ კლირენსზე და აირთა ცვლაზე.

ფარმაკოკინეტიკა:
პრეპარატის ინჰალაციური შეყვანისათვის დამახასიათებელია დაბალი აბსორბცია სასუნთქი გზების ლორწოვანი გარსიდან. ატროვენტის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება მისი განსაზღვრის შესაძლებლობის ქვედა ზღვარზე და მისი კონტროლი შესაძლებელია მხოლოდ აქტიური ნივთიერების მაღალი დოზის გამოყენებისას. ინჰალაციური გზით შეყვანლილი პრეპარატის ელიმინაცია ხორციელდება უპირატესად ნაწლავებით. პრეპარატის 25% ელიმინირდება უცვლელი სახით, დანარჩენი _ მრავალრიცხოვანი მეტაბოლიტების სახით.

ჩვენება
-ქრონიკული ობსტრუქციული ბრონქიტი თანმხლები ფილტვების ემფიზემით ან მის გარეშე;
-ბრონქული ასთმა (განსაკუთრებით თანმხლები გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებებით და წინააღმდეგჩვენებით ბეტა2-ადრენომიმეტური საშუალებების და მეთილქსანტინების გამოყენებისათვის).

უკუჩვენება
მომატებული მგრძნობელობა ატროპინის და მისი წარმოებულების და პრეპარატში შემავალი სხვა კომპონენეტების მიმართ;
ორსულობის პირველი ტრიმესტრი;
ბავშვებში 6 წლამდე ასაკის.

დოზირება და მიღების წესი:
დოზირების რეჟიმი ინდივიდუალურია. მოზრდილებში და ბავშვებში 6 წლის ასაკის ზევით რეკომენდებულია დოზირების შემდეგი რეჟიმი: 2 საინჰალაციო დოზა (შესხურება) 4 ჯერ დღეში.
დოზის გაზრდის საჭიროება მოითხოვს ძირითადი მკურნალობის შეცვლას. საერთო დღეღამური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 12 (შესხურებას) ინჰალაციას დღეში.
თუ ინჰალაციები არასაკმარისად ეფექტურია ან ავადმყოფის მდგომარეობა გაუარესდა, იგი მიმართავს ექიმს მკურნალობის შეცვლისათვის. ქოშინის უეცარი წარმოქმნისას და მისი პროგრესირებისას აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია.
ბავშვებში პრეპარატი ინიშნება მხოლოდ ექიმის რეკომენდაციით და მოზრდილების მეთვალყურეობის ქვეშ.

ინჰალატორის გამოყენება
მაქსიმალური ეფექტის მისაღწევად საჭიროა ინჰალატორის სწორი გამოყენება.

დოზირებული აეროზოლის პირველი გამოყენებისას 2 ჯერ დააჭირეთ სარქველს აეროზოლის ღრუბელის წარმოქმნამდე.

დოზირებული აეროზოლის ყოველი გამოყენებისას აუცილებელია შემდეგი წესების დაცვა:
1. მოხსენით დამცავი ხუფი.
2. ნელა ჩაისუნთქეთ.
3. ბალონი იმყოფება მდგომარეობაში, რომელიც მითითებულია სურათი N1-ზე, ბუნიკი თავსდება ტუჩებში. ამ დროს ინჰალატორის ისარი და ფსკერი მიმართულია ზევით.
სურათი N1
4. მაქსიმალურად ჩაისუნთქეთ და ერთდროულად დააჭირეთ ბალონის ფსკერს აეროზოლის დოზის გამოშვებისათვის. რამოდენიმე წამი შეაჩერეთ სუნთქვა, გამოიღეთ ბუნიკი პირიდან და ნელა ამოისუნთქეთ.
გაიმეორეთ აღნიშნული მოქმედება მეორე ინჰალაციისათვის.
5. დააცვით დამცავი ხუფი.
6. თუ ბალონი რამოდენიმე დღის განმავლობაში არ გამოგიყენებიათ, ხმარების წინ ერთხელ დააჭირეთ სარქველს აეროზოლის ღრუბელის გაჩენამდე.

ბალონი გაუმჭვირვალეა, ამიტომ პრეპარატის რაოდენობის განსაზღვრა წარმოებს შემდეგნაირათ: მოხსენით დამცავი ხუფი, მოათავსეთ ბალონი წყლიან ქილაში. პრეპარატის რაოდენობა განისაზღვრება წყალში ბალონის პოზიციის მიხედვით. (იხ. სურათი N2)

სურათი N2
ბალონი შეიცავს 200 ინჰალაციას. ამის შემდეგ ბალონი უნდა შეიცვალოს, თუმცა ბალონში შეიძლება იყოს დარჩენილი პრეპარატის გარკვეული რაოდენობა, ვინაიდან ინჰალაციისას გამოყოფილი სამკურნალო ნივთიერების რაოდენობა შეიძლება შემცირდეს.
ბუნიკი უნდა შეინახოთ სუფთა მდგომარეობაში, აუცილებლობის შემთხვევაში შესაძლებელია მისი გარეცხვა თბილ წყალში. საპნის და სარეცხი საშუალების გამოყენებისას ბუნიკი გაავლეთ სუფთა წყალში.

ყურადღება:
პლასტმასის ბუნიკი განკუთვნილია მხოლოდ ატროვენტი N-ს დოზირებული აეროზოლის გამოყენებისათვის და იგი უზრუნველყოფს პრეპარატის სწორ დოზირებას. ბუნიკის გამოყენება სხვა დოზირებული აეროზოლებისათვის დაუშვებელია. არ შეიძლება პრეპარატის გამოყენება სხვა ბუნიკით.
ბალონის შიგთავსი არის წნევის ქვეშ. დაუშვებელია ბალონის გახსნა და მისი გაცხელება 50°ჩ ზევით.

გვერდითი მოვლენები
ხშირ გვერდით მოვლენებს მიეკუთვნება თავის ტკივილი, გულისრევა, პირის სიმშრალე.
ატროვენტი N-ს დაბალი სისტემური აბსორბციის გამო. მისი გვერდითი მოვლენები, დაკავშირებულია სისტემურ ანტიქოლინერგულ მოქმედებასთან, როგორიცაა: ტაქიკარდია, არითმია, აკომოდაციის დარღვევა, ოფლის ჯირკვლების ექსკრეციის შემცირება, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის პერისტალტიკის დარღვევა, შარდის შეკავება, ატარებს გარდამავალ ხასიათს, ხოლო პაციენტებში საშარდე გზების ობსტრუქციით იზრდება შარდის შეკავების რისკი.
როგორც სხვა ინჰალაციური თერაპიის დროს, მათ შორის ბრონქოდილატატორების გამოყენებისას, ხანდახან აღინიშნება ხველა, იშვიათად, პარადოქსული ბრონქოსპაზმი.
არის მონაცემები ალერგიული რეაქციების შესახებ, მათ შორის: გამონაყარი, ენის, სახის, ტუჩების ანგიონევროზული შეშუპება, ურტიკარია, ხორხის სპაზმი, ანაფილაქსიური რეაქციები.

გართულებები თვალების მხრივ
არის ცალკეული მონაცემები გვერდითი მოვლენების განვითარების შესახებ თვალების მხრივ, როგორიცაა: გუგების გაფართოვება, თვალის შიდა წნევის მომატება, ვიწროკუთხოვანი გლაუკომა, თვალის ტკივილი, როდესაც ადგილი აქვს აეროზოლის მოხვედრას თვალებში ან მისი კომბინაციისას ბეტა2-აგონისტებთან. პაციენტებმა უნდა სწორად გამოიყენონ ინჰალატორი.
თვალის ტკივილი ან დისკომფორტი, არამკაფიო მხედველობა, ლაქების გაჩენა თვალების წინ, თანმხლები კონიუნქტივალური და კორნეალური ჰიპერემიით წარმოადგენს ვიწროკუთხოვანი გლაუკომის სიმპტომებს, რის გამოც ინიშნება წვეთები, რომლებიც იწვევს გუგების შევიწროვებას, რომლის გამოც პაციენტმა უნდა მიმართოს ოფტალმოლოგს.

გაფრთხილება და გაფრთხილების ზომები
პრეპარატის ფრეონის გარეშე ფორმის პირველი გამოყენებისას პაციენტები აღნიშნავენ, რომ ახალი პრეპარატი გემოთი განსხვავდება ადრე გამოყენებული ფორმისაგან, რომელიც შეიცავდა ფრეონს. პრეპარატის ერთი ფორმის მეორეთი შეცვლისას აუცილებელია პაციენტის გაფრთხილება მისი გემოს შეცვლის შესახებ. ასევე პაციენტმა უნდა იცოდეს, რომ ეს პრეპარატები ცვლიან ერთმანეთს და მათი გემო არ მოქმედებს პრეპარტის უსაფრთხოებაზე და ეფექტურობაზე.
პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში მიდრეკილებით ვიწროკუთხოვანი გლაუკომის განვითარებისაკენ, ასევე პროსტატის კეთილთვისებიანი ჰიპერპლაზიის დროს და ურეთრის ობსტრუქციის არსებობისას.
პაციენტებში მუკოვისციდოზით აღინიშნება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის პერისტალტიკის დარღვევა.

ორსულობა და ლაქტაცია
პრეპარატის დანიშვნა ორსულობის I და II ტრიმესტრში და ლაქტაციის პერიოდში შესაძლებელია იმ შემთხვევაში, თუ მოსალოდნელი სარგებლიანობა დედისათვის აღემატება პოტენციურ რისკს ნაყოფისათვის.

ჭარბი დოზირება:
ჭარბი დოზირების სპეციფიური სიმპტომები გამოვლენილი არ არის. პრეპარატის თერაპიული მოქმედების ფართო სპექტრის გათვალისწინებით დოზირებული აეროზოლის ადგილობრივი გამოყენება გამორიცხავს სერიოზული ანტიქოლინერგული სიმპტომების წარმოქმნას. შესაძლებელია სისტემური ანტიქოლინერგული მოქმედების უმნიშვნელო გამოვლინება, როგორიცაა: პირის სიმშრალე, აკომოდაციის დარღვევა, გულის რითმის დარღვევა.
მკურნალობა სიმპტომატური.

ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან
ბეტა-ადრენერგული საშუალებები და ქსანტინების წარმოებულები აძლიერებს პრეპარატის ბრონქოლიზურ მოქმედებას.

შენახვის ვადა და პირობები
2 წელი
დაუშვებელია ვადაგასული პრეპარატის გამოყენება.
ინახება არა უმეტეს 25°C, სინათლისაგან და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

გამოშვების ფორმა: 200დოზა აეროზოლი 10მლ ფლაკონი # 1

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: Boehringer Ingelheim, გერმანია

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ბუტამირატი/butamirate

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ხველის საწინააღმდეგო საშუალებები

შემადგენლობა:
სიროფი
1მლ სიროფი  შეიცავს  1,5 მგ ბუტამირატის ციტრატს.
დამხმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის ბენზოატი,არაკრისტალიზებადი თხევადი სორბიტოლი, გლიცეროლი, ნატრიუმის საქარინი, ფორთოხლის თხევადი არომატიზატორი, ლიმონმჟავას მონოჰიდრატი, ნატრიუმის ციტრატი, გასუფთავებული წყალი.

თერაპიული მოქმედება
ხველის საწინააღმდეგო საშუალება.

ჩვენება
ნებისმიერი წარმოშობის ხველის სიმპტომური მკურნალობა

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ბუტამირატის ციტრატი არის ცენტრალური მოქმედების ხველის საწინააღმდეგო საშუალება, რომელიც არ მიეკუთვნება ოპიუმის ალკალოიდებს. პრეპარატი ამცირებს სასუნთქი გზების წინააღმდეგობას, რაც დასტურდება სპირომეტრიის მაჩვენებლების გაუმჯობესებით. პერორალური მიღებისას სწრაფად შეიწოვება, მაქსიმალურ კონცენტრაციას აღწევს 1,5 საათში, ნახევარდაშლის პერიოდი 6 საათი. არ ახასიათებს კუმულაცია.

მიღების წესი და დოზირება:
3-6 წლამდე  – 5მლ  3-ჯერ დღეში
6-12 წლამდე  – 10მლ  3-ჯერ დღეში
12 წლის ზემოთ   – 15მლ  3-ჯერ დღეში
პრეპარატი მიიღება ჭამის წინ.
ორსულობის მეორე და მესამე ტრიმესტრში პრეპარატის მიღება შესაძლებელია ექიმის რეკომენდაციით.

უკუჩვენებები: 
ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატში შემავალი  კომპონენტების მიმართ.

მითითებები და სიფრთხილის ზომები
ატუსანის მიღებამდე მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს კონცულტასიითვის:
– თუ გაქვთ სუნთქვის მხრივ სერიოზული პრობლემები (არარეგულარული სუნთქვა, ზრდადი დისპნოე, კანის ნაცრისფერ-ლურჯი შეფერილობა, ქოშინი).
– თუ ხველა გაგრძელდა 7 დღეზე მეტ ხანს, ექიმი დაადგენს ხველის მიზეზს.
უნდა მოერიდოთ იმ ამოსახველებელი საშუალებების თანმხლებ გამოყენებას, რომლებიც ზრდიან სეკრეციას ბრონქებში, სუნთქვის ორგანოებში სეკრეტის შეკავების თავიდან აცილების მიზნით.

გვერდითი მოქმედება:
ძილიანობა, გულისრევა, ფაღარათი, ჭინჭრის ციება. გვერდითი მოვლენების სიხშირე არ აღემატება 1%-ს და ქრება პრეპარატის დოზის შემცირების ან შეწყვეტის შემდეგ.

შენახვის წესი:
ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას, არაუმეტეს 25 °C  ტემპერატურაზე.

გამოშვების ფორმა: 1,5მგ/მლ 150მლ სიროფი ფლაკონი №1 საზომი ხუფით

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: Polfarmex, პოლონეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (მოქმედი ნივთიერება): ადენოზინტრი ფოსფორის მჟავა/
ACIDUM ADENOSINTRIPHOSPHORICUM

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: მეტაბოლური პროცესების სტიმულატორი
გამოშვების ფორმა:
საინექციო ხსნარი 1%: ამპულაში 1 მლ, შეფუთვაში 10 ც.
1 მლ
ადენოზინტრი ფოსფორის მჟავა………  10 მგ

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:
კარდიოლოგიური პრეპარატი წარმოადგენს ორიგინალურ სამკურნალო პრეპარატს, რომლის მოლეკულა შედგება ადენოზინ–5–ტრიფოსფატისა (ატფ), ჰისტიდინის ამინომჟავისაგან და მაგნიუმისა და კალიუმის მარილებისაგან. პრაპარატს აქვს დამახასიათებელი ფარმაკოლოგიური მოქმედება, რომელიც ცალკე აღებულ მის არცერთ შენაერთს არ აქვს (ატფ, ჰისტიდინი, K+, Mg++).
– ატფ ახდენს ენერგეტიკული ცვლის, უჯრედის მემბრანის იონოტრანსპორტული სისტემის სტიმულირებას, ახდენს ნატრიუმისა და კალიუმის იონების კონცენტრაციის ნორმალიზებას, მემბრანის ლიპიდური მაჩვენებლის, მემბრანოდამოკიდებული ფერმენტების აქტივობის ნორმალიზების კონტროლს;
– აუმჯობესებს მიოკარდის დაცვისთვის ანტიოქსიდანტურ სისტემას, აქვეითებს შარდმჟავას კონცენტრაციას.
– ატფ ხასიათდება ანტიიშემიური, მემბრანომასტაბილიზებელი, ანტიარითმიული მოქმედებით, რაც მიიღწევა მიოკარდში მეტაბოლური პროცესების ნორმალიზაციით იშემიისა და ჰიპოქსიის დროს.
– ატფ აუმჯობესებს ცენტრალური და პერიფერიული ჰემოდინიამიკის მაჩვენებლებს, კორონარულ სისხლის მიმოქცევას, ამაღლებს მიოკარდის კუმშვით უნარს, მარცხენა პარკუჭის ფუნქციონალურ მდგომარეობას და განდევნის მოცულობას, რაც განაპირობებს ფიზიკური შრომისუნარიანობის მაჩვენებლის ზრდას.
– იშემიის პირობებში პრეპარატი აქვეითებს მიოკარდის მოთხოვნილებას ჟანგბადზე, აუმჯობესებს კორონარულ სისხლის მიმოქცევას, ააქტივებს გულის ფუნქციონალურ მდგომარეობას, რაც განაპირობებს სტენოკარდიის შეტევის სიხშირის შემცირებას და ქოშინს ფიზიკური დატვირთვისას.
– პრეპარატი აღადგენს ნორმალურ სინუსურ რიტმს ავადმყოფებში პარკუჭზედა პაროქსიზმული და სუპრავენტრიკულური ტაქიკარდიისას, ციმციმისა და წინაგულების თრთოლვის დროს, ასევე აქვეითებს ექტოპიური კერების აქტიობას (წინაგულოვანი და პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლები).
– ატფ უზრუნველყოფს კალიუმისა და მაგნიუმის კონცენტრაციის ნორმალიზებას ქსოვილებში.

ჩვენებები:
პრეპარატს უნიშნავენ კომბინირებულ მკურნალობაში:
გულის იშემიური დაავადებისას, არასტაბილური სტენოკარდიის დროს, სტენოკარდია მოსვენების და დაძაბვის;
პოსტინფარქტული და მიოკარდიტული კარდიოსკლეროზი (დიფუზური და კეროვანი კარდიოსკლეროზი);
პაროქსიზმული პარკუჭზედა და სუპრავენტრიკულური ტაქიკარდია და გულის რიტმის სხვა დარღვევები;
ვეგეტოსისხლძარღვოვანი დისტონია;
მიოკარდიოდისტროფია;
ქრონიკული დაღლილობის სინდრომი;
სხვადასხვა წარმოშობის ჰიპერურიკემია;
მიოკარდიტი;
ფიზიკური დატვირთვის მიმართ ტოლერანტობის გაზრდა
მიღების წესი და დოზირება:
კუნთში – 1მლ 1% ხსნარი 1–2–ჯერ დღეში. მკურნალობის კურსი – 30–40 ინექცია. განმეორებითი კურსი – 1–2 თვის შემდეგ.
პარკუჭზედა ტაქიკარდიის პაროქსიზმის კუპირებისთვის ვენაში შეჰყავთ 1–2 მლ 1% ხსნარი (ეფექტი დგება 30–40 წამის შემდეგ). განმეორებითი შეყვანა 2–3 წუთის შემდეგ.

უკუჩვენებები:
* პრეპარატის და მისი კომპონენეტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;
* მიოკარდის მწვავე ინფარქტი;
* ბრადი არითმიის მძიმე ფორმა;
* AV–ბლოკადა II-III ხარისხის;
* ჰიპერკალიემია, ჰიპერმაგნიემია;
* ჰემორაგიული ინსულტი.
გვერდითი ეფექტები:
შესაძლებელია გულისრევის შეგრძნება, ეპიგასტრიუმში უსიამოვო შეგრძნება, ალერგიული რეაქციები.
ხანგრძლივი და უკონტროლო მიღებისას ჰიპერკალიემია და ჰიპერმაგნემია.

განსაკუთრებული მითითებები:
AV–ბლოკადისა და რითმის სხვა დარღვევების ერთობლიობისას პრეპარატი არ ინიშნება.
ატფ ხანგრძლივი გამოყენებისას საჭიროა სისხლში კალიუმისა და მაგნიუმის კონტროლი.
არ არის სასურველი პრეპარატის მიღება გამოხატული არტერიული ჰიპოტენზიისას.
ფრთხილად ინიშნება ბრონქოსპაზმისადმი მიდრეკილებისას.
ატფ მიღება არ შეიძლება ერთდროულად საგულე გლიკოზიდებთან AV–ბლოკადის შესაძლო განვითარების გამო.
პრეპარატ ატფ–ით მკურნალობის დროს სასურველია თავშეკავება კოფეინის შემცველი პროდუქტებისგან (ჩაი, ყავა, სასმელი კოლა).

ორსულობა და ლაქტაცია:
ამ პერიოდში კლინიკური მონაცემები პრეპარატის უსაფრთხოების შესახებ არ არსებობს, ამიტომ მისი გამოყენება ორსულობისას უკუნაჩვენებია.
ლაქტაციის დროს პრეპარატის აუცილებელი გამოყენების შემთხვევაში ძუძუთი კვება უნდა შეწყდეს.
ბავშვები: ბავშვებში სამკურნალოდ არ გამოიყენება.

სატრანსპორტო საშუალებების და სხვა მექანიზმების მართვა:
მონაცემები, რომ პრეპარატი გავლენას ახდენს ტრანსპორტის ან სხვა მექანიზმების მართვისას რეაქციების სისწრაფეზე, არ არის.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
– არ შეიძლება ატფ–ის გამოყენება საგულე გლიკოზიდებთან AV–ბლოკადის შესაძლო განვითარების გამო.
– კალიუმის დამზოგველ დიურეტიკებთან, კალიუმის პრეპარატებთან და აგფ–ინჰიბიტორებთან ერთდროული გამოყენებისას იზრდება ჰიპერკალიემიის განვითარების რისკი, მაგნეროტთან და მაგნიუმის სხვა პრეარატებთან ერთად – ჰიპერმაგნიემია.
– დიპირიდამოლი აძლიერებს ატფ–ის თერაპიულ ეფექტს, ხოლო ქსანტინოლი ნიკოტინატი, კოფეინი, თეოფილინი, ამინოფილინი – ამცირებს.
– ატფ–ს შეუძლია გააძლიეროს ბეტა– ადრენორეცეპტორების ბლოკატორების, ნიტრატების მოქმედება.

ჭარბი დოზირება:
შესაძლებელია ბრადიკარდიის, AV–ბლოკადის, და არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარება.

მკურნალობა: უნდა შეწყდეს პრეპარატის გამოყენება და დაიწყოს სიმპტომური თერაპია. ბრადიკარდიისას შეჰყავთ ატროპინის სულფატი.

შენახვის პირობები:
მშრალ, სინათლისაგან დაცულ, 3–50C ტემპერატურაზე.

მწარმოებელი: DARNITSA, უკრაინა

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ამოქსიცილინი, კლავულანის მჟავა/ amoxicillin,
clavulanic acid

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ნეხევრადსინთეზური პენიცილინის ჯგუფის ანტიბიოტიკისა და ბეტა-ლაქტამაზას ონჰიბიტორის შემცველი კომბინირებული საშუალება

ხარისხობრივი და რაოდენობრივი შემადგენლობა
აუგმენტინი სუსპენზია 228 მგ/5მლ შეიცავს 200მგ ამოქსიცილინს (ამოქსიცილინის ტრიჰიდრატის სახით) და 28.5 მგ კლავულანის მჟავას (კალიუმის კლავულანატის სახით) 5მლ-ში.
აუგმენტინის სუსპენზია 457 მგ/5მლ შეიცავს 400მგ ამოქსიცილინს (ამოქსიცილინის ტრიჰიდრატის სახით) და 57მგ კლავულანის მჟავას (კალიუმის კლავულანატის სახით) 5მლ-ში.

ფარმაცევტული ფორმა
მშრალი ფხვნილი წყალში გასახსნელად, განზავების დროით, უშაქრო ორალური სუსპენზიის მისაღებად.

კლინიკური მახასიათებლები
ჩვენება
აუგმენტინი უნდა გამოიყენონ ადგილობრივი ანტიბიოტიკების დანიშვნის ოფიციალური გაიდლაინების და მგრძნობელობის მონაცემების მიხედვით.
აუგმენტინის სუსპენზია (228მგ/5მლ და 457მგ/5მლ) დღეში ორჯერ დოზირებისთვის ნაჩვენებია შემდეგი ბაქტერიული ინფექციების ხანმოკლე მკურნალობისთვის როდესაც ამოქსიცილინისადმი რეზისტენტული ბეტა ლაქტამაზას მაპროდუცირებელი შტამები მიიჩნევა გამომწვევად.
სხვა სიტუაციაში გამოიყენება მხოლოდ ამოქსიცილინი.
ზემო რესპირატორული ტრაქტის ინფექციები (ყელ-ყურ-ცხვირის ჩათვლით) მაგ. ტონზილიტი, სინუსიტის, შუა ოტიტი.
ქვემო რესპირატორული ტრაქტის ინფექციები მაგ. ქრონიკული ბრონქიტის გამწვავება, წილოვანი და ბრონქოპნევმონია.
გენიტოურინარული ტრაქტის ინფექციები მაგ. ცისტიტი, ურეთრიტი, პიელონეფრიტი.
კანის და რბილი ქსოვილების ინფექციები მაგ, ცელულიტი, ცხოველების ნაკბენი.
დენტალური ინფექციები მაგ., მწვავე დენტალური აბსცესი გავრცელებადი ცელულიტით.
აუგმენტინის მიმართ მგრძნობელობა ვარირებს გეოგრაფიული მდებარეობის და დროის მიხედვით (იხ. ფარმაკოლოგიური მახასიათებლები, ფარმაკოდინამიკა, დამატებითი ინფორმაცია). დგილობრივი მგრძნობელობის მონაცემები უნდა გადაიხედოს შესაძლებლობის შემთხვევაში, აუცილებლობისას უნდა ჩატარდეს მიკრობიოლოგიური ნიმუშების და მგრძნობელობის კვლევა.

შერეული ინფექციების დროს, რომლებიც გამოწვეულია ამოქსიცილინისადმი მგრძნობიარე ორგანიზმებით აუგმენტინისადმი მგრძნობიარე ბეტა ლაქტამაზამაპროდუცირებელ ორგანიზმებთან ერთად შეიზლება გამოიყენონ აუგმენტინის სუსპენზია 228მგ/5მლ და 457მგ/5მლ. ეს ინფექციები არ უნდა ითხოვდეს სხვა ანტივიოტიკის დამატებას, რომელიც რეზისტენტული იქნება ბეტა ლაქტამაზას მიმართ.

დოზირება და მიღება
ჩვეული რეკომენდებული დღიური დოზაა:
– 25/3.6მგ/კგ/დღეში მსუბუქი და ზომიერი ინფექციების დროს (ზემო რესპირატორული ტრაქტის ინფექციები მაგ. მორეციდივე ტონზილიტი, ქვემო რესპირატორული ტრაქტის ინფექციები და კანის და რბილი ქსოვილების ინფექციები).
– 45/6.4მგ/კგ/დღეში უფრო მწვავე ინფექციების სამკურნალოდ *ზემო რესპირატორული ტრაქტის ინფექციები მაგ. შუა ოტიტი და სინუსიტის, ქვემო რესპირატორული ტრაქტის ინფექციები მაგ. ბრონქოპნევმონია და საშარდე გზების ინფექციები).
ქვემო ცხრილში მოცემულია დოზირება ბავშვებისთვის.
2 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვები:
25/3.6მგ/კგ/დღეში: 2-6 წელი (13-21კგ)-5მლ აუგმენტინი სუსპენზია 228მგ/5მლ 2-ჯერ დღეში ან 2.5მლ აუგმენტინი სუსპენზია 457მგ/5მლ 2-ჯერ დღეში.
7-12 წელი (22-40კგ) 10მლ აუგმენტინი სუსპენზია 228მგ/5მლ 2-ჯერდღეში ან 5.0 აუგმენტინი სუსპენზია 457მგ/5მლ 2-ჯერ დღეში.
45/6.4მგ/კგ/დღეში: 2-6 წელი (13-21კგ) – 10მლ აუგმენტინი სუსპენზია 228მგ/5მლ 2-ჯერდღეში ან 5.0 აუგმენტინი სუსპენზია 457მგ/5მლ 2-ჯერ დღეში.
7-12 წელი (22-40კგ): 10მლ აუგმენტინი სუსპენზია 228მგ/5მლ 2-ჯერდღეში.
2 თვის-2 წლის ასაკის ბავშვები
2 წელზე უმცროსი ასაკის ბავშვებისთვის დოზირება საჭიროა სხეულის მასის მიხედვით:
აუგმენტინი სუსპენზია 57 მგ/5მლ

*აუგმენტინის სუსპენზია 457 მგ/5მლ 35მლ და 70მლ შეფუთვა დოზიმეტრით-იხ კონტეინერის ბუნება და შეფუთვა.
არსებობს არასაკმარისი გამოცდილება აუგმენტინის 228მგ/5მლ და 457მგ/5მლ სუსპენზიისთვის დოზირების რეკომენდაციის გასაცემად 2თვეზე უმცროსი ასაკის ბავშვებში.
თირმლის დაზიანება
ბავშვებში გფრ>30მლ/წთ დოზის ცვლილება საჭირო არ არის. ბავშვებში გფრ<30მლ/წთ აგუმენტინის სუსპენზია 228მგ/5მლ და 457მგ/5მლ რეკომენდებული არ არის.
ბავშვები თირკმლის დაზიანებული ფუნქციით
ბავშვებში თირკმლის მოუმწიფებელი ფუნქციით აგუმენტინის სუსპენზია 228მგ/5მლ და 457მგ/5მლ რეკომენდებული არ არის.
ღვიძლის დაზიანება
დოზირება სიფრთხილით. ღვიძლის ფუნქციის მონიტორინგი საჭიროა რეგულარული ინტერვალით. არსებობს არასაკმარისი მტკიცებულება დოზირების რეკომენდაციების გაცემისთვის.
მიღება
პოტენციური გასტროინტესტინური ინტოლერანტობის მინიმალიზაციის მიზნით მიიღეთ ჭამამდე. აუგმენტინის შეწოვა ოპტიმალურია ჭამამდე მირების დროს. მკურნალობამ არ უნდა გადააჭარბოს 14 დღეს. თერაპია შეიძლება დაიწყოს პარენტერალურად და გაგრძელდეს ორალური ფორმებით.

უკუჩვენება
აუგმენტინი უკუნაჩვენებია პაციენტებში ბეტალაქტამების მიმართ ანამნეზში მომატებული მგრძნობელობით მაგ. პენიცილინები და ცეფალოსპორინები.
აუგმენტინი უკუნაჩვენებია პაციენტებში ანამნეზში აუგმენტინთან დაკავშირებული სიყვითლით/ღვიძლის დისფუნქციით.

გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები
აუგმენტინით თერაპიის დაწყებამდე საჭიროა კვლევა პენიცილინის, ცეფალოსპორინების ან სხვა ალერგენების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის გასარკვევად. სერიოზული და იშვიათად ფატალური მომატებული მგრძნობელობის (ანაფილაქტოიდური) რეაქციები აღწერილია პაციენტებში პენიცილინით მკურნალობის დროს. ეს რეაქციები უფრო ხშირად ჩნდება პირებში პენიცილინის მიმართ მომატებული მგრძნობელობით (იხ. უკუჩვენება).
აუგმენტინის გამოყენება არ შეიძლება თუ სავარაუდოა ინფექციური მონონუკლეოზი რადგან დაავადებისთვის დამახასიათებელი გამონაყარის გაჩენა დაკავშირებულია ამ მდგომარეობასთან ამოქსიცილინის გამოყენების შემდეგ.
გახანგრძლივებულმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს არამგრძნობიარე ორგანიზმების ჭარბი ზრდა.
ანტიბიოტიკების გამოყენებისას აღწერილია ფსევდომემბრანული კოლიტი და შეიძლება ვარირებდეს მსუბუქიდან სიცოცხლისთვის საშიშ ფორმებამდე. აქედან გამომდინარე მნიშვნელოვანია ამ დიაგნოზის გათვალისწინება პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ დიარე ანტიბიოტიკების გამოყენების დროს ან მის შემდეგ. თუ აღინიშნება მნიშვნელოვანი დიარეის გახანგრძლივება ან პაციენტს აღენიშნება აბდომინალური კრამპები მკურნალობა დაუყოვნებლივ უნდა მოიხსნას და საჭიროა პაციენტის შემდგომი გამოკვლევა.
პროთრომბინის დროის არანორმალური გახანგრძლივება (გაზრდილი INR) აღწერილია იშვიათად პაციენტებში, რომლებიც იღებენ აუგმენტინს და ორალურ ანტიკოაგულანტებს. შესაბამისი მონიტორინგი უნდა განხორციელდეს როდესაც ინიშნება ანტიკოაგულანტები. ანტიკოაგულანტების ორალური დოზის ცვლილება შეიძლება საჭირო გახდეს ანტიკოაგულაციის სასურველი დონის შესანარჩუნებლად.
ღვიძლის ფუნქციური ტესტების ცვლილება აღწერილია ზოგიერთ პაციენტში, რომელიც იღებს აუგმენტინს.
ამ ცვლილებების კლინიკური მნიშვნელობა გაურკვეველია. აუგმენტინი უნდა გამოიყენონ სიფრთხილით პაციენტებში ღვიძლის დისფუნქციით.
იშვიათად აღწერილია ქოლესტაზური სიყვითლე, რომელიც შეიძლება იყოს მწვავე, მაგრამ ჩვეულებრივ შექცევადი.
ნიშნები და სიმპტომები შეიძლება ცხადი არ გახდეს მკურნალობის შეწყვეტიდან 6 კვირის განმავლობაში.
თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში აუგმენტინი 228მგ/5მლ და 457მგ/5მლ სუსპენზია რეკომენდებული არ არის.
პაციენტებში შარდის გამოყოფის შემცირებით, კრისტალურიით ძალიან იშვიათად აღინიშნა კრისტალურია, ძირითადად პარენტერული მკურნალობის დროს. ამოქსიცილინის მაღალი დოზის გამოყენებისას სასურველია სითხის ადექვატური მიღების უზრუნველყოფა და დიურეზის უზრუნველყოფა ამოქსიცილინით გამოწვეული კრისტალურიის შესაძლებლობის შესამცირებლად (იხ. ჭარბი დოზირება).
აუგმენტინი 228მგ/მლ და 457მგ/5მლ სუსპენზია შეიცავს 12.5 მგ ასპარტამს 5მლ დოზაში და აქედან გამომდინარე საჭიროა სიფრთხილე ფენილკეტონურიით დაავადებულ პაციენტებში.

ურთიერთქმედება
პრობენეციდის ერთდროული გამოყენება რეკომენდებული არ არის. პრობენეციდი აქვეითებს ამოქსიცილინის თირკმლის მილაკებით სეკრეციას. აუგმენტინთან ერთად გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს სისხლში ამოქსიცილინის კონცენტრაციის და სისხლძარღვებში მისი ყოფნის დროის ზრდა, მაგრამ ეს არ აღინიშნება კლავულანატის შემთხვევაში. ალოპურინოლთან ერთად გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს კანის ალერგიული რეაქციების ზრდა. აგრეთვე არ არის მონაცემები აუგმენტინის და ალოპურინოლის ერთად გამოყენების შესახებ.
სხვა ანტიბიოტიკების მსგავსად აუგმენტინმა შეიძლება იმოქმედოს ნაწლავის ფლორაზე, გამოიწვიოს ესტროგენების დაბალი რეაბსორბცია და შეამციროს კომბინირებული ორალური კონტრაცეპტივების ეფექტურობა. ლიტერატურაში აღწერილია გაზრდილი საერთაშორისო ნორმალიზებული დოზის ზრდა პაციენტებში, რომლებიც იღებენ აცენოკუმაროლს ან ვარფარინს და ენიშნებათ ამოქსიცილინი. თუ ერთად მიღება აუცილებელია, საჭიროა პროთრომბინის დროის ან საერთაშორისო ნორმალიზებული დონის მონიტორინგი აუგმენტინის მოხსნის დამატებით.
პაციენტებში რომლებიც იღებენ მიკოცეფალონატის მოფეტილს აქტიური მეტაბოლიტს-მიკოცეფანოლის მჟავას, დოზირებამდელი კონცენტრაციის შემცირება დაახლოებით 50%-ით, აღწერილია ორალურად ამოქსიცილინის და კლავულანის მჟავას მიღების დაწყების შემდეგ. დოზამდელი დონის ცვლილება შეიძლება ზუსტად არ წარმოადგენდეს საერთო MPA ექსპოზიციის ცვლილებას.

ორსულობა და ლაქტაცია
ცხოველების რეპროდუქციული კვლევები (თაგვები და ვირთხები) ორალურად და პარენტერულად აუგმენტინის მიღებისას არ აჩვენებს ტერატოგენურ ეფექტს. ერთი კვლევით ქალებში სანაყოფე პარკის ადრეული გახევით აღწერილი იყო აუგმენტინით პროფილაქტიკური მკურნალობის შესაძლო კავშირი ნეკროზულ ენტეროკოლიტთან ახალშობილებში. როგორც ყველა პრეპარატისას, გამოყენების აცილება სასურველია ორსულობის დროს, განსაკუთრებით პირველ ტრიმესტრში, სანამ ამას ექიმი არ გადაწყვეტს.
აუგმენტინის გამოყენება შეიძლება ლაქტაციის პერიოდში. სენსიბილიზაციის რისკის შემთხვევების გარდა, რაც დაკავშირებულია რძეში პრეპარატის გამოყოფასთან, ახალშობილისთვის ეფექტები განსაზღვრული არ არის.

გავლენა ავტომობილის მართვის და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე
გვერდითი ეფექტები ავტომობილის მართვის და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე არ აღინიშნა.

გვერდითი რეაქციები
მონაცემები დიდი კლინიკური კვლევებიდან გამოყენებული იყო სიხშირის განსაზღვრისთვის ძალიან ხშირიდან იშვიათამდე. სიხშირე დაკავშირებული ყველა არასასურველ ეფექტთან (ანუ <1/10,000 შემთხვევები) ძირითადად განისაზღვრა პოსტმარკეტინგული მონაცემებით და უკავშირდება უფრო მეტად აღწერილ შემთხვევებს ვიდრე ჭეშმარიტ სიხშირეს.
შემდგომი კონვენცია გამოყენებულია სიხშირის კლასიფიკაციისთვის:
ძალიან ხშირი >1/10
ხშირი >1/100 – <1/10
არახშირი >1/1000 – <1/100
იშვიათი >1/10,000 – <1/1000
ძალიან იშვიათი <1/10,000.
ინფექციები და ინვაზიები
ხშირი: კანის და ლორწოვანის კანდიდოზი
სისხლის და ლიმფური სისტემის დარღვევები
იშვიათი: შექცევადი ლეიკოპენია (ნეითროპენიის ჩათვლით) და თრომბოციტოპენია.
ძალიან იშვიათი: აგრანულოციტოზი და ჰემოლიზური ანემია, სისხლდენის დროის და პროთრომბინის დროის განხანგრძლივება.
იმუნური სისტემის დარღვევები
ძალიან იშვიათი ანგიონევროზული შეშუპება, ანაფილაქსია, შრატის დაავადების მსგავსი სინდრომი, მომატებული მგრძნობელობის ვასკულიტი.
ნერვული სისტემის დარღვევები
არახშირი თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი.
ძალიან იშვიათი: შექცევადი ჰიპერაქტიურობა და კრუნჩხვები. კრუნჩხვები შეიძლება გაჩნდეს პაციენტებში თირკმლის დაზიანებული ფუნქციით ან იმ პირებში, რომლებიც იღებენ მაღალ დოზებს.
გასტროინტესტინური დარღვევები
მოზრდილები:
ძალიან ხშირი: დიარეა
ხშირი: გულისრევა, ღებინება.
ბავშვები:
ხშირი: დიარეა, გულისრევა, ღებინება.
ყველა პოპულაცია:
გულისრევა უფრო ხშირად დაკავშირებულია მაღალ ორალურ დოზირებასთან. გასტროინტესტინური რეაქციების შემთხვევაში მათი შემცირება შეიძლება აუგმენტინის მიღებისას ჭამამდე.
არახშირი: საჭმლის მონელების დარღვევა.
ძალიან იშვიათი: ანტიბიოტიკებთან დაკავშირებული კოლიტი (ფსევდომემბრანული კოლიტის და ჰემორაგიული კოლიტის ჩათვლით), შავი თმიანი ენა.
ჰეპატობილიარული დარღვევები.
არახშირი: ალტ და/ან ასტ ზომიერი მატება აღინიშნა პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობდნენ ბეტა ლაქტამური ანტიბიოტიკებიტ, მაგრამ ამ აღმოჩენის მნიშვნელობა უცნობია.
ძალიან იშვიათი: ჰეპატიტის და ქოლესტაზური სიყვითლე. ეს მოვლენები აღნიშნულია სხვა პენიცილინების და ცეფალოსპორინების მიღების დროს.
ღვიძლის მოვლენები ძირითადად აღინიშნა მამრობითი სქესის და ხანდაზმულ პაციენტებში გახანგრძლივებული მკურნალობის დროს. ეს მოვლენები ძალიან იშვიათია ბავშვებში. ნიშნები და სიმპტომები ჩვეულებრივ ჩნდება მკურნალობის შემდეგ მალე, მაგრამ ზოგ შემთხვევაში შეიძლება ცხადი არ გახდეს მკურნალობის შეწყვეტიდან რამდენიმე კვირის შემდეგ. ეს მოვლენები ჩვეულებრივ შექცევადია.
ღვიძლის მოვლენები შეიზლება მწვაე იყოს და უკიდურესად იშვიათ შემთხვევებში გამოიწვიოს სიკვდილი.
ეს მოვლენები თითქმის ყოველთვის აღინიშნება პაციენტებში მძიმე თანმხლები დაავადებით ან იმ პირებში, რომლებიც იღებენ სხვა მედიკამენტებს, რომლებიც მოქმედებს ღვიძლზე.
კანის და კანქვეშა ქსოვილის დარღვევები
არახშირი: კანის გამონაყარი, ქავილი, ურტიკარია
იშვიათი: მრავალფორმული ერითემა.
ძალიან იშვიათი: სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიური ეპიდერმალური ნეკროლიზი, ბულოზური ექსფოლიაციური დერმატიტის, მწვავე გენერალიზებული ეკზანთემური პუსტულოზი.
მწვავე ჰიპერსენსიტიური დერმატიტის შემთხვევაში მკურნალობა უნდა შეწყდეს.
თირკმლის და საშარდე გზების დარღვევები
ძალიან იშვიათი: ინტერსტიციალური ნეფრიტი, კრისტალურია (იხ. ჭარბი დოზირება).

ჭარბი დოზირება
გასტროინტესტინური სიმპტომები და დარღვევები სითხის და ელექტროლიტურ ბალანსში შეიძლება აღინიშნოს.
გასტროინტესტინური სიმპტომების მკუნრალობა შესაძლებელია სიმპტომურად წყლის და ელექტროლიტების ბალანსის აღდგენით.
ამოქსიცილინით გამოწვეული კრისტალურია, ზოგ შემთხვევაში თირკმლის უკმარისობით აგრეთვე აღინიშნა (იხ. გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები).
აუგმენტინის გამოყოფა შესაძლებელია ჰემოდიალიზით.

ფარმაკოლოგიური მახასიათებლები
ფარმაკოდინამიკა
მრავალი ანტიბიოტიკის მიმართ რეზისტენტობა გამოწვეულია ბაქგტერიული ენზიმებით, რომლებიც ანადგურებს ანტიბიოტიკს მანამ სანამ ის იმოქმედებს პათოგენზე. აუგმენტინის შემადგენლობაში შემავალი კლავულანატი ხელს უშლის ამ დამცავ მექანიზმს ბეტა ლაქტამაზას ფერმენტების ბლოკირებით, აქედან გამომდინარე იწვევს ამოქსიცილინისადმი მგრძნობიარე ორგანიზმებზე სწრაფ ეფექტს ორგანიზმში სწრაფად მიღწეული კონცენტრაციით. კლავულანატს გააჩნია მცირე ანტიბაქტერიული აქტივობა, თუმცა ამოქსიცილინთან ერთად აუგმენტინის შემადგენლობაში იწვევს მოქმედების ფართო სპექტრს და ფართოდ გამოიყენება ზოგად პრაქტიკაში და საავადმყოფოებში.
ქვემო სიაში, ორგანიზმები დაყოფილია აუგმენტინის მიმართ მათი ინ ვიტრო მგრძნობელობის მიხედვით.
მიკროორგანიზმების ინ ვიტრო მგრძნობელობა აუგმენტინის მიმართ აუგმენტინის კლინიკური ეფექტურობა ნაჩვენებია ვარსკვლავით (*).
ორგანიზმები რომლებიც არ აპროდუცირებენ ბეტა ლაქტამაზას აღნიშნულია † სიმბოლოთი. თუ ორგანიზმი მგრძნობიარეა ამოქსიცილინის მიმართ, ის შეიძლება ჩაითვალოს აუგმენტინის მიმართ მგრძნობიარედაც.
ძირითადი მგრძნობიარე სახეობები
გრამდადებითი აერობები:
Bacillius anthracis
Enterococcus faecalis
Listeria monocytogenes
Nocardia asteroides
Streptococcus pyogenes*†
Streptococcus agalactiae*†
Streptococcus spp. (სხვა ბეტა ჰემოლიზური) *†
შStaphylococcus aureus  (მეტიცილინ მგრძნობიარე)*
Staphylococcus saprophyticus (მეტიცილინ მგრძნობიარე)

კოაგულაზა ნეგატიური სტაფილოკოკი (მეტიცილინ მგრძნობიარე)
გრამუარყოფითი აერობები:
Bordetella pertussis
Haemophilus influenzae*
Haemophilus parainfluenzae
Helicobacter pylori
Moraxella catarrhalis*
Neisseria gonorrhoeae
Pasteurella multocida
Vibrio cholerae
სხვა:

Borrelia burgdorferi
Leptospira ictterohaemorrhagiae
Treponema pallidum
გრამდადებითი ანაერობები: Clostridium spp.
Peptococcus niger
Peptostreptococcus magnus
Peptostreptococcus micros
Peptostreptococcus spp.
გრამუარყოფითი ანაერობები:
Bacteroides fragilis
Bacteroides spp.
Capnocytophaga
spp.
Eikenella corrodens
Fusobacterium nucleatum
Fusobacterium spp.
Porphyromonas spp.
Prevotella spp.
სახეობები, რომელთა დროსაც შეიძლება გაჩნდეს რეზისტენტობა
გრამუარყოფითი აერობები:
Escherichia coli*
Klebsiella oxytoca
Klebsiella pneumoniae*
Klebsiella spp.
Proteus mirabilis
Proteus vulgaris
Proteus spp.
Salmonella spp.
Shigella spp.
გრამდადებითი აერობები:
Corynebacterium spp.
Enterococcus faecium
Streptococcus pneumoniae*†
Viridans ჯგუფის სტრეპტოკოკი
მემკვიდრულად რეზისტენტული ორგანიზმები
გრამუარყოფითი აერობები:
Acinetobacter spp.
Citrobacter freundii
Enterobacter spp.
Hafnia alvei
Legionella pneumophila
Morganella morganii
Providencia spp.
Pseudomonas spp.
Serratia spp.
Stenotrophomas maltophilia
Yersinia enterolitica
სხვა:
Chlamydia pneumoniae
Chlamydia psittaci
Chlamydia spp.
Coxiella burnetti
Mycoplasma spp.
ინფექციები გამოწვეული ამოქსიცილინისადმი მგრძნობიარე ორგანიზმებით შეიძლება ნამკურნალები იყოს აუგმენტინით.
შერეული ინფექციები გამოწვეული ამოქსიცილინისადმი მგრძნობიარე ორგანიზმებით ბეტა ლაქტამაზას მაპროდუცირებელი აუგმენტინისადმი მგრძნობიარე ინფექციების ჩათვლით შეიზლება ნამკურნალები იყოს აუგმენტინით.

ფარმაკოკინეტიკა
აბსორბცია
აუგმენტინის სუსპენზიის 228მგ/5მლ და 457მგ/5მლ ორი კომპონენტი ამოქსიცილინი და კლავულანატი სრულად იხსნება წყლიან ხსნარში ფიზიოლოგიური pH პირობებში. ორივე კომპონენტი სწრაფად და კარგად შეიწოვება ორალური მიღებისას. აუგმენტინის შეწოვა ოპტიმალურია ჭამამდე მიღების დროს.
საშუალო AUC ამოქსიცილინისთვის იგივეა რაც აუგმენტინი 875/125მგ ტაბლეტების დღეში 2-ჯერ დოზირებისას ან 3X დღეში აუგმენტინის 500/125მგ ტაბლეტების დოზირებისას მოზრდილებში.
განსხვავება ამ რეჟიმებს შორის არ ჩანს, როდესაც ხდება ამოქსიცილინის T1/2 ან Cmax შედარება სხვადასხვა დოზების ნორმალიზაციის შემდეგ. მსგავსად განსხვავება არ არის კლავულანატის T1/2, Cmax, AUC შემავსებლებს შორის დოზის ნორმალიზაციის შემდეგ.
აუგმენტინის დოზირების დროს ჭამის დროს მიღებისას არ აქვს აღსანიშნავი ეფექტი ამოქსიცილინის ფარმაკოკინეტიკაზე მოზრდილებში. აუგმენტინის 875/215მგ ტაბლეტების კვლევაში დოზირების დროს საკვების მიღებასთან დამოკიდებულებაში აქვს ეფექტი კლავულანატის ფარმაკოკინეტიკაზე. კლავულანატის AUC და Cmax სთვის უმაღლესი საშუალო მოცულობა და მცირე ინტერსუბიექტული ვარიაბელობა მიიღწეოდა აუგმენტინის მიღებისას ჭამამდე, უზმოდ მიღებასთან შედარებით ან საკვების მიღებიდან 30 ან 150 წუთის გასვლის შემდეგ მიღებასთან შედარებით.
საშუალო Cmax, T1/2 და AUC მნიშვნელობა ამოქსიცილინის და კლავულანატისთვის მოცემულია 875მგ/125მგ-ზე დაბალი დოზისას ამოქსიცილინის/კლავულანატის მჟავას მიღებისას ჭამამდე.
საშუალო ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრები

*საშუალო მნიშვნელობები
ამოქსიცილინის შრატში არსებული კონცენტრაცია მიღწეული აუგმენტინით მსგავსია მხოლოდ ამოქსიცილინის ორალური დოზების გამოყენებისას მიღწეული მაჩვენებლისა.
განაწილება:
აუგმენტინის ორი კომპონენტის ფარმაკოკინეტიკა ემთხვევა.
კლავულანატი და ამოქსიცილინი დაბალი პროცენტით უკავშირდება შრატში ცილებს, დაახლოებით 70% რჩება თავისუფალი. აუგმენტინის დოზის გაორმაგება დაახლოებით აორმაგებს შრატში დონეს.
პრეკლინიკური უსაფრთხოების მონაცემები
დამატებითი ინფორმაცია არ არსებობს.

ფარმაცევტული მახასიათებლები
შემავსებლების ჩამონათვალი
ქსანტანის ფისი, ჰიდროპროპილმეთილცელულოზა, სილიციუმის კოლოიდი, სუქცინის მჟავა, სილიკონის ოქროს სიროფი მშრალი არომატით, ასპარტამი.

შეუთავსებლობა: უცნობია.
შენახვის ვადა : ვარგისობის ვადა მითითებულია შეფუთვაზე.
სპეციალური უსაფრთხოების ზომები შენახვისთვის.
მშრალი ფხვნილი უნდა შეინახონ გაუხსნელ კონტეინერში მშრალ ადგილას 25°ჩ-ზე დაბალ ტემპერატურაზე. აღდგენილი სუსპენზია უნდა შეინახონ მაცივარში (2-8°C) და გამოიყენონ რამდენიმე დღის განმავლობაში.

კონტეინერის ბუნება და შემადგენლობა
გამჭვირვალე, მინის ფლაკონი ალუმინის ხრახნიანი სახურავით, შეიცავს თეთრ ფხვნილს. აუგმენტინის სუსპენზია 457მგ/5მლ და 70მლ შეფუთვა შეიძლება გამოდიოდიეს დოზიმეტრთან ერთად ან ერთჯერადი დოზის პაკეტებით (მხოლოდ აუგმენტინის სუსპენზია 457მგ/5მლ)
აღდგენის შემდეგ წარმოიქმნება მშრალი სუსპენზია.
ინსტრუქცია გამოყენებისთვის/მოპყრობა
მინის ფლაკონები:
განზავების დროს მშრალი მხვნილი უნდა აღდგეს და მიიღონ ორალური სუსპენზიის ფორმა შემდეგნაირად:
– გამოყენებამდე შეამოწმეთ თავსახური
-გადააბრუნეთ და შეანჯღრიეთ ფლაკონი ფხვნილის ჩამოყრისთვის.
– დაამატეთ წყლის მოცულობა (ნაჩვენები ქვემოთ). გადააბრუნეთ და კარგად შეანჯღრიეთ.
– შესაბამისად შეავსეთ ფლაკონი წყლით იარლიყზე აღნიშნულ ნიშნამდე, გადააბრუნეთ და კარგად შეანჯღრიეთ შემდეგ შეავსეთ ბოლომდე წყლით ნიშნამდე. გადააბრუნეთ და კვლავ შეანჯღრიეთ.
– კარგად შეანჯღრიეთ ყოველი დოზის მიღებამდე.
აუგმენტინი სუსპენზია 228მგ/5მლ

აუგმენტინი სუსპენზია 457მგ/5მლ

აუგმენტინი სუსპენზია 457მგ/5მლ 35მლ და 70მლ შეფუთვა შეიძლება გამოდიოდეს დოზიმეტრით.
პაკეტები:
ერთჯერადი დოზის პალეტები შეიცავს ფხვნილს 2.5მლ აუგმენტინის სუსპენზიის 457მგ/5მლ დოზისთვის.
ინსტრუქცია გამოყენებისას: შეამოწმეთ პაკეტი ინტაქტურობაზე.
1. გახიეთ პაკეტი დაწინწკლულ ხაზზე. მოათავსეთ მისი შიგთავსი ჭიქაში.
2. ნახევრად გაავსეთ პაკეტი წყლით.
3. ჩაასხით ჭიქაში, მოურიეთ კარგი შერევისთვის.
4. დალიეთ დაუყოვნებლივ აღდგენის შემდეგ.

ყველა შეფუთვა ყველა ქვეყანაში ხელმისაწვდომი არ არის.

გამოშვების ფორმა:
228მგ/5მლ და 457მგ/5მლ ფხვნილი 70მლ ორალური სუსპენზიის მოსამზადებლად

გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)

მწარმოებელი: SmithKline group of companies, რუმინეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ამოქსიცილინი, კლავულანის მჟავა/ amoxicillin, clavulanic acid

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანტიბაქტერიული საშუალებები სისტემური გამოყენებისთვის, პენიცილინების კომბინაციები ბეტა-ლაქტამაზას ინჰიბიტორებთან

ათქ კოდი J01CR02

შემადგენლობა
სუსპენზიის ყოველი 5 მლ შეიცავს: ამოქსიცილინის ტრიჰიდრატს, 200მგ / 400მგ ამოქსიცილინის ექვივალენტური რაოდენობით, კალიუმის კლავულანატს, 28,5მგ / 57მგ კლავულანის მჟავას ექვივალენტური რაოდენობით.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ფარმაკოკინეტიკა:
ორივე კომპონენტის ფარმაკოკინეტიკა ერთამენთის მსგავსია. ორივე ნივთიერების პიკური პლაზმური დონეები მიიღწევა მიღებიდან დაახლოებით 1 საათში. ელიმინაციის ნახევარგამოყოფის პერიოდი მერყეობს 60-80 წუთის ფარგლებში. მიღების შემდეგ ამოქსიცილინის დოზის დაახლოებით 70% გამოიყოფა ამოქსიცილინის სახით და კლავულანის მჟავას პერორალური დოზის დაახლოებით 30-40% გამოიყოფა შარდში კლავულანის მჟავას სახით, მიღებიდან პირველი 6 საათის განმავლობაში. კლავულანის მჟავას ორი მეტაბოლიტის მცირე რაოდენობა, 1-ამინო-4-ჰიდრო-ქსიბუტან-2-ერთი და 2, 5-დიჰიდრო-4-(2-ჰიდროქსიეთილ) 5-ოქსო-1H-პიროლ-3-კარბოქსილური მჟავას არსებობა ასევე შიენიშნებოდა შარდში.
კლავულანის მჟავა 13%-ით და ამოქსიცილინი კი დაახლოებით 20%-ით უკავშირდება შრატს. თირკმლის მსუბუქი და ზომიერი უმარისობისას დოზირების კორექცია უნდა მოხდეს “დოზირების და მიღების წესები”-ს მიხედვით, ასევე რეკომენდებულია მისი სიფრთხილით გამოყენება ღვიძლის მწვავე დისფუნქციის დროს. ამოქსიცილინის კალიუმის კლავულანატის დოზის გაორმაგება აორმაგებს მიღწეულ შრატისმიერ დონეებს.

ფარმაკოდინამიკა
ამოქსიცილინი და კალიუმის კლავულანატის პერორალური სუსპენზია წარმოეადგენს მოქმედების ფართო სპექტრის მქონე ანტიბიოტიკს. რომელიც გამოიყენება ბაქტერიების წინააღმდეგ ზოგად პრაქტიკასა და ჰოსპიტალში. კლავულანატის დამატებითი მოქმედება აფართოებს ამოქსიცილინის სპექტრს, მოიცვას ორგანიზმების დიდი სპექტრი, მათ შორის ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკების მიმართ რეზისტენტული ორგანიზმები. კო-ამოქსიკლავი მოქმედებს ორგანიზმთა ფართო სპექტრის წინააღმდეგ. ამოქსიცილინი და კლავულანის მჟავას კომბინაცია არის ახალი კონცეფცია ანტიობიოტიკოთერაპიაში. ანტიბიოტიკის უმრავლესობის მიმართ რეზისტენტობა გამოწვეულია ბაქტერიული ფერმენტებით, რომელიც პათოგენზე ზემოქმედებამდე არღვევს ანტიბიოტიკს. ამოქსიცილინსა და კალიუმის კლავულანატში კლავულანატის შემცველობა აუკლავში ხელს უწყობს მსგავს დაცვით მექანიზმს ბეტა-ლაქტამური ფერმენტების ბლოკირებას, რისი მეშვეობითაც ორგანიზმები ხდებიან მგრძნობიარენი ამოქსიცილინის სწრაფი ბაქტერიოციდული ეფექტის მიმართ. კლავულანატს გააჩნია მცირე ანტიბაქტერიული მოქმედება.
ამოქსიცილინის და კალიუმის კლავულანატის კომბინაცია წარმოდგენილია 2:1 და 4:1 ფიქსირებული დოზირების ფორმების პროპორციით. in vitro და in vivo დაკვირვების მიხედვით, კლავულანის მჟავა არის უამრავი ბაქტერიული ბეტა-ლაქტამაზას ფერმენტების ინჰიბიტორი, რაც ზრდის ამოქსიცილინის სპექტრს მიღწეული შრატისმიერი კონცენტრაციებით იმოქმედოს Haemophilus influenzae, H. ducreyi, Neisseria gonorrhoeae, Staphylococcus aureus და Branhamella catarralis, შარდში მიღწეული კონცენტრაციებით, E. coli-ს ბევრი ბეტა-ლაქტამაზების მაპროდუცირებელი შტამები, Klebsiella, Proteus და Citrobacter – წინააღმდეგ. კლავულანის მჟავა არის ბეტა-ლაქტამაზას ინჰიბიტორი და ზოგჯერ გამოიყენება პენიცილინის ჯგუფის ანტიობიოტკიკებთან ერთად, იმისთვის, რომ დათრგუნოს ანტიობიოტიკის მიმართ ზოგიერთი ტიპის ბაქტერიის მოქმედება. იგი განსაკუთრებით გამოიყენება იმ ბაქტერიების რეზისტენტობის დასათრგუნად, რომლებიც ახდენენ ბეტა-ლაქტამაზას ფერმენტების სეკრეტირებას. ყველაზე ხშირად კალიუმის მარილი, კალიუმის კლავულანატი გამოიყენება ამოქსიცილინთან ან ტიცარცილინთან კომბინაციაში. კლავულანის მჟავას გააჩნია უმნიშვნელო შიდა ანტიმიკრობული მოქმედება, მიუხედავად ბეტა-ლაქტამური რგოლის გაზიარებისა, რაც დამახასიათებელია ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკებისთვის. თუმცა, ანალოგიურად მოლეკულა ქიმიურ სტრუქტურაში მოქმედებს, როგორც ზოგიერთი ბაქტერიის მიერ სეკრეტირებული ბეტა-ლაქტამაზას კონკურენტული ინჰიბიტორი, რაც ანიჭებს რეზისტენტობას ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკების მიმართ. მსგავსი ინჰიბირება აღადგენს ბეტა-ლაქტამის ანტიმიკრობულ მოქმედებას.

გამოყენების ჩვენებები
ინიშნება ბავშვებში და მოზრდილებში შემდეგი  ინფექციების სამკურნალოდ:
• ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები (ბრონქიტი, პნევმონია, პლევრის ემპიემა, ფილტვის აბსცესი);
• ყელ-ყურ-ცხვირის ინფექციები (სინუსიტი, ტონზილიტი, მქვავე ოტიტი);
• სარდ-სასქესო სისტემის ინფექციები (პიელონეფრიტი, ცისტიტი, ურეტრიტი);
• კანის და რბილი ქსოვილების ინფექციები (წითელი ქარი, იმპეტიგო, დერმატოზები, აბსცესი, ჭრილობების ინფექციები);
• ძვლების და სახსრების ინფექციები, განსაკუთრებით ოსტეომიელიტი;
• ანტიმიკრობული საშუალებების გამოყენებისას, საჭიროა მათი გამოყენების შესახებ ოფიციალური მითითებების გათვალისწინება.
• ოპერაციის შემდგომი ინფექციების პროფილაქტიკა და მკურნალობა.

დოზირება და მიღების წესი
დოზირება დამოკიდებულია ასაკზე, წონაზე და თირკმლის ფუნქციაზე, ასევე ინფექციის სიმწვავეზე. დოზირება ხდება აუკლავ-ჰუმანითი-ს შემადგენლობის მიხედვით, გარდა შემთხვევებისა, როდესაც დოზები მიეთითება ცალკეული კომპონენტების მოხედვით

აუკლავი – ჰუმანითი ორი 250/125 მგ ტაბლეტის ჩანაცვლება დაუშვებელია აუკლავი – ჰუმანითი ერთი 500/125მგ ტაბლეტში, რადგან ისინი არ არიან ექვივალენტურები.
ბავშვები:
დოზირება განისაზღვრება ბავშვის ასაკის ან მგ/კგ/დღეში მიხედვით (2-3 გაყოფილ დოზად მიღებული) ან მლ სუსპენზია თითოეულ დოზაზე ან სხვა ფორმების ექვივალენტური.
40კგ და მეტი წონის ბავშვებში დოზირება უნდა მოხდეს მოზარდების შესაბამისად.
12 წლამდე ასაკის ბავშვები:

დაბალი დოზები რეკომენდებულია კანის და რბილი ქსოვილების ინფექციების დროს, ასევე მორეციდივე ტონზილიტის დროს.
მაღალი დოზები რეკომენდებულია ოტიტის, სინუსიტის, ქვედა სასუნთქი გზების და საშარდე გზების ინფექციების დროს.

მიღების წესი
აუკლავი – ჰუმანითი მიიღება პერორალურად.
მიიღება ჭამის წინ, კუჭ-ნაწლავის მხრივ აუტანლობის მინიმუმადე დასაყვანად და შეწოვის ოპტიმიზაციისთვის.
შეანჯღრიეთ ფხვნილი, დაამატეთ წყალი მითითების მიხედვით და კვლავ შეანჯღრიეთ. ყოველი გამოყენების წინ შეანჯღრიეთ ბოთლი.

გვერდითი მოვლენები
ხშირ გვერდით მოვლენას წარმოადგენს დიარეა, გულისრევა და ღებინება. კლინიკურ კვლევებში და პოსტმარკეტინგული დაკვირვებისას განვითარებული გვერდითი მოვლენები ჩამოთვლილია ქვემოთ MedDRA სისტემების ორგანოთა კლასის მიხედვით. გვერდითი მოვლენების კლასიფიკაციისას გამოყენებულია შემდეგი ტერმინოლოგია. ძალიან ხშირი (≥1/10)
ხშირი (≥1/100 – <1/10)
არახშირი (≥1/1,000 – <1/100)
იშვიათი (≥1/10,000 – <1/1,000)
ძალიან იშვიათი (<1/10,000)
ინფექციები და ინვაზიები
ხშირი – ლორწოვანი გარსის კანდიდოზი

სისხლის და ლიმფური სისტემის მხრივ
იშვიათი – შექცევადი ლეიკოპენია (ნეიტროპენიის ჩათლით) და თრომბოციტოპენია ძალიან იშვიათი – შექცევადი აგრანულოციტოზი და ჰემოლიზური ანემია. სისხლდენის და პროთრომბინის დროის გახანგრძლივება.
იმუნური სისტემის მხრივ
ძალიან იშვიათი – ანგიონევროზული შეშუპება, ანაფილაქსია, შრატისმიერი დაავადების სინდრომი, ჰიპერმგრძნობელობა, ვასკულიტი.
ნერვული სისტემის მხრივ
არახშირი – თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი
ძალიან იშვიათი – შექცევადი ჰიპერაქტიურობა და კონვულსიები. კონვულსიების გავნითარება შესაძებელია თირკმლის უკმარისობის მოქნე პაციენტებში ან მაღალი დოზების მიღებისას.
კუჭ-ნაწლავის მხრივ
მოზრდილები
ძალიან ხშირი – დიარეა
ხშირი – გულისრევა, ღებინება

ბავშვები
ხშირი – დიარეა, გულისრევა, ღებინება
ყველა სახის პოპულაცია: გულისრევა უფრო მეტად ასოცირდება მაღალი დოზების მიღებასთან. კუჭ-ნაწლავის მხრივ რეაქციების დროს მათი შემცირება შესაძლებელია აუკლავი – ჰუმანითის ჭამამდე მიღებით.
არახშირი – საჭმლის მოუნელებლობა
ძალიან იშვიათი – ანტიბიოტიკთან ასოცირებული კოლიტი (მათ შორის ფსევდომემბრანული კოლიტი და ჰემორაგიული კოლიტი). შავი ხაოიანი ენა, კბილების ზედაპირის გაუფერულება შეინიშნებოდა ბავშვებში. პირის ღრუს სათანადო ჰიგიენა თავიდან აგვაცილებს კბილების ფერის შეცვლა კბილების გამოხეხვის მეშვეობით. მოცემული მტკიცებულება დამახასიათებელია სიროფისთვის, სუსპენზიისთვის და საღეჭი ტაბლეტისთვის.
ჰეპატობილიარული დარღვევები
არახშირი – ასტ-ს და ალტ-ს ზომიერი მომატება შეინიშნებოდა ბეტა-ლაქტამური კლასის ანტიბიოტიკების მიღების დროს, მაგრამ მათი მნიშვნელობა უცნობია. ძალიან იშვიათი – ჰეპატიტი და ქოლესტაზური სიყვითლე. მსგავსი სიმპტომები შეინიშნებოდა სხვა პენიცილინების და ცეფალოსპორინების მიღებისას. ღვიძლის  მხრივ მოვლენები შეინიშნებოდა განსაკუთრებით მამაკაცებში და ხანდაზმულებში და ასოცირდება ხანგრძლივ მკურნალობასთან.
ბავშვები (დამატებითი მტკიცებულება): მსგავსი მოვლენები ძალიან იშვიათად შეინიშნებოდა ბავშვებში.
ყველა სახის პოპულაცია: ნიშნები და სიმპტომები, როგორც წესი ვითარდება მკურნალობის დროს ან შემდეგ მოკლე პერიოდში, მაგრამ ზოგჯერ შეიძლება ვერ მოხერხდეს მათი შემჩნევა რამოდენიმე კვირის მანძილზე. ისინი, როგორც წესი შექცევადია. ღვიძლის მოვლენები შესაძლოა იყოს მწვავე, ძალიან იშვიათად ადგილი ჰქონდა სიკვდილიანობას. მსგავს შემთხვევას ადგილი ჰქონდა განსაკუთრებით პაციენტებში, ფონური სერიოზული დაავადებით ან სხვა პრეპარატების მიღებით, ცნობილი როგორც ღვიძლის ეფექტების გამაძლიერებელი საშუალებები.
კანის და კანქვეშა ქსოვილების მხრივ
იშვიათი – კანზე გამონაყარი, პრურიტი, ჭინჭრის ციება იშვიათი – მულტიფორმული ერითემა ძალიან იშვიათი – სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი, ბულეზური ექსფოლიაციური დერმატიტი, მწვავე გენერალიზებული ეგზანთემური პუსტულოზი. ნებისმიერი ჰიპერმგრძნობიარე დერმატიტის რეაქციების განვითარებისას, მკურნალობა უნდა შეწყდეს.
თირკმლის და საშარდე გაზების მხრივ
ძალიან იშვიათი – ინტერსტიციული ნეფრიტი, კრისტალურია

უკუჩვენებები
ჰიპერმგრძნობელობა აქტიური ნივთიერების, -, რომელიმე პენიცილინის ან დამხმარე ნივთიერებების მიმართ. მწვავე ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციების ისტორია (მაგ., ანაფილაქსია) სხვა ბეტა-ლაქტამური საშუალებების მიმართ (მაგ. ცეფალოსპორინი, კარბაპენემი ან მონობაქტამი). ამოქსიცილინი/კლავულანის მჟავას მიერ გამოწვეული სიყვითლის/ღვიძლის უკამრისობის ისტორია.

ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან
პერორალური ანტიკოაგულანტები
პერორალური ანტიკოაგულანტები და პენიცილინის ანტიბიოტიკები ფართოდ გამოიყენება პრაქტიკაში და მათი ურთიერთქმედება არ აღინიშნება. თუმცა ლიტერატურაში მოყვანილია შემთხვევები საერთაშორისო ნორმალიზებული შეფარდების (INR) მომატების შესახებ, პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ აცენოკუმაროლს ან ვარფარინს და ამოქსიცილინს. მათი ერთდროული გამოყენების აუცილებლობის შემთხვევაში, საჭიროა პროთრომბინის დროის და საერთშორისო ნორმალიზებული შეფარდების სათანადო მონიტორინგი, ამოქსიცილინი მოხსნის ჩათვლით. ამასთან ერთად, აუცილებელია პერორალური ანტიკოაგულანტების დოზის კორექცია.
მეთოტრექსატი
პენიცილინებმა შესაძლებელია გაზარდონ მეთოტრექსატის ექსკრეცია, რაც იწვევს ტოქსიკურობის გაძლიერებას.
პრობენეციდი
არ არის რეკომენდებული პრობენეციდთან ერთად გამოყენება. პრობენეციდი ამცირებს ამოქსიცილინის თირკმლის მილაკოვან სეკრეციას, მაგრამ არა კლავულანის მჟავის.

განსაკუთრებული გაფრთხილებები
თერაპიის დაწყებამდე საჭიროა გამოკითხვა, მანამდე განვითარებული ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციების შესახებ, პენიცილინების, ცეფალოსპორინების ან სხვა ბეტა-ლაქტამების მიმართ.
შეინიშნებოდა სერიოზული და იშვიათად ფატალური ჰიპერმგრძნობელობის (ანაფილაქტოიდური) რეაქციები პაციენტებში, პენიცილინით თერაპიის დროს. მოცემული რეაქციები უფრო მეტად ვითარდება პენიცილინის მიმართ ჰიპერმგრძნობელობის ისტორიის მქონე პაციენტებში და ატოპიურ ინდივიდებში. ნებისმიერი სახის ალერგიული რეაქციის შემთხვევაში, უნდა შეწყდეს პრეპარატის მიღება და დაინიშნოს სათანადო თერაპია. თუ დამტკიცდება, რომ ინფექცია გამოწვეულია ამოქსიცილინის მიმართ მგრნძობიარე ორგანიზმის მიერ, მაშინ უნდა მოხდეს ამოქსიცილინი/კლავულანის მჟავადან ამოქსიცილინზე გადასვლა, ოფიციალური მითითებების მიხედვით.
კო-ამოქსიკლავის მოცემული ფორმა არ გამოიყენება, როდესაც არსებობს სავარაუდო პათოგენის მიერ ბეტა-ლაქტამური ნივთიერებების მგრძნობელობის შემცირების მაღალი რისკი. მოცემული ფორმის გამოყენება დაუშვებელია პენიცილინის მიმართ რეზისტენტული S. pneumoniae-ს სამკურნალოდ.
თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში შესაძლებელია კრუნჩხვების განვითარება პრეპარატის მაღალი დოზების მიღებისას.
ამოქსიცილინი/კლავულანის მჟავა არ მიიღება ინფექციურ მონონუკლეოზზე ეჭვის შემთვხვევაში, რადგან შეინიშნებოდა წითელას მსგავსი გამონაყარის განვითარება ამოქსიცილინის გამოყენების შედეგად.
ალოპურინოლის ამოქსიცილინთან ერთად მიღებისას შესაძლებელია გაიზარდოს კანის ალერგიული რეაქციების განვითარების ალბათობა.
გახანგრძლივებული გამოყენება იშვიათად იწვევს რეზისტენტული ორგანიზმების განვითარებას.
მკურნალობის დასაწყისში პუსტულოზთან ასოცირებული გენერალიზებული ერითემის განვითარება შესძლებელია იყოს მწვავე გენერალიზებული ეგზანთემური პუსტულოზის ნიშანი. მოცემული რეაქციის შემთხვევაში უნდა შეყდეს აუკლავი-ჰუმანითი-ს მიღება.
ამოქსიცილინი/კლავულანის მჟავას გამოყენება უნდა მოხდეს სიფრთხილით, ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში.
ღვიძლის მხრივ მოვლენები ძირითადად შეინიშნებოდა მამაკაცებში და ხანდაზმულებში და ასოცირდებოდა ხანგრძლივ მკურნალობასთან. მოცემული მოვლენები ძალიან იშვიათად შეინიშნებოდა ბავშვებში. ყველა პოპულაციაში, ნიშნები და სიმპტომები როგორც წესი ვითარდება მკურნალობის დროს ან შემდეგ, მაგრამ ზოგჯერ შეიძლება არ მოხდეს მათი გამოვლენა რამოდენიმე კვირის განმავლობაში. ისინი, როგორც წესი შექცევადია. ღვიძლის მოვლენები შესაძლოა იყოს მწვავე, ძალიან იშვიათად ადგილი ჰქონდა სიკვდილიანობას. მოცემული მოვლენები ძირითადად ვითარდება პაციენტებში სერიოზული ფონური დაავადების შემთხვევაში ან სხვა პრეპარატებთნ ერთად მიღებისას, რომლებიც აძლიერებენ ღვიძლის მხრივ ეფექტებს.
შეინიშნებოდა ანტიბიოტიკთან ასოცირებული კოლიტი თითქმის ყველა ანტიბაქტერიული საშუალების მიღებისას და შესაძლებელია იყოს მსუბუქი ან სიცოცხლისთვის საშიში. ამიტომ, მოცემული დიაგნოზის გათვალისწინება აუცილებელია პაციენტებში, რომელთც აღენიშნებათ დიარეა რომელიმე ანტიბიოტიკის მიღებისას. ანტიბიოტიკთან ასოცირებული კოლიტის შემთხვევაში, დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს ამოქსიცილინი/კლავულანის მჟავას მიღება, საჭიროა ექიმის კონსულტაცია და სათანადო თერაპიის დანიშვნა. მოცმეულ სიტუაციაში პერისტალტიკის დამთრგუნველი პროდუქტები უკუნაჩვენებია.
ხანგრძლივი თერაპიის დროს საჭიროა ორგანოთა სისტემების ფუნქციის შემოწმება, მათ შორის თირკმლის, ღვიძლის და სისხლმბადი სისტემის.
იშვიათად, შეინიშნებოდა პროთრომბინის დროის გახანგრძლივება ამოქსიცილინი/კლავულანის მჟავას მიღების დროს. ამასთან ერთად ანტიკოაგულანტების დანიშვნისას უნდა მოხდეს სათანადო მონიტორინგი. შესაძლებელია საჭირო გახდეს პერორალური ანტიკოაგულანტების დოზების კორექცია სათანადო დოზის ანტიკოაგულაციის მისაღწევად.
თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში საჭიროა დოზის კორექცია უკმარისობის ხარისხის გათვალსიწინებით.
შარდის გამოყოფის შემცირების შემთხვევაში, იშვიათად, შეინიშნებოდა კრისტალურიის განვითარება, განსაკუთრებით, პარენტერული თერაპიისას. ამოქსიცილინის მაღალი დოზის მიღებისას უნდა მოხდეს სათანადო რაოდენობის სითხის მიღება ამოქსიცილინით გამოწვეული კრისტალურიის თავიდან ასაცილებლად. შარდის ბუშტის კათეტერის არსებობისას უნდა მოხდეს გამავლობის რეგულარული შემოწმება.
ამოქსიცილინით მკურნალობისას, უნდა მოხდეს გლუკოზა-ოქსიდაზას ფერმენტაციული მეთოდის გამოყენება, შარდში გლუკოზის არსებობაზე, რადგან არაფერმენტული  მეთოდით შესაძლებელია ცრუ-დადებითი შედეგის მიღება.
აუკლავ-ჰუმანითი-ში კლავულანის მჟავას არსებობამ შესაძლებელია გამოიწვიოს IgG -ს და ალბუმინის არასპეციფიკური კავშირი წითელი უჯრედების მემბრანების მიერ კუმბსის ტესტის ცრუ-დადაბითი შედეგით.
პაციენტებში, ამოქსიცილინი/კლავულანის მჟავას მიღებისას ადგილი ჰქონდა დადებითი შედეგის მიღებას Bio-Rad Laboratories Platelia Aspergillus EIA ტესტირებისას, რომლის შედეგადაც დადგინდა, რომ პაციენტებს აღენიშნებოდათ Aspergillus ინფექციის არარსებობა. შეინიშნებოდა არა-Aspergillus პოლისაქარიდების და პოლიფურანოზიდების ჯვარედინი რეაქციები Bio-Rad Laboratories Platelia Aspergillus EIA ტესტირებისას. ამიტომ, ამოქსიცილინი/კლავულანის მჟავას მიღებისას ტესტირების დადებითი შედეგის მიღების შემთხვევაში მისი ინტერპრეტირება უნდა მოხდეს სიფრთხილით და დადასტურდეს სხვა სადიაგნოსტიკო მეთოდებით.

ჭარბი დოზირება:
შეიძლება განვითარდეს კუჭ-ნაწლავის მხრივ სიმპტომები და წყალ-ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევა. ამოქსიცილინით კრისტალურიამ შესაძლოა გამოწვიოს თირკმლის ფუნქციის დარღვევა. მაღალი დოზების მიღების დროს შესაძლებელია კონვულსიების განვითარება.
შარდის ბუშტის კათეტერის არსებობისას შესაძლებელია ამოქსიცილინის დალექვა, განსაკუთრებით დიდი დოზების ინტრავენური მიღებისას. უნდა მოხდეს გამავლობის რეგულარული მონიტორინგი.
ინტოქსიკაციის მკურნალობა
კუჭ-ნაწლავის მხრივ სიმპტომების მკურნალობა სიმპტომურია, წყალ-ელექტროლიტების ბალანსის აღდგენით.
ამოქსიცილინი/კლავულანის მჟავას გამოდევნა შესაძლებელია ჰემოდიალიზის მეშვეობით.
შეფუთვა:
ფხვნილი 70მლ პერორალური სუსპენზიის მოსამზადებლად მაღალი სიმკვრივის პოლიეთილენის ბოთლში, ერთი ბოთლი საზომი თავსახურით გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები:
შეინახეთ ორიგინალ შეფუთვაში არაუმეტეს 25°C ტემპერატურაზე ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
მომზადებული სუსპენზია ინახება მაცივარში და ვარგისია 7 დღის განმავლობაში.
ვარგისობის ვადა: 24 თვე

გამოშვების ფორმა:
228,5მგ ფხვნილი (200მგ+28,5მგ)/5მლ 70მლ ორალური სუსპენზიის მოსამზადებლად HDPE ბოთლი №1 საზომი თავსახურით

გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)

მწარმოებელი: MEDOPHARM PRIVATE LIMITED, ინდოეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება):პრედნიზოლონი, ლიდოკაინი, დექსპანტენოლი/prednizolone, lidocaine, dexpanthenol

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ბუასილის სამკურნალო საშუალებები

ხარისხობრივი და რაოდენობრივი დასახელება
1გ მალამო შეიცავს 2მგ პრედნიზოლონის კაპრონატს, 20მგ ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდს და 20 მგ დექსპანტენოლს.

კლინიკური თვისებები

ჩვენებები
პერიანალური ნაწილის ანთებითი დაავადებები, მათ შორის უკანა ტანის ქავილი, პერიანალური უბნის ეგზემა და დერმატიტი, ბუასილი და უკანა ტანის ნახეთქი.

მიღების წესი და დოზები
მოზრდილები და ხანდაზმული ასაკის პირები
აურობინი იდება დაზიანებულ ადგილზე დღეში 2-4-ჯერ. ნაკლები სიხშირით დატანას შეუძლია მხოლოდ სიმპტომების შემსუბუქება. მკურნალობა შეიძლება გაგრძელდეს მხოლოდ მოკლე პერიოდის განმავლობაში (5-7 დღე).
გამოყენება ბავშვებში:
აურობინის გამოყენება არ შეიძლება ერთ წლამდე ასაკის ბავშვებში.
ამ პრეპარატის დანიშვნა ბავშვებში შეიძლება მხოლოდ გამონაკლის შემთხვევაში, უმცირესი რაოდენობით, საკმარისი თერაპიული ეფექტის მისაღწევად; მკურნალობა არ უნდა გაგრძელდეს 5 დღეზე მეტად.
ერთ წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში მალამო შეიძლება დატანილ იქნას არაუმეტეს 2-ჯერ დღეში არასასურველი მოვლენების თავიდან აცილების მიზნით. მკურნალობა არ უნდა გაგრძელდეს 5 დღეზე მეტად.
პაციენტის ასაკისგან დამოუკიდებლად საჭიროა მოერიდოთ მალამოს ხანგრძლივ ექსპოზიციას დაზიანებულ ან კანის გართო ზედაპირზე, ასევე კანის ნაოჭებზე. ოკლუზიური ნახვევის გამოყენება რეკომენდებული არ არის.

უკუჩვენებები
ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის აქტიური კომპონენტის ან რომელიმე დამხმარე ნივთიერების მიმართ.
ამიდური ტიპის (მაგალითად, ბუპივაკაინი, ეტიდოკაინი, მეპივაკაინი, პრილოკაინი) ადგილობრივი ანესთეზიის პრეპარატების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.
მოერიდეთ პრეპარატის თვალებში და პერიორბიტალურ ნაწილზე მოხვედრას.
კანის პირველადი ბაქტერიული, ვირუსული ან სოკოვანი ინფექცია.
სახის როზაცეა, ჩვეულებრივი ფერიმჭამელები, დერმატიტი პირის გარშემო, ბავშვის საფენით გამოწვეული დერმატიტი, გამოყელვა, კანის ტუბერკულოზი, სიფილისის კანის გამოვლინებები.
კანის სიმშრალე, აქერცვლა.
კანის სიმსივნეები.
კუშინგის სინდრომი, ვაქცინაციის პერიოდი.
სხვა ჩვენების გამო ერთდროულად ლიდოკაინის გამოყენება.
1 წლამდე ასალი.
ორსულობის პირველი ტრიმესტრი (იხ. განყოფილება 4.6).

განსაკუთრებული სიფრთხილე და უსაფრთხოების ზომები პრეპარატის გამოყენებისას
გაღიზიანების ან მგრძნობელობის გამოვლენის შემთხვევაში საჭიროა აურობინის შეწყვეტა და დამხმარე მკურნალობის დაწყება.
შეიძლება ადგილობრივი ან სისტემური ტოქსიკურობის თავიდან აცილება, თუ მოერიდებით მალამოს დადებას ფართო ზედაპირზე ან კანის დაზიანებულ ზედაპირზე, კანის ნაოჭებზე, ოკლუზიური ნახვევის ქვეშ ან/და ხანგრძლივად გამოყენებას.
აურობინის ხანგრძლივად გამოყენებისას ერთი და იგივე ზედაპირზე შეუძლია კანის ატროფიის გამოწვევა, განსაკუთრებით ბავშვებში.
სოკოვანი ან ბაქტერიული ინფექციის განვითარებისას საჭიროა ადგილობრივი ან სისტემური მკურნალობის გამოყენება.
განსაკუთრებული სიფრთილეა საჭირო კატარაქტის, შაქრიანი დიაბეტის, გლაუკომის, ტუბერკულოზის და ანემიის დროს, ასევე, ჰიპოთალამო-ჰიპოფიზური-თირკმელზედა ჯირკვლების ღერძის დათრგუნვისას გლუკოკორტიკოიდების დახმარებით.
განსაკუთრებული სიფრთხილით უნდა იქნას გამოყენებული
გლუკოკორტიკოსტეროიდები, პაციენტებში, რომლებსაც გადატანილი აქვთ ცენტრალური სეროზული ქორიორეტინოპათია.
სიფრთხილით გამოიყენება პაციენტებში გულის მძიმე უკმარისობით, თირკმელების ან/და ღვიძლის უკმარისობით.
სიფრთხილეა საჭირო იმუნოდეფიციტის მქონე პაციენტებში.

სხვა სამედიცინო პრეპარატებთან ურთიერთქმედება და ურთიერთქმედების სხვა ფორმები
აურობინის მალამოთი ურთიერთქმედების კვლევები არ ჩატარებულა.
აურობინის მალამოს გამოყენება რეკომენდებული არ არის ლიდოკაინთან ერთად, რომელიც დანიშნულია სხვა ჩვენებით.
სიფრთხილეა საჭირო არითმიის საწინააღმდეგო ზოგიერთ პრეპარატთან ერთდროული გამოყენებისას.

ორსულობა და ლაქტაცია
ორსულობა
ადგილობრივი გამოყენების კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობას შეუძლია ნაყოფის დაზიანება ორსულ ცხოველებში (მაგალითად, ხახის ნაპრალი ან განვითარების მანკები).
ორსულობისას პრეპარატის გამოყენების მონაცემები არასაკმარისია. აქედან გამომდინარე, არ გამოიყენოთ აურობინის მალამო ორსულობის პირველ ტრიმესტრში, ხოლო შემდგომშე გამოყენება შეიძლება მხოლოდ სარგებელისა და პოტენციური რისკის შეფასებით.
ლაქტაცია
კორტიკოსტეროიდები და ლიდოკაინი აღწევს ლაქტატში. კორტიკოსტეროიდებს შეუძლია გავლენა მოახდინოს ახალშობილის თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქზე და გამოიწვიოს ზრდის დარღვევა. პრეპარატის დანიშვნის აუცილებლობისას საჭიროა ძუძუთი კვების საკითხის გადაწყვეტა.

ავტომობილის მართვაზე და მექანიზმებთან მუშაობაზე გავლენა
ამ პრეპარატის ავტომობილის მართვაზე და მექანიზმებთან მუშაობაზე პოტენციური გავლენა არ შეუსწავლიათ, მაგრამ გასათვალისწინებელია პრეპარატის გვერდითი მოვლენების განვითარების შესაძლებლობა ცენტრალური ნერვული სისტემისა და მხედველობის ორგანოების მხრივ.

გვერდითი მოვლენები
კორტიკოსტეროიდებით ადგილობრივი მკურნალობა შესაძლოა დაკავშირებული იყოს ადგილობრივ გვერდით მოვლენებთან. გარდა ამისა, კანის გავლით მოხვედრილი სტეროიდებისა და ლიდოკაინის რაოდენობიდან გამომდინარე შეიძლება სისტემური ეფექტების განვითარება.
ადგილობრივი კორტიკოსტეროიდების ხანგრძლივი გამოყენებისას ან კანის ფართო ზედაპირზე დატანისას შესაძლოა თირკმელზედა ჯირკვლების დათრგუნვა. ეს განსაკუთრებით ხშირად ვლინდება აურიბინის მალამოს ბავშვებში გამოყენებისას ან ოკლუზიური ნახვევის დროს. ცილების კატაბოლიზმს შეუძლია უარყოფითი აზოტური ბალანსის განვითარება.
დიდი რაოდენობის ლიდოკაინის ადგილობრივი გამოყენებისას სისტემურმა შეწოვამ შეიძლება გამოიწვიოს ცენტრალური ნერვული სისტემის სტიმულაცია ან/და დათრგუნვა.

*კატარაქტის განვითარების ალბათობა ბავშვებში უფრო მაღალია.

ჭარბი დოზირება:
აბსორბირებული სტეროიდებისა და ლიდოკაინის რაოდენობის მიხედვით შესაძლოა ადგილობრივი და სისტემური გამოვლინებები. სპეციალური ანტიდოტი არ არის; უნდა გამოიყენოთ შემანარჩუნებელი თერაპია.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკური თვისებები
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: კომბინაციაში გარეგანად გამოსაყენებელი ბუასილის და ანალური ნახეთქების სამკურნალო სხვა საშუალებები.

ათქ კოდი C05AX03

მალამო აურობინი შეიცავს პერიანალური ნაწილის ანთებითი პროცესებისთვის ეფექტურ აქტიურ ნივთიერებებს. პრედნიზოლონი არის ადგილობრივი ანთების საწინააღმდეგო მოქმედების არაჰალოგენიზებული გლუკოკორტიკოსტეროიდი. იგი ასევე ამცირებს სისხლძარღვთა განვლადობას, ზრდის სისხლძარღვთა კედლის ტონუსს და ამცირებს ანთებითი პროცესის გამოვლინებას. ლიდოკაინი ამცირებს ტკივილისა და წვის შეგრძნებას. პანთენოლი იწვევს დაზიანებული ეპითელიუმისა და ლორწოვანი გარსების რეგენერაციას.

ფარმაკოკინეტიკური თვისებები
მალამოს გამოყენებით ფარმაკოკინეტიკური კვლევები არ ჩარატებულა.
ადგილობრივი გამოყენებისას შესაძლოა პრედნიზოლონის შეწოვა, სისტემური მოქმედებით (განსაკუთრებით ოკლუზიური ნახვევის ქვეშ ან დაზიანებულ ზედაპირზე, ასევე ოყნის სახით). პრეპარატი ფართოდ ვრცელდება ყველა ორგანოს ქსოვილში. პრედნიზოლონი აქტიურად უკავშირდება პლაზმის ცილებს. იგი გადის პლაცენტარულ ბარიერს და შეიძლება აღმოჩნდეს ლაქტატშიი. პრეპარატი გამოიყოფა შარდით კონიუგირებული მეტაბოლიტების სახით.
ლიდოკაინი კარგად შეიწოვება ლორწოვანი გარსიდან და დაზიანებული კანიდან. იგი აქტიურად უკავშირდება პლაზმის ცილებს. მისი ნახევარგამოყოფის პერიოდიშეადგენს 1-2 საათს. პრეპარატი მეტაბოლიზდება უპირატესად ღვიძლში. თირკმელების ფუნქციის დარღვევა არ ახდენს გავლენას საწყისი ნივთიერების გამოყოფაზე, თუმცა, შეუძლია გამოიწვიოს მისი აქტიური მეტაბოლიტის დაგროვება. ლიდოკაინი გადის პლაცენტარულ და ჰემატოენცეფალურ ბარიერს, ასევე გამოიყოფა ლაქტატში.

უსაფრთხოების წინაკლინიკური კვლევების მონაცემები
კორტიკოსტეროიდების რეპროდუქციული ტოქსიკურობის კვლევებმა აჩვენა ნაყოფის დაზიანება, ნაყოფის განვითარების მანკები (მაგალითად, ხახის ნაპრალი), ასევე შთამომავლობის სიმაღლეში ზრდის მნშვნნელოვანი შეფერხება. თუმცა ბავშვებში თერაპიული გამოყენებისას ტოქსიკურის  მსგავსი ეფექტების გამოვლენილი არ იყო, კორტიკოსტეროიდების გამოყენებას შეიძლება ახლდეს ნაყოფის განვითარების რისკი.
ლიდოკაინზე ტოკსიკურობის კვლევებმა არ აჩვენა მუტაგენობის, კანცეროგენობის და ტერატოგენობის ნიშნები.

ფარმაცევტული დახასიათება
დამხმარე ნივთიერებების ჩამონათვალი
პოლისორბატი 60, ტრიკლოზანი, მეთილპარაჰიდროქსიბენზოატი, ცეტილის სპირტი, გლიცერინი, პროპილენგლიკოლი, თხევადი პარაფინი, მაკროგოლის სტეარატი, დიმეთიკონი, ნეიტრალური ზეთი, სტეარინმჟავა და გასუფთავებული წყალი.

შეუთავსებლობა არ არის გამოვლენილი
შენახვის ვადა: 2 წელი
არ გამოიყენოთ შეფუთვაზე მითითებული ვარგისობის ვადის ამოწურვის შემდეგ.

შენახვის განსაკუთრებული მითითებები: შეინახეთ 8-15˚C -მდე ტემპერატურაზე. შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილზე.

გამოშვების ფორმა: მალამო: ტუბი 20 გ

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: GEDEON RICHTER Plc, უნგრეთი

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

ფარმაკოლოგიური თვისებები
პრეპარატი გამოიყენება რევმატოიდული ართრიტის სამკურნალოდ. იგი წარმოადგენს ოქროს პრეპარატს და მიეკუთვნება ბაზისურ საშუალებათა ჯგუფს (რომელიც იწვევს რემისიას). იგი ეფექტურია იუვენილური ართრიტის და ფსორიაზული ართრიტის დროს.
პრეპარატის მოქმედების მექანიზმი ბოლომდე გარკვეული არ არის. ვარაუდობენ, რომ იგი დაკავშირებულია ქრონიკულ ანთებით პროცესზე კომპლექსური ანთების საწინააღმდეგო და იმუნომამოდულირებელი ზემოქმედებით, რაც იწვევს ლიმფოციტების და მაკროფაგების ფუნქციის ცვლილებას ანთების მედიატორების სინთეზის დათრგუნვას და რიგი ფერმენტების ინჰიბირებას, რომლებსაც შესწევთ უნარი გამოიწვიონ შემაერთებელი ქსოვილის დესტრუქცია. პრეპარატს ახასიათებს სამკურნალო ეფექტის ნელი განვითარება.

ჩვენებები
რევმატოიდული ართრიტი, იუვენულირი რევმატოიდული ართრიტი, ფსორიაზული ართრიტი.

დოზირების რეჟიმი
პრეპარატი შეჰყავთ ღრმად კუნთებში.
მოზრდილებში პრეპარატით მკურნალობა იწყება საცდელი დოზების გამოყენებით. საწყისი დოზა შეადგენს 10 მგ-ს, ერთი კვირის შემდეგ, კარგი ამტანობისას შეჰყავთ 20-25 მგ, ხოლო ერთი კვირის შემდეგ, თუ არ განვითარდა გვერდითი მოვლენები, გადადიან სტანდარტული დოზის ყოველკვირეულ შეყვანაზე, რომელიც შეადგენს 50 მგ-ს.
მნიშვნელოვანი სამკურნალო ეფექტის მიღწევისას (რემისია ან მდგომარეობა, რომელიც უახლოვდება რემისიას) პრეპარატის გამოყენება გრძელდება იგივე დოზით განუსაზღვრელი დროის განმავლობაში, იგივე ინტერვალებით ან მათი გახანგრძლივებით 2-3 კვირამდე.
გამოხატული სამკურნალო ეფექტის არ არსებობისას 5-6 თვიანი მკურნალობის შემდეგ შესაძლოა სტანდარტული დოზის მომატება 100 მგ-მდე; თუ პრეპარატის ამ დოზით მკურნალობის 6-8 კვირის შემდეგ გამოხატული სამკურნალო ეფექტი არ აღინიშნება, საჭიროა პრეპარატის მოხსნა.
ბავშვებში პრეპარატი შეყავთ ერთხელ კვირაში სტანდარტული დოზით 1 მგ/კგ სხეულის წონაზე წინასწარი საცდელი დოზების კარგი ტოლერანტობის პირობებში, რაც შეადგენს პირველი კვირის განმავლობაში სტანდარტული დოზის 1/10-ს, მეორე კვირას – სტანდარტული დოზის 1/5-ს. მნიშვნელოვანი სამკურნალო ეფექტის მიღწევისას (რემისია ან მდგომარეობა, რომელიც უახლოვდება რემისიას) პრეპარატის შეყვანა გრძელდება იგივე დოზით განუსაზღვრელი დროის განმავლობაში, იგივე ინტერვალებით ან მათი გახანგრძლივებით 2-3 კვირამდე. თუ პრეპარატის ამ დოზით მკურნალობის 6-8 კვირის შემდეგ გამოხატული სამკურნალო ეფექტი არ აღინიშნება, საჭიროა პრეპარატის მოხსნა.

გვერდითი მოვლენები
სხვადასხვა ხასიათის დერმატოლოგიური რეაქციები, კანის რუხი ფერი, ნეფროპათია, ჰემატოლოგიური დარღვევები (ლეიკოპენია, აგრანულოციტოზი, თრომბოციტოპენია აპლასტური ანემია, ეოზინოფილია), ფილტვების დაავადებები (ინტერსტიციული პნევმონიტი, ბრონქიოლიტი), სტომატიტი, წყლულოვან-ნეკროზული ენტეროკოლიტი; თავბრუსხვევა, გულისრევა, სახის ჰიპერემია, ხანდახან არტერიული ჰიპოტენზია (ინექციის შემდეგ), ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა, ჰეპატიტი, ნევრიტი, ენცეფალიტი, ციება, ანაფილაქტოიდური რეაქციები, ლოკალური რეაქციები ინექციის ადგილას.

უკუჩვენებები
* მომატებული მგრძნობელობა ოქროს პრეპარატების მიმართ;
* ღვიძლის და თირკმელების ფუნქციის გამოხატული დარღვევა;
* ძვლის ტვინის სისხლმბადი ფუნქციის დათრგუნვა;
* წყლულოვანი კოლიტი;
* ორსულობის პერიოდი.

განსაკუთრებული მითითებები
პრეპარატით მკურნალობის დაწყების წინ საჭიროა ღვიძლის, თირკმელების ფუნქციის, პერიფერიული სისხლის სურათის, შარდის ანალიზის გამოკვლევა.
ყოველი ინექციის წინ მკურნალობის მთელ პერიოდში აუცილებელია შარდში ცილის, პერიფერიულ სისხლში ლეიკოციტების, ერითროციტების, თრომბოციტების კონცენტრაციის, ღვიძლის ფუნქციის მონიტორინგი.
უშუალოდ პრეპარატის ინექციის შემდეგ რეკომენდებულია ავადმყოფი იმყოფებოდეს მწოლიარე მდგომარეობაში 10 წუთის განმავლობაში.
პროგრესირებადი პროტეინუიიის, გამოხატული ანემიის, ლეიკოპენიის, თრომბოციტოპენიის, დერმატიტის, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის, ენტეროკოლიტის და სხვა მოვლენების განვითარების შემთხვევაში საჭიროა პრეპარატის მოხსნა, არსებობს მონაცემები გლუკოკორტიკოსტეროიდული საშუალებების გამოყენების შესახებ გამოხატული გვერდითი მოვლენების განვითარების შემთხვევაში.
მძიმე გვერდითი მოვლენების განვითარებისას რეკომენდებულია უნითიოლის, დიმერკაპროლის ან N-აცეტილცისტეინის პარენტერული გამოყენება ორგანიზმიდან ოქროს ელიმინაციის დაჩქარების მიზნით.
პრეპარატის გამოყენებისას ლაქტაციის პერიოდში დგება საკითხი ძუძუთი კვების შეწყვეტის შესახებ.
არ არის რეკომენდებული მისი პრეპარატებთან კომბინირება, რომლებიც იწვევენ ჰემატოლოგიურ დარღვევებს.

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): კომბინირებული/comb. drug

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ჰომეოპათიური საშუალებები

შემადგენლობა
(10 გ შეიცავს):
აქტიური ინგრედიენტები:აპატიტის ფხვნილი /კალციუმფტორფოსფატი/ D5 1გ, გოგრის ყვავილების ნაყენის ფხვნილი D2 1გ
დამატებითი ინგრედიენტები: ლაქტოზის მონოჰიდრატი

ჩვენებები
კალციუმის ცვლის გააქტიურება; ჯანსაღი კბილებისა და ძვლების ჩამოყალიბების ხელშეწყობა ჩვილ ბავშვებში და ძვლოვანი სტრუქტურის დაცვა ორსულობის დროს; ექსუდატიური დიათეზი.

მიღების წესები და დოზები
უზმოზე, დანის წვერით /დანის წვერი ქილის ერთ გადმოყრას შეესაბამება/ დაიყარეთ ენაზე. მიიღეთ 6-8 კვირის განმავლობაში. განმეორებითი კურსი 3-4 კვირის შემდეგ.

ჭარბი დოზირება:
დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში (მაგ: მთელი შიგთავსის მიღებისას) ლაქტოზის მიმართ ზემგრძნობელობის მქონე პაციენტებში შეიძლება გამოიწვიოს კუჭ-ნაწლავის გაღიზიანება და ფაღარათი.

გამოშვების ფორმა: ფხვნილი 50გ

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: ველედა, გერმანია

გაფრთხილება

ფარმაკოთერაპიული აღწერები, გამოხმაურებები, აფთიაქები, ფასები, აქციები. 25 000 მედიკამენტი. ლალი დათეშიძის პროექტით 1996 წლიდან.

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება):დექსკეტოპროფენი/ dexketoprofen

აფთიაქები, ფასები, ფასდაკლებები …

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებები

1. რა არის აუქსილენი და რისთვის გამოიყენება იგი
აუქსილენი წარმოადგენს ტკივილგამაყუჩებელ საშუალებას, რომელიც არასტეროიდულ, ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების ჯგუფს (NSAID ჯგუფი) მიეკუთვნება.
აუქსილენი გამოიყენება მწვავე, საშუალო ან ძლიერი ტკივილის სამკურნალოდ როდესაც ტაბლეტების მიღება არ არის მართებული, მაგალითად პოსტ-ოპერაციული ტკივილის, თირკმლის კოლიკის ან წელის ტკივილის დროს.

2.  რა უნდა იცოდეთ აუქსილენის გამოყენების წინ
არ გამოიყენოთ აუქსილენი იმ შემთხვევაში, თუ:
– ალერგიული ხართ დექსკეტოპროფენის ან პრეპარატის სხვა ინგრედიენტების მიმართ (იხილეთ მე-6 ნაწილი);
– ალერგიული ხართ აცეტილსალიცილის მჟავის ან სხვა NSAID-ების მიმართ;
– თუ გაქვთ ასთმა ან ოდესმე გქონიათ ასთმური შეტევა, გაქვთ მწვავე ალერგიული რინიტი (ცხვირის ღრუს ლორწოვანი გარსის ანთება), ნაზალური პოლიპები (ალერგიით გამოწვეული წარმონაქმნები ცხვირის ღრუში), ურტიკარია (ჭინჭრის ციება), ანგიოედემა (სახის, თვალების, ტუჩების ან ენის შეშუპება, ან რესპირატორული დისტრესი),  ხიხინი მკერდში, ასპირინის ან სხვა NSAID-ის მიღების შემდეგ;
–  გაქვთ ფოტოალერგიული ან ფოტოტოქსიკური რეაქციები (მზის სხივებიდან დაუცველი კანის სიწითლის ან ბუშტუკების წარმოქმნის განსაკუთრებული ფორმა) კეტოპროფენის  (NSAID) ან ფიბრატების (პრეპარატი, რომელიც ამცირებს ლიპიდების დონეს სისხლში) მიღებისას;
– გაქვთ პეპტიური წყლული და კუჭ-ნაჭლავიდან სისხლდენა ან თუ წარსულში გქონიათ კუჭიდან ან ნაწლავიდან სისხლდენა, წყლული ან პერფორაცია.
– თუ გაქვთ ან ადრე გქონიათ კუჭიდან ან ნაწლავიდან სისხლდენა NSAID-ების  გამოყენების შემდეგ;
– გაწუხებთ საჭმლის მონელებასთან დაკავშირებული ქრონიკული პრობლემები (მაგალითად, დისპეფსია, გულძმარვა)
– გაქვთ ქრონიკული ანთებით მიმდინარე ნაწლავის დაავადება (კრონის დაავადება ან წყლულოვანი კოლიტი)
– გაქვთ გულის მძიმე უკმარისობა, თირკმლის  ფუნქციის საშუალო ან მძიმე  დარღვევები, ან ღვიძლის ფუნქციის  სერიოზული დარღვევები;
– გაქვთ სისხლდენასთან ან სისხლის შედედებასთან დაკავშირებული დარღვევები;
– აღგენიშნებათ დეჰიდრატაცია (დაკარგეთ ბევრი სითხე) პირღებინების, დიარეის ან სითხის არასაკმარისი მიღების გამო;
– თუ ხართ ორსულობის მესამე ტრიმესტრში ან ძუძუთი კვებავთ ბავშვს.

გაფრთხილება და სიფრთხილის ზომები:
გაესაუბრეთ ექიმს აუქსილენის მიღებამდე:
– თუ წარსულში გაწუხებდათ ნაწლავის ქრონიკული ანთებით მიმდინარე დაავადება (წყლულოვანი კოლიტი, კრონის დაავადება);
– თუ გაქვთ ან წარსულში გქონიათ კუჭ-ნაწლავის პრობლემები;
– თუ იღებთ სხვა ისეთ პრეპარატს, რომელიც ზრდის პეპტიური წყლულის ან სისხლდენის რისკს, მაგალითად ორალურ სტეროიდებს, ანტიდეპრესანტებს (SSRI ტიპის, ანუ სეროტონინის უკუმიტაცების სელექტიური ინჰიბიტორები), ისეთ ნივთიერებებს, რომლებიც ამცირებენ სისხლის შედედებას, როგორიცაა აცეტილსალიცილის მჟავა ან ანტიკოაგულანტი როგორიცაა ვარფარინი. ასეთ შემთხვევებში, გაიარეთ კონსულტაცია თქვენს ექიმთან აუქსილენის მიღებამდე- მან შესაძლოა დამატებითი პრეპარატი დაგინიშნოთ კუჭის დაცვის მიზნით. (მაგალითად, მიზოპროსტოლი  ან ისეთი პრეპარატები, რომლებიც ამცირებენ კუჭის წვენის წარმოქმნას);
– თუ გაქვთ გულის პრობლემები, გადატანილი გაქვთ ინსულტი ან ფიქრობთ, რომ აღნიშნული საფრთხის ქვეშ ხართ (თუ, მაგალითად, გაწუხებთ მაღალი წნევა, დიაბეტი, მაღალი ქოლესტერინი ან ხართ მწეველი), აუცილებლად უნდა გაესაუბროთ თქვენი მკურნალობის შესახებ ექიმს ან ფარმაცევტს; ისეთი პრეპარატები, როგორიცაა აუქსილენი, შესაძლოა დაკავშირებული იყოს გულის შეტევის  (,,მიოკარდიუმის ინფარქტი’’) ან ინსულტის მცირედ გაზრდილ რისკთან. ნებისმიერი რისკი იზრდება მაღალი დოზების მიღებასას და ხანგრძლივი მკურნალობისას.  არავითარ შემთხვევაში არ გადააჭარბოთ რეკომენდებულ დოზას ან პრეპარატის მიღების ხანგრძლივობას;
– ხანდაზმულობის შემთხვევაში მეტია გვერდითი ეფექტების რისკი (იხილეთ მე-4 ნაწილი). მათი გამოვლენის შემთხვევაში, დაუყოვნებლივ მიმართეთ ექიმს;
– თუ გაწუხებთ ან წარსულში გაწუხებდათ ალერგია;
– თუ გაქვთ თირკმლის, ღვიძლის ან გულის პრობლემები (ჰიპერტენზია და (ან) გულის უკმარისობა), ასევე სითხის შეკავება, ან წარსულში გაწუხებდათ რომელიმე აღნიშნული პრობლემა;
– თუ იღებთ დიურეტიკებს ან აღგენიშნებათ დეჰიდრატაცია და სისხლის შემცირებული რაოდენობა სითხეების გადაჭარბებული დაკარგვის გამო (მაგალითად, გაძლიერებული შარდვა, დიარეა ან პირღებინება);
– თუ ხართ ქალი და გაქვთ ფარტილობასთან დაკავშირებული პრობლემები  (აუქსილენმა შესაძლოა მოახდინოს ფერტილობის დარღვევები, მაშასადამე, არ უნდა გამოიყენოთ იგი იმ შემთხვევაში, თუ გეგმავთ ორსულობას ან იკვლევთ ფერტილობას);
– თუ ხართ ორსულობის პირველ ან მეორე ტრიმესტრში;
– თუ გაწუხებთ სისხლის ან სისხლის უჯრედების წარმოქმნასთან დაკავშირებული პრობლემები;
– თუ გაქვთ სისტემური წითელი მგლურა (Systemic Lupus Erithematosus) ან შემაერთებელი ქსოვილის შერეული დაავადებები (იმუნური სისტემის ისეთი დარღვევები, რომლებიც გავლენას ახდენს შემაერთებელ ქსოვილზე);
– თუ გაქვთ ვარიცელა (ჩუტყვავილა), განსაკუთრებით მის შემდეგ,  NSAID-ებმა შესაძლოა გააუარესონ ინფექციის მიმდინარეობა;
– თუ გაქვთ ასთმა კომბინირებული ქრონიკულ რინიტთან, ქრონიკულ სინუსიტთან, და (ან) ნაზალურ პოლიპოზთან, ეს არის დაკავშირებული ალერგიის შედარებით მომატებული რისკთან აცეტილსალიცილის მჟავის ან NSAID-ების მიმართ,  მოსახლეობის დანარჩენ ნაწილთან შედარებით. ამ პრეპარატის მიღებამ შესაძლოა გამოიწვიოს ასთმის შეტევა ან ბრონქოსპაზმი, განსაკუთრებით იმ პაციენტებში, რომლებიც ალერგიულნი არიან აცეტილსალიცილის მჟავის ან NSAID-ების მიმართ.

ბავშვები და მოზარდები:
აუქსილენი არ არის შესწავლილი ბავშვებსა და მოზარდებში. მაშასადამე, მათ შემთხვევაში უსაფრთხოება და ეფექტურობა დაუდგენელია და შესაბამისად არ გამოიყენება.

სხვა პრეპარატები და აუქსილენი:
შეატყობინეთ ექიმს ან ფარმაცევტს თუ იღებთ, ბოლო პერიოდში მიღებული გაქვთ ან მომავალში აპირებთ მიიღოთ რაიმე მედიკამენტი, მათ შორის ურეცეპტოდ გასაცემი მედიკამენტებიც. ვინაიდან არსებობს მედიკამენტები, რომელთა მიღებაც აუქსილენთან ერთად დაუშვებელია ან ისეთი პრეპარატებიც, რომელთა დოზებიც უნდა შეიცვალოს აუქსილენთან ერთად მიღების შემთხვევაში. ყოველთვის შეატყობინეთ ექიმს ან ფარმაცევტს თუ ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელიმეს იღებთ აუქსილენთან ერთად:
არარეკომენდებული კომბინაციები:
– აცეტილსალიცილის მჟავა (ასპირინი), კორტიკოსტეროიდები ან ანთების საწინააღმდეგო სხვა პრეპარატები;
– ვარფარინი, ჰეპარინი ან სხვა ანტიკოაგულანტები;
– ლითიუმი, გამოიყენება ქცევითი დარღვევების სამკურნალოდ;
– მეტოტრექსატი, გამოიყენება რევმატიული ართრიტის და კიბოს სამკურნალოდ;
– ჰიდანტოინები და ფენიტოინი, გამოიყენება ეპილეფსიის სამკურნალოდ;
– სულფამეთოქსაზოლი, გამოიყენება ბაქტერიული ინფექციების სამკურნალოდ.
კომბინაციები, რომლებიც საჭიროებენ სიფრთხილეს:
– ACE ინჰიბიტორები, დიურეტიკები, ბეტა ბლოკერები და ანგიოტენზინ II-ის ანტაგონისტები, გამოიყენება მაღალი წნევისა და გულის დაავადებების სამკურნალოდ;
–  პენტოქსიფილინი და ოქსპენტიფილინი, გამოიყენება ვენების ქრონიკული წყლულების სამკურნალოდ.
– ზიდოვუდინი, გამოიყენება ვირუსული ინფექციების სამკურნალოდ;
– ამინოგლიკოზიდები ანტიბიოტიკები, რომლებიც გამოიყენება ბაქტერიული ინფექციების სამკურნალოდ;
– ქლორპროპამიდი და გლიბენკლამიდი, გამოიყენება დიაბეტის სამკურნალოდ.
ფრთხილად შესარჩევი კომბინაციები:
– ქინოლინის ჯგუფის ანტიბიოტიკები (მაგალითად, ციპროფლოქსაცინი, ლევოფლოქსაცინი), რომლებიც გამოიყენება  ბაქტერიული ინფექციების სამკურნალოდ;
– ციკლოსპორინი ან ტაქროლიმუსი, რომლებიც გამოიყენება  იმუნური სისტემის დარღვევებისა და ორგანოების ტრანსპლანტაციის დროს;
–  სტრეპტოკინაზა და სხვა თრომბოლიზური ან ფიბრინოლიზური პრეპარატები, რომლებიც თრომბის დასაშლელად გამოიყენება;
– პრობენეციდი, გამოიყენება პოდაგრის სამკურნალოდ;
– დიგოქსინი, გამოიყენება გულის ქრონიკული უკმარისობის დროს;
– მიფეპრისტონი, გამოიყენება მედიკამენტოზური აბორტის დროს (ორსულობის შესაწყვეტად);
– ანტიდეპრესანტები, სეროტონინის უკუმიტაცების სელექტიური ინჰიბიტორების ტიპის (SSRI);
– ანტი-თრომბული აგენტები, რომლებიც გამოიყენება თრომბოციტების აგრეგაციის  და თრომბის ფორმირების დასაქვეითებლად.
თუ ეჭვი გეპარებათ ან დარწმუნებული არ ხართ აუქსილენთან ერთად სხვა პრეპარატის მიღებაში,  მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.

ორსულობა, ლაქტაცია და ფერტილობა:
არ გამოიყენოთ აუქსილენი ორსულობის ბოლო 3 თვის განმავლობაში ან ძუძუთი კვების დროს. რჩევისთვის მიმართეთ ექიმს.
თუ ხართ ორსულად, ან ფიქრობთ, რომ ხართ ან გეგმავთ ორსულობას, პრეპარატის მიღებამდე მიმართეთ ექიმს, ვინაიდან აუქსილენი შესაძლოა არ აღმოჩნდეს თქვენთვის შესაფერისი.
აუქსილენის გამოყენება თავიდან უნდა აირიდონ მათ, ვინც გეგმავს ან უკვე არის ორსულად. ორსულობის ნებისმიერ ეტაპზე მკურნალობა შესაძლებელია მხოლოდ და მხოლოდ ექიმის მითითების შემდეგ.
აუქსილენის მიღება მიზანშეწონილი არ არის დაორსულების მცდელობის ან ფერტილობის კვლევის დროს.

ავტომობილისა და სხვა მოწყობილობების მართვა:
აუქსილენმა შესაძლოა მსუბუქი გავლენა იქონიოს თქვენი მართვის შესაძლებლობაზე, თავბრუსხვევის ან ძილიანობის, როგორც მკურნალობის გვერდითი მოვლენების გამოვლენის გამო. თუ აღნიშნულ გვერდით მოვლენებს შენიშნავთ, თავი შეიკავეთ ავტომობილის ან სხვა მოწყობილობების მართვისგან,  სიმპტომების გაქრობამდე. რჩევისთვის მიმართეთ ექიმს.

აუქსილენი შეიცავს ეთანოლს:
აუქსილენის თითო ამპულა შეიცავს 200 მგ ეთანოლს, რაც ექვივალენტურია 5 მლ ლუდის ან 2.08 მლ ღვინის თითო დოზაზე.
საზიანოა ალკოჰოლიზმის მქონე პაციენებისათვის.
გასათვალისწინებელია ორსული და მეძუძური ქალები, ბავშვები და მაღალი რისკის ჯგუფი, როგორიცაა პაციენტები ღვიძლის დაავადებებით და ეპილეფსიით.
ეს პრეპარატი შეიცავს 1 მმოლ-ზე ნაკლებ ნატრიუმს (23მგ) თითო დოზაზე, ე.ი. არსებითად ნატრიუმის გარეშეა.

3. გამოყენების წესი:
ყოველთვის გამოიყენეთ ეს პრეპარატი ზუსტად ექიმის მითითებით.  თუ დარწმუნებული არ ხართ, მიმართეთ ექიმს.
ექიმი დაგინიშნავთ აუქსილენის თქვენთვის საჭირო დოზას, თქვენი სიმპტომების ტიპის, სიმძიმის და ხანგრძლივობის გათვალისწინებით. რეკომენდებული დოზა შეადგენს 50 მგ დექსკეტოპროფენს (აუქსილენის 1 ამპულა) ყოველ 8-12 საათში. საჭიროების შემთხვევაში, ინექცია შესაძლოა განმეორდეს მხოლოდ 6 საათის შემდეგ. არავითარ შემთხვევაში არ გადააჭარბოთ დღიურ დოზას- დექსკეტოპროფენის 150 მგ-ს (აუქსილენის 3 ამპულა).
გამოიყენეთ ინექციები მხოლოდ მწვავე პერიოდში (არაუმეტეს 2 დღისა). შემდეგ შეგიძლიათ გადახვიდეთ ორალურ ტკივილგამაყუჩებელზე.
რენალური დისფუნქციის მქონე ხანდახმულ პაციენტებში და პაციენტებში თირკმლის ან ღვიძლის პრობლემებით, არ უნდა გადააჭარბონ აუქსილენის დღიურ დოზას- 50 მგ (1 ამპულა).

მიღების წესი:
აუქსილენის მიღება შესაძლებელია როგორც ინტრამუსკულურად (კუნთში),
ასევე ინტრავენურად (ვენაში) ინექციის გზით. ინტრავენურ ინექციასთან დაკავშირებული ტექნიკური დეტალები იხილეთ სამედიცინო პერსონალისთვის განკუთვნილ ნაწილში.
აუქსილენის ინტრამუსკულური მიღების დროს, ხსნარი უნდა იქნას შეყვანილი ამპულიდან მისი ამოღებისთანავე, ნელი ინექციით ღრმად კუნთში.
უნდა გამოვიყენოთ მხოლოდ სუფთა და გამჭვირვალე ხსნარი.
ამპულის გახსნის ინსტრუქცია:
1) შეაბრუნეთ ამპულა გაფერადებული ბოლოთი ზემოთ. თუ ხსნარის მცირე რაოდენობა რჩება ამპულის ზედა ნაწილში, თითით მსუბუქად დააკაკუნეთ, რომ მთელი სითხე ამპულის ქვედა ნაწილში გადმოვიდეს.
2) გასახსნელად გამოიყენეთ ორივე ხელი; სანამ ერთი ხელით დაფიქსირებული გაქვთ ამპულის ქვედა ნაწილი, მეორე ხელით მოატეხეთ ამპულის ზედა ნაწილი გაფერადებული ნაწილისგან მოშორებით.

ბავშვებსა და მოზარდებში გამოყენება:
მედიკამენტი არ გამოიყენება ბავშვებსა და მოზარდებში (18 წლამდე).

თუ გამოიყენეთ საჭიროზე მეტი აუქსილენი:
პრეპარატის ჭარბი დოზის გამოყენების შემთხვევაში, მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს ან თქვენს სახლთან ყველაზე ახლოს მდებარე სამედიცინო დაწესებულებას. სასურველია თან იქონიოთ მედიკამენტის შეფუთვა ან ეს ინსტრუქცია.

თუ დაგავიწყდათ აუქსილენის მიღება:
დაუშვებელია ორმაგი დოზის გამოყენება ერთ ჯერზე, გამოტოვებული დოზის სანაცვლოდ. უნდა განაგრძოთ მისი მიღება საჭიროებისამებრ (მესამე ნაწილის მიხედვით-,,გამოყენების წესი’’).
პრეპარატის გამოყენებასთან დაკავშირებით დამატებითი კითხვების შემთხვევაში მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.

4. შესაძლო გვერდითი მოვლენები:
სხვა პრეპარატების მსგავსად, აუქსილენმაც შესაძლოა გამოიწვიოს გვერდითი  მოვლენები, თუმცა ყველა შემთხვევაში ისინი არ ვლინდება.
გამოვლენის მიხედვით შესაძლო გვერდითი მოვლენები მოცემულია ქვემოთ.
ხშირი გვერდითი მოვლენები (10-დან 1 შემთხვევა):
გულისრევა და (ან) პირღებინება, ინექციის არეში ტკივილი, რეაქციები ინექციის ადგილას, მაგალითად ანთება, დალურჯება ან სისხლდენა.
არახშირი  გვერდითი მოვლენები (100-დან 1 შემთხვევა):
სისხლით პირღებინება, დაბალი არტერიული წნევა, სიცხე, დაბინდული მხედველობა, თავბრუსხვევა, ძილიანობა, ძილის დარღვევა, თავის ტკივილი, ანემია, აბდომინალური ტკივილი, ყაზბობა, მონელებასთან დაკავშირებული პრობლემები, დიარეა, პირის სიმშრალე, მოთენთილობა, გამონაყარი, დერმატიტი, ქავილი, მომატებული ოფლიანობა, დაღლილობა, ტკივილი, სიცივის შეგრძნება.
იშვიათი გვერდითი მოვლენები (1 000-დან 1 შემთხვევა):
პეპტიური წყლული, პეპტიური წყლულიდან სისხლდენა ან პეპტიური წყლულის პერფორაცია, მაღალი არტერიული წნევა, გონების დაკარგვა, შენელებული სუნთქვა, ზედაპირული ვენების ანთება სისხლის შედედების გამო (ზედაპირული თრომბოფლებიტი),  გულის რიტმის დარღვევა (ექსტრასისტოლა), ტაქიკარდია, პერიფერიული შეშუპება, ლარინგეალური შეშუპება, უსიამოვნო შეგრძნება მუცლის არეში, შეხურება და კანკალი, ხმაური ყურებში (ტინიტუსი),  გამონაყარი ქავილით, სიყვითლე,  აკნე, ზურგის ტკივილი, თირკმელების ტკივილი, წყლის გახშირებული დაკარგვა, მენსტრუალური დარღვევები, პროსტატის პრობლემები, კუნთებისა და სახსრების რიგიდობა, კუნთების სპაზმი, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა (სისხლის ანალიზში), სისხლში შაქრის მომატებული დონე (ჰიპერგლიკემია), სისხლში შაქრის  დაქვეითებული დონე (ჰიპოგლიკემია), ტრიგლიცერიდის მომატებული რაოდენობა სისხლში (ჰიპერტრიგლიცერიდემია), შარდში კეტონური სხეულები (კეტონურია), შარდში ცილა  (პროტეინურია), ღვიძლის უჯრედების დაზიანება (ჰეპატიტი), თირკმლის მწვავე უკმარისობა.
ძალიან იშვიათი გვერდითი ეფექტები (10 000-დან 1 შემთხვევა):
ანაფილაქსიური რეაქციები (ჰიპერსენსიტიური რეაქცია, რომელიც შესაძლოა შოკით დასრულდეს),  კანის, პირის ღრუს, თვალების და გენიტალური არეს წყლულები (სტივენს ჯონსონის და ლაელის სინდრომები), სახის, ტუჩებისა და ყელის (ანგიოედემა) შეშუპება, სუნთქვის გაძნელება (დისპნოე) გამოწვეული სასუნთქი გზების გარშემო არსებული კუნთების სპაზმით (ბრონქოსპაზმი), სუნთქვის გაიშვიათება, პანკრეატიტი, კანის მგრძნობელობის რეაქციები და კანის მომატებული მგრძნობელობა სინათლის მიმართ, თირკმლის დაზიანება, სისხლის თეთრი უჯრედების შემცირებული რაოდენობა (ნეიტროპენია), თრომბოციტების შემცირებული რაოდენობა (თრომბოციტოპენია).
დაუყოვნებლივ აცნობეთ ექიმს, თუ შეამჩნევთ კუჭის/ნაწლავის რაიმე სახის გვერდით მოვლენას მკურნალობის დაწყებისას (მაგალითად, კუჭის ტკივილი, გულძმარვა ან სისხლდენა), ან თუ ადრე გაწუხებდათ რაიმე გვერდითი მოვლენა ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატის ხანგრძლივი მიღების გამო, განსაკუთრებით იმ შემთხვევაში, თუ ასაკოვანი ხართ.
შეწყვიტეთ აუქსილენის მიღება, როგორც კი შენიშნავთ კანზე გამონაყარს, დაზიანებას ლორწოვან ზედაპირზე (მაგალითად, პირის ღრუს  ლორწოვანი გარსი) ან ალერგიის რაიმე ნიშანს.
NSAID-ით მკურნალობის დროს, ზოგმა პაციენტმა განაცხადა სითხის შეკავებისა და შეშუპების (განსაკუთრებით კოჭებისა და ქვედა კიდურების), წნევის მომატებისა და გულის უკმარისობის შესახებ.
ისეთი პრეპარატები, როგორიცაა აუქსილენი, ასოცირდება გულის შეტევის  (,,მიოკარდიუმის ინფარქცი’’) ან ინსულტის მცირედ მომატებულ რისკთან.
სისტემური წითელი მგლურის ან შემაერთებელი ქსოვილის შერეული დაავადებების მქონე პაციენტებში (იმუნური სისტემის დარღვევები, რომლებიც გავლენას ახდენენ შემაერთებელ ქსოვილზე), ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებმა შესაძლოა იშვიათად გამოიწვიონ სიცხე, თავის ტკივილი ან კისრის უკანა ნაწილის რიგიდულობა.
მიმართეთ ექიმს, თუ ინფექციის ნიშნები გამოვლინდება ან გაუარესდება აუქსილენის მიღების დროს.

გვერდითი მოვლენების შეტყობინება:
თუ შენიშნავთ რომელიმე გვერდით ეფექტს, მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს. ეს შესაძლოა მოიცავდეს ისეთ სიმპტომებსაც, რომლებიც ინსტრუქციაში მითითებული არაა. თქვენ შეგიძლიათ შეატყობინოთ ამის შესახებ ნაციონალურ მედიცინის სააგენტოს ან სავაჭრო ლიცენზიის მფლობელს.
გვერდითი ეფექტების შესახებ განცხადების გაკეთების შემთხვევაში, თქვენ დაეხმარებით პრეპარატის უსაფრთხოების შესახებ მეტი ინფორმაციის მოპოვებაში.

5. შენახვის პირობები:
 ეს პრეპარატი შენახვისთვის არ საჭიროებს სპეციალურ ტემპერატურულ პირობებს. შეინახეთ ორიგინალ შეფუთვაში სინათლისაგან დაცვის მიზნით. არ გაყინოთ.
შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
არ გამოიყენოთ პრეპარატი შეფუთვაზე აღნიშნული ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ. შენახვის ვადა გულისხმობს მითითებული თვის ბოლო დღეს.
არ გამოიყენოთ მედიკამენტი, თუ შეამჩნიეთ, რომ ხსნარი არაა სუფთა და უფერული, და შეინიშნება დაზიანების ნიშნები (მაგალითად, ნაწილაკები).
ქიმიური და ფიზიკური სტაბილურობა გამოვლინდა 0.9% ნატრიუმის ქლორიდის, 5% გლუკოზისა და რინგერის ლაქტატის ხსნარებთან გამოყენებისას 18 საათის განმავლობაში 25◦C ტემპერატურაზე და 2-8◦ C ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ პირობებში.
მიკრობიოლოგიური თვალსაზრისით,  გახსნის/რეკონსტიტუციის/განზავების მეთოდის და მიკრობული კონტამინაციის რისკის გათვალისწინებით, პროდუქტი გამოყენებული უნდა იყოს დაუყოვნებლივ. წინააღმდეგ შემთხვევაში, შენახვის დროსა და პირობებზე პასუხისმგებლობა ეკისრება მომხმარებელს.
არ გადააგდოთ პრეპარატი კანალიზაციაში ან საყოფაცხოვრებო ნარჩენებთან ერთად. ჰკითხეთ ფარმაცევტს მედიკამენტის განადგურების შესახებ. აღნიშნული ზომების მიღებით დაეხმარებით გარემოს დაცვას.

6.შეფუთვის  შემადგენლობა და სხვა ინფორმაცია:
რას შეიცავს აუქსილენი
–აქტიური ნივთიერება არის დექსკეტოპროფენი
1 მლ ხსნარი შეიცავს დექსკეტოპროფენის ტრომეტამოლს, რაც იდენტურია 25 მგ      დექსკეტოპროფენისა. ერთი ამპულა (2მლ) შეიცავს დექსკეტოპროფენის ტრომეტამოლს, რაც იდენტურია 50 მგ დექსკეტოპროფენისა.
-დამხმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის ქლორიდი, 96%-იანი ეთანოლი, ნატრიუმის ჰიდროქსიდი (pH-ის რეგულირებისთვის), საინექციო წყალი.

აუქსილენის აღწერილობა და გამოშვების ფორმა:
სუფთა უფერული ხსნარი, ხილული ნაწილაკების გარეშე.
აუქსილენი მოთავსებულია  I ტიპის ქარვისფერი შუშის ამპულაში, 2 მლ-ის მოცულობით.
შეფუთვის ზომა: 1 ან 5 ამპულა.
შესაძლოა, ბაზარზე არ იყოს ხელისაწვდომი ყველა ზომის შეფუთვა.

გამოშვების ფორმა: 50მგ/2მლ (25მგ/მლ) 2მლ ი.მ. საინექციო და ი.ვ. საინფუზიო ხსნარი ამპულა №5

გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)

მწარმოებელი: HBM PHARMA, სლოვაკეთი

გაფრთხილება